Ήταν μια ωραία βραδιά χθες. Με τέσσερα γκολ απέναντι στον Πανιώνιο. Με κατοχή που έφθασε μέχρι το 70%, χωρίς Φορτούνη, Γκιγιέρμε, Ομάρ (ουσιαστικά ), με 22 τελικές, τις 16 στην εστία των Νεοσμυρνιωτών απ΄τις οποίες τις 12 εξουδετέρωσε ο εκπληκτικός Κότνικ και καταιγιστικό ποδόσφαιρο στα τελευταία 25 λεπτά, μετά την επιτυχία του πρώτου γκολ απ΄το πλασέ του Χασάν. Για δεύτερη φορά σταυρώνει τον Πανθηρώνιο ο Αιγύπτιος. Για μένα, τρία τα κυριότερα σημεία του ματς: ο αφιονισμένος Λάζαρος, η απόκρουση του Σα στο πλασάρισμα του Καμαρά ατο 10΄ και η διαιτησία του Κοτσάνη. Απόλυτα εναρμονισμένη η ανεπάρκειά του με τον τίτλο της ανάρτησης. Νομίζω.

ΜΕ ΤΗ ΣΕΙΡΑ ΑΠ΄ΤΗΝ ΑΡΧΗ:

1. Ο Ολυμπιακός κατέβηκε με 4-4-2, μπροστά Χασάν και Γκερέρο, στο κέντρο Καμαρά και Νάτχο, στα φτερά Ποντένς και Λάζαρος, πίσω οι γνωστοί 4 και στο τέρμα ο Σα. Γρήγορα ο Τόρο πήρε τη θέση του τραυματία Ομάρ.

2. Απ΄την αρχή η ομάδα ξεκίνησε επιθετικά και έδειξε επανειλημμένα τις διαθέσεις της. Όμως, στο 5΄, στο 10΄ και στο 11΄μετά από μια κόντρα του Σισέ, ο Σα χρειάστηκε να δείξει την ποιότητά του και ειδικά στο 10΄, στη φάση με τον Καμαρά μονάχο μπροστά του, όταν εξουδετέρωσε το πλασάρισμά του επαναφέροντας τους σφυγμούς μας στα συνήθη για αγώνα πλαίσια. Απόκρουση μεγάλου τερματοφύλακα. Θυμίζω ότι στα πρώτα λεπτά υπήρξαν κάποιες δυσρυθμίες στη λειτουργία των δύο στόπερ μας, που εξαφανίστηκαν στη συνέχεια, διάστημα όπου ήσαν άψογοι μέχρι τέλους. Για την κρίσιμη πάντως φάση που ανέφερα πριν, ο Σισέ, θυμίζω, κάνει ανεχόχλητος μακρινή μπαλιά αλα-Ντα Κόστα σε παίχτη του Πανιωνίου αντί για συμπαίχτη του, αυτός πραγματοποιεί μετά από κοντρόλ επίσης μακρινή ψιλοκρεμαστή μπαλιά, κάθετα, αρκετά έξω απ΄την περιοχή μας, ο Βούκοβιτς αστοχεί στην προσπάθειά του να την αποκρούσει και ο Καμαρά που έτρεχε μαζί του την κερδίζει, φθάνοντας μόνος μπροστά στον Σα. Τα υπόλοιπα είναι γνωστά. Αναμφίβολα, η κατάσταση στο κέντρο της άμυνας αλλά και στα πλάγια, έχει βελτιωθεί εντυπωσιακά φέτος σε σχέση ιδίως με τα όσα συνέβησαν κατά την περσινή σεζόν. Όλη η αμυντική λειτουργία της ομάδας ( χωρίς συζήτηση και η δημιουργική και τελευταία με ραγδαίο χαρακτήρα και η εκτελεστική ). Λάθη όμως παρατηρούνται κατά διαστήματα ακόμη. Φυσικά, δεν είναι δυνατόν να εξαλειφθούν εντελώς και ποτέ. Τουλάχιστον συνεχώς και παγκόσμια. Εξαρτάται κι΄απ΄τα μεγέθη των λαθών, βέβαια. Το αν δεν μεταφράζονται όμως μέχρι τώρα σε γκολ εις βάρος μας, θα πρέπει να αναζητηθεί τόσο στην ικανότητα των αντιπάλων μας αλλά και στην εντυπωσιακή απόδοση του Σα. Σχετικώς, για το θέμα, έχω φυλάξει - αλλά δεν είναι του παρόντος -  ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο γραμμένο προ δύο περίπου εβδομάδων από τον Γιώργο Στασινόπουλο. Προχωράμε.

3. Οι ευκαιρίες χανόντουσαν η μία μετά την άλλη απ΄τη μεριά μας και γκολ δεν σημειωνόταν. Η ομάδα δημιουργούσε, σφυροκοπούσε, αλλά πότε και κύρια ο εξαιρετικός Κότνικ, πότε η μπάλα έξω απ΄τα δοκάρια και πότε ο Κοτσάνης φράζαν το δρόμο μας προς το άνοιγμα του σκορ, ανοίγοντας παράλληλα εκείνον της ανησυχίας, της αδημονίας ακριβέστερα μέχρι και του αρχόμενου άγχους. Ο τελευταίος, έκλεισε κατά την άποψή μου ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΑ τα μάτια σε χέρια του Ντομίνγκεζ στο 51' και το 73΄. Χέρια που ήταν σε αφύσικη θέση, ηύξαναν τις διαστάσεις του σώματος του παίχτη του Πανιωνίου και πήγαιναν προς την μπάλα και όχι αντίθετα. Εκούσια χέρια. Αφήνω τις δυο ανατροπές του Χασάν και του Λάζαρου στο 61΄και 67΄, ως τραβηγμένες πιθανώς, αλλά είμαι σίγουρος ότι μερικά ή και ΟΛΑ ΑΚΟΜΗ απ΄αυτά θα δινόντουσαν άνετα π.χ. στον Πανθεσσαλονίκειο. Προς γνώσιν μας για το ματς της Τούμπας. Και το πέναλτι υπέρ του Λάζαρου στο 78΄, το σφύριξε ο ανεκδιήγητος όταν πια ήμασταν στο 2- 0, άσε που έβγαζε όχι μάτια αλλά κι΄εγώ δεν ξέρω τί....

4. Όταν μπήκε το πρώτο, στο 68΄, λες και γύρισε ο διακόπτης στο off για τον αντίπαλό μας. Ακολούθησε γρήγορα στο 74΄ το δεύτερο, με την υπέροχη κεφαλιά ψαράκι του Γκερέρο. Γκολάρα. Τα υπόλοιπα, ήλθαν αναπόφευκτα θα΄λεγα από Λάζαρο με το πέναλτι όμορφα χτυπημένο και Βούκοβιτς αντισταθμίζοντας για την αστοχία της προσπάθειάς του ν΄αποκρούσει την μπάλα στη φάση του Καμαρά. Τρία αυτογκολ ο Σέρβος και τρία σε βάρος αντιπάλων μας, ευελπιστώντας στο εξής ν΄αυξήσει ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ το δεύτερο μόνο σκέλος του δίσκελου...

5. Ατομική κριτική. Για τον Σα, τα είπαμε. Ο Τόρο εξαιρετικός αμυντικά, με δύο επιπρόσθετα ασίστ στο πρώτο και τέταρτο γκολ. Μεγάλη υπόθεση ΓΕΝΙΚΩΣ η παρουσία του στην ομάδα, πολυεπίπεδη η συνεισφορά του και ιδίως τώρα, με το μυϊκό πρόβλημα του Ομάρ, κρίνεται ως υπεραπαραίτητος, αναντικατάστατος. Πολύ καλός και ο Κούτρης, από δική του σέντρα το γκολ του Γκερέρο. Για Σισέ και Βούκοβιτς, επίσης τα είπαμε. Το δίδυμο της μέσης γραμμής, είχε έντονη και πολύ θετική παρουσία. Ο Νάτχο πολύτιμος, ο Καμαρά είναι δύναμη και ανεβάζει απόδοση σταδιακά μετά την απουσία του. Ο Ποντένς τώρα στην επίθεση, μπορεί να μην έβαλε γκολ, φαινόταν ότι το επεδίωκε, δημιουργικά πάντως βοήθησε πολύ. Γκερέρο μαχητής, σκυλί του πολέμου, ξαναβρίσκει το δρόμο για τα δίχτυα. Η κεφαλιά του στο γκολ φανερώνει παίχτη ποιοτικό και όχι απλώς παίχτη-εργάτη. Ο Χασάν μόχθησε και βρήκε κι΄αυτός δίχτυα. Το πλασέ του υποδειγματικό. Σολντάνο και Ντίαζ, δεν μπορούν να κριθούν. Αφήνω τον Λάζαρο τελευταίο. Τον ΜVP του αγώνα. Όντως ο καλύτερος των 22. Ψυχάρα, μαχητής στο έπακρο, ηγέτης με όλη τη σημασία της λέξης. Πρόεδρε, που δεν είσαι πρόεδρος, προς απογοήτευσή σου, ο Λάζαρος αναστήθηκε ξανά και ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΛΑ!

6. Παραθέτω τα βασικά σημεία της συνέντευξης του Μαρτίνς μετά το τέλος του αγώνα. "Κουμπώνει" θεωρώ με όσα εκτέθηκαν πιο πάνω:

"Είμαστε σ΄ένα καλό επίπεδο. Έχουμε δουλέψει πολύ. Οι  ποδοσφαιριστές που έχω είναι καλοί. Δεν μ΄αρέσει να μιλάω για rotation. Ξεκινήσαμε άσχημα το παιχνίδι και επιτρέψαμε στον Πανιώνιο να μας κάνει φάσεις. Δεν είχαμε ταχύτητα, συγκέντρωση και την κατοχή που θέλουμε. Στο β΄ημίχρονο άλλαξαν τα πράγματα, παίξαμε καλά επιθετικά και μετά το πρώτο γκολ ο Πανιώνιος κατέρρευσε. Μπορούσαμε να βάλουμε κι΄άλλα γκολ". Τα είπε όλα και αυτή τη φορά.

7. Παρακολουθώ τον αγώνα Άεκ - Πάοκ. Σκόπιμα, και μετά το τέλος του θα κλείσω τούτο το άρθρο.

1-1 ΤΕΛΙΚΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ. ΠΡΟΧΩΡΑΜΕ ΜΕ ΣΤΟΧΟ ΤΙΣ ΝΙΚΕΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΝΑΠΟΜΕΝΟΝΤΕΣ ΑΓΩΝΕΣ. ΣΤΟΧΟΣ ΔΥΣΚΟΛΟΣ ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΑΝΕΦΙΚΤΟΣ. ΠΡΩΤΟ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ, Η ΝΙΚΗ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΤΟΥΜΠΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΣΤΟ ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗ ΜΕ ΤΗΝ ΑΕΚ. ΟΙ ΒΑΘΜΟΙ ΤΗΣ ΔΙΑΦΟΡΑΣ ΕΓΙΝΑΝ 6. ΑΝ ΔΕΝ ΤΟ ΠΑΡΟΥΜΕ, ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΝΑ ΞΕΦΤΙΛΙΣΟΥΜΕ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΔΟΣΗ ΚΑΙ Τ΄ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΜΑΣ ΟΛΟ ΤΟ ΑΝΤΙΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΚΑΙ ΤΗΝ "ΕΞΥΓΙΑΝΣΗ" ΤΟΥ. ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ Η ΕΥΡΩΠΗ. ΘΡΥΛΕ ΔΥΝΑΤΑ! ΟΙ 6 ΒΑΘΜΟΙ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΟΤΕΡΟΙ ΑΠ΄ΤΟΥΣ 8 ΚΑΙ ΘΕΛΟΥΜΕ ΑΚΟΜΗ 11 ΑΓΩΝΕΣ. ΜΑΧΗ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ!