Καλησπέρα σε όλους.
Άλλη μια χειμερινή μεταγραφική περίοδος έκλεισε, με τον Μαρινάκη να προσπαθεί για άλλη μια χρονιά να ενισχύσει ακόμα περισσότερο την ομάδα, έστω και αυτήν τη δύσκολη περίοδο του Ιανουαρίου, έτσι ώστε πέρα από το Πρωτάθλημα, για το οποίο απομένουν λίγα ακόμα παιχνίδια ώστε να κατακτηθεί και μαθηματικά, η ομάδα να στοχεύσει για ο,τι καλύτερο και στην Ευρώπη.
Είχαμε αρκετή κινητικότητα (και) φέτος, το πάρε - δώσε στις μεταγραφές ήταν έντονο και στο παρόν άρθρο θα κάνουμε μια σύντομη αλλά περιεκτική επισκόπηση των δεδομένων ως τώρα, καθώς -θεωρητικά- η ομάδα μπορεί να κινηθεί και για κάποιον ελεύθερο ποδοσφαιριστή, μολονότι δεν προκύπτει κάτι τέτοιο από τα μέχρι στιγμής "ερυθρόλευκα" ρεπορτάζ. Πάμε όμως να δούμε αναλυτικά πώς κινήθηκε ο Ολυμπιακός κατά τη χειμερινή μεταγραφική περίοδο.
ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΕΣ ΠΟΥ ΑΠΟΧΩΡΗΣΑΝ
1) ΒΙΝΑΓΚΡΕ
Ο Βινάγκρε είναι η απόδειξη του κλισέ ότι "καθρέφτης του κάθε παίχτη είναι το χορτάρι". Μιλάμε για έναν παίκτη με τρομερά στοιχεία που ήρθε σε σούπερ ηλικία από ένα εκ των κορυφαίων Πρωταθλημάτων του κόσμου. Δυστυχώς όμως δεν προσαρμόστηκε ποτέ στην ομάδα και δεν κατάφερε να δείξει ούτε το 1/10 των δυνατοτήτων του. Παρά το γεγονός ότι έχει (όντως) τα στοιχεία για να κάνει μεγάλη καριέρα, στον Ολυμπιακό έδειξε μια απίστευτη έλλειψη διάθεσης και όρεξης να κερδίσει τον προπονητή του, ενώ ουκ ολίγες ήταν οι φορές που ... παραπονιόταν για μικροτραυματισμούς, ώστε να αποφύγει να συμπεριληφθεί σε αποστολές (εκτός αν είναι τυχαίο ότι από τις μόλις 4 συμμετοχές που πραγματοποίησε με τα ερυθρόλευκα, οι 3 ήταν στο Καραϊσκάκή ενώ η 4η ήταν στο εκτός έδρας παιχνίδι με την Πόρτο τη 2η αγωνιστική των ομίλων του Champions League).
Αποτέλεσμα αυτής του της στάσης είναι να τραβήξει ο 37χρονος Χολέμπας όλο το λούκι του πρώτου γύρου (μέχρι και ο Ραφίνια αναγκάστηκε να παίξει αριστερό μπακ) ενώ υποτίθεται ο Βινάγκρε ήρθε για βασικός και ο Χολέμπας για να του δίνει ανάσες. Και τελικά, έγινε το αντίθετο... Με λίγα λόγια, για να κλείσουμε, ο Βινάγκρε πέρασε και δεν ακούμπησε και ορθά διακόπηκε ο δανεισμός του. Για την ιστορία, να αναφέρουμε ότι πριν κάποιες μέρες δόθηκε εκ νέου δανεικός από τη Γουλβς στη Φαμαλικάο για 6 μήνες.
2) ΜΠΡΟΥΝΟ
Όταν ο Βραζιλιάνος εξτρέμ "έπιασε" Λιμάνι το καλοκαίρι του 2019, όλοι μας, ακόμα και ο ίδιος, ξέραμε και ήξερε ότι θα αποτελεί έναν παίκτη "πάγκου", ο οποίος θα υπάρχει κυρίως για να συμπληρώνει αποστολές Πρωταθλήματος και ενίοτε να συμμετέχει σε κάποια ματς, να παίζει στο Κύπελλο και να αποτελεί γενικότερα μια τίμια λύση σε περίπτωση που εμφανιστεί κάποια ανάγκη στις πλευρές.
Από τον Μπρούνο δεν είδα πράγματα παραπάνω απ'όσα περίμενα, αλλά δεν είδα και λιγότερα απ'όσα περίμενα. Με λίγα λόγια, ο Μπρούνο δικαιολόγησε απόλυτα την ταμπέλα του "τίμιου" ποδοσφαιριστή, δηλαδή αυτού που ξέρει ότι δε θα είναι βασικός, δε θα γκρινιάζει γι'αυτό ούτε θα προκαλεί προβλήματα στα αποδυτήρια, και επιπλέον, σε όποιες περιπτώσεις κληθεί να αγωνιστεί, θα δώσει το 100% του. Μπορεί στην αρχή να πήγε να ... "καεί" μόνος του με τα απίθανα δύο συνεχόμενα λάθη στο εκτός έδρας παιχνίδι με τη Μπασάκσεχίρ στο πλαίσιο των προκριματικών του Champions League, ωστόσο, όταν του ζητήθηκε να φύγει δανεικός, ζήτησε να μείνει υποσχόμενος να προσπαθήσει να κερδίσει με την αξία του μια θέση στο ρόστερ. Και τα κατάφερε. Τη σεζόν 2019-20, ο Μπρούνο "έγραψε" συνολικά 9 συμμετοχές, τις 2 μάλιστα ως βασικός, ενώ είμαι σίγουρος ότι η εμφάνιση που δε θα ξεχάσει ποτέ στη ζωή του θα είναι ασφαλώς ο τελικός Κυπέλλου Ελλάδας με αντίπαλο την ΑΕΚ στις 12 Σεπτεμβρίου 2020, όπου κλήθηκε να αγωνιστεί ως .... δεξί μπακ και μάλιστα απέναντι στον MVP (....) του Πρωταθλήματος, Λιβάγια. Το αποτέλεσμα? Ο Λιβάγια ήταν εξαφανισμένος στη μεγαλύτερη διάρκεια του παιχνιδιού, ο Μπρούνο έκανε ένα συγκλονιστικά τίμιο παιχνίδι και στο τέλος το 28ο Κύπελλο έπιασε ... Λιμάνι. Με τον τρόπο αυτό έκλεισε η καλύτερη χρονιά στη μέχρι στιγμής επαγγελματική του καριέρα, καθώς προηγουμένως κατέκτησε και το Πρωτάθλημα Ελλάδας με τον Ολυμπιακό κι έτσι πήρε τους πρώτους τίτλους της καριέρας του.
Τη φετινή σεζόν έγραψε με τα ερυθρόλευκα 3 συμμετοχές (η τελευταία ήταν στις 31 Οκτωβρίου 2020 στον εντός έδρας αγώνα με αντίπαλο τον Απόλλωνα Σμύρνης) εκ των οποίων η μία ως βασικός όπου αγωνίστηκε και πάλι ως...δεξί μπακ(!). Στη συνέχεια είχαμε τη γνωστή ιστορία με το κορωνοπάρτυ, ενώ μετά την περιπέτεια που είχε με τον κορωνοϊό ουσιαστικά δεν κατάφερε να επανέλθει στα πλάνα του Πέδρο Μαρτίνς και κρίθηκε καλύτερο για όλους να μείνει ελεύθερος, μιας και, εκτός του ότι είχε μείνει αρκετά πίσω από άποψη αγωνιστικής κατάστασης, ο Ολυμπιακός είναι υπερπλήρης στα "φτερά" καθώς αφενός έχει τους Μασούρα, Μπρούμα, Βρουσάι, Ραντζέλοβιτς και αφετέρου σε ουκ ολίγα παιχνίδια ο Ολυμπιακός παίζει και με Φορτούνη ή Βαλμπουενά στα άκρα. Στο καλό να πάει λοιπόν ο Μπρούνο, τον ευχαριστούμε για την αγωνιστική τιμιότητα που επέδειξε ενάμιση χρόνο τώρα και να είναι σίγουρος πως η παρουσία του ως δεξί μπακ στον νικηφόρο τελικό με αντίπαλο την ΑΕΚ θα μας μείνει αξέχαστη. Για την ιστορία, να αναφέρουμε πως ο Μπρούνο υπέγραψε συμβόλαιο συνεργασίας με τον Άρη Θεσσαλονίκης μέχρι το καλοκαίρι του 2023.
3) ΡΑΦΙΝΙΑ
Για τον Ραφίνια, γι'αυτήν την τεράστια προσωπικότητα που έμεινε ελέυθερος πριν κάποιες εβδομάδες από την ομάδα μας, έγραψα πριν λίγες μέρες το προσωπικό μου αποχαιρετιστήριο κείμενο και το οποίο μπορείτε να διαβάσετε πατώντας ΕΔΩ.
Όπως ανέφερα και τότε, ο Ραφίνια απεχώρησε νωρίτερα απ'όσο περίμενα (πρόλαβε πάντως να κατακτήσει ένα Κύπελλο Ελλάδας ενώ θα τον περιμένουμε και στη φετινή απονομή -πρώτα ο Θεός- του Πρωταθλήματος ώστε να πάρει τιμής ένεκεν το αναμνηστικό του μετάλλιο και να του πιστωθεί ο τίτλος), ωστόσο αναλύσαμε τους λόγους σε προηγούμενο άρθρο και δε θέλω να γίνω κουραστικός λέγοντας πάλι τα ίδια. Θα μείνω στο γεγονός ότι το διαζύγιο του Ραφίνια με τον Ολυμπιακό ήταν αυτό που λέμε "βελούδινο". Οι σχέσεις μεταξύ των δύο πλευρών ήταν και είναι μέχρι και σήμερα άριστες. Ποιος ξέρει, μπορεί μελλοντικά να τον δούμε να εργάζεται στον Ολυμπιακό αλλά από θέση με ... κοστούμι, καθώς μιλάμε για έναν παίκτη - άνθρωπο παγκοσμίου βεληνεκούς και αναγνωρισιμότητας με αναρίθμητες γνωριμίες και διασυνδέσεις. Ωστόσο προς το παρόν, ο Ραφίνια (πιστεύω πως) θα συνεχίσει να παίζει ποδόσφαιρο, με το πιθανότερο να είναι η απόκτησή του από κάποια ομάδα της χώρας του (ήδη "παίζει" αρκετά δυνατά στο διαδίκτυο το ενδεχόμενο επιστροφής του στη Φλαμένγκο, η οποία δίνει μάχη μέχρι τέλους για την κατάκτηση του Πρωταθλήματος Βραζιλίας).
4) ΠΕΠΕ
Όπως για τον Βινάγκρε, έτσι και για τον Πέπε,
στο ίδιο άρθρο που είχα γράψει τον Οκτώβριο είχα επισημάνει τα εξής:
"Στο σημείο αυτό θέλω να κάνω μια διευκρίνιση, για να μην περιμένει ο κόσμος διαφορετικά πράγματα από αυτά που μπορεί να προσφέρει ο εν λόγω ποδοσφαιριστής. Ο Πέπε δεν είναι ένας παίκτης που θα "ξεσηκώσει" τους οπαδούς με την τεχνική του και τις τρίπλες του, ούτε θα "ματώσει" τα αντίπαλα δίχτυα. Αντίθετα, αυτό που ξέρει να κάνει καλά είναι "το απλό", δηλαδή την παραλαβή της μπάλας από την αμυντική γραμμή και τη σωστή μεταφορά της προς τα εμπρός. Τώρα το αν θα μπορεί να το κάνει με την ίδια ποδοσφαιρική αντίληψη και απλότητα που είχε ο Γκιγέρμε είναι κάτι το οποίο δε μπορούμε να πούμε με σιγουριά".
Είδατε εσείς κάτι διαφορετικό από αυτό για το οποίο σας είχα προϊδεάσει από τότε? Δε νομίζω... Ωστόσο, δεν είναι ψέμματα το γεγονός ότι ακόμα και με τις ευκαιρίες που τους έδωσε ο Μαρτίνς (θυμίζουμε ότι επέμενε στην απόκτησή του και ανάγκασε τη Διοίκηση να ξοδέψει 3.000.000 ευρώ για την απόκτησή του + 1.500.000 ευρώ για το συμβόλαιό του μαζί με εφορία και εισφορά αλληλεγγύης) ο Πέπε έδειξε ελάχιστα πράγματα. Μπορεί να μας φάνηκε έτσι μία παραπάνω επειδή τα άλλα τρία χαφ Καμαρά, Μβιλά και Μπουχαλάκης πραγματοποιούν εξαιρετική χρονιά με αποτέλεσμα ο Πέπε να φαίνεται 3 σκαλιά κάτω. Πάντως, κακά τα ψέμματα, μοιάζει λίγο "ατσαλάκωτος" ο Πορτογάλος, λίγο ... ανφάν γκατέ. Σα να μη θέλει να λερώσει τη μπλούζα ένα πράγμα. Θα το αφήσω εδώ όμως γιατί θέλω να είμαι δίκαιος και να του δώσω λίγο περισσότερο χρόνο ώστε να τον κρίνω καλύτερα. Άλλωστε μιλάμε για έναν εκ των κορυφαίων πασέρ της προηγούμενης χρονιάς στο πορτογαλικό πρωτάθλημα που ήταν μάλιστα και στις 2 καλύτερες ενδεκάδες της Primeira Liga. Παρ'όλα αυτά, λίγα πράγματα φέτος μέχρι στιγμής από τον Πέπε, ο οποίος πραγματοποίησε συνολικά 13 συμμετοχές με την ερυθρόλευκη φανέλα (μεταξύ άλλων έκανε και ντεμπούτο στο Champions League) και έφυγε δανεικός, χωρίς κάποιο αντίτιμο, για 6 μήνες με προορισμό τη Φαμαλικάο (όπου θα βρει ως συμπαίκτη τον ... Βινάγκρε). Μακάρι στη χώρα του να βρει τον εαυτό του και να επιστρέψει καλύτερος, γιατί με το ποσό που έχει δοθεί για την πάρτη του και τη διάρκεια που έχει το συμβόλαιό του με τον Ολυμπιακό, θέλει πολύ δουλειά για να γυρίσει η κατάσταση. Μακάρι να τα καταφέρει και να λέμε άλλα πράγματα του χρόνου...
5) ΣΟΥΝΤΑΝΙ
Ο Σουντανί αποτέλεσε μια "αθόρυβη" μεταγραφή του καλοκαιριού του 2019. Το όνομά του δεν προκάλεσε ντόρο σε σχέση με άλλες μεταγραφές της τελευταίας διετίας, ωστόσο ο Αλγερινός, πέρα από το αγωνιστικό όπου έδωσε όσα περισσότερα μπορούσε, ήταν σίγουρα ένας ακόμα παίκτης ο οποίος διακρίθηκε για τον επαγγελματισμό και την τιμιότητά του. Ο χαμογελαστός "μαύρος Πητ" όπως τον λεγαμε χαριτολογώντας, μετά από ενάμιση χρόνο παρουσίας στην ομάδα μας αποτέλεσε παρελθόν, μιας και έμεινε ελεύθερος λύνοντας κοινή συναινέσει το συμβόλαιό του.
Ο Σουντανί ήταν ένα πολυεργαλείο για την ομάδα, καθώς η ευχέρειά του να αγωνίζεται σε 4 διαφορετικές θέσεις πολλές φορές έλυσε τα χέρια του Μαρτίνς. Τη σεζόν 2019-20 "έγραψε" με τον Ολυμπιακό 21 συμμετοχές (7 γκολ, 5 ασσίστ) σε Πρωτάθλημα, Κύπελλο και προκριματικά Champions League, ενώ το τέλος της χρονιάς τον βρήκε .... νταμπλούχο, καθώς πανηγύρισε με τον Ολυμπιακό τόσο το Πρωτάθλημα, όσο και το Κύπελλο Ελλάδας. Φέτος ο χρόνος του ήταν αρκετά πιο περιορισμένος καθώς κατάφερε να "γράψει" μόλις 10 συμμετοχές, οι 9 ως αλλαγή, εκ των οποίων μάλιστα οι 4 σε αγώνες Champions League. Δυστυχώς όμως, οι συνεχείς τραυματισμοί του τον πήγαν αρκετά ... πίσω, με αποτέλεσμα, ειδικά φέτος να μην καταφέρει να επανέλθει στην απαιτούμενη αγωνιστικη κατάσταση. Δεν κατάφερε να επανέλθει στα πλάνα του Πέδρο Μαρτίνς και κρίθηκε καλύτερο για όλους να μείνει ελεύθερος, μιας και, εκτός του ότι είχε μείνει αρκετά πίσω από άποψη αγωνιστικής κατάστασης, ο Ολυμπιακός είναι υπερπλήρης στα "φτερά" καθώς αφενός έχει τους Μασούρα, Μπρούμα, Βρουσάι, Ραντζέλοβιτς και αφετέρου σε ουκ ολίγα παιχνίδια ο Ολυμπιακός παίζει και με Φορτούνη ή Βαλμπουενά στα άκρα. Αν θέλουμε να βάλουμε στην κουβέντα τη θέση της επίθεσης, οι Ελ Αραμπί, Χασάν και Κάιπερς είναι υπεραρκετοί, οπότε αντικειμενικά ο Σουντανί δεν χωρούσε στο ρόστερ. Στο καλό να πάει λοιπόν και αυτός... Θα μας λείψει το χαμόγελό του και η μόνιμα χαρούμενη διάθεσή του και του ευχόμαστε ολόψυχα καλή συνέχεια με υγεία σε αυτό το νέο βήμα που κάνει στην καριέρα του μιας και πριν κάποιες μέρες, όπως είναι γνωστό, υπέγραψε συμβόλαιο εξάμηνης διαρκείας στην Al-Fateh της Σαουδικής Αραβίας.
6) ΑΜΠΟΥ ΣΙΣΕ
Ο "βράχος" Παπέ Αμπού Σισέ αποτέλεσε μια μεταγραφή του 2017 η οποία πέρασε από πολλά ... κόσκινα. Ο θηριώδης αμυντικός δεν ... γέμιζε το μάτι σε αρκετούς, αλλά με πολλή δουλειά, σοβαρότητα και επαγγελματισμό, κατάφερε να βελτιωθεί πάρα πολύ μέσα σε λίγα χρόνια και να δει τη χρηματιστηριακή του αξία να εκτοξεύεται από τις 300.000 ευρώ μέχρι και τα 6.000.000 ευρώ(!). Δίκαια ήταν στις πρώτες επιλογές του Μαρτίνς από το 2018 και μετά, δίκαια έφτασε να τον αποκτήσει μια ιστορική ομάδα της Γαλλίας όπως η Σεντ Ετιέν.
Αν θέλουμε να μιλήσουμε αγωνιστικά, από άποψη τεχνικής κατάρτισης ο Σισέ δεν φτάνει σε καμία περίπτωση τον Σεμέδο. Ωστόσο, αυτό που χαρακτηρίζει τον Σισέ είναι το πάθος του, η δύναμή του και η λογική του "σηκώνομαι και θα σας παρασύρω όλους". Είναι πάρα πολύ δυνατός στο ψηλό παιχνίδι και αυτό είναι κάτι που έχει αποδείξει τόσο στην άμυνα, όσο και στην επίθεση, καθώς έχει πετύχει ουκ ολίγα γκολ, ορισμένα ιδιαίτερα κρίσιμα (πχ με Παναθηναϊκό όπου γλυτώσαμε την ήττα, με Αρσεναλ που ήταν το γκολ που έστειλε το ματς στην παράταση, με Λαμία στον νικηφόρο επαναληπτικό του Κυπέλλου κλπ). Φυσικά και έχει κάνει ουκ ολίγα λάθη σε αρκετά παιχνίδια του Ολυμπιακού, αλλά δε μπορώ να μην αναγνωρίσω την προσφορά αυτού του "τίμιου γίγαντα" ο οποίος σε κάθε ματς έδινε και την ψυχή του (χαρακτηριστικό παράδειγμα το ματς με τον ΌΦΗ όπου οι γιατροί του έλεγαν να βγει αλλά εκείνος αρνήθηκε παίζοντας με ρίσκο να τραυματιστεί. Αν αυτό δε λέγεται "τιμάω"-"πονάω" τη φανέλα, τότε τι λέγεται?).
Για να κλείσω, μετά από 3 χρόνια παρουσίας στον Ολυμπιακό και έχοντας προηγουμένως κατακτήσει Πρωτάθλημα και Κύπελλο, που ήταν και οι πρώτοι τίτλοι στην επαγγελματική του καριέρα, ο Σισέ επέστρεψε στη Γαλλία ως δανεικός έναντι 600.000 ευρώ στην Σεντ Ετιέν, η οποία παλεύει φέτος να σωθεί, ενώ θα πρέπει να αναφέρουμε πως υπάρχει και οψιόν αγοράς ύψους 13.000.000 ευρώ.
7) ΛΟΒΕΡΑ
Το καλοκαίρι του 2019, ο Ολυμπιακός προχώρησε σε μια μεταγραφή - επένδυση για το μέλλον η οποία άκουγε στο όνομα Μαξιμιλιάνο Λοβέρα. Ο 19χρονος τότε Αργεντίνος εξτρέμ αποκτήθηκε από τον Ολυμπιακό με τις ... ευλογίες των Τσόρι Ντομίνγκεζ και Λουτσιάνο Γκαλέτι, με ένα ποσό που ξεπέρασε τα 3 εκατομμύρια ευρώ, ενώ το συμβόλαιό του ήταν πενταετές(!) δείγμα του πόσο τον πίστευαν. Από την πρώτη του σεζόν στον Ολυμπιακό, ο Λοβέρα έδειξε ένα μέρος από το πλούσιο ταλέντο του, κερδίζοντας μεταξύ άλλων και τον Πέδρο Μαρτίνς, ο οποίος τον εμπιστεύτηκε σε ουκ ολίγες περιπτώσεις. Τη σεζόν 2019-20, ο Λοβέρα πραγματοποίησε με τα ερυθρόλευκα 29 συμμετοχές, εκ των οποίων οι 3 ήταν στους ομίλους του Champions League, κάτι το οποίο αποτελούσε παιδικό του όνειρο, ενώ συνολικά πέτυχε 3 γκολ και μοίρασε 4 ασσίστ.
Υπήρχαν παιχνίδια που ήταν πραγματικά εξαιρετικός, αλλά και παιχνίδια που ήταν ... άφαντος. Εγώ προσωπικά, σε παίκτες που έρχονται από την άλλη μεριά του Ατλαντικού για πρώτη φορά στην καριέρα τους, και ειδικά σε αυτούς που είναι μικροί σε ηλικία, δίνω περισσότερο χρόνο προσαρμογής, σε σχέση με έναν Ευρωπαίο παίκτη ας πούμε. Η ποιότητα του Λοβέρα είναι αδιαμφισβήτητη, αλλά εκεί που το ... χάνει, είναι να συνδυάσει την ποιότητα αυτήν, με την ουσία. Υπήρχαν περιπτώσεις που προτίμησε το εντυπωσιακό από το απλό, που προτίμησε να χριστεί σκόρερ έστω και δύσκολα, αντί να σιγουρέψει το γκολ. Το'χουν γενικά αυτό οι λατίνοι, πόσω δε μάλλον παιδιά 21 χρονών σαν τον Λοβέρα. Παρ'όλα αυτά, η σεζόν έκλεισε ιδανικά για τον Λοβέρα ο οποίος πανηγύρισε το νταμπλ και κατέκτησε τους πρώτους τίτλους της καριέρας του.
Τη φετινή περίοδο ο Λοβέρα ήταν ... εξαφανισμένος. Επειδή ο Μαρτίνς έχει αποδείξει στο ακέραιο το γεγονός ότι είναι ακριβοδίκαιος, αδυνατώ να πιστέψω ότι τον αδικεί. Αν δεν "τραβαει" στις προπονήσεις και δε δείχνει διάθεση να (ξανα)κερδίσει την εμπιστοσύνη του προπονητή του, τότε το ότι ξέρει μπαλίτσα δεν αρκεί για να τον βάζει να παίζει. Νομίζω πως οι μόλις 5 φετινές του συμμετοχές των συνολικών 166' παρουσίας, τα λένε όλα. Όλα τα παραπάνω, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι υπάρχει πληθώρα επιλογών στις 3 θέσεις που παίζει ο Λοβέρα, οδήγησαν στην απόφαση να παραχωρηθεί δανεικός για έξι μήνες στη Racing Club έναντι του ποσού των 500.000 ευρώ. Υπάρχει μάλιστα πληροφορία και για ύπαρξη ρήτρας ύψους 5.000.000 ευρώ. Win win κατάσταση δηλαδή για τον Ολυμπιακό, καθώς αν ο παίκτης κάνει παπάδες, θα πουληθεί έναντι συνολικού ποσού 5.500.000 ευρώ, ενώ αν δεν πείσει, θα έχει μια ευκαιρία ακόμα να ξεδιπλώσει το ταλέντο του αγωνιζόμενος στον Ολυμπιακό (μιλάμε για παίκτη 21 χρονών με συμβόλαιο που λήγει το 2024).
8) ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΩΣΤΗ
Ο Ιωάννης Κωστή αποκτήθηκε τον Ιανουάριο του 2020 έναντι 500.000 ευρώ από τη Νέα Σαλαμίνα, ως άλλη μια επένδυση για το μέλλον, καθώς μιλάμε για έναν 20χρονο διεθνή με την Εθνική ομάδα της Κύπρου ποδοσφαιριστή, ο οποίος μάλιστα υπέγραψε συμβόλαιο συνεργασίας μέχρι το 2025, δείγμα του πόσο πολύ πιστεύουν στην περίπτωσή του οι άνθρωποι του Ολυμπιακού. Μετά την υπογραφή του συμβολαίου του, ο Κωστή παρέμεινε δανεικός για 6 μήνες στη Νέα Σαλαμίνα, προκειμένου να μείνει σε αγωνιστική εγρήγορση.
Το καλοκαίρι που μας πέρασε επέστρεψε στο Ρέντη για να ... ξαναφύγει ως δανεικός, αυτήν τη φορά με προορισμό τη Λάρισα. Τα πράγματα ωστόσο δεν εξελίχθηκαν όπως περίμενε ο ίδιος ο ποδοσφαιριστής αλλά και ο Ολυμπιακός. Ο Κωστή πραγματοποίησε με τη φανέλα των "βυσσινί" μόλις 3 συμμετοχές, όλες ως αλλαγή και με συνολικό χρόνο συμμετοχής 66 λεπτά (!). Εξυπακούεται πως δεν έχει κανένα νόημα να έχεις έναν παίκτη δανεικό σε μια ομάδα που τα αγωνιστικά του λεπτά μετρώνται με το ... σταγονόμετρο, επομένως κρίθηκε καλύτερη επιλογή (και σωστά) να διακοπεί ο δανεισμός του στη Λάρισα και να δωθεί εκ νέου δανεικός σε άλλη ομάδα με σκοπό να αγωνίζεται πολύ περισσότερο.
Η ομάδα στην οποία ο Ολυμπιακός επέλεξε να τον παραχωρήσει ήταν ο Λεβαδειακός, με την ομάδα της Βοιωτίας να ανακοινώνει τον δανεισμό του έως το τέλος της αγωνιστικής περιόδου 2020-21. Ο Λεβαδειακός πηγαίνει ... τρένο στο Πρωτάθλημα της Superleague 2, καθώς είναι πρώτος και αήττητος και δείχνει να είναι εκ των φαβορί για την άνοδο στη μεγάλη κατηγορία. Μόλις λίγες μέρες μετά τη μεταγραφή του, ο Κωστή πραγματοποίησε ήδη και την πρώτη του συμμετοχή στην ομάδα του Λεβαδειακού, καθώς πέρασε ως αλλαγή στο 80' στον πρόσφατο νικηφόρο (1-0) εντός έδρας αγώνα του Λεβαδειακού με αντίπαλο τον ΟΦ Ιεράπετρας. Μακάρι το παιδί να πάρει χρόνο συμμετοχής και να εξελιχθεί, καθώς αποτελεί έναν ποδοσφαιριστή - επένδυση για το μέλλον, κάτι που φαίνεται και από τη διάρκεια του συμβολαίου που υπέγραψε με τον Ολυμπιακό.
ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΕΣ ΠΟΥ ΑΠΟΚΤΗΘΗΚΑΝ
1) ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΠΑΠΑΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ
Εντάξει, δε νομίζω να χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις για τον Σωκράτη Παπασταθόπουλο. Αποτελεί, κατά την κρίση μου, έναν από τους καλύτερους Έλληνες αμυντικούς αυτήν τη στιγμή, ο οποίος ήρθε και θα καλύψει το κενό που άφησε η αποχώρηση του Σισέ.
Το βιογραφικό του Παπασταθόπουλου
Σε επίπεδο συλλόγων
Ο Σωκράτης Παπασταθόπουλος ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του σταδιοδρομία στην ομάδα του Αίαντα Καλαμάτας και έπειτα μεταπήδησε στον Απόλλωνα Πεταλιδίου. Το 2005, σε ηλικία μόλις 17 ετών αποκτήθηκε από την ΑΕΚ, η οποία λίγο καιρό αργότερα τον παραχώρησε ως δανεικό στη Νίκη Βόλου. Μετά την επιστροφή του στην ΑΕΚ, πήρε πολύ περισσότερο χρόνο συμμετοχής και γρήγορα κατάφερε να δείξει το ταλέντο του, κεντρίζοντας το ενδιαφέρον πολλών ομάδων του εξωτερικού. Τελικά, κατέληξε στην ιταλική Τζένοα, έναντι 3.800.000 ευρώ, στην οποία και παρέμεινε έως και το 2010.
Οι εκπληκτικές του εμφανίσεις με την Τζένοα στην Ιταλία (59 εμφανίσεις με 2 γκολ και 2 ασσίστ) αλλά και στο Μουντιάλ της ίδιας χρονιάς και ειδικότερα η εμφάνισή του απέναντι στην Αργεντινή όπου στο μεγαλύτερο μέρος του παιχνιδιού έπαιζε man to man τον Λιονέλ Μέσσι, οδήγησαν την Μίλαν να δαπανήσει 4.500.000 ευρώ για την απόκτησή του. Τελικά στην ομάδα του Μιλάνου δεν κατάφερε να καθιερωθεί και αποτέλεσε παρελθόν μόλις ένα χρόνο αργότερα, επιστρέφοντας στην Τζένοα. Παρ'όλα αυτά, με τους "Ροσονέρι" κατάφερε να κατακτήσει το Πρωτάθλημα Ιταλίας της σεζόν 2010-11, που ήταν και ο πρώτος τίτλος στην επαγγελματική του καριέρα.
Η επιστροφή του στη Τζένοα δε διήρκησε πολύ, καθώς το καλοκαίρι του 2011 δόθηκε δανεικός έναντι 600.000 ευρώ στη Βέρντερ Βρέμης. Με τη γερμανική ομάδα είχε γεμάτη σεζόν και πραγματοποίησε συνολικά 31 εμφανίσεις (1 γκολ) εκ των οποίων οι 29 ως βασικός. Το καλοκαίρι του 2012 η Βέρντερ κατέθεσε πρόταση 3.500.000 ευρώ για τη μεταγραφή του παίκτη, πρόταση η οποία και έγινε αποδεκτή. Η σεζόν 2012-13 ήταν ακόμα μια γεμάτη σεζόν για τον Σωκράτη, καθώς έγραψε 30 συμμετοχές (1 γκολ) και μάλιστα όλες ως βασικός. Οι εξαιρετικές του εμφανίσεις "ανάγκασαν" τη Ντόρτμουντ να δαπανήσει περί τα 10.000.000 ευρώ για να τον αποκτήσει, με τον Σωκράτη να γίνεται από το καλοκαίρι του 2013, κάτοικος Βεστφαλίας.
Με τους "κιτρινόμαυρους" της Ντόρτμουντ δεν κατάφερε να πανηγυρίσει Πρωτάθλημα καθώς τερμάτισε στη 2η θέση της Μπουντεσλίγκα 2 φορές (2013-14, 2015-16), ωστόσο κατάφερε να κατακτήσει 1 Κύπελλο (2016-17) και 2 Σούπερ Καπ Γερμανίας (2013-14 και 2014-15). Συνολικά, με τη φανέλα της Μπορούσια Ντόρτμουντ, ο Σωκράτης Παπασταθόπουλος πραγματοποίησε 198(!) συμμετοχές, πετυχαίνοντας 10 γκολ και σημειώνοντας και 2 ασσίστ. Η χρηματιστηριακή του αξία μετά τις πολύ καλές του εμφανίσεις έφτασε να είναι μέχρι και 20.000.000 ευρώ, ενώ ουκ ολίγες ομάδες είχαν δείξει το ενδιαφέρον τους για την απόκτησή του.
Τελικώς, η Ντόρτμουντ το καλοκαίρι του 2018 αποδέχθηκε την πρόταση ύψους 16.000.000 ευρώ (!) της Άρσεναλ, με τον Σωκράτη να γίνεται κάτοικος Αγγλίας. Στους Λονδρέζους παρέμεινε μέχρι και τον περασμένο Ιανουάριο, έχοντας προηγουμένως πραγματοποιήσει με τη φανέλα της Άρσεναλ 71 συμμετοχές (6 γκολ, 2 ασσίστ) και έχοντας κατακτήσει και δύο τίτλους και συγκεκριμένα 1 Κύπελλο (2020) και 1 Community Shield (2020). Η Άρσεναλ τον περασμένο Ιανουάριο πραγματοποίησε ξεσκαρτάρισμα στο ρόστερ της (8 παίκτες απεχώρησαν ως ελεύθεροι ή δανεικοί) για να απαλλαχθεί από ορισμένα "βαριά" συμβόλαια, μεταξύ των άλλων και ο Σωκράτης. Ο Ολυμπιακός ήταν μια από τις πολλές ομάδες που ενδιαφέρθηκαν για την απόκτησή του, με τον κουμπάρο του Βασίλη Τοροσίδη να έχει αναλάβει -μεταξύ άλλων- το ψήσιμο για τον ... επαναπατρισμό του. Τελικώς το πέτυχε και ο Σωκράτης εδώ και κάποιες μέρες όχι απλώς ανακοινώθηκε, αλλά έχει κάνει ήδη το επίσημο ντεμπούτο του με την ερυθρόλευκη φανέλα. Και η αλήθεια είναι πως του .... πάει. Μάλιστα, ο Σωκράτης θα έχει την τύχη να κατακτήσει άμεσα το πρώτο του Πρωτάθλημα Ελλάδας, ενώ, γιατί όχι, μπορεί να μετατραπεί και στο πρώτο του ... νταμπλ, αν όλα πάνε καλά και στη διοργάνωση του Κυπέλλου. Θα πρέπει, τέλος, να αναφέρουμε και το κόστος της μεταγραφής, καθώς ναι μεν ο Σωκράτης αποκτήθηκε ως ελεύθερος, αλλά οι απολαβές του θα κυμανθούν γύρω στο 1.500.000 ευρώ τον χρόνο (περίπου 3.000.000 ευρώ λιγότερα απ'όσο ήταν το συμβόλαιό τους στους "gunners").
Σε επίπεδο Εθνικής ομάδας
Στις 5 Φεβρουαρίου 2008, πραγματοποίησε το ντεμπούτο του με την εθνική Ελλάδα σε φιλικό αγώνα εναντίον της Τσεχίας (1-0) που διεξήχθη στη Λευκωσία, όταν υπό τις οδηγίες του Ότο Ρεχάγκελ ξεκίνησε ως βασικός και αντικαταστάθηκε στην ανάπαυλα του ημιχρόνου από τον Αβραάμ Παπαδόπουλο. Μέχρι τότε, είχε πραγματοποιήσει με το εθνόσημο άλλες 33 συμμετοχές με τα κλιμάκια της Εθνικής Ελλάδος Κ17, Κ19 και Κ21 (υπήρξε βασικό στέλεχος της εθνικής Νέων που αγωνίστηκε στον τελικό του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος Νέων το 2007).
Από το 2008 και μέχρι σήμερα, ο Σωκράτης έχει πραγματοποιήσει με την Εθνική Ελλάδος σε επίπεδο ανδρών 90 συμμετοχές, ενώ έχει καταφέρει να πετύχει και 3 γκολ. Θα είχε ξεπεράσει προ πολλού τις 100 συμμετοχές, μπαίνοντας έτσι στο κλειστό κλαμπ των Ελλήνων παικτών που έχουν πετύχει κάτι τετοιο αλλά .... ας όψεται.
2) ΚΕΝΙ ΛΑΛΑ
Ο Κένι Λαλά αποτέλεσε τη μεγαλύτερη έκπληξη της φετινής χειμερινής μεταγραφικής περιόδου. Κατά τη γνώμη μου, η απόκτηση του Γάλλου δεξιού full back ήταν μεγαλύτερη έκπληξη ακόμα και από την απόκτηση του Παπασταθόπουλου. Το γιατί? Θα το αναλύσουμε στη συνέχεια.
Το βιογραφικό του Λαλά
Σε επίπεδο συλλόγων
Ο Κενι Λαλά ξεκίνησε την καριέρα του από την τοπική ερασιτεχνική ομάδα της ΕΣ Παριζιέν, προτού, στη συνέχεια, υπογράψει συμβόλαιο συνεργασίας με τον ημιεπαγγελματικό σύλλογο της Παρί, σε ηλικία 17 ετών. Προ της μεταγραφής του στην τελευταία, ο Λαλά είχε πραγματοποιήσει σειρά δοκιμαστικών με επαγγελματικούς συλλόγους όπως οι Λιλ, Καέν και Βαλενσιέν. Έπειτα από χρονικό διάστημα αγωνιστικής παρουσίας διάρκειας δύο σεζόν με τη δεύτερη ομάδα της Παρί, ο Λαλά προβιβάστηκε στην πρώτη ομάδα του συλλόγου κατά τη διάρκεια της σεζόν 2010-11.
Το καλοκαίρι του 2011 και μετά από ένα μινι σίριαλ κατά τη μεταγραφή του, τελικά κατέληξε στην ομάδα της Βαλενσιέν, σε ηλικία 20 ετών, έναντι 100.000 ευρώ. Στην αρχή πραγματοποίησε ορισμένες συμμετοχές με την Β'ομάδα του συλλόγου, και το επαγγελματικό του ντεμπούτο το πραγματοποίησε στις 6 Νοεμβρίου 2011, κατά τη διάρκεια ισόπαλης αναμέτρησης με τελικό σκορ 1-1 απέναντι στη Ρεν, εισερχόμενος στον αγωνιστικό χώρο ως αλλαγή. Το καλοκαίρι του 2015 μεταπήδησε ως ελεύθερος στη Λανς, στην οποία παρέμεινε για 2 χρόνια πραγματοποιώντας 74 συμμετοχές (2 γκολ, 4 ασσίστ). Τον Ιούνιο του 2017, ο Λαλά μεταγράφηκε στη Στρασμπούργκ, η οποία είχε μόλις προβιβαστεί στη Λιγκ 1. Οι εμφανίσεις του με την ομάδα του Στρασβούργου ήταν πάρα πολύ καλές και η άνοδός του, σε αγωνιστικό επίπεδο, ήταν συνεχής και σταθερή με αποτέλεσμα να καταφέρει να φτάσει η χρηματιστηριακή του αξία ακόμα και τα 14.000.000 ευρώ. Τοπ στιγμή στη μέχρι τώρα καριέρα του ήταν φυσικά η κατάκτηση του γαλλικού Λιγκ Καπ τη σεζόν 2018-19. Συνολικά, με την ομάδα του Στρασβούργου πραγματοποίησε σε όλες τις διοργανώσεις 131 συμμετοχές, πετυχαίνοντας 13 γκολ(!) και μοίρασε και 19(!) ασσίστ.
Το συμβόλαιο του ταχυδυναμικού δεξιού μπακ με το Στρασβούργο έληγε το καλοκαίρι του 2021 και μπορούσε από τώρα να υπογράψει σε όποιον σύλλογο θέλει ώστε να μεταπηδήσει εκεί το καλοκαίρι. Ο Ολυμπιακός όμως, με μια κίνηση ματ (Καρεμπέ - Μοδέστο έπαιξαν μεγάλο ρόλο) κατάφερε και ήρθε σε συμφωνία τόσο με το Στρασβούργο (ο Ολυμπιακός πλήρωσε το γαλλικό σύλλογο 500.000 ευρώ ώστε να τον αφήσουν ελεύθερο από τώρα) όσο και με τον ίδιο τον παίκτη για υπογραφή συμβολαίου 2.5 + 1 έτος (οι ετήσιες απολαβές θα κυμαίνονται γύρω στα 800.000 ευρώ, περίπου όσα έπαιρνε και στο Στρασβούργο) και άμεση μετακίνηση στον Πειραιά. Ο Λαλά λοιπόν πριν λίγες ημέρες ανακοινώθηκε από τον Ολυμπιακό και εξυπακούεται πως θα αντικαταστήσει το κενό που άφησε η αποχώρηση του Ραφίνια. Πραγματικά περιπτώσεις τύπου Λαλά ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ να τις αφήνεις να περάσουν και πολύ καλά έκαναν Διοίκηση και Μαρτίνς και έκλεισαν αυτόν τον παίκτη από τώρα.
3) ΟΛΕΓΚ ΡΕΑΜΠΤΣΙΟΥΚ
Ο Όλεγκ Ρέαμπτσιουκ αποτέλεσε την πρώτη -χρονικά- μεταγραφή του Ολυμπιακού κατά τη φετινή χειμερινή περίοδο. Πρόκειται για έναν παίκτη που ήρθε από την Πορτογαλία με τις ... ευλογίες του Πέδρο Μαρτίνς, ώστε να αντικαταστήσει το κενό του Βινάγκρε, που ουσιαστικά ήταν ωσεί παρών φέτος στην ομάδα.
Το βιογραφικό του Ρέαμπτσιουκ
Σε επίπεδο συλλόγων
Ο νεαρός αριστερός ταχυδυναμικός μπακ γεννήθηκε το 1998, στο Λαλοβένι της Μολδαβίας και σε ηλικία τεσσάρων ετών η οικογένειά του μετανάστευσε στην Πορτογαλία και συγκεκριμένα στην περιοχή Ρίο Μάιορ, στην περιφέρεια του Σανταρέμ. Σε ηλικία 10 ετών ξεκίνησε να παίζει στην τοπική όμάδα, ενώ τον επόμενο χρόνο, εντοπίστηκε από σκάουτερ της Σπόρτινγκ Λισαβόνας και συνέχισε εκεί τη νεανική του καριέρα. Η παραμονή του εκεί ήταν βραχύβια καθώς λίγο αργότερα επέστρεψε στη Ρίο Μάιορ. Μετά την κατάκτηση ενός τοπικού πρωταθλήματος με τη Ρίο, μετακινήθηκε στις ακαδημίες της Μπελενένσες, στην οποία παρέμεινε για ένα χρόνο.
Το 2016 εντοπίστηκε από το τμήμα scouting της Πόρτο και αποκτήθηκε με συνοπτικές διαδικασίες. Το 2017 υπέγραψε και το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο με τους "δράκους". Ως επαγγελματίας έκανε το ντεμπούτο του στην Σεγούντα Λίγα με την ομάδα της Πόρτο Β, στις 26 Νοεμβρίου του 2017, κόντρα στην Ασοσιασάο Ακαντέμικα ντε Κοΐμπρα. Στον αγώνα αυτό μάλιστα, είχε ξεκινήσει βασικός. Στην ομάδα της Πόρτο παρέμεινε μέχρι το 2019, χωρίς προηγουμένως να έχει προλάβει να αγωνιστεί με τη φανέλα της πρώτης ομάδας. Με τη φανέλα της Β'ομάδας της Πόρτο πραγματοποίησε συνολικά 55 εμφανίσεις πετυχαίνοντας 4 γκολ και μοιράζοντας 3 ασσίστ.
Το 2019 μετεγγράφη στην Πάκος Φερέιρα στην οποία υπέγραψε επαγγελματικό συμβόλαιο συνεργασίας διάρκειας τεσσάρων ετών. Στις 24 Αυγούστου του ίδιου έτους, έκανε και το ντεμπούτο στην Primeira Liga κόντρα στην Μποαβίστα, ενώ 18 Οκτωβρίου του 2020, πέτυχε και το πρώτο του γκολ στην Πριμέιρα Λίγκα, κόντρα στην Σάντα Κλάρα. Τον Δεκέμβριο του 2020, η χρηματιστηριακή του αξία έφτασε τα 2.000.000 ευρώ, ενώ συμπτωματικά, τέτοιου ύψους ήταν και η πρόταση του Ολυμπιακού για την απόκτησή του. Η πρόταση έγινε αποδεκτή και ο Ρέαμπτσιουκ αποχώρησε από τη Πάκος Φερέιρα έχοντας προηγουμένως πραγματοποιήσει 44 συμμετοχές (2 γκολ, 2 ασσίστ). Από την 1η Ιανουαρίου λοιπόν, ο Ολυμπιακός ανακοίνωσε την απόκτηση του νεαρού αριστερού μπακ (οι ετήσιες απολαβές του θα κυμανθουν γύρω στις 100.000 ευρώ, περίπου διπλάσια χρήματα απ'όσα έπαιρνε στην Πορτογαλία), ο οποίος ήρθε για να καλύψει το κενό του Βινάγκρε αλλά και για να δώσει -επιτέλους- ανάσες στον Χολέμπας ο οποίος έδωσε ό,τι ψυχικό απώθεμα είχε και στάθηκε επάξια όταν η ομάδα τον χρειάστηκε σε Ελλάδα και Ευρώπη, αφού ο Βινάγκρε δεν...ψήθηκε. Αυτά και ακόμα περισσότερα θα πούμε και στο μελλον.
Σε επίπεδο Εθνικής ομάδας
Τον Νοέμβριο του 2016, ο Ρέαμπτσιουκ κλήθηκε να αντιπροσωπεύσει την Εθνική ομάδα της Μολδαβίας, στην κατηγορία U19. Δύο χρόνια αργότερα, ο ομοσπονδιακός προπονητής της Εθνικής Μολδαβίας Αλεξάντρου Σπιρίντον, τον κάλεσε και στην εθνική ανδρών, τον Μάρτιο του 2018, σε έναν φιλικό αγώνα κόντρα στην Ακτή Ελεφαντοστού. Έως και σήμερα, ο Ρέαμπτσιουκ μετράει 24 διεθνείς συμμετοχές με το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της χώρας του.
ΤΕΛΙΚΟΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ - ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Ποιούς θα αντικαταστήσουν οι μεταγραφές? Νομίζω είναι αυτονόητο.
-Ο Σωκράτης θα αντικαταστήσει τον Σισέ.
-Ο Λαλά θα αντικαταστήσει τον Ραφίνια.
-Ο Ρέαμπτσιουκ θα αντικαταστήσει τον ... ανύπαρκτο Βινάγκρε.
Θα δούμε καλύτερα πράγματα με αυτές τις μεταγραφές? Πολύ πιθανό, αλλά όπως έχουμε πει πολλάκις, ΟΛΑ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΧΟΡΤΑΡΙ ΚΡΙΝΟΝΤΑΙ.
Όπως είδαμε, έγινε ένα μικρό ξεσκαρτάρισμα στο ρόστερ, δεδομένου ότι παραχωρήθηκαν παίκτες είτε γιατί δεν είχαν πολύ χρόνο συμμετοχής και στο χρόνο που πήραν δεν κατάφεραν να δείξουν ιδιαίτερα πράγματα (Μπρούνο και Σουντανί έκλεισαν τον κύκλο τους και δεν είχαν να προσφέρουν κάτι άλλο), είτε γιατί δώθηκαν ώστε να ... "ψηθούν" και να γυρίσουν πιο έτοιμοι για του χρόνου (Πέπε), είτε γιατί ουσιαστικά δεν προσέφεραν απολύτως τίποτα (Βινάγκρε), είτε γιατί παρουσιάστηκε μια win win κατάσταση για Ολυμπιακό και παίκτες αφενός να βρουν οι ίδιοι παραπάνω χρόνο συμμετοχής (Λοβέρα) και αφετέρου να φέρουν και λεφτά στο ταμείο (Σισέ και Λοβέρα δόθηκαν δανεικοί με ρήτρες αγοράς 13.000.000 και 5.000.000 ευρώ αντίστοιχα). Οι 3 βασικοί αποχωρήσαντες (Σισέ, Ραφίνια και Βινάγκρε) αντικαταστάθηκαν με ποιοτικότατους παίκτες όπως είναι οι Σωκράτης, Λαλά και Ρέαμπτσιουκ (τι πνευμόνι έχει αυτός ο Μολδαβός ρε παιδια? Είναι επίσης αρκετά ποιοτικός και δε φοβάται να ανεβαίνει, αλλά θέλει λίγο βελτίωση στο αμυντικό κομμάτι) και η απόκτησή τους κόστισε συνολικά (μεταγραφές + συμβόλαια) πάνω από 4.000.000 ευρώ.
Με άλλα λόγια, είχαμε για άλλη μια χρονιά έναν -θεωρητικά, γιατί όλα στο χορτάρι κρίνονται- απόλυτα σωστό μεταγραφικό σχεδιασμό, δεδομένου ότι μιλάμε για Ιανουάριο όπου τα δεδομένα, χρονικά και οικονομικά, είναι αρκετά πιο στενά σε σχέση με την καλοκαιρινή περίοδο. Θεωρώ τεράστια επιτυχία να έχουμε καταφέρει να διατηρήσουμε τον κορμό της ομάδας (υπήρχαν δυνατές προτάσεις για Καμαρά, Ελ Αραμπί και Σεμέδο). Η διοίκηση λοιπόν από τη μεριά της το καθήκον της το έκανε. Κράτησε τον κορμό, ενίσχυσε έγκαιρα την ομάδα με ποιοτικούς παίκτες, είμαστε πλήρεις σε κάθε θέση έχοντας δύο ενδεκάδες (όχι ισάξιες, αλλά με πολύ καλούς αναπληρωματικούς) + κάποιους μπαλαντέρ και από εδώ και πέρα είναι στην ευχέρεια του Μάρτινς να αξιοποιήσει όπως πρέπει -και όπως αποδεδειγμένα ξέρει- το υλικό που έχει στα χέρια του και από την άλλη οι παίκτες να τα δώσουν όλα για την επίτευξη των φετινών στόχων που έχει θέσει από την αρχή της χρονιάς η ομάδα. Το πρωτάθλημα κατά 90% έχει "κλειδώσει". Στο Κύπελλο πάμε βήμα βήμα και σε λίγο καιρό έρχονται και τα παιχνίδια με την Αϊντχόφεν. Οψόμεθα λοιπόν, με φόντο το καλύτερο...
ΤΑ "7" ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΑ
ΥΓ1: Όσα γράφονται παραπάνω αναφορικά με τον εκάστοτε ποδοσφαιριστή αποτελούν δικά μου προσωπικά σχόλια και όχι κοινή γραμμή της ιστοσελίδας. Δε γίνεται να συμφωνούμε όλοι σε όλα και είναι απόλυτα κατανοητό αυτό.
ΥΓ2: Ο πρώτος και αήττητος Ολυμπιακός, η μοναδική ομάδα που είναι μέσα και στους τρεις στόχους και που κατά 90% έχει κατακτήσει το Πρωτάθλημα, πραγματοποίησε μεταγραφές με παίκτες επιπέδου Σωκράτη και Λαλά. Και δαπάνησε και περί τα 4.000.000 ευρώ. Οι υπόλοιποι?
ΥΓ3: Ο Λαλά δεν ήταν που όταν ακουγόταν στο μεταγραφικό ρεπορτάζ της ΑΕΚ "δύσκολα να διαλέξει Ελλάδα γιατί δεν τον συγκινεί το ελληνικό Πρωτάθλημα" και "είναι ακριβός για τα ελληνικά δεδομένα"? Κοίτα να δεις τι γίνεται...
ΥΓ4: Σωκράτης και Λαλά ήταν διπλή επικοινωνιακή νική του Ολυμπιακού απέναντι στην ΑΕΚ. Ή του Μαρινάκη απέναντι στον Μελισσανίδη αν προτιμάτε...
ΥΓ5: Πολύ δύσκολη η κλήρωση στο πόλο γυναικών με αντίπαλο τη Σαμπαντέλ, όσον αφορά την Ευρωλίγκα. Παρ'όλα αυτά είμαι σίγουρος ότι τα κορίτσια μας θα κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν...
ΥΓ6: Όλοι κάρτες Μέλους και Φιλάθλου. Ο Ολυμπιακός μας χρειάζεται πιο πολύ από ποτέ φέτος...
ΥΓ7: Καλή συνέχεια σε όλους με υγεία πάνω απ'όλα...
MakTheBet