ΕΥΡΩΠΗ, ΠΟΡΕΙΕΣ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ... PART 1



Καλησπέρα σε όλους...
 
 
Πρωτάθλημα δεν έχουμε αυτό το Σαββατοκύριακο, επομένως το βλέμμα και το μυαλό όλων των οπαδών του Ολυμπιακού επικεντρώνεται στο επερχόμενο παιχνίδι με την ισχυρότατη Γουλβς για τη φάση των "16" του Europa League. Φυσικά επειδή όλοι οι άλλοι αλλόθρησκοι είναι καναπέ από τον Ιούλιο, ξεκινήσανε πάλι στα μέσα τις γνωστές ιστορίες για αγρίους περί πορειών κλπ για να απαλύνουν τον αμέτρητο πόνο τους. Θαρρείς και δεν είναι επιτυχία από μόνο του γεγονός ότι φτάσαμε ως εδώ παίζοντας με αυτούς που παίξαμε (ειδικά αν βάλουμε κάτω όλους τους αγωνιστικούς και εξωαγωνιστικούς παράγοντες, καθώς και το πότε ξεκινήσαμε τα επίσημα παιχνίδια). Αλλά ας το αφήσουμε αυτό ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ!
 
Σήμερα λοιπόν θα ασχοληθούμε λίγο με την περίφημη παραμύθα των αντιολυμπιακών του τύπου "ο καθρέφτης της ομάδας είναι η Ευρώπη. Πώς γίνεται ο Ολυμπιακός να παίρνει Πρωταθλήματα και να μην κάνει πορείες στην Ευρώπη?" Και αντίστροφα, "Δε γίνεται μια ομάδα να κάνει πορεία στην Ευρώπη και στη χώρα της να μην παίρνει το Πρωτάθλημα. Αυτό και μόνο σας ξεβρακώνει γαύροι". 

Πόσες και πόσες φορές το έχουμε ακούσει αυτό στο παρελθόν από οπαδούς του ΠΑΟ, της ΑΕΚ κλπ. Μονά - ζυγά δικά τους. Αναλόγως της περίπτωσης φυσικά. Εκτός του ότι από μόνο του σαν επιχείρημα δεν στέκει, καθώς μιλάμε για τελείως διαφορετικές διοργανώσεις και κάποια ομάδα μπορει να στοχεύσει αποκλειστικά σε μία, η ιστορία έχει (απο)δείξει περίτρανα ότι κάτι τέτοιο δεν ισχυει, και θα το αποδείξουμε με πλήρη στοιχεία και σε αυτό αλλά και στα επόμενα μέρη αυτού του θέματος!
 
Σε πρώτη φάση, έτσι για ... ορεκτικό θα αναφερθώ αποκλειστικά σε παραδείγματα του Ολυμπιακού, δηλαδή που να έχει φτάσει μέχρι και στην κατάκτηση διεθνών τίτλων αλλά στην Ελλάδα να μένει ... άτιτλος. Στα επόμενα μέρη θα γίνει εκ νέου ανάλυση του θέματος με τα αποτελέσματα να εκθέτουν πολλούς.
 
 
ΠΡΩΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
Έτος 2013, φάκελος "Ελληνικό Μπάσκετ". Ο Ολυμπιακός κατακτά για 2η συνεχόμενη φορά τη Euroleague (πρώτη φορά ελληνική ομάδα πετυχαίνει κάτι τέτοιο και πρώτη φορά Έλληνας προπονητής κατακτά το βαρύτιμο τρόπαιο) αλλά στην Ελλάδα κάνει νταμπλ ο Παναθηναϊκός. Εκει κύριοι δεν είναι "καθρέφτης της ομάδας η Ευρώπη"?
 
 
ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
Έτος 2005, φάκελος "Ελληνικό Βόλεϊ". Ο Ολυμπιακός κατακτάει τη διεθνή διοργάνωση "Top Teams Cup" (δεύτερο διεθνές τρόπαιο για ελληνικό σύλλογο μετά από αυτό του ... Ολυμπιακού που θα δούμε στη συνέχεια) και μάλιστα ΑΗΤΤΗΤΟΣ, αλλά στην Ελλάδα κάνει νταμπλ ο Ηρακλής. Ούτε εδώ κύριοι δεν είναι "καθρέφτης της ομάδας η Ευρώπη"?
 
 
ΤΡΙΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
Έτος 1996, φάκελος "Ελληνικό Βόλεϊ vol.2". Ο Ολυμπιακός κατακτάει τη διεθνή διοργάνωση του "Κυπέλλου Κυπελλούχων Ευρώπης" (πρώτος διεθνής τίτλος για ελληνικό σύλλογο) αλλά στην Ελλάδα το Πρωτάθλημα το παίρνει ο Παναθηναϊκός (δεν πραγματοποιήθηκε Κύπελλο Ελλάδος τη σεζόν 1995-96). Προφανώς ούτε εδώ δεν είναι "καθρέφτης της ομάδας η Ευρώπη".
 
 
Ρε παιδιά τι θα γίνει? Τελικά πώς διάολο γίνεται να είναι ο "καθρέφτης της ομάδας μόνο η Ευρώπη"? Εφερα 3 παραδείγματα που ο Ολυμπιακός ΚΑΤΕΚΤΗΣΕ 3 ΙΣΑΡΙΘΜΟΥΣ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΤΙΤΛΟΥΣ ΣΕ ΔΥΟ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΟΜΑΔΙΚΑ ΑΘΛΗΜΑΤΑ αλλά στην Ελλάδα ΔΕΝ ΠΗΡΕ ΟΥΤΕ ΕΝΑΝ ΤΙΤΛΟ σε κανένα από τα αθλήματα αυτά. Κάποιος να προχωρήσει στις απαραίτητες εξηγήσεις παρακαλώ.
 
Προς Θεού, δε θέλω να περάσω ότι ΠΑΝΤΑ συμβαίνει μια η άλλη. Στα δικά μου μάτια, είναι λογικό να μην κατακτάει μια πολύ καλή ομάδα, σε οποιοδήποτε άθλημα, όλα τα τρόπαια που διεκδικεί. Δεν παίζει μόνη της. Ωστόσο εφόσον το λέτε ως επιχείρημα για τον Ολυμπιακό, έτσι να δέχεστε κιόλας τα αντεπιχειρήματα της ίδιας λογικής. Δε μπορεί να είναι μονά - ζυγά δικά σας επειδή έτσι σας συμφέρει.
 
 
ΤΑ 7 ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΑ
ΥΓ1: Σύμφωνα με τους οπαδούς του ΠΑΟ που τρελαίνονται να μιλάνε για...πορείες, μια πρόκριση στους 16 του CHAMPIONS LEAGUE από τότε που άλλαξε τρόπο διεξαγωγής η διοργάνωση και μέχρι σήμερα, όπου αντιμετωπίζεις 3 ισχυρές ομάδες σε διπλούς αγώνες, ισοδυναμεί με μια πρόκριση τη δεκαετία του '70 στους 16 του Κυπέλλου Πρωταθλητριών παίζοντας δύο μόλις αγώνες με ομάδες επιπέδου Ζενές Ες και Άαλμποργκ. Οκ ρε μάγκες, καλό ψυχίατρο χρειάζεστε. Αλήθεια ρε πανάθες, αλλά και λοιποί αλλόθρησκοι, θέλω να κάνω μια ερώτηση..Σε 40 διεθνείς διοργανώσεις προτιμάτε 40 ... πορείες μέχρι τον τελικό και καμία κατάκτηση, ή 39 αποκλεισμούς από τους ομίλους και 1 κατάκτηση? Ρητορικό το ερώτημα, αυτονόητη η απάντηση! 
ΥΓ2: Στο δεύτερο άρθρο θα αναφερθώ αποκλειστικά στο ποδόσφαιρο. Ίσως ακολουθήσουν και άλλα αθλήματα αν συνεχίσετε να με τσιγκλάτε ορισμένοι...
ΥΓ3: Εννοείται πως υπάρχουν και αντίστροφα παραδείγματα, όπως πχ ο Ολυμπιακός στο μπάσκετ το 1996 ΔΙΕΣΥΡΕ με 73-38 τον τότε Πρωταθλητή Ευρώπης Παναθηναϊκό -μετά την περιβόητη συγγνώμη της FIBA για την αντικανονική τάπα που στέρησε το τρόπαιο από τη Μπαρτσελόνα- (διαφορά ρεκόρ μέχρι σήμερα στα ντέρμπι αιωνίων όσον αφορά το πρωτάθλημα, γιατί γενικά τη μεγαλύτερη διαφορά στα μεταξύ μας την έχουμε και στο Κύπελλο Ελλάδας με διαφορά 42 πόντων ενώ υπάρχει και η διαφορά στην Ευρώπη των 20 πόντων) και εν τέλει κατέκτησε το Πρωτάθλημα. ΑΥΤΟ, ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΘΑ ΔΟΥΜΕ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΣΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΩ! Εσείς θέλετε να το περάσετε σαν απόλυτο γεγονός ότι "η Ευρώπη είναι ο καθρέφτης", όχι εγώ.
ΥΓ4: Μπήκαμε Άνοιξη, η εποχή της έναρξης της υπερκούπωσης. Το μέτρημα ξεκίνησε, μέχρι το καλοκαίρι έχουμε πολλά τρόπαια να πάρουμε.
ΥΓ5: Η απάντηση του Παναθηναϊκού στο 50-0 σερί του Ολυμπιακού που κρατούσε εδώ και 5 χρόνια ξεκίνησε. Έκαναν το 2-0 με τις δύο νίκες στο βόλει και ... πλησίασαν. Χαχαχαχαχα
ΥΓ6: Προλαβαίνετε ακόμα να βοηθήσετε την ομάδα μας αποκτώντας κάρτες Φιλάθλου και κάρτες Μέλους έως το τέλος της αγωνιστικής περιόδου! Θυμίζουμε ότι οι κάρτες Μέλους πλέον δίνονται μισοτιμής, στα 25 ευρώ!!! 
ΥΓ7: Καλή συνέχεια σε όλους με υγεία πάνω απ'όλα...
 
MakTheBet

Σχόλια

Εικόνα Aprosarmostos17

Η απάντηση στο ερώτημα που βάζετε δόθηκε την σαιζόν 2009-10.

Εκείνη τη χρονιά ο Ολυμπιακός μπαίνει στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ αποκλείοντας με νίκες μέσα-έξω την πρωταθλήτρια Σλοβακίας Σλόβαν Μπρατισλάβας (0-2 στην Μπρατισλάβα και 2-0 στο Καραϊσκάκη) και την πρωταθλήτρια Μολβαδίας ομάδα-έκπληξη μέχρι τότε και πολύ φιλόδοξη Σέριφ Τίρασπολ με δύο νίκες πάλι (0-2 στην Μολδαβία και 1-0 στον Πειραιά). Την ίδια περίοδο ο πολυμετοχικός βάζελος πέφτει στο αγγούρι που λέγεται Ατλέτικο Μαδρίτης (που κάποιες κομπλεξικές ρόμπες μερικά χρόνια αργοτερα ανέφεραν ως Ατλέτικο Κερατσινίου) και με 2 ήττες μέσα-έξω αποκλείεται από το Τσάμπιονς και καταλήγει στο γιουρόπα.

Στους ομίλους ο Θρύλος κληρώνεται με την Άρσεναλ, την πρωταθλήτρια Βελγίου Σταντάρ Λιέγης και την πρωταθλήτρια Ολλανδίας ΑΖ Άλκμααρ. Παρότι η ομάδα δεν μαγεύει με το ποδόσφαιρο που παίζει, προκρίνεται ως 2η στην φάση των 16 κορυφαίων ομάδων της Ευρώπης νικώντας και τα τρια ματς στο απόρθητο Καραϊσκάκη (1-0 την Άλκμααρ, 2-1 την Σταντάρ Λιέγης και 1-0 την Άρσεναλ και κατακτώντας μία ισοπαλία και έχοντας 2 ήττες εκτός (0-0 με Άλκμααρ, 0-2 από Άρσεναλ και Σταντάρ Λιέγης). Συνολικά 10 πόντοι που άλλες χρονιές δεν αρκούσαν.

Στους 16 απέναντι στην φιλόδοξη Μπορντώ θα ηττηθεί στο Καραϊσκάκη 0-1 σε ένα σβηστό παιχνίδι από μια στημένη φάση, ενώ στην ρεβάνς της Γαλλίας παρότι θα βρεθεί πίσω στο σκορ 1-0, θα ισοφαρίσει με τον Μήτρογλου και θα χάσει άλλη μια ευκαιρία για να κάνει την απόλυτη ανατροπή, πριν δεχτεί στο τέλος και το δεύτερο γκολ από τον Ζιρού (2-1 τελικό σκορ).

Παρότι στην Ευρώπη έφτασε ψηλά, στο ελληνικό πρωτάθλημα ο Ολυμπιακός θα κάνει την χειρότερη χρονιά της δεκαετίας. Θα τερματίσει 2ος μετά τον βάζελο και θα λάβει μέρος πρώτη φορά στα πλέι-οφ όπου καταρρέει και κατακτά την 5η (!!!) θέση. Πλήρης αποτυχία δηλαδή για τα στάνταρτ του Θρύλου.

Έχουμε λοιπόν το οξύμωρο η ομάδα να φτάνει στις 16 κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης, αλλά στην Ελλάδα να βρίσκεται 5ος.

Αν ίσχυε το σλόγκαν που ακουγόταν όλα τα προηγούμενα χρόνια από το στόμα του κάθε κομπλεξικού βάζελου "ο καθρέφτης μια ομάδας είναι η Ευρώπη", θα έπρεπε η χρονιά να θεωρηθεί επιτυχημένη. Αντίθετα (και προς διάψευση αυτής της μεγαλοφυούς μπούρδας) η χρονιά χαρακτηρίστηκε τόσο από εμάς όσο και από τους άλλους ως ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΗ και φυσικά αποτέλεσε το κύκνειο άσμα της προεδράρας Σωκράτη Κόκκαλη και ο ερχομός του Βαγγέλη που απογείωσε την ομάδα και την επανέφερε στην κορυφή της Ελλάδας και στα αστέρια της Ευρώπης, ώστε να μπορούμε να λέμε WE RULE THIS LAND.