Με την τύχη δεν μπορείς να τα βάλεις. Αστάθμητη η παρουσία της. Η επίδρασή της. Είτε προς το καλό π.χ. δοκάρι είτε προς το κακό π.χ. αυτογκόλ. Και αντίθετα, ως προς το καλό και κακό. Την βγάζω έξω επομένως, απ΄την αρχή. Ούτε με το "στήσιμο" μπορείς να τα βάλεις. Να το εκθέσεις όμως, να το ξεβρακώσεις με την απόδοσή σου, μπορείς. Κι΄είναι μια μορφή νίκης ετούτη. Και καλής νίκης. Το βγάζω έξω όμως κι΄αυτό. Για τη συζήτησή μας. Μιλάω για παιχνίδι πάνω κάτω ( όσο γίνεται τέλος πάντων μέσα στην Τούμπα ) σύνηθες, με διαιτησία χωρίς χοντρά και ΜΟΝΟΠΛΕΥΡΑ λάθη, που τελειώνει ομαλά, κάτι το οποίο "παίζει" κι΄αυτό πολύ, αφού ΕΚΕΙ ΠΑΝΩ δεν είσαι ποτέ σίγουρος για το τελευταίο.

Πάοκ - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ, την Κυριακή.

Ποιό είναι το διακύβευμα; Μπορεί και όλα. Να ξεκαθαρίσει για τον ένα ή να θολώσει πολύ. Για τον ίδιο. Ανεβαίνει ο Θρύλος και παίζει το τελευταίο του πιθανότατα χαρτί διεκδίκησης του τίτλου του πρωταθλητή. Με νίκη, καταφέρνει χαστούκι γερό στον αντίπαλό του και κορυφώνει τον ανταγωνισμό τους ως το τέλος. Με ισοπαλία, μειώνονται κατά πολύ οι όποιες ελπίδες του για κατάκτηση. Την ήττα, δεν τη συζητώ. Δεν θέλω να τη συζητήσω καλύτερα, ως ενδεχόμενο. Μέσα είναι στις εκβάσεις, ασφαλώς. Μα δεν τη βλέπω μπροστά μου. Μπροστά μου βλέπω μόνο ένα: ΤΗ ΝΙΚΗ ΜΑΣ. Είμαι οπαδός πολλές δεκαετίες τώρα του δαφνοστεφανωμένου, είμαι μαθημένος να βλέπω την ομάδα μου και τους άλλους μ΄έναν τρόπο στερεότυπο, που ζητάει ΠΑΝΤΑ τη νίκη της, καλώς ή κακώς έτσι έχω μάθει να σκέφτομαι κι΄έτσι θα πορευτώ στη σκέψη μου κι΄αυτή τη φορά. ΠΡΟΣΠΑΘΩΝΤΑΣ να είμαι όσο το δυνατόν πιο αντικειμενικός.

Ανεβαίνει λοιπόν επάνω ν΄αγωνιστεί ένας σύλλογος με 44 πρωταθλήματα, εναντίον ενός άλλου με δύο. Ένας σύλλογος που τον λατρεύουν οι μισοί τουλάχιστον Έλληνες, εναντίον ενός συλλόγου που έχει οπαδούς στη συντριπτική τους πλειονότητα μόνο σ΄ένα συγκεκριμένο μέρος της χώρας και ο οποίος έχει να δει πρωτάθλημα 34 χρόνια, σε ΑΚΡΑ αντίθεση με τον αντίπαλό του που έχει πάρει π.χ. 19, μόνο στα τελευταία 22 χρόνια.

ΑΥΤΑ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΠΑΙΖΟΥΝ ΜΠΑΛΑ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ.

Ξέρουμε ότι διψάνε για τη νίκη σε βάρος μας. Σε βαθμό ΤΡΕΛΑΣ. Απαραιτήτως με ήττα μας, η κατάκτηση του τροπαίου. ΜΟΝΟ ΕΤΣΙ ΤΟ ΘΕΛΟΥΝ. ΙΔΕΩΔΩΣ. Κι΄έχει οπωσδήποτε εργαστεί για τον τίτλο και εξακολουθεί βέβαια αόκνως προς τούτο και πολυπλεύρως, ο εκ Ροστόφ μεγαλομέτοχος. Για ν΄αποδείξουν ρε παιδί μου ότι είναι...μεγάλη ομάδα, ότι στην ουσία η αφόρητη τιτλοπενία τους αποτελεί ΟΝΤΩΣ σκατοκατασκεύασμα της πουτάνας της Αθήνας, του κέντρου ακριβέστερα, ότι επιβραβεύεται επί τέλους η "εξυγίανσή" τους, το "50:50"  τους, ότι ξανάρθαν οι όπως τις θέλανε Κυριακές τους, ότι ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΣΠΟΥΔΑΙΟΙ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΑ και τα γνωστά ρέστα. Η ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ εξάλλου κυβερνητική συμμετοχή στην υλοποίηση του πλάνου ΑΜΦΟΤΕΡΩΝ, για εμφανώς πολιτικούς ( με ό,τι τούτο συνεπάγεται, συμπαρασύρει ) λόγους, βγάζει από καιρό όχι μάτια αλλά κι΄εγώ δεν ξέρω τί. Τους καταλαβαίνουμε κι΄εμείς και όλοι, πλην...Λακεδαιμονίων. Παλιά ιστορία θα μου πείτε πάλι, με βαθύτερα τα αίτια και τις ρίζες της που έχουν επανειλημμένα αναλυθεί ΚΑΙ από εδώ. Και θα΄χετε δίκιο. Έτσι, έχουν ήδη ΚΙ΄ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ αρχίσει τα προεόρτια. Με...αναστήματα, όχι αστεία. Όπως του Γιωργάκη ας πούμε και του Ρουμάνου υπαλλήλου του, με την ιδιότυπη αριθμητική. Χώρια το τί λένε και γράφουν τα ΜΜΕ-εργαλεία τους. Τα ίδια κάνανε ανέκαθεν. Ρούπι δεν ξεφεύγουν απ΄την τακτική τους. Για να πτοήσουν, όσο μπορούν, τη ΜΕΓΑΛΗ ομάδα, παίζοντας τα ρέστα τους σε απειλές και επινοήματα του αφεδρώνος. Θέλαν και θέλουν να τρομάξουν, να πάμε πάνω φοβισμένοι, με πεσμένο ηθικό, να μην προβάλουμε αντίσταση ισχυρή, να΄μαστε κοντολογίς χεσμένοι ΗΔΗ, ΠΡΙΝ απ΄το σφύριγμα της έναρξης. Τα υπόλοιπα θα΄ρθουν, υπολόγιζαν και υπολογίζουν, μόνα τους σχεδόν. Κάποτε, πολύ παλιά, η τρομοκρατία τους είχε όντως αποτέλεσμα. Είναι καιρός όμως που΄χει πάψει ν΄αποδίδει τους παλαιούς...καρπούς, όπως ακούραστα εξακολουθούν να σχεδιάζουν και ν΄αποβλέπουν, με συνέπεια να εκδηλώνουν πλέον εξακολουθητικά όταν το πράμα στραβώνει γιαυτούς, εκτός από τα διαχρονικά παροιμιώδη πρωτογονισμό και βαρβαρότητά τους, ΚΑΙ τις...αυτοκτονικές τους τάσεις. Τα παραδείγματα περιττά, καθ΄ότι αναρίθμητα. Και τα όποια δικά μας, κάκιστα, από μικρή μερίδα οπαδών αντίποινα, ασύγκριτα σε μέγεθος και συχνότητα προς τα δικά τους. Παγίως πάντως, και το σημειώνω, με την ανοχή ή και την μέχρι...παρεξηγήσεως επιείκεια ΟΛΩΝ των αρχών και κυβερνήσεων στους μελανόλευκους ταραξίες. Προφανώς..."εθνικοί" λόγοι. Πολιτικάντικοι της κακιάς ώρας, λέω εγώ.

ΓΙΑ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΘΑ ΠΟΥΜΕ ΤΕΛΙΚΑ Ή ΟΧΙ;

Μα για ποδόσφαιρο μιλάμε στην ουσία, απ΄την αρχή του κειμένου. Να πάω όμως και πιο συγκεκριμένα.

Τα τεχνικοαγωνιστικά, τα κανονίζει ο Μαρτίνς και το επιτελείο του. Οι επιλογές δικές του. Σε παίχτες, τακτικές, συστήματα και τα σχετικά. Ένα. Το γεγονός ότι ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ έχει καλύτερη ομάδα από΄κείνη του Πάοκ και παίζει σήμερα κατά κοινή ομολογία το καλύτερο ποδόσφαιρο στη χώρα, είναι αναντίρρητο. Δεν μας ενδιαφέρει τί λένε οι Παοκτζήδες. Δύο. Το ότι θα παίξουμε σε απίστευτα εχθρικό περιβάλλουν κλπ. έναν αγώνα εξαιρετικά κρίσιμο για την κατάκτηση αυτού του πρωταθλήματος, γνωστό. Τρία. Το ότι η μετάκληση ξένου διαιτητή δεν μας εξασφαλίζει απόλυτα και την ουδετερότητά του, με βάση την πείρα μας από το παιχνίδι με την Άεκ στο Μαρούσι, αποτελεί μια πιθανότητα που δεν θα πρέπει να παραβλέπεται. Το αντιΟλυμπιακό μέτωπο, είναι πολυπλόκαμο. Θα το μάθουμε συνεπώς αυτό, αλλά μετά τον αγώνα. Τέσσερα.

ΜΕΝΕΙ Η ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ.

Την θεωρώ, τη ΣΩΣΤΗ δουλειά προς την συγκεκριμένη κατεύθυνση, ειδικά για ΤΟΥΤΟ τον αγώνα, ως εξαιρετικά κεφαλαιώδους σημασίας. Όλα τα ντέρμπι, όλα τα κομβικά παιχνίδια, απαιτούν συγκέντρωση, προσοχή, σοβαρότητα, ψυχραιμία, ορθή διαχείριση των δυσάρεστων αλλά και ευχάριστων για μια ομάδα εξελίξεων στη διάρκειά τους, αποφασιστικότητα μέχρις ηρωϊσμού, ακατάβλητη θέληση για την τελική επιτυχία, και τα διάφορα χιλιοειπωμένα. ΝΑΙ. Αλλά το ματς της Κυριακής, δεν είναι ένα απλό ντέρμπι Ολυμπιακού - Πάοκ. Είναι μια ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ κόντρα. Δεν κρίνεται δυνητικά και εν πολλοίς, ΜΟΝΟ ένα πρωτάθλημα. Κρίνεται, για μένα, η ΕΜΠΡΑΚΤΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ του συλλόγου μας απέναντι σε όλον αυτόν τον ΒΟΡΒΟΡΩΔΗ πόλεμο τον οποίο αντιμετωπίζουμε τα τελευταία χρόνια με πρόσφατα την συνεχή κορύφωσή του, από τα γνωστά πολιτικοεπιχειρηματικά κέντρα. Η αθλητική ηγεσία, δεν είναι παρά ο εκτελεστικός βραχίονάς τους. Έχουμε κατά συνέπειαν να κάνουμε με αγώνα  ΤΕΡΑΣΤΙΑΣ, και πολύ πέραν της ΚΑΘΑΥΤΟ ΑΘΛΗΤΙΚΗΣ, σημασίας. Τα ξέρουν άριστα εκεί στην ΠΑΕ όλα αυτά. Οι πάντες. ΚΑΙ οι παίχτες μας θέλω να πιστεύω. Σε διάφορο ενδεχομένως βαθμό. Το κατανοώ. Γιαυτό και θα πρέπει να είναι ΟΛΟΙ "ακονισμένοι" στην ψυχή κατάλληλα και εγκαίρως, ώστε ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΟΥΝ ΟΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ σ΄ εκείνους που προσπαθούν να ΑΤΙΜΑΣΟΥΝ πούστικα χρόνια τώρα, τον μεγαλύτερο, τον ενδοξότερο, τον λαοφιλέστερο, τον πιο πολυνίκη και πολυτροπαιούχο στον χώρο, επειδή δεν μπορούν ΣΤΑ ΙΣΑ να τον ανταγωνιστούν. ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΟΛΗ ΚΙ΄ΟΛΗ Η ΙΣΤΟΡΙΑ... Θα πρέπει ιδίως να καταλάβουν ΚΑΛΑ, με τη βοήθεια των παλαιότερων και ειδικά των Ελλήνων ποδοσφαιριστών, ότι εκπροσωπούν την ΙΣΤΟΡΙΑ και τα ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ των οπαδών του συλλόγου σε μια απ΄τις κρισιμότερες στιγμές, ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΕΧΟΥΝ ΕΡΘΕΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ, της όλης πορείας του. Μια ανατροπή, με νίκη μας την Κυριακή το βράδυ, όχι ολοκληρωτική αλλά σημαντικότατη, των σχεδίων του αντιΟλυμπιακού μετώπου, θα φέρει σεισμό, ερυθρόλευκο σεισμό στην αθλητική και όχι μόνο χώρα. Θα λυσσάξουν. Λυσσασμένοι για ΑΠΑΝΤΗΣΗ όμως, θα πρέπει πριν να΄χουμε πάει εμείς εκεί πάνω. Χωρίς φανφάρες και γελοίες προκλήσεις. Αυτά είναι μελήματα των μικρών. Των κομπλεξικών. Των κομπάρσων. Των τροπαιολιμασμένων. ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ΄ΧΟΥΝ ΣΧΕΣΗ Μ΄ΕΜΑΣ. ΜΕ ΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ. Τί ν΄απαντήσεις στον μονίμως τρολάροντα και περιβαλλόμενο από εντυπωσιακά υπέρβαρους ( αλλιώς θα μου πεις τί γορίλες θα΄τανε; ) Γιωργάκη ή στον εκ Ρουμανίας γελωτοποιό; Μάταιος, αν όχι επιβλαβής κόπος... Στόμα σφιχτό λοιπόν απ΄το πείσμα, βλέμμα καρφωμένο στο σταυρό του προσώπου όλων των αντιπάλων μας, ΜΕΣΑ-ΕΞΩ ΑΠ΄ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ, και ακατανίκητη θέληση για την επίτευξη του μοναδικού μας στόχου: "ΟΤΑΝ ΘΕΛΕΙ Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙ. ΠΑΕΙ ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΩΣΕ".

Έτσι πρέπει να παίξει ο ερυθρόλευκος γίγαντας την Κυριακή στην Τούμπα. Για να τη φέρει, κι΄αυτή και τους υπόλοιπους, τούμπα. Και ας δούμε πού θα πάει η ιστορία πρωτάθλημα Σούπερ Λίγκας 2018-19, στη συνέχεια. ΚΑΝΕ ΟΜΩΣ ΘΡΥΛΕ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΚΑΙΡΙΟ ΒΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ.

ΘΑ "ΠΕΡΑΣΤΟΥΝ" ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΣΤΟΥΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΕΣ ΜΑΣ ΑΡΑΓΕ; ΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΤΗΝ ΕΧΟΥΝ. ΑΝΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΟ. ΣΙΓΟΥΡΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΝ ΣΤΡΩΜΕΝΗ ΟΜΑΔΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΔΡΑ ΤΗΣ. ΤΗΝ ΠΙΟ ΕΧΘΡΙΚΗ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ. Ο ΑΓΩΝΑΣ ΔΥΣΚΟΛΟΣ. ΚΙ΄ΑΥΤΟ ΑΝΑΝΤΙΡΡΗΤΟ. ΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΛΟΙΠΟΝ ΝΑ ΕΠΙΔΕΙΞΟΥΝ ΚΑΙ ΑΤΣΑΛΙΝΗ ΨΥΧΗ. ΨΥΧΗ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ!