8-2-81
Γράφτηκε απο Guest Red στις 10:28 | 06-02-2015
γράφει ο Nissios
8-2-81
Το παρόν κείμενο από γαύρο γράφεται και σε γαύρους απευθύνεται. Ως εκ τούτου, θα ήταν εντελώς περιττό να σπαταληθεί έστω και μισή λέξη, προκειμένου να εκτεθούν τα γεγονότα εκείνης της καταραμένης ημέρας. Όλοι ξέρουν, όλοι θυμούνται. Άλλωστε, δεν είναι ανάγκη να είναι κανείς γαύρος, ώστε να ξέρει και να θυμάται. Μιλάμε για τη μεγαλύτερη τραγωδία που έλαβε ποτέ χώρα στα ελληνικά γήπεδα. Έκλεισαν είκοσι ένα σπίτια. Ντύθηκαν στα μαύρα είκοσι μία μητέρες. Στην πραγματικότητα, ακόμη κι αν ο νεκρός ήταν μόνο ένας, η τραγωδία δεν θα ήταν λιγότερο τραγωδία, γιατί, απλά, η ανθρώπινη ζωή δεν είναι μετρήσιμο μέγεθος. Όταν πρόκειται για ζωές ανθρώπων, και μάλιστα νέων, δεν χωρούν μαθηματικοί υπολογισμοί και συγκρίσεις - σταματάει ο νους. Όμως ο νεκρός δεν ήταν ένας. Οι νεκροί ήταν είκοσι ένας...
Ζητώ προκαταβολικά συγγνώμη απ’ όλους όσοι θεωρήσουν τα λεγόμενά μου αιρετικά ή σκανδαλώδη. Αλλά σε αυτό το site, που μας στεγάζει όλους, «επίσημη γραμμή» δεν υπάρχει. Ο καθένας μας καταθέτει την αλήθεια του, και όλες οι απόψεις γίνονται δεκτές, εφόσον εκφράζονται με ειλικρίνεια, άδολη αγάπη για τον Έφηβο και ήθος ολυμπιακό. Αυτό θα κάνω κι εγώ: θα καταθέσω την αλήθεια μου.
Ο Ολυμπιακός είναι ο κόσμος του. Το διοικητικό προσωπικό της ομάδας, οι παίκτες και όλοι οι υπόλοιποι ανήκουν στο σώμα του Ολυμπιακού, μόνο εάν (και στον βαθμό που) ανήκουν στον κόσμο του. Ως γαύροι έχουμε πείρα και από προέδρους και από διοικητικά στελέχη και από παίκτες που ήταν απλοί συνεργάτες του Θρύλου ή ακόμη και βαλτά ξένα σώματα - το πρώτο είναι θεμιτό και σύνηθες, το δεύτερο όχι. Τι κι αν βρέθηκαν όλοι αυτοί για όσο βρέθηκαν στις θέσεις που βρέθηκαν; Ολυμπιακός δεν έγιναν ποτέ. Οι νεκροί της θύρας 7, τώρα, δεν ήταν Ολυμπιακοί. Ήταν ο Ολυμπιακός. Αυτοπροσώπως. Ήταν κομμάτι απ’ το σώμα του Εφήβου. Εκείνη την ημέρα ο Έφηβος ακρωτηριάστηκε.
Έρχομαι τώρα στα καυτά και τα επικίνδυνα. Ποια πρέπει να είναι η στάση ημών, των ζώντων μελών του Ολυμπιακού, απέναντι στη μνήμη των αδικοχαμένων αδελφών μας; Είμαστε σωστοί ή υποπίπτουμε σε γκάφες; Εγώ που ρώτησα ο ίδιος και απαντώ: είμαστε σωστοί, αλλά μπορούμε να γίνουμε ακόμη σωστότεροι.
Οι καιροί μας είναι σκληροί, στεγνοί, απάνθρωποι. Απαιτούν από εμάς να είμαστε σκληροί, στεγνοί, απάνθρωποι. Δεν μας επιτρέπουν συναισθηματισμούς και άλλες τέτοιες παρωχημένες σάχλες. Μόνο η λογική, και μάλιστα η ψυχρότερη μορφή της, είναι χρήσιμο εργαλείο. Το συναίσθημα είναι βαρίδι, μπελάς, εμπόδιο. Το αιώνιο ντέρμπι λογική-συναίσθημα όλοι πια το παίζουν άσο. Σε τέτοιες συνθήκες ό,τι έρχεται να μας υπενθυμίσει πως η ανθρωπιά μας είναι ακόμη ζωντανή το δεχόμαστε με ευχαρίστηση. Ακόμη και το πένθος μας για τα εικοσιένα παλικάρια της θύρας 7 δεν είναι καθαρό πένθος. Κρύβει μέσα του και κάτι γλυκό. Λέμε από μέσα μας: «Να, δεν έχασα την ικανότητα να συγκινούμαι. Δεν έγινα ακόμη ρομπότ. Εξακολουθώ να έχω φλέβες και όχι καλώδια. Είμαι ακόμη άνθρωπος». Για να δει κανείς το αληθινό πένθος, αυτό που είναι κατάμαυρο και δεν κρύβει μέσα του τίποτε γλυκό, πρέπει να πάρει το βλέμμα του απ’ την κερκίδα με τα εντυπωσιακά κορεό, τα τεράστια πανό και τα λογής λογής συνθήματα και να το στρέψει στις είκοσι μία μητέρες που, αν ήξεραν τι κακόγουστο παιχνίδι θα έπαιζε η τύχη με τα παιδιά τους, θα έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους, για να τα εμποδίσουν να γίνουν οπαδοί. Σε αυτές πρέπει να είναι το μυαλό μας και μόνο έτσι θα καταλάβουμε ποιος είναι ο σωστός τρόπος να τιμούμε τη μνήμη των νεκρών μας.
Υπαινίσσομαι με όλα ετούτα ότι τα κορεό και τα πανό και τα συνθήματα είναι λάθος; Όχι. Είναι και αυτά θεμιτοί τρόποι για να λέμε στους οικείους των νεκρών ότι είμαστε και εμείς οικείοι των νεκρών˙ ότι οι νεκροί τους είναι και νεκροί μας. Επειδή, όμως, το θέμα είναι λεπτό και ο κίνδυνος της γκάφας παραμονεύει, καλό θα ήταν να προσέχουμε τι φωνάζουμε και τι γράφουμε στα πανό και τους τοίχους.
Φέρνω για παράδειγμα ένα κατά τη γνώμη μου ατυχέστατο σύνθημα που κυκλοφορεί ευρύτατα: «ΘΡΥΛΕ, ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΠΝΙΓΗΚΑΜΕ ΣΤΟ ΑΙΜΑ». Εκείνος που το σκέφτηκε και το είπε ή το έγραψε πρώτος δεν είχε, ασφαλώς, κακή πρόθεση. Νόμιζε πως με τη φράση αυτή τιμά τους νεκρούς. Όμως, κακώς νόμιζε. Μια φράση που όφειλε και ήθελε να είναι τιμητική για τα αδικοχαμένα αδέλφια μας είναι στην πραγματικότητα άλλος ένας ύμνος στον Θρύλο. Στον Θρύλο απευθύνεται και στον Θρύλο λέει: «Θρύλε, για σένα, δηλαδή για το χατίρι σου, πνιγήκαμε στο αίμα». Το είπαμε όμως: ο Θρύλος είναι ο κόσμος του. Πνίγηκε στο αίμα ο Θρύλος για το χατίρι του εαυτού του; Να με συγχωρείτε, αλλά την ημέρα εκείνη κανένα χατίρι δεν έγινε στον Ολυμπιακό. Την ημέρα εκείνη ο Ολυμπιακός υπέστη μια τεράστια συμφορά. Και, τέλος πάντων, αναρωτήθηκε κανείς τι θα αισθανόταν κάποια απ’ τις είκοσι μία μαυροφορεμένες μητέρες, εάν άκουγε ή εάν έβλεπε κάπου γραμμένο τον εν λόγω λόγο; Θα αισθανόταν για τον Θρύλο ακριβώς ό,τι αισθάνονται οι γονείς των νεκρών στα πεδία των μαχών για τους υπαίτιους των πολέμων: αποστροφή και μίσος και αηδία.
Άλλο δείγμα ατυχούς, κατ’ εμέ, εκδήλωσης πένθους: «ΘΡΥΛΕ, ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΣ, ΚΑΠΟΙΟΙ ΣΟΥ ΠΡΟΣΕΦΕΡΑΝ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΟΥΣ ΤΗ ΖΩΗ. ΓΙ’ ΑΥΤΟΥΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΝΙΚΑΣ. ΜΟΝΟ ΕΤΣΙ ΤΟΥΣ ΤΙΜΑΣ». Ας δεχθούμε ότι εδώ η κλητική προσφώνηση «ΘΡΥΛΕ» απευθύνεται στους παίκτες του Ολυμπιακού, αφού σε αυτούς είναι που ανοίγονται τα ενδεχόμενα της νίκης, της ισοπαλίας ή της ήττας. Όμως κι αυτό το είπαμε: οι παίκτες του Ολυμπιακού είναι παίκτες του Ολυμπιακού. Δεν είναι ο Ολυμπιακός. Ο Ολυμπιακός είναι ο κόσμος του. Δικό μας είναι το πένθος και μόνο εμάς αφορά. Πένθος είναι. Δεν είναι γιορτή, να στέλνουμε προσκλήσεις συμμετοχής. Όποιος θέλει να πάρει από μόνος του μέρος στο πένθος μας, ας το κάνει και τον ευχαριστούμε. Αλλά δεν μπορούμε να επιβάλλουμε σε άλλους να συμμετέχουν σε μια κατάδική μας υπόθεση. Κι ύστερα, οι ισοπαλίες και οι ήττες δεν προβλέπονται στον αθλητισμό; Δηλαδή, εάν σε κάποιον αγώνα οι παίκτες του Ολυμπιακού δεν κατακτήσουν τη νίκη, τότε θα τους κατηγορήσουμε για ασέβεια κατά των νεκρών μας;
Το βαρύτερο λάθος, όμως, κρύβεται αλλού. Είναι εκείνη η συνυποδήλωση της φράσης «...ΣΟΥ ΠΡΟΣΕΦΕΡΑΝ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΟΥΣ ΤΗ ΖΩΗ...». Δεν είναι γραμμένο αλλά συνάγεται απ’ το ρήμα «προσέφεραν» ένα εδώ εντελώς άστοχο επίρρημα, το «οικειοθελώς». Προσφέρει κανείς κάτι, μόνο εάν το θέλει. Οι προσφορές παντός είδους γίνονται μόνο κατόπιν ελεύθερης επιλογής και συνειδητής απόφασης. Αλλιώς, δεν είναι προσφορές. Όταν κανείς στερείται κάτι παρά τη θέλησή του, τότε το στερείται ή το χάνει ή το παραδίδει ή το παραχωρεί ή του το παίρνουν... Πάντως, δεν το προσφέρει. Ήθελαν, λοιπόν, τα είκοσι ένα αδέλφια μας να δώσουν τη ζωή τους; Το επέλεξαν; Τι ακριβώς λέμε στους οικείους τους; Ότι «τα παιδιά σας ήταν αυτόχειρες»; Δηλαδή, η ευθύνη για τον χαμό τους δεν βαρύνει κανέναν άλλον παρά μόνο τους ίδιους; Άδικα αναζητούμε τόσα χρόνια τους υπευθύνους; Άδικα κατηγορούμε τους υπαλλήλους του γηπέδου και άδικα καταριόμαστε την τότε ισχύουσα ανοργανωσιά του ελληνικού ποδοσφαίρου, το οποίο βιάστηκε να γίνει επαγγελματικό πριν την ώρα του; Ο Ολυμπιακός, φίλοι μου, δεν είναι Μολόχ. Δεν ζητάει τη ζωή μας, αλλά την παρουσία μας στο γήπεδο και τη φωνή μας. Δεν υπάρχει για να αφαιρεί ζωές, αλλά για να προσθέτει στις ζωές μας επιπλέον χρώμα και επιπλέον ενδιαφέρον.
Το ξαναλέω: Είναι αυτονόητο ότι κανείς απ’ τους εμπνευστές των φράσεων για τις οποίες έγινε λόγος δεν είχε κακή πρόθεση. Δεν θεωρώ ότι σέβομαι τους νεκρούς μας περισσότερο απ’ όσο εκείνοι. Επειδή, όμως, το ζήτημα είναι εξαιρετικά ευαίσθητο, πρέπει ό,τι κάνουμε και ό,τι λέμε να το κάνουμε και να το λέμε με το βλέμμα και τη σκέψη μας στραμμένα στις είκοσι μία γυναίκες με τα μαύρα. Καθήκον μας είναι να απαλύνουμε στο μέτρο του δυνατού τον πόνο τους, επωμιζόμενοι και εμείς ένα κομμάτι του. Και ας έχουμε υπ’ όψη μας -όλοι μας, μηδέ του γράφοντος εξαιρουμένου- ότι σε περιπτώσεις πένθους είναι πολύ δύσκολο να ειπωθεί λόγος πιο εύστοχος απ’ τη σιωπή. Τα πιο μεγάλα και τα πιο ουσιαστικά αυτή είναι που τα λέει - και δεν κάνει ποτέ γκάφες.
Κλείνω ζητώντας για άλλη μια φορά συγγνώμη απ’ όσους ενδεχομένως ενοχληθούν από τούτα που είπα. Δεν ήταν αυτή η πρόθεσή μου. Στο κάτω κάτω, τη γνώμη μου κατέθεσα και, αν θέλουν, ας την καταχωρίσουν κάπου στο μυαλό τους, ειδεμή ας την αγνοήσουν. Και διευκρινίζω ότι, μιλώντας για τα είκοσι ένα αδικοχαμένα αδέλφια μας, δεν έκανα λάθος. Το πένθος μας για τον άτυχο φίλο της Α.Ε.Κ. που βρέθηκε εκείνη την ημέρα στη θύρα 7 είναι τόσο βαρύ και τόσο ειλικρινές όσο και εκείνο για τους δικούς μας συνοπαδούς.
Ζ-Ε-Ι-Τ-Ε
- Εισέλθετε στο σύστημα ή εγγραφείτε για να υποβάλετε σχόλια
Σχόλια
ΑΘΑΝΑΤΟΙ !!!
με βρίσκει απολύτως σύμφωνο η θέση πως τούτη η τραγική επαίτιος έχει και τον ρόλο της ανάγκης επιβεβαίωσης του ότι είμαστε άνθρωποι με μνήμη και αισθήματα, πέρα από την συγκίνηση για τον χαμό εικοσιενός νεοτάτων συνανθρώπων μας.
Α Θ Α Ν Α Τ Ο Ι
Συμφωνώ απόλυτα με τον άρθρο...ΑΔΕΡΦΙΑ ΖΕΙΤΕ ΕΣΕΙΣ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙΤΕ.......
ΑΘΑΝΑΤΟΙ
Καλησπέρα!
Ήμουν αγέννητος αλλά αυτή η τραγωδία θα μείνει στη μνήμη μου αξέχαστη! Αυτά οι ήρωες δεν πρόκειται να ξεχαστούν ποτέ και έχουμε ιερό καθήκον, εμείς οι ζωντανοί, να προστατεύσουμε τη μνήμη τους! Κάτι υπάνθρωποι που ανέβασαν το πανό στο παιχνίδι με τον Παναιτωλικό είναι ανάξιοι σχολιασμού! Θα τα βρούν μπροστά τους...ότι και αν αυτό συνεπάγεται! Εγώ,ως άνθρωπος, κρατάω αυτά:
http://www.candianews.gr/2014/02/08/%CF%80%CE%BF%CF%84%CE%AD-%CE%BE%CE%B...
http://www.novasports.gr/news.aspx?a_id=380761&Sport=1&Country=82&Compet...
Όσο για τους ΠΑΟΚτζήδες το μόνο που έχω να πω είναι ότι ξεχνάνε ότι και αυτοί είχαν νεκρούς και δεν ήθελαν να τηρηθεί ούτε ενός λεπτή σιγή! ΚΡΙΜΑ! Γι' αυτό θα παραμείνετε μία μικρή ομάδα, με λίγους οπαδούς και πάνω απ' όλα επιβεβαιώνετε για ποιο λόγο ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΕΣΕΙΣ ΟΙ ΠΑΟΚΤΖΗΔΕΣ ΕΙΣΤΕ ΒΟΥΛΓΑΡΟΤΟΥΡΚΟΙ μπάσταρδοι!
Να ποία είναι τα πράσινα κοτόπουλα
http://www.nooz.gr/sports/to-pano-sti-leoforo-gia-tous-nekrois-tis-8iras-7
Κατά τα άλλα τα αποβράσματα της κοινωνίας παράγουν ήθος και θέλουν να εξυγιάνουν το ποδόσφαιρο..
Νικόλα, η τελευταία λέξη, που έγραψες με κόκκινα γράμματα, αυτό το "Ζ-Ε-Ι-Τ-Ε" (έτσι, χωρίς άλλες λέξεις) είναι η ουσία. Μπράβο, ρε σύγγαυρε!
Καλημέρα στην ερυθρόλευκη οικογένεια..Το ξέρω πως δεν είναι ημέρα ειδική αλλά με τρώει απίστευτα από την Κυριακή..Με πήρε τηλ φίλος μου την Παρασκευή και μου πε πως στην εκπομή του αυτό το λαμόγιο ο Καραλής είπε πως τρέχανε να φύγουν οι Ολυμπιακοί για να πάνε να την πέσουνε στους Αεκτζήδες..Παιδιά αν ισχύει αυτο(το ότι το είπε αυτο)δεν το χωράει ο νους μου..Δεν έχω σταματήσει να το σκέφτομαι αυτό που είπε..Και αυτός ο άνθρωπος σε Ευρωπαικούς αγώνες μπαίνει μέσα στο ναό..Υπάρχει κάποιος που να το έχει ακούσει αυτό το πράγμα?
Ναι, γι' αυτό έτρεχε και ο άτυχος οπαδός της Α.Ε.Κ ανάμεσά τους. Πες του Καραλή να πάει να βρει πού είναι η αδερφή του τα βράδια. Άιντε με τον κάθε μαλάκα.
ΠΟΤΕ δεν άκουσα, δεν διάβασα ή δεν είδα, αδελφέ, τέτοιο πράγμα... ΠΟΤΕ. Πρώτη φορά ακούω για τέτοια ΄΄πρόθεση΄΄... Τα παιδιά φεύγανε πανηγυρίζοντας σαν παλαβά για τον θρίαμβο, γλιστρίσανε απ΄τα σκαλιά ορισμένοι που προπορεύονταν από το ΄΄σπρώξε΄΄ της ΤΕΡΑΣΤΙΑΣ μάζας και δύναμης του πλήθους που΄ρχότανε από πίσω και όλο και μεγάλωνε, μπροστά υπήρχε το τουρνικέ με την εγκληματικά ανεπαρκή/αποφραγμένη ΄΄τρύπα΄΄ της διαφυγής, πατηκωθήκανε, πέσαν απάνω τους ολοένα και περισσότεροι επερχόμενοι κι έγινε το κακό. ΑΣΦΥΞΙΑ...
Μόνο άρρωστα, το λιγότερο, αντιΟλυμπιακά μυαλά μπορεί να σκαρφίστηκαν τέτοια ΄΄πρόθεση΄΄ εκ μέρους των αδικοχαμένων, μόνο και μόνο για να ΄΄μαυρίσουν΄΄ - ΕΣΤΩ ΕΜΜΕΣΑ - το κατάλευκο των χαμένων ΤΡΙΣΑΔΙΚΑ ψυχών... Από πού και πώς μάθανε όλα αυτά τα κωλόπαιδα που διατείνονται κάτι τέτοιο, γιαυτή την ΄΄πρόθεση΄΄ των θυμάτων; Αν ήτανε και θέλαν να τη στήσουν στους Αεκτζήδες για να τους την ΄΄πέσουν΄΄, θα την κοπανάγανε συνωμοτικά σε ομάδες-ομάδες, αρχίζοντας κανα 10λεπτο πιο νωρίς απ τη λήξη, για να περιμένουν κάπου στημένοι τους Αεκτζήδες καθώς αυτοί θα φεύγανε ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΣΥΝΕΒΑΙΝΕ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠ΄Ο,ΤΙ ΕΓΙΝΕ... Έτσι γίνονται αυτές οι...πουστοδουλειές. Όχι στο φύρδην-μίγδην της μαζικής αποχώρησης του κόσμου απ΄το γήπεδο... Τα θύματα φύγανε στο τέλος του αγώνα, μέσα σε μια τρελλή από την ΄΄ευτυχία΄΄ τους μπούκα... Ήταν μια μαζική, πανηγυρική αποχώρηση, που κατέληξε από ένα καταραμένο γλίστριμα λόγω της δύναμης του σπρωξιδιού, σε ΤΡΑΓΩΔΙΑ... Πού ήταν, ΑΝ ΑΛΗΘΕΎΕΙ Η ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ, ο Καραλής κι ο κάθε Καραλής τότε; Ζούσε; Κι αν ναι, πήγαινε ή ήταν στο γήπεδο; ΕΛΕΟΣ ΠΙΑ ΜΕ ΤΑ ΠΑΧΥΔΕΡΜΑ ΜΕΣΑ-ΕΞΩ ΚΑΙ ΤΗ ΛΑΣΠΗ ΤΟΥΣ...
Φίλε, επειδή η μέρα επιβάλλει περισυλλογή και σεμνοπρέπεια, δεν θέλω να αρχίσω τα γαμομανίδια για τον κάθε πατσαβούρη που θέλει να έχει κι άποψη. Δες το βίντεο και θα πάρεις την απάντηση που ζητάς:
https://www.youtube.com/watch?v=nVvzt61fCIs
Άκυρο. Πρώτα έγραψα ό,τι έγραψα και μετά κατάλαβα τι ακριβώς ρωτάς.Λάθος έκανα, θόλωσα. Δεν ξέρω αν το είπε.
Γύρισε ένας την Παρασκευή στην εκπομπή του Γεωργίου και τον έκραζε..Έλεγε πως θα πρεπε να ντρέπεται ο Καραλής που ξεστόμισε τέτοια κουβέντα.Αν είναι δυνατον.Μακάρι να μας το επιβεβαιώσει και κανένας άλλος σύγγαυρος..Το κοπρόσκυλο του κερατά που το παίζει αντικειμενικός και μόλις βγαίνει κανένας αεκτζής στη γραμμή και μιλάει συμπληρώνει ένα κάρο μπαρούφες(Θέλει η π@#$να να κρυφτεί και η χαρά δεν την αφήνει)..Κάποια στιγμή θα ήθελα μια ειδική αναφορά για αυτό το αρδάκι που τόλμησε και έπιασε στο στόμα του τον Κόκκαλη..
Ο χάρος δεν κάνει διακρίσεις σύμφωνα με οπαδικές προτιμήσεις.
Δεν ξεχνώ, πάντα τιμώ.
Έχεις απόλυτο δίκιο σε ότι γράφεις Nissie.
Δεν θα επεκταθώ περισσότερο και θα σταθώ μόνο στην τελευταία πρότασή σου.
Έχουμε αποδείξει οτι δεν είμαστε υποκριτές.
Οι νέκροι όλων των ομάδων (αεκ, παοκ, ερυθρός αστέρας, λίβερπουλ κτλ), μας πονάνε το ίδιο. Και οι περισσότεροι απο εμάς, κάθε χρόνο, στις 8/2, δεν θυμόμαστε και τιμούμε μόνο τα αδέρφια μας. Αλλά όλους όσους έχασαν τη ζωή τους, ακολουθώντας την ομάδα που αγαπάνε.
Έτσι.
Μια χαρά τα γράφεις, Νικόλα. Είναι ευαίσθητα θέματα και οφείλουμε όλοι να είμαστε προσεκτικοί.
Κάποτε στην εκπομπή του, ο "αγράμματος" Τάκης Τσουκαλάς είπε με μια φράση ότι είναι για μένα αυτή η μέρα.
"Φίλε καλύτερα να είχαμε χάσει αρκεί να μην συνέβαινε αυτό".
Νήσσιε, για άλλη μια φορά τα σέβη μου.
Nissie άνοιξες μια πόρτα για την 8-2-81 που δεν είχε ανοίξει ποτέ.
Ειλικρινά ποτέ δεν μου είχε περάσει από το μυαλό πως υπάρχει και μια άλλη διάσταση. Διαβάζοντας το κείμενο σου παραδέχομαι πως όντως υπάρχει και μάλιστα αποτελεί αιτία για προβληματισμό και πολύ σκέψη...
Τα παιδιά αυτά τα υιοθετήσαμε μετά από το τραγικό δυστύχημα και τα κάναμε παιδιά μας, τα κάναμε αδέρφια μας, τα τιμήσαμε και τα τιμάμε με τον δικό μας τρόπο και θεωρώ πως πράττουμε καλά.
Αλλά τα παιδιά αυτά είχαν και γονείς και αδέλφια και πριν από το δυστύχημα, την άποψη αυτών των ανθρώπων και το τι πραγματικά νιώθουν διαπιστώνω πως δεν την γνωρίζω...
Μπράβο σου Nissie...
Το περίμενα το σχόλιό σου, Τσίφη μου. Με κάποια αγωνία κιόλας. Τώρα που το είδα, εισέπραξα μια ικανοποίηση μεγάλη. Ακόμη και σε μια συντροφιά που όλα της τα μέλη μάς είναι εξίσου συμπαθή ή και αγαπητά, λογικό και ανθρώπινο είναι κάποιων τα λόγια να έχουν για μας μεγαλύτερο βάρος. Όχι γιατί περιφρονούμε τους υπόλοιπους, αλλά γιατί...έτσι. Δεν υπάρχει γιατί. Είμαστε άνθρωποι, έχουμε κριτήρια και έχουμε και αδυναμίες.Να 'σαι καλά, ρε Τσιφ.
ΘΑ ΚΑΤΑΘΕΣΩ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ.....ΚΙ ΑΣ ΔΙΑΦΩΝΗΣΕΙ/ΣΥΜΦΩΝΗΣΕΙ ΟΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ....
ΟΙ ΠΑΙΧΤΕΣ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ ΠΑΝΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΙΜΑΝΕ ΤΗΝ ΕΡΥΘΡΟΛΕΥΚΗ ΦΑΝΕΛΑ
ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΚΤΑΝΕ ΤΑ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΑ ΣΤΑ ΑΘΛΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ
ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΑΦΙΕΡΩΝΟΥΝ ΣΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΘΥΡΑΣ 7 ΕΚΕΙΝΗΣ ΤΗΣ ΑΠΟΦΡΑΔΑΣ ΗΜΕΡΑΣ-8η_2ου_του1981μ.Χ.-
ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΑΠΑΛΥΝΕΤΑΙ Ο ΠΟΝΟΣ ΤΩΝ ΜΑΝΑΔΩΝ ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΕΧΟΥΝ ΔΗΛΩΣΕΙ ΚΑΙ ΟΙ ΙΔΙΕΣ
ΟΤΙ ΧΑΙΡΟΝΤΑΙ ΠΟΥ ΤΑ ΔΙΝΟΥΝ ΟΛΑ ΟΙ ΑΘΛΗΤΑΡΑΔΕΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ
(ΕΕΕ ΑΑΑ ΤΟ ΕΒΔΟΜΟ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΗ ΘΥΡΑ ΤΗΝ 7,
ΘΡΥΛΕ ΘΥΜΗΣΟΥ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗ ΣΕ ΘΕΛΟΥΝΕ ΑΚΟΜΑ ΚΙ ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΣΟΥ).
Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΟΜΩΣ ΕΠΙΣΚΙΑΣΕ ΤΟΝ ΑΘΛΗΤΙΚΟ ΘΡΙΑΜΒΟ
(ΣΥΝΤΡΙΒΗ ΤΗΣ ΑΕΚΟΥΛΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ,Η ΠΡΩΤΗ ΕΠΙΣΗΜΗ ΕΞΑΡΑ ΣΤΗΝ ΑΕ ΚΛΑΨΑΣ
ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΡΙΑΜΒΕΥΤΙΚΟ ΣΚΟΡ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΗΣΑΝ ΤΗ ΖΩΗ ΞΑΦΝΙΚΑ ΕΝΩ ΕΦΕΥΓΑΝ ΑΠΟ ΤΟ
ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΤΟΥΣ ΓΗΠΕΔΟ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΠΑΔΟΥΣ ΜΑΣ,Η ΦΡΑΣΗ ΠΝΙΓΗΚΑΜΕ ΣΤΟ ΑΙΜΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΕΘΑΙΝΑΜΕ ΜΕ ΤΗΝ ΙΑΧΗ ΘΡΥΛΟΣ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑ.
ΟΙΚΕΙΟΘΕΛΩΣ ΔΕ ΔΟΘΗΚΕ Η ΖΩΗ ΔΙΟΤΙ ΚΟΠΗΚΕ ΤΟ ΝΗΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥΣ ΣΕ ΠΟΛΥ ΝΕΑΡΗ ΗΛΙΚΙΑ
(ΣΤΟΥΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΥΣ ΕΚ ΤΩΝ 21 ΑΔΕΡΦΩΝ ΜΑΣ,ΣΥΝΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ...ΔΙΟΤΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΟΝ
ΟΠΑΔΟ ΤΗΣ ΑΕΚ ΤΟΝ ΘΕΩΡΩ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ)
ΟΙΚΕΙΟΘΕΛΩΣ Η ΖΩΗ ΔΙΝΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ (ΟΧΙ ΤΟΝ ΚΑΤΑΚΤΗΤΙΚΟ) ΟΤΑΝ ΑΜΥΝΕΣΑΙ
ΥΠΕΡ ΠΑΤΡΙΔΑΣ...ΔΙΝΕΙΣ ΤΟ ΑΙΜΑ ΣΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ...ΚΡΑΤΑΣ ΜΕ ΝΥΧΙΑ ΚΑΙ ΜΕ ΔΟΝΤΙΑ
ΤΑ ΕΔΑΦΗ ΣΟΥ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΕΝΟΣ ΜΕ ΛΥΣΣΑ.
Η ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΕΜΟΣ ΟΜΩΣ...ΓΙΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΕΙΡΩΝΙΑ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ
ΝΑ ΧΑΝΕΤΑΙ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΝΩ ΑΠΟΧΩΡΕΙ ΑΠΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΘΕΑΣΗΣ....
(ΑΝ ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΕΝΑΣ ΟΠΑΔΟΣ ΣΚΟΤΩΝΟΤΑΝ ΣΕ ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ ΣΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΙΧΕ ΠΑΕΙ
Ο ΙΔΙΟΣ ΝΑ ΔΕΙΡΕΙ ΚΟΣΜΟ ΣΕ ΠΡΟΣΥΜΦΩΝΗΜΕΝΟ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΧΤΥΠΗΘΕΙ
ΤΟΤΕ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΣΤΑΘΟΥΜΕ ΠΡΟΣΟΧΗ?)
ΑΛΛΑ ΤΟ ΝΗΜΑ ΚΟΠΗΚΕ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ(ΕΝΝΟΩ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗ)
ΕΝΩ ΠΡΙΝ ΛΙΓΟ ΕΙΧΑΝ ΔΕΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΤΟΥΣ ΟΜΑΔΑ...ΚΑΝΕΝΑΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΛΥΚΟΣ
Ο ΠΟΝΟΣ ΤΩΝ ΜΑΝΑΔΩΝ ΕΙΝΑΙ ΑΒΑΣΤΑΧΤΟΣ....
ΑΛΛΑ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΑΣΑ ΗΤΑΝ ΚΟΝΤΑ ΣΕ Ο,ΤΙ ΛΑΤΡΕΨΑΝ.
ΚΑΙ ΕΙΧΑΝ ΦΩΝΑΞΕΙ ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΙΧΑΝ ΕΝΙΣΧΥΣΕΙ ΝΑ ΣΥΝΤΡΙΨΕΙ ΤΟ ΑΕΚΑΚΙ.
ΕΧΕΤΕ ΑΚΟΥΣΕΙ ΤΟΝ ΤΑΚΑΡΟ ΝΑ ΛΕΕΙ ''ΑΣ ΠΑΡΩ ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟ ΣΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΣ ΠΕΘΑΝΩ ΕΠΙΤΟΠΟΥ''
ΤΙ ΘΑ ΗΤΑΝ ΩΡΑΙΟΤΕΡΟ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΠΑΠΠΟΥ ΓΑΥΡΟ? ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙ ΒΛΕΠΩΝΤΑΣ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΑΓΑΠΗΣΕ
ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΝΕΟ ΟΜΩΣ? ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙ ΣΤΗΝ ΚΕΡΚΙΔΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ/ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ ΦΡΙΚΙΑΣΤΙΚΟ (ΜΟΝΟ ΥΠΟ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ
ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΕ ΤΗ ΔΙΑΦΩΝΙΑ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ)
ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΟΤΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΕΞΥΠΝΟΣ,ΕΙΧΕ ΚΑΛΗ ΠΡΟΘΕΣΗ
ΚΑΙ ΠΕΡΝΟΥΣΕ ΠΟΛΛΑΠΛΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΚΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΟΣΑ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΑΚΡΟΑΤΕΣ/ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ
ΤΟΥ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥ ΣΥΝΘΗΜΑΤΟΣ
ΕΙΧΑΜΕ ΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΜΑΣ ΣΤΑ ΑΙΜΟΣΦΑΙΡΙΑ ΜΑΣ ΑΚΟΜΑ ΚΙ ΟΤΑΝ ΑΠΟΧΩΡΙΖΟΤΑΝ ΤΟ ΣΩΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΨΥΧΗ....
ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΤΑ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΖΩΗ...ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΤΟΤΕ ΘΑ ΗΤΑΝ ΚΙ ΑΤΟΠΗ ΚΑΘΕ ΦΡΑΣΗ ΤΟΥ ΣΤΥΛ
''ΤΟΥΣ ΑΘΛΟΥΣ ΣΟΥ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΘΡΥΛΕ ΜΑΣ ΑΠΟ ΨΗΛΑ''
ΕΠΙΣΗΣ..ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΟΜΑΣΤΕ ΕΙΔΟΛΟΛΑΤΡΕΣ....
ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΑ ΑΘΛΗΜΑΤΑ ΕΧΟΥΜΕ(ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ)....ΚΑΙ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΜΕ ΤΟΝ ΕΦΗΒΟ
Η ΛΑΤΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΕΝΑ ΣΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΚΑΙ ΣΤΑΣΗ ΖΩΗΣ
ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΡΩΤΑ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΦΙΛΟΙ ΚΙ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΚΙ ΕΠΕΙΤΑ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΣΤΑ ΑΛΛΑ ΤΑ ΑΘΛΗΜΑΤΑ
ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΤΟ ΤΡΑΓΙΚΟ ΣΥΜΒΑΝ ΕΛΑΒΕ ΧΩΡΑ ΣΕ ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ ΤΩΝ ΣΠΟΡ ΛΕΕΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ.
ΕΠΕΙΔΗ Ο ΤΣΑΛΟΥΧΙΔΗΣ ΑΝΕΦΕΡΕ ΤΑ ΣΥΛΛΕΙΤΟΥΡΓΑ...ΣΥΛΛΕΙΤΟΥΡΓΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΜΑΖΙ
ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΚΑΙ ΚΑΘΟΛΙΚΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΠΡΑΓΜΑ ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΟ ΔΙΟΤΙ Ο ΠΑΠΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟΣ.
ΤΟ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ 21 ΚΑΙ 96 ΝΕΚΡΟΥΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΥΛΛΕΙΤΟΥΡΓΟ ΑΛΛΑ ΚΟΙΝΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ
ΥΠΕΡ ΑΝΑΠΑΥΣΕΩΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΟΥΣ.
Πολύ ωραίο άρθρο σύγαυρε!Δεν νομίζω πως υπάρχει αληθινός Ολυμπιακός που αυτές τις μέρες και κάθε φορά που φέρνει στη μνήμη του αυτά τα παιδιά δεν δακρύζει.Έστω και χωρίς να το έχω σκεφτεί με τον τροπο που το ανέλυσες, πάντα το μόνο σύνθημα που φώναζα και φωνάζω είναι το "Αδέρφια ζείτε, εσείς μας οδηγείτε".Τα υπόλοιπα συνθήματα για κάποιο λόγο που δεν μπορούσα να εξηγήσω (με βοήθησε τώρα η ανάλυση των σκεψεών σου) ένιωθα να μην έχω το "δικαίωμα" να τα φωνάξω.
Στο κομμάτι διοίκησης, παικτών και λοιπών, το θέτεις πολύ ωραία. Και έρχομαι εδώ να ρωτήσω, γιατί το θεωρώ ντροπή για την ιστορία μας, την τωρινή διοίκηση που την κατατάσσουμε; Έχει περάσει πάνω από ένας χρόνος και για την υπόθεση της βεβήλωσης του μνημείου δεν μάθαμε τίποτα. Ενώ είχαμε πάρει όλες τις εγγυήσεις ότι η υπόθεση θα πάει στη δικαιοσύνη, δεν μάθαμε ούτε καν ποιοί ήταν. Και προσωπικά επειδή γνωρίζω πόσο Ολυμπιακός είναι ο Βαγγέλας δεν περίμενα ποτέ αυτή τη στάση.
Υ.Γ.1Και να μου επιτραπεί μια παρατήρηση σε κάποιους Ολυμπιακούς κυρίως του fb.Κύριοι η 8/2 είναι ημέρα μνήμης και λύπης, δεν αίματος πανηγυράκι που θα μαζευτούμε να φωνάξουμε συνθήματα και να βγάλουμε selfies και μαλακιές...
Υ.Γ.2Για την εφημερίδα Γαύρος που ανήμερα της επετείου βγάζει εορταστικό για τα 90 χρόνια του συλλόγου, ας απαντήσει ο κόσμος μας με το να μην την αγοράσει.
Αδέρφια ζείτε, εσείς μας οδηγείτε...
Για το θέμα της βεβήλωσης του μνημείου, φίλε, ξέρω μόνο ότι εκκρεμεί αγωγή εις βάρος των υπευθύνων. Ακριβέστερη ενημέρωση δεν έχω.
ΖΟΥΝ.
ΜΠΡΑΒΟ και πάλι ΜΠΡΑΒΟ για το αξιόλογο αυτό άρθρο. Είμαστε υποχρεωμένοι να τους θυμόμαστε και να τους τιμούμε μέχρι να τους συναντήσουμε ξανά. Τίποτε άλλο.
Είναι λιγότερο αιρετική η άποψή σου απ'όσο νομίζεις, ευτυχώς.Απλά μένουμε σιωπηλοί όσοι τη συμμεριζόμαστε.Για να αποφύγω την ηθικοδιδασκαλία και να μείνω στο καθαρά προσωπικό, δεν θα έβγαζα ποτέ απ'το στόμα την κτητική αντωνυμία για ένα θέμα που έχει διαλύσει οικογένειες.Και αισθητικά δε μου βγαίνει αλλά υποσυνείδητα ίσως είναι και καρμικός φόβος για μια χοντρή κενολογία.Αυτές οι φωτογραφίες που τις κοιτάμε κάθε όποτε είναι το μνημόσυνο,είναι σε σπίτια μέσα 365 μέρες το χρόνο.Το ΜΑΣ το λέμε όπως έθεσες εύστοχα για να απαλύνουμε όσο γίνεται τον πόνο των δύσμοιρων συγγενών.
Εκεί που είμαστε πάντως τελείως άστοχοι είναι στη διεξαγωγή συλλείτουργων με τη Λίβερπουλ.Όταν αποφασίσουν να θυμηθούν και τα θύματα του Χέηζελ οι πρεσβυωπικά ευαίσθητοι Εγγλέζοι, να το συζητήσουμε τότε.
Εδικά εσένα και ειδικά γι' αυτήν την ανάρτηση, σ' ευχαριστώ που δεν έμεινες σιωπηλός.
Αυτή την ανάρτηση την έχω σχολιάσει χρόνια τώρα στο μυαλό μου.Το αγαπημένο μου στοιχείο του ratm είναι η μάχη απέναντι σε παντός είδους φετιχισμό.
Διάβασα με προσοχή την ανάρτηση και επικροτώ ιδιαίτερα την ΕΥΣΕΒΕΙΑ που αναδίδει το κείμενό σου. Σε μερικα σημεία έχω κάπως διαφορετική άποψη, όπως π.χ. στο τί θέση έχουν οι παίχτες, οι προπονητές, οι πρόεδροι κ.λ.π. όσον αφορά αυτό που ονομάζουμε ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ. Περπατάνε κι αυτοί, ΟΛΟΙ, ΜΑΖΙ μας Νικόλα... ΑΝΑΠΟΣΠΑΣΤΟ μέρος του ΄΄Αη - Λαού΄΄... Συνοδοιπόροι μας στο δρόμο της ΑΕΝΑΗΣ ΔΟΞΑΣ... Χωρίς αυτούς, δεν υπάρχει ομάδα. Χωρίς την ομάδα, δεν θα υπήρχαμε εμείς. Χωρίς εμάς, η ομάδα θα έσβηνε, θα πέθαινε... Πορευόμαστε ΜΑΖΙ Νικόλα... Εσύ, εγώ, ο Μαουνιέρης, ο Σάββας, ο Δίας, ο Μητσάρας, ο Νίκος ο Γόδας, ο Θρυλόσπυρος, οι Αλέξανδροι, ο Τσίφ(τ)ης, ΟΛΟΙ μα ολοι οι ΥΠΕΡΟΧΟΙ ΣΥΡΡΑΤΜΙΤΕΣ ΜΑΣ, μαζί με τους Ανδριανοπουλαίους, τον Μανούσκο, τον Γουλανδρή, τον Κόκκαλη, τον Βαγγέλα, αλλά και τον Βάζο, τον Μουράτη, τον Μουστακλή, τον Αριστείδη, τον Μπέμπη, τον Ρωσίδη, τον Υφαντή , τον Γιούτσο, τον Μποτίνο, τον Τζόλε, τον Αναστόπουλο, μα και τον Χέλμη, τον Μπούκοβι, τον Τίμπορ, τον Βαλβέρδε, τον Μίτσελ και τώρα τον Περέϊρα... Και δεν έχω αναφέρει - πως θα μπορούσα άλλωστε; - τόσους μα τόσους Θρύλους πραγματικά, που πέρασαν φορώντας την τιμημένη ερυθρόλευκη φανέλα... Όπως βέβαια και τις μυριάδες των οπαδών μας, ΜΑΖΙ κι ο Κωστής, ο κυρ Σταμάτης και η κυρά Χαρίκλεια... Μπροστά η Θύρα 7, κι από πάνω, ακούω τα φτερά τους!, τ΄αδικοχαμένα παιδιά μας να πετάνε ΑΔΙΆΚΟΠΑ...
Έσο επιεικής, Νικόλα. ΕΣΟ ΓΑΥΡΟΣ! Στάσου πιο πολύ στην πρόθεση και λιγότερο στη γραπτή της έκφραση... Δεν πειράζει... Άλλο θέλανε πιθανότατα να πούνε κι άλλο - για αντικειμενικούς λόγους - τους ΄΄βγήκε΄΄, γράψανε στα πανό... Σίγουρα όμως ΤΟ ΔΑΚΡΥ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΣ...Αυτό μετράει...
Συγχαρητήρια για τη φωτογραφία της ανάρτησης... Ευρηματικότατη, παραστατική... Μέσα στο σκοτάδι, το πένθος, κι όμως βλέπει κανείς ΄΄εύκολα΄΄ τόσα χρώματα... Τέτοια πολυχρωμία ΝΕΑΝΙΚΩΝ ΨΥΧΩΝ, που - αθάνατες - κυκλοφορούν και θα κυκλοφορούν για πάντα ΜΕ ΤΟ ΑΙΩΝΙΟ ΄΄ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ΄΄ ΤΟΥΣ πάνω απ΄το Καραϊσκάκη και μέσα στις γαυροψυχές μας...
Άντε...άντε...
Απόστολε, το είπα. Το δάκρυ όλων είναι πηγαίο και κανείς δεν έχει κακή πρόθεση. Με πόσο περισσότερη σαφήνεια να το έγραφα; Αλλά με αυτά τα πράγματα δεν παίζουμε. Μια μάνα που έχασε το παιδί της σε ναυάγιο, δεν μπορεί να βλέπει θάλασσα ούτε στην τηλεόραση. Μήπως αυτά που λέμε και γράφουμε οξύνουν τον πόνο κάποιων αντί να τον αμβλύνουν; Καμία πρόθεση δεν είχα να παραστήσω τον εξυπνάκια γραμματιζούμενο.
Για το τι είναι και τι δεν είναι ο Ολυμπιακός, δεν είπα τίποτε δικό μου. Είπα απλώς αυτό που τεκμαίρεται απ' το όνομα της ομάδας μας : ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΦΙΛΑΘΛΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ. Να καθόμαστε τώρα και να μιλάμε για τα αυτονόητα παίζοντας με τις λέξεις; Ασφαλώς και αν δεν υπήρχε ο "άθλος", δεν θα είχαν λόγο ύπαρξης οι "φίλ-αθλοι". Αλλά ο Ολυμπιακός είναι κυριότατα ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΦΙΛΑΘΛΩΝ. Κι αυτός ο σύνδεσμος ήταν που λύθηκε εκείνη την αποφράδα την ημέρα.
Το μεγάθεμα περί της "ζωής μετά" ας μην το θίξουμε, γιατί άπτεται των θρησκευτικών πεποιθήσεων ενός εκάστου.
στεναχωριεμαι που ακομα και στην εποχη της ευκολης διαδοσης ιδεων και πληροφοριών αυτό το κειμενο δεν θα καταφερουν να το διαβασουν 11.000.000 κατοικοι αυτης της χωρας. και κυριως οι πιτσιρικαδες. αν ημουν δασκαλος θα το διαβαζα στους μαθητες μου πριν ξεκινησω το μαθημα ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ.
Το κείμενο αυτό δεν είναι "Nissios". Είναι "R.A.T.M.".