Ώρε και τί ακούω ο άνθρωπος τώρα που γράφω τούτη την ανάρτηση... Τέρμα! Απόψε δεν έχει ούτε Κέλτικη, ούτε κλασική, ούτε σαξόφωνο, ούτε πιάνο, ούτε μούβι και σκάϊριμ σάουντρακς, ούτε σπιρίτσουαλς, ούτε φίφτις-σίξτις τζουκ μποξ χιτς, ούτε τίποτα τέτοιο... Απόψε έχει μόνο το εγχώριό μου είδωλο, στη δεκαετία του ΄60: Μπέμπα Μπλανς! Μπέμπα Μπλανς, κύριε, και πάσης Ελλάδος! Ήδη την ακούω κανα τέταρτο, έχω ΄΄φτιαχτεί΄΄ από τόσες και τόσες αναμνήσεις, νααα τα πλήκτρα, νααα η φωτό απ΄το...ρεζερβουάρ μου, νααα οι γραμμές στην οθόνη μου...