Πέμ, 27/08/2015 - 00:10
Dear Stavros,
Κι εγώ το εννοώ απόλυτα φίλε μου, το dear...
Αύριο μου φεύγεις... Είναι οριστικό. Ηταν αναπόφευκτο. Επτά μήνες μόνο, κράτησε το όνειρο. Κι όμως, άφησες τη σφραγίδα σου τόσο έντονα στα αθλητικά πράγματα της χώρας, που δεν νομίζω να υπάρξει άλλος σαν και σένα στο μέλλον, ενώ και για το παρελθόν, όσο κι αν σκαλίσω ψάχνοντας βαθιά μέσα στον χρόνο, δύσκολα θα βρω κάποιο πολιτικό πρόσωπο στο ίδιο πόστο με το δικό σου, παρόμοιας ακτινοβολίας...
Τί να πρωτοθυμηθώ, dear Stavros; Τη γοτεία σου, τη φινέτσα, τους ραφιναρισμένους σου τρόπους, το χαμόγελο, τη φωνή, την ανθρώπινη...