ΚΩΣΤΑΣ ΑΜΠΕΛΑΣ: ''ΕΤΣΙ ΙΔΡΥΣΑ ΤΟ ΤΜΗΜΑ ΒΟΛΕΪ ΑΝΔΡΩΝ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ''...
Γράφτηκε απο Anonymous στις 11:20 | 25-02-2019
Για ιστορικούς λόγους, να μας ''μείνει'' εδώ και να μπορούμε να ανασύρουμε εύκολα στο μέλλον από το αρχείο το link, αναδημοσιεύουμε τη συνέντευξη που παραχώρησε στο site volleynews.gr και στο δημοσιογράφο Κώστα Ασημακόπουλο ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες στην ιστορία του Συνδέσμου μας, ο Κώστας Αμπελάς. Είναι ο άνθρωπος που ουσιαστικά επανίδρυσε το τμήμα βόλεϊ ανδρών του Ολυμπιακού το 1960, το οποίο τμήμα ιδρύθηκε μεν λίγους μήνες μετά το Μάρτιο του 1925 και την επίσημη ημερομηνία ίδρυσης του Ολυμπιακού μας, αλλά υπολειτουργούσε ή είχε αδρανοποιηθεί μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Ας δούμε το τι είπε.
Στα 84 του χρόνια ο Κώστας Αμπελάς αισθάνεται σαν... 48 ετών. Βραβεύτηκε από τον ΑΟΠ Μοσχάτου και μίλησε στο volleynews.gr για την 50χρονη γνωριμία του με τον πρόεδρο του συλλόγου Νεκτάριο Χαλβατζή αλλά και για το πως και απο ποιον πήρε την εντολή να δημιουργήσει το τμήμα βόλεϊ ανδρών του Ολυμπιακού:
«Εχω πολλές βραβεύσεις αλλά αυτό το βραβείο από τον ΑΟΠ Μοσχάτου και τον πρόεδρο του Νεκτάριο Χαλβατζή. Είναι ένας ξεχωριστός άνθρωπος που αναγνώρισε αυτά που του έδωσα. Το 1969 στο στάδιο Καραϊσκάκη, εκεί που είναι η Θύρα 7, είχαν μαζέψει παιδιά του μπάσκετ και πήγα και εγώ να μαζέψω παιδιά για το βόλεϊ. Ετσι γνωριστήκαμε με τον Χαλβατζή».
Πως ξεκίνησε να δημιουργεί το τμήμα βολεϊ ανδρών του Ολυμπιακού το 1960 με πρώτη έδρα το ανοικτό γήπεδο στα παλιά γραφεία του Ερασιτέχνη στο Πασαλιμάνι:
«Εγώ ήμουν από τον Κολωνό αλλά ήμουν Ολυμπιακός. Με βρήκε ο κύριος Φρυδάς που ήταν στην επιτροπή του βόλεϊ στον ΣΕΓΑΣ και μου ζήτησε να βοηθήσω να φτιάξουμε την ομάδα βόλεϊ ανδρών του Ολυμπιακού. Μου είπε πως “έχω μάθει πως στον Κολωνό είσαι αρχηγός προσκόπων και είσαι πολύ καλός. Να μου μαζέψεις παιδιά να φτιάξουμε τον Ολυμπιακό”. Δεν ήθελα και πολύ γιατί ήμουν Ολυμπιακός. Πήρα τον Παντελιά, τον Κριτσωταλάκη, τον Κουμπλή, τον Παπαδάκη και άλλα ονόματα, πολλά παιδιά».
Το πατρικό του σπίτι ήταν στη συμβολή των οδών Πέτρας και Βοθρωτού στον Κολωνό αλλά λόγω του Ολυμπιακού δε μπορούσε να βγει έξω από την γειτονιά του: «Έπαιρνα την αφρόκρεμα των παικτών του Νηρέα για να τους πάω στον Ολυμπιακό. Με κυνηγούσαν οι Κολωνιώτες για να μην παίρνω τα παιδιά. Μάζεψαν και υπογραφές να μην ξαναπατήσω στην πλατεία του Κολωνού. Είναι κάτι που το λέω πρώτη φορά. Ημουν ο πρώτος προπονητής του Ολυμπιακού το 1960 μέχρι και το 1968 που πήραμε και το πρώτο πανελλήνιο πρωτάθλημα στη Θεσσαλονίκη. Νικήσαμε όλους τους αγώνες 3-0 σετ. Αυτή ήταν η αρχή του τέλους για μένα αλλά η αρχή για το τμήμα βόλεϊ του Ολυμπιακού.
Για το εάν είναι περήφανος που ξεκίνησε το ανδρικό τμήμα του Ολυμπιακού: «Αν είμαι περήφανος; Πολλοί το ξέρουν και λίγοι το ξέρουν τι έχω κάνει για τον Ολυμπιακό. Κάποιοι στην Ελλάδα γενικά δεν παραδέχονται ορισμένα πράγματα, αρκεί για μένα που το λέει η καρδιά μου. Είμαι πολύ περήφανος για ότι έκανα για τον Ολυμπιακό και που βλέπω σήμερα την ομάδα βόλεϊ του Ολυμπιακού και την καμαρώνουμε όλοι».
Για την «επόμενη μέρα» στον Ολυμπιακό μέχρι την επιτυχία του φάιναλ-4 το 1981 στο Παρίσι αποκάλυψε το παρασκήνιο την περίοδο της χούντας: «Αρχισε να μεγαλώνει η ομάδα, κάναμε πολλές μεταγραφές. Ηρθε η χούντα που δεν έβλεπε την πραγματικότητα. Κάποιος που θα μου επιτρέψετε να μην πω το όνομα του, τα έφτιαξε με την χούντα και εκτόπισε εμένα και τον Παντελιά. Εκ των υστέρων όμως τον εκτοπίσαμε εμείς και ήρθε ο Ζαχάριεφ με τον Παντελιά που έκαναν τη μεγάλη ομάδα (σ.σ. που έφτασε μέχρι το φάιναλ-4 του κυπέλλου πρωταθλητριών το 1981 στο Παρίσι). Μετά μεγάλωσε η ομάδα και έγινε ο μεγάλος και τρανός που δοξάζει το βόλεϊ και την Ελλάδα».
Για την σημερινή του παρουσία: «Είμαι ενεργός ακόμα. Παρά τα 84 χρόνια μου είμαι αντιπρόεδρος στον Εθνικό Αθηνών, αντιπρόεδρος στον ΖΑΟΝ και αντιπρόεδρος στους παλαιμάχους. Αισθάνομαι το… αντίθετο, 48 ετών. Προσπαθώ να βοηθώ και να εμπνέω τους προπονητές».
Σχετικά με την πορεία του σύγχρονου ελληνικού βόλεϊ: «Το βόλεϊ είναι λιγάκι στάσιμο τα τελευταία χρόνια. Ανέβηκε στην πλάτη μας το μπάσκετ. Οι διάφοροι παράγοντες που πέρασαν δεν το ανέβασαν το βόλεϊ εκεί που έπρεπε. Αυτοί που είναι τώρα στην ΕΟΠΕ όπως ο Χαλβατζής και οι υπόλοιποι προσπαθούν αλλά δεν είναι εύκολο ένα γκρεμισμένο σπίτι να το φτιάξεις από τη μία στιγμή στην άλλη με κολώνες και γωνίες μέσα στην κρίση. Πρέπει να το γκρεμίσεις και να το ξαναφτιάξεις. Δεν το λέω για να είμαι μαζί τους αλλά επειδή είμαι μέσα στα πράγματα, ενημερώνομαι και μαθαίνω».
«Εχω πολλές βραβεύσεις αλλά αυτό το βραβείο από τον ΑΟΠ Μοσχάτου και τον πρόεδρο του Νεκτάριο Χαλβατζή. Είναι ένας ξεχωριστός άνθρωπος που αναγνώρισε αυτά που του έδωσα. Το 1969 στο στάδιο Καραϊσκάκη, εκεί που είναι η Θύρα 7, είχαν μαζέψει παιδιά του μπάσκετ και πήγα και εγώ να μαζέψω παιδιά για το βόλεϊ. Ετσι γνωριστήκαμε με τον Χαλβατζή».
Πως ξεκίνησε να δημιουργεί το τμήμα βολεϊ ανδρών του Ολυμπιακού το 1960 με πρώτη έδρα το ανοικτό γήπεδο στα παλιά γραφεία του Ερασιτέχνη στο Πασαλιμάνι:
«Εγώ ήμουν από τον Κολωνό αλλά ήμουν Ολυμπιακός. Με βρήκε ο κύριος Φρυδάς που ήταν στην επιτροπή του βόλεϊ στον ΣΕΓΑΣ και μου ζήτησε να βοηθήσω να φτιάξουμε την ομάδα βόλεϊ ανδρών του Ολυμπιακού. Μου είπε πως “έχω μάθει πως στον Κολωνό είσαι αρχηγός προσκόπων και είσαι πολύ καλός. Να μου μαζέψεις παιδιά να φτιάξουμε τον Ολυμπιακό”. Δεν ήθελα και πολύ γιατί ήμουν Ολυμπιακός. Πήρα τον Παντελιά, τον Κριτσωταλάκη, τον Κουμπλή, τον Παπαδάκη και άλλα ονόματα, πολλά παιδιά».
Το πατρικό του σπίτι ήταν στη συμβολή των οδών Πέτρας και Βοθρωτού στον Κολωνό αλλά λόγω του Ολυμπιακού δε μπορούσε να βγει έξω από την γειτονιά του: «Έπαιρνα την αφρόκρεμα των παικτών του Νηρέα για να τους πάω στον Ολυμπιακό. Με κυνηγούσαν οι Κολωνιώτες για να μην παίρνω τα παιδιά. Μάζεψαν και υπογραφές να μην ξαναπατήσω στην πλατεία του Κολωνού. Είναι κάτι που το λέω πρώτη φορά. Ημουν ο πρώτος προπονητής του Ολυμπιακού το 1960 μέχρι και το 1968 που πήραμε και το πρώτο πανελλήνιο πρωτάθλημα στη Θεσσαλονίκη. Νικήσαμε όλους τους αγώνες 3-0 σετ. Αυτή ήταν η αρχή του τέλους για μένα αλλά η αρχή για το τμήμα βόλεϊ του Ολυμπιακού.
Για το εάν είναι περήφανος που ξεκίνησε το ανδρικό τμήμα του Ολυμπιακού: «Αν είμαι περήφανος; Πολλοί το ξέρουν και λίγοι το ξέρουν τι έχω κάνει για τον Ολυμπιακό. Κάποιοι στην Ελλάδα γενικά δεν παραδέχονται ορισμένα πράγματα, αρκεί για μένα που το λέει η καρδιά μου. Είμαι πολύ περήφανος για ότι έκανα για τον Ολυμπιακό και που βλέπω σήμερα την ομάδα βόλεϊ του Ολυμπιακού και την καμαρώνουμε όλοι».
Για την «επόμενη μέρα» στον Ολυμπιακό μέχρι την επιτυχία του φάιναλ-4 το 1981 στο Παρίσι αποκάλυψε το παρασκήνιο την περίοδο της χούντας: «Αρχισε να μεγαλώνει η ομάδα, κάναμε πολλές μεταγραφές. Ηρθε η χούντα που δεν έβλεπε την πραγματικότητα. Κάποιος που θα μου επιτρέψετε να μην πω το όνομα του, τα έφτιαξε με την χούντα και εκτόπισε εμένα και τον Παντελιά. Εκ των υστέρων όμως τον εκτοπίσαμε εμείς και ήρθε ο Ζαχάριεφ με τον Παντελιά που έκαναν τη μεγάλη ομάδα (σ.σ. που έφτασε μέχρι το φάιναλ-4 του κυπέλλου πρωταθλητριών το 1981 στο Παρίσι). Μετά μεγάλωσε η ομάδα και έγινε ο μεγάλος και τρανός που δοξάζει το βόλεϊ και την Ελλάδα».
Για την σημερινή του παρουσία: «Είμαι ενεργός ακόμα. Παρά τα 84 χρόνια μου είμαι αντιπρόεδρος στον Εθνικό Αθηνών, αντιπρόεδρος στον ΖΑΟΝ και αντιπρόεδρος στους παλαιμάχους. Αισθάνομαι το… αντίθετο, 48 ετών. Προσπαθώ να βοηθώ και να εμπνέω τους προπονητές».
Σχετικά με την πορεία του σύγχρονου ελληνικού βόλεϊ: «Το βόλεϊ είναι λιγάκι στάσιμο τα τελευταία χρόνια. Ανέβηκε στην πλάτη μας το μπάσκετ. Οι διάφοροι παράγοντες που πέρασαν δεν το ανέβασαν το βόλεϊ εκεί που έπρεπε. Αυτοί που είναι τώρα στην ΕΟΠΕ όπως ο Χαλβατζής και οι υπόλοιποι προσπαθούν αλλά δεν είναι εύκολο ένα γκρεμισμένο σπίτι να το φτιάξεις από τη μία στιγμή στην άλλη με κολώνες και γωνίες μέσα στην κρίση. Πρέπει να το γκρεμίσεις και να το ξαναφτιάξεις. Δεν το λέω για να είμαι μαζί τους αλλά επειδή είμαι μέσα στα πράγματα, ενημερώνομαι και μαθαίνω».
- Εισέλθετε στο σύστημα ή εγγραφείτε για να υποβάλετε σχόλια
