Απεδώ, μεταξύ άλλων, λέω ν΄ασχοληθώ με την περίφημη ρήση «τα κάστρα γκρεμίζονται εκ των έσω» όπου κάστρα ο Θρύλος μας και όπου έσω εμείς, ο κόσμος, ο κεντρικός πυρήνας και αιμοδότης συνάμα του μεγαλύτερου αθλητικού οργανισμού της χώρας. Δεν μπορώ να σκεφτώ να ξεκινήσω με άλλο τρόπο από μια μικρή αναδρομή, μέχρι σήμερα, για να γίνω κατανοητός. Σημείο εκκίνησης το τελετουργικό, γιατί περί τελετουργικού πρόκειται, της παράδοσης παραλαβής μεταξύ των δύο αντρών Σωκράτη Κόκκαλη – Βαγγέλη Μαρινάκη στην προεδρία της ΠΑΕ. Ας θυμηθούμε το κλίμα τότε, 15 Ιουνίου 2010 και ορισμένα χτυπητά σημεία κατά τη διετία αυτή, όχι απαραίτητα με χρονική σειρά.

http://www.youtube.com/watch?v=29po1dVoldc&feature=related

Από τότε, η σύγκριση ναι μεν είναι αναπόφευκτη, τις περισσότερες φορές όμως αστοιχείωτη, άδικη και τραβηγμένη, προς όποια πλευρά και αν γίνεται. Ειδικά δε, αν γίνεται δημοσίως δίνοντας και τροφή στους αλλόθρησκους, τότε τη θεωρώ και κακοπροαίρετη. Πολλοί μου δίνουν την εντύπωση ότι χαλάστηκαν, ίσως να ήθελαν περιπέτειες σε οάσεις και αμμόλοφους. Για να μην πούμε ότι η εμφάνιση του Σωκράτη προχτές δείχνει, ότι ο Ολυμπιακός, ο Θρύλος ... αυτό ακριβώς! είναι Θρύλος και είναι ένας, μια γροθιά, ενιαίος.

Φάκελος Ερνέστο στη διετία, με το που πάτησε το πόδι του στην Ελλάδα κομμάτι του λαού του Θρύλου φρόντισε να του κολλήσει το προσωνύμιο «μιζαδόρος». Κούνια που σας κούναγε λέω εγώ. Καλή η πόρτα από τον Γαβαθιώτη; Αυτοί που γνωρίζουν, θα με εννοήσουν.

Αμ το άλλο! μπορώ να ξεχάσω το άλλο; Που πέρσυ στα μέσα της χρονιάς στο γήπεδό μας, στο ναό μας, αντί για «φτερά στα ποδάρια» που λέει και το άσμα, στοχοποιήθηκαν παίκτες μας; Χρονικό διάστημα που η ομάδα πέρναγε ηθελημένα αγωνιστική κοιλιά. Παίκτες που φορούσαν την ερυθρόλευκη τη ριγωτή. Το γιατί ποτέ δεν μπόρεσε να μου το εξηγήσει κάποιος. Κάτι για «πελάτες που πληρώνουν εισιτήριο για να δούνε θέαμα άκουγα» αλλά να πω την αλήθεια δεν τα πολυκατάλαβα ή κάτι δικαιολογίες του στυλ «τον γιουχάραμε πριν (ή μετά δε θυμάμαι) το ματς, οπότε δεν πιάνει». Θα έλεγα σε ποιους πάμε να μοιάσουμε αλλά μην χαλάσουμε τις καρδιές μας από τώρα.

Φάκελος στημένα; Φως φανάρι το πράμα από την αρχή, παρόλα αυτά οι περισσότεροι λιγοψύχησαν, δεν πίστεψαν ούτε μια στιγμή στους ανθρώπους της ομάδας μας. Άφησαν τον πρόεδρό μας έρμαιο στο σύστημα των ΑΡΔ και όπως αυτοί αντιμετωπίζουν το επάγγελμά τους ως «λειτούργημα». Σαν να μην έφτανε αυτό, πολλοί και ενώ οι ζέλες προηγούνταν στην βαθμολογία του πρωταθλήματος, δεν τους έβγαζες από το μυαλό ότι ο Βαγγέλης το έχει δώσει, γιατί λέει τον έχουν στο χέρι. Δεν έφταιγε ότι είχαμε και Ευρώπη ξέρω γω μέχρι Φλεβάρη, έφταιγε ότι το είχε δώσει.

Το ντέρμπυ της ντροπής. Έτσι δεν το είχανε βγάλει; Το ντέρμπυ της ντροπής. Πόσοι δικοί μας ντράπηκαν από αυτό; πέρα από τους γνωστούς και επώνυμους, πόσοι άγνωστοι και ανώνυμοι μου ντράπηκαν; ε; Εκπομπή - μνημείο, τα παιδιά ήταν συγκλονιστικά.

http://www.youtube.com/watch?v=twf8cYqIbd8

http://www.youtube.com/watch?v=bhvFF_dGK6w

http://www.youtube.com/watch?v=xKYBkvsHnPg

Αυτές είναι κάποιες από τις αντιδράσεις μερίδας (μικρής ή όχι, δεν έχει σημασία) του λαού του Θρύλου κατά την τελευταία διετία. Ε, αυτό εδώ το blog με τέτοιου είδους αντιδράσεις και φαινόμενα, είναι διαθετημένο ακόμη και να συγκρουστεί. Δε γίνεται , μέσα στην τελευταία διετία που οι μηχανισμοί της προπαγάνδας έχουν βαρέσει κόκκινο, η πρώτη αντίδραση να στοχοποιεί ανθρώπους της ομάδας ΜΑΣ, ασκώντας υψηλού επιπέδου κριτική. ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ.

Υ.Γ.: Αντικειμενικός σκοπός δεν είναι η αγιοποίηση, αφού όλοι κάνουν λάθη. Εδώ είμαστε για να μιλήσουμε και για αυτά. Να μπαίνουν όλα όμως, σε μια ζυγαριά και ανάλογα με τις εκάστοτε συνθήκες.