Χαράματα, σήμερα... Ήμουν ακόμα στο κρεβάτι. Άνοιξα τα μάτια, ανέβηκα στα γρήγορα τα σκαλοπάτια μέχρι την απόλυτη εγρήγορση και κοίταξα το ρολόϊ μου κάτω απ΄το πάπλωμα: έξι και πέντε. Χθες βράδυ, είχα ζήσει - κατά τα ειωθότα - στο Καραϊσκάκη με τον μεγάλο μου ( ο μικρός, κρατάει την ερυθρόλευκη παντιέρα στην εγχώρια Αρκτική ), το... +8. Και μου΄ρθε η έμπνευση για τούτη την ανάρτηση... Όχι σε σχέση με το παιχνίδι το ίδιο, αλλά με δυο εξωαγωνιστικά του θέματα, σημεία, στοιχεία. ΤΟΣΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΟΜΩΣ...

To  περίμενα. Να πεις ότι δεν το περίμενα; Όλοι εμείς, εδώ που τα λέμε, το περιμέναμε... Με το που άλλαξε η κυβέρνηση, βγήκαν οι γλώσσες... Κάτι τεράααστιες γλώσσες. Βρόμικες, με λευκόφαιο και δύσοσμο παχύ επίχρισμα,  υπερτροφικό μυϊκό στρώμα-υπόστρωμα λόγω αδιάκοπης χρήσης και μικροβιοβρίθεια του κερατά από την κατ΄εξακολούθηση αναζήτηση... λονγκιτούντιναλ απολαύσεων. Η πρωίνή μου βόλτα στα πρωτοσέλιδα των σημερινών αθλητικών εφημερίδων, αποκαλυπτική, επιβεβαιωτική, γαργαλιστική, διασκεδαστική...

Η ιστορία είναι βέβαια φανταστική... Ασφαλώς και καμιά σχέση με την πραγματικότητα. ΄΄Καμιά΄΄...  Και γιατί τη γράφω; Μα...έτσι.

Εισαγωγικά, να διευκρινήσω ότι το...καφεδάκι της κεντρικής φωτογραφίας της ανάρτησης είναι το σημερινό πρωϊνό του αντι-Ολυμπιακού εν γένει μετώπου, περιλαμβανομένων βεβαίως και των γνωστών ΄΄αντικειμενικών΄΄ ΑΡΔοΜεΜΕδων... Όσον αφορά τώρα την - αναμενόμενη - παρουσίαση αλά RΑΤΜ του αγώνα με την Ξάνθη, αυτή φαντάζομαι ότι ετοιμάζεται, πιθανώς δε και να την αντικρίσω όταν θα ανεβάσω τούτο το κείμενο.  Του λόγου μου, προτίθεμαι ν΄ασχοληθώ με άλλα και ξεκινάω ...