Σε αυτήν τη σελίδα, έχουμε αποφασίσει να μην τραβάμε μετωπικά απέναντι σε άτομα που ανήκουν στο δικό μας στρατόπεδο. Αυτή η οπτική αγγίζει τους πάντες μέσα και γύρω από τον Ολυμπιακό. Παράγοντες, παίκτες, προπονητές, δημοσιογράφοι, οπαδοί, όλοι πρέπει να είμαστε ενωμένοι, γιατί ο ''εχθρός'' -για μπάλα μιλάμε και αθλητισμό γενικά, μην το πάρει κανείς με την απόλυτη έννοια της λέξης, δεν έχουμε πόλεμο- είναι το ΕΑΜ -Ενιαίο Αντιολυμπιακό Μέτωπο κατά το Δάσκαλο Κωνσταντίνο Μπαρμπή-. Όπως όμως συμβαίνει με όλες τις καταστάσεις στη ζωή, έτσι κι εδώ, υπάρχουν κάποια όρια. Δεν είναι δυνατόν να βλέπουμε μπροστά στα μάτια μας να παίζονται παιχνίδια στην πλάτη του Ολυμπιακού κι εμείς να κάνουμε την παλαβή. Αν κάποιος επιλέξει να ταυτιστεί με τους απέναντι, ''πολεμώντας'' ή χρησιμοποιώντας για προσωπικούς σκοπούς τον Θρύλο, θα αντιμετωπιστεί από εδώ όπως αντιμετωπίζονται οι απέναντι. Τελεία και παύλα.
Αφορμή για τον παραπάνω πρόλογο αποτέλεσε το σημερινό πρωτοσέλιδο της εφημερίδας ''ΓΑΥΡΟΣ'', αλλά και το οπισθόφυλλο του No2 στελέχους στη συγκεκριμένη εφημερίδα, πίσω από τον Αντώνη Πίκουλα, Διονύση Βερβελέ.
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΓΑΥΡΟΣ 8-9-2012
Βεβαίως, σε πρώτη ανάγνωση, θα μπορούσε κάποιος να πει ''έχουν δικαίωμα όλοι στην κριτική. Δεν είναι ανάγκη να συμφωνούμε με τους πάντες, ούτε να αναζητούμε υπόγειες συνωμοσίες και ραδιουργίες, κάθε φορά που κάποιος δεν τα βλέπει όλα καλά στην ομάδα''. Σωστά και δεν τίθεται θέμα επ' αυτού. Ο καθένας έχει δικαίωμα να έχει άποψη. ΣΕ ΠΡΩΤΗ ΦΑΣΗ ΑΥΤΑ. Επειδή όμως εδώ δεν είμαστε νεόγαυροι του Ίντερνετ, ξέρουμε πολύ καλά ότι υπάρχει και δεύτερο επίπεδο ανάγνωσης. Έτσι, καλό θα είναι να εξετάσουμε κάπως πιο προσεκτικά το θέμα ''εφημερίδες που στηρίζουν τον Ολυμπιακό'' και να ξεκαθαρίσουμε την δική μας στάση. Θα τις πάρουμε λοιπόν μία προς μία, δίνοντας κάποιες κατευθυντήριες γραμμές για να δικαιολογήσουμε τις απόψεις μας και αγνοώντας λεπτομέρειες, σε αυτό το χρονικό σημείο τουλάχιστον.
ΦΩΣ ΤΩΝ ΣΠΟΡ
Είναι η εφημερίδα που αποκαλείται από αρκετούς ''Ευαγγέλιο'' για τον κόσμο της ομάδας μας. Δεν νομίζω να υπάρχει γαύρος πάνω στη γη που να μην έχει ανοίξει μία φορά την συγκεκριμένη εφημερίδα. Εκδίδεται εδώ και περίπου 60 χρόνια, άρα μπορούμε να πούμε ότι είναι σάρκα από τη σάρκα μας και 2 γενιές γαύρων, τουλάχιστον, έχουν μεγαλώσει μαζί της. Η προσφορά της, ειδικά στα χρόνια μέχρι να μπει το Ίντερνετ στη ζωή μας, μπορεί να πει κάποιος ότι υπήρξε ανεκτίμητη για τον Ολυμπιακό. Εγώ συγκεκριμένα δεν μπορούσα να καταλάβω το μέγεθος της προσφοράς αυτής μέχρι να πάω φαντάρος. Εκεί, στον Έβρο, γνωρίζοντας άτομα που δεν είχαν σχέση με τον Πειραιά και δεν είχαν καν μυρίσει το τι εστί Καραισκάκη, άκουσα φράσεις όπως ''εγώ αγόρι μου είμαι 70 χρονών και έγινα Ολυμπιακός τα χρόνια που δεν υπήρχε καν τηλεόραση, από τις περιγραφές του Θόδωρου Νικολαίδη και του Σεραφείμ Ευαγγελίου για την ομαδάρα του Γιούτσου και του Σιδέρη'', ή ''φίλε, περιμέναμε να βγει το ΦΩΣ για να πάρουμε επιχειρήματα εναντίον των αντιολυμπιακών, χανουμομπουγατσοβάζελων συνασπισμένων, που μας ζάλιζαν για παράγκες και Παπουτσέληδες. Από τότε για εμάς υπάρχει μόνο ΦΩΣ''. Αυτά όλα είναι πάρα πολύ σημαντικά και δεν είναι δυνατόν να τα προσπεράσει κάποιος, αλλά δεν είναι τα μόνα που υπάρχουν. Υπάρχουν και τα στραβά, όπως συμβαίνει παντού. Ποια είναι τα στραβά? Οι εμμονές του εκδότη και διευθυντή της. Πραγματικά, λέμε για πολλούς ανθρώπους ότι είναι ''κολλημένοι'' ή ''αν του μπει κάτι μια φορά στο νου, δεν βγαίνει με την καμία'', αλλά νομίζω πως ο συγκεκριμένος δημοσιογράφος, με όλο το σεβασμό στην ηλικία και στην ΑΝΕΚΤΙΜΗΤΗ προσφορά του, όπως φυσικά και στην επαγγελματική αξία του, είναι η επιτομή των παραπάνω φράσεων. Να δούμε συγκεκριμένα παραδείγματα?
α) Κόλλημα με τον Νταιφά
Είναι πολύ γνωστό ότι ο κυρ-Σταύρος δεν έχει και τις περισσότερες συμπάθειες στον κόσμο του Ολυμπιακού, λόγω της πολύ σφικτής οικονομικής πολιτικής που ακολουθούσε στα χρόνια που είχε την προεδρία της ΠΑΕ. Για να μην μιλάμε κωλοτρυπιδίσια, μεγαλύτερη καβουρομάνα δεν έχει εμφανιστεί στην ιστορία του Συλλόγου. Κι από τη μύγα ξίγκι θα έβγαζε, μπας και γλυτώσει κάνα φράγκο στις όποιες διαπραγματεύσεις του, ενώ το ρεζιλίκι του έφτασε σε διεθνή επίπεδα στο deal που έκανε με την Αβελίνο, όταν τους πούλησε κοψοχρονιά τον Αναστόπουλο το 1987. Φράσεις όπως ''δεν έχουμε ξαναδεί τέτοια πρεμούρα για λεφτά'' έδιναν και έπαιρναν από το στόμα των Ιταλών σε όλα τα μέσα της εποχής και στις δύο χώρες. Να μην αναφερθούμε στην απαράμιλλη συνέπεια θέσεών του, όταν δήλωνε με στόμφο ''εγώ την ομάδα σε Παναθηναικό δεν την δίνω, ούτε στο Σαλιαρέλη'' και αποδείχθηκε περίτρανα πως είχε πάρει λεφτά από το Σαλιαρέλη, πριν το 1987, είχε πάρει λεφτά από τον Κασιδόκωστα, τον γνωστό δήμαρχο Βουλιαγμένης, γαμπρό του Λάτση και πρώην αθλητή του Παναθηναικού και φυσικά, το αποκορύφωμα όλων, το ΑΣΥΓΧΩΡΗΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ότι πούλησε σε μέλος του Ερασιτέχνη Παναθηναικού τον Ολυμπιακό, στον Κοσκωτά. Αστράψανε τα μάτια του μόλις είδε τα λεφτά που του έστρωσε ο Κοσκωτάς και του έφυγαν οι ''ενδοιασμοί''. Θα τα δούμε όλα αυτά σε λίγο καιρό, όταν θα βγάλουμε τις αναρτήσεις για τα ''πέτρινα χρόνια''. Για έναν ''μυστήριο'' λόγο, λοιπόν, ο κυρ-Θόδωρας τον θεωρούσε και τον θεωρεί πολύ μεγάλο παράγοντα τον Νταιφά (ο νοών νοείτω για τα εισαγωγικά). Έτσι, με το που ξέσπασε το σκάνδαλο Κοσκωτά και ο κόσμος της ομάδας πάγωσε, ενώ αρχικά έβγαινε με πρωτοσέλιδα σε αυτό το στυλ
σε λίγες μόνο μέρες μέσα, έκανε την ιστορική κωλοτούμπα, που ακόμη μνημονεύεται από τους παλιότερους που την ζήσανε
Μετά από αυτό το πρωτοσέλιδο, ο τότε ρεπόρτερ Ολυμπιακού στο ΦΩΣ, γνώρισε δύσκολες στιγμές στου Ρέντη, με το σύνθημα ''ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΚΩΤΑ ΕΞΩ ΟΙ ΤΣΑΤΣΟΙ ΤΟΥ ΝΤΑΙΦΑ'' να δονεί την ατμόσφαιρα.
β) Κόλλημα εναντίον του Μπλαχίν
Σίγουρα ο Όλεγκ δεν υπήρξε ο μεγαλύτερος προπονητής που είχαμε ποτέ στην ιστορία μας. Το γεγονός όμως ότι παρουσίαζε ομάδες με αρχή, μέση και τέλος, κρατούσε τα αποδυτήρια την ώρα που ο Ανάργυρος παντελόνιαζε από όπου μπορούσε και δεν πλήρωνε κανέναν και ο Θρύλος επί των ημερών του έπαιζε και καλούτσικη μπαλίτσα, ειδικά στα εντός έδρας παιχνίδια του Καραισκάκη, τον έκανε αγαπητό σε μεγάλη μερίδα του κόσμου μας και ίσως το μοναδικό ανάχωμα, τότε, στον Βαρδινογιαννισμό που εξαπλωνόταν μέσα στην ομάδα ραγδαία. Για έναν ''μυστήριο'' λόγο, λοιπόν, ο κυρ-Θόδωρας δεν τον πήγαινε. (Ο νοών νοείτω για τα εισαγωγικά και πάλι, δεν είναι της παρούσης). Ο πόλεμος προς τον Ουκρανό πέρασε διάφορα στάδια, αλλά το αποκορύφωμα ήταν μετά την πρόκριση με τη Μονακό, τον Νοέμβριο του 1992, λίγο πριν φύγει ο Μπλαχίν από την ομάδα, με αυτό το αχαρακτήριστο πρωτοσέλιδο
Δεν θα αναφέρω τίποτε περισσότερο, γιατί θα γράψω πράγματα που θα τα μετανιώσω μετά, αλλά όσα χρόνια κι αν περάσουν, εγώ δεν γίνεται να το ξεχάσω αυτό. Δεν το περίμενα ποτέ από τον κύριο Θόδωρο κάτι τέτοιο, ειδικά εκείνη τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Ο αντικαταστάτης του Μπλαχίν, πάντως, μόνιμος αποψιάτορας της συγκεκριμένης εφημερίδας για πολλά χρόνια, δεν γεύτηκε τα εδέσματα του ζαχαροπλαστείου τυχαία...
γ) Κόλλημα εναντίον του Κόκκαλη
Αυτό είναι ένα πολύ μεγάλο θέμα, με πολλές διακυμάνσεις στην σχέση των δύο πλευρών. Το σίγουρο είναι πως ο ΑΝΥΠΕΡΒΛΗΤΟΣ ΤΙΤΑΝΑΣ ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΚΟΚΚΑΛΗΣ είχε καταλάβει πολύ νωρίς το τι εστί κυρ-Θόδωρας και ποιες αποστάσεις έπρεπε να κρατάει. Ο εκδότης του ΦΩΤΟΣ, λοιπόν, για να περάσει στην αντεπίθεση, άρχισε από την πρώτη σχεδόν μέρα την καταστροφολογία και τα αναγνωριστικά πυρά. Η πιο χαρακτηριστική στιγμή αυτής της αντιμετώπισης, υπήρξε το διάστημα λίγο πριν το καλοκαίρι του 1996, κάποιες μέρες δηλαδή πριν ανακοινωθεί η πρόσληψη Μπάγεβιτς και επίσημα και αρχίσει η αναγέννηση του Θρύλου, όταν βλέπαμε θρυλικά πρωτοσέλιδα μετά την αποφυλάκιση Σαλιαρέλη, σε στυλ ''έρχεται ο Ανάργυρος να πάρει τις μετοχές του Κόκκαλη''. Παραθέτουμε ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα της ''Ελευθεροτυπίας'', σε ρεπορτάζ του Χρήστου Μιχαηλίδη
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 14-5-1996
Γράφει ο XPHΣTΟΣ MIXAHΛIΔHΣ
Eνας φίλος συνάδελφος μου 'πε: «Aν κάνεις έρευνα για το Ολυμπιακό χωρίς να αγγίξεις το κεφάλαιο ``Φως'', τότε ασ' το καλύτερα...μην ασχοληθείς».
Ο περισσότερος κόσμος, υποθέτω, θα ξέρει ότι «το ``Φως'' είναι η εφημερίδα του Ολυμπιακού», όπως και ότι «η ``Aθλητική Hχώ'' είναι του Παναθηναϊκού». Mπορεί να μην είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα. Mπορεί να είναι και χειρότερα!
Παίκτες, προπονητές, οπαδοί, παράγοντες και δημοσιογράφοι είχαν από μια κακή κουβέντα να πουν γι' αυτήν την ιστορική εφημερίδα. Ολες οι απόψεις τους, από την πιο ψύχραιμη έως και την πιο ακραία, συγκλίνουν σε μία φράση: «Tο ``Φως''...κυβερνάει τον Ολυμπιακό».
Mας είπαν ότι: ανεβοκατεβάζει προπονητές, ελέγχει διοικητικούς παράγοντες, πατρονάρει ποδοσφαιριστές, προστατεύει ποδοσφαιριστές, δημιουργεί κλίκες, ενθαρρύνει ή αποθαρρύνει μεταγραφές - γενικά ότι «δημιουργεί καταστάσεις».
Eνας από τους πιο γνωστούς σήμερα παράγοντες του Ολυμπιακού, μας έδωσε ένα παράδειγμα.
«Eίχαμε, πρόσφατα, μια δίκη εναντίον του Σαλιαρέλη (σ.σ.: του πρώην προέδρου της ομάδας). Tη χάσαμε τη δίκη. Kαι το «``Φως'' επί δύο συνεχόμενες ημέρες έβγαινε με μεγάλους πρωτοσέλιδους τίτλους που λέγανε: ο Σαλιαρέλης ξανά στον Ολυμπιακό».
Kατά την άποψη του παράγοντα, η εφημερίδα το κάνει αυτό «για να δημιουργήσει κλίμα αναταραχής στην ομάδα».
Θέλει να πει δηλαδή ότι θέμα να επανέλθει στη διοίκηση ο Σαλιαρέλης δεν υπάρχει. Ούτε και περίπτωση, φυσικά, να φύγει τώρα ο Kόκκαλης. Ομως, κατά τη γνώμη του, το «Φως» αντιδρά έτσι, γιατί είναι δυσαρεστημένο αυτή την περίοδο από την τωρινή διοίκηση, «και κάπως θέλει να τη φοβερίσει».
Στο τιμόνι της εφημερίδας βρίσκεται ένας άνθρωπος σχεδόν μυθικός στο χώρο της έντυπης αθλητικής δημιοσιογραφίας. Eίναι ο κ. Θεόδωρος Nικολαΐδης. Eνας άνθρωπος σχεδόν αόρατος! Φωτογραφίες του ελάχιστες κυκλοφορούν. Συνεντεύξεις δεν δίνει. Ξοδεύει τις περισσότερες ώρες του στην εφημερίδα. Eχει υψηλές διασυνδέσεις παντού. Kαι είναι στενός φίλος με μερικούς σημαντικούς πολιτικούς - με πρώτο και καλύτερο τον Kωνσταντίνο Kαραμανλή, το οποίο φιλοξενεί σχεδόν κάθε καλοκαίρι στο εξοχικό του στη Mύκονο.
«Ο Nικολαΐδης, στον αθλητικό τύπο, είναι ό,τι κι ο Λαμπράκης στον πολιτικό. Tο δε ``Φως'' έχει παίξει στα θέματα του Ολυμπιακού, τον ίδιο ρόλο που έχουν παίξει και οι εφημερίδες του συγκροτήματος Λαμπράκη στα θέματα της Eλλάδας», μας είπε ένας από τους μη δημοφιλείς, σήμερα, παράγοντες της ομάδας του Πειραιά.
Kαι ένας διεθνής ποδοσφαιριστής, μας επισήμανε ότι όλη την περσινή χρονιά «η εφημερίδα αυτή με πολεμούσε συστηματικά». Οταν του ζητήσαμε να μας εξηγήσει πώς ακριβώς εκδηλωνόταν αυτή η πολεμική εναντίον του, μας είπε ότι ένας αθλητικός συντάκτης του «Φωτός» του είχε αποκαλύψει ότι είχε «πέσει γραμμή» στην εφημερίδα, από πάνω, «να μη γράφουν ποτέ ότι είχα καλή απόδοση».
«Kατ' αυτόν τον τρόπο», συνεχίζει την επεξήγησή του ο διεθνής ποδοσφαιριστής, «η εφημερίδα επιτυγχάνει ή την...εξαφάνισή σου, ή την υποτίμηση των μετοχών σου».
H απάντησή μου θα ήταν κατηγορηματικώς καταφατική εάν τόσο αυτός, ο ποδοσφαιριστής, όσο και όλοι οι άλλοι που μας μίλησαν για το «Φως», το έπρατταν χωρίς να καλύπτονται πίσω από τα εύκολα λόγια της ανωνυμίας.
Θα μπορούσε κάποιος να πιστέψει ότι, όπως και πολλές εφημερίδες, έτσι και το «Φως» επιθυμεί (εν τη υπερβολή του, καμιά φορά) να είναι «μέσα στα πράγματα». Aλλά, χωρίς αποδείξεις και ονόματα, δεν είναι δυνατόν κανείς να ισχυριστεί ότι έχουμε, περίπου, να κάνουμε με ένα δικτάτορα στο χώρο του ποδοσφαίρου.
Aνθρωποι που ξέρουν καλά τον Θεόδωρο Nικολαΐδη, θα πούνε ότι «μερικές φορές που μιλάει στον ύπνο του, τη λέξη ``Ολυμπιακός'' θα ακούσεις να βγαίνει από το στόμα του».
Tονίζουν δε, ιδίως αυτόν τον καιρό, ότι «όσα έχει προσφέρει στην ομάδα το ``Φως'', δεν τα έχουν προσφέρει μαζί όλοι οι πρόεδροι, προπονητές και ποδοσφαιριστές που έχουν περάσει από την ομάδα».
Eνας από τους σημερινούς παράγοντες, μας είπε:
«Kανείς δεν αμφισβητεί ότι ο Nικολαΐδης είναι Ολυμπιακός μέχρι το κόκαλο. Οταν, όμως, γίνεται ή νομίζει πως γίνεται προσπάθεια αποκοπής του από τα τεκταινόμενα στην ομάδα, τότε γίνεται κακός. Kαι όταν λέμε κακός, εννοούμε πολύ κακός! ».
Ο ίδιος παράγοντας συμπληρώνει ακόμα ότι το «Φως» είναι τα μέγιστα υπεύθυνο για τις αλόγιστες αντιδράσεις των οπαδών του Ολυμπιακού.
«Tους φανατίζει και τους ξεσηκώνει με τους τεράστιους τίτλους που αυτός και οι συνεργάτες του επινοούν».
Οπως και να 'χει το πράγμα, όπου και αν σταματά ο μύθος και αρχίζει η πραγματικότητα, το «Φως» και ο εκδότης του είναι καθημερινά, και μάλιστα «πρώτο» θέμα στις συζητήσεις που περιστρέφονται γύρω από την κρίση στον Ολυμπιακό.
Οπου και αν κινηθήκαμε, μας υπέδειξαν «ανθρώπους του ``Φωτός''»! Στους οργανωμένους φιλάθλους, στους διοικητικούς παράγοντες, στους ποδοσφαιριστές. Mας τους υπέδειξαν για... κακό! Aλλά μιλώντας μαζί τους, δεν καταλάβαμε καμία διαφορά από εκείνους που τους εχθρεύονται. H πιο τρανταχτή ομοιότητά τους με τους επικριτές τους είναι ότι και αυτοί φοβήθηκαν να μας μιλήσουν επωνύμως.
...Kαι έτσι βγήκαμε απ' αυτό το όχι ευχάριστο κεφάλαιο με την εντύπωση ότι όλον τον Ολυμπιακό τον καλύπτει ένα τεράστιο πέπλο...ύποπτης ανωνυμίας. Kαι κάποιες φορές, εν τη οργή μου ασφαλώς, αναφωνούσα «στην Eλλάδα ζούμε, διάολε - όχι στη Σικελία. Για μια ποδοσφαιρική ομάδα μιλάμε, γαμώτο -όχι για κόζα νόστρα».
δ) Κόλλημα υπέρ του Μπάγεβιτς
Γνωστή και πρόσφατη η ιστορία της σεζόν 2004-05. Παραθέτω μόνο ένα αχαρακτήριστο πρωτοσέλιδο, μετά από μια τραγική εμφάνιση και ήττα από τον Εργοτέλη στην Κρήτη με 2-1, ενώ παίζαμε με παίκτη παραπάνω για μεγάλο χρονικό διάστημα, όπου αν υπήρχε άλλος προπονητής στον πάγκο, θα άλλαζε το σήμα της εφημερίδας και θα έμπαινε το φτυάρι σε κόκκινο φόντο.
Αν αγνοήσεις λοιπόν τα κολλήματα και τις εμπάθειες του διευθυντή του, όσο κι αν δεν τα θεωρείς αθώα και εστιάσεις στα υπόλοιπα, θα βρεις μια εφημερίδα που ίσως πιάνει τον σφυγμό του κόσμου της ομάδας καλύτερα από οποιανδήποτε άλλη. Διότι δίπλα στα παραπάνω, μπορούμε άφοβα να βάλουμε το ιστορικό ολοσέλιδο οπισθόφυλλο του ΦΩΤΟΣ την επομένη της Ριζούπολης για τον ΚΡΙΣΤΙΑΝ ΚΑΡΕΜΠΕ, έναν παίκτη που είχε ''ξεσκίσει'' όλη την χρονιά μέσα από την εφημερίδα ο τότε κύριος ρεπόρτερ Ολυμπιακού, με τίτλο ''Τέτοια μπάλα δεν έχει ξαναπαίξει στη ζωή του. Ήταν μια ομάδα μόνος του'', μια κίνηση που στα δικά μου μάτια ισοφάρισε αρκετά φάουλ του παρελθόντος που μου είχαν μείνει, για παράδειγμα. Υπάρχουν αρκετά τέτοια. Και βέβαια, δεν γίνεται να μην σταθείς σε ένα από τα μεγαλύτερα, για να μην πω το μεγαλύτερο, κεφάλαια της ολυμπιακής δημοσιογραφίας. ΜΑΝΩΛΑΡΟΣ ΓΑΒΑΘΙΩΤΗΣ. Τα λόγια είναι περιττά, όσο κι αν παλεύει με νύχια και με δόντια να τον εξουδετερώσει ο Χαλάς με όσα γράφει.
ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ
Η συγκεκριμένη εφημερίδα βγήκε το 1998 από τον Σωτήρη Πουλόπουλο και το Θέμο Αναστασιάδη, ενώ κοινό μυστικό ήταν πως τελούσε ''υπό την αιγίδα'' της διοίκησης Κόκκαλη. Για ένα διάστημα μάλιστα, στην αρχή της, υπήρχαν και φήμες πως ήταν ενεργό μέλος της ο Πέτρος Κόκκαλης, φήμες που δεν επιβεβαιώθηκαν ποτέ. Η κατάσταση με τα...παιχνίδια του ΦΩΤΟΣ είχε ξενερώσει πολύ κόσμο της ομάδας μας και αρκετοί ήταν πρόθυμοι να εμπιστευτούν μια νέα εφημερίδα. Το πρόβλημα όμως ήταν ο ''κύριος Πρόεδρος'' Σωτήρης Πουλόπουλος. Γνωστό στέλεχος του ΦΙΛΑΘΛΟΥ, πέρασε από αρκετές εφημερίδες του πολιτικού χώρου πριν καθιερωθεί στον ΑΔΕΣΜΕΥΤΟ ΤΥΠΟ με την παραπάνω στήλη. Εκεί βρεθήκανε υπό την ίδια επαγγελματική στέγη με τον Κώστα Νικολακόπουλο, που ήταν ρεπόρτερ του Ολυμπιακού και παραμένει μάλιστα έως σήμερα, μια συνύπαρξη που γέννησε μια πρωτοφανή αντιπαλότητα, που φτάνει και στις μέρες μας, έστω κι αν κάπως έχει ξεθωριάσει. Τα ξεκατινιάσματα έδιναν, δίνουν και κατά πάσα πιθανότητα θα συνεχίσουν να δίνουν και να παίρνουν εκατέρωθεν. Ο Θέμος Αναστασιάδης είναι γνωστός Ολυμπιακός, αν και η γενικότερη νοοτροπία του και η ενασχόλησή του με το εγχώριο lifestyle τον καθιστούν τουλάχιστον απόμακρο σε μεγάλη μερίδα του κόσμου μας και μετά τα τελευταία γεγονότα στον ''Πρωταθλητή'' αδιάφορο πια. Σχεδόν όλα τα στελέχη που πέρασαν από εκεί ή γράφουν ακόμη και σήμερα, είναι Ολυμπιακοί πέραν πάσης αμφιβολίας. Προσωπική μου συμπάθεια ο ίσως κορυφαίος ρεπόρτερ Ολυμπιακού, αυτός που διάβαζα και διαβάζω με τη μεγαλύτερη ευχαρίστηση, ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΣ, όπως και παλιότερα ο πολύ σοβαρός, από τα χρόνια του ΦΙΛΑΘΛΟΥ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟΣ και φυσικά ο ΚΩΣΤΑΡΑΣ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗΣ. Εκεί βρίσκεται ο Αλέκος, ο Chelsea 7, για τον οποίον τα σχόλια περιττεύουν και όλη η θύρα 7 γνωρίζει το πόσο μεγάλο κεφάλαιο είναι για όλους εμάς τους οπαδούς του Θρύλου. Όλοι, μα όλοι όσοι διαβάζουμε τη συγκεκριμένη εφημερίδα, ξέρουμε πολύ καλά την πολύ μεγάλη δημοσιογραφική αξία του Σωτήρη Πουλόπουλου. Οι κεραίες του είναι απλωμένες σε τόσο μεγάλο εύρος, που δύσκολα να του ξεφύγει θέμα για οποιαδήποτε ομάδα. Τότε, ποιο είναι το πρόβλημα? Το παρελθόν του Πουλόπουλου. Το πέρασμα του από τη διευθυντική θέση της εφημερίδας ''Ενωσίτης'', το αντίπαλο δέος του ''Δικεφάλου'' με τον διευθυντή Φρίξο Κώνστα aka Φαίδωνα Κωνσταντουδάκη από το ΦΩΣ και εν ολίγοις αυτό που ξέρουν οι πάντες.
Ο ΣΩΤΗΡΗΣ ΠΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΕΚΤΖΗΣ
Αυτό το γεγονός δεν γίνεται να προσπεραστεί. Δεν είναι δυνατόν, ό,τι κι αν πει κανείς, ό,τι κι αν σκεφτεί, να το βγάλει από το κεφάλι του, όποτε ανοίγει την συγκεκριμένη εφημερίδα. Πώς είναι δυνατόν να πουλάει οπαδιλίκι για τον Ολυμπιακό, να μοιράζει πιστοποιητικά ολυμπιακοφροσύνης και να ανοίγει πόλεμο με γνωστούς γαύρους, όπως ο κύριος Θόδωρος Νικολαίδης, ένας άνθρωπος που έφτιαξε όνομα πετώντας μπηχτές κατά του Ολυμπιακού? Ένας άνθρωπος που έβγαζε στην στήλη του, ''κύριε Πρόεδρε'', τον πολύ γνωστό επιστολογράφο του ΦΩΤΟΣ Χρήστο Αρναούτογλου και τον περνούσε μετά γενεές 14 με ειρωνείες και υπονοούμενα για το επίπεδό του, όπως και για το επίπεδο όλων των γαύρων? Πώς είναι δυνατόν ο άνθρωπος που μας έβγαζε ''ελεγχόμενους'' και ''ανθρώπους που κάνουμε κουμάντο στην ομάδα'', εμάς τη θύρα 7, να εμφανίζεται ως υπέρμαχος και εκφραστής της θύρας 7?
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ ΤΥΠΟΣ 6-12-1994
Πώς γίνεται ο άνθρωπος που κράτησε την στάση που κράτησε στα γεγονότα της υπόθεσης Φιλόπουλου, να εμφανίζεται ως ''η γνήσια φωνή που είναι κοντά στην ομάδα και στον κόσμο της''? Αναγκαστικά, για να επιβιώσει σε έναν χώρο που δεν κατέχει, ''για να χωρέσει σε ένα παντελόνι αλλουνού'' και όχι δικό του, θα μεταβληθεί σε ΠΡΑΒΝΤΑ. Το ΦΕΚ της εκάστοτε διοίκησης. Ταλιμπάν και καλά ''για να προστατεύσουμε τον Ολυμπιακό''. Η προστασία, έχει όρια. Δεν γίνεται να αβαντάρεις ας πούμε καταστάσεις Τιμούρ Κετσπάγια. Τι να κάνει όμως ο Αεκτζής Πουλόπουλος? Να αρχίσει να κράζει τον χ,ψ εν ενεργεία προπονητή/παράγοντα της ομάδας? Δεν έχει έρεισμα στον κόσμο. Θα του πούνε ''κόφτο ρε χανούμι, μην κάνεις πόλεμο στην ομάδα, μας το παίζεις και γνήσιος γαύρος''. Τι κάνεις λοιπόν εσύ ως αναγνώστης? Επικεντρώνεσαι στο πολύ καλό ρεπορτάζ, αγνοείς τα πορνίδια-παρακαταθήκη του Θέμου στα πρωτοσέλιδα, με τους κώλους και τα βυζιά φάτσα φόρα, λες και όλοι είμαστε λιγούρια 15άχρονα και φυσικά διαβάζεις τον Αλέκο. Ελπίζουμε απλώς ο άνθρωπος που έψησε, τότε, τον ΣΩΚΡΑΤΗ, για τη μεταγραφή του ''κυρίου Προέδρου'' και τη βάφτισή του σε Ολυμπιακό, να μην έχει μετανιώσει ''περίεργα''...
ΓΑΥΡΟΣ
Καινούριο ''φρούτο'' στο χώρο, βγήκε το 2010 ως εφημερίδα, ενώ ως site προυπήρχε από το 2008. Βεβαίως, προέκυψε ως αυτόνομο εγχείρημα στο χώρο των ΜΜΕ αρκετά αργότερα από την πρώτη εμφάνισή του ως ένθετο της εβδομαδιαίας οικονομικής, κατά βάση, εφημερίδας ΑΞΙΑ. Εκδότης της είναι ο Αντώνης Πίκουλας. Θα προσπαθήσω πάρα πολύ να είμαι όσο πιο αμερόληπτος γίνεται, αλλά θα ξεκαθαρίσω εξ αρχής πως εγώ, αν εκεί μέσα δεν υπήρχε ο ΓΙΑΝΝΑΡΟΣ ''ΧΑΡΟΣ'', δεν υπήρχε ούτε μία περίπτωση στο εκατομμύριο να έδινα έστω ένα ευρώ σε αυτούς. Θα πει κανείς ''κάτσε ρε φίλε, δηλαδή θα πλήρωνες το χανούμι τον Πουλόπουλο, ειδικά μετά το Φιλόπουλο και όχι τον Πίκουλα, που μπορεί να είναι ό,τι είναι, αλλά τουλάχιστον είναι γαύρος και το απέδειξε τότε''? Ναι. Αυτό ακριβώς. Επί 5-6 χρόνια, σε οποιοδήποτε εργασιακό περιβάλλον κι αν βρισκόταν ο χ,ψ γαύρος, είχε να αντιμετωπίσει την γελοία, εμπαθέστατη, αστήρικτη και αχαρακτήριστη αντιολυμπιακή προπαγάνδα των συναδέλφων του, που τα πιο διαλεχτά της κομμάτια τα έπαιρνε από το ένθετο της ΑΞΙΑΣ με τίτλο ''ΓΑΥΡΟΣ''. Η και καλά ''ιστορική'' στήλη ''Προς ΠΑΣΑ...λιμάνι'', έχει φιλοξενήσει απόψεις εις βάρος της ομάδας και πρώτα και κύρια του Κόκκαλη, που μόνο η... Αριστέα τόλμησε να εκστομίσει. Το γιατί και πώς, όποιος κοζάρει, κοζάρει. Πρωτοπαλλήκαρο αλλουνού ήταν ο κύριος Πίκουλας τότε. Απίστευτες προσωπικές επιθέσεις προς τους οργανωμένους του Ολυμπιακού, εμετικά επιχειρήματα ακόμη και την ημέρα που ανακοινώθηκε ο Ριβάλντο εις βάρος του ΣΩΚΡΑΤΗ ΚΟΚΚΑΛΗ, προπαγάνδα και αβάντες προς όλους τους τρίτους, στο όνομα μιας ολυμπιακοφροσύνης που άγγιζε επίπεδα... ΠΡΑΣΙΝΗΣ. ''ΟΚ'', θα αντιτείνει κάποιος, ''αλλά ως καθημερινή αθλητική εφημερίδα και site, μαζεύτηκαν. Σωστά? Άσε που γράφουν και πολλοί γαύροι''. Σωστά εν μέρει ως προς το δεύτερο και μόνο κομμάτι. Δεν είναι δυνατόν να πει κάποιος ότι ο Διονύσης Βερβελές δεν είναι γαύρος ή οι ρεπόρτερ του Ολυμπιακού εκεί, Στασινόπουλος-Μαργωμένος-Κώτσης, ο Μελάγιες στο μπάσκετ, πως δεν είναι γαύροι. Δεν είναι δυνατόν να πει κανείς πως ακόμη και ο Πίκουλας δεν είναι γαύρος. Γαύρος είναι. Τότε, ποιο είναι το πρόβλημα? Ότι το χούι, που λένε, δεν κόβεται εύκολα και όταν διαβάζουμε κομμάτια όπως τα παρακάτω, είμαστε έτοιμοι να σαλτάρουμε.
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΠΡΑΣΙΝΗ ΣΤΗΛΗ ΠΡΑΣΙΝΟΦΡΟΥΡΟΣ 16-8-2010
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΓΑΥΡΟΣ 12-5-2012
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΠΡΑΣΙΝΗ 13-5-2012
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΓΑΥΡΟΣ 14-5-2012
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΠΡΑΣΙΝΗ ΣΤΗΛΗ ΠΡΑΣΙΝΟΦΡΟΥΡΟΣ 15-5-2012
Δηλαδή εντάξει όλα τα άλλα, αλλά το να σε έχει στο χέρι και να σε αναγκάζει σε κωλοτούμπες η συγκεκριμένη εφημερίδα, με το Νικολάκη από το Χατζηκυριάκειο, τον ''Παναθηναικάρα'' Πρασινοφρουρό, θέλει μεγάλο ταλέντο ρε Πίκουλα. Πώς το κατάφερες, ειλικρινά απορούμε. Πώς είναι δυνατόν να υπήρχε παλιότερα -ή μήπως ακόμη? Ελπίζουμε πως όχι...- ο κύριος Λαυρεντιάδης με μετοχές στην εταιρεία που εκδίδει την εφημερίδα? Πώς είναι δυνατόν να έχεις κύριο ρεπόρτερ ποδοσφαιρικού Ολυμπιακού τον Κώστα Νικολακόπουλο, που μόνο μωρά παιδιά δεν καταλαβαίνουν το ρόλο που παίζει χρόνια ολόκληρα στην ομάδα? Πώς είναι δυνατόν να έχεις ως εισαγόμενο από το πολιτικό ρεπορτάζ, και καλά άρρωστο γαύρο, με μόνιμη στήλη στην εφημερίδα, τον Γιάννη Παπαγιάννη, άλλον έναν celebrity που ''ντράπηκε που είναι γαύρος'' μετά το ''ξύλο στο Σισέ'' στο Καραισκάκη?
Πώς είναι δυνατόν να έχει μεταβληθεί στη συγκεκριμένη εφημερίδα ο κύριος Καραπαπάς από το ''Δίκαννο'', ο Κώστας από το ''Όποιος αντέξει'' με τον κύριο Βαγγέλη Μπραουδάκη δηλαδή, που τον έπαιρναν τηλέφωνο Ολυμπιακοί και τον ρωτούσαν ''τι θα κάνουμε αύριο Κώστα, εμείς ο Ολυμπιακός?'' και τους απαντούσε ''εγώ εδώ είμαι ως δημοσιογράφος πρώτα και μετά ως Ολυμπιακός'', σε γίγα Ολυμπιακάρα, ''πρώτα γαύρος και μετά δημοσιογράφος'', νυν στέλεχος της διοίκησης? Φυσικά και είναι γαύρος ο Κώστας Καραπαπάς. Την δουλειά του σε εφημερίδα λόγω Ολυμπιακού έχει χάσει και ο τρόπος που απαντούσε πολλές φορές σε Παναθηναικούς στην παραπάνω εκπομπή, μας άρεσε, αλλά Ολυμπιακάρα ατελείωτη πότε μας προέκυψε?
Πώς μπορούμε άραγε να αγνοήσουμε τις φήμες για το τι ακούγεται να λέει σε διάφορες κασέτες εις βάρος του Μαρινάκη και της ομάδας ο κύριος Πίκουλας? Δεν τις υιοθετούμε σε καμία περίπτωση, αλλά είναι τόσες πολλές και έρχονται από τόσα πολλά μέτωπα, που δεν είναι δυνατόν να τις προσπεράσουμε. Πώς μπορούμε να αγνοήσουμε τις φήμες για αγαστές σχέσεις ακόμη και σήμερα του κυρίου Πίκουλα με τον κύριο Πατέρα? Πώς μπορούμε να αγνοήσουμε την παρουσία Νικολακόπουλου, σε συνδυασμό με τα πορνίδια στο εξώφυλλο, σε περιόδους που ''ο κόσμος και η ομάδα χάνονται''? Πήρε δηλαδή όλα τα στραβά του ΦΩΤΟΣ και του ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗ αυτή η εφημερίδα, λανσάροντάς τα και καλά ''με έκδοση σε σχήμα Marca'', λες κι εμείς οι γαύροι κατά κανόνα είμαστε της γενιάς του facebook, που θα εκτιμήσει το lay out, την εμφάνιση και θα αγνοήσει την ουσία, τίποτε μοντέρνοι πουστόφλωροι δηλαδή.
Βεβαίως σε αυτήν την εφημερίδα βρίσκεται μια πραγματικά τεράστια μορφή της θύρας 7, ο ΓΙΑΝΝΑΡΟΣ ''ΧΑΡΟΣ''. Αρκεί αυτό για να την αγοράζω? Ναι, για εμένα σίγουρα υπερκαλύπτει αυτό όλα τα παραπάνω. Βεβαίως ξέρω πως όλοι εκεί μέσα είναι γαύροι και φαίνεται ξεκάθαρα στον τρόπο που γράφουν και κινούνται. Μου αρέσει που βάζουν πλάτη στην ομάδα τις περισσότερες φορές, που την λένε στους άλλους και παρουσιάζουν στοιχεία και ντοκουμέντα από το ρεπορτάζ ικανά για να το βουλώσουν οι άλλοι, καλή ώρα όπως με την μπλε κάρτα του Κοντρέρας και την ''τιμωρία'' του που ήταν ανύπαρκτη, μου αρέσει που ασχολούνται και με το οπαδικό μας κομμάτι ζεστά, ΠΙΟ ΖΕΣΤΑ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ. Μετά όμως από τα παραπάνω που έχει κάνει ο Πίκουλας στο παρελθόν, είναι ποτέ δυνατόν πρωτοσέλιδα όπως το σημερινό, για τον χ,ψ προπονητή της ομάδας, που είδαμε στην αρχή της ανάρτησης, να περάσουν έτσι? Είναι δυνατόν να τα θεωρήσουμε ως έκφραση κριτικής, καλόπιστης και με αγαθές προθέσεις, για το καλό της ομάδας? Λυπάμαι, αλλά δεν θα πάρω. Δεν μιλάμε για το ΓΙΑΝΝΑΡΟ και το Βερβελέ. Μιλάμε για Νικολακόπουλο και Πίκουλα. ΟΚ, εφημερίδα ''μας'' κι εσείς, κρατάμε τα όποια θετικά σας, αλλά είστε οι πιο επικίνδυνοι και υπάρχει η μεγαλύτερη επιφύλαξη προς το πρόσωπό σας. Το τελευταίο πράγμα που θα ήθελα θα ήταν να αναγκαστούμε να καταπιαστούμε με παλιά δημοσιεύματα της ΑΞΙΑΣ, αλλά κάτι γραφικά επιχειρήματα τύπου ''εγώ είμαι θύρα 7, άρρωστος και χούλιγκαν'', την ώρα που έχεις γράψει στο παρελθόν για '''έμμισθους της εξέδρας που είτε χαρτζιλικώνονται, είτε κάνουν τους κηπουρούς και τους οδηγούς στην Ιντρακόμ'' και ακόμη και σήμερα μας γράφεις για
...ταυτόχρονα να στηρίζουν τον Β. Γκαγκάτση, το όνομα του οποίου συνδέθηκε με το θλιβερό χθες του ελληνικού ποδοσφαίρου, με ό,τι εμείς ως «ΓΑΥΡΟΣ» αλλά και εγώ προσωπικά πολεμήσαμε πάρα πολλά χρόνια.
είναι για να γελάμε, για να μην πω τίποτε χειρότερο. Το θλιβερό παρελθόν που πολέμησες είναι γεμάτο με ΟΛΥΜΠΙΑΚΑ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΑ και εδώ δεν γίνεται ανεκτή καμία ΝΑΝΟ-δημοσιογραφία. Κατάλαβες λοιπόν κύριε Πίκουλα γιατί νομίζουμε ακόμη και σήμερα ότι γράφεις ένθετο στην ΑΞΙΑ και ότι θα σου ξεφύγουν ανά πάσα ώρα και στιγμή εκείνα τα κλασικά, γραφικά εναντίον και της τωρινής διοίκησης, για υποτιθέμενες σχέσεις διαπλοκής με την εκάστοτε κυβέρνηση? Κατάλαβες ότι πρέπει να περάσει πολύς καιρός με απτά δείγματα γραφής για αλλαγή συμπεριφοράς εκ μέρους σου, ώστε να πειστούμε όλοι μας πως εννοείς τα περισσότερα από όσα λες και δεν κρύβεται κάτι άλλο από πίσω? Και για να τελειώνουμε, εγώ προσωπικά δεν θα έμπαινα καν σε αυτήν τη λογική έστω, αν δεν ήταν από πίσω ο ΓΙΑΝΝΑΡΟΣ. Θα απέρριπτα το όλο σκηνικό ''ΓΑΥΡΟΣ'' με τη μία. Στο χέρι του Πίκουλα, λοιπόν, είναι να μας αλλάξει άποψη και ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ, γιατί εμπάθεια δεν υπάρχει με κανέναν και για κανέναν. Ούτε κακό μας έχει κάνει προσωπικά ο Πίκουλας, ούτε αντικρουόμενα συμφέροντα έχουμε στις δουλειές μας. Για Ολυμπιακό μιλάμε και τίποτε άλλο.
Πού καταλήγουμε λοιπόν, μετά από όλα αυτά? Τι πρέπει να κάνουμε? Να αγοράζουμε εφημερίδες ή μόνο Ίντερνετ? Μήπως στο Ίντερνετ είναι καλύτερα τα πράγματα και πρέπει να εστιάσουμε εκεί? Όχι, θα πω εγώ. Φυσικά και ο καθένας κάνει ό,τι θέλει και δεν θα υποδείξουμε σε κάποιον το τι θα διαβάζει και για ποιο λόγο. Εγώ διαβάζω και τις 3 αυτές εφημερίδες και θα διάβαζα οποιαδήποτε εφημερίδα που θα ήξερα πως την έστησαν και την τρέχουν Ολυμπιακοί. Ο καθένας έχει τα στραβά του και τα καλά του και δεν γίνεται την ώρα που όλοι πέφτουν επάνω μας, εμείς να πετάμε συμμάχους για ψύλλου πήδημα. Η εφημερίδα, για άτομα και της δικής μου ηλικίας και με παραστάσεις από εποχές που δεν ήταν όλα ηλεκτρονικά, είναι κάτι περισσότερο από ενημέρωση. Έτσι, είμαι και με τις 3, έστω κι αν δεν είμαι το ίδιο και με τις 3 ''δικές μας''. Δεν πετάω την δουλειά που κάνουν καθημερινά πολλοί δημοσιογράφοι, αλλά πάντοτε στο πίσω μέρος του μυαλού μου έχω το ότι είναι δημοσιογράφοι και δεν γίνεται να με αντιπροσωπεύουν απόλυτα. Πρέπει να φιλτράρω, να επεξεργαστώ ό,τι διαβάζω και πολύ δύσκολα θα φτάσω σε σημείο να πω καλή κουβέντα για κάποιον δημοσιογράφο, πόσο μάλλον να τον θεωρήσω γαύρο που πονάει την ομάδα. Για να γίνω όμως απόλυτα σαφής, αν κάποιος με ρωτήσει ''πες μου, αν είχες την δυνατότητα να αγοράσεις/διαβάσεις μόνο μία από τις 3, ποια θα έπαιρνες?'', θα έλεγα ΦΩΣ. Με αυτήν μεγάλωσα και δύσκολα αλλάζουν αυτά τα πράγματα. Έτσι, για να είμαι ξεκάθαρος και ξηγημένος απέναντι σε όλους εσάς που διαβάζετε και να μην αρκεστώ σε κλισέ. Ξαναγράφω, όμως, ΕΓΩ ΤΙΣ ΔΙΑΒΑΖΩ ΟΛΕΣ.
Υ.Γ. 1 Περιττό να αναφέρω πως οι θέσεις αυτές είναι καθαρά προσωπικές, δεν δεσμεύουν το site σε καμία περίπτωση και πάνω από όλα δεν είναι η επίσημη φωνή καμίας θύρας 7 ή οποιουδήποτε άλλου πλην εμού.
Υ.Γ. 2 Σε λίγο καιρό θα καταπιαστούμε και με τα ''κόκκινα ηλεκτρονικά ΜΜΕ''.
Σχόλια
Σάββα το ΦΩΣ δεν είχε ανακαλύψει τον Κοσκωτά στην Ν. Αμερική?? Θυμάμαι πρωτοσέλιδο με τον ρεπόρτερ του ΦΩΤΟΣ μέσα στο jet του Κοσκωτά να του παίρνει συνέντευξη. Θυμάμαι λάθος?
Περίπου έτσι είναι. Θα το βάλουμε και αυτό στο αφιέρωμα για τα πέτρινα.
Respect στην αποθήκη δεδομένων!