Οι εναπομείναντες από περυσι ποδοσφαιριστές είναι 13 από τους οποίους όπως είπαμε θα φύγουν 1-2. Σε επίπεδο 11αδας οι αλλαγές ξεπερνούν το 50% και αγγίζουν το 85%. Τα συμπεράσματα από τα παραπάνω στοιχεία είναι τα εξής:
1ον. Εγινε σχεδιασμός με βάση τα όσα είχε ζητήσει ο προπονητής.
2ον.Τα περιουσιακά στοιχεία της ΠΑΕ (οι νέοι και ταλαντούχοι ποδοσφαιριστές των ακαδημιών αλλά και αυτοί που αγοράστηκαν) εφόσον δεν μπορούν να αξιοποιηθούν ΑΜΕΣΑ δίνονται δανεικοί σε ομάδες (και του εξωτερικού) στις οποίες μπαίνουν ρήτρες ελάχιστων παιχνιδιών.
3ον.Η συνετη οικονομική διαχείρηση των τελευταίων ετών δίνει πλέον περιθώρια επενδύσεων και κατά συνέπεια ανάπτυξης.

Στο γήπεδο τώρα.
Το δείγμα είναι σίγουρα ακόμα πολύ μικρό και οι δοκιμές και τα πειράματα από την πλευρά του προπονητή συνεχίζονται. Είναι όμως φανερή η προτίμηση του σε κάποιους ποδοσφαιριστές και αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι ότι την μεγαλύτερη προτίμηση την δείχνει σε 2 Έλληνες. Τον Σιώβα και τον Σάμαρη. Όσον αφορά τον Σιώβα τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Ψηλό κορμί καλό σέντερ μπακ και ξέρει μπάλα σε σημείο να είναι μια αξιόπιστη λύση 1ης πάσας και κατεβάσματος. Επίσης είναι πολύ καλός επιθετικά στα στημένα.

Με τον Σάμαρη το πράγμα είναι λίγο πιο πολύπλοκο. Οχι όσον αφορά την καταλληλότητα και την αξία του παίκτη αλλά στο ότι αυτή η επιμονή δείχνει ότι ο προπονητής ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ 6αρι. Δεν θέλει αμυντικό χαφ "σκύλο" "εξολοθρευτή" κλπ κλπ. Θέλει ένα σύγχρονο χαφ με ισορροπία στο αμυντικό και επιθετικό παιχνίδι. Γρήγορο και με πνευμόνια. Ενα ακόμα συμπέρασμα το οποίο προέκυψε μετά τον αγώνα με τον Ατρόμητο είναι ότι προπονητής πρέπει να σκεφτεί σοβαρά το ενδεχόμενο η ομάδα να παίζει με το 4-4-2. Εχει πλέον πολύ καλά εργαλεία για αυτό το σύστημα. Σιγουρα όμως χρειάζεται ένας ακόμα κυνηγός. Αυτά για αρχή και θα επανέλθω με την ολοκλήρωση του ρόστερ με μια ανά παίχτη ανάλυση αξίας και προοπτικών της ομάδας.