Ο κάθε ένας, οπου τάχθηκε: ο ζελές, η σκατοφόρα του, και οι Σωλήνες, στα βρωμόνερα.

Για άλλη μια φορά, ο μπασκετικός ζελές, δεν αντέχει αμα ΔΕ ΒΡΩΜΙΣΕΙ το σύμπαν. Νομίζει πως είναι ΟΛΟΙ σαν αυτόν, και τη βρίσκουν να κάνουν μπάνιο μέσα στο περιεχόμενο της σκατοφόρας.

Φέτος ειδικά, περισσότερο από ποτέ: είναι αβασταχτος και ΜΗ διχειρίσιμος ο πόνος που προκύπτει απ τη βεβαιότητα πως ο αντίπαλός του, είναι ΞΕΚΑΘΑΡΑ μια απ τις δυο, αντε τρείς, ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΠΟΥ ΕΠΑΙΞΑΝ ΜΠΑΣΚΕΤ Σ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΗΠΕΙΡΟ (και στις άλλες, αλλα επειδή ειμαστε γαυροι, και δικαιοι, βγάζουμε εξω την Αμερική).
Κι αυτό, πρέπει να είναι ένα συνθλιπτικό συναίσθημα, ακόμα κι αν είσαι συναισθηματική και ηθική αμοιβάδα, όπως το λαπατοφόρο σωματείο.
Δεν αντέχει τον Απαστράπτοντα από ορμή, ρώμη και μεγαλείο Εφηβο.
Νομίζει πως θα ανταγωνιστεί  τις μυρωδιές απ τις (σε ιδιαίτερη έξαρση τα τελευταία δύο χρόνια) εγγενείς και ακατάσχετες γενετήσιες ορμές του Εφήβου,  με τη βρώμα απ τα έγκατα της γης και των υπονόμων: δεν έχει κατι άλλο να αντιτάξει.

Λιγο μετά την εμφατική και αδιαπραγμάτευτη πιστοποίηση της παραπάνω βεβαιότητάς τους, όταν ο Θρύλος ανάγκαζε (λιγο κυνικά και χαιρέκακα, κι αυτό ήταν κατι που σιγουρα το απολαύσαμε) ΟΛΗ την Ευρώπη να υποκλιθεί οικειοθελώς στο Μεγαλείο, στη μαγκιά, και το μέγεθός του, αρχισαν τα νιαουρίσματα και τις ελεγχόμενες διαροές μπόχας και δυσωδίας.

Σφυρίγματα προκλητικά και ξεδιάντροπα απ την αρχή ακόμα των πλευ οφ, πληρωμένες καταχωρήσεις με δήθεν ύποπτες συναναστροφές των διαιτητών και των προέδρων, δημοσιεύσεις σε παρακμιακά μπλόγκς ακόμα πιο παρακμιακών «δημοσιογράφων»… ακόμα και διάφορες (η μαλλον ΟΛΕΣ οι) καφετζουδες επιστρατεύτηκαν για να μας που στο γκαφέ, με σιγουριά οσες δεκα χαρτοριχτρες μαζι, το μελλον του Σπανουλη, του Χαινς, του Λω κλπ κλπ.
Και φτάσανε στα περι ντόπινγκ ελέγχων, μετρήματος των αποστάσεων, των διαστάσεων, του ύψους της μπασκέτας (έχουμε κι άλλο να μετρήσετε, αφού σας έπιασε το μπακαλογατίστικό σας..) της απόστασης της γής απ τον Ηλιο (ναι, αυτή είναι τόση όση απέχουμε και μεις από σας, ΣΤΑ ΠΑΝΤΑ), την ετήσια απομάκρυνση της Νοτίου Αμερικής απ την Αφρική, και δε συμμαζεύεται.  

Αλλά, πως αλλιώς: σ’ αυτούς τους αγώνες, συμπυκνώνετε ολη σας την ύπαρξη, και όσον αφορά τα χαρακτηριστικά της, την «ποιοτικη» της υπόσταση, όπως την περιγράφουν οι πράξεις σας, αλλά και υπαρξιακή της υπόσταση αυτή καθαυτή, μιας και είστε ένα χτύπημα απ το σφυράκι πριν να αυτολοβοτομηθείτε, ΜΗΠΩΣ ΚΑΙ ΑΝΤΕΞΕΤΕ την αβάσταχτη πραγματικότητα. Αυτή που ΕΙΣΤΕ ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΙ Π-Α-Ν-Τ-Ο-Υ:
-Στο βόλλευ, χαριστικά σας έσωσαν μιας και αγωνιστικά έχετε πέσει ξεκάθαρα.
-Στον ερασιτεχνικά γενικά αθλήματα ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ (ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ Ο ΘΡΥΛΟΣ, ΣΑΡΩΝΕΙ ΣΧΕΔΟΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ)
-Στο ποδόσφαιρο, αφου έχουν προηγηθεί τα απίστευτα σκάνδαλα, παίρνετε αδειόδοτηση απ την ΕΠΟ τελείως χαριστικά, παράνομα και παράτυπα (ναι ντε, απ την ΕΠΟ του Μαρινάκη ντε).
Ειδικα στη μπάλα, οι φάπες πέφτουν με το ρυθμό που σκόραρε ο Θρύλος στα τρια τελευταία δεκάλεπτα του τελικού της Ευρωλίγκας (για να μην ξεχνιόμαστε). Σας δουλεύουν ΟΛΟΙ. Βαρδινογιαννηδες, Αλαφούζοι, τα ΑΡΔακια, ο περιπτεράς της γειτονιάς, οι πάντες… αφου βέβαια σας δούλεψαν για κάμποσο καιρό και σας διελυσαν (υπο τις επευφημίες σας) διαφοροι τυχοδιώκτες, αλλα εξαίρετοι όπως αποδέιχτηκε τσοπάνηδες (ωπ… τι εχουμε εδώ; http://www.sigmalive.com/news/local/48173).

Όλα αυτά που κάνετε βάζελοι, ξέρετε τι είναι; Τίποτε άλλο από το «Δεν έχω άλλες κάλτσες να φορέσω, τις έχω χεσει όλες».
Πατε να το κάνετε κόλαση (η βόθρο για να μιλαμε με οικείους σε σας όρους) μπας και κερδίσετε τίποτα, πάλι με πουστικο τρόπο.
Γιατί στο μπάσκετ αυτό καθαυτό, έχετε τόση τύχη, όση και ένα  σκουλήκι απέναντι σε μια μποτα 45 νούμερο.

Αυτά, κι ετοιμαστείτε για την Παρασκευή, μια μέρα έμεινε.
Οσο ετοιμάζεστε, αμα τύχει και σηκώσετε το κεφαλάκι σας προς τον ουρανό για να δειτε τι είναι αυτό που κρύβει τον ηλιο, αυτά ΔΕΝ είναι σύννεφα. Ουτε αυτό που σας μούσκεψε είναι βροχή.