Δια, βρες εναν τιτλο...
Καλή αρχή στη προσπάθεια και ας ελπίσουμε να έχει διάρκεια. Μπαίνουμε σε βαθιά νερά αλλά η ΤΡΕΛΑ για το ΘΡΥΛΟ είναι μεγάλη.
Κανονικά έπρεπε να γράψω για τον ερασιτέχνη. Αλλά η πρώτη φορά πρέπει να είναι ξεχωριστή.
Αποφάσισα λοιπόν να μιλήσω για τα παιδιά (γιατί μεγάλα παιδιά είναι..) που αποτελούν τη ψυχή αυτής της προσπάθειας.
Γνωριστήκαμε «ψηφιακά» μέσα σε αφιλόξενο περιβάλλον, όσο περισσότερο αφιλόξενο μπορεί να είνια για ένα γαύρο. Σε μια εποχή που ο ΘΡΥΛΟΣ ήταν κυρίαρχος στην Ελλάδα με ηγέτη τον ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΠΡΟΕΔΡΟ όλων των εποχών, τον άρρωστο γάβρο ΣΩΚΡΑΤΗ ΚΟΚΑΛΗ. Δόθηκαν μεγάλες μάχες με τα βαζελάκια σε κάθε ανάρτηση του που αφορούσε το ΘΡΥΛΟ.
Πολλά από τα κείμενα που γράφτηκαν εκεί τα θεωρώ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ.
Αυτό που μου έκανε εντύπωση από την πρώτη στιγμή ήταν ότι τα κείμενα δεν ήταν απλές απαντήσεις για να «την πούμε» στα βαζελάκια. Ήταν κείμενα δουλεμένα στο μυαλό. Είχαν δομή, επιχειρήματα, χιούμορ, ειρωνεία. Και φυσικά ήταν προϊόν διάθεσης χρόνου και ΑΓΑΠΗΣ για το Θρύλο.
Κάποια στιγμή αποφασίσαμε να αφήσουμε τα πληκτρολόγια και να γνωριστούμε. Τώρα μπορώ να πω ότι από την πρώτη στιγμή αν και συναντούσα άγνωστους ανθρώπους ήμουν σίγουρος ότι αυτή η παρέα θα έμενε μαζί για καιρό. Ειδικά από τη στιγμή που δημιουργήθηκε η γάβρικη γιάφκα με την κωδική ονομασία «ΚΟΜΜΟΥΝΑ».
Μέσα στα σκοτεινά της καλώδια γράφτηκαν απίστευτα πράγματα. Συζητήσαμε θέματα του ΘΡΥΛΟΥ μας, πολιτική , οικονομία, μπινελικιαστήκαμε, μανουριάσαμε, παρεξηγηθήκαμε, κάναμε χαβαλέ. Τελικά ήρθαμε πιο κοντά. Δεθήκαμε. Δε θα ξεχάσω ποτέ τα γέλια που έκανα μόνος μου διαβάζοντας πόνημα του καρλίτου «περι πολιορκίας και κυρίευσης εκ των όπισθεν του ασθενούς φύλλου». Απίστευτα πράγματα…
Κάποια στιγμή μεταξύ φρέντου και οφθαλμόλουτρου σε γνωστό ολυμπιακό στέκι του Πειραιά έπεσε η ιδέα της δημιουργίας ενός νέου site που θα ασχολείται με τον το ΘΡΥΛΟ μας από τη σκοπιά του οπαδού και όχι από το δημοσιογραφικό διαθλαστικό, παραμορφωτικό φακό που στρογγυλεύει απόψεις γιατί «έτσι πρέπει» ή «έτσι βολεύει» ή «αυτή είναι η γραμμή». Συζητήσαμε πολύ. Άλλαξαν πολλές φορές τα σχέδια και τα πλάνα. Συγκρουστήκαμε.
ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΛΕΟΝ ΕΔΩ. Δεν είμαστε δημοσιογράφοι ούτε θέλουμε να τους υποκαταστήσουμε. Εδώ θα γράφονται και θα διαβάζονται απόψεις γάβρων με μοναδικό κίνητρο της ΑΓΑΠΗ για το ΘΡΥΛΟ. Θα ξαναπλακωθούμε. Θα ξαναπερεξηγηθούμε. Στο τέλος θα είμαστε πιο δυνατοί.
Δεν θα μένει ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΟ τίποτα όμως. Είτε προέρχεται από την πράσινη προπαγανδιστική μηχανή, είτε προέρχεται από «ολυμπιακάρες».
- Εισέλθετε στο σύστημα ή εγγραφείτε για να υποβάλετε σχόλια
Σχόλια
Τι υπέροχες οι ερυθρόλευκες σημαίες που ανεμίζουν στον αέρα του Πειραιά! Με τρελαίνει αυτή η φωτογραφία. ΖΗΤΩ Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΦΙΛΑΘΛΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ!
Χαίρετε σύγγαυροι,
Τα λέτε όμορφα, τα εξηγείτε ωραία και μπράβο σας. Καλοστημένο site, με άρθρα γραμμένα σε εξαιρετικά ελληνικά (δεν είναι καθόλου απλή ιστορία αυτό). Εύχομαι καλή δύναμη σε όλους, κλείνοντας με τον αναστάσιμο παιάνα των απανταχού ομοδόξων Ολυμπιακών:
ΓΑΜΩ ΤΟΝ ΜΠΑΘΑΝΑΪΚΟ ΣΑΣ, ΠΟΥΤΑΝΕΣ!
Και πάλι εύγε!
Kι εγώ Μπαανθηναικό τονε λέω. Τι να κάνουμε, Πειραιώτες είμαστε, έτσι μιλάμε.
Εύχομαι καλή αρχή, τίποτα παραπάνω. Κάθε αρχή και δύσκολη. Άπαξ και μπει το νερό στο αυλάκι, θα μπει και κάτι άλλο στον λοκω των βαζέλων (το τόνος στο Ε)-μην πάει ο νους σας αλλού εννοώ εκτός έδρας- που έλεγε και ο Τάκαρος στα καλά τα χρόνια των εκπομπών.
ΚΑΛΗ ΑΡΧΗ παιδιά, πάντα ΟΛΥΜΠΙΑΚΑ και να ξέρετε πως το "Δεν θα μένει ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΟ τίποτα όμως" είναι η μεγαλύτερη καύλα. Το να ξέρουν όλοι πως ΟΤΙ και αν πούνε θα βρούν το μάστορα τους. Ο Τ Ι.
Χαίρομαι που επιτέλους αποκτήσατε γωνιά δική σας.
Αρχαίο Πνεύμα Αθάνατο!
Το έγραψα και αλλού... Με συγκίνησες
Ο Δίας είναι κάτιτις το άπαιχτο για το νου των απλών θνετώνε...
Είναι τα πάντα !
Δίας=Ερασιτέχνης !
Κι από τον Ερασιτέχνη του Γάυρου κσεκίνεπσαν ΤΑ ΠΑΝΤΑ !
Συνέχα φίλε Ζευ !Μαζί σου !