ΕΝΑ ΠΡΑΜΑ ΚΥΡΙΩΣ ΘΕΛΩ ΑΥΡΙΟ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΟΣΜΑΝΛΙΣΠΟΡ: ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΨΥΧΗ!...
Ήτανε κάπου στη δεκαετία του΄80. Στον Πειραιά, κάτω απ΄την πλατεία της Τερψιθέας. Στο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης Λιμενεργατών. Ένα πρωί, όχι πολύ πρωί, όταν ήρθε να με βρει στο γραφείο μου ένας ανθρωπος, κανονικής διάπλασης, μάλλον προς το κοντό, αραιωμένα τα μαλιά του, μουστάκι σκούρο, λίιιιγο σκυφτός, μελαχρινός, γελαστός κάπως και σεμνός. ΣΕΜΝΟΣ. Πολύ σεμνός. Δεν με κοίταγε σχεδόν στα μάτια... Φόραγε, θυμάμαι, από κείνα τα πουκάμισα τα χοντρουλά με τις τσέπες στα πλάγια, που βγαίνουν έξω απ΄το παντελόνι. Μπεζ, κάτι τέτοιο. Μου μιλούσε χαμηλόφωνα... Κι΄εγώ είχα ζμπαραλιάσει μέσα μου εκείνες τις στιγμές, αναγνωρίζοντας αμέσως ποιός ήταν, απ΄το δέος και τη συγκίνηση, προσπαθώντας να τα ελέγξω όσο μπορούσα. Γιατί είχα έναν γίγαντα μ΄όλη τη σημασία της λέξης μπροστά μου. Ένα είδωλο των πολύ πρώτων παιδικών μου χρόνων. Τότε που έκανα τα πρώτα μου βήματα στα γήπεδα κι΄αρχιζα να μυούμαι στην μεθυστική ιδέα της ερυθρόλευκης φανέλας. Γιατί είχα μπροστά μου, τον ΑΝΔΡΕΑ ΜΟΥΡΑΤΗ!... Γρήγορα ξεπέταξα - με την καλή έννοια - το θέμα του, δεν θυμάμαι τί ήταν, για κάποιον δικό του νομίζω γιατί ο ίδιος ήταν στη ΔΕΗ, του είπα πόσο...άρρωστος ήμουνα με τον Θρύλο, πόσο μεγάλο είδωλο ήταν για μένα αυτός, αυτός ο αξεπέραστος και μοναδικός αριστερός μπακ της ομάδας μου και φυσικά το σκηνικό άλλαξε άρδην, οπότε περάσαμε σε φιλική κουβεντούλα. Ανακαλώ τώρα με ακρίβεια στη μνήμη μου ότι κάθε φορά που τον παίνευα κατασυγκινημένος, εκείνος χαμογελούσε αμήχανα κοιτώντας το πάτωμα... Μία φορά έτυχε αυτό στη ζωή μου. Να τον δω και να μιλήσουμε από τόσο κοντά. Δεν ξανάτυχε. Ήταν η πρώτη και η τελευταία μας συνάντηση. Με τον "Μουράτ Ασλάν", τον "Μουράτη το λιοντάρι", όπως τον είχαν αποκαλέσει οι Τούρκοι παλιά μετά από ένα παιχνίδι της εθνικής μας με την αντίστοιχη των Τούρκων στην Κωνσταντινούπολη, για τη λεβεντιά, το σθένος, τον δυναμισμό και την αυταπάρνησή στο παίξιμό του. Τόσο τους είχε εκθαμβήσει...
Την ιδέα για να γράψω ετούτο, το μάλλον...πατριωτικό, κειμενάκι, μου την έδωσαν κάτι φωτογραφίες από το σάϊτ δυο φίλων, που΄χει ως αντικείμενο τους βετεράνους του Ολυμπιακού. Τον είδα εκεί τον Αντρέα και ο συνειρμός με τον μεγάλο αυριανό μας αγώνα στην Άγκυρα, έγινε αμέσως.
Είπαμε, είπαμε, γράψαμε και ξαναγράψαμε εδώ χτες και προχτές, ένα κάρο για την ομάδα. Τον Μπέντο, τους παίχτες, τα συστήματα, τις μεταγραφές, τη διοίκηση... Διατυπώσαμε σκέψεις, απόψεις, προτείναμε, απορίψαμε, συμφωνήσαμε, διαφωνήσαμε, καταναλώσαμε χρόνο, μπόλικο χρόνο, στα προαγωνιστικά, κάναμε τις προβλέψεις μας, γκρινιάξαμε ( αυτό ειδικά...), και τί δεν κάναμε... Γαυροκατάσταση μέχρις απελπισίας που λένε...
ΕΙΝΑΙ ΩΡΑ ΓΙΑ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΠΙΑ. ΑΥΡΙΟ ΕΧΟΥΜΕ ΑΓΩΝΑ ΚΡΙΣΙΜΟ ΑΠΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΜΙΑΣ ΠΛΕΥΡΕΣ. ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΚΑΤΑ ΜΕΡΟΣ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΜΑΣ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΤΟ ΠΩΣ ΒΛΕΠΕΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ, ΚΑΙ ΣΧΗΜΑΤΙΖΟΥΜΕ ΑΤΣΑΛΙΝΗ ΕΡΥΘΡΟΛΕΥΚΗ ΓΡΟΘΙΑ ΜΕ ΤΙΣ ΓΑΥΡΟΨΥΧΕΣ ΜΑΣ. ΨΥΧΗ ΖΗΤΑΜΕ ΑΠΟ ΟΣΟΥΣ Θ΄ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ ΑΥΡΙΟ. ΠΑΝΩ ΑΠ΄ΟΛΑ. ΨΥΧΗ! ΘΑ ΠΑΙΞΟΥΝ ΚΙ΄ΑΛΛΑ ΡΟΛΟ ΒΕΒΑΙΑ. Η ΤΥΧΗ, Η ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ... ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΟΠΩΣ Ο ΑΥΡΙΑΝΟΣ, ΣΕ ΤΟΥΤΟ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΑΝΤΙΠΑΛΟ, ΚΕΡΔΙΖΟΝΤΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΜΠΡΑΚΤΗ ΕΠΙΔΕΙΞΗ ΨΥΧΗΣ. ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ ΨΥΧΗΣ. "ΜΟΥΡΑΤΙΛΑΣ"....
ΤΟ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΑΥΤΟ; ΕΜΠΡΟΣ ΛΟΙΠΟΝ!
- Εισέλθετε στο σύστημα ή εγγραφείτε για να υποβάλετε σχόλια
Σχόλια
- σημερα μενει ο Μπεντο
- την δευτερα φευγει ο Μπεντο
- την τριτη μενει ο Μπεντο
- την τεταρτη βλεπουμε
- Ομαδαρα ο Μπαοκ
- Μπαλαρα ο Μπαοκ
- Σκατα ο Μπαοκ με ξανθη
- ο Ιντεγε δεν κανει για Ολυμπιακο
- ο Ιντεγε κοντρολ μονο με καλαμι
- δωστε τον τωρα και με ενα ευρω
- Κοροιδευει ο Μαρινακης τα προβατα αφου πουλησε και τον Ιντεγε
Λοιπον τι να λεμε? αρδ πουτανας γιοι
τι να λεμε? NΕΟ-γαυροι
τι να κατσουμε να πουμε γαμω το σπιτι σας γαμω
ο προπνητης (εχει κανει τα λαθακια του) στον στοχο απο αυγουστο χωρις δικια του ομαδα και με πωλησεις τον δεκεμβρη αλλα αυτος ταπεινος συνεχιζει
Ο Μαρινακης που μας κοροιδευει (εχει κανει τα λαθακια του) παλι εχει την ομαδα σους στοχους (πρωταθλημα, κυπελο και ευρωπη) και συνεχιζει μαγκας το εργο του
τι να κατσουμε να πουμε ρε μουνοπανα. διπλο στην τουρκια εμεις, χ σε τελειωμενη υποθεση η κοτα του βορρα και να η μπαλαρα και να η περηφανεια. 3 στο σπιτι σας φαγατε και κατεβηκε για προπονηση η σαλκε. ΜΟΥΝΙΑ
Ποιος εχει διπλα στην ευρωπη
ποιος τις ποιος πολλες νικες
Μα ο γαμιας σας φυσικα
ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΟΥΜΑΙ ΜΟΥΝΙΑ. ΣΑΣ ΒΑΡΕΘΗΚΑ.
ΚΥΡ ΑΠΟΣΤΟΛΕ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ RATM ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ. ΤΑ ΒΛΕΠΕΤΕ ΟΤΙ ΕΙΣΤΕ ΠΙΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟΙ ΕΣΕΙΣ ΔΗΛΩΜΕΝΟΙ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΟΙ ΓΑΥΡΟΙ ΠΑΡΑ Η ΦΑΡΑ ΤΩΝ ΑΡΔ
Υ.γ δεν ειναι η νικη προκριση. εχω ζησει παλι τετοιες στιγμες. ειναι το οτι ειστε πουτανας γιοι ΑΡΔ
Υ.Γ.2 ΜΟΝΟ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΜΟΥΝΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
Πες τα να ξαλαφρώσεις... Εύχομαι να΄χουμε συνέχεια στα ωραία... ΦΟΡΤΣΑ ΘΡΥΛΕΕΕ!!!
Με διέψευσε πάλι η ομάδα απόστολε και είμαι ευτυχισμένος γι αυτό. Μακάρι να έκανε την κοιλιά της το προηγούμενο διάστημα και να συνεχίσει ανοδικά, με την ένταξη και των μεταγραφών του γενάρη. Εκτός από τον Μουράτη, που μου τον θύμισες και συγκινήθηκα, να μιλήσω και για τον μεγάλο αρχηγό, τον Ρωσίδη. Υπερήλικας και με προβλήματα υγείας που τον κρατάνε στο κραβάτι, με τη φροντίδα της οικογένειάς του, άλλη μια θρυλική μορφή του ΘΡΥΛΟΥ μας. ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ.
Εεε, αυτά τα δυο πλάγια μπακ στη δεκατία του ΄50... Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ...
Καλημέρα Απόστολε!!!μόνο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ!!
Προχωράμε! Μου΄φυγε μεγάλο βάρος...
ΝΑΙΙΙΙΙ ρε ΘΡΥΛΕ!!Επιτελους ρε παιδια τον ΘΡΥΛΟ θα τον ΣΕΒΟΝΤΑΙ!Τις καλημερες μου!!
Καλη νύχτα πια, Γαυρίνα...
ΘΡΥΛΟΣ!!! ΨΥΧΑΡΕΣ!!! ΜΠΡΑΒΟ ΡΕ ΟΜΑΔΑΡΑ, ΑΝΤΕ ΚΑΛΗ ΚΛΗΡΩΣΗ ΑΥΡΙΟ!!!! ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΣΤΕ!!!!
ETΣΙΙΙΙΙ.....ΕΡΥΘΡΕ ΝΙΟΥΓΙΟΡΚΕΡ! ΘΑ ΤΑ ΠΟΥΜΕ ΠΑΛΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙ!
δεν πρόλαβα μουράτη δυστυχώς, στο μυαλό μου όμως ο άνθρωπος αυτός ήταν όχι δύο, μα τρία μέτρα ψηλός, είχε το μέγεθος της ψυχής του
νομίζει άραγε κανείς πως ο μουράτης ήταν μέσα στην καύλα όλη μέρα? τις έτσι κι αλλώς δύσκολες εκείνες εποχές, δεν υπήραν άραγε μέρες και στιγμές που ήταν "ξενερωμένος"? κουρασμένος? στεναχωρημένος? με πρόσωπα και καταστάσεις εντός και εκτός Ολυμπιακού?
κι όμως, στους αγώνες ήταν πάντα εκεί, σίδερο, με πείσμα και αυταπάρνηση και σεβασμό στο έμβλημα και στον κόσμο στην κερκίδα
αυτό ζητάω από τους παίκτες μας και τίποτε παραπάνω, ας έρθει ήττα κι αποκλεισμός, αρκεί να ξέρουμε όλοι πως δώσαμε το 101%
και το ίδιο θα έλεγα στους γαύρους αδερφούς μου: αφού δεν μπορούμε να είμαστε στον αγωνιστικό χώρο όπως θα θέλαμε, ας γίνουμε μουράτηδες της εξέδρας, όχι γκρίνια, μίρλα, διχασμός, αλλά στήριξη και φωνή, και σήμερα και μεθαύριο με πανιώνιο και πάντα, αν αγαπάμε τον Θρύλο, και όχι την νίκη
Κάθομαι στημένος στην πολυθρόνα και περιμένω. Περιμένω να πάει έξι. Δεν υπάρχει ΤΙΠΟΤ΄ΑΛΛΟ....
Τον Μουράτη και την θρυλική ομάδα της δεκαετίας του 50 δεν την πρόλαβα, πρόλαβα την ομάδα του Γουλανδρή...Αλλά για τον Μουράτη νομίζω ότι η εικόνα του Γ. Βαρδινογιάννη να σκύβει στο φέρερτρο και να φιλάει τη σημαία του Ολυμπιακού με την οποία ήταν τυλιγμένος ο Μουράτης είναι συγκλονιστική...Μετά νομίζω δήλωσε πως ο Μουράτης είναι αυτός που μετονόμασε τον ΟΣΦΠ και από Ολυμπιακό τον έκανε ΘΡΥΛΟ....Για το ήθος του αλλά και τη δύναμή του, και γενικά για την ομάδα του 50 μιλούσε συνεχώς ο Β. Χέλμης και έλεγε τρομερές ανέκδοτες ιστορίες....Το ένα χιλιοστό της ψυχής του Μουράτη να έχουν σήμερα(που έχουν)θα προκριθούμε!!!!
Έτσι είναι. Η συγκλονιστική ομάδα του ΄50... ΑΣΒΥΣΤΗ ΜΕΣΑ ΜΟΥ... ΑΣΒΥΣΤΗ!
Το ένα χιλιοστό... Ακριβώς. Τόσο χρειάζεται...
Μπράβο Απόστολε για μια φορά ακόμα, μας θύμισες πολλά για το τι σημαίνει ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ...
Η γκρίνια και η κριτική δίνει και παίρνει, ειδικά τελευταια, αλλά έτσι είναι τα πράγματα σε μια ομάδα του διαμετρήματος του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ. Υπάρχουν απαιτήσεις, κι όποιος ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ, ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ.
Στην εποχή του ΑΠΟΛΥΤΟΥ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΣΜΟΥ είναι ΔΥΣΚΟΛΟ να ξαναδούμε "ΜΟΥΡΑΤΗΔΕΣ" στο γήπεδο. Για τα λεφτά ετούτοι μέχρι και στην.... ΚΙΝΑ πάνε να παίξουν. Κανονικοί μισθοφόροι δηλαδή...
Έτσι οι ΜΟΝΟΙ που απομένουν να συνεχίσουν αυτή την ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΨΥΧΗ είναι οι ΑΠΛΟΙ ΦΙΛΑΘΛΟΙ, οι ΟΠΑΔΟΙ, ο ΚΟΣΜΟΣ...
Πάμε γερά ΑΠΟΨΕ, ΔΙΠΛΑ ΣΤΗΝ ΟΜΑΔΑ.
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΣΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ...
Να σου πω και κάτι: Ό,τι μα ό,τι και να γίνει απόψε, ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΓΑΥΡΟΙ, θα κρατάμε πάντα ψηλά την ερυθρόλευκη σημαία. Θα φύγουμε κάποτε... Όπως φύγανε οι πατεράδες μας κι΄οι πατεράδες των πατεράδων μας... Αλλά η ερυθρόλευκη παντιέρα θα περνάει ΑΙΩΝΙΑ χέρι-χέρι από πατέρα σε γιο κι΄από γιο σε εγγονό, αδιάκοπα ΥΨΩΜΕΝΗ, συνέχεια, συνέχεια, σε μια ατέλειωτη αλυσσίδα γαυροψυχών, μια ατέρμονη στρατιά πιστών του ΘΡΥΛΟΥ! Της μεγαλύτερης ομάδας της Ελλάδας και ένος σπουδαίου ΔΙΕΘΝΩΣ αθλητικού οργανισμού...
Συγκίνηση απλά...Αυτόν τον τιτάνα του θρύλου έπρεπε να τον είχαμε άγαλμα έξω από το ναό...Για να μαθαίνουν οι μικροί κ να θυμούνται οι παλιότεροι....Ολυμπιακή ψυχή...
Πραγματικά, Γιάννη. Γιατί Μουράτης, ίσον Ολυμπιακός. Απλός, ηθικός, ηρωϊκός, ΜΕΓΑΣ.
Μας έφερε γούρι ο Μιζούρι κύριε Αποστολές να είναι καλά εκεί που είναι...Ζητώ ο Ολυμπιακός.....
Με συγκίνησες αδερφέ Απόστολε, ειλικρινά. Ανέσυρες μνήμες και τις αναπόφευκτες συγκρίσεις - που φυσικά είναι καλό να αποφεύγονται γιατί τα πράγματα έχουν αλλάξει άρδην - αλλά το κυριότερο συναισθήματα, που μόνο ο γαύρος ήταν, είναι και θα είναι προορισμένος να βιώσει. Τέτοια λεβεντιά και ανυπόκριτη γαυροσύνη, τέτοια μαχητικότητα και ψυχή που κατέθεσαν ΛΙΟΝΤΑΡΙΑ πραγματικά του Θρύλου, έχουν χαρακτεί στο μέταλλο αυτής της ομάδας και είναι αδύνατο να σβηστούν.
Το ποδόσφαιρο άλλαξε. Ο ΘΡΎΛΟΣ είναι εδώ, παραμένοντας το μεγαλύτερο και ενδοξότερο ελληνικό σωματείο, κρατώντας το ανάστημα ψηλά στην Ευρώπη. Ένας οχετός από απατεώνες και υπόδικους και οι συν αυτοίς ΑΡΔακες συκοφαντούν και χλευάζουν τον ανα τους αιώνες επιβήτορά τους και -πάνω απ όλα- παρανομούν με τις ευλογίες της κυβερνητικής αγκαλίτσας.
Εγώ λοιπόν και τα εκατομμύρια των γαύρων, προσδοκούμε ΟΠΟΙΟΣ μα ΟΠΟΙΟΣ και να κληθεί να αγωνιστεί αύριο με τον δαφνοστεφανωμένο στο στήθος, να ΤΟΝ ΤΙΜΗΣΕΙ. Να καταλάβει τι εκπροσωπεί και να καταθέσει ό, τι έχει και δεν έχει. Οι διαφωνίες μας, για το καλό της ομάδας τώρα παραμερίζονται, ΤΩΡΑ ΑΠΑΝΤΑΜΕ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΜΕ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ, ΜΕ ΦΩΝΗ, ΜΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΚΑΡΔΙΑ!
VAMOS PRA VITORIA SEMPRE!! ΜΟΝΟ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ!!!
Υ.Γ.:ΌΣΟ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΘΑΨΕΤΕ ΑΡΔΟΠΟΝΤΙΚΕΣ, ΟΣΟ ΚΑΙ ΝΑ ΣΙΩΠΗΣΕΤΕ, ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΤΟΥ ΓΑΥΡΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΈΔΕΙΞΑΝ ΓΙΑ ΆΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΑΡΔΙΑ ΚΑΙ ΨΥΧΗ! ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ Ο ΘΡΥΛΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΨΗΛΑ ΚΙ ΕΣΕΙΣ ΣΤΟ ΠΟΥΘΕΝΑ, ΤΟ ΠΙΑΣΑΤΕ ΣΑΛΙΑΡΗΔΕΣ ΓΥΝΑΙΚΩΤΟΙ, ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΙ-ΧΕΤΣΕΤΖΟΠΟΥΛΟΙ;; ΠΟΥ-ΘΕ-ΝΑ!!!
Δυνατό σχόλιο. Δεν αλλάζω - και γιατί άλλωστε; - ούτε τελεία. Δείχνει χαρακτήρα. Να΄σαι καλά! ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΚΡΙΣΗ!
Δώσε και σ'εμας αυτό το σάιτ των φίλων σου βρε Απόστολε!
ΘΡΥΛΙΚΟΙ ΒΕΤΕΡΑΝΟΙ, κλειστή ομάδα. Αποτανθείτε Lakis Krystal, από μένα.
Έχω συναντήσει κι εγώ, όπως η Γαβρίνα από κάτω, τον Υφαντή στον ΗΣΑΠ μετά από ματς, νομίζω με τη Μέταλιστ, τον πήγαμε με τον πατέρα μου (που τον γνώριζε) με τ' αμάξι στην Αγια-Σοφιά, όπου μένει ακόμα. Στο δρόμο ο πατέρας μου τού 'λεγε όσα είχε ακούσει για το γκολ που είχε βάλει ο Υφαντής το 1959 στο 2-2 με τη Μίλαν κι εκείνος, όπως στο δικό σου περιστατικό ο Μουράτης, Απόστολε, χαμογελούσε αμήχανα και με ανυπόκριτη ταπεινοφροσύνη. Γύρναγε την κουβέντα στα τότε επίκαιρα θέματα της ομάδας. Μια ίδια συμπεριφορά είχαν και ο Γκαϊτατζής με τον Κελεσίδη, που τους είχαμε συναντήσει σε ένα Ταλαιπωριακός - Βραδυποριακός, Μεγάλη Παρασκευή πριν κάποια χρόνια (εκείνη τη χρονιά είχε γίνει στο γήπεδο του Ιωνικού κατ' εξαίρεση)... (και) Από κάτι τέτοια φαίνεται η αγάπη στον Ολυμπιακό, νά 'σαι πασίγνωστος παλαίμαχος και να μην είσαι ούτε μαϊντανός στις Αθλητικές Κυριακές και στους κάθε είδους Χ"γεωργίου αυτής της γης, ούτε δηθενιάρης σνομπ, να ανακατεύεσαι με τον κόσμο που σ' αγαπάει. Για το δικό μου το μυαλό και καμπόσων ακόμα, έχει σημασία αυτό...
'Ντάξει, το ξέρουμε, άλλα εκείνα, άλλα ετούτα, το έχουμε εμπεδώσει. Πάμε στα τωρινά.
Ένα ματς είναι. Μπορείτε να το πάρετε και πρέπει να το πάρετε. Δείξτε ψυχή. Αυτό θέλει. Έχετε, το ξέρουμε. ΟΛΟΙ έχουν. ΔΕΙΞΤΕ ΤΗΝ. Μη μασήσετε από ΠΑΟΚτζηλίκια, τά 'χετε ξαναδεί. Είμαστε σε κρίσιμη καμπή της σαιζόν, ένα τσαφ προς τα πάνω θέμε κι όλα θα πάνε προς το καλύτερο. Έλα, ρε Θρύλε, αφού μπορείς, αμαρτία είναι...
Ο-ΛΥ-ΜΠΙ-Α-ΚΟΣ!Ο-ΛΥ-ΜΠΙ-Α-ΚΟΣ!
Καλώς τον Ψηλο. Ωραίος, όπως πάντα. Παίχτες-διαμάντια αυτοί. Με μεγαλώσανε ποδοσφαιρικά και όποτε τους θυμάμαι, συγκινούμαι. Βαθιά.. ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ...
Καλησπερα Αποστολε!
Αν και δεν ζουσα στην εποχη τους δε μπορω να σου περιγραψω τι νιωθω για τον Μουρατη αλλα και τον Υφαντη και ολη αυτη τη γενια των ΘΡΥΛΩΝ των γηπεδων...Μπεμπης, Κοτριδης, Ρωσσιδης..Καποτε ειχα την τυχη να δω μπροστα μου τον Πολυχρονιου και ηταν σαν να εβλεπα καποιον με φωτοστεφανο...
Για αυριο ενα πραγμα..
ΘΡΥΛΕ ΠΑΙΞΕ ΓΕΡΑ ΠΑΙΞΕ ΜΕ ΤΣΑΜΠΟΥΚΑ ΚΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΣΟΥ ΘΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑ!!!!
Μπέμπη, Μουράτη, Σιδέρη, Γιούτσο, Υφαντή, Ρωσίδη, Δαρίβα, Πολυχρονίου, Κοτρίδη, Ιωάννου, Θεοδωρίδη, Λοσάντα, Υβ, Ρομέν, τους έχω περιγράψει εδώ στο RATM κι΄είναι στο blog μου, αδελφέ...
Καλησπερα Αποστολε..Πολυ ενδαφερουσα η ιστορια σου και συνναμα συγκινητικη.Εγω με τη σειρα μου να αναφερω πως στον Πειραια πριν 2 χρονια ειχα συναντησει τον Κυριο Υφαντη,περιμεναμε το τραινο για να παμε στο γηπεδο..Μα με τον Λεβαδειακο;;τον ρωτησα αμηχανη..Με ολους μου απανταει!αυτο που θελω είναι να βλεπω την ριγωτη!Ακομα το θυμαμαι και ανατριχιαζω,να'ναι καλα ο ανθρωπος!
Ενα πραγμα θελω αυριο,ΠΡΟΚΡΙΣΗ!Οχι για την πορεια στην Ευρωπη ουτε για τα λεφτα!Αλλα για να το βουλωσουν επιτελους τα φερεφωνα κ να ξανατριχιασουμε με αυτη την ομαδα!
Ο Ηλίας ο Υφαντής, gavrina, ήταν ένας εξαιρετικός σεντερ φορ, ΠΟΛΥ αγαπητός στον κόσμο. Ταχύς, ντριπλαδόρος, τεχνίτης, φινετσάτος παίχτης, ντιλεντάντε όπως τον χαρακτήριζε ο Θόδωρος ο Νικολαϊδης τότε στο "ΦΩΣ", με πόδι κανόνι. Λίγο ασταθής στην απόδοσή του, ανάλογα - όπως λέγαμε εμείς στην κερκίδα - με το αν αν είχε μαλώσει ή όχι με το κορίτσι του, την Ελενίτσα, πριν τον αγώνα, την οποία και παντρεύτηκε τελικά, αν δεν κάνω λάθος. Ήθος παίχτη, ανυπέρβλητο και ΜΕΓΑΣ Ολυμπιακός.
Καλησπερα Αποστολε,για να σου πω την αληθεια μου επειδη ειμαι γεννημενη στα 90'ς δεν τον ηξερα τον ανθρωπο φυσιογνωμικα αλλα ειχα διαβασει τα κατορθωματα του..Ο πατερας μου τον αναγνωρισε κ ειχε τρελαθει!θελω να πιστευω πως ο κυριος Ηλιας εξακολουθει να πηγαινει στο γηπεδο κ ας ειμαστε λιγο αντιεμπορικοι φετος :)
Παίξτε για την ερυθρολευκη!
Τόσο απλό να το λες και τόσο δύσκολο να το κάνεις.
Όσοι όμως το έκαναν καταξιώθηκαν για πάντα στη συνείδηση όλων μας.
http://www.redsagainsthemachine.gr/articles/130702/kypello-toy-1961-ta-r...
Η εικόνα της απονομής του κυπέλλου 1.000.000 λέξεις
"Τόσο απλό να το λες και τόσο δύσκολο να το κάνεις".
Τα είπες όλα Κώστα...
ΑΝ Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΟΥΡΑΤΗΣ,Ο ΘΡΥΛΙΚΟΣ ΠΕΙΡΑΙΩΤΗΣ "ΜΙΣΣΟΥΡΙ" ,ΠΕΦΤΕΙ ΛΙΓΟ ΜΑΚΡΙΝΟΣ ΧΡΟΝΙΚΑ ΣΤΟΥΣ ΣΗΜΕΡΙΝΟΥΣ ΠΑΙΚΤΕΣ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ,ΑΣ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΙΣΤΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ,ΤΟΥ ΠΙΟ ΚΟΝΤΙΝΟΥ, ΑΓΓΛΟΥ ΜΑΤ ΝΤΑΡΜΠΙΡΣΑΙΡ ΣΤΟΝ ΤΕΛΙΚΟ ΚΥΠΕΛΛΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΑΕΚ ΠΟΥ ΠΗΡΑΜΕ ΤΟ ΚΥΠΕΛΛΟ ΣΤΑ ΠΕΝΑΛΤΥ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΟ 4-4. ΟΤΑΝ ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΜΕ ΔΙΑΣΕΙΣΗ ΚΑΙ ΣΠΑΣΜΕΝΗ ΜΥΤΗ, ΕΙΧΕ ΞΕΡΑΝΕΙ ΤΟΥΣ ΑΕΚΤΖΗΔΕΣ ΣΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΛΕΠΤΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ,ΙΣΟΦΑΡΙΖΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΚΟΒΟΝΤΑΣ ΤΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΜΕΣΗ.ΠΑΜΕ ΡΕ ΘΡΥΛΕ, ΜΑΓΚΙΚΑ ,ΠΕΙΡΑΙΩΤΙΚΑ,ΟΛΥΜΠΙΑΚΑ
Αυτό το παλληκάρι, ο Άγγλος, ήταν και είναι στην καρδιά μου, για την ψυχή που έβγαλε ΚΑΙ σ εκείνο το ματς αδερφέ. Τους τα κοψε πάλι και τους έδωσε να τα φάνε, έτσι ένιωσαν.
ΣΥΝΝΕΝΟΟΥΜΑΣΤΕ ΑΠΟΛΥΤΑ... Η "ΜΟΥΡΑΤΙΛΑ" ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΔΙΑΚΡΙΝΕΙ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΑΙΧΤΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΕΠΟΧΗΣ ΚΙ΄ΕΧΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΣΙΓΑΣΤΗ ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΤΗ ΝΙΚΗ Η ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ, ΔΙΝΟΝΤΑΣ ΟΛΗ ΤΟΥ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ...
ΠΑΜΕ ΘΡΥΛΕ! ΖΗΤΩ Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΦΙΛΑΘΛΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ!
Χαίρε Μεγάλε Γιώργο! Που δείχνεις το μέγεθός σου, ΠΑΝΤΑ όταν πρέπει...