Το "αντικειμενικό" Sportime(τότε των Ανδρουλιδάκη-Ξύδη) το 1998:
https://3.bp.blogspot.com/-gqtjhBo659k/WgNv6hHZhUI/AAAAAAAAII8/n5ySHtrMG...

Μου'δωσε ερέθισμα αυτό που 'γραψες για πάγωμα μόλις είδες το όνομα Γκόγκιτς στη βασική ενδεκάδα να επισημάνω την πολύ μεγάλη τύχη να βρεθεί ο Ολυμπιακός στο 2-0 μέσα στην Πόρτο στην πρώτη αγωνιστική. Ο Μπάγιεβιτς προτιμούσε τον Γκόγκιτς εξαρχής για βασικό απ'όταν τον πήρε διότι έβλεπε για τί πολυδιάστατο παιχταρά μιλάμε. Λίγο η αφλογιστία στο Ελληνικό Πρωτάθλημα, λίγο η ηλικία του, λίγο η απίστευτη σπέκουλα ότι είναι μίζα και "πού τον βρήκαμε αυτόνε το γέροντα απ'την Κύπρο", λίγο ότι έπρεπε να παίζει ο νέος Αφρικάνος Πελέ του Λούβαρη και ο τσιμεντογκρεμιστής και πολύ ότι είμαστε εντελώς άμπαλοι ως λαός ανέκαθεν έφεραν τον Γκόγκιτς μεταξύ πάγκου και εξέδρας. Έδωσε ο καλός Θεός και ξεκινήσαμε τζούφια με 2-0 στην Πορτογαλία και συνδυάστηκε η ανατροπή με τον Γκόγκιτς. Λίγες μέρες μετά και μέσα σε γενική ευφορία ο Ολυμπιακός διέλυσε με μπαλάρα τον ΟΦΗ και με τον Γκόγκιτς στην ενδεκάδα. Στο ματς με την Κροάσια ήταν πλέον αναμενόμενη η παρουσία του απ'την αρχή γιατί υπήρχε μομέντουμ. Κάπως έτσι απέκτησε ο Ολυμπιακός πρέσινγκ σε όλο το γήπεδο, αλληλοκάλυψη σε όλα τα μήκη και τα πλάτη, παιχνίδι με τη μία και φορ φονιά ψυχρό εκτελεστή αντί για τις δύο κακομαθημένες νούλες που είχε πριν. Η παρουσία αυτών των παντελώς ανεπαρκών επιθετικών, για βασικοί λέμε σε ομάδα Τσάμπιονς Λιγκ, σε συνδυασμό με το χειρότερο τερματοφύλακα όλων των εποχών Κυριάκο Τοχούρογλου είχε καταδικάσει και την προηγούμενη χρονιά. Όπως βέβαια πιστεύω ότι ακόμα και με βασικό τον Γκόγκιτς στα 37 του και δυο προσθήκες σε άμυνα (ή στο τέρμα) και κέντρο και χωρίς πώληση Γεωργάτου ο Ολυμπιακός θα πέρναγε αέρα απ'τους ομίλους και τη σεζόν 99-00. Διαβάστηκε τελείως λάθος η προηγούμενη χρονιά και η ομάδα κατέληξε να κερδίσει δυο βιρτουόζους και να χάσει το 50% από ταχύτητα, αυτοματισμούς, αλτρουισμό και άμυνα.
Να πούμε και ότι μπορεί με το Δημητράκη να είμαστε συναισθηματικά δεμένοι γιατί μαζί του μεγαλώσαμε και είδαμε πρωτάθλημα αλλά δεν του στέρησαν τίποτα οι τραυματισμοί. Το παιδί είχε συγκεκριμένα σπουδαία στοιχεία (ρεφλέξ, εκτινάξεις, χαμηλές εξόδους, πέναλτι, τετ α τετ) και συγκεκριμένες αγιάτρευτες πληγές (οποιαδήποτε ψηλή μπαλιά, λάθος τοποθετήσεις σε στημένα, άθλια διωξίματα και επαφή με τη μπάλα με τα πόδια, ευαίσθητα νεύρα και ψυχοσύνθεση) που συνολικά τον καθιστούσαν ανεπαρκή για τον Ολυμπιακό της διάκρισης στο Πρωταθλητριών. Ακόμα και το 98-99 που μπαίνει κορυφαία ενδεκάδα ΤΣΛ το μοναδικό ματς χωρίς ψεγάδι είναι αυτό με την Κροάσια. Με Πόρτο εκτός τον σώζει ο Ανατολάκης πάνω στη γραμμή από κορυφαία γκάφα, με Πόρτο εντός τον σώζει το δοκάρι, με Άγιαξ βόσκει έξω απ'το τέρμα στο δεύτερο γκολ, με Γιουβέντους εκτός κατ'ουσίαν κάνει μία και μόνη απόκρουση στην όποια όμως όλα πάνε πάνω του και εντός....Δυστυχώς για τέτοιο επίπεδο είναι ανεπίτρεπτη τέτοια αστάθεια στο τέρμα. Ενδεικτικό είναι το 3-3 με Ρεάλ που ο μεν 18ρης Κασίγιας περπατάει και τρέμει η γη ο δε 23ρης και έμπειρος Ελέ τρέμει σύγκορμος σε κάθε φάση.

Χαιρετω ολους τους συνΟλυμπιακους απο αυτο το φανταστικο ιστοτοπο.

Θελω καποια βοηθεια σε καποια σημαντικα θεματα απο παλιους αγωνες με τον βαζελο. Καταρχας στις 21 και 28 Ιουλη 1948 οταν παιξαμε μαζι τους στη Λεωφορο και χασαμε 3-0 και 2-0, ηταν φιλικος ο χαρακτηρας των αγωνων αυτων; Γιατι ισχυριζονται οτι ηταν για το Σουπερ Καπ αυτοι οι αγωνες στηριζοντας το στο οτι ειχε τελειωσει η αγωνιστικη σεζον και ειμασταν εμεις πρωταθλητες εμεις και κυπελλουχοι αυτοι. Ομως αν ηταν Σουπερ Καπ γιατι να γινουν δυο παιχνιδια και τα δυο στην εδρα τους; Τελος παντων, πως χαρακτηρισε ο τυπος αυτα τα δυο παιχνιδια; Επισης εχω δει οτι ο τερματοφυλακας μας σε αυτα τα δυο παιχνιδια ηταν αυτος του Πανιωνιου, αν δεν κανω λαθος.

Αυτο ειναι το πρωτο θεμα που θελω να μαθω αν ειναι εφικτο. Περαν αυτου ηθελα να μαθω ποιον νικησαμε και κατακτηαμε το Κυπελλο Αλληλεγγυης το 1955, μια χρονια οπου παλι πηραμε εμεις το πρωταθλημα και αυτοι το κυπελλο; Επειδη δωσαμε δυο φιλικα μαζι τους στις 20 και 26 Οκτωβρη 1955 και τα κερδισαμε αμφοτερα με 5-2 και 1-0 στη Λεωφορο που την ειχαμε και εμεις εδρα μας εκεινη τη σεζον και τις προηγουμενες. Και εχω μια υποψια αν με μια απ' αυτες τις νικες πηραμε το Κυπελλο Αλληλεγγυης. Το συνδυασα με το γεγονος οτι το Σουπερ Καπ στις μερες μας στα ελληνικα λεγεται Κυπελλο Φιλιας και Αλληλεγγυης. Πως χαρακτηρισε ο τυπος αυτα τα δυο παιχνιδια;

Θελω να ρωτησω και για καποια αλλα φιλικα με τον βαζελο... το Παο-ΟΣΦΠ 3-2 στις 26/10/1960, το ΟΣΦΠ-Παο 2-2 στις 7/12/1956 και το ΟΣΦΠ-Παο 2-1 στις 16/12/1956 καθως και για το ΟΣΦΠ-Παο 5-2 στις 20/10/1955 και το ΟΣΦΠ-Παο 1-0 στις 26/10/1955 που αυτα τα δυο τα ανεφερα πιο πανω. Ηταν φιλικοι αγωνες ή εγιναν για Κυπελλο Πασχα, Κυπελλο Χριστουγεννων, Κυπελλο Φθινοπωρου, Κυπελλο Σεπτεμβριου κτλπ;

Σας ευχαριστω πολυ εκ των προτερων