Μιλάμε για αυτές τις διαστάσεις βέβαια που, κόντρα στους νόμους της Φυσικής, παραμένουν γελοιωδώς αμετάβλητες, εμπαθώς στάσιμες και μικροπρεπώς μονοσήμαντες.
Τις οποίες περιγράφουν κάτι άρθρα σαν αυτά (παίρνοντας ένα τυχαίο δείγμα βουτώντας στο γεμάτο το γκουβά -όπου τις στέλνει με σαδισμό ο Λεο- με τις εμβριθείς ανάλογες αναλύσεις):
«Επιτέλους! Ειδαμε λίγη μπάλα»
Ή
«Ο Φέισα έδειξε τι μπορεί να κάνει. Ο Ζαρντίμ, τα ειδε;;;;»
Η ακόμα
«Μα δεν μπορεί να μην παίζει βασικός ο Φέισα...»

(από αυτό το τελευταίο, χρήσιμο είναι σύγγαυροι να αποστηθίσετε το παρακάτω ανυπερβλήτως μεγαλειώδες-είναι ποίημα για κάθε Εθνική εορτή:
«Η... εξαφάνισή του στους επίσημους αγώνες, αν και στα φιλικά παιχνίδια προετοιμασίας είχε τα περισσότερα λεπτά συμμετοχής (μαζί με τον Σιόβα), είναι ανεξήγητη για μένα»).

Αφού λοιπόν μας τελείωσαν (τελείως όμως…) οι Φετφατζιδηδες, εν πολλοίς οι Τάτοι, και αρκετά οι Μητρογλες, και αφού είδαμε ότι οι Βλαχοδήμοι θέλουν ΠΟΛΛΗ δουλειά, και μιας και η ακατάσχετη επιθυμίας μας να ΜΗΝ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΠΑΓΚΟ ΤΟΥ ΘΡΥΛΟΥ ο χωρίς φωτογένεια και κακάσχημος Πορτογάλος (τι; βρίσκετε εσείς σοβαρότερους λόγους που να δικαιολογούν την εμμονή αυτή;) συνεπικουρούμενη από την ΠΙΚΡΑ που βιώνουμε (τραμπαλίζοντας βέβαια) από το γεγονός ότι η Εθνική εορτή παρήλθε και ο ΑΚΑΤΟΝΟΜΑΣΤΟΣ όχι μόνο βρίσκεται ΑΚΟΜΑ (έγκλημα!) στον πάγκο της ομάδος, αλλά δείχνει να εδραιώνεται και εκεί και στη συνείδηση όλο και περισσότερου κόσμου, και αφού επίσης η δεδηλωμένη (και ακατανόητη) εμπάθειά μας ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ  να μην καταθέσουμε την στομφώδη (η αλλιώς, σκέτος ΠΟΝΟΣ) ασυναρτησία μας (όπως και η επίσης δεδηλωμένη –και πλήρως κατανοητή-μικροπρέπειά μας δε μας επιτρέπει να παραδεχθούμε τα αυτονόητα), τι άλλο μας μένει;

Μα, να ανακαλύψουμε, ως μετα Ζαρντίμ προφήτες, το Φέισα!

Το Φεισα το βαρβάτο, που γαμούσε κι έδερνε απ τα φιλικά ακόμα, το Φέισα το Χαλύβδινο (σορρυ Νταβίντ), το Φέισα τον UNBREAKABLE …

Και ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ, δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τον Φέισα, τον οποιο χαρήκαμε προχτές και ευχόμαστε να συνεχίσει έτσι, πανω από όλα ΥΓΙΗΣ γιατι τα προσόντα να βοηθήσει την ομάδα τα έχει.
Αντιλάμβάνεστε ποιο ειναι το θέμα.

Και ειλικρινά μάγκες, μόλις συνειδητοποίησα ότι το να επιχειρηματολογήσω περεταίρω για το γεγονός, με κουράζει περισσότερο κι από το να προσπαθούσα να σας πείσω ότι ο Τοτσες είναι το μεγαλύτερο σεντρεφόρι που πάτησε το πόδι του σε τούτο το μπλανήτη.

Εμπάση περιπτώσει, όλο αυτό είναι άλλη μια μεγαλοπρεπής σφαλιάρα στα αγύριστα κεφαλάκια, από τον περίεργο Πορτογάλο που έχουμε στο μπάγκο μας.

Τον οποίο εγώ, γι αυτό το σχεδόν ανέκφραστο και με αρκετή δόση υπεροψίας (και λίγο σαδισμού, μαζί με μια αίσθηση παράνοιας) ξυρισμένο και δυσανάλογο με το σώμα του κεφάλι, που μερικές φορές φαίνεται να κοιτάζει με ύφος: «τι παπαργια θα πεις πάλι;» δε σας κρύβω ότι το μπαω με τα χίλια.

Οπότε, Λεο, κλείσε τις μεγαλοπρεπείς αυτάρες σου, γράψε στις παπάρες σου όλους, στήσε την ομάδα όπως εσύ γουστάρεις και ξέρεις, να θωπέψουμε τίποτα τρυφηλά γαλλικά οπίσθια απόψε… εγώ είμαι σίγουρος πως θα το κάνουμε.
 
ΥΓ.:Και πάνω που άρχισε να σοβαρεύει το πράμα, έπεσε στην αντίληψή μας, τούτο δω:
Κόντρα στην παράδοση ο Θρύλος!
Απολογισμό τρεις νίκες, τρεις ισοπαλίες και επτά ήττες έχει ο Ολυμπιακός στα παιχνίδια της 4ης αγωνιστικής που έχει δώσει στο Champions League

Και γελάσανε μεχρι κι ο κροκόδειλοι στο Νείλο.

Μα’στα…Δηλ, η επόμενη παράδοση που θα βρεθεί αντιμέτωπος ο Θρύλος ποια είναι;
Ότι μεταξύ 64^ου και 65^ου λεπτού, στα εντός έδρας, άμα επιτίθεται προς την εστία που είναι προς τον ΗΣΑΠ, και αν η προηγούμενη χρονιά είναι δίσεκτη, δεν έχει κερδίσει ΠΟΤΕ  έμμεσο;;;