Διευκρινίζω, καταχρηστικά έστω, τις έννοιες του τίτλου. ΠΑΡΟΝ: πάμε ενωμένοι με στόχους το νταμπλ και τον αποκλεισμό της Μπεσίκτας. ΜΕΛΛΟΝ: σωστά μελετημένη οργάνωση της ομάδας για την ερχόμενη σεζόν. ΕΚΕΙ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΑΣ: αρκετά με την εσωστρέφεια και το κλωθογύρισμα στο παρελθόν. Κοιτάμε μπροστά.

Στα όρη και στ΄άγρια βουνά... Σπάνια καταφεύγω στις προφητείες του. Όχι ότι δεν τον εμπιστεύομαι. Το αντίθετο θα΄λεγα. Αλλά νααα...για να μην τον ενοχλώ περισσότερο. Σήμερα όμως δεν κρατήθηκα και λίγο πριν ξημερώσει, κατάκοπος απ΄την ολονύκτια ανάβασή μου σε κακοτράχαλα ανάγλυφα, έφτασα τελικά ασθμαίνοντας μπροστά του και τον αντίκρυσα. Στο θρόνο του. Με κοίταξε με βλέμμα λοξό, σαν να με περίμενε... Άγιος άνθρωπος, βλέπεις. Και κλείνοντας μου το μάτι μαζί μ΄ένα μικρό, ερωτηματικό, τίναγμα του κεφαλιού του, με ρώτησε πραεία τη φωνή...

Παρατηρώ προσεκτικά τον αθλητικογραφικό χώρο μετά την ήττα μας απ΄τον Πανιώνιο. Τί γράφουνε οι διάφοροι επαγγελματίες. Όσα προλαβαίνω. Και τα ερασιτεχνικά αθλητικά στέκια στο φουμπού. Όσα μπορώ. Απ΄τους οπαδούς μας. Διαβάζω, διαβάζω, διαβάζω... Πού πάει το πράμα... Ας προσπαθήσω λοιπόν να μαζέψω τί μου΄χουν μείνει, πριν κάτσω να δω το αποψινό ματς με τον Ατρόμητο. Και να τα καταθέσω. Τίποτα σπουδαίο. Έτσι για να γεφυρώσω το χάσμα μέχρι τις εφτάμισι...

Το αίτιο για τούτο το άρθρο, είναι φυσικά ο χτεσινός θρίαμβος της ομάδας επί της Οσμανλίσπορ στην Τουρκία με 3 - 0 και η πρόκρισή μας στους 16 του Γιουρόπα Λινγκ. Την αφορμή όμως για τον τίτλο και την κεντρική φωτογραφία της ανάρτησης, μου την έδωσε κάποιος αεκτζής-αντιολυμπιακός που μπήκε χτες πριν απ΄το ματς στο φέϊς μπουκ του RATM κι΄έγραψε κάτω απ΄το άρθρο μου με το λιοντάρι και τις λέξεις "ΨΥΧΗ ΑΥΡΙΟ!", ό,τι ακριβώς γράφω στον σημερινό τίτλο. Από τον Περαία λοιπόν μέχρι την Άγκυρα, ναι, πράγματι μπήκε κάτι μετά το 3 - 0 σε πολλούς του είδους του.