Τρί, 25/08/2015 - 09:18
Ανέκαθεν λάτρευα την καθαρότητα, τη σαφήνεια, τη βεβαιότητα, τη σιγουριά. Απαιτούσα απ΄τον εαυτό μου, να ξέρει πού πατάει. Δεν μ΄άρεσε το γκρίζο, η σκιά, η ασάφεια, το μισοτελειωμένο, η απόκρυψη, ο αβάσιμος και προσποιητός ξερολισμός, η αμφιβολία, η ΄΄βολική αδιαφορία΄΄, το προσπέρασμα, ο δεβαριεστισμός, το ερωτηματικό. Ήθελα πράματα σταράτα, κατανοητά κι έτσι μ΄άρεσε και μ΄αρέσει να βαδίζω. Και σε θέματα λογικής, ΄΄ψυχρά΄΄ ας τα πούμε, και σε θέματα καρδιάς, αισθημάτων. ΄΄Ζεστά΄΄. Ήθελα να ξέρω τί, πού, πώς, πότε και γιατί. Εδώ λοιπόν μιλάω για το πάθος μου, το πάθος μας, τον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ, και...
