ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΗ ΠΕΝΤΑΡΑ ΣΤΟΝ ΠΕΛΑΤΗ ΤΟ 1961
Γράφτηκε απο ΔΙΑΣ στις 11:17 | 08-01-2015
Δεν βλέπω ν’ αναφέρονται στη λεζάντα της Αθλητικής Φωνής (άρα ήταν το Δευτεριάτικο φύλλο της καθημερινής Αθλητικής Ηχούς) τα ονόματα των πρωταγωνιστών του πανηγυριού... Ας προσπαθήσω να τους θυμηθώ λοιπόν, γιατί τους αξίζει (και γιατί το RATM γράφει ΖΩΝΤΑΝΑ Ιστορία, δεν παίζει). Το Κύπελλο πρέπει να ‘χει απονείμει στον αρχηγό μας τον Ηλία Ρωσίδη, ο Γκούμας. Κι έχουμε από δεξιά όπως κοιτάμε: Σιδέρης, Καμπόλης (ή Σουρούνης), Πολυχρονίου, Ρωσίδης, δίπλα του, ο κοντός, πιθανόν ο Ποσειδώνας, πίσω από το Κύπελλο σίγουρα ο Κώστας ο Παπάζογλου και δίπλα του ο αδελφός του ο Αριστείδης. Όσοι ζουν, να ‘ναι καλά. Όσοι δεν ζουν πια, να ξέρουν: ΕΧΟΥΝ ΠΕΡΑΣΕΙ ΣΤΗΝ ΑΘΑΝΑΣΙΑ!
Αριστερά απ’ αυτή τη φωτογραφία, στην άλλη, βλέπουμε τον σέντερ μπακ του Παναθηναϊκού, τον πρόσφατα μακαρίτη και μεγάλο αθλητή και αντίπαλό μας Κώστα Λινοξυλάκη να κάθεται στη κερκίδα δίπλα στον προπονητή μας, τον Γιουγκοσλάβο (σπουδαίος δάσκαλος και από σπουδαία τότε ποδοσφαιρική Σχολή) Τζίνα Σιμονόφσκι. Κάτι αντίστοιχο ας πούμε σήμερα, με το να κάθεται π.χ. ο Μανιάτης δίπλα στον ...Αναστασίου. Άλλοι καιροί...".
Αρχές του 1961. Το πρωτάθλημα έχει διακοπεί, και οι τρείς ομάδες του ΠΟΚ (παναθηναικούλης, ΘΡΥΛΟΣ, κούλα) έχουν θεσμοθετήσει από χρόνια, τα λεγόμενα «Εορταστικά Κύπελλα» (κάποιες φορές τα ονόμαζαν και «Κύπελλα Χριστουγέννων» ή «Κύπελλα Πάσχα»). Μεταξύ τους φιλικά παιχνίδια δηλαδή (όσο «φιλικά» μπορεί να ήταν αυτά τα παιχνίδια), κυρίως για εισπρακτικούς λόγους, αλλά και για να διατηρούνται οι ομάδες σε μια καλή αγωνιστική κατάσταση.
Για το 1961 λοιπόν στον τελικό του «Κυπέλλου Νέου Έτους», στις 8 Ιανουαρίου, ο ΘΡΥΛΟΣ αντιμετωπίζει τον πελάτη παναθηναικούλη στο Στάδιο Καραισκάκη. Ο παναθηναικούλης ήταν ο εν ενεργεία πρωταθλητής Ελλάδος 1959-1960. Ο ΘΡΥΛΟΣ με τα απομεινάρια της ΟΜΑΔΑΡΑΣ του ’50, έχει χάσει τα πρωτεία, αφού έχουμε μπει ήδη στην «εποχή Μαντζεβελάκη».
Μπορεί να έχασε το πρωτάθλημα ο ΘΡΥΛΟΣ, αλλά αυτό δε σήμαινε ότι ένα παιχνίδι με τον αιώνιο πελάτη και μάλιστα στον Πειραιά, θα ήταν αδιάφορο για την ομάδα και τον κόσμο της. Και αφού είχε μόλις μπει το νέο έτος, ο ΘΡΥΛΟΣ σαν καλός οικοδεσπότης, ΦΙΛΟΔΩΡΗΣΕ τον καλό μας πελατάκο, με μια ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΗ ΠΕΝΤΑΡΑ, να έχει να τη θυμάται ο «πρωταθλητής» της ΦΑΠΑΣ. Να τους μπει και καλά ο νέος χρόνος...
Ο αγώνας έγινε με αντίξοες καιρικές συνθήκες, πολύ κρύο και συνεχή βροχή, αλλά ο κόσμος γέμισε ασφυκτικά το Καραισκάκη για να παρακολουθήσει τον αγώνα.
Ας δούμε μέσα από τις σελίδες της ΑΘΛΗΤΙΚΗΣ της λεπτομέρειες αυτής της ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΗΣ ΦΑΠΑΣ στον καλό μας πελάτη.
(δεξί κλικ-άνοιγμα σε νέα καρτέλα πάνω στις φωτογραφίες, για να διαβαστούν πιο άνετα).
Ας δούμε μέσα από τις σελίδες της ΑΘΛΗΤΙΚΗΣ της λεπτομέρειες αυτής της ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΗΣ ΦΑΠΑΣ στον καλό μας πελάτη.
(δεξί κλικ-άνοιγμα σε νέα καρτέλα πάνω στις φωτογραφίες, για να διαβαστούν πιο άνετα).
Ο Απόστολος θυμάται : "ΠΕΝΗΝΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ χρόνια πίσω... Παιδί στο Γυμνάσιο. Δεν υπήρχε Λύκειο τότε... Μπορεί και να ‘μουνα... Κάτι μου λέει η τρούμπα βροχή... Ας είναι. Θέλω μόνο να πω ότι αυτούς τους αγώνες, για το Κύπελλο Χριστουγέννων και το Κύπελλο του Πάσχα, τους περιμέναμε πώς και πώς όλοι εμείς οι οπαδοί αυτών των τριών μεγάλων ομάδων. Κυρίως γιατί ήταν παραπάνω - εκτός του τακτικού προγράμματος - ντέρμπι. Άλλο που δε θέλαμε, δηλαδή. Κι είχανε ΠΟΛΥ ΦΑΝΑΤΙΣΜΟ, ΠΕΙΣΜΑ και ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟ. Φιλικά τα παιχνίδια, αλλά καθόλου «εορταστικά» ή της πλάκας... Απόδειξη το πανηγύρι μετά την κατάκτηση αυτού του Κυπέλλου τον χειμώνα του ΄61, όπως το δείχνει η δεξιά φωτογραφία στην πρώτη και πάνω σειρά των φωτογραφιών της ανάρτησης, με τον θρυλικό Ρωσίδη να το σηκώνει...
Δεν βλέπω ν’ αναφέρονται στη λεζάντα της Αθλητικής Φωνής (άρα ήταν το Δευτεριάτικο φύλλο της καθημερινής Αθλητικής Ηχούς) τα ονόματα των πρωταγωνιστών του πανηγυριού... Ας προσπαθήσω να τους θυμηθώ λοιπόν, γιατί τους αξίζει (και γιατί το RATM γράφει ΖΩΝΤΑΝΑ Ιστορία, δεν παίζει). Το Κύπελλο πρέπει να ‘χει απονείμει στον αρχηγό μας τον Ηλία Ρωσίδη, ο Γκούμας. Κι έχουμε από δεξιά όπως κοιτάμε: Σιδέρης, Καμπόλης (ή Σουρούνης), Πολυχρονίου, Ρωσίδης, δίπλα του, ο κοντός, πιθανόν ο Ποσειδώνας, πίσω από το Κύπελλο σίγουρα ο Κώστας ο Παπάζογλου και δίπλα του ο αδελφός του ο Αριστείδης. Όσοι ζουν, να ‘ναι καλά. Όσοι δεν ζουν πια, να ξέρουν: ΕΧΟΥΝ ΠΕΡΑΣΕΙ ΣΤΗΝ ΑΘΑΝΑΣΙΑ!
Αριστερά απ’ αυτή τη φωτογραφία, στην άλλη, βλέπουμε τον σέντερ μπακ του Παναθηναϊκού, τον πρόσφατα μακαρίτη και μεγάλο αθλητή και αντίπαλό μας Κώστα Λινοξυλάκη να κάθεται στη κερκίδα δίπλα στον προπονητή μας, τον Γιουγκοσλάβο (σπουδαίος δάσκαλος και από σπουδαία τότε ποδοσφαιρική Σχολή) Τζίνα Σιμονόφσκι. Κάτι αντίστοιχο ας πούμε σήμερα, με το να κάθεται π.χ. ο Μανιάτης δίπλα στον ...Αναστασίου. Άλλοι καιροί...".
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΟΜΑΔΑ 11/1/1961
- Εισέλθετε στο σύστημα ή εγγραφείτε για να υποβάλετε σχόλια
Σχόλια
Αυτή την 5άρα στο βάζελο δεν την ήξερα. Προφανώς την έχουνε καταχωνιάσει οι βαζελοδημοσιογράφοι στο χρονοντούλαπο της ιστορίας με τη δικαιολογία ότι "είναι σε φιλικό, ανεπίσημο ματς, από αυτά που γινόντουσαν τότε συνέχεια, κάθε γιορτές... Σιγά μην ασχολιόμαστε μ' αυτά, τα επίσημα μετράνε.". Με έναν ανάλογο τρόπο έχουν υποβαθμίσει και το βαλκανικό που πήραμε το '63. Βέβαια, αν είχανε κερδίσει εκείνοι 5-1, τότε θα επρόκειτο για "αλησμόνητο θρίαμβο της ομαδάρας του Δομάζου επί του αιωνίου αντιπάλου".
Ειλικρινά δεν θυμάμαι καλά. ΠΕΝΗΝΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ χρόνια πίσω... Παιδί στο Γυμνάσιο. Δεν υπήρχε Λύκειο τότε... Μπορεί και να΄μουνα... Κάτι μου λέει η τρούμπα βροχή... Ας είναι. Θέλω μόνο να πω ότι αυτούς τους αγώνες, για το Κύπελλο Χριστουγέννων και το Κύπελλο του Πάσχα, τους περιμέναμε πώς και πώς όλοι εμείς οι οπαδοί αυτών των τριών μεγάλων ομάδων. Κυρίως γιατί ήταν παραπάνω - εκτός του τακτικού προγράμματος - ντέρμπι. Άλλο που δε θέλαμε, δηλαδή. Κι είχανε ΠΟΛΥ ΦΑΝΑΤΙΣΜΟ, ΠΕΙΣΜΑ και ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟ. Φιλικά τα παιχνίδια, αλλά καθόλου ΄΄εορταστικά΄΄ ή της πλάκας... Απόδειξη το πανηγύρι μετά την κατάκτηση αυτού του Κυπέλλου τον χειμώνα του ΄61, όπως το δείχνει η δεξιά φωτό στην πρώτη και πάνω σειρά των φωτογραφιών της ανάρτησης, με τον θρυλικό Ρωσίδη να το σηκώνει...
Δεν βλέπω ν΄αναφέρονται στη λεζάντα της Αθλητικής Φωνής ( άρα ήταν το Δευτεριάτικο φύλλο της καθημερινής Αθλητικής Ηχούς ) τα ονόματα των πρωταγωνιστών του πανηγυριού... Ας προσπαθήσω να τους θυμηθώ λοιπόν, γιατί τους αξίζει ( και γιατί το RATM γράφει ΖΩΝΤΑΝΑ Ιστορία, δεν παίζει ). Το Κύπελλο πρέπει να΄χει απονείμει στον αρχηγό μας τον Ηλία Ρωσίδη, ο Γκούμας. Κι έχουμε από δεξιά όπως κοιτάμε: Σιδέρης, Καμπόλης ( ή Σουρούνης ), Πολυχρονίου, Ρωσίδης, η μουρίτσα δίπλα του, ο κοντός, πιθανόν ο Ποσειδώνας, πίσω από το Κύπελλο σίγουρα ο Κώστας ο Παπάζογλου και δίπλα του ο αδελφός του ο Αριστείδης. Όσοι ζουν, να΄ναι καλά. Όσοι δεν ζουν πια, να ξέρουν: ΕΧΟΥΝ ΠΕΡΑΣΕΙ ΣΤΗΝ ΑΘΑΝΑΣΙΑ!
Αριστερά απ΄αυτή τη φωτογραφία, στην άλλη, βλέπουμε τον σέντερ μπακ του Παναθηναϊκού, τον πρόσφατα μακαρίτη και μεγάλο αθλητή και αντίπαλό μας Κώστα Λινοξυλάκη να κάθεται στη κερκίδα δίπλα στον προπονητή μας, τον Γιουγκοσλάβο ( σπουδαίος δάσκαλος και από σπουδαία τότε ποδοσφαιρική Σχολή ) Τζίνα Σιμονόφσκι. Κάτι αντίστοιχο ας πούμε σήμερα, με το να κάθεται π.χ. ο Μανιάτης δίπλα στον ...Αναστασίου. Άλλοι καιροί...