Τί μου λέτε για δίδυμα Καρέλη - Μπεργκ, Ζέκα - Ταυλαγίδι και τα ρέστα ρε... Εγώ αυτούς τους δυο είναι που φοβάμαι μεθαύριο. Καθ΄ότι πατεντάτοι βάζελοι, αμφότεροι...

Το Σάββατο έχουμε το ντέρμπι. Λίγες μέρες μείνανε ακόμη. Μας έφαγε το "περίμενε", λόγω της αποτυχημένης... Όπου εκεί τα πράματα είναι απλά. Έχουμε, εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις, ένδεια ΠΑΙΚΤΩΝ και δεν φταίνε οι προπονητές. Άσε που δεν υπάρχει καθόλου υπομονή, ιδίως κάτω από την ύπουλα μεθοδευμένη και αλλού αποβλέπουσα πίεση των ΑΡΔ.... Έκανε κάποτε ένα μπαμ η Εθνική, τόσο απίθανο ( γιατί μπάλα δεν έπαιζε με τίποτα, μόνο ανεπανάληπτο φάρδος της είχε κάτσει) όσο το να χτυπήσει τη γη κομήτης τώρα που γράφω. Κι αυτό ήταν όλο...

Ξεκαθαρίζω, εισαγωγικά. Όταν λέω Βάζελος, εννοώ τον Βάζελο του Αλαφούζου. Αυτό το μόρφωμα, όπως τον έχει καταντήσει, κάτι μεταξύ τραγωδίας και κωμωδίας, και όχι όπως παλιά, που ήταν ο βασικός ποδοσφαιρικός μου αντίπαλος και το΄δειχνε.

-  Να΄δω τις δύο περιπτώσεις. Ξεκινάω απ΄τους ΠΡΑΣΙΝΟΥΣ.

Πολύ πρωϊνός, έκανα τη βόλτα μου σήμερα στα πρωτοσέλιδα, στέγνωσε δεόντως το στόμα μου, χλώμιασα και πήγαν οι σφυγμοί μου στους 120 το λεπτό διαβάζοντας στην ΜΕΡΑ ότι όπου να΄ναι τον πάνε...σιδηροδέσμιο τον Μαρινάκη κατά πυρ το εξώτερον, έμαθα για την επίσκεψη του Σωκράτη στου Ρέντη και τη συνομιλία του με τον Σίλβα, μα τούτη την ώρα, λέω να σταθώ στην εκδήλωση της Θύρας 7 για τον άρρωστο Βαγγέλη απ΄τη Γλυφάδα και την επίσκεψη που είχαν απ΄τον Τσόρι...