Σ'ευχαριστούμε για όλα ΤΕΡΑΣΤΙΕ Ραφίνια! Και εις το επανιδείν...


Tags: -

Καλησπέρα σε όλους...

Χθες είχαμε την αποχώρηση από την ομάδα μας ενός τεράστιου ποδοσφαιριστή, παγκοσμίου βεληνεκούς, που είχαμε την τιμή να δούμε με την ερυθρόλευκη φανέλα... Ο λόγος φυσικά για τον Ραφίνια, έναν ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑ και ΚΥΡΙΟ με τα όλα του, έναν άνθρωπο που η παρουσία του και μόνο, αποτέλεσε διαφήμιση, όχι μόνο για τον Ολυμπιακό, αλλά και για το ελληνικό Πρωτάθλημα γενικότερα. 

Σίγουρα, η απόκτησή του το περασμένο καλοκαίρι αποτέλεσε τη "βόμβα" του καλοκαιριού, ως όνομα, με μεγάλη διαφορά από το δεύτερο, καθώς μιλάμε για έναν ποδοσφαιριστή με τεράστια καριέρα, δεκάδες τίτλους στο παλμαρέ του και εμπειρίες από το υψηλότερο επίπεδο.

Για να μην κουράζω όμως με τα καθέκαστα, είχα γράψει για την απόκτηση Ραφίνια αρκετά πράγματα τα οποία μπορείτε να διαβάσετε σε παλαιότερό μου άρθρο πατώντας ΕΔΩ. Ήρθε λοιπόν η ώρα της αποχώρησης (η αλήθεια είναι πως ήρθε νωρίτερα απ'όσο πίστευα) και οφείλουμε να τον αποχαιρετήσουμε όπως του αρμόζει. 

Ας τα πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Η αποχώρηση του Ελαμπντελαουί και του Γκασπάρ, καθώς επίσης και το γεγονός ότι ο Τοροσίδης αποσύρθηκε από την ενεργό δράση, είχε ως αποτέλεσμα η δεξιά πλευρά να έχει μείνει κενή και η απόκτηση των Ραφίνια και Ντρέγκερ έγινε ώστε να καλυφθεί αυτή η "τρύπα" (έχουμε κάνει σε παλαιότερο άρθρο του blog ειδική μνεία για τα αντανακλαστικά που έδειξε ο Ολυμπιακός κάνοντας χρήση ενός ειδικού όρου που είχε το συμβόλαιο του Ραφίνια όσο ήταν στη Φλαμένγκο, ο οποίος και του επέτρεψε να τον αποκτήσει χωρίς κανένα κόστος, ενισχύοντας  άμεσα την ομάδα για τα προκριματικά των ομίλων του Champions League).

Ο Ραφίνια ήταν ιδιαίτερα τυχερός γιατί λίγες μόλις εβδομάδες μετά τον ερχομό του στον Πειραιά, πανηγύρισε τον πρώτο του τίτλο με τα ερυθρόλευκα, που δεν ήταν άλλος από το πολυσυζητημένο και χιλιοταλαιπωρημένο από τις συνεχείς αναβολές Κύπελλο Ελλάδας της σεζόν 2019-20. Μάλιστα, μολονότι ο ίδιος είχε μόλις λίγες μέρες που είχε έρθει στην ομάδα μας και καλά καλά δε γνώριζε τους συμπαίκτες του, είναι χαρακτηριστικό (έτσι μας μετέφεραν άνθρωποι που ήταν στην αποστολή της ομάδας και στο γήπεδο του Πανθεσσαλικού) ότι το "έζησε" πολύ έντονα το παιχνίδι, καθώς με τις φωνές και τα χειροκροτήματά του εμψύχωνε την ομάδα από τον πάγκο, όσο περισσότερο μπορούσε (ήταν στην αποστολή ωστόσο δεν είχε δικαίωμα να αγωνιστεί, όπως και όλοι οι υπόλοιποι νεοαποκτηθέντες ποδοσφαιριστές των δύο ομάδων, αφού έτσι αποφάσισε η διοργανώτρια ΕΠΟ μόλις λίγα 24ωρα πριν το παιχνίδι), ενώ είναι επίσης χαρακτηριστικό ότι, μετά την απονομή, έβγαλε δεκάδες φωτογραφίες και βίντεο λέγοντας μεταξύ άλλων "το πρώτο τρόπαιο από τα πολλά που έρχονται...", δείχνοντας το πόσο "διψασμένος" ήταν για τίτλους, ακόμα και στα 35 του χρόνια...


Από τα πρώτα κιόλας παιχνίδια, ο Ραφίνια είχε πάρει τη φανέλα βασικού ... σπίτι του, όπως συνηθίζουμε να λέμε. Το ντεμπούτο του με τα ερυθρόλευκα πραγματοποιήθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 2020 στον εντός έδρας αγώνα με αντίπαλο τον Αστέρα Τρίπολης. Ο Ραφίνια είχε μια αρκετά καλή παρουσία που συνοδεύτηκε και με ασσίστ στον Φορτούνη ο οποίος "ξεκλείδωσε" την άμυνα του Αστέρα και άνοιξε το σκορ και κατ'επέκταση το δρόμο για τη νίκη, αφού μέχρι τότε το σκορ ήταν "κολλημένο" στο 0-0. Ακολούθησαν τα παιχνίδια των προκριματικών του Champions League με την Ομόνοια, στα οποία αγωνίστηκε βασικός χωρίς να γίνει αλλαγή (ενδιάμεσα αγωνίστηκε ως αλλαγή και στο εντός έδρας παιχνίδι με τον Παναιτωλικό), ενώ έκτοτε και μέχρι το τέλος του έτους αγωνίστηκε σχεδόν σε όλα τα παιχνίδια τόσο στην Ελλάδα (πλην των παιχνδιών με Α.Σμύρνης και Βόλο) όσο και στους ομίλους του Champions League, όλα ως βασικός και σχεδόν σε όλα βγάζοντας 90λεπτα (με εξαίρεση τα παιχνίδια με Λαμία και Λάρισα όπου γύρω στο 60' βγήκε αλλαγή καθώς ήταν ματς με safe σκορ που εξασφάλιζε νίκη). Μετά την αλλαγή του έτους, ο Ραφίνια αγωνίστηκε μέσα στον Ιανουάριο σε 5 παιχνίδια, όλα ως βασικός και σε όλα έβγαλε 90λεπτο. Το τελευταίο του παιχνίδι με τα ερυθρόλευκα ήταν το εντός έδρας 3-0 με αντίπαλο τον ΠΑΟΚ στις 27 Ιανουαρίου 2021.


 
Για να συνοψίσουμε λοιπόν... Ο 35χρονος Ραφίνια, ο "μπαρμπα-Ραφίνια", ο ... "Περπατίνια", ο "γέρος" που ήρθε στην Ελλάδα "για να κολλήσει τα τελευταία ένσημα" (έτσι δε μας έλεγαν διάφοροι φωστήρες?), σε 4 μήνες πραγματοποίησε 22 συμμετοχές εκ των οποίων οι 6 επιπέδου Champions League (όλοι ξέρουμε σε τι ένταση γίνονται τα παιχνίδια στην εν λόγω διοργάνωση και ειδικά όταν αγωνίζεσαι με αντιπάλους όπως Μαν.Σίτι, Πόρτο και Μαρσέιγ). Από τις 22 συμμετοχές αυτές, τις 21 ξεκίνησε βασικός, τις 19 έβγαλε ολόκληρο 90λεπτο, ενώ από τις 3 υπολειπόμενες συμμετοχές, τα συνολικά αγωνιστικά λεπτά του ήταν 137'. Συνολικά, τα λεπτά συμμετοχής του ξεπέρασαν τα 1.800 και συγκεκριμένα ήταν 1.847'(!). Όχι κι άσχημα για έναν υποτίθεται ... "γέρο", "τελειωμένο", που "κοροϊδεύει", που "περπατάει", που "ήρθε στην Ελλάδα για να κολλήσει τα τελευταία ένσημα", έτσι? Θα μπορούσα να μιλήσω περισσότερο συγκεκριμένα κάνοντας ειδική αναφορά σε κάθε του παιχνίδι βάσει ειδικής στατιστικής και ανάλυσης από εξειδικευμένα ποδοσφαιρικά παρατηρητήρια της Ευρώπης (OPTA, CIES κλπ) αλλά είναι ανούσιο στην παρούσα φάση, μιας και ο ποδοσφαιριστής πλέον αποτελεί παρελθόν. Αφήστε δε που για τους περισσότερους "προπονητές του καφενείου" το μόνο που τους ενδιαφέρει για έναν ποδοσφαιριστή ειναι τα γκολ και οι ασσίστ, ανεξαρτήτως θέσης. Για τόσο ... μπαλαδόφατσες μιλάμε. Τι κι αν στη θέση του Ραφίνια μετράνε και άλλα πράγματα, όπως συνολικά χιλιόμετρα (ήταν πολύ υψηλά τα νούμερα του Ραφίνια παρά τη θέση και την ηλικία του και ειδικά τον πρώτο καιρό), κοψίματα, επιτυχημένα τάκλιν, εύστοχες πάσες, απόσταση εύστοχων πασών, ποσοστό packing πασών, ποσοστό key πασών, ποσοστό επιτυχημένων γεμισμάτων, αριθμό επαφών και κατ'επέκταση συμμετοχή στο offence building ενός set παιχνιδιού κλπ. Τέλος πάντων, νομίζω έγινα κατανοητός. Το μόνο που θα αναφέρω είναι ότι βάσει στατιστικών, ο Ραφίνια στο sum rate των παικτών του ελληνικού Πρωταθλήματος ήταν στο ΤΟΡ-4. Αν λέει κάτι αυτό για μερικούς...
 

Εύλογα λοιπόν μπορεί κάποιος να με ρωτήσει: "Αφού ήταν τόσο καλός, γιατί έφυγε από τον Ολυμπιακό μέσα στη μέση της σεζόν"? Προσπερνώντας το γεγονός ότι η πλειοψηφία αυτών που κάνουν αυτήν την ερώτηση είναι ή οπαδοί άλλων ομάδων που το καλοκαίρι κορόϊδευαν για την απόκτηση του "γερο-Ραφίνια" όπως τον έλεγαν, ή οπαδοί του Ολυμπιακού που έλεγαν "πού πάμε με τον 35χρονο?" (σημείωση: και ο Βαλμπουενά 35 χρονών ήρθε και έβγαλε μάτια την πρώτη του σεζόν, αλλά και ο Ελ Αραμπί διανύει πλέον το 35ο έτος της ηλικίας του. Σ'αυτούς δεν σας χάλασε η ηλικία έτσι?) θα απαντήσω λέγοντας το τετριμμένο "εχθρός του καλού είναι το καλύτερο". Και στη συγκεκριμένη περίπτωση, το "καλύτερο" ακούει στο όνομα Κενι Λαλα, του 29χρονου ταχυδυναμικού δεξιού μπακ με 9.000.000 ευρώ χρηματιστηριακή αξία σύμφωνα με το transfermarkt, που υπέγραψε πριν κάποιες ώρες στον Ολυμπιακό προσθέτοντας ποιότητα, ταχύτητα αλλά και ... πνευμόνια στη δεξιά μας πλευρά. Περιπτώσεις σαν τον Λαλά δεν είναι να τις αφήνεις να περνoύν ανεκμετάλλευτες, ποσω δε μάλλον όταν μπορείς να πάρεις άμεσα τέτοιον παίκτη δίνοντας μόλις 500.000 ευρώ, καθώς το καλοκαίρι έμενε ελεύθερος.

 
Με την απόκτηση του Λαλα λοιπόν, είχαμε τα εξής δεδομένα για τη θέση του δεξιού οπισθοφύλακα: είχαμε τον 35χρονο Ραφίνια με υψηλότατο συμβόλαιο ύψους 2.250.000 ευρώ (συμπεριλαμβάνεται το καθαρό συμβόλαιο του παίκτη + εφορία + εισφορά αλληλεγγύης), τον 24χρονο Ντρέγκερ (η μεταγραφή του οποίου, δηλαδή ποσό αγοράς + συμβόλαιο με εφορία + εισφορά αλληλεγγύης έφτασε τα 1.265.000 ευρώ) και τον 29χρονο Κενι Λαλα (γράφτηκε ότι για τα δυόμιση χρόνια που θα είναι κάτοικος Πειραιά θα δωθούν περί τα 2.500.000 ευρώ). Γίνεται να κρατήσεις για μια θέση Ραφίνια, Λαλά και Ντρέγκερ? Προφανώς και όχι. Επομένως, από τη στιγμή που ο Λαλά είναι η καινούρια μεταγραφή που έρχεται για βασικός και ο Ντρέγκερ είναι μόλις 24 ετών με την απόκτησή του να αποτελεί επένδυση για το μέλλον, καθώς έχει υπογράψει συμβόλαιο μέχρι το 2024, ο κλήρος σχεδόν ... αναγκαστικά, έπεσε στον Ραφίνια. Όχι γιατί η ποιότητα του Ραφίνια αμφισβητείται, αλλά γιατί, κακά τα ψέμματα, ακόμα κι αν τα νούμερά του σε χιλιόμετρα, ειδικά το πρώτο διάστημα ήταν συγκινητικά, στη συνέχεια είχε μια μικρή πτώση, και λογικό λόγω ηλικίας, καθώς όσο καλή διαχείριση δυνάμεων και να κάνεις, πολλές φορές το σώμα δεν ακολουθεί τη διάθεση του χαρακτήρα, όσο παθιασμένος και να είσαι. Και μην ξεχνάμε ότι είχαμε μια ιδιαίτερα περίεργη και απαιτητική σεζόν με συνεχόμενα παιχνίδια σε Ελλάδα και Ευρώπη, με παιχνίδια "Τετάρτη-Κυριακή" όπως συνηθίζουμε να λέμε... Κι όλα αυτά, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ο Ντρέγκερ δεν έδωσε κατά τη διάρκεια της χρονιάς μέχρι τώρα τις "ανάσες" που υπολόγιζε ο Μαρτινς. Θες γιατί είχε μικροτραυματισμούς? Θες γιατί δεν ήταν σε καλή αγωνιστική κατάσταση? Ίσως και τα δύο μαζί.... Όλα τα παραπάνω λοιπόν, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι και ο ίδιος ο Ραφίνια, όπως γράφτηκε σε ουκ ολίγες αθλητικές ιστοσελίδες, είχε ζητήσει να επιστρέψει στην πατρίδα του και για οικογενειακούς λόγους, οδήγησαν τον Μαρτίνς στην απόφαση να αποχωρήσει ο Βραζιλιάνος και να παραμείνουν στο ρόστερ οι Λαλα και Ντρέγκερ, μέχρι το υπόλοιπο της σεζόν. Πάντως, σύμφωνα με όσα μαθαινουμε, έχει παρθεί η απόφαση όταν με το καλό γίνει η φιέστα του φετινού Πρωταθλήματος να έρθει και πάλι στην Ελλάδα ο Ραφίνια ώστε να του δωθεί τιμής ένεκεν το αναμνηστικό μετάλλιο του Πρωταθλήματος, όπως είχε γίνει δηλαδή και παλαιότερα με τον Αμπιντάλ. 

 
Το διαζύγιο του Ραφίνια με τον Ολυμπιακό ήταν αυτό που λέμε "βελούδινο". Οι σχέσεις μεταξύ των δύο πλευρών ήταν και είναι μέχρι και σήμερα άριστες, κάτι που φαίνεται τόσο από την επίσημη ανακοίνωση του Ολυμπιακού (μπορείτε να τη διαβάσετε πατώντας ΕΔΩ) και από την τοποθέτηση του υπεύθυνου επικοινωνίας της ΠΑΕ, Νίκου Γαβαλά (μπορείτε να το διαβάσετε πατώντας ΕΔΩ) αλλά και από το μήνυμα του ίδιου του ποδοσφαιριστή, ο οποίος δήλωσε ότι φεύγει σαν φίλος... (μπορείτε να διαβάσετε το αποχαιρετιστήριο μήνυμα του Ραφίνια πατώντας ΕΔΩ). Είναι χαρακτηριστικό, όπως αναφέρεται, ότι κατά την αποχώρησή του, ο Ραφίνια ήταν τόσο πολύ φορτισμένος συναισθηματικά, που τα μάτια του είχαν δακρύσει, δείγμα του πόσο πολύ (και πόσο γρήγορα, μα την αλήθεια) είχε προλάβει να δεθεί με την ομάδα του Ολυμπιακού, αν και έκατσε μόλις μισή αγωνιστική περίοδο... Κι αν κάποιος νομίζει ότι είναι ψέμματα αυτό με τα δάκρυα του Ραφίνια κατά την αποχώρησή του και ότι το έκανε και καλά για να λαϊκίσει και να γίνει αρεστός στον κόσμο, του προτείνω να δει τις αποχαιρετιστήριες συνεντεύξεις Τύπου που είχε δώσει τόσο όταν ήταν στη Μπάγερν Μονάχου, όσο και όταν ήταν στη Φλαμένγκο. Δεν είναι κακό να αναγνωρίσουμε σε έναν ποδοσφαιριστή ότι είναι τίμιος, οτι σέβεται το ψωμί που τρώει και την ομάδα που του το προσφέρει, ότι απλά είναι ένας ΑΝΘΡΩΠΟΣ και ένας ΚΥΡΙΟΣ, με "Α" και "Κ" κεφαλαία αντίστοιχα. 

Σε καθαρά αγωνιστικό επίπεδο, ενδεικτικά κάποιες από τις ποδοσφαιρικές στιγμές που θα κρατήσω εγώ από αυτές που μας προσέφερε απλόχερα ο Ραφίνια όσο φόρεσε την ερυθρόλευκη φανέλα είναι:

- Το έμπειρο κόψιμο στο 56ο λεπτό στο τετ α τετ του παίκτη της Μαρσέιγ (αν και βρισκόταν 3 μέτρα πίσω!) με το ματς στο 0-0, ένα παιχνίδι που τελικά τελείωσε με 1-0 και αποδείχθηκε "χρυσάφι" μιας και συντέλεσε στο να περάσει ο Ολυμπιακός στη φάση των 32 του Γιουρόπα Λιγκ....
- Στο ίδιο ματς, την "αλήτικη" επιτυχημένη προωθημένη πάσα με ... ψαλιδάκι από το κέντρο του γηπέδου προς τη δεξιά πλευρά στο 10ο λεπτό (ίδιο "βραζιλιάνικο" ψαλιδάκι - απομάκρυνσης έκανε και στο εντός έδρας παιχνίδι με την Ομόνοια στο 17ο λεπτό), και φυσικά το κλέψιμο - μισή πρόκριση στο 90' (στο 90ο λεπτό, στα 35 του και βρέθηκε στο 1/4 του γηπέδου -από τη μεριά της Μαρσέιγ- ώστε να πιέσει και να κλέψει, όχι κι άσχημα για 35 χρονών έτσι "φωστήρες" μου?) από το οποίο ξεκίνησε η φάση του νικητήριου γκολ του Χασαν...
- Την ΕΠΙΚΗ εμφάνιση στο εντός έδρας παιχνίδι με αντίπαλο την ΑΕΚ και την "αλήτικη" τρίπλα τύπου "τούνελ" που έσκασε στον Ολιβέιρα πάνω στη γραμμή του πλαγίου στο 82ο λεπτό...

- Τα παθιασμένα τάκλιν σε γήπεδα όπως των Ιωαννίνων, της Λαμίας, του ΟΦΗ κλπ και μάλιστα υπό άσχημες συνθήκες κι ενώ δεν είχε κανένα λόγο να ρισκάρει τραυματισμό...
- Τις επιτυχημένες τριαντάρες μπαλιές λες και έγιναν με διαβήτη (πχ με ΠΑΣ εκτός έδρας στο 46ο λεπτό και Ομόνοια εκτός έδρας στο 37ο λεπτό),.. 
- Την επική εμφάνιση, ως αριστερό μπακ, στο εντός έδρας παιχνίδι με αντίπαλο τον Παναθηναϊκό και συγκεκριμένα, αφενός το γεγονός ότι ανέβηκε και έφτιαξε τη φάση του 1-0 που έμελλε να είναι και το τελικό αποτέλεσμα, καθώς επίσης το καταπληκτικό τάκλιν που κάνει στο 85'(!) έπειτα από τρελό σπριντ (!!!), αποσοβώντας την ισοφάριση από τον "αιώνιο αντίπαλο"...
- Tην εκπληκτική (και τελευταία, όπως αποδείχθηκε) εμφάνιση απέναντι στον ΠΑΟΚ όπου "εξαφάνισε" για περισσότερο από ένα ημίχρονο τον Ζίβκοβιτς και στη συνέχεια τον Τζόλη, από το 60' και μετά (όλα αυτά ο ... 35χρονος, έτσι?)

Τι άλλο θα κρατήσω εγώ προσωπικά από τον Ραφίνια? 

- Το απόλυτα ειλικρινές χαμόγελο που είχε τις πρώτες του στιγμές στην ομάδα, από το αεροδρόμιο μέχρι και την πρώτη του φωτογράφιση στου Ρέντη...
- Τη φιλικότητα και την ταπεινότητά του απέναντι σε τιμ, συμπαίκτες αλλά και οπαδούς, μολονότι αποτελεί ένα τεράστιο όνομα παγκοσμίου βεληνεκούς...
- Τις πλάκες και το χαβαλέ που έκανε στα αποδυτήρια με τους συμπαίκτες του και το προπονητικό staff, κάτι που φαίνεται και από τα backstage βίντεο που ανεβάζει κατά καιρούς η ΠΑΕ...
- Το "αλήτικο" μαζεμένο πάνω από τα μπούτια σορτσάκι που έδινε μια λάτιν, βραζιλιάνικη "τρέλα" στην ομάδα...
- Τη φλέβα του λαιμού του που πετάχτηκε ... έξω μετά τα δύο πέναλτυ που υπέδειξε ο διαιτητής του παιχνιδιού Μαρσέιγ-Ολυμπιακός υπέρ της γαλλικής ομάδας...
- Το πάθος του για διακρίσεις και τίτλους, ακόμα κι αν ο ίδιος έχει κατακτήσει στην καριέρα του δεκάδες τίτλους σπουδαιότερης βαρύτητας από τα δικά μας τα εγχώρια...
- Το γεγονός ότι δεν υπήρχε ματς που να κοροϊδεύει, που να περπατάει προκλητικά, που να είναι αδιάφορος, που να το παίζει "βεντέτα" στο χορτάρι...
 
ΜΕ ΑΠΛΑ ΛΟΓΙΑ, ΑΠΟ ΤΟΝ ΡΑΦΙΝΙΑ ΘΑ ΜΟΥ ΛΕΙΨΕΙ Η ΤΙΜΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΝΑ ΔΙΝΕΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΜΑΤΣ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ, XΩΡΙΣ ΝΑ ΚΟΡΟΙΔΕΥΕΙ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟ ΠΑΙΖΕΙ ΒΕΝΤΕΤΑ, ΔΙΝΟΝΤΑΣ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΕΡΟΝΤΑΣ ΜΑΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΗΣ ΜΑΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΠΛΟΤΗΤΑΣ!!!!
 
Καλή συνέχεια στην καριέρα και τη ζωή σου ρε μάγκα. Να είσαι πάντα καλά εσύ και η οικογένειά σου και εις το επανιδείν. Α, και που σαι τρελέ, ελπίζω να κάνεις πράξη την υπόσχεση που είχες δώσει πως θα χτυπήσεις τατουάζ τους τίτλους που θα κατακτήσεις με τον Ολυμπιακό. Περιμένω να δω το τρόπαιο του Κυπελλου για αρχή και στη συνέχεια σειρά θα πάρει αυτό του Πρωταθλήματος...

MakTheBet