Ξέρω τί έπαθα απόψε... Διάβαζα, διάβαζα, διάβαζα όλη μέρα τα χτεσινά στο κοτέτσι της Λεωφόρου, έβλεπα και ξανάβλεπα τα σχετικά βιντεάκια κι οι συνειρμοί, μου΄ρθαν αυθόρμητα. Τώρα πια έχω γίνει ένας υπερήλικας κυνικός... Ψάχνω αλήθεια, μπέσα, φιλότιμο, παραδοχή σφαλμάτων, ανυστεροβουλία, κρατώντας το φανάρι μου, αλλά σιγά μη και βρω... Σκατάαα... Έχω χορτάσει από ψες βράδυ να βλέπω πηδήματα... Στο τέλος, μισόκλεισα τα μάτια, ανακάθησα όσο γίνεται πιο αναπαυτικά στην καλόβολη πολυθρόνα μου κι αφέθηκα στο μνημονικό μου ταξίδι. Κοντεύω πια να γίνω 2500 ετών...