όλος αυτός ο μύθος -άλλος ένας- περί στόλου κλπ, δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια ατυχής - άλλη μια- προσπάθεια των ζελέδων να αποτινάξουν από πάνω τους όσα ξαφνικά νόμισαν ότι τους ενοχλούν σχετικά με τους διαχρονικούς και ιστορικούς δεσμούς τους με τους αμερικάνους, ειδικότερα με όσους απ αυτούς φόραγαν άσπρη στολή και μπερέ, όποτε αυτοί επισκέπτονταν την Ελλάδα.

Παρ’ όλα αυτά ως γαύροι, μεγάθυμοι αρα, δεν μπορούμε παρα να αναγνωρίσουμε τον κοσμποπολιτισμό και τον διεθνισμό των βαζελων, μιας και είτε ο άλλος είναι αμερικάνος ναύτης, είτε κανας Πακιστανός που καθαρίζει τζάμια στα φανάρια, προσπαθούν με κάθε μέσο που διαθέτουν να τους εξυπηρετήσουν όσο καλύτερα γίνεται, ώστε η παραμονή του καθενός αλλοδαπού πα θα βρεθεί στη χώρα μας, είτε από επιλογή είτε από τύχη, να είναι όσο πιο ευχάριστη γίνεται.

Σ’ αυτή τη φάση, θα επιμείνουμε λίγο στους απ την αντίπερα όχθη του Ατλαντικού κατά καιρούς φιλοξενούμενους των βάζελων, (με τον Ινδικο ωκεανό και τις Παρακαυκάσιες περιοχές θα ασχοληθούμε άλλη φορά) και θα δούμε με πόση προσήλωση υπηρετούσαν το πνεύμα που από αρχαιοτάτων χρόνων εμφύσησε στη φυλή μας ο Ξένιος Διας.

Την καλοπέραση λοιπόν των Αμερικάνων την είχαν αναλάβει εργολαβικά οι βάζελοι, και δεν περιορίζονταν μόνο στην διασκέδαση που εξυπηρετούσε τις «ευτελείς» ας πούμε αισθήσεις και τα «χαμηλά» ένστικτα, παρέχοντας με κάθε τρόπο και κάθε κόστος τους απαραίτητους χώρους όπως βλέπουμε εδώ
http://www.redsagainsthemachine.gr/articles/120725/stin-kypseli-irthe-stolos

και το σχετικό ανθρώπινο δυναμικό, όπως βλέπουμε εδώ
http://www.redsagainsthemachine.gr/articles/121231/stin-kypseli-irthe-stolospt-ii

αλλά φρόντιζαν και για την δια μέσου του αθλητισμού ψυχαγωγία των Αμερικάνων.
Βλέπουμε λοιπόν εδώ, σε ένα απόκομμα από το φύλλο της 16-03-1950 της  Αθλητικής Ηχούς, μια αναμνηστική φωτογραφία της ομάδας μπάσκετ του βάζελου και της αντίστοιχης αυτού εδώ του πλοίου του Αμερικάνικου στόλου.