Σε χτεσινή ανάρτηση, περιέγραψα πώς θα ήθελα να αισθάνομαι σήμερα και μετά τον αγώνα μας με την Δυναμό Ζάγκρεμπ. Μια χτεσινή μέρα κατάφορτη από καλαθοσφαιρική δυσθυμία, πίκρα, απογοήτευση, συγκρατημένη οργή, γεναία αυτοκριτική και - ναι, ναι - ακόμα και αυτολύπηση μερικές στιγμές. Του λόγου μου, προσπαθούσα, μάταια μάλλον, να...ποδοσφαιροποιήσω την ατμόσφαιρα με προτροπές στο γνωστό, ρατμικό ηλεκτρονικό μας μπασκετογήπεδο DRAZA-Arena, θυμίζοντας τί κομβικής σημασίας αγώνα είχαμε το βράδυ στο Ζάγκρεμπ μήπως και...

Δευτέρα... Υπάρχει ένα δικαιολογημένο κλίμα ευφορίας σε ομάδα και οπαδούς από τις τελευταίες μας επιτυχίες, ανάμικτο πλέον με έντονη αδημονία για τον αυριανό, κρίσιμο, αγώνα στο Ζάγκρεμπ. Τον περιμένω κι εγώ, όπως όλοι: πώς και πώς. Βρίσκω λοιπόν την ευκαιρία να σχολιάσω μερικά πραγματάκια - επτά τον αριθμό - που έχω επισημάνει. Internal affairs...

Αρχίζω από τα δύο "κινέζικα βάζα"...

Διάβασα, φίλοι μου, προσεκτικά και με πολλή υπομονή αυτή την μακρά και περισπούδαστη συνέντευξη που έδωσε ο μέγας επενδυτής και ευεργέτης του ΠΑΟΚ Ιβάν Σαββίδης στον...πρύτανη των ελλήνων ΑΡΔοΜεΜΕδων Βασίλη Παπαθεοδώρου, την οποία και ο τελευταίος δημοσιεύει τούτες τις μέρες σε συνέχειες στην " έγκυρη, ανεξάρτητη και αντικειμενική" αθλητική ιστοσελίδα sDNA... Τις δύο πρώτες έστω, αλλά αυτό μου αρκεί, εκτός αν προκύψει στη συνέχεια κάτι συνταρακτικό ( που δεν το πολυπιστεύω ), οπότε και θα επανακάμψω. Ας βάλω όμως εδώ, μια φωτογραφία του...πρύτανη.

Παρακάτω εκθέτω την γνώμη μου ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ για την ποδοσφαιρική μας ομάδα. Είμαι ένας απλός οπαδός του Θρύλου και δεν ξέρω περισσότερα από όσα ξέρουν οι πιο πολλοί γαύροι. Σημειώνω εξ αρχής, δύο ΔΕΝ. Δεν είμαι ούτε ποδοσφαιρικός, ούτε μπασκετικός, ούτε οτιδήποτε -κός που έχει σχέση με τον σύλλογο. Είμαι ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ. Και δεύτερο, δεν μ΄ενδιαφέρει αν στην πορεία των πραγμάτων πέσω έξω σε κάποιον ή κάποιους απ΄όσους θ΄αναφέρω. Και λοιπόν; Ουδείς ες αεί παντογνώστης. Μιλάω για το ΤΩΡΑ, υποκειμενικά.