Σαν Σήμερα 15/9
Γράφτηκε απο ΔΙΑΣ στις 22:27 | 14-09-2014
Ιστορίας ΘΡΥΛΟΥ συνέχεια…
(δεξί κλικ-άνοιγμα σε νέα καρτέλα πάνω στις φωτογραφίες, για να διαβαστούν πιο άνετα)
15/09/1982 ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ – ΕΣΤΕΡ 1ος Γύρος, 1ος Αγώνας Κύπελλο Πρωταθλητριών 2-0 16' ΑΝΑΣΤΟΠΟΥΛΟΣ, 46' ΚΟΚΟΛΑΚΗΣ
ΟΣΦΠ: ΣΑΡΓΚΑΝΗΣ ΓΟΥΝΑΡΗΣ ΠΑΛΛΑΣ (46'Π.ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ) ΣΤ.ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΜΙΧΟΣ ΒΑΜΒΑΚΟΥΛΑΣ ΚΟΚΟΛΑΚΗΣ (77'ΓΚΑΒΑΣΙΑΔΗΣ) ΚΟΥΣΟΥΛΑΚΗΣ ΑΝΑΣΤΟΠΟΥΛΟΣ ΕΣΤΑΒΙΓΙΟ ΛΕΜΟΝΗΣ. ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ-ΑΛΚΕΤΑΣ ΠΑΝΑΓΟΥΛΙΑΣ.
ΕΣΤΕΡΣ: Τ.ΡΑΒΕΛΙ ΓΚΟΥΣΤΑΒΣΟΝ ΡΟΝΤΙΝ ΧΑΛΕΝ ΑΝ.ΡΑΒΕΛΙ ΜΠΓΙΟΡΝΤΓΚΛΟΥΝΤ ΤΡΟΥΕΝΣΟΝ(61'ΣΤΑΒΑΝΤΕΡ) ΣΒΕΝΣΟΝ ΜΑΝΤΣΟΝ ΝΙΜΑΝ ΕΒΕΝΣΟΝ.
ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ-ΣΒΕΝΣΟΝ.
ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ-ΣΒΕΝΣΟΝ.
ΔΙΑΙΤΗΤΗΣ: ΚΑΖΑΡΙΝ(ΙΤΑΛΙΑ). ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ: 72.000
Ο Μαουνιέρης μας θυμίζει : "5 Σεπτεμβρίου 1982. Είναι το πρώτο ποδοσφαιρικό μάτς που διεξήχθη στο νεόδμητο τότε ΟΑΚΑ, μετά τους Πανευρωπαϊκούς Αγώνες Στίβου. Γεμάτο το στάδιο - 78.000 θεατές. Στις κερκίδες χαμός. Εύκολη αντίπαλος η Έστερς με τερματοφυλακάρα: τον Τόμας Ραβέλλι".
15/09/1985 ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΙΝΑ 2η Αγωνιστική Πρωτάθλημα Εθνικής Κατηγορίας 3-0 6' ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ, 49' ΚΟΚΟΛΑΚΗΣ, 63' ΜΠΑΡΙΟΣ
15/09/1991 ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ – ΕΘΝΙΚΟΣ 3η Αγωνιστική Πρωτάθλημα Α' Εθνικής 2-0 24' ΤΣΑΛΟΥΧΙΔΗΣ, 67' ΑΝΑΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
15/09/1993 ΜΠΟΤΕΦ ΠΛΟΒΝΤΙΒ – ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 1ος Γύρος, 1ος Αγώνας Κύπελλο UEFA 2-3 11' ΑΜΑΝΑΤΙΔΗΣ, 44' Μπακάλοφ, 57' ΤΣΙΑΝΤΑΚΗΣ, 86' ΜΠΑΤΙΣΤΑ, 87' Χβόϊνοφ
15/09/1996 ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ – ΟΦΗ 2η Αγωνιστική Πρωτάθλημα Α' Εθνικής 1-0 32' ΚΑΚΛΑΜΑΝΟΣ
15/09/1999 ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ 1η Αγωνιστική Ομίλου 32 Champions League 3-3 11' - 64' ΤΖΙΟΒΑΝΙ, 24' Σάβιο, 32' Ρομπέρτο Κάρλος, 67' ΖΑΧΟΒΙΤΣ, 80' Ραούλ .
Προσωπικά πιστεύω ότι ήταν το καλύτερο παιχνίδι του ΤΖΙΟΒΑΝΙ στην Ελλάδα. Επαιζε μόνος του τη Ρεάλ. Για μια φορά ακόμα χτύπησε η ΚΑΤΑΡΑ του τελευταίου δεκάλεπτου. Για μια ακόμα φορά ο ΘΡΥΛΟΣ "προδόθηκε" από την άμυνά του. Τρομερή ατμόσφαιρα στο ΟΑΚΑ. Το γκολ του Ζάχοβιτς πρέπει να το άκουσαν μέχρι τη Μαδρίτη.
ΟΣΦΠ: ΕΛΕΥΘΕΡΟΠΟΥΛΟΣ ΑΜΑΝΑΤΙΔΗΣ ΜΑΥΡΟΓΕΝΙΔΗΣ (46'ΑΜΠΟΝΣΑ) ΚΑΡΑΤΑΊ΄ΔΗΣ ΑΝΑΤΟΛΑΚΗΣ ΠΟΥΡΣΑΝΙΔΗΣ ΖΑΧΟΒΙΤΣ (84'ΝΙΝΙΑΔΗΣ) ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ (59'ΓΚΟΓΚΙΤΣ) ΤΖΟΡΤΖΕΒΙΤΣ ΤΖΙΟΒΑΝΙ ΟΦΟΡΙΓΚΟΥΕ. ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ-ΝΤΟΥΣΑΝ ΜΠΑΓΕΒΙΤΣ.
ΔΙΑΙΤΗΤΗΣ: ΒΑΝ ΝΤΕΡ ΕΝΤΕ(ΟΛΛΑΝΔΙΑ). ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ: 70.849
Οι εφημερίδες έγραψαν:
ΦΩΣ: Ο ΘΡΥΛΟΣ ΚΥΡΙΑΡΧΟΣ ΣΤΟ Β' ΜΕΡΟΣ ΠΑΤΗΣΕ ΤΗ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΠΟΥ ΠΗΡΕ ΤΟ Χ ΜΕ ΤΖΑΜΠΑ ΓΚΟΛ. Ο ΤΖΙΟΒΑΝΙ ΞΕΣΚΙΣΕ ΤΗ ΡΕΑΛ. ΚΑΛΟ ΤΟ 3 - 3 ΑΝ ΚΑΙ Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΑΞΙΖΕ ΣΙΓΟΥΡΑ ΤΗ ΝΙΚΗ."Η ΕΥΡΩΠΗ ΠΑΡΑΜΙΛΑΕΙ ΑΠΟ ΘΑΥΜΑΣΜΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΤΣΑΡΑ ΣΤΟ ΟΑΚΑ.
ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ: ΚΟΚΚΙΝΟΣ Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ. 3 - 3 ΑΝΤΙ ΓΙΑ 5 - 3. Ο ΘΡΥΛΟΣ ΧΩΡΙΣ ΕΝΑ ΕΠΙΣΗΜΟ ΜΑΤΣ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ ΤΟΥ ΤΑΠΕΙΝΩΣΕ ΤΗ ΡΕΑΛ.
ΦΙΛΑΘΛΟΣ: ΨΥΧΑΡΑ Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ.
SPORTIME: ΧΡΥΣΟ 3 - 3. ΟΛΥΜΠΑΙΚΟΣ ΚΑΙ ΡΕΑΛ ΑΞΙΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΚΡΙΣΗ ΣΤΟΥΣ 16.
ΕΘΝΟΣ: ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ Ο ΣΕΙΣΜΟΣ ΠΟΥ...ΠΡΟΒΛΕΨΕ Ο ΤΖΙΟΒΑΝΙ.
ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: ΜΑΣΤΙΓΩΣΕ ΤΗΝ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ.
Ο Απόστολος θυμάται : "Θυμάμαι την ατμόσφαιρα στο ΟΑΚΑ. Είχε εκείνο το διάχυτο άγχος, το αγκομαχητό της ψυχής, αυτές τις συνεχώς αυξομειούμενες ψυχικές αναταράξεις, ΠΟΥ ΜΟΝΟ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΕΧΟΥΝ. Ντουμάνι το τσιγάρο, ειδικά μετά τα γκολ της Ρεαλ, με τη γνωστή ΄΄αιθαλομιχλη΄΄ να κάθεται πάνω απ΄τα κεφάλια των γαυρων, θολώνοντας την εικόνα που΄χες στα μάτια σου... Με είχε εντυπωσιάσει το πόσο ΓΕΜΑΤΟΣ ήταν αυτός ο αγώνας. Από τους λίγους, ΤΟΣΟ γεμάτους. Ελάχιστες οι ΄΄κοιλιες΄΄. Η μπάλα πάνω-κάτω, πάνω-κάτω, γρήγορα, γρήγορα, κι οι παλμοί της καρδίας να μη λένε να πέσουν κάτω απ΄τους 110... Ο Ολυμπιακός ήταν ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΗ ΟΜΑΔΑ εκείνο το βράδυ... Η Ρεάλ, μόνο χάρις στην κλάση της έκοψε το Χ. Γι΄αυτο και η σκέψη που με διακατείχε φεύγοντας απ΄το γήπεδο, ήταν η γνωστή: ΄΄Γιατί γαμώ την πουτάνα μου΄΄... "
Ο Chief Bromden θυμάται : «Μία ή δύο βδομάδες πριν είχε γίνει ο μεγάλος σεισμός της Πάρνηθας, πολύ νωπές οι μνήμες. Κάποια στιγμή ο κόσμος αρχίζει ένα γρήγορο ποδοβολητό στο κάτω διάζωμα και ταχύτατα εξαπλώνεται και στο πάνω. Χαμός! Αφού δεν έπεσε τότε το ΟΑΚΑ δεν θα πέσει ποτέ, τα τσιμέντα χόρευαν και το βουητό σου έκοβε τα πόδια... Πραγματικά είχε οργιάσει ο Ζιο, μεγάλο παιχνίδι, δεν τον ξαναείδα έκτοτε σε παρόμοια κατάσταση,δύο ταχύτητες πιο γρήγορος από όσο τον βλέπαμε αργότερα... Ντεμπούτο με την Ρεάλ τότε ο Κασίγιας, 17-18 χρονών τότε. Χαραγμένα στην μνήμη του τα ΓΝΤΟΥΠ από τα φάουλ του Ρομπέρτο Κάρλος πηγαίνοντας προς την μπάλα με τα κλασικά γρήγορα πατήματα του σαν να κάνει επιτόπιο σπρίντ. Πίσω μου ακριβώς καθόταν ένας πενηντάρης προπονητής της εξέδρας που είχε αρχίσει την μουρμούρα από νωρίς, είχε πιάσει εργολαβία τον Τζόλε και τον ξέσκιζε κανονικά. Μετά το δεύτερο γκολ του Ζιο χοροπηδούσε ημίγυμνος πάνω στο κάθισμα στριφογυρίζοντας την μπλούζα του στον αέρα σαν λάσο... Το ΟΑΚΑ δεν ήταν κλουβί και η απόσταση από τον αγωνιστικό χώρο μεγάλη λόγω του στίβου αλλά όταν γέμιζε από Γαύρους γινόταν κολαστήριο...»
15/09/2004 ΝΤΕΠΟΡΤΙΒΟ ΛΑ ΚΟΡΟΥΝΙΑ – ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 1η Αγωνιστική Ομίλου 32 Champions League 0-0. Εξαιρετικό ξεκίνημα από το ΘΡΥΛΟ, σε μια χρονιά που ΑΔΙΚΑ δεν περάσαμε στους 16. Και διαιτητική σφαγή στο Μονακό, και "στησιμο" για να μη περάσουμε στην ισοβαθμία με τους Γάλλους.
15/09/2012 ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΙΝΑ – ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 3η Αγωνιστική Superleague 1-2 60' ΜΗΤΡΟΓΛΟΥ, 67' ΤΖΕΜΠΟΥΡ, 68' Γεωργίου. Την ίδια μέρα ο παναθηναικούλης χάνει 1-0 από τον Πανθρακικό και αυτοξεφτιλίζονται στις φυλλάδες τους. Τον Μάη όμως, φταίνε οι παράγκες, οι εγκληματικές οργανώσεις και η "κόκκινη ΕΠΟ". Επίσης το Ελληνικό ποδόσφαιρο είναι ανυπόληπτο.....
15/09/2016 ΓΙΑΝΓΚ ΜΠΟΙΣ – ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ UEFA EUROPA LEAGUE 2016/17 – ΦΑΣΗ ΟΜΙΛΩΝ, 1η αγωνιστική 0 – 1 42’ Καμπιάσο
Επαγγελματική νίκη του ΘΡΥΛΟΥ στην Ελβετία, επί μιας ομάδας που πέρσι κέρδισε την Τοτεναμ και τη Ναπολι. Ενώ φέτος αποκλείστηκε από την ισχυρότατη Σαχταρ.
Το γκολ του Καμπιάσο, προήλθε από καταπληκτική λομπίτσα του σκόρερ προς τον Μάριν, χάδι με το κεφάλι αυτός στον Ιντέγε, ωραίο κόψιμο στη μικρή περιοχή και προβολή με το αριστερό πάλι από το Καμπιάσαρο. Πολύ καλή η εμφάνιση του νεαρού Λεάλι κάτω από τα γκολπόστ.
Οι "αντικειμενικές" προσπαθούν να κρύψουν την πίκρα τους, αλλά στοχεύουν και στο ευρώ τυχόντος αδαούς γαύρου...
- Εισέλθετε στο σύστημα ή εγγραφείτε για να υποβάλετε σχόλια
Σχόλια
Για το 1982
-Το πρωτοσέλιδο του ΦΩΤΟΣ:
https://1.bp.blogspot.com/-7WCTYgwWrzk/WwXiT_WjcmI/AAAAAAAAJCo/ReKdawm_E...
-Από το πρωτοσέλιδο της φιλοπαναθηναϊκής Αθλητικής Ηχούς:
http://1.bp.blogspot.com/-Jo5NWQSPxz8/VX9NNHWFe4I/AAAAAAAAAJU/Qybnqyki0k...
Για το 1999
-Το πρωτοσέλιδο του ΦΩΤΟΣ:
https://4.bp.blogspot.com/-B7dTEOguknw/WbrMVe83tEI/AAAAAAAAH14/TKHWX55z4...
https://pbs.twimg.com/media/DnINhBEXsAAUITf.jpg
-Το πρωτοσέλιδο του Πρωταθλητή:
http://2.bp.blogspot.com/-ZMcONcxoF5U/VYsjQ1F77HI/AAAAAAAABXU/cnX63g4Zdg...
https://pbs.twimg.com/media/DnINjsUX4AA6WTz.jpg
-Το πρωτοσέλιδο του "αντικειμενικού" Sportime:
https://1.bp.blogspot.com/-D3ymg2MskZc/WgS8kiLfxnI/AAAAAAAAIKM/wf7nkytHF...
https://pbs.twimg.com/media/DnINlmpX4AExNyS.jpg
Για το 2012
-Μπομπολοφυλλάδα:
https://www.newsbeast.gr/files/1/newspapers/2012/09/16/16694192927-20120...
-Η "κοντή":
https://www.newsbeast.gr/files/1/newspapers/2012/09/16/166944106076-2012...
-Βόθρος Δαβάκη:
https://www.newsbeast.gr/files/1/newspapers/2012/09/16/166940901481-2012...
-Φυλλάδα Κώστα Γκόντζου:
https://www.newsbeast.gr/files/1/newspapers/2012/09/16/16694378617-20120...
ολυμπιακός - ρεάλ, τι ματσάρα θεέ μου
από τα καλύτερα παιχνίδια του Θρύλου (φοβερός στην επίθεση, με παιδικές ασθένειες στην άμυνα, ας όψεται το επιθετικό dna) και πάντως το καλύτερο του ζιο
παραμιλάγαμε όλοι με τον παιχταρά
και μετά ήρθε ο σέμος,
και ο ζιοβάνι μας έμεινε στο 40% από αυτό που είχαμε δει στο ματς με την ρεάλ δυστυχώς
παράλειψη μεγάλη να μην αναδείξουμε και την απίστευτη ματσάρα που είχε κάνει από πλευράς ρεάλ ο σάβιο, μόνος του σχεδόν μας έπαιζε
3-4 χρόνια μετά που κάπου, ένα καλοκαίρι, είχε ακουστεί το όνομά του για τον Θρύλο, είχα κατουρηθεί από τη χαρά μου
Σαν σημερα λοιπον, ημουν μεσα με την ΕΣΤΕΡ, γυρισα σπιτι μου μετα τα μεσανυκτα και πεντε το πρωι εφευγα οδικως για Αγγλια μεσω Γιουγκοσλαβιας με τον φιλο μου τον Νικητα το Λαρισαιο
Αυτος με την 2002 και εγω με την Matra μου.
Τετοια ΑΓΑΠΗ για τον Θρυλο μας - δεν πηγαιναμε πουθενα αμα δεν τον βλεπαμε
Γεια χαρά στην ομάδα του RATM! Είναι το 1ο μήνυμα που σας γράφω αν και σας διαβάζω εδώ και κάτι μήνες ανελλιπώς. Η δουλειά που κάνετε στην κατάρριψη και γελοιοποίηση της αισχρής αντιολυμπιακής προπαγάνδας είναι παραπάνω από αξιέπαινη!
Αφορμή γι'αυτό το σχόλιο είναι αυτά που έγραψε ο Σάββας Γαύρος παραπάνω για τον Μπάγεβιτς. Συμφωνώ 100%! Ν'αγιάσει το πληκτρολόγιό σου αδερφέ, επιτέλους βρήκα αλλον έναν που αναγνωρίζει την προσφορά του μεγάλου Ντούσαν (εδώ στο Παγκράτι οι άλλοι συνομίληκοι γαύροι στέκονται στο ότι ήταν/είναι αεκτζής). Οτι και να είναι τη μπάλα που είδα στο Ολυμπιακός-Αγιαξ 1-0 και στο παιχνίδι αυτό με τη Ρεάλ δεν την ξαναείδα (ίσως στο ματς με τη Ματζεστερ πέρσι). και βλέπω τον Ολυμπιακό από το '80, 1ο ματς Ολυμπιακός-Απόλλων 0-0 με 2-3 δοκάρια και κόκκινη στον Κουσουλάκη...
Για το 3-3 με τη Ρεάλ τα έγραψαν όλα οι σύγγαυροι... Να πω μόνο επί προσωπικού ότι το γκολ του Ζάχοβιτς πρέπει να είναι στην πεντάδα όσων έχω πανηγυρίσει στο γήπεδο περισσότερο και μάλλον το 1ο σε πανηγυρισμό σε ευρωπαϊκό αγώνα...ξαναβρέθηκα με τα παιδιά που καθόμουν μετά τη σέντρα της Ρεάλ...
Για αύριο με Αθλέτικο...όποιος και να είναι ο αντίπαλος ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΦΙΛΑΘΛΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ κατεβαίνει να νικήσει! Αυτό δεν σημαίνει ότι δε σεβόμαστε την αξία του αντιπάλου-το αντίθετο. Αλλά περιμένω να δω παίκτες και οπαδούς μας να τα δώσουν όλα...κι αν θέλει ο Θεός (με τέτοιους ισχυρούς αντιπάλους η βοήθειά Του είναι απαραίτητη) θα νικήσουμε.
Θα είμαι μέσα και μακάρι να έχω να προσθέσω κάτι καλό σε όσα θα γραφτούν μετά τον μεγάλο αγώνα. ΖΗΤΩ Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ !
Kαλώς ήλθες, φίλε. Η όποια κουβέντα γίνεται για τον Μπάγεβιτς, αφορά την περίοδο 2004-05, το δεύτερο πέρασμά του από τον Θρύλο. Η προσφορά του κατά την τριετία 1996-99 στην ομάδα μας είναι ανεκτίμητη. Μας έβγαλε από τα πέτρινα, χτίζοντας ομαδάρα. Ακριβώς γι'αυτό σιωπούσαμε όλοι εντός γηπέδου κατά το δεύτερο πέρασμά του και δεν τον σεντράραμε για τα απίστευτα προπονητικά του εγκλήματα. Να μην συγχέουμε πρόσωπα και καταστάσεις. Άλλος ο Μπάγεβιτς της δεκαετίας του '90 και άλλος ο Μπάγεβιτς από το 2000 και μετά. Άλλος ήταν και ο Γκμοχ της δεκαετίας του '80 με τον Γκμοχ της δεκαετίας του '90, ο Λάκης Πετρόπουλος της δεκαετίας του '70 με το Λάκη Πετρόπουλο της δεκαετίας του '80 κ.ο.κ.. Σε όλους τους ανθρώπους και σε όλες τις καταστάσεις επέρχεται φθορά από τον χρόνο. Ας πιάσουμε για παράδειγμα τη δική μας ιστοσελίδα. Σίγουρα θα φτάσει μία στιγμή που οι τωρινοί φανατικοί μας αναγνώστες, αυτοί που γουστάρουν να μπαίνουν εδώ μέσα καθημερινά για να δούνε το τι γράφουμε εμείς, θα σιχαθούν να μας διαβάζουν και θα λένε ''κάποτε τα λέγανε καλά, πλέον έγινε της πλάκας το RATM''. Το θέμα δεν είναι να προσπαθήσεις να αποφύγεις την φθορά. Αυτό είναι αδύνατο. Το θέμα είναι το πώς διαχειρίζεσαι την φθορά. Είτε καταλαβαίνεις πως δεν φτουράς άλλο και κάνεις στην άκρη, είτε στήνεις γραφείο Τύπου και συντηρείσαι στο προσκήνιο με τις αβάντες των φίλων σου ΑΡΔ, τους οποίους χαρτζιλικώνεις. Γι'αυτόν το λόγο έγινε σε πολλούς γαύρους τόσο αντιπαθής ο Μπάγεβιτς. Είναι δυνατόν να μην θέλουμε το καλό του Ολυμπιακού; Είναι δυνατόν να βλέπαμε ωραία μπάλα και σωστές κινήσεις από τον πάγκο επί Μπάγεβιτς και να τον κράζαμε;
Εξέλιξη λέγεται, Σάββα, αυτό που απαιτείται για να μην επέλθει η φθορά. Όλοι αυτοί οι προπονητές που ανέφερες και όσοι δεν ανέφερες, χάριν συντομίας, είχαν ένα κοινό χαρακτηριστικό. Ήταν παρωχημένοι από ένα σημείο κι' έπειτα. Είναι φυσιολογικό αυτό όταν δεν ακολουθούν τις εξελίξεις του ποδοσφαίρου. Είναι φανερό ότι το ποδόσφαιρο προοδεύει με ταχύτατους ρυθμούς. Σε μία δεκαετία αλλάζουν δύο ή τρία μοντέλα ομάδων. Κάποιοι μένουν πίσω, τι να κάνουμε; Μόνο ο Αλέφας είναι πάντα μέσα στις εξελίξεις. Τον βοηθάει, βλέπετε, που παρακολουθεί συνέχεια τις προπονήσεις μεγάλων προπονητών... ΧΑΧΑΧΑ. Πέρα από την πλάκα, αυτό ήταν που έκανε τον Σερ Άλεξ Φέργκιουσον να είναι ξεχωριστός. Ο τύπος καθόριζε τις εξελίξεις του ποδοσφαίρου. Πάντα πρωτοπόρος για την εποχή του. Λίγοι προπονητές το καταφέρνουν αυτό, να είναι δηλαδή πάντα στον αφρό. Ο Ομπράντοβιτς π.χ. θεωρώ ότι έχει ξεραστεί από το σύστημα. Οξυδερκής, απαιτητικός, εγωιστής. Αλλά το μπάσκετ έχει εξελιχθεί από τότε που ο Διαμαντίδης έκανε 28 μπασίματα για να πάρει φάουλ ή για να κάνει ένα split out στον ελεύθερο Τσαρτσαρή για να σουτάρει τρίποντο. Πλέον, απαιτείται κίνηση από όλους τους παίχτες και συμμετοχή στο παιχνίδι από όλους. Ο Ντούντα είναι πρωτοπόρος, τι να λέμε τώρα.
Υ.Γ. Μάγκες, μη μασάτε για σήμερα. Θα τους γαμήσουμε τα πρέκια. Κι' αν δε γίνει αυτό...
Καλοριζικος.Για αρχή διαφωνώ περί Μπάγεβιτς.Δεν εχω ξεκάθαρη εικόνα για το έργο του τη σεζον ομως 2004-2005 που τη θυμάμαι σαν χτες τα εκανε ΣΚΑΤΑ.Εχασε τα αποδυτήρια,δεν μπόρεσε να αξιοποιήσει τους λάτιν,αργούσε υπερβολικά στις αλλαγές και πάνω απο ολα ΤΑ ΣΚΑΤΩΣΕ στο Ανφιλντ.Τα εγκλήματα του εκείνη τη μέρα εχουν μείνει στην ιστορία.Το πως κατακτήθηκε αυτο το πρωτάθλημα ειναι ενα θαύμα που ακόμα δεν το εχω καταλάβει.Ουσιαστικα μας το χάρισε ο Βαζελος με τις ισοπαλίες του στο τελος(όπως και εμείς του το χαρίσαμε το 2004 με τις ισοπαλίες και τις ήττες στη Ριζούπολη).Δεν μπορώ να μην αναγνωρίσω το οτι μας έβγαλε απο τα πέτρινα με την μπαλάρα στα τέλη των 90 "s.Απεραντος σεβασμός για τον Ντουσκο,αλλα οχι άδολη αγάπη προς αυτόν.
Με σειρά προτίμησης ´´
1)Μίτσελ , Βαλβερδε (δεν μπορώ να πω ακόμα οριστικά ποιος με καλύπτει περισσότερο )
2)Μπάγεβιτς ,Λεμονής
Εμείς βλέπαμε τζιοβάνι και εκείνοι βλέπαν Κουτσουρέ-Λαγωνικάκη.. Τον συμπαθείτε ή όχι τον Μάγο, αυτό καλό είναι να το δεχτείτε! Δε λέω περισσότερα προς αποφυγή διενέξεων, παραμονή της πρεμιέρας δεν κάνει.
Τιμη και δοξα στον τεραστιο GIOVANNI SILVA DE OLIVEIRA, το μεγαλυτερο ξενο που φορεσε τη φανελα του θρυλου. Το τελευταιο μεγαλο 9,5αρι του ευρωπαικου ποδοσφαιρου, τον ανθρωπο που επαιζε για το παιχνιδι και τον κοσμο, το γητευτη, της μπαλας.
Σε ενα ποδοσφαιρο που αλλαζει και που οι υπερμετροι τεχνιτες δεν εχουν πια θεση, σε ενα ποδοσφαιρο που απαιτει πιο ολοκληρωμενους και λιγαπολα παικτες, σε ενα ποδοσφαιρο που κανουν καριερα αθλητες στιβου που δεν μπορουν να ντριμπλαρουν καρεκλα, τετοιοι παικτες δυστυχως δεν εχουν πλεον θεση. Ολα κυκλους κανουν, καποια στιγμη θα βαρεθουμε τους τρεχαλατζηδες και τους παικτες/γεωμετρες και θα νοσταλγησουμε αυτους που ξερουν μπαλα. Ως τοτε ας θεωρουμε ποδοσφαιριστη τον Γκατουζο, ντριμπλερ τον Καμπελ και δεκαρι τον (αξιολατρευτο φυσικα) φουστερ.
Μακάρι να'χαμε 10 Γκατούζο (κι έναν Μπουφόν) στην 11άδα μας πάντως. Θα βλέπαμε λίγο τσαμπουκά, για να θυμηθούμε και το σύνθημά μας ''Θρύλε παίξε γερά παίξε με τσαμπουκά''. Δεν φωνάζαμε ποτέ ''Θρύλε παίξε τεχνικά, με ντρίμπλες και ποδιές''. Κουβέντα να γίνεται.
Τι μου θύμισες τώρα...
www.lazionews.eu/2013/05/05/lazio-bologna-striscione-nella-nord-26-05-20...
Ματίας Αλμέιντα, μάγκες
Τα καλα χρονια του campionato.. Και Almeyda, Και simeone. Εκλασαν αυτοι και βγηκαν μετα οι Γκατουζοι και οι Αμπροζινηδες.
Εκανες Ιταλια εκεινα τα χρονια?
ναι, αλλά πρόσεξες την ημερομηνία στο πανί; Αυτό το πανί το είχαν βγάλει όταν έπαιζε ο τύπος. Το ξαναέβγαλαν πέρσι, για να θυμίσουν στους παίχτες τους τι ζητάνε απ' αυτούς οι οπαδοί. Αν δεν είσαι καλός, ε, αυτός είσαι. Αν δεν τα δίνεις όλα όμως, ο οπαδός δε θα σε γουσταρίσει
Σε μια ομαδα χρειαζονται ολοι. Και τσαμπουκαδες, και τεχνιτες. Ουτε 11 τζιοβανηδες, ουτε 11 γκατουζοι. Αν και συγκεκριμενα τον Γκατουζο δεν τον θεωρω ποδοσφαιριστη, αλλα εν παση περιπτωσει ας το δεχτω για τον τσαμπουκα του.
Δεν υπάρχει σήμερα σπορ που να μπορείς να σταθείς μόνο με την τεχνική. Πάρε ό,τι θες. Μπάσκετ (τη δεκαετία του '80 έπαιζαν 40 λεπτά οι παίχτες), τένις, πυγμαχία, πραγματικά ό,τι θες. Αν τώρα δεν είσαι αθλητής το έχασες το τρένο πατριώτη. Θα σε λιώσει ο τσαπάς στο τρέξιμο και δε θα 'χεις ούτε σάλιο να τον φτύσεις. Τώρα η τέχνη πρέπει να ξεδιπλώνεται μέσα από τον αθλητιζμό και φυσικά μέσα από την τακτική. Πάνε αυτά που ο μάγος κέρδαγε το ματς μόνος του. Είχαν ήδη απομακρυνθεί από τη μπεραζμένη δεκαετία, αλλά εμείς εδώ αργήσαμε να το πάρουμε χαμπάρι.
Άλλο ο Ζιοβάνι σαν προσφορά, άλλο ο Ζιοβάνι σαν σύμβολο. Τη δεύτερη ιδιότητά του δεν την αμφιζβητεί κανένας.
Μαζι σου αδερφε, δεν το συζηταμε αυτο. Ολα εξελισσονται, αυτο δεν μας απαγορευει να νοσταλγουμε και να αγαπαμε αθλητες που ομορφαιναν το αθλημα. Ουτε ο Γκαλης θα επαιζε σημερα, τι να λεει τωρα..
Καλά, μην παίρνεις και όρκο για το αν αμφισβητεί κανείς τον Τζιοβάνι ως σύμβολο...
Επειδή θυμάμαι το ψευδώνυμο σου ,θυμάμαι επίσης οτι στο προηγούμενο avatar σου είχες τον ζιοβανι πράγμα που σημαίνει οτι τον λατρεύεις άρα δεν είσαι αντικειμενικός στην κρίση σου.Εχω πει πολλές φορες τις διαφωνίες μου για την μυθοποίηση του ζιο και δε θα ξαναπώ πάλι τα ίδια.Το μόνο που θα πω ειναι μια φράση του μέγιστου Ηλία Μπαζινα η οποία αντιπροσωπεύει στο έπακρο την ιδιοσυγκρασία την ψυχολογία και τον ψυχισμό του Βραζιλιάνου.´´Παντα έμοιαζε να παιζει με το χειρόφρενο μισό κατεβασμένο.Ποτε δε θα μάθουμε τι θα γινόταν αν είχε λύσει το χειρόφρενο ´´. Ο ζιοβανι είδε πρόβλημα με την προπόνηση την τακτική και την ομαδική λειτουργία της ομάδας.Επαιζε για το παιχνιδι και οχι για τη νικη,αν θυμάμαι καλα σχεδόν ποτε δεν είδε το ποδόσφαιρο επαγγελματικά.Γι αυτο δε θα μπορούσε ποτε να συμβιώσει με Φαν χαλ(και βαλβερδε Μίτσελ θα πρόσθετα εγω).
Όσο για αυτο που λες περί αλλαγής του ποδοσφαίρου σήμερα με παίκτες ρομπότ και τρεχαλατζηδες,δηλώνω τα εξής.Εφ όσον το σύστημα αυτό αποδίδει οι προπονητές καλα κάνουν κσι το υιοθετούν.Το ποδόσφαιρο που πρεσβεύει ο Ζιοβανι και ο Ροναλντινιο εχει ΠΕΘΑΝΕΙ ακόμα και στην ίδια τη Βραζιλία.Θυμησου και απο το Μουντιάλ οτι η Βραζιλία εχει ´´εξευρωπαιστεί´ ως προς τον τροπο παιχνιδιού και δε θυμίζει την ομάδα του παρελθόντος. Το ποδόσφαιρο ειναι στη καλύτερη φάση που ηταν ποτε καθώς οι παίκτες με ασταμάτητο τρέξιμο,με τακτική προσήλωση,με ΞΕΚΟΛΩΜΑ στις προπονήσεις,γίνονται περισσότερο ανταγωνιστικοί με συνέπεια ομάδες που εχουν τα παραπάνω στοιχεία(ατλετικο,ντορτμουντ) να μπορούν να χτυπάνε ομάδες με παίκτες αστέρες και τριπλάσια μπατζετ(ρεαλ,Μπάγερν,μπράτσα κλπ)
Για να κλείσω το θέμα του ζιοβανι.Διαβασα στο περιοδικό του Ολυμπιακού μια συνέντευξη του τον Ιανουάριο του 2005. ,στην οποία ο μάγος ουσιαστικά μειώνει το ποδόσφαιρο που έπαιζε και πρέσβευε ο τσαβι,λέγοντας χαρακτηριστικά οτι ´´στη Βραζιλία αυτός ο παίκτης θα χανόταν ´´.Ειδαμε 10 χρόνια μετα την πρόοδο που εχει το ποδόσφαιρο που έπαιζε ο τσάβι,και την κατακόρυφη πτώση του ποδοσφαίρου που πρέσβευε ο Τζιοβάνι.Δεν μπορώ να καταλάβω γιατι τον εξιδανικευετε και χρησιμοποιείτε την φιλοσοφία του για το ποδόσφαιρο σαν κατι θετικό ενώ ειναι απολύτως αρνητικό.Στην τελική αυτο δεν ειναι δική μου γνώμη ειναι η γνώμη ΤΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΔΙΑΜΟΡΦΩΘΕΙ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ,ΜΑΣ ΔΕΙΧΝΕΙ ΟΤΙ ΤΟ JOHO BONITO η πως διάολο το λένε,Π Ε Θ Α Ν Ε
Απο που να πρωτοπιαστω..
Το παλιο ποδοσφαιρο σιγουρα εχει πεθανει, αλλα δεν θα αποκαθηλωσουμε το παλιο μοντελο και παικτες πχ σαν τον τεραστιο Ρομπερτο Μπατζο, τον Τζολα, τον Ντεγιαν Σαβισεβιτς, τον Μπομπαν, τον Πλατινι και αλλους. Δεν αναφερω παρομοιους παικτες μικροτερου βεληνεκους φυσικα που ειδαμε στην ομαδα μας. Τετοιου τυπου παικτες μας τραβηξαν την προσοχη στην τηλεοραση και στα γηπεδα, και οχι οι ποδοσφαιριστες στιβου και γυμναστηριου. ΚΑνεις απο αυτους δεν θα επαιζε σημερα. Ποιος, ο Μπατζο τωρα, ετσι?
"Το ποδόσφαιρο ειναι στη καλύτερη φάση που ηταν ποτε καθώς οι παίκτες με ασταμάτητο τρέξιμο,με τακτική προσήλωση,με ΞΕΚΟΛΩΜΑ στις προπονήσεις,γίνονται περισσότερο ανταγωνιστικοί με συνέπεια ομάδες που εχουν τα παραπάνω στοιχεία.."
Ασταματητο τρεξιμο, προπονησεις, αυξηση μυικης μαζας μεσα σε απιστευτα μικρα χρονικα διατηματα και αιφνιδιοι θανατοι.. Μηπως ξεχνας κατι απο αυτα που εφεραν το ποδοσφαιρο στην...'καλυτερη του φαση'? Αστο, ειναι μεγαλη κουβεντα.
Οσο για τον Τσαβι, την εποχη που τα ειπε αυτα ο Τζιο ο μικροσ τσαβι δεν μπορουσε να κανει πασα στα 20 μετρα. Ηταν το πρωτο μοτερακι που εβγαλε η μασια. ΑΡγοτερα φυσικα εξελιχθηκε, δεν το αμφισβητει κανεις.
Απλα ντροπη να μην θυμασαι τουλαχιστον με συμπαθεια εναν παικτη που ηρθε απο την Μπαρτσα και θεωρει 'ευλογια απο το θεο' που εχει παιξει στο Θρυλο. Οσο κι αν το παιχνιδι που πρεσβευε ψοφησε.
Ανοίγεις μεγαλη κουβέντα και γουστάρω.Μας βλεπω να ξημερωνομαστε.Παμε ενα ενα.
1)Ο καθε ποδοσφαιριστής κρίνεται ανάλογα με την εποχή του.Λογικο και θεμιτά σωστό.Το πρόβλημα ειναι πως ο ζιοβανι βρέθηκε σε μια εποχή που το ποδόσφαιρο εξελισσόταν προς την σχεδόν τελειοποιημενη μορφη του σήμερα.Και δεν κατάφερε αλλα ούτε γούσταρε να προσαρμοστεί.Σου παραθέτω αυτούσια κάποια λόγια του για να καταλάβεις πως σκεφτόταν και τι αντίληψη είχε για το ποδόσφαιρο.´´Προτιμουν έναν χαζό που τρέχει,παρά έναν τεχνίτη που σκέφτεται.Ειναι τυχαίο μετα που η Βραζιλία ειναι 5 φορες παγκόσμια πρωταθλήτρια.Στην Βραζιλία όσο τρεχαλατζης και αν είσαι αμα δεν ξέρεις μπάλα δε θα παίξεις ποτε(δεν ξερω πως αντιλαμβάνεται την μπάλα ο ζιο,αλλα εγω όταν θελω να δώ μπάλα δε ζητάω ποδιές,λομπες και τακουνάκια στη σέντρα.Αμα δεν συνοδεύονται απο ουσία να μου λείπουν.) Καταλαβαίνεις λοιπόν απο τα λόγια του οτι ο άνθρωπος ειναι φτιαγμένος για ποδόσφαιρο άλλης εποχής.Στη Βραζιλία του Πελέ η του Σωκρατες θα μεσουρανουσε(με την μπάλα στα πόδια ηταν ισάξιος του Πελέ)Στη Βραζιλία του σήμερα η έστω στη Βραζιλία των mid 00's δεν υπάρχει χώρος για τέτοιους παίκτες.Ο κακά,ο ροναλντο και ο Αντριάνο ηταν πιο εξευρωπαισμενοι παίκτες ως προς την παικτικη τους νοοτροπία.Ο ροναλντινιο πάλι οχι(ειναι η απόδειξη αυτού που λεω πιο πάνω παίκτης που παιζει μόνο και μόνο για να χαίρεται το ποδόσφαιρο και το αντιλαμβάνεται σαν παιχνιδι δεν επιβιώνει ακόμα και αν τεχνικά ειναι ο καλυτερος όλων).Ο Ρονι στάθηκε στο πιο ψηλό επίπεδο μόνο για 2 χρονια και στη συνέχεια κατέρρευσε ηθελημένα(δε γούσταρε να δει το ποδόσφαιρο επαγγελματικά)
2) Ολα αυτα θα ήμουν διατεθειμένος να τα ξεπεράσω εάν ο Ζιοβανι εκανε τη διαφορα στα δύσκολα παιχνίδια.Καλες εμφανίσεις απο αυτόν στα πραγματικά δύσκολα παιχνίδια,είδα ελάχιστες( με ρεαλ,με γαλατα-δε μιλάω για την λομπα-,με ΠΑΟ το 2003).Φιλε αλήθεια σου λεω δεν θυμάμαι αλλα.Μη μου πεις για παιχνίδια με Χερενφειν,Μολντε γιατι θα ειναι σαν να υποτιμάς την αξία του.Ο ζιοβανι δεν είχε ηγετική προσωπικότητα.Σκεφτομαι τον πουσταρα τον Ριβαλντο και με το που λεω το όνομα του μου έρχονται αυτόματα στο μυαλό οι μεγάλες του εμφανίσεις σε Ελλάδα και Ευρώπη που ουσιαστικά με τον τροπο που έπαιζε έλεγε ´´Μονος μου και Ολοι σας´´(Λίβερπουλ,ΠΑΟ 2 φορες,ΑΕΚ,) Η ηγετική του προσωπικότητα ξεχείλιζε... Αντίθετα ο Ζιο στα παιχνίδια που πραγματικά τον χρειάστηκε η ομάδα κρύφτηκε(εκτος έδρας champions league ) .Ριξε μια ματιά στο παρακάτω ποστ μου που αναφέρομαι στον Ηλια Μπαζινα (Ο Θρύλος θέλει πολεμιστές),σκέψου τον Ζιοβανι και συνδύασε πρόσωπα και καταστάσεις. Ξαναλέω για να μην παρεξηγηθώ.Ο Ζιοβανι ειναι παικταράς με την μπάλα στα πόδια εχει εξωγήινη τεχνική,αλλα η αντιστρόφως ανάλογη προσφορά του σε σχέση με τα προσόντα του,και η απαρχαιωμένη αντίληψη που είχε για το ποδόσφαιρο με κάνουν αυστηρό στις κρίσεις μου προς το πρόσωπο του
3)Η ντόπα θα ειναι παντα μέρος του παιχνιδιού.Εφ όσον τη δέχονται αυτοί που την παίρνουν όπως κσι τα τεχνικά επιτελεία των ομάδων δε βλεπω το λόγο να μην τη δεχτώ εγω.(ειμαι κυνικος το ξερω αλλα πρωταθλητισμός και ντόπα πανε μαζι απο αρχαιοτάτων χρόνων σε ολα τα είδη των αθλημάτων)
4) Τον θυμάμαι με τη συμπάθεια που του αναλογεί και οχι με την εξιδανικευμένη συμπάθεια εκείνων που διαγράφουν τα στραβά του και θυμούνται τα θετικά του
Για ρώτα ρε φίλε το Ζιοβάνι τι έκανε η Βραζιλία των 5 μουντιάλ απέναντι στη Γερμανία των χαζών που τρέχουν...
1) Διαφωνεις σ'αυτο? Προφανως και το σημερινο ποδοσφαιρο προτιμα εναν τρεχαλατζη απο εναν τεχνιτη. Το ειπαμε αυτο. Σαν παραδεγμα σου ανεφερα τον R. Baggio. Απιστευτος παικτης, δεν θα επαιζε σημερα. Ουτε ο Σωκρατες, ουτε ο Ζικο. Αν θεωρεις τη σημερινη μορφη ποδοσφαιρου τελειοποιημενη, γουστα ειναι αυτα. Μαλλον δεν εχεις πολλες εικονες απο το πεπαλαιωμενο ποδοσφαιρο, αλλα οκ, δεκτη αποψη. Εγω προτιμω ενα μιξ μοντελο. ΚΑΙ με τεχνιτες, ΚΑΙ με τρεχαντηρια. ρος θεου, οχι 11 Τζιο.
2) Θεωρω πως οι παιχταραδες που ειχε εκεινη η ομαδα, δεν προστατευθηκαν απο μια αναλογα δουλεμενη ομαδα. Κοτζαμ Τζολε και δεν εκανε ουτε ενα καλο ματς εκτος στην ευρωπη μεχρι τα 30 συν του, οταν επιτελους κατεβασαμε συμπαγη ομαδα στην ευρωπη και ξεφυγαμε απο τη λογικη 'θρυλος ειμαστε και παιζουμε βουρ μπροστα παντου'. Δεν ηταν λιγος ο Τζολε. Ουτε ο Γεωργατος ο οποιος αναγνωριστηκε σε κοτζαμ καμπιονατο αλλα σε εμας θα ειχε περασει στην ιστορια ως ενας παικτης 'καλος για ελλαδα'. Και ο Τζολε, ανετα θα ειχε κανει καριερα εξω. Κανεις παικτης δεν κερδιζει μονος του. Ακομα κι ο μοναδικος Ντιεγκο, ειχε μια ομαδα πισω του να δουλευει γι'αυτον. Και στη Ναπολι, και στην εθνικη. Τελος ο ρολος του Τζιο, δεν ηταν τα γκολ μονο. Αν μετρουσαμε τις μαγικες πασες για γκολ που εκανε, ειτε αυτα μπηκαν ειτε οχι, θα απεικονιζαμε το ρολο του καλυτερα. Ηταν 9,5αρι οπως χαρακτηριζαν κι οι ιταλοι τους δικους τους.
3) Ντοπα μερος του παιχνιδιου. ΟΚ. Αλλα αυτο κι αν ειναι εξιδανικευση, ετσι?
1)τα σημερινά δεκαρια κάνουν περισσότερα πράγματα στο γήπεδο.Ο Μπάτζιο,ο Ρουι Κόστα,ο Τσάρτας,ο Καραπιαλης εχουν πεθάνει.Οι παίκτες του σήμερα(Ozil,silva,iniesta) ειναι οι σύγχρονες εκδοχές τους.Ο ζιοβανι βρέθηκε στο μεταίχμιο αυτής της αλλαγής και δεν ενδιαφέρθηκε ποτε να εξελιχτεί σαν παίκτης.Ακομα και σε εκείνη την εποχή δεν μπορούσε να ακολουθήσει τον ρυθμό των άλλων.Αρκουταν σε αυτα που εκανε καλα δηλαδή στις ποδιές,στα τακουνάκια...Δεν ειναι ετσι η μπάλα φίλε Giovanni.ολοκληρος φαν χαλ λυσσαξε να τον στείλει απο εκεί που ηρθε,όταν συνειδητοποίησε οτι αυτός ο παίκτης δεν είχε θέση στο γήπεδο.Δεν εχω πολλές εικόνες απο το ποδόσφαιρο ξεκίνησα να βλεπω μπάλα το 2002 και θεωρώ πως σήμερα το ποδόσφαιρο ειναι πολύ καλύτερο απο τότε και όσο εξελίσσεται τόσο θα τελειοποιειται.Τα κορυφαία χρονια του ποδοσφαίρου ειναι μπροστά μας.
2)αυτές οι κάθετες ασιστ του ζιο ηταν ΕΞΩΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ και το λεω εγω που τον εχω απομυθοποιησει πλήρως.Η πάσα που κάνει στον Πατσατζογλου στο 1-4,η πάσα που κάνει στον Οφορίκουε στο ριαθορ,η πάσα που κάνει στον μαυρογενιδη στην Τούμπα το 2005 ειναι πάσες που κανείς δεν βολευτεται να τις διεκδικήσει καλύτερα απο τον αποδεκτη,Στο champions league ομως ?Μια μέτρησα
3Που την ειδες την εξιδανικεύση? Ειναι απλά μια παραδοχή
Φαν Γκααλ, ο ανθρωπος απο τον οποιο ξεκινησε το θαψιμο του παλιου βαρβατου σεντερ φορ και μας εχουν πρηξει τον πουτσο με το φλιπερακι. 9αρια που παιζουν με πλατη για να σπανε μπαλα στους απο πισω. Πανε οι σουταρες και τα αρχιδατα σεντερφορισια γκολ. Κλαιφερτ και σια, παικτες που μονο μαζι του απεδωσαν. Ο φαν γκααλ και το ριβαλντο δε γουσταρε οταν εκεινος ηταν στα ντουζενια του. Αν εσυ εβλεπες μονο τα τακουνακια και τις ποδιες και δεν εβλεπες πχ πως τραβουσε εξω 2 παικτες για να σκοραρει ο αλεξανδρης, τοτε..
Στα υπολοιπα συμφωνουμε, το ειπαμε. Παλιας κοπης παικτης, οπως θα ειναι σε λιγα χρονια και αυτοι που σου αρεσουν τωρα. Θα τους ξεγραψεις απο μεσα σου?
Ξαναλέω με τον ζιοβανι τα εχω πρώτα,πρώτα γιατι σχεδόν παντα απέδιδε κάτω απο τις ικανότητες του.Τα εχω μαζι του γιατι τσακώθηκε με όλους τους προπονητές(ειναι τυχαίο που θεωρούσε καλύτερο προπονητή του τον Μπαρμπα Αλεφα?) .Τα εχω μαζι του γιατι δεν φερόταν σαν επαγγελματίας στα αγωνιστικά θέματα.Ο άνθρωπος πήγαινε με τα μούτρα κρεμασμένα στη προπόνηση όταν είχε κακοκαιρία.Ο άνθρωπος εβαλε ενα πολύ ωραίο γκολ με το Αιγάλεω και αντι να πανηγυρίσει κατέβασε τα μούτρα στο πάτωμα γιατι τα είχε σπάσει με τον Μπάγεβιτς. Μιλούσε και φερόταν σαν ζογκλέρ,σαν διασκεδαστής γιατι ποτε δε κατάλαβε οτι (έπρεπε να) ηταν ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑΣ ποδοσφαιριστής.Αποδειξη για τον παραπάνω συλλογισμό μου το εξής ..Τον ρωτάνε στο περιοδικό Αλμανακο το 2000 ,τι προτιμάς να πετύχεις 5 γκολ στον ίδιο αγώνα η να κανείς 5 τριπλες στον ίδιο αντίπαλο?ο Βραζιλιανος απαντάει ,μα φυσικά να κάνω 5 τριπλες στον ίδιο αντίπαλο.Οταν κατάλαβα ποσα πράγματα έλεγε για την ιδιοσυγκρασία του ,αυτη η δήλωση του τον αποκαθήλωσα κατα κάποιο τροπο στη συνείδηση μου γιατι τον είχα σαν ποδοσφαιρικό είδωλο όταν ήμουν παιδάκι, Τωρα πλέον στα 22 μου θυμάμαι τον Ζιοβανι σαν τον μαγο που ποτε δεν κατάλαβε το οτι το ποδόσφαιρο ηταν δουλειά και οχι διασκέδαση ,και σαν τον μαγο που παντα έπαιζε με το χειρόφρενο μισό κατεβασμένο .Μπορουσε να προσφέρει πολλά περισσότερα απο τα οποία προσέφερε.Παρα τα προσόντα του για μένα κανένα πρωτάθλημα δεν συνοδεύτηκε απο το όνομα του και δεν ταυτίστηκε με αυτόν.Το πρωτάθλημα του 2002 για μένα ειναι το πρωτάθλημα του Αλεξανδρή,το πρωτάθλημα του 2003 ,ειναι το πρωτάθλημα του Γιανακοπουλου και του Τζολε(πρώτα απο ολα ομως της θύρας 7 ),το πρωτάθλημα του 2005 ειναι το πρωτάθλημα του Ριβαλντο.Το πρωτάθλημα του 2004 θα μπορούσε να ταυτιστεί με τον ζιοβανι που έπαιζε εκπληκτικά τότε ,ομως τα γαμησε ολα στη φάση με την Σωτηρία,μη μπορώντας να συγκρατήσει τα νεύρα του(αν και παρά τα 21 γκολ του εκείνη τη χρονια είχε και πάλι μηδαμινή προσφορά στα μεγάλα παιχνίδια).Κλεινω το θέμα λέγοντας σου το εξής.Προφανως και δεν απαιτώ απο εσένα να σταματήσεις να τον θαυμαζεις θελω ομως να τον θυμάσαι ,όπως πραγματικά ηταν και οχι μόνο μεσα απο τα τακουνάκια και τις λοιπές ´´τζιοβανιες´´ του.
Οι παίκτες της ομάδας αυτή τη στιγμή ειναι ΟΛΟΙ επαγγελματίες 100%.Δε νομιζω κανένας να απουσιάσει αδικαιολόγητα απο την προπόνηση για να φτιάξει τα δόντια του όπως εκανε ο Ζιο το 2005 (και όταν γύρισε εκανε μια ανεκδιήγητη ενέργεια στο ματς με τη Σοσο επειδή ηταν χολωμενος με τον Μπαγεβιτς) .
Δε θα ξεγραψω αλλα ούτε και θα εξιδανικεύσω κανέναν παίκτη του συλλόγου και θα τους θυμάμαι όλους με ολοκληρωμένη άποψη για το πρόσωπο τους και οχι με τη μυθοποίηση τους μεσα απο το σβήσιμο των αρνητικών τους σημείων
Αμφισβήτησε ο Τζιοβάνι τον Τσάβι, το μεγαλύτερο χαφ στην ιστορία του παγκοσμίου ποδοσφαίρου; Αυτό μου θυμίζει τη δήλωση του Μπάμπη του Τεννέ στην ''Αθλητική Κυριακή'' πριν κάποια χρόνια, ''έχω διαφορετική φιλοσοφία από το Μουρίνιο''. Μάνα μου, βγάλε την στολή...
Το περιοδικό ειναι του Ιανουαρίου 2005 .Μεσα συμπεριλάμβανονται συνεντεύξεις των ριβαλντο,ζιοβανι ενα flash back της χρονιάς που πέρασε νομιζω το έγραψε ο Αχιλλέας Συρίγος και πάνω απο ολα ενα ΜΥΘΙΚΟ ΑΡΘΡΟ του Ηλία μπαζινα στο οποίο προσπαθεί να εξηγήσει με το δικό του εκπληκτικό τροπο την πανωλεθρία στο Ανφιλντ.Ενα απο τα πιο μεστά άρθρα που εχω διαβάσει ποτε για τον Ολυμπιακο με τίτλο ´´Ο θρύλος θέλει πολεμιστές´´.Θα αναφερθώ σε αυτη τη συνέντευξη αναλυτικά κάποια στιγμή όταν το επιβάλλουν οι συνθήκες.Παραμενω στον Μπαζινα και πιστεύω πως θα είχε τεράστιο ενδιαφέρον η γνώμη του για τον περυσινο αποκλεισμό απο την Μάντσεστερ 10 χρονια μετα τον αποκλεισμό απο τη Λίβερπουλ,που ηταν κατα τη γνώμη του κομβικό σημείο στην ιστορία του συλλόγου.
Δυστυχώς δεν θα τη μάθουμε ποτε.Πουστη χαρε....
Σαν τον Μπαζινα δεν υπαρχει αλλος.
Αν ειχα να επιλεξω ενα ανθρωπο να γυμναζει το παιδι μου στο σωμα και στο μυαλο αυτον θα επελεγα.
Ελληνας 100% με ηθος και γεματος αθλητικα ιδεωδη.
Ηξερε πολυ καλα αθλητικη ιστορια
Aν μπορεις Γιαννη τραβα μια φωτογραφια η σκαναρε το κειμενο του Μπαζινα και στειλ'το μας μεσω της επικοινωνιας του site για να το δημοσιευσουμε καποια στιγμη.
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - ΡΕΑΛ: 3 - 3.
Ειχα παει σ΄εκεινο το ματς με τη γυναικα μου. Καθομαστε στο κεντρο, χαμηλα - χαμηλα, δευτερη κερκιδα, κι αυτο που θυμαμαι περισσοτερο ηταν...εξωποδοσφαιρικο: Ενα μισογεματο, με πορτοκαλαδα μαλλον, πλαστικο μπουκαλι να περναει με ασυλληπτη ταχυτητα ξυστα απ΄το δεξι μου αυτί, σε καποια αποφαση του διαιτητη που προφανως ΄΄δεν αρεσε΄΄, και να σκαει με δυναμη κι ενα υποκωφο ΄΄μπραφ΄΄ κατω στα καγκελα ξερνωντας πλατσουριστα το περιεχομενο του... Αλλα για να΄ρθουμε στα...δικα μας:
1. Θυμαμαι την ατμοσφαιρα στο ΟΑΚΑ. Ειχε εκεινο το διαχυτο αγχος, το αγκομαχητο της ψυχης, αυτες τις συνεχως αυξομειουμενες ψυχικες αναταραξεις, ΠΟΥ ΜΟΝΟ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΕΧΟΥΝ. Ντουμανι το τσιγαρο, ειδικα μετα τα γκολ της Ρεαλ, με τη γνωστη ΄΄αιθαλομιχλη΄΄ να καθεται πανω απ΄τα κεφαλια των γαυρων, θολωνοντας την εικονα που΄χες στα ματια σου...
2. Με ειχε εντυπωσιασει το ποσο ΓΕΜΑΤΟΣ ηταν αυτος ο αγωνας. Απο τους λιγους, ΤΟΣΟ γεματους. Ελαχιστες οι ΄΄κοιλιες΄΄. Η μπαλα πανω-κατω, πανω-κατω, γρηγορα, γρηγορα, κι οι παλμοι της καρδιας να μη λενε να πεσουνε κατω απ΄τους 110... Ο Ολυμπιακος ηταν ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΗ ΟΜΑΔΑ εκεινο το βραδυ...Η Ρεαλ, μονο χαρις στην κλαση της εκοψε το Χ. Γι΄αυτο και η σκεψη που με διακατειχε φευγοντας απ΄το γηπεδο, ηταν η γνωστη: ΄΄Γιατί γαμω την πουτανα μου΄΄...
3. Για τον Γιαννη: Ναι, αλλος ο Ζιοβανι πριν και αλλος μετα απ΄τον Σεμο. Εκανε ομως κατι πραματα στο γηπεδο, που δεν τα΄χω ξαναδει απο αλλον παιχτη. Οντως μαγικα. Κι επειδη ηξερε το τοπι, ΓΙ΄ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΒΡΙΖΑ ΠΟΛΥ ΣΥΧΝΑ στα διαφορα παιχνιδια. Περισσοτερο τον εβριζα, παρα τον επευφημουσα. Γιατι ηταν ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΑ ΑΔΙΑΦΟΡΟΣ και με ΛΑΘΗ, ΠΟΛΛΑ ΛΑΘΗ, ΠΟΛΛΑ ΠΟΥΛΗΜΑΤΑ... Ειχε προδωσει ουκ ολιγες φορες τις προσδοκιες των οπαδων του ΘΡΥΛΟΥ... Ετσι ειναι παντως αυτοι οι παιχτες. Εξαρταται τί κρατας περισσοτερο απ΄αυτους, με συνεπεια αλλοι να εξακολουθουν να τον λατρευουν, ενω αλλοι να μη τον ΄΄πανε΄΄ με τιποτα...
4. Για τον Σαββα τον γαυρο: Συμφωνω για τον Μπαγεβιτς. Προσφερε στον Ολυμπιακο και επι των ημερων του μας εδωσε πολλες συγκινησεις. Το αρνητικο του, οτι ηταν ΑΕΚτζης κι αυτο ηταν καταγεγραμμενο ΑΝΕΞΙΤΗΛΑ στη συνειδηση των γαυρων, ακομα και στις ευτυχεις του, για΄μας, στιγμες... Σαν να΄χεις ενα σημαδι ρε παιδι μου μπροστα, βιτρινα, στο προσωπο σου, που ο,τι και να κανεις, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΡΥΨΕΙΣ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ... Γι΄αυτο και ενω οι περισσοτεροι τουλαχιστον αναγνωριζαμε το εργο του, ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΠΟΤΕ ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ...ΗΤΑΝ - ΚΑΙ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ - ΕΝΑΣ ΠΕΡΑΣΤΙΚΟΣ. ΚΑΛΟΣ ΚΑΤ΄ΕΜΕ, ΑΛΛΑ ΞΕΝΟΣ...
Υ.Γ. Μη μου θυμιζετε αυτη την πουτανα την ομαδα που τη λενε Ντεπορτιβο Λακορουνια...
Ο Μπαγεβιτς ηταν τιμιος μαζι μας, αξιοπρεπης και ποτε δεν πουλησε Ολυμπιακοφροσυνη.
Ημασταν απελπισμενοι οταν ηλθε και μας εκανε πρωταθλητες.
Ειχε ματι και εφερε στην ομαδα παικταραδες οπως ο Τζολε, ο Στελιος και ο Γκογκιτς για ενα κομματι ψωμι.
Εγω προσωπικα οχι μονο δεν τον ξεχνω αλλα θα ειμαι ΕΥΓΝΩΜΩΝ για παντα.
Τον κυνηγαγαν ολοι οι ΑΕΚτζηδες που ηλθε σε μας γιατι ηξεραν τι εχασαν.
Πηρε ξανα πρωταθλημα η ΑΕΚ χωρις αυτον???
Σε παλαιοτερη ψηφοφορια η ομαδα που εφτιαξε αυτος που πηγε στους 8 και μια ομαδα της ΑΕΚ ειχαν παιξει την καλυτερη μπαλλα στην ιστορια του Ελληνικου ποδοσφαιρου
Ήμουν και εγώ στον συγκεκριμένο αγώνα. Φοβερή ατμόσφαιρα...
Μία ή δύο βδομάδες πριν είχε γίνει ο μεγάλος σεισμός της Πάρνηθας, πολύ νωπές οι μνήμες. Κάποια στιγμή ο κόσμος αρχίζει ένα γρήγορο ποδοβολητό στο κάτω διάζωμα και ταχύτατα εξαπλώνεται και στο πάνω. Χαμός! Αφού δεν έπεσε τότε το ΟΑΚΑ δεν θα πέσει ποτέ, τα τσιμέντα χόρευαν και το βουητό σου έκοβε τα πόδια...
Πραγματικά είχε οργιάσει ο Ζιο, μεγάλο παιχνίδι, δεν τον ξαναείδα έκτοτε σε παρόμοια κατάσταση,δύο ταχύτητες πιο γρήγορος από όσο τον βλέπαμε αργότερα...
Ντεμπούτο με την Ρεάλ τότε ο Κασίγιας, 17-18 χρονών τότε.
Χαραγμένα στην μνήμη του τα ΓΝΤΟΥΠ από τα φάουλ του Ρομπέρτο Κάρλος πηγαίνοντας προς την μπάλα με τα κλασικά γρήγορα πατήματα του σαν να κάνει επιτόπιο σπρίντ.
Πίσω μου ακριβώς καθόταν ένας πενηντάρης προπονητής της εξέδρας που είχε αρχίσει την μουρμούρα από νωρίς, είχε πιάσει εργολαβία τον Τζόλε και τον ξέσκιζε κανονικά. Μετά το δεύτερο γκολ του Ζιο χοροπηδούσε ημίγυμνος πάνω στο κάθισμα στριφογυρίζοντας την μπλούζα του στον αέρα σαν λάσο...
Το ΟΑΚΑ δεν ήταν κλουβί και η απόσταση από τον αγωνιστικό χώρο μεγάλη λόγω του στίβου αλλά όταν γέμιζε από Γαύρους γινόταν κολαστήριο...
Η περιγραφη σου,οπως και του Αποστολου πιο πανω,ειναι ακριβεστατη για το τι εγινε εκεινο το βραδυ.Αυτο που λες οτι αφου δεν επεσε τοτε το ΟΑΚΑ δεν θα πεσει ποτε,ειναι αυτο που μου εχει μεινει περισσοτερο απο ολα στην μνημη,ειχα παει κι εγω και ηταν ισως η μοναδικη φορα που ενιωσα πραγματικο φοβο σε γηπεδο,αν και ειχα παει σε τοσα ντερμπυ με Παο,Παοκ,Αεκ σε μπαλα και μπασκετ που γινοταν της τρελης απο επεισοδια...Πραγματικα η ΤΑΛΑΝΤΩΣΗ που εκαναν οι κερκιδες του ΟΑΚΑ ηταν απιστευτη,μου ειχαν κοπει τα ποδια κυριολεκτικα καποιες στιγμες,γιατι πρεπει να ειχε γυρω στους 10.000 υπεραριθμους,ειχε μεσα γυρω στις 85.000 κοσμο,μην λεω και λιγους(75.000 χωρουσε τοτε κανονικα)Δεν υπηρχαν διαδρομοι,σκαλες,ηταν ολα ασφυκτικα γεματα,ολοι ορθιοι στις περισσοτερες θυρες και 3 ΑΤΟΜΑ ΑΝΑ 2 ΚΑΡΕΚΛΕΣ,στο όρθιο παντα,σαν παστες σαρδελλες(ΚΑΛΛΟΝΗΣ ΕΤΣΙ?).Ξεκινησα το ματς πισω απο το τερμα του Κασιγιας κατω διαζωμα,ειδα μπροστα μου την γκολαρα του Ζιοβαννι αλλα ηταν τοσο ασφυκτικη η ατμοσφαιρα απο υπεραριθμους,ζεστη και ΝΤΟΥΜΑΝΙ που λεει και ο Αποστολος(ολο το καραβι απο την Περσια καπνιστηκε εκεινο το βραδυ!)που ειπα στο ημιχρονο να ανεβω στο πανω διαζωμα προς την μεση του γηπεδου,να βλεπω και καλυτερα.ΑΝ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΑΤΣ ΓΙΝΟΤΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΜΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΞΕΦΡΑΓΟΥ ΑΜΠΕΛΙΟΥ ΘΑ ΞΑΝΑΒΛΕΠΑΜΕ ΕΥΡΩΠΗ ΣΕ ΚΑΜΙΑ 2ΕΤΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΙΜΩΡΙΑ ΤΗΣ ΟΥΕΦΑ,ΟΠΟΙΟΣ ΗΘΕΛΕ ΕΜΠΑΙΝΕ,ΚΑΘΟΤΑΝ ΟΠΟΥ ΗΘΕΛΕ,ΕΚΑΝΕ ΟΤΙ ΤΟΥ ΚΑΤΕΒΑΙΝΕ,ΑΛΛΟ Η ΠΛΑΚΑ ΚΑΙ Η ΜΑΓΚΙΑ ΚΑΙ ΑΛΛΟ Η ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ(Εμεις ειμαστε και ευαισθητοι σε αυτα λογω τραγωδιας Θυρας 7).Το πανω διαζωμα να χορευει καθε τρεις και λιγο,ακομα και στα συνθηματα,στα δε γκολ 2-2 και 3-2 νομιζες οτι το γηπεδο ειχε φτιαχτει απο Ελαστικο τσιμεντο!Ελεγες,δεν ειναι δυνατον να χοροπηδαει το γηπεδο και να μην πεφτει!Η εντυπωση και το συναισθημα μετα το τελος του αγωνα,σε συνδυασμο με τον προηγουμενο που ειχα παει(το καταραμενο ματς με την Γιουβεντους),μου(και μας προφανως)εδινε την ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ οτι ο Ολυμπιακος ειχε γινει ηδη μεγαλη Ευρωπαικη ομαδα και θα πηγαιναμε παλι για 8αδα και παραπερα εκεινη την χρονια,μιλαμε για την Ρεαλ που πηρε ΓΙΑ ΠΛΑΚΑ το Τσου-Λου εκεινη την χρονια,περιπατο,με 3-0 επι της Βαλενθια στον τελικο,ΟΛΗ Η ΑΦΡΟΚΡΕΜΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ,τεραστια ονοματα ηταν στο χορτο εκεινο το βραδυ και εβλεπες τον Ολυμπιακο να παιζει στα ισια εντελως,σαν να βλεπεις Ρεαλ-Μπαρτσα!Τετοιο αισθημα πληροτητας δεν εχω ξανανιωσει σε ποδοσφαιρικο αγωνα,μπορει να μην καταφεραμε να κρατησουμε την νικη,αλλα η ΕΛΠΙΔΑ και η ΠΡΟΣΔΟΚΙΑ απο αυτο που ειδαμε και τις μεταγγραφες ΖΙΟ-Ζαχοβιτς,μας εκανε να ονειρευομαστε πολυ μεγαλα πραγματα.Δυστυχως προσγειωθηκαμε αποτομα τους επομενους μηνες...
Ναι ρε Σπύρο έτσι ακριβώς, αυτό το συναίσθημα μετά το τέλος του αγώνα, χορτασμένοι αλλά με μια πικρή γεύση...
Φέραμε 3-3 με την Ρεάλ την μετέπειτα πρωταθλήτρια Ευρώπης και φύγαμε όλοι πικραμένοι. Λίγο η ισοφάριση στο τέλος λίγο οι μεγάλες προσδοκίες που είχαμε λόγω της προηγούμενης χρονιάς, όλα έπαιξαν τον ρόλο τους. Όλοι είχαμε δεδομένη μια πορεία αντίστοιχη της ομάδας που αποκλείστηκε από την Γιουβέντους την προηγούμενη χρονιά αν όχι καλύτερη. Θεωρητικά η ομάδα του 99-00 φάνταζε ισχυρότερη λόγω και τον μεγάλων μεταγραφών αλλά στην πράξη διαψεύστηκαν οι προσδοκίες μας. Εξάλλου μιλάμε για δυο διαφορετικές ομάδες. Μπορεί οι προσθήκες να μην ήταν πολλές αλλά αλλάξανε ριζικά τον χαρακτήρα της ομάδας.
Μην ξεχνάμε πως εντός έδρας στο CL ήμασταν τέσσερις χρονιές αήττητοι και δεν γλυκαινόμασταν με ισοπαλίες ακόμα και με την Ρεάλ. (το αήττητο το έσπασε η Μάντσεστερ το 2002).
Ρωτάω τους μεγαλύτερους που εχουν φρέσκο στο μυαλό τους το 3-3 με τη ρεαλ.Πως ηταν ο ζιοβανι σε εκείνο το ματς?Η απόδοση του έφτασε στα επίπεδα του αγώνα με τη Γαλατάσαραϊ?Πως χώρεσαν στην ενδεκάδα ζιοβανι και Ζάχοβιτς?Ειναι αλήθεια πως η ρεαλ έκλεψε την ισοπαλία?Ο Σάββας μου χε εξηγήσει αναλυτικά το τι έφταιγε εκείνη τη χρονια κσι κάναμε πισωγύρισμα σε σχέση με το 1998,αλλα παντα εχω μια πικρία γιατι εκείνη τη σεζον η ομάδα είδε την ευκαιρία να απογειωθεί και αντι γι αυτο έμεινε στάσιμη κυρίως με τα λάθη του Κόκκαλη.
Καταραμένη σεζον το 2004-2005 .Ο σούσερ,χάνει το αχαστο,ο γεωργιαδης το ίδιο,ο στολτιδης εχει δοκάρι,ο οκκας βάζει κανονικό γκολ και ακυρώνεται,η πουτανα λα Κορούνια ανοίγει απροκάλυπτα τα πόδια και ουσιαστικά λέει στη Μονακό ´´ΓΑΜΗΣΕ ΜΟΥ ΤΑ ΠΡΕΚΙΆ´´,και ο Ντούσαν κοιμάται στο Ανφιλντ.Ενα γαμω πράγμα να γινόταν διαφορετικά απο τα παραπάνω θα περναγαμε στους 16,αφήνοντας έξω τη Λίβερπουλ και αλλάζοντας την ιστορία του champions league εκείνης της χρονιάς.
Μου εχει μείνει μια πικρία απο εκείνη τη σεζον που δεν εχει φύγει ακόμα 10 χρονια μετα
Γιάννη τη γνωμη μου την εγραψα. για μενα το καλυτερο παιχνιδι του ΖΙΟ στην ελλαδα. Αν εχεις χρονο δες τα βιντεο , ειναι ολο το ματς. Επίσης για μένα , αλλος ο ΖΙΟ προ Σέμου, αλλος μετά. Δεν επανήλθε ποτέ στην κατασταση που ήταν όταν ήρθε. Η σεζόν 1999-2000 χάθηκε στο Μόλντε. και υπεύθυνος ήταν ο ίδος ανθρωπος με αυτόν του Ανφιλντ. Πρόσεξε συμπτώσεις: 0-2 στο Μόλντε 3-2 τελικο. 0-1 στο Ανφιλντ 3-1 τελικο. Τίποτα δεν ειναι τυχαίο
Ο Μπάγεβιτς είναι ο κορυφαίος προπονητής σε προσφορά στον Ολυμπιακό τα τελευταία 30 χρόνια και μέσα στους 3 σε όλη μας την ιστορία. ΜΟΝΑΔΙΚΟ μελανό του σημείο τα ματς με την ΑΕΚ στην Φιλαδέλφεια,όπου την μία απο τις 3 έχασες γιατί..έπρεπε να χάσεις. Έγινε ΣΦΑΓΗ. Παιχταράδες είχες και πριν το 1997,αλλά πρωτάθλημα δεν έπαιρνες. Αποδυναμώθηκε ταυτόχρονα η ισχυρή τότε ΑΕΚ,σε έκανε ομάδα,έπαιξες μπάλα που ευχαριστούσε τον κόσμο,είχε πελάτη τον αιώνιο αντίπαλο με 7-1-1 σε 9 ματς με την ήττα σε ματς στην Λεωφόρο το 2005 με δοκάρι Ριβάλντο και 3 τετ α τετ χαμένα απο Οκκα και Καστίγιο και καθολικά ανώτερος στις νίκες,με αυτόν προπονητή πάτησες σε τελικό κυπέλλου τον αιώνιο με 10 παίκτες απο το 30 με 2-0,με αυτόν απο 2-0 το γύρισες σε 2-4 εκτός,με αυτόν προπονητή έφτασες ένα πεντάλεπτο απο τα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ πρώτη και μοναδική φορά στην ιστορία σου,με αυτόν προπονητή έφτασες μια ανάσα να πετάξεις έξω την Λιβερπουλ που στην συνέχεια το πήρε - θα την πετούσες αν δεν σε έσφαζαν στο Μονακό με το γκολ του Οκκά και το 1-0 εδώ με την Λίβερπουλ ήταν 3-0 όπως και έπρεπε - , με αυτόν προπονητή δεν έχασες ΠΟΤΕ εντός έδρας ματς στο Τσάμπιονς Λιγκ και 2 φορές έκανες το 3 στα 3.
Ασφαλώς και τίποτα δεν είναι τυχαίο και ασφαλώς δεν έφταιγε ΜΟΝΟ ο Μπάγεβιτς στο Μόλντε. Αν θυμάσαι το ματς,η Μόλντε ήταν καθολικά καλύτεροι απο την αρχή και κόντρα στην ροή κάναμε 0-2. Οι μισοί και παραπάνω παίκτες ήταν σε τραγική μέρα.
Δυστυχώς μετά απο αυτό το ματς ο ΚΟΚΚΑΛΗΣ έκανε την ΜΑΛΑΚΙΑ να σουτάρει τον Μπάγεβιτς. ΒΑΖΩ ΤΟ ΧΕΡΙ ΜΟΥ ΣΤΗΝ ΦΩΤΙΑ. Αν συνέχιζε άλλα 5 χρόνια με Ντούσκο και με την φουρνιά που είχαμε θα πηγαίναμε ημιτελικό και 2 φορές στους 8.
Και μετά το 2005 που έφυγε τελείως ΑΔΙΚΑ και ήρθε ο ΣΟΛΙΝΤ είδαμε τα χαιρια. Από φρούριο το Καραισκάκη έγινε περάστε κόσμε και πήγαμε βήματα πίσω.
Αυτός ο χασάπης ο σεμος φταίει για ολα.Τελος πάντων..
Η σεζον χάθηκε σιγουρα στο Μολντε?Δεν θυμάμαι διότι δεν παρακολουθούσα μπάλα τότε,αλλα εχω ακούσει πως για να περναγαμε τον όμιλο έπρεπε να νικήσουμε είτε την Πορτο είτε τη ρεαλ,και με τη Πορτο αποτυχαμε ΠΛΗΡΩΣ. Πρεπει να εκανε εγκλήματα ο βάτραχος εκείνη τη χρονια ετσι?Μα να έχεις την πληρέστερη επιθετική γραμμή όλων των εποχών και να μην μπορείς να την μοντάρεις?Μεχρι που ηρθε ο Μπιγκόν και τα γαμησε ολα....
Άθλος εκείνο το πρωτάθλημα.Και κατι τελευταιο(ενα ενα μου έρχονται).τη προηγούμενη σεζον όταν εξασφαλίσαμε και μαθηματικά το πρωτάθλημα στο 3-2 με τον Ηρακλή είδα τον Αλεξανδρή να δηλώνει πως θέλει να φύγει στο εξωτερικό λόγω κορεσμού κλπ.Ενιωθε οτι ήθελε να αλλάξει παραστάσεις και οτι ο κύκλος του στο Θρύλο έκλεισε.Μου εκανε μεγαλη εντύπωση (δεν περίμενα να το ακούσω ποτε απο αυτόν ).τι μεσολάβησε τελικά και έμεινε στο θρύλο ώστε να γαμαει τους χανουμοβαζελους πολλά χρονια ακόμα?
Και να κερδάγαμε τη Μόλντε, από την στιγμή που η Πόρτο κέρδαγε τη Ρεάλ για πλάκα, πάλι έπρεπε να πάρουμε αποτέλεσμα στο Μπερναμπέου για να μείνουμε στο παιχνίδι της πρόκρισης. Η πρόκριση χάθηκε στο ματς του Οπόρτο, όπου το 2-0 είναι πολύ τιμητικό σκορ για εμάς, μετά την απερίγραπτη εμφάνιση όλων των παικτών, με πρώτο και καλύτερο το ''μάγο''. Και μιλάμε για το ''μάγο'' προ Σέμου, έτσι; Καλά, τα εγκλήματα του Ντούσαν σε εκείνο το ματς θέλουν αρκετή ώρα να αναλυθούν. Ο Αλεξανδρής ψάχτηκε να φύγει έξω, δεν βρήκε κάτι καλό και μετά ο Σωκράτης τον κράτησε με τα λεφτά του. Συνηθισμένη ιστορία, που έχει συμβεί δεκάδες φορές.
σαββα οντως δε θα περναγαμε, αλλα τα ματς με μολντε και χερενφεν προκαλεσαν δυο τεραστια κακα στην ομαδα. Πρωτον δημιουργησαν την ψυχολογια οτι δεν μπορουμε να παρουμε διπλο ουτε με υποδεεστερες ομαδες και δευτερον ανοιξαν το βρωμοστομα των λαγων και κατ'επεκταση των ξεφτιλισμενων ΑΡΔ. Ειναι τοσο μεγαλη η προπαγανδα που στηριχτηκε πανω σαυτα που ακομα και χτες τυχαια συζητωντας με μεγαλομαλακα αντιολυμπιακο μου ειπε οτι δεν εχουμε περασει ποτε επομενη φαση CL!
Για το φιλο τον ετερο σαββα το γαυρο και το σχολιο για μπαγεβιτς. Κανει δεν αρνειται οτι ο Μπαγεβιτς εβαλε τις βασεις για το ΘΡΥΛΟ που κυριαρχησε στην Ελλαδα. Στην ευρωπη ομως ειχε θεμα. Μερικοι ανθρωποι απλα δεν τόχουν το κατι παραπανω. Θυμησου τον τεραστιο Ιωαννιδη και την ανυπαρκτη συλλογη του απο ευρωπαικα με ΟΜΑΔΑΡΕΣ σε Αρη και ΘΡΥΛΟ.
Παίρνω αφορμή απο τη μολοχα για να σχολιάσω το οτι ο Δημητρης Παπαδόπουλος ειναι Ολυμπιακος.Ποιοι άλλοι ποδοσφαιριστές του βαζελου υποστηρίζουν τον Θρύλο?Εχω ακούσει οτι ο Βαγγέλης Μαντζιος ειναι βαμμένος ολυμπιακος.Αλλα παραδείγματα???
Τζιώλης, Νίνης, Χριστοδουλόπουλος, Γκέκας.
Aπό τους τωρινούς παίκτες του βάζελου; Ο Μπούρμπος σίγουρα. Μάλιστα είναι φανατικός Ολυμπιακός. Από πρώην παίκτες του βάζελου, πρέπει να κάνουμε ολόκληρο τηλεφωνικό κατάλογο. Από Παπαεμμανουήλ και Δομάζο μέχρι το Σαραβάκο, τον Καραγκούνη και τον Καπίνο. Μιλάμε πάντοτε για το τι ομάδα ήταν όλοι αυτοί πριν πάνε στο βάζελο, έτσι; Τώρα προφανώς δηλώνουν βάζελοι, αφού δέθηκαν με τον ΠΑΟ. Αν και για παράδειγμα ο Φραγκίσκος Αλβέρτης δεν ξέρω το τι ομάδα δηλώνει σήμερα στο ποδόσφαιρο. Θα παραξενευτώ αν μάθω ότι δηλώνει ΠΑΟ στο ποδόσφαιρο. Το ίδιο για τον Τσαρτσαρή και το Διαμαντίδη...
15 Σεπτεμβρίου 1982. Είναι το πρώτο ποδοσφαιρικό μάτς που διεξήχθη στο νεόδμητο τότε ΟΑΚΑ, μετά τους Πανευρωπαϊκούς Αγώνες Στίβου. Γεμάτο το στάδιο - 78.000 θεατές. Στις κερκίδες χαμός. Εύκολη αντίπαλος η Έστερς με τερματοφυλακάρα: τον Τόμας Ραβέλλι.
o Ραβέλι που έμοιαζε με το σχιζοφρενή δολοφόνο με το πριόνι, αναμαλλιαζμένος και με βλέμμα παρανοϊκού. Θεωρούνταν μεγάλος τερματοφύλακας και είχε και την τιμή να φάει τέσσερα γκολ απ' τον Φαν Μπάστεν σε ένα ματς Γκέτεμποργκ- Μίλαν, το ένα εκ των οποίων με ψαλίδι έξω απ' την περιοχή