Και η ζωή συνεχίζεται. Το ακανόνιστο χτυποκάρδι έγινε, ξανά, μια ήρεμη εναλλαγή παλμών, η πίεση εκτονώθηκε από το τρίποντο του Γιώργου και το τρένο της "ανάπτυξης", δεν λέει να σταματήσει και έξω από τα σπίτια των ανέργων. Μόνο το ονειροπόλημα και μια αδιόρατη, αιφνίδια, φούντωση στα μέσα μας, θυμίζουν πως μας περιμένουν καινούργια τεύχη αναστάτωσης. Κι ενώ εμείς, τα γαυρόπουλα και οι γαυροπούλες αιωρούμαστε στον αστερισμό των προσδοκιών, οι χολερικοί οχτροί μας αναζητούν, μάταια, να βρουν ανάσα στο διάκενο μεταξύ ανυπαρξίας και αιωνιότητας.

Έγραφα προχθές, αμέσως μετά την ήττα στο πρώτο παιχνίδι με τους καταλανούς: "Η σειρά δεν είναι εύκολη για την...Μπαρτσελόνα! Όχι επειδή δεν είναι, θεωρητικά, το φαβορί για να περάσει στο φάιναλ φορ, ούτε επειδή δεν έχει την ομάδα για να πετύχει τις τρεις νίκες που χρειάζεται, αλλά επειδή έχει απέναντί της μια ακατάβλητη, ψυχικά, ομάδα, δις πρωταθλήτρια ευρώπης την τελευταία τριετία".

Και πριν ο Γεωργίου προκάμει να ...ακυρώσει τα συμβόλαια των παικτών του Θρύλου, στο μπάσκετ, ήρθε η ηχηρή απάντηση: ΔΕΚΑΤΡΕΙΣ ΠΟΝΤΟΙ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ!

Καθώς πλησιάζει η Ανάσταση του Κυρίου σταχυολογώ για πάρτι σας, ψήγματα της καθημερινής παράνοιας που συνεπαίρνει τους Γραμματείς και Φαρισαίους της ελληνικής αθλητικής επικαιρότητας: 

Καλή Ανάσταση!

Ο Μελισσανίδης επιστρέφει από τις Γιου Ες οβ Έι και μόλις τακτοποιήσει τα συμπράγκαλά του και κάνει το μπανάκι του για να φρεσκαριστεί, θα καταπιαστεί με την Αγιά Σοφιά και τους Οστρογότθους που απειλούν να τη γκρεμίσουν πριν καν αυτή κτιστεί.

Διάβασα, προ ολίγου, την είδηση για την επίθεση ενόπλων εναντίον του λεωφορείου που μετέφερε την αποστολή της Φενέρμπαξε από την Τραπεζούντα στην Πόλη. Αυτό στάθηκε αρκετό ερέθισμα για τον άνεργο δημοσιογραφικό νου μου ώστε να διακτινιστώ, συνειρμικά, στον κόσμο των "εγκληματικών οργανώσεων" - τόσο δημοφιλής, εσχάτως, στo no man's land που εξακολουθούν, ορισμένοι, να αποκαλούν, Ελλάς.