Όταν η θυγατέρα του ΜΑΓΚΑ Γιώργου Αμερικάνου υποκλίνεται σε ΑΡΔακια τύπου Κετσετζόγλου
Γράφτηκε απο Guest Red στις 19:14 | 27-10-2016
Υ.Γ.6: Αν η επίσημη ιστοσελίδα της Χρυσής Αυγής εγκωμίαζε με τέτοιο τρόπο ομιλία του Βαγγέλη Μαρινάκη στο Κοινοβούλιο, θα είχαν οργιάσει οι γνωστές ιστοσελίδες (Εφημερίδα των Συντακτών, left.gr, lifo.gr, κομματικός Ρ/Σ Στο Κόκκινο με πρώτη πρώτη το κομματόσκυλο Αλέκα Ζουμή κλπ.) για «σχέσεις Μαρινάκη-Χρυσής Αυγής». Και όχι, εμείς δε λέμε ότι ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος υποστηρίζει ή χρηματοδοτεί το συγκεκριμένο ναζιστικό (απο)κόμμα. Δεν είμαστε ΑΡΔ του δεκαεύρου εμείς. «Κάφροι» οπαδοί είμαστε
Γράφει ο Γιάννης ο Red
Έπεσε στην αντίληψη μου ένα άρθρο της Χριστίνας Αμερικάνου μετά το ματς του Θρύλου με τον Παοκ
http://mix-this.blogspot.gr/2016/10/blog-post_24.html
http://mix-this.blogspot.gr/2016/10/blog-post_24.html
«Ο Ολυμπιακός και το Αιγάλεω να κερδάνε…»
Μια κοινωνία σε πλήρη σήψη απαιτεί την κάθαρση στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Με ποιο όμως σκεπτικό; Να αλλάξουμε «νταβατζήδες», όχι το σύστημα. Της Χριστίνας Αμερικάνου.
Μια κοινωνία σε πλήρη σήψη και απόλυτη ηθική εξαθλίωση, με πολίτες που δεν σέβονται τον συμπολίτη τους, με πολιτικούς που ισοπεδώνουν κάθε έννοια πολιτικού πολιτισμού, με δημοσιογράφους χωρίς ηθικούς φραγμούς που δημοσιοποιούν κατά το δοκούν κι εξευτελίζουν αντιπάλους ελαφρά τη καρδία, απαιτεί την εξυγίανση του χώρου του ποδοσφαίρου.
Λες και το ποδόσφαιρο, δεν είναι μέρος αυτής της κοινωνίας. Λες και το ποδόσφαιρο είναι αυθύπαρκτο, αυτόνομο και αυτοτελές. Δεν υπηρετείται από τους ίδιους ανθρώπους, από τους ίδιους θεσμούς, από τους ίδιους λειτουργούς, από τους ίδιους μηχανισμούς.
Το πρόβλημα του κάθε οπαδού που με θλίψη διαπιστώνει τη διαφθορά στο ελληνικό ποδόσφαιρο είναι πολύ πιο επιφανειακό απ’ όσο φαίνεται. Το πρόβλημα του οπαδού δεν είναι να φτιάξουν οι θεσμοί, να εφαρμοστούν οι Νόμοι, να δραστηριοποιηθούν οι άριστοι και οι ικανοί.
Το πρόβλημα του οπαδού είναι το οφσάιντ να μη δίνεται στη δική του ομάδα, το πέναλτι να μη κερδίζεται από τον αντίπαλο, η κάρτα να μη βγαίνει στον δικό του παίκτη.
Πρακτικό είναι το θέμα του οπαδού. Όταν η ομάδα του είναι πρώτη, δεν ενδιαφέρεται για καμία εκ των παθογενειών στο ποδόσφαιρο. Όταν όμως η ομάδα του χάνει έδαφος, τότε φταίνε οι παράγοντες, η ΕΠΟ, οι διαιτητές, οι Υπουργοί, η Κυβέρνηση, ο Τσίπρας, η… αμερικανική πολιτική! «Φονιάδες των λαών Αμερικάνοι» φωνάζουμε μια ζωή. Ένα σύνθημα που γαλούχησε γενιές επί γενεών για να μας απαλλάξει από τις ευθύνες μας. Να είμαστε βέβαιοι πως δεν φταίμε εμείς, φταίνε πάντα οι άλλοι.
Στην πραγματικότητα, λοιπόν, αυτό που ζητάνε οι περισσότεροι δεν είναι η εξυγίανση. Είναι η αλλαγή των «νταβατζήδων». Εκείνων δηλαδή των προσώπων που θα ορίζουν τους όρους του παιχνιδιού και θα λυμαίνονται τον χώρο προς όφελος ενός άλλου αφεντικού.
Δεν μας ενδιαφέρει το «πως», αλλά το «ποιος», και τούτο περίτρανα φαίνεται και στο πως ψηφίζουμε, πως συμπεριφερόμαστε στον δρόμο, στους κοινόχρηστους χώρους, στις δημόσιες υπηρεσίες, στο σπίτι μας.
Πάνε τα πράγματα μια χαρά για εμάς και την οικογένειά μας; Τι μας νοιάζει αν καίγεται το σπίτι του διπλανού; Βγάζουμε εμείς τα λεφτουδάκια μας και έχουμε την υγειά μας; Γιατί να ενοχληθούμε από την εγγενή δυσλειτουργία της κοινωνίας μας;
«Ο Ολυμπιακός και το Αιγάλεω (σ.σ βάλτε όποια άλλη ομάδα θέλετε) να κερδάνε και οι άλλοι να πάνε να ………» είχε πει ο Γιάννης Σπάθας προ αμνημονεύτων ετών σε μία εκ των πρώτων τηλεφωνικών συνομιλιών, που είχαν υποκλαπεί χάρη της ποδοσφαιρικής «παράγκας» και έμεινε στην ιστορία.
Είναι η φράση που συγκεντρώνει ακριβώς τη λογική του Νεοέλληνα σε κάθε επίπεδο, το απάγαυσμα της υστερόβουλης σκέψης των περισσοτέρων εξ ημών σε αυτήν την πολύπαθη χώρα, στην οποία κουκουλωνόμαστε όλοι με τον μανδύα της εξυγίανσης, πιπιλάμε την καραμέλα της ισονομίας, της δικαιοσύνης, της διαφάνειας αλλά πρωταρχικός μας στόχος είναι να γίνουμε εμείς οι «νταβατζήδες» του συστήματος, του όποιου συστήματος, όχι μόνο του ποδοσφαιρικού.
Η αλλαγή του ίδιου του συστήματος ουδόλως μας αφορά. Γι’ αυτό και ποτέ δεν αλλάζει τίποτα. Τα πράγματα είναι απλά.
Μη διακόπτω, όμως, άλλο τις σκέψεις σας, συζητήστε λίγο ακόμα για το αν ήταν το γκολ οφσάιντ…
Μια κοινωνία σε πλήρη σήψη και απόλυτη ηθική εξαθλίωση, με πολίτες που δεν σέβονται τον συμπολίτη τους, με πολιτικούς που ισοπεδώνουν κάθε έννοια πολιτικού πολιτισμού, με δημοσιογράφους χωρίς ηθικούς φραγμούς που δημοσιοποιούν κατά το δοκούν κι εξευτελίζουν αντιπάλους ελαφρά τη καρδία, απαιτεί την εξυγίανση του χώρου του ποδοσφαίρου.
Λες και το ποδόσφαιρο, δεν είναι μέρος αυτής της κοινωνίας. Λες και το ποδόσφαιρο είναι αυθύπαρκτο, αυτόνομο και αυτοτελές. Δεν υπηρετείται από τους ίδιους ανθρώπους, από τους ίδιους θεσμούς, από τους ίδιους λειτουργούς, από τους ίδιους μηχανισμούς.
Το πρόβλημα του κάθε οπαδού που με θλίψη διαπιστώνει τη διαφθορά στο ελληνικό ποδόσφαιρο είναι πολύ πιο επιφανειακό απ’ όσο φαίνεται. Το πρόβλημα του οπαδού δεν είναι να φτιάξουν οι θεσμοί, να εφαρμοστούν οι Νόμοι, να δραστηριοποιηθούν οι άριστοι και οι ικανοί.
Το πρόβλημα του οπαδού είναι το οφσάιντ να μη δίνεται στη δική του ομάδα, το πέναλτι να μη κερδίζεται από τον αντίπαλο, η κάρτα να μη βγαίνει στον δικό του παίκτη.
Πρακτικό είναι το θέμα του οπαδού. Όταν η ομάδα του είναι πρώτη, δεν ενδιαφέρεται για καμία εκ των παθογενειών στο ποδόσφαιρο. Όταν όμως η ομάδα του χάνει έδαφος, τότε φταίνε οι παράγοντες, η ΕΠΟ, οι διαιτητές, οι Υπουργοί, η Κυβέρνηση, ο Τσίπρας, η… αμερικανική πολιτική! «Φονιάδες των λαών Αμερικάνοι» φωνάζουμε μια ζωή. Ένα σύνθημα που γαλούχησε γενιές επί γενεών για να μας απαλλάξει από τις ευθύνες μας. Να είμαστε βέβαιοι πως δεν φταίμε εμείς, φταίνε πάντα οι άλλοι.
Στην πραγματικότητα, λοιπόν, αυτό που ζητάνε οι περισσότεροι δεν είναι η εξυγίανση. Είναι η αλλαγή των «νταβατζήδων». Εκείνων δηλαδή των προσώπων που θα ορίζουν τους όρους του παιχνιδιού και θα λυμαίνονται τον χώρο προς όφελος ενός άλλου αφεντικού.
Δεν μας ενδιαφέρει το «πως», αλλά το «ποιος», και τούτο περίτρανα φαίνεται και στο πως ψηφίζουμε, πως συμπεριφερόμαστε στον δρόμο, στους κοινόχρηστους χώρους, στις δημόσιες υπηρεσίες, στο σπίτι μας.
Πάνε τα πράγματα μια χαρά για εμάς και την οικογένειά μας; Τι μας νοιάζει αν καίγεται το σπίτι του διπλανού; Βγάζουμε εμείς τα λεφτουδάκια μας και έχουμε την υγειά μας; Γιατί να ενοχληθούμε από την εγγενή δυσλειτουργία της κοινωνίας μας;
«Ο Ολυμπιακός και το Αιγάλεω (σ.σ βάλτε όποια άλλη ομάδα θέλετε) να κερδάνε και οι άλλοι να πάνε να ………» είχε πει ο Γιάννης Σπάθας προ αμνημονεύτων ετών σε μία εκ των πρώτων τηλεφωνικών συνομιλιών, που είχαν υποκλαπεί χάρη της ποδοσφαιρικής «παράγκας» και έμεινε στην ιστορία.
Είναι η φράση που συγκεντρώνει ακριβώς τη λογική του Νεοέλληνα σε κάθε επίπεδο, το απάγαυσμα της υστερόβουλης σκέψης των περισσοτέρων εξ ημών σε αυτήν την πολύπαθη χώρα, στην οποία κουκουλωνόμαστε όλοι με τον μανδύα της εξυγίανσης, πιπιλάμε την καραμέλα της ισονομίας, της δικαιοσύνης, της διαφάνειας αλλά πρωταρχικός μας στόχος είναι να γίνουμε εμείς οι «νταβατζήδες» του συστήματος, του όποιου συστήματος, όχι μόνο του ποδοσφαιρικού.
Η αλλαγή του ίδιου του συστήματος ουδόλως μας αφορά. Γι’ αυτό και ποτέ δεν αλλάζει τίποτα. Τα πράγματα είναι απλά.
Μη διακόπτω, όμως, άλλο τις σκέψεις σας, συζητήστε λίγο ακόμα για το αν ήταν το γκολ οφσάιντ…
Ποια είναι η Χριστίνα Αμερικάνου? Είναι η κόρη του αποθανόντος Γιώργου Αμερικάνου, ενός πραγματικά πολύ μεγάλου καλαθοσφαιριστή που συνδέθηκε με την Άεκ, μιας και έπαιξε πολλά χρόνια στη συγκεκριμένη ομάδα:
http://www.redsagainsthemachine.gr/articles/131014/giorgos-amerikanos-o-kosmos-toy-olympiakoy-me-kanei-na-dakryzo
http://www.redsagainsthemachine.gr/articles/131014/giorgos-amerikanos-o-kosmos-toy-olympiakoy-me-kanei-na-dakryzo
Η Αμερικάνου είναι η δεύτερη αντιπρόεδρος του ΠΣΑΤ, η οποία είναι κρατικοδίαιτη, μιας και δουλεύει στο γραφείο τύπου της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού (όπως η Ρούλα Στεφανάκη του panathinaikos24), όπου ο Ιούλιος Συναδινός είναι ο Γενικός Γραμματέας Αθλητισμού και η πολιτική ηγεσία είναι ο Σταύρος Κοντονής
Ας θυμηθούμε τι είχε πει στον βάζελο Νίκο Μποζιονέλο (νυν mediάρχη του sport24)τότε στο Gazzetta
Σάββατο, 23 Νοεμβρίου 2013 - 11:30
Η Χριστίνα Αμερικάνου στο Gazzetta.gr!
Η Χριστίνα, η ΑΕΚ και ο Αμερικάνος
Η δημοσιογράφος Χριστίνα Αμερικάνου μίλησε στο gazzetta.gr και τον Νίκο Μποζιονέλο… επί παντός επιστητού, αναφέρθηκε στα όνειρά της, τη δημοσιογραφία και την ΑΕΚ και ξετύλιξε το κουβάρι των αναμνήσεων με τον πατέρα της, Γιώργο.
Ο αμφιλεγόμενος λογοτέχνης Καρλ Κράους είχε γράψει κάποτε πως «όταν κάποιος άρχισε να μου εξιστορεί τις αναμνήσεις του, η φωνή του έτριζε σαν την πόρτα του παρελθόντος». Μιλώντας με τη Χριστίνα Αμερικάνου ο Αυστριακός διαψεύστηκε ξανά: όπως έλεγε και ο Γάλλος ποιητής Αλφρέ ντε Μισέ, μια ωραία ανάμνηση είναι πιο ωραία από την ευτυχία που την προκάλεσε. Και οι αναμνήσεις την έχουν γεμίσει.
Με τη Χριστίνα μπορείς να μιλήσεις για τα πάντα: τη δημοσιογραφία του σήμερα, την πολιτική, το μπάσκετ και τον αθλητισμό γενικότερα. Αλλωστε, από τη στιγμή που το μεράκι της δημοσιογραφίας ρίζωσε μέσα της (από μικρή, όπως αποκάλυψε), ήταν παντού. Εργάστηκε στην «Αθλητική Ηχώ», στο «Sportime» και στη «Βραδυνή» αλλά και σε γραφεία Τύπου μεγάλων διοργανώσεων με αποκορύφωμα τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, καθώς και στο γραφείο Τύπου της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού.
Ευλόγως, η κουβέντα δεν θα μπορούσε να μην καταλήξει στην ΑΕΚ, την «οικογένειά της» όπως τη χαρακτήρισε καθώς εκεί έπαιξε και διακρίθηκε ο πατέρας της, ο μεγάλος Γιώργος Αμερικάνος.
Ζώντας σε ένα σπίτι που ήταν γεμάτο μπάσκετ, η δημοσιογραφία ήταν φυσικό επακόλουθο;
«Φυσικό επακόλουθο ήταν ο αθλητισμός! Ή μάλλον ήταν μονόδρομος… Από μικρή ήμουν μέσα στα γήπεδα. Γεννήθηκα όταν ο πατέρας μου είχε σταματήσει να παίζει μπάσκετ σε υψηλό επίπεδο, αλλά η πώρωσή του με τον αθλητισμό και την ΑΕΚ πέρασε και σε μένα. Θυμάμαι ότι ήμουν Σάββατο στο μπάσκετ (το Γεώργιος Μόσχος θυμάμαι φυσικά) και Κυριακή στην θρυλική θύρα 18 των επισήμων στη Νέα Φιλαδέλφεια. Την Κυριακή ξεκινούσαμε από νωρίς, με βόλτα στη Φιλαδέλφεια, καφέ στο Βυζαντινό, φαγητό στα γύρω μαγαζιά και καταλήγαμε στο παιχνίδι. Εκεί χαμός! Φωνές, μπινελίκια αν κάτι δεν πήγαινε καλά με την ομάδα, χαμόγελα και χαρές όταν το παιχνίδι πήγαινε κατ’ ευχήν. Εγώ πρωτεργάτισσα στα… μπινελίκια από μικρή. Μέχρι και τον αείμνηστο Μιχάλη Αρκάδη είχα πιάσει στο στόμα μου σε ένα παιχνίδι ΑΕΚ – ΠΑΟ που χάσαμε. Δεν το ‘χω πει στην Αγγελική ακόμα. Τσάμπα με τραβούσε ο πατέρας μου να φύγουμε. Σκατόπαιδο… ή, μάλλον καλύτερα: αγρίμι αγοροκόριτσο. Επαιξα μπάσκετ στον Αστερα Εξαρχείων και αργότερα παράτησα τη σχολή Νηπιαγωγών για την αθλητική δημοσιογραφία. Ευτυχώς! Γλίτωσαν τα παιδάκια να λες!».
Το μετάνιωσες ποτέ; Είχες όνειρα να γίνεις κάτι άλλο όταν μεγαλώσεις;
«Όνειρο μου ήταν να ασχοληθώ με τον ελληνικό πολιτισμό και η διέξοδός που είχα ήταν να γίνω φιλόλογος. Η λόξα μου με την ελληνική γλώσσα και την ελληνική ιστορία υπάρχει ακόμα. Στα μικράτα μου δεν μπήκα στη φιλολογία λόγω ενός 14 που “κονόμησα” στο θέμα της έκθεσης, παρά τα 20άρια σε Ιστορία και Λατινικά και το 17,5 στα Αρχαία... Πέρασα στη σχολή Νηπιαγωγών. Δεν ξανάδωσα. Μου έμεινε η λόξα όμως… Ετσι τώρα “τυραννώ” τον ελληνικό πολιτισμό από το μετερίζι του Ανοικτού Πανεπιστημίου. Στόχος είναι το πτυχίο. Μετά έχω κι άλλα σχέδια…».
«Δημοσιογραφία εν έτει 2013: τι αντίδραση σου βγαίνει;
«Οι δημοσιογράφοι ήταν ανέκαθεν τυχερά πλάσματα. Ξέρεις γιατί; Έχουν καταφέρει να πληρώνονται από το χόμπι τους. Η δουλειά μας είναι η πιο ευχάριστη ενασχόλησή μας. Ετσι δεν είναι; Ξέρεις δημοσιογράφο που αγκομαχάει όταν πηγαίνει στο θέμα του, όταν κάνει μία έρευνα ή όταν γράφει να γεμίσει τα “σαλόνια” της εφημερίδας του; Αυτή την εποχή, η δημοσιογραφία όπως όλα τα επαγγέλματα διέρχεται μία βαθιά κρίση. Η κρίση, ωστόσο, στο δημοσιογραφικό κόσμο δεν άπτεται μόνο των οικονομικών παραμέτρων, αλλά και των κοινωνικοπολιτικών ρευστών συνθηκών. Η δημοσιογραφία «νοσεί» από μέσα. Και αν δεν καταφέρει να αποτινάξει τα “κακώς κείμενά” της δεν θα βγει από την κρίση, ακόμα και όταν η χώρα καταφέρει να ορθοποδήσει”.
Λείπει σήμερα το «Sportime» από τα περίπτερα;
«Τον Φεβρουάριο του 1994 ο Χάρης Ξύδης, με μία ομάδα δημοσιογράφων, κυρίως της τότε νέας γενιάς, έβγαλαν το “Sportime”. Μία εφημερίδα σταθμός για την ελληνική αθλητική δημοσιογραφία, καθώς πλέον στο “κάδρο” έμπαινε ο ελληνικός αθλητισμός σφαιρικά και όχι αποσπασματικά, δηλαδή με ποδόσφαιρο ή μπάσκετ, και σαφώς όχι οπαδικά. Είναι τιμή για μένα και μία από τις σημαντικότερες στιγμές της καριέρας μου το ότι δούλεψα για το τμήμα μπάσκετ του “Sportime”, μαζί με παιδιά, φίλους και συνάδελφους που καταξιώθηκαν αργότερα στον χώρο. Φυσικά και λείπει από τα περίπτερα, παρά του ότι ξεχωρίζουν κάποιες εκδόσεις και σήμερα. Βασικά λείπει μία εφημερίδα που θα ξεφύγει από την «παγίδα» του τι θέλει το αναγνωστικό κοινό, αλλά θα δημιουργήσει δικό της κοινό. Όπως έκανε το “Sportime”».
Είσαι έφορος αλλά και «κολώνα» (στο λέω κι ας διαφωνήσεις!) του ΠΣΑΤ μετά τις τελευταίες εκλογές. Τι θα άλλαζες, αν είχες τη δυνατότητα, στον χώρο της αθλητικής δημοσιογραφίας;
«Αυτό το “κολώνα” δεν μου αρέσει. “Κολώνα” είναι ο πρόεδρος, ο κ. Σωτήρης Τριανταφύλλου. “Κολώνα”είναι τα δύο κορίτσια που έχουμε γραμματειακή υποστήριξη, η κ. Ευδοκία Λάμπρου και η κ. Ιωάννου Αλυσσανδράτου. “Κολώνες”είναι όλοι αυτοί οι παλαίμαχοι αθλητικοί δημοσιογράφοι που ύψωσαν την αθλητική δημοσιογραφία στα μάτια του απλού κόσμου και μέσω του ΠΣΑΤ, αλλά και όχι απαραίτητα μέσω αυτού, έδωσαν σε εμάς τους νεότερους τη δυνατότητα να «πατήσουμε» σε στέρεες βάσεις. Ο Φαίδωνας Κωνσταντουδάκης, ο Πέτρος Λινάρδος, ο Ανδρέας Μπόμης, ο Νίκος Κατσαρός, ο Βαγγέλης Φουντουκίδης, ο Γιάννης Διακογιάννης, ο Νικήτας Γαβαλάς, ο Γιάννης Θεοδωρακόπουλος μπορούν να θεωρηθούν “κολώνες» του Συνδέσμου, που υφίσταται χάρη σε όλους αυτούς και ακόμα περισσότερους που ίσως αγνοώ ή ξεχνάω. Εμείς όλοι είμαστε απλά εργαλεία. Το μόνο που θέλω να αλλάξω, είναι τη νοοτροπία που έχει μια μεγάλη μερίδα συμπολιτών μας, κι επομένως και συναδέλφων, πως μόνο οι άλλοι ευθύνονται για τα στραβά, και αυτοί από τη δική τους πλευρά εμμένουν σε μία στείρα κριτική, χωρίς προτάσεις, χωρίς λύσεις. Αν καταφέρουμε να κάνουμε κτήμα μας ότι η ατομική ευθύνη βρίσκεται σε άρρηκτη σχέση με τη συλλογική ευθύνη, όλα θα γυρίσουν προς το καλύτερο»
Πρώτη «αγάπη» σου, μετά την οικογένεια, το μπάσκετ. Η ευχάριστη στιγμή που δεν θα ξεχάσεις ποτέ;
«Μου ζητάς δηλαδή να αφήσω στην άκρη την Πηνελόπη και την Κατερίνα μου, ε; Θα γίνω λίγο μελό, αν και δεν μου πάει και θα πω: Η πρώτη δική μου αγάπη ήταν και είναι ο πατέρας μου. Όχι γι’ αυτό που αντιπροσώπευε στον ελληνικό αθλητισμό. Ποσώς με ενδιέφερε αυτό. Με έμαθε πρώτα να αγαπάω τους ανθρώπους και μετά να τρώω τις σφαλιάρες μου και να αγριεύω! Λίγο επικίνδυνο, γιατί πολλές φορές μένω εκτεθειμένη, αλλά είναι μια στάση ζωής που εμένα με κάνει πιο γεμάτη. Οι ευχάριστες στιγμές είναι πολλές και δεν θέλω να “αδικώ” τις αναμνήσεις μου. Ούτε να τις προδίδω».
Και η χειρότερη;
«Η χειρότερη στιγμή της ζωής μου ήταν η περιπέτεια της υγείας του πατέρα μου με όλες τις συνέπειές της…».
Ενιωσες ποτέ ένα επιπλέον «βάρος» ως η «κόρη του Γιώργου Αμερικάνου» και όχι «η Χριστίνα;»
«Θα σου πω κάτι κι αν θες πίστεψέ το. Το “κόρη του Αμερικάνου” το κατάλαβα με το που πέθανε ο πατέρας μου. Μέχρι τότε, δεν ένιωθα κανένα “ειδικό βάρος”. Ντρέπομαι που το λέω, αλλά δεν είχα συνειδητοποιήσει μάλλον τη δυναμική του ονόματος του πατέρα μου. Ίσως γιατί ο ίδιος ήταν χαμηλών τόνων και δεν μου πέρασε ποτέ την ιδέα ότι είναι ξεχωριστός. Αυτή τη στιγμή που μιλάμε, ναι νιώθω ένα “βάρος”, μήπως και δεν καταφέρω να τα βγάλω τελικά πέρα με αυτήν την τεράστια “κληρονομιά” που μου άφησε.
Ποια συμβουλή του δεν θα ξεχάσεις ποτέ;
«Εχω δυο τρεις συνέχεια στο μυαλό μου.
Η πρώτη: “Από μία αναποδιά θα κοιτάς να βγάζεις μια νέα αρχή. Δεν θα τα παρατάς“. Προσπαθώ να το κάνω.
Η δεύτερη: “ Από το να σκάσεις εσύ, να σκάσουν οι άλλοι. Θα λες ό,τι ακριβώς αισθάνεσαι, χωρίς να το σκέφτεσαι. Δεν θα τα κρατάς μέσα σου“. Αυτό το έλεγε γιατί ο ίδιος έκανε ακριβώς το αντίθετο και φοβόταν μη και γίνω ίδια.
Και η τρίτη: “Μην τραγουδάς κορίτσι μου. Βγαίνουν τα ποντίκια”. Έχω άθλια φωνή. Είχε δίκιο!».
Ποια στιγμή σας είναι η πρώτη που έρχεται στο μυαλό όταν τον θυμάσαι;
«Να μου τηλεφωνεί στην εφημερίδα αργά το βράδυ μετά από ματς και να μου λέει: “Ελα ρε νούμερο, το’ δες. Το ‘γραψες; Θες να σου πω τίποτα;».
Εκείνες τις μέρες διάβασα ότι σε πήρε τηλέφωνο ο Αντώνης Σαμαράς…
«Ο κ. Αντώνης Σαμαράς πολύ πριν γίνει Πρωθυπουργός λοιπόν, είχε φιλική σχέση με τον πατέρα μου. Ο πατέρας μου, πέραν κάθε πολιτικής τοποθέτησής του, μιλούσε γι’ αυτόν θερμά και κολακευτικά. Η μητέρα μου είναι από την Καλαμάτα και η οικογένειά της είχε βοηθήσει τον νυν Πρωθυπουργό. Ο κ. Σαμαράς λοιπόν την μέρα της κηδείας έπρεπε να βρίσκεται στο εξωτερικό κι έτσι ενημερώθηκα τόσο από το γραφείο του, όσο και από τον κ. Πάνο Παναγιωτόπουλο, Υπουργό Πολιτισμού και Αθλητισμού, τον οποίο εξουσιοδότησε, ότι λόγω του ταξιδιού του δεν θα καταφέρει να παραστεί στην κηδεία και να μου μεταφερθούν τα θερμά του συλλυπητήρια».
Αν σου τηλεφωνήσει, τι θα του πεις;
«Θερμά ευχαριστώ για τη συμμετοχή του στο πένθος το δικό μου και της μητέρας μου. Αν μου δινόταν η ευκαιρία να του μιλήσω εκτενώς και για την κατάσταση στη χώρα, θα του έλεγα, ότι πρέπει να ποντάρει λίγο παραπάνω στο ελληνικό φιλότιμο βάζοντας στην άκρη τις όποιες πολιτικές αντεγκλήσεις και δίνοντας το μήνυμα στους ισχυρούς Ευρωπαίους εταίρους μας ότι δεν μπορούμε να σκύβουμε άλλο το κεφάλι στις προσταγές τους».
Πάμε και στην ΑΕΚ… Τι σημαίνει για σένα;
«Η ΑΕΚ είναι η ομάδα που έπαιξε και διακρίθηκε ο πατέρας μου. Η ομάδα μέσα στην οποία μεγάλωσα εγώ και η ομάδα που αγαπούσε ο παππούς μου ο Θανάσης, ο Μικρασιάτης, ο ξεριζωμένος, που ήρθε από τα Βουρλά της Μικράς Ασίας στην Κοκκινιά κι έστησε εκεί ένα υπόγειο σπιτικό, με τέσσερα παιδιά, τον Αλέκο, τον Γιώργο, τον Στέλιο και την Ελευθερία, δίνοντάς τους τόση αγάπη που όλα τους έγιναν οι “πλουσιότεροι” Ελληνες από την γεμάτη ψυχή τους. Η ΑΕΚ για μένα είναι κομμάτι του γενεαλογικού μου δέντρου, άρα είναι οικογένεια».
Ποιος ή τι έφταιξε κυρίως για την κατρακύλα της ΑΕΚ ως τη Γ’ Εθνική;
«Μεγαλύτερη ευθύνη όλων το γκρέμισμα του γηπέδου. Μετά συνετέλεσαν όλοι όσοι πέρασαν και δεν νοιάστηκαν για το σωματείο, αλλά μόνο για την τσέπη τους. Αν και δεν ήμουν ποτέ “φαν” του Ντέμη Νικολαΐδη, θέλω εδώ να τονίσω, ότι ο Ντέμης μπήκε στην ΑΕΚ μόνο και μόνο για να βοηθήσει. Δεν έκανε λεφτά από την ΑΕΚ. Τουναντίον θα έλεγα. Απλά δεν ευτύχησε να ευοδωθούν τα σχέδιά του, ίσως λόγω κακού προγραμματισμού, αλλά όχι λόγω σκοπιμότητας. Τα ίδια ισχύουν και για το μπάσκετ, με τον Γιάννη Φιλίππου να είναι ο “αντι-Ντέμης” και να χρεώνεται παραπάνω πράγματα απ’ όσα πραγματικά έχει ευθύνη».
Η επόμενη μέρα της «Ενωσης»;
«Δημήτρης Μελισσανίδης. Γήπεδο. Άνοδος. Πρωτάθλημα. Στο ποδόσφαιρο τα πράγματα φαίνεται να μπαίνουν σε ένα δρόμο. Στο μπάσκετ, δεν ξέρω τι γίνεται. Η ομάδα πάει καλά, αλλά νομίζω η Ερασιτεχνική ΑΕΚ θέλει οπωσδήποτε “χέρι βοηθείας” από τον Μελισσανίδη για να τα καταφέρει».
Ο αμφιλεγόμενος λογοτέχνης Καρλ Κράους είχε γράψει κάποτε πως «όταν κάποιος άρχισε να μου εξιστορεί τις αναμνήσεις του, η φωνή του έτριζε σαν την πόρτα του παρελθόντος». Μιλώντας με τη Χριστίνα Αμερικάνου ο Αυστριακός διαψεύστηκε ξανά: όπως έλεγε και ο Γάλλος ποιητής Αλφρέ ντε Μισέ, μια ωραία ανάμνηση είναι πιο ωραία από την ευτυχία που την προκάλεσε. Και οι αναμνήσεις την έχουν γεμίσει.
Με τη Χριστίνα μπορείς να μιλήσεις για τα πάντα: τη δημοσιογραφία του σήμερα, την πολιτική, το μπάσκετ και τον αθλητισμό γενικότερα. Αλλωστε, από τη στιγμή που το μεράκι της δημοσιογραφίας ρίζωσε μέσα της (από μικρή, όπως αποκάλυψε), ήταν παντού. Εργάστηκε στην «Αθλητική Ηχώ», στο «Sportime» και στη «Βραδυνή» αλλά και σε γραφεία Τύπου μεγάλων διοργανώσεων με αποκορύφωμα τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, καθώς και στο γραφείο Τύπου της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού.
Ευλόγως, η κουβέντα δεν θα μπορούσε να μην καταλήξει στην ΑΕΚ, την «οικογένειά της» όπως τη χαρακτήρισε καθώς εκεί έπαιξε και διακρίθηκε ο πατέρας της, ο μεγάλος Γιώργος Αμερικάνος.
Ζώντας σε ένα σπίτι που ήταν γεμάτο μπάσκετ, η δημοσιογραφία ήταν φυσικό επακόλουθο;
«Φυσικό επακόλουθο ήταν ο αθλητισμός! Ή μάλλον ήταν μονόδρομος… Από μικρή ήμουν μέσα στα γήπεδα. Γεννήθηκα όταν ο πατέρας μου είχε σταματήσει να παίζει μπάσκετ σε υψηλό επίπεδο, αλλά η πώρωσή του με τον αθλητισμό και την ΑΕΚ πέρασε και σε μένα. Θυμάμαι ότι ήμουν Σάββατο στο μπάσκετ (το Γεώργιος Μόσχος θυμάμαι φυσικά) και Κυριακή στην θρυλική θύρα 18 των επισήμων στη Νέα Φιλαδέλφεια. Την Κυριακή ξεκινούσαμε από νωρίς, με βόλτα στη Φιλαδέλφεια, καφέ στο Βυζαντινό, φαγητό στα γύρω μαγαζιά και καταλήγαμε στο παιχνίδι. Εκεί χαμός! Φωνές, μπινελίκια αν κάτι δεν πήγαινε καλά με την ομάδα, χαμόγελα και χαρές όταν το παιχνίδι πήγαινε κατ’ ευχήν. Εγώ πρωτεργάτισσα στα… μπινελίκια από μικρή. Μέχρι και τον αείμνηστο Μιχάλη Αρκάδη είχα πιάσει στο στόμα μου σε ένα παιχνίδι ΑΕΚ – ΠΑΟ που χάσαμε. Δεν το ‘χω πει στην Αγγελική ακόμα. Τσάμπα με τραβούσε ο πατέρας μου να φύγουμε. Σκατόπαιδο… ή, μάλλον καλύτερα: αγρίμι αγοροκόριτσο. Επαιξα μπάσκετ στον Αστερα Εξαρχείων και αργότερα παράτησα τη σχολή Νηπιαγωγών για την αθλητική δημοσιογραφία. Ευτυχώς! Γλίτωσαν τα παιδάκια να λες!».
Το μετάνιωσες ποτέ; Είχες όνειρα να γίνεις κάτι άλλο όταν μεγαλώσεις;
«Όνειρο μου ήταν να ασχοληθώ με τον ελληνικό πολιτισμό και η διέξοδός που είχα ήταν να γίνω φιλόλογος. Η λόξα μου με την ελληνική γλώσσα και την ελληνική ιστορία υπάρχει ακόμα. Στα μικράτα μου δεν μπήκα στη φιλολογία λόγω ενός 14 που “κονόμησα” στο θέμα της έκθεσης, παρά τα 20άρια σε Ιστορία και Λατινικά και το 17,5 στα Αρχαία... Πέρασα στη σχολή Νηπιαγωγών. Δεν ξανάδωσα. Μου έμεινε η λόξα όμως… Ετσι τώρα “τυραννώ” τον ελληνικό πολιτισμό από το μετερίζι του Ανοικτού Πανεπιστημίου. Στόχος είναι το πτυχίο. Μετά έχω κι άλλα σχέδια…».
«Δημοσιογραφία εν έτει 2013: τι αντίδραση σου βγαίνει;
«Οι δημοσιογράφοι ήταν ανέκαθεν τυχερά πλάσματα. Ξέρεις γιατί; Έχουν καταφέρει να πληρώνονται από το χόμπι τους. Η δουλειά μας είναι η πιο ευχάριστη ενασχόλησή μας. Ετσι δεν είναι; Ξέρεις δημοσιογράφο που αγκομαχάει όταν πηγαίνει στο θέμα του, όταν κάνει μία έρευνα ή όταν γράφει να γεμίσει τα “σαλόνια” της εφημερίδας του; Αυτή την εποχή, η δημοσιογραφία όπως όλα τα επαγγέλματα διέρχεται μία βαθιά κρίση. Η κρίση, ωστόσο, στο δημοσιογραφικό κόσμο δεν άπτεται μόνο των οικονομικών παραμέτρων, αλλά και των κοινωνικοπολιτικών ρευστών συνθηκών. Η δημοσιογραφία «νοσεί» από μέσα. Και αν δεν καταφέρει να αποτινάξει τα “κακώς κείμενά” της δεν θα βγει από την κρίση, ακόμα και όταν η χώρα καταφέρει να ορθοποδήσει”.
Λείπει σήμερα το «Sportime» από τα περίπτερα;
«Τον Φεβρουάριο του 1994 ο Χάρης Ξύδης, με μία ομάδα δημοσιογράφων, κυρίως της τότε νέας γενιάς, έβγαλαν το “Sportime”. Μία εφημερίδα σταθμός για την ελληνική αθλητική δημοσιογραφία, καθώς πλέον στο “κάδρο” έμπαινε ο ελληνικός αθλητισμός σφαιρικά και όχι αποσπασματικά, δηλαδή με ποδόσφαιρο ή μπάσκετ, και σαφώς όχι οπαδικά. Είναι τιμή για μένα και μία από τις σημαντικότερες στιγμές της καριέρας μου το ότι δούλεψα για το τμήμα μπάσκετ του “Sportime”, μαζί με παιδιά, φίλους και συνάδελφους που καταξιώθηκαν αργότερα στον χώρο. Φυσικά και λείπει από τα περίπτερα, παρά του ότι ξεχωρίζουν κάποιες εκδόσεις και σήμερα. Βασικά λείπει μία εφημερίδα που θα ξεφύγει από την «παγίδα» του τι θέλει το αναγνωστικό κοινό, αλλά θα δημιουργήσει δικό της κοινό. Όπως έκανε το “Sportime”».
Είσαι έφορος αλλά και «κολώνα» (στο λέω κι ας διαφωνήσεις!) του ΠΣΑΤ μετά τις τελευταίες εκλογές. Τι θα άλλαζες, αν είχες τη δυνατότητα, στον χώρο της αθλητικής δημοσιογραφίας;
«Αυτό το “κολώνα” δεν μου αρέσει. “Κολώνα” είναι ο πρόεδρος, ο κ. Σωτήρης Τριανταφύλλου. “Κολώνα”είναι τα δύο κορίτσια που έχουμε γραμματειακή υποστήριξη, η κ. Ευδοκία Λάμπρου και η κ. Ιωάννου Αλυσσανδράτου. “Κολώνες”είναι όλοι αυτοί οι παλαίμαχοι αθλητικοί δημοσιογράφοι που ύψωσαν την αθλητική δημοσιογραφία στα μάτια του απλού κόσμου και μέσω του ΠΣΑΤ, αλλά και όχι απαραίτητα μέσω αυτού, έδωσαν σε εμάς τους νεότερους τη δυνατότητα να «πατήσουμε» σε στέρεες βάσεις. Ο Φαίδωνας Κωνσταντουδάκης, ο Πέτρος Λινάρδος, ο Ανδρέας Μπόμης, ο Νίκος Κατσαρός, ο Βαγγέλης Φουντουκίδης, ο Γιάννης Διακογιάννης, ο Νικήτας Γαβαλάς, ο Γιάννης Θεοδωρακόπουλος μπορούν να θεωρηθούν “κολώνες» του Συνδέσμου, που υφίσταται χάρη σε όλους αυτούς και ακόμα περισσότερους που ίσως αγνοώ ή ξεχνάω. Εμείς όλοι είμαστε απλά εργαλεία. Το μόνο που θέλω να αλλάξω, είναι τη νοοτροπία που έχει μια μεγάλη μερίδα συμπολιτών μας, κι επομένως και συναδέλφων, πως μόνο οι άλλοι ευθύνονται για τα στραβά, και αυτοί από τη δική τους πλευρά εμμένουν σε μία στείρα κριτική, χωρίς προτάσεις, χωρίς λύσεις. Αν καταφέρουμε να κάνουμε κτήμα μας ότι η ατομική ευθύνη βρίσκεται σε άρρηκτη σχέση με τη συλλογική ευθύνη, όλα θα γυρίσουν προς το καλύτερο»
Πρώτη «αγάπη» σου, μετά την οικογένεια, το μπάσκετ. Η ευχάριστη στιγμή που δεν θα ξεχάσεις ποτέ;
«Μου ζητάς δηλαδή να αφήσω στην άκρη την Πηνελόπη και την Κατερίνα μου, ε; Θα γίνω λίγο μελό, αν και δεν μου πάει και θα πω: Η πρώτη δική μου αγάπη ήταν και είναι ο πατέρας μου. Όχι γι’ αυτό που αντιπροσώπευε στον ελληνικό αθλητισμό. Ποσώς με ενδιέφερε αυτό. Με έμαθε πρώτα να αγαπάω τους ανθρώπους και μετά να τρώω τις σφαλιάρες μου και να αγριεύω! Λίγο επικίνδυνο, γιατί πολλές φορές μένω εκτεθειμένη, αλλά είναι μια στάση ζωής που εμένα με κάνει πιο γεμάτη. Οι ευχάριστες στιγμές είναι πολλές και δεν θέλω να “αδικώ” τις αναμνήσεις μου. Ούτε να τις προδίδω».
Και η χειρότερη;
«Η χειρότερη στιγμή της ζωής μου ήταν η περιπέτεια της υγείας του πατέρα μου με όλες τις συνέπειές της…».
Ενιωσες ποτέ ένα επιπλέον «βάρος» ως η «κόρη του Γιώργου Αμερικάνου» και όχι «η Χριστίνα;»
«Θα σου πω κάτι κι αν θες πίστεψέ το. Το “κόρη του Αμερικάνου” το κατάλαβα με το που πέθανε ο πατέρας μου. Μέχρι τότε, δεν ένιωθα κανένα “ειδικό βάρος”. Ντρέπομαι που το λέω, αλλά δεν είχα συνειδητοποιήσει μάλλον τη δυναμική του ονόματος του πατέρα μου. Ίσως γιατί ο ίδιος ήταν χαμηλών τόνων και δεν μου πέρασε ποτέ την ιδέα ότι είναι ξεχωριστός. Αυτή τη στιγμή που μιλάμε, ναι νιώθω ένα “βάρος”, μήπως και δεν καταφέρω να τα βγάλω τελικά πέρα με αυτήν την τεράστια “κληρονομιά” που μου άφησε.
Ποια συμβουλή του δεν θα ξεχάσεις ποτέ;
«Εχω δυο τρεις συνέχεια στο μυαλό μου.
Η πρώτη: “Από μία αναποδιά θα κοιτάς να βγάζεις μια νέα αρχή. Δεν θα τα παρατάς“. Προσπαθώ να το κάνω.
Η δεύτερη: “ Από το να σκάσεις εσύ, να σκάσουν οι άλλοι. Θα λες ό,τι ακριβώς αισθάνεσαι, χωρίς να το σκέφτεσαι. Δεν θα τα κρατάς μέσα σου“. Αυτό το έλεγε γιατί ο ίδιος έκανε ακριβώς το αντίθετο και φοβόταν μη και γίνω ίδια.
Και η τρίτη: “Μην τραγουδάς κορίτσι μου. Βγαίνουν τα ποντίκια”. Έχω άθλια φωνή. Είχε δίκιο!».
Ποια στιγμή σας είναι η πρώτη που έρχεται στο μυαλό όταν τον θυμάσαι;
«Να μου τηλεφωνεί στην εφημερίδα αργά το βράδυ μετά από ματς και να μου λέει: “Ελα ρε νούμερο, το’ δες. Το ‘γραψες; Θες να σου πω τίποτα;».
Εκείνες τις μέρες διάβασα ότι σε πήρε τηλέφωνο ο Αντώνης Σαμαράς…
«Ο κ. Αντώνης Σαμαράς πολύ πριν γίνει Πρωθυπουργός λοιπόν, είχε φιλική σχέση με τον πατέρα μου. Ο πατέρας μου, πέραν κάθε πολιτικής τοποθέτησής του, μιλούσε γι’ αυτόν θερμά και κολακευτικά. Η μητέρα μου είναι από την Καλαμάτα και η οικογένειά της είχε βοηθήσει τον νυν Πρωθυπουργό. Ο κ. Σαμαράς λοιπόν την μέρα της κηδείας έπρεπε να βρίσκεται στο εξωτερικό κι έτσι ενημερώθηκα τόσο από το γραφείο του, όσο και από τον κ. Πάνο Παναγιωτόπουλο, Υπουργό Πολιτισμού και Αθλητισμού, τον οποίο εξουσιοδότησε, ότι λόγω του ταξιδιού του δεν θα καταφέρει να παραστεί στην κηδεία και να μου μεταφερθούν τα θερμά του συλλυπητήρια».
Αν σου τηλεφωνήσει, τι θα του πεις;
«Θερμά ευχαριστώ για τη συμμετοχή του στο πένθος το δικό μου και της μητέρας μου. Αν μου δινόταν η ευκαιρία να του μιλήσω εκτενώς και για την κατάσταση στη χώρα, θα του έλεγα, ότι πρέπει να ποντάρει λίγο παραπάνω στο ελληνικό φιλότιμο βάζοντας στην άκρη τις όποιες πολιτικές αντεγκλήσεις και δίνοντας το μήνυμα στους ισχυρούς Ευρωπαίους εταίρους μας ότι δεν μπορούμε να σκύβουμε άλλο το κεφάλι στις προσταγές τους».
Πάμε και στην ΑΕΚ… Τι σημαίνει για σένα;
«Η ΑΕΚ είναι η ομάδα που έπαιξε και διακρίθηκε ο πατέρας μου. Η ομάδα μέσα στην οποία μεγάλωσα εγώ και η ομάδα που αγαπούσε ο παππούς μου ο Θανάσης, ο Μικρασιάτης, ο ξεριζωμένος, που ήρθε από τα Βουρλά της Μικράς Ασίας στην Κοκκινιά κι έστησε εκεί ένα υπόγειο σπιτικό, με τέσσερα παιδιά, τον Αλέκο, τον Γιώργο, τον Στέλιο και την Ελευθερία, δίνοντάς τους τόση αγάπη που όλα τους έγιναν οι “πλουσιότεροι” Ελληνες από την γεμάτη ψυχή τους. Η ΑΕΚ για μένα είναι κομμάτι του γενεαλογικού μου δέντρου, άρα είναι οικογένεια».
Ποιος ή τι έφταιξε κυρίως για την κατρακύλα της ΑΕΚ ως τη Γ’ Εθνική;
«Μεγαλύτερη ευθύνη όλων το γκρέμισμα του γηπέδου. Μετά συνετέλεσαν όλοι όσοι πέρασαν και δεν νοιάστηκαν για το σωματείο, αλλά μόνο για την τσέπη τους. Αν και δεν ήμουν ποτέ “φαν” του Ντέμη Νικολαΐδη, θέλω εδώ να τονίσω, ότι ο Ντέμης μπήκε στην ΑΕΚ μόνο και μόνο για να βοηθήσει. Δεν έκανε λεφτά από την ΑΕΚ. Τουναντίον θα έλεγα. Απλά δεν ευτύχησε να ευοδωθούν τα σχέδιά του, ίσως λόγω κακού προγραμματισμού, αλλά όχι λόγω σκοπιμότητας. Τα ίδια ισχύουν και για το μπάσκετ, με τον Γιάννη Φιλίππου να είναι ο “αντι-Ντέμης” και να χρεώνεται παραπάνω πράγματα απ’ όσα πραγματικά έχει ευθύνη».
Η επόμενη μέρα της «Ενωσης»;
«Δημήτρης Μελισσανίδης. Γήπεδο. Άνοδος. Πρωτάθλημα. Στο ποδόσφαιρο τα πράγματα φαίνεται να μπαίνουν σε ένα δρόμο. Στο μπάσκετ, δεν ξέρω τι γίνεται. Η ομάδα πάει καλά, αλλά νομίζω η Ερασιτεχνική ΑΕΚ θέλει οπωσδήποτε “χέρι βοηθείας” από τον Μελισσανίδη για να τα καταφέρει».
Στον περυσινό τρίτο ημιτελικό με τον Θρύλο, η Χριστίνα Αμερικάνου δέχτηκε φραστική επίθεση από υπάλληλο της ΚΑΕ Άεκ
http://www.sport24.gr/Basket/OmadesBasket/A1Aek/frastikh-epithesh-sthn-korh-toy-amerikanoy.4051098.html
http://www.sport24.gr/Basket/OmadesBasket/A1Aek/frastikh-epithesh-sthn-korh-toy-amerikanoy.4051098.html
Φραστική επίθεση στην κόρη του Αμερικάνου!
Δημοσίευση: 10 Μαϊ. 2016 23:52
Η κόρη του θρύλου της ΑΕΚ Γιώργου Αμερικάνου, Χριστίνα, δέχτηκε φραστική επίθεση στο ΟΑΚΑ από άτομο που έφερε ταμπελάκι της "Ένωσης" (PHOTO)!
Θέατρο του... παραλόγου στο ΟΑΚΑ, εκεί όπου οι οπαδοί της ΑΕΚ έπαιζαν φάπες μεταξύ τους κατά τη διάρκεια του ημιτελικού με τον Ολυμπιακό ενώ η κόρη του θρύλου της "Ένωσης" Γιώργου Αμερικάνου και δημοσιογράφος, Χριστίνα, δέχτηκε φραστική επίθεση από άτομο που έφερε ταμπελάκι της ομάδας!
Κι όλα αυτά ενώ η ΑΕΚ τίμησε πρόσφατα την ομάδα που συμμετείχε στο πρώτο Final Four του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης, απονέμοντας πλακέτα στην Χριστίνα για την προσφορά του πατέρα της!
Όλα ξεκίνησαν όταν φίλοι της ΑΕΚ αναγνώρισαν τον διαιτητή Τόμι Σχινά που καθόταν στις πολυθρόνες του ΟΑΚΑ πέριξ του παρκέ έχοντας στο πλευρό του την Χριστίνα Αμερικάνου και ξεκίνησαν να τον αποδοκιμάζουν έντονα. Ο έμπειρος ρεφ δεν αντέδρασε, μολονότι δέχτηκε ύβρεις από τους οπαδούς των "κίτρινων".
Σε εκείνο το σημείο ενεπλάκη η Χριστίνα Αμερικάνου, η οποία είχε έντονο φραστικό επεισόδιο με άτομο που έφερε ταμπελάκι της ΑΕΚ και έβριζε τον Σχινά. Αρχικά τον προέτρεψε να κοιτάξει την ομάδα και τον Ζντοβτς από το να ασχολείται με τη διαιτησία, όταν δέχτηκε την εξής απάντηση: "Ποια είσαι εσύ που θα μιλήσεις για τον προπονητή".
Ο συγκεκριμένος αποχώρησε και στη συνέχεια επέστρεψε, ρωτώντας την "τι είναι αυτά που λες για τον Ολυμπιακό" την ώρα που κάποιοι φίλοι της ΑΕΚ έσπευσαν στο σημείο και άρχισαν να επιτίθενται φραστικά στον Σχινά και την ίδια!!!
Οι δυο τους αποχώρησαν από το σημείο κι εν συνεχεία η Αμερικάνου προέβη σε μήνυση κατά του συγκεκρμένου ατόμου!
Η κόρη του θρύλου της ΑΕΚ Γιώργου Αμερικάνου, Χριστίνα, δέχτηκε φραστική επίθεση στο ΟΑΚΑ από άτομο που έφερε ταμπελάκι της "Ένωσης" (PHOTO)!
Θέατρο του... παραλόγου στο ΟΑΚΑ, εκεί όπου οι οπαδοί της ΑΕΚ έπαιζαν φάπες μεταξύ τους κατά τη διάρκεια του ημιτελικού με τον Ολυμπιακό ενώ η κόρη του θρύλου της "Ένωσης" Γιώργου Αμερικάνου και δημοσιογράφος, Χριστίνα, δέχτηκε φραστική επίθεση από άτομο που έφερε ταμπελάκι της ομάδας!
Κι όλα αυτά ενώ η ΑΕΚ τίμησε πρόσφατα την ομάδα που συμμετείχε στο πρώτο Final Four του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης, απονέμοντας πλακέτα στην Χριστίνα για την προσφορά του πατέρα της!
Όλα ξεκίνησαν όταν φίλοι της ΑΕΚ αναγνώρισαν τον διαιτητή Τόμι Σχινά που καθόταν στις πολυθρόνες του ΟΑΚΑ πέριξ του παρκέ έχοντας στο πλευρό του την Χριστίνα Αμερικάνου και ξεκίνησαν να τον αποδοκιμάζουν έντονα. Ο έμπειρος ρεφ δεν αντέδρασε, μολονότι δέχτηκε ύβρεις από τους οπαδούς των "κίτρινων".
Σε εκείνο το σημείο ενεπλάκη η Χριστίνα Αμερικάνου, η οποία είχε έντονο φραστικό επεισόδιο με άτομο που έφερε ταμπελάκι της ΑΕΚ και έβριζε τον Σχινά. Αρχικά τον προέτρεψε να κοιτάξει την ομάδα και τον Ζντοβτς από το να ασχολείται με τη διαιτησία, όταν δέχτηκε την εξής απάντηση: "Ποια είσαι εσύ που θα μιλήσεις για τον προπονητή".
Ο συγκεκριμένος αποχώρησε και στη συνέχεια επέστρεψε, ρωτώντας την "τι είναι αυτά που λες για τον Ολυμπιακό" την ώρα που κάποιοι φίλοι της ΑΕΚ έσπευσαν στο σημείο και άρχισαν να επιτίθενται φραστικά στον Σχινά και την ίδια!!!
Οι δυο τους αποχώρησαν από το σημείο κι εν συνεχεία η Αμερικάνου προέβη σε μήνυση κατά του συγκεκρμένου ατόμου!
Η ίδια μίλησε στον Sport24 Radio 103.3 για το συμβάν
http://www.sport24.gr/Basket/OmadesBasket/A1Aek/amerikanoy-h-epithesh-htan-texnhth.4051715.html
http://www.sport24.gr/Basket/OmadesBasket/A1Aek/amerikanoy-h-epithesh-htan-texnhth.4051715.html
"Τον έχω γραμμένο στα αρχ... μου τον Αμερικάνο"
Επιμέλεια: sport24 radio Δημοσίευση: 11 Μαϊ. 2016 11:52
Η Χριστίνα Αμερικάνου μίλησε στον Sport24 Radio 103.3 και την εκπομπή "Το 10 το κακό" με τους Παντελή Διαμαντόπουλο, Γιάννη Φιλέρη για το επεισόδιο με τον υπάλληλο της ΚΑΕ ΑΕΚ, προχωρώντας σε τρομερές καταγγελίες (AUDIO)!
Η κόρη του θρύλου της ΑΕΚ, Γιώργου Αμερικάνου και δημοσιογράφος, Χριστίνα, μίλησε στον Sport24 Radio 103.3 και την εκπομπή "Το 10 το κακό" με τους Παντελή Διαμαντόπουλο, Γιάννη Φιλέρη και υποστήριξε ότι το επεισόδιο με τον υπάλληλο της ΚΑΕ ήταν τεχνητό ενώ πλέον δεν θα παρακολουθήσει άλλον αγώνα της ΑΕΚ από το γήπεδο!
Η κόρη του θρύλου της ΑΕΚ, Γιώργου Αμερικάνου και δημοσιογράφος, Χριστίνα, μίλησε στον Sport24 Radio 103.3 και την εκπομπή "Το 10 το κακό" με τους Παντελή Διαμαντόπουλο, Γιάννη Φιλέρη και υποστήριξε ότι το επεισόδιο με τον υπάλληλο της ΚΑΕ ήταν τεχνητό ενώ πλέον δεν θα παρακολουθήσει άλλον αγώνα της ΑΕΚ από το γήπεδο!
Αναλυτικά:
Για το πως έγινε το επεισόδιο: "Είχα πάει στο γήπεδο να δω το παιχνίδι. Έχω τέσσερις θέσεις στο court από την ΚΑΕ προς τιμήν του μπαμπά. Τελειώνοντας από το γραφείο πήγα να δω το ματς. Την ώρα που έγινε η ανατροπή από τον Ολυμπιακό από το -17 έρχεται ένας κύριος -να το πω- με διακριτικά της ασφάλειας του γηπέδου, χωρίς να τον γνωρίζω και λέει στον Σχινά (σ.σ. ο διαιτητής μπάσκετ Τόμι Σχινάς) που καθόταν δίπλα μου, βλέπεις τι γίνεται και άλλα τέτοια. Έρχεται και πάλι και λέει «ρε… Σχινά δεν μας βλέπεις. Τότε του λέει «εγώ παίζω;» χαμογελαστός. Του λέω το ίδιο και εγώ και μου λέει “μωρή δεν πας να πλύνεις κανένα πιάτο;» Και έρχεται απειλητικά στην μούρη μου.
Εγώ δεν κάνω τίποτα, κανείς από την ΚΑΕ δεν κάνει τίποτα, γιατί κανείς δεν έχει καταλάβει τι γίνεται προφανώς. Ο Σχινάς του λέει, «φύγε αυτή την στιγμή». Αυτός εκείνη την στιγμή γυρίζει στην κερκίδα και λέει, «ήρθαν οι Ολυμπιακοί να μας μπιπ στο σπίτι μας». Κατεβαίνουν όλοι και τρώμε καφέδες, κέρματα. Ο Σχινάς λέει σε αυτόν, για να τον ηρεμήσει, γιατί ήταν έξαλλος και έβριζε χυδαιότατα, «να τα βάλεις με εμένα. Ξέρεις ποια είναι αυτή; Είναι η κόρη του Αμερικάνου». Και γυρίζει ο συγκεκριμένος άνθρωπος, που τον ξέρω, το έχω καταθέσει στην ασφάλεια και του έχω κάνει μήνυση και το έχω τσεκάρει και από την ΚΑΕ και λέει, «τον έχω γραμμένο στα μπιπ τον Αμερικάνο!» Εκεί πέρα ο υπεύθυνος ασφαλείας της ΚΑΕ με παίρνει και πάμε στην φυσούνα, αυτό με κυνηγάει, γιατί έχει τα διακριτικά της ΚΑΕ και προφανώς νομίζουν όλοι ότι είναι από αυτούς που με προστατεύουν. Μπαίνει μέσα στην φυσούνα και το μόνο που γυρίζω και του λέω είναι ότι «εσύ δεν ντρέπεσαι, ο Αγγελόπουλος δεν ντρέπεται που σε έχει εδώ;».
Εγώ δεν κάνω τίποτα, κανείς από την ΚΑΕ δεν κάνει τίποτα, γιατί κανείς δεν έχει καταλάβει τι γίνεται προφανώς. Ο Σχινάς του λέει, «φύγε αυτή την στιγμή». Αυτός εκείνη την στιγμή γυρίζει στην κερκίδα και λέει, «ήρθαν οι Ολυμπιακοί να μας μπιπ στο σπίτι μας». Κατεβαίνουν όλοι και τρώμε καφέδες, κέρματα. Ο Σχινάς λέει σε αυτόν, για να τον ηρεμήσει, γιατί ήταν έξαλλος και έβριζε χυδαιότατα, «να τα βάλεις με εμένα. Ξέρεις ποια είναι αυτή; Είναι η κόρη του Αμερικάνου». Και γυρίζει ο συγκεκριμένος άνθρωπος, που τον ξέρω, το έχω καταθέσει στην ασφάλεια και του έχω κάνει μήνυση και το έχω τσεκάρει και από την ΚΑΕ και λέει, «τον έχω γραμμένο στα μπιπ τον Αμερικάνο!» Εκεί πέρα ο υπεύθυνος ασφαλείας της ΚΑΕ με παίρνει και πάμε στην φυσούνα, αυτό με κυνηγάει, γιατί έχει τα διακριτικά της ΚΑΕ και προφανώς νομίζουν όλοι ότι είναι από αυτούς που με προστατεύουν. Μπαίνει μέσα στην φυσούνα και το μόνο που γυρίζω και του λέω είναι ότι «εσύ δεν ντρέπεσαι, ο Αγγελόπουλος δεν ντρέπεται που σε έχει εδώ;».
Με το που λέω το όνομα Αγγελόπουλος, έρχονται πέντε και τον βουτάνε. Έρχονται άλλοι δύο πάνω μου και μου λένε συγγνώμη, είναι ένα παιδί που έχουμε εδώ εθελοντικά και βοηθάει. Λέω πως τον λένε και μου λένε δεν θυμόμαστε. Τους λέω δεν θυμάστε έναν που τον έχετε εδώ με τα διακριτικά; Λέω «ok» θα πάρω τηλέφωνο τον κύριο Αγγελόπουλο. Με το που κάνω την κίνηση να πάρω τηλέφωνο, μου λένε αμέσως το όνομα του. Τον πρόεδρο φυσικά τον πήρα τηλέφωνο. Ξέρετε ότι ο κάθε Αγγελόπουλος ή κάθε Γιαννακόπουλος το ξέρετε και εσείς καλά ότι δεν γνωρίζουν τον οποιοδήποτε μέσα στο γήπεδο. Δεν καταλαβαίνω γιατί εξακολουθεί να συμβαίνει αυτό με τους σεκιούριτι στα γήπεδα που είναι πιο οπαδοί από τους οπαδούς".
"Χθες δέρνονταν μεταξύ τους (σ.σ. οι οπαδοί της ΑΕΚ) από την αρχή του ματς. Μιλάμε για αλύπητο ξύλο. Απ” ότι έμαθα κάποιος είπε κάτι υπέρ του Ντέμη και έγινε σύρραξη «Ντεμηκών» και «αντι-Ντεμηκών", είπε η Χριστίνα Αμερικάνου, για επεισόδια μεταξύ οπαδών την ΑΕΚ!
Για τον υπάλληλο που της επιτέθηκε: "Αυτόν τον ξέρω φυσιογνωμικά από τα Λιόσια. Έχει σταμπάρει εμένα, για διάφορους λόγους. Αφού έρχεται και μου λέει ξέρω ποια είσαι, ξέρω τι γράφεις, αν τολμάς να τα βάλεις με τον τάδε. Ήξερε πράγματα που δεν ξέρουν άλλοι. Ήταν τεχνητό αυτό. Να τσιμπήσω εγώ και να γίνει όλη αυτή η μανούρα. Γι” αυτό και η παρέα του κατέβηκε γι” αυτό τον λόγο. Φώναζαν και οι άλλοι, «Αμερικάνου ξέρουμε τι γράφεις στο Facebook», «ξέρουμε ότι κάνεις κριτική στην ομάδα".
Για το αν θα πάει πάλι στο γήπεδο: "Δεν ξαναπάω στο γήπεδο του μπάσκετ, πλέον αν είναι θα πάω μόνο στο ποδόσφαιρο".
"Χθες δέρνονταν μεταξύ τους (σ.σ. οι οπαδοί της ΑΕΚ) από την αρχή του ματς. Μιλάμε για αλύπητο ξύλο. Απ” ότι έμαθα κάποιος είπε κάτι υπέρ του Ντέμη και έγινε σύρραξη «Ντεμηκών» και «αντι-Ντεμηκών", είπε η Χριστίνα Αμερικάνου, για επεισόδια μεταξύ οπαδών την ΑΕΚ!
Για τον υπάλληλο που της επιτέθηκε: "Αυτόν τον ξέρω φυσιογνωμικά από τα Λιόσια. Έχει σταμπάρει εμένα, για διάφορους λόγους. Αφού έρχεται και μου λέει ξέρω ποια είσαι, ξέρω τι γράφεις, αν τολμάς να τα βάλεις με τον τάδε. Ήξερε πράγματα που δεν ξέρουν άλλοι. Ήταν τεχνητό αυτό. Να τσιμπήσω εγώ και να γίνει όλη αυτή η μανούρα. Γι” αυτό και η παρέα του κατέβηκε γι” αυτό τον λόγο. Φώναζαν και οι άλλοι, «Αμερικάνου ξέρουμε τι γράφεις στο Facebook», «ξέρουμε ότι κάνεις κριτική στην ομάδα".
Για το αν θα πάει πάλι στο γήπεδο: "Δεν ξαναπάω στο γήπεδο του μπάσκετ, πλέον αν είναι θα πάω μόνο στο ποδόσφαιρο".
Όπως καταλαβαίνετε, η συμπάθεια της κυρίας Αμερικάνου προς τον τιγρούλη των friskies Δημήτρη Μελισσανίδη είναι εμφανέστατη.
Μιας και μιλήσαμε για Μελισσανίδη:
Μιας και μιλήσατε κυρία Αμερικάνου για τη γνωστή φράση που πιπιλάτε με κάθε ευκαιρία εσείς οι αντιολυμπιακοί:
Ας δούμε σε ποιανού δημοσιογράφου το άρθρο υποκλίνεται η κυρία Αμερικάνου
Αναλυτικά το άρθρο:
Παγίδευσε τον Μαρινάκη ο Κοντονής
24 Νοεμβρίου 2015, 13:43
Τελευταία ανανέωση: 24 Νοεμβρίου 2015, 13:46
Κώστας Κετσετζόγλου
Ο Κώστας Κετσετζόγλου αναδεικνύει μια σημαντική προέκταση που αφορά την δικαιοσύνη και προκύπτει μετά την τηλεφωνική επικοινωνία του Σταύρου Κοντονή με τον Βαγγέλη Μαρινάκη.
Ο ειδικός ανακριτής διαφθοράς Γιώργος Ανδρεάδης έχει πλέον χειροπιαστές αποδείξεις. Το ίδιο και η ΕΕΑ που πλέον αισθάνεται δικαιωμένη για την απόφαση για το πρόστιμο μαμούθ που επιβλήθηκε σε Ολυμπιακό και Μαρινάκη.
Η δικαιοσύνη είναι δεδομένο πως από εδώ και πέρα θα τρέξει τις διαδικασίες μετά την παραβίαση περιοριστικού όρου που φαίνεται πως συνέβη το Σαββάτο το βράδυ από τον Μαρινάκη. Να υπενθυμίσουμε τους όρους που επιβλήθηκαν τον Ιούνιο: «Οπως ενημέρωσε ο δικηγόρος του, κ. Βαρλάμης, στον πρόεδρο της ΠΑΕ Ολυμπιακός επιβλήθηκε απαγόρευση ενασχόλησης με το ποδόσφαιρο και υποχρεωτική παρουσία στο αστυνομικό τμήμα δύο φορές το μήνα, ενώ αφέθηκε ελεύθερος καταβάλλοντας εγγύηση 200.000 ευρώ, η μεγαλύτερη που έχει επιβληθεί μέχρι στιγμής στην υπόθεση της εγκληματικής οργάνωσης».
Ο Κοντονής λοιπόν έριξε σε παγίδα τον Μαρινάκη, τον… παρέσυρε να ασχοληθεί με το ποδόσφαιρο απαντώντας στην κλήση που του έκανε το Σάββατο και χθες τον «έδωσε» φόρα - παρτίδα σε Πανελλήνια μετάδοση. Είπε στο ραδιόφωνο με την φωνή του ο υπουργός πως μίλησε με τον… περιορισμένο την ώρα που ήταν στον αέρα η διεξαγωγή του ντέρμπι του Σαββάτου που τελικά δεν άρχισε ποτέ. Φαντάζομαι ότι το ίδιο θα πει, εκτός αν τα βάλει με τον… Μητσικώστα, εάν κληθεί από τον κύριο Ανδρεάδη που πιθανότατα θα διερευνήσει την πιθανή παραβίαση περιοριστικού όρου. Για να δούμε τι θα προκύψει από αυτή την ιστορία.
Ενδιαφέρον θα έχει να μάθουμε και σε ποιο όνομα είναι το κινητό από το οποίο μίλησαν ο υπουργός με τον περιορισμένο. Γιατί όπως έχει δείξει και η δικογραφία της υπόθεσης διαφθοράς στο ποδόσφαιρο πολλές φορές ο περιορισμένος δανείζεται κινητά αλλοδαπών προφανώς επειδή την κρίσιμη στιγμή είχαν καλύτερο… σήμα.
Και μια και είπαμε για υπουργούς έφτασε επιτέλους η μέρα ολοκλήρωσης της διαβούλευσης για την περιβαντολογική μελέτη για το γήπεδο της ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια. Με μια κυβέρνηση που ο προηγούμενος υπουργός, και πρώην μέλος του κόμματος βέβαια, κ. Λαφαζάνης, κράτησε τον φάκελο 8 μήνες χωρίς κανένα ουσιαστικό λόγο μέχρι να τον στείλει για διαβούλευση και που η εκλεκτή του γενική γραμματέας έδωσε παράταση ρεκόρ στην διαβούλευση της περιβαντολογικής μελέτης το να λέμε με σιγουριά πως η άδεια θα έχει εκδοθεί τον Μάρτιο του 2016 τραβώντας το γραφειοκρατικό όριο στα… άκρα ακούγεται υπεραισιόδοξο. Ολες άλλωστε οι ημερομηνίες χρονοδιαγραμμάτων έχουν πέσει εντελώς έξω χωρίς η ΑΕΚ να φταίει ΠΟΤΕ.
Εκτός αν είναι ευθύνη της ΑΕΚ οι προσφυγές στο ΣΤΕ ή το ότι ο Λαφαζάνης κράταγε τον φάκελο της άδεια στο συρτάρι του. Η ΑΕΚ ότι έπρεπε να κάνει το έκανε. Εκεί που χρειάστηκε να παρέμβει το έκανε με θριαμβευτικό τρόπο με την απόφαση του ΣΤΕ που ουσιαστικά είναι το θεμέλιο της Αγιά Σοφιάς και η λύση όλων των προβλημάτων που προέκυψαν από εκείνη την ημέρα και μετά. Για να δούμε τι άλλο θα βρουν για να εμποδίσουν την ΑΕΚ. Ελπίζω μέσα στην γενική αλλαγή πολιτικής του Κοντωνή να μην διαβάσουμε καμιά δήλωση που θα προβάλουν οι νέοι του… φίλοι και θα διαψεύδει τις προηγούμενες. Δεν το πιστεύω.
Τελευταία ανανέωση: 24 Νοεμβρίου 2015, 13:46
Κώστας Κετσετζόγλου
Ο Κώστας Κετσετζόγλου αναδεικνύει μια σημαντική προέκταση που αφορά την δικαιοσύνη και προκύπτει μετά την τηλεφωνική επικοινωνία του Σταύρου Κοντονή με τον Βαγγέλη Μαρινάκη.
Ο ειδικός ανακριτής διαφθοράς Γιώργος Ανδρεάδης έχει πλέον χειροπιαστές αποδείξεις. Το ίδιο και η ΕΕΑ που πλέον αισθάνεται δικαιωμένη για την απόφαση για το πρόστιμο μαμούθ που επιβλήθηκε σε Ολυμπιακό και Μαρινάκη.
Η δικαιοσύνη είναι δεδομένο πως από εδώ και πέρα θα τρέξει τις διαδικασίες μετά την παραβίαση περιοριστικού όρου που φαίνεται πως συνέβη το Σαββάτο το βράδυ από τον Μαρινάκη. Να υπενθυμίσουμε τους όρους που επιβλήθηκαν τον Ιούνιο: «Οπως ενημέρωσε ο δικηγόρος του, κ. Βαρλάμης, στον πρόεδρο της ΠΑΕ Ολυμπιακός επιβλήθηκε απαγόρευση ενασχόλησης με το ποδόσφαιρο και υποχρεωτική παρουσία στο αστυνομικό τμήμα δύο φορές το μήνα, ενώ αφέθηκε ελεύθερος καταβάλλοντας εγγύηση 200.000 ευρώ, η μεγαλύτερη που έχει επιβληθεί μέχρι στιγμής στην υπόθεση της εγκληματικής οργάνωσης».
Ο Κοντονής λοιπόν έριξε σε παγίδα τον Μαρινάκη, τον… παρέσυρε να ασχοληθεί με το ποδόσφαιρο απαντώντας στην κλήση που του έκανε το Σάββατο και χθες τον «έδωσε» φόρα - παρτίδα σε Πανελλήνια μετάδοση. Είπε στο ραδιόφωνο με την φωνή του ο υπουργός πως μίλησε με τον… περιορισμένο την ώρα που ήταν στον αέρα η διεξαγωγή του ντέρμπι του Σαββάτου που τελικά δεν άρχισε ποτέ. Φαντάζομαι ότι το ίδιο θα πει, εκτός αν τα βάλει με τον… Μητσικώστα, εάν κληθεί από τον κύριο Ανδρεάδη που πιθανότατα θα διερευνήσει την πιθανή παραβίαση περιοριστικού όρου. Για να δούμε τι θα προκύψει από αυτή την ιστορία.
Ενδιαφέρον θα έχει να μάθουμε και σε ποιο όνομα είναι το κινητό από το οποίο μίλησαν ο υπουργός με τον περιορισμένο. Γιατί όπως έχει δείξει και η δικογραφία της υπόθεσης διαφθοράς στο ποδόσφαιρο πολλές φορές ο περιορισμένος δανείζεται κινητά αλλοδαπών προφανώς επειδή την κρίσιμη στιγμή είχαν καλύτερο… σήμα.
Και μια και είπαμε για υπουργούς έφτασε επιτέλους η μέρα ολοκλήρωσης της διαβούλευσης για την περιβαντολογική μελέτη για το γήπεδο της ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια. Με μια κυβέρνηση που ο προηγούμενος υπουργός, και πρώην μέλος του κόμματος βέβαια, κ. Λαφαζάνης, κράτησε τον φάκελο 8 μήνες χωρίς κανένα ουσιαστικό λόγο μέχρι να τον στείλει για διαβούλευση και που η εκλεκτή του γενική γραμματέας έδωσε παράταση ρεκόρ στην διαβούλευση της περιβαντολογικής μελέτης το να λέμε με σιγουριά πως η άδεια θα έχει εκδοθεί τον Μάρτιο του 2016 τραβώντας το γραφειοκρατικό όριο στα… άκρα ακούγεται υπεραισιόδοξο. Ολες άλλωστε οι ημερομηνίες χρονοδιαγραμμάτων έχουν πέσει εντελώς έξω χωρίς η ΑΕΚ να φταίει ΠΟΤΕ.
Εκτός αν είναι ευθύνη της ΑΕΚ οι προσφυγές στο ΣΤΕ ή το ότι ο Λαφαζάνης κράταγε τον φάκελο της άδεια στο συρτάρι του. Η ΑΕΚ ότι έπρεπε να κάνει το έκανε. Εκεί που χρειάστηκε να παρέμβει το έκανε με θριαμβευτικό τρόπο με την απόφαση του ΣΤΕ που ουσιαστικά είναι το θεμέλιο της Αγιά Σοφιάς και η λύση όλων των προβλημάτων που προέκυψαν από εκείνη την ημέρα και μετά. Για να δούμε τι άλλο θα βρουν για να εμποδίσουν την ΑΕΚ. Ελπίζω μέσα στην γενική αλλαγή πολιτικής του Κοντωνή να μην διαβάσουμε καμιά δήλωση που θα προβάλουν οι νέοι του… φίλοι και θα διαψεύδει τις προηγούμενες. Δεν το πιστεύω.
Ποιος είναι ο Κώστας Κετσετζόγλου? Λίγο πολύ τον ξέρουμε όλοι. Έχει το aek365 στο οποία αρθρογραφεί στη στήλη «Σφηνάκια», είναι υπάλληλος του Αλαφούζου (έχει εκπομπή στο ΣΠΟΡ FM), αρθρογραφεί στο sdna και βεβαίως είναι ο ορισμός του κομπλεξικού αντιολυμπιακού
Γι’ αυτόν έχουμε αναφερθεί εκτενώς στη σελίδα:
Γι’ αυτόν έχουμε αναφερθεί εκτενώς στη σελίδα:
Κυρία Αμερικάνου, μη μιλάτε για σήψη, γιατί κι εσείς αποτελείτε αναπόσπαστο μέρος της σήψης, αφού υποκλίνεστε σε άρθρο ενός «δημοσιογράφου» με παντελή έλλειψη μόρφωσης, επιπέδου και (το κυριότερο) παιδείας. Σωστής παιδείας. Ενός ανθρώπου που όταν χάνει ο Θρύλος σε οποιοδήποτε άθλημα (στην Ελλάδα και στην Ευρώπη), είναι μέρα χαράς για εκείνον. Τόσο απύθμενο κόμπλεξ. Τόσος πόνος μαζεμένος. Ενός ανθρώπου που γλείφει τον Κοντονή μπας και ο Μελισσανίδης φτιάξει γήπεδο χωρίς να δώσει ούτε σεντ, όπως και η φυλλάδα στην οποία δούλευε εδώ και πολλά χρόνια.
Ώρα των Σπορ,25/10/2016
Την οποία λογική του νεοέλληνα έχετε κι εσείς, μιας και συμπαθείτε έναν άνθρωπο που είναι ο ορισμός του τζαμπατζή, του λαθρέμπορου και του υποκόσμου. Ίσως αρχίζετε να καταλαβαίνετε για ποιο λόγο ο σιορ μινίστρος συναντιέται με τον Μελισσανίδη, χωρίς ο τελευταίος να έχει κάποιο αξίωμα στη ΔΕΚΟ του Ποδονίφτη και τον ενοχλεί οτιδήποτε έχει σχέση με τον Θρύλο και τον Μαρινάκη. Έχει τις άκρες μέσα στη ΓΓΑ…
Υ.Γ.1:Πάνο Λούπο, Τάσο Τσατάλη και λοιποί ΑΡΔ της ψ-ώρας, γι’ αυτά γιατί δε λέτε τίποτα?
Υ.Γ.2:Η συνέντευξη του ΑΡΧΗΓΟΥ Κυριάκου Καραταϊδη στον Σταύρο Γεωργακόπουλο την οποία πρέπει να διαβάσουν όλοι οι Ολυμπιακοί:
Υ.Γ.3:Ο δημοσιογράφος του ΦΩΤΟΣ Γιώργος Χαλάς ξεφτιλίζει ξανά το αντιολυμπιακό μπλοκ, όσον αφορά το πέναλτι που έπρεπε να δοθεί στη Βέροια στο χέρι του Κουτρουμπή, στο ματς του βάζελου με τη Βέροια τη περασμένη Δευτέρα με τελικό αποτέλεσμα 1-1
(απ’ το 1.23 και μετά στο παρακάτω βίντεο)
Υ.Γ.4:Ο εμετικός βάζελος ΑΡΔ του panathinaikos24 αναφερόμενος στον Θρύλο
Εδώ ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ καρκίνος του ελληνικού αθλητισμού, ξεφτιλισμένε:
http://www.redsagainsthemachine.gr/articles/151202/epistrefei-ston-pao-o-katadikasmenos-panagopoylos
Υ.Γ.5:Μπαμπίνο Τσιμπίδα, πονεμένε βάζελε, σε πονάει ακόμα η ΡΙΖΟΥΠΟΛΗ. Έχεις βιασμένα οπαδικά όνειρα. Ποια ασυλία ρε ΤΕΝΕΚΕ απολαμβάνει η ΕΔΡΑ του ΘΡΥΛΟΥ; Πέρσι τιμωρηθήκαμε για επεισόδια που έκαναν οπαδοί άλλων, αλλά και για τον αναπτήρα που έδωσε μεταγραφή στον Κουλιμπαλί. Αν θέλεις πάντως, μετράμε πόσες φορές έπαιξε ο ΘΡΥΛΟΣ κεκλεισμένων και πόσες το κωλάδικό σου, αυτά τα 20 χρόνια.
Ρίξε μια ματιά για το ποιος έχει «ασυλία» και ωφελείται απ’ τη διαιτησία:
Υ.Γ.6: Αν η επίσημη ιστοσελίδα της Χρυσής Αυγής εγκωμίαζε με τέτοιο τρόπο ομιλία του Βαγγέλη Μαρινάκη στο Κοινοβούλιο, θα είχαν οργιάσει οι γνωστές ιστοσελίδες (Εφημερίδα των Συντακτών, left.gr, lifo.gr, κομματικός Ρ/Σ Στο Κόκκινο με πρώτη πρώτη το κομματόσκυλο Αλέκα Ζουμή κλπ.) για «σχέσεις Μαρινάκη-Χρυσής Αυγής». Και όχι, εμείς δε λέμε ότι ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος υποστηρίζει ή χρηματοδοτεί το συγκεκριμένο ναζιστικό (απο)κόμμα. Δεν είμαστε ΑΡΔ του δεκαεύρου εμείς. «Κάφροι» οπαδοί είμαστε
- Εισέλθετε στο σύστημα ή εγγραφείτε για να υποβάλετε σχόλια
Σχόλια
Επιβεβαιώθηκα πανηγυρικά για το "Έχει τις άκρες μέσα στη ΓΓΑ"
http://www.redking.gr/content/media/17531-apisteyto-se-gkalop-gia-thn-ae...
"Απίστευτο! Σε... γκάλοπ για την ΑΕΚ ο ΓΓΑ στο ΟΑΚΑ
Κυριακή, 22 Ιανουαρίου 2017 - 23:07
Μοναδική στιγμή από το ΟΑΚΑ.
Ο ρεπόρτερ Χρήστος Τριανταφυλλόπουλος που καλύπτει την ΑΕΚ για το κανάλι του ΣΚΑΪ, έκανε ένα γκάλοπ για τον Μανόλο Χιμένεθ, έξω από το Ολυμπιακό Στάδιο, πριν τον αγώνα με τον Αστέρα Τρίπολης.
Κάποια στιγμή στο πλάνο μας, αριστερά, βλέπουμε τον Γενικό Γραμματέα Αθλητισμού, Ιούλιο Συναδινό. Αυτός παίρνει χαμπάρι την κάμερα και… ντριμπλάρει διακριτικά. Τι να πει ο ΓΓΑ για τον Χιμένεθ άλλωστε. Την αδυναμία του στην ΑΕΚ την έχει, πήγε να την δει και στο παγωμένο ΟΑΚΑ (κυριολεκτικά αλλά και μεταφορικά λόγω της βαθμολογικής διαφοράς από τον Ολυμπιακό).
Απάντησε ο φίλος του για τον Χιμένεθ, αλλά όπως και να ‘χει, πρόκειται για μια μοναδική στιγμή. "
Από τον λογαριασμό του RATM στο facebook:
"Ρεπορτάζ του ''Kick-OFF'' στον ΣΚΑΙ έξω από το ΟΑΚΑ, από το ματς ΑΕΚ-Αστέρας Τρίπολης. Ο αριστερά σε αυτήν τη φωτογραφία είναι ο Ιούλιος ''Τζούλιο'' Συναδινός, Γενικός Γραμματέας Αθλητισμού της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και γνήσιο ''αριστερό'' χαραμοφάικο κοπρόσκυλο. Δηλώσεις στην κάμερα του ΣΚΑΙ δεν έκανε, αλλά στο γήπεδο ως φανατικός ΑΕΚτζής πήγε. Φανταστείτε τώρα να ήταν γαύρος και να πήγαινε στο Καραϊσκάκη. Ω ρε τι θα ακούγαμε..."
Θα γίνω κουραστικός να δίνω ξανά και ξανά συγχαρητήρια σ εσένα και στους υπόλοιπους αρθρογράφους αδερφέ, για την υπομονή και την σχολαστικότητα με την οποία ξεβρακώνετε τα απανταχού σκουλήκια. Αποδεικνύετε αυτό που φωνάζουμε ΧΡΟΝΙΑ τώρα, ο Θρύλος μας δέχεται πόλεμο καταρχήν ΠΟΛΙΤΙΚΟ! Είναι σκανδαλώδης η ασυλία που απολαμβάνουν απροκάλυπτα, οι "επιχειρηματίες" και τα γιουσουφάκια αυτών που λυσσάνε για επιστροφή της ομάδας μας στα πέτρινα=διοικητική αστάθεια. Γι αυτό και τους πονάει ο Σωκράτης και ο Βαγγέλης και ο Μιχάλης και οι Αγγελόπουλοι!
Αλλά περισσότερο χαίρομαι με τέτοια άρθρα να ξεστραβώνονται τα γκαβά όσων "αντικειμενικών" ή "ντροπιασμένων ολυμπιακών" που ακούνε τις μπούρδες του "αντικειμενικού ξεδοντιάρη" και διαβάζουν τέτοια site όπως το βαζελέτα, το sportdog, το sentragoal, το 24 για "αντικειμενική ενημέρωση"! Και δώστου η κριτική, η "υπαλληλολογία", το κράξιμο στην 7, η μεταξύ μας διχόνοια. ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΡΕ! Κι όσοι δεν έχετε ζήσει καρκινογιάννη και Ζακεστίδηδες και ΟΦΗΔΕΣ να λυσσάνε με τον Θρύλο και ν ανοίγουν ποδαράκια στον ΠΟΑ, δεν δικαιούστε να πιάνετε στον στόμα σας τον Ολυμπιακό, επειδή διαβάσατε τις ΠΛΗΡΩΜΕΝΕΣ μπαρούφες του Σαμπράκου, του Μποζιονέλου, του Τσώχου ή οποιανής μανταμίτσας!
ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ! Όποιος δεν μπορεί, να πάει σ άλλο μαγαζί, ο Θρύλος δεν είναι για φλώρους.
Επίσης, ένα εξαιρετικό σχόλιο...
Κόκκινε πλήρες όπως πάντα και τεκμηριωμένο. Βλέπετε όλοι πώς μισθώνονται ορκισμένα πληκτρολόγια; Η τάδε, που τέλειωσε το λύκειο ραχούλας, γράφει στην τάδε εφημερίδα, έχει στήλη στο δείνα σάιτ ή και εκπομπή στο μπρόκολαFM, ενώ ταυτόχρονα είναι διορισμένη και σε επιτροπή του υπουργείου αθλητισμού, με αντικείμενο το ξεψείριασμα της τροπικής αλεπούς. Συνολικές μηνιαίες αποδοχές, με βάση τις τεράστιες ανύπαρκτες σπουδές, περί τα 6000 ευρώ, την ώρα που επιμελητής νευροχειρούργος του ΕΣΥ παίρνει 1600, καθηγητής πανεπιστημίου 1400 και σμηναγός πιλότος στα F-16 1200 ευρώ! Καταλαβαίνουμε όλοι τώρα από πού πηγάζει το μίσος και η πουστιά; Κοιμούνται και ξυπνάνε ονειρευόμενοι τί βρωμιά θα γράψουν για το ΘΡΥΛΟ, για να μη χάσουν την κουτάλα με το μέλι. Ο μόνος τρόπος να πονέσουν είναι ένας: δημιουργία ομάδας που θα καταγράφει τα ατεκμηρίωτα σχόλιά τους και θα προχωρεί σε συνεχή κατάθεση αγωγών κατά της προσωπικής τους περιουσίας, με την κατηγορία της απρόκλητης δυσφήμισης εμπορικής εταιρείας (ΘΡΥΛΟΣ), που απειλεί το κύρος και τα μελλοντικά της έσοδα.
Ας το διαβάσουνε και μερικοί που ΠΡΕΠΕΙ, αυτό το σχόλιο. Θίγεται ένα πολύ σοβαρό θέμα και από γραφίδα η οποία ΞΕΡΕΙ τί λέει...
τελος δεκαετίας 80 ή αρχες δεκαετίας 90, γνώρισα το Γιώργο Αμερικάνο σε ενα πολιτιστικό κέντρο (που έλεγε ο συγχωρεμένος ο βαγγελης γιαννοπουλος). Ηρθε μόνος και καθισε μαζι μας (ειχαμε κοινο γνωστό το αφεντικό του "ιδρύματος"). ΩΡΑΙΟΣ και ΜΑΓΚΑΣ. Θα είναι σε καλή μεριά εκεί ψηλά....