Αυτή τη φωτογραφία την έχω ξαναβάλει. Μερικές φορές. Οι παλιοί, εδώ, θα τη θυμούνται. Και σε όλες, προσθέτω ή αλλάζω πρόσωπα. Ορισμένα παραμένουν σταθερά. Όπως π.χ. εκείνο του παρατηρητή στο κέντρο, στο βάθος βάθος... Το θέμα της βέβαια, απαράλλαχτο: ΑΡΡΩΣΤΙΑ. Σ΄αυτό το περιβάλλον, προετοιμαζόμαστε. Το σάπιο, το κατ΄ευφημισμόν - άκουσον, άκουσον - εξυγιαντικό. Τώρα τελευταία πάντως, ραγίσματα βλέπω. Σαν να μη τους βγαίνει η δουλειά... Σκάβεις τον τάφο του άλλου πολύτροπα, ακατάσχετα, μεθοδευμένα.