Είναι γεγονός πως, σχεδόν απ την πρώτη στιγμή που πάτησε το πόδι του στην Ελλάδα, ο νέος  προπονητής της ομάδας Λεονάρντο Ζαρντίμ, αντιμετωπίστηκε με επιφύλαξη, δυσπιστία  μην πω και με μια κεκαλυμμένη εχθρικότητα. Από κόσμο και δημοσιογράφους.

Είναι γεγονός επίσης, πως δεν «εισπράτταμε» από την πλευρά της διοίκησης και καμιά ιδιαίτερη διάθεση να υπερασπιστεί τον προπονητή, τον οποίο η ίδια επέλεξε βέβαια.

Για λόγους ακατανόητους για μένα, υπήρχε μια ουδέτερη και «νίπτω τας χείρας μου» στάση, ακόμα και κατά τις «αθώες» μέρες της θητείας του, που αυτές αναμφισβήτητα θα έπρεπε να ήταν αυτές της προετοιμασίας, δηλαδή το πρώτο διάστημα της θητείας του στην ομάδα. Για έναν προπονητή που μόλις ήρθε στην ομάδα, μια ομάδα με σημαντικές απώλειες στο ρόστερ σε σχέση με την περσινή, χωρίς ανάλογη ενίσχυση στις μεταγραφές, και με το φάντασμα του Βαλβέρδε να πλανάται πάνω από Ρέντη και Καραϊσκάκη, σίγουρα η αίσθηση που άφηνε  η στάση της διοίκησης, σχετικά, δεν ήταν ούτε ένα κοτσάνι απ΄ την ανθοδέσμη με τα κόκκινα τριαντάφυλλα η οποία θα μπορούσαμε να πούμε πως αντικατοπτρίζει πλήρως, μεταφορικά, τη σχέση της διοίκησης με τον Ερνέστο.

Αυτά, λίγη σημασία είχαν, μιας και ο προπονητής έπρεπε να δείξει κι αυτός τις ικανότητές του  και αν έχει το βάρος να διαχειριστεί έναν σύλλογο σαν τον Ολυμπιακό, και βέβαια και την πρόσφατη, κυρίως ευρωπαϊκή ιστορία και συνέχειά του.

Είναι αλήθεια πως η ομάδα δεν ξεκίνησε καλά την φετινή χρονιά. Είναι περισσότερο αλήθεια όμως πως η ομάδα ξεκίνησε την φετινή χρονιά  ΑΚΡΙΒΩΣ όπως και πέρσυ. Προφανώς ανέτοιμος ο Ολυμπιακός του Ζ, χάνει στο Ναό απ τη Σάλκε, την, πολύ πιο έτοιμη (η οποία σημειωτέον μέχρι και την τελευταία μέρα ΕΝΙΣΧΥΕ ΤΟ ΡΟΣΤΕΡ ΤΗΣ με παίχτες παγκόσμιας κλάσης)  πρωταθλήτρια Γερμανίας.

Στον επόμενο αγώνα με τη Αρσεναλ στην Αγγλία, η ομάδα, εντελώς μεταμορφωμένη, σε ένα παιχνίδι σχεδόν καρμπόν με το περσυνό, χάνει στις λεπτομέρειες.
Εν τω μεταξύ, οι ψίθυροι από παντού εναντίον του προπονητή (μέσα στον απόηχο της γκρίνιας του κόσμου για λάθη, αστοχίες και κυρίως μη μεταγραφές της διοίκησης το καλοκαίρι)  έχουν γίνει πια κραυγές, ενίοτε και άναρθρες. Ο άνθρωπος που δεν άκουσε ούτε μια καλή κουβέντα από όταν ήρθε, που δεν του αναγνώρισε ΚΑΝΕΙΣ ούτε την παραμικρή δικαιολογία (το σημαντικότερο για μένα όμως παραμένει ότι ο ίδιος ΠΟΤΕ δεν επικαλέστηκε ούτε ΜΙΑ δικαιολογία) παραδίνεται αβασάνιστα στην αρένα με τους αφιονισμένους ΑΡΔ και τους έξαλλους οπαδούς.

Με αποκορύφωμα την ιστορικής ανευθυνότητας στιγμή, όπου η διοίκηση δια στόματος του ίδιου του προέδρου, κοινοποιεί στους οργανωμένους πως ΑΝ δεν φέρει το ΔΙΠΛΟ στη Μονπελιέ, θα ΤΟΝ ΔΙΩΞΩ.

Nομίζω πως αυτό και μόνο όχι απλά επικυρώνει όλα όσα επικαλούμαι παραπάνω για τη στάση της διοίκησης και τη σχέση της με τον προπονητή της ομάδας, αλλά, ακόμα χειρότερα, αποδεικνύει αδιαμφισβητητα ότι ο προπονητής είναι από ΑΝΑΛΩΣΙΜΟΣ μέχρι ΑΠΟΔΙΟΠΟΜΠΑΙΟΣ ΤΡΑΓΟΣ. Δηλαδή, για τη διοίκηση, το διπλό μέσα στην έδρα της πρωταθλήτριας Γαλλίας για το Τσαμπιονς Λιγκ, εχει περίπου την ίδια αξία με ένα διπλό μέσα στην έδρα του Θρασύβουλου για το κυπελλο ελλάδας. Τοσο απλά.

Εν πάση περιπτώσει, η ομάδα παίρνει το διπλό στη Γαλλία και στη συνέχεια η δουλειά, και η ποιότητα αυτής, του προπονητή αρχίζει να φαίνεται, με συνέπεια όλο και περισσότεροι να στριμώχνονται και μετά να κάνουν ουρά για το ποιος θα ανέβει στην τραμπάλα του Ζαρντίμ. Η ομάδα γίνεται όλο και καλύτερη, οι κραυγές, τουλάχιστον οι άναρθρες, σωπαίνουν και φτάνει και η στιγμή, όπου μετα από τρεις νικες στο Τσαμπιονς Λιγκ (όπως και περσυνή ομάδα), την εξσφάλιση της ευρωπαϊκής συνέχειας μεσω του Γιουρόπα (όπως και η περσυνή ομάδα) και η εξασφάλιση του πρωταθλήματος από πριν τα Χριστούγεννα (σίγουρα ΟΧΙ όπως και η περσυνή ομάδα) εισπράττουμε και μια κάπως «θετική» αύρα να προέρχεται και από τη διοίκηση σχετικά με τον προπονητή και τη δουλειά του.

Και πριν το ματς με τη βαζέλα είμαστε όλοι σίγουροι για την επικράτηση μέσα στο ΟΑΚΑ, και όχι μόνο. Επειδή όμως το ποδόσφαιρο είναι ένα άκρως χαοτικό άθλημα, τα πράγματα δεν εξελίσσονται σύμφωνα με τις προσδοκίες των περισσοτέρων, για λόγους που δεν εχει σημασία να θίξουμε πάλι.
Παρ’ όλα αυτά, ως αποκλειστικά υπεύθυνος, για άλλη μια φορά, φωτογραφίζεται ο προπονητής.
Οι ακατασχέτως, και ασχέτως, παπαρολογούντες αρχίζουν πάλι, όχι δειλά-δειλά, σαν έτοιμοι από καιρό, να εμφανίζονται πριονίζοντας στα φανερά την καρέκλα του προπονητή.
Με αποκορύφωμα την, κατ’ αυτούς, κάπως τραγική εικόνα της ομάδας στον επαναληπτικό του κυπέλλου με την Παναχαϊκή στην Πάτρα (καλό θα ήταν να ρίξουμε μια ματιά σ’ αυτό εδώ, για κάθε περίπτωση http://www.redsagainsthemachine.gr/articles/121223/i-panaxaiki-panteloniasma-kai-oi-eythiktoi), όπου ξεσαλώνουν.

Όμως και πριν από αυτόν τον αγώνα, οι προθέσεις όλων είναι εμφανείς. Βέβαια, ως γαύροι, είμαστε μαθημένοι απ’ την πολεμική εναντίον της ομάδας σε κάθε επίπεδο, οπότε, τουλάχιστον μιλώντας όσον αφορά εμένα, δεν πολυδίνω σημασία. Και περιμένω να περάσει αυτή η αναμενόμενα δύσκολη περίοδος για την ομάδα, να έρθει η διακοπή των γιορτών, και να μπούμε ήρεμοι –ίσως και ενισχυμένοι- στο δεύτερο και πολύ σημαντικό μισό της χρονιάς.
(ο γάτος ο Κλαρκ πχ, που αγαπάει το γαύρο και το ποδόσφαιρο, και ξέρει και ποδόσφαιρο, είχε προβλέψει την όχι καλή εικόνα της ομάδας –και πιθανά άσχημα αποτελέσματα- αυτή την περίοδο, παραπέμποντας μάλιστα και στην αντίστοιχη εικόνα –και αποτελέσματα- μεγάλων ομάδων σε όλα τα πρωταθλήματα την αυτή περίοδο. Τα αποτελέσματα, και φέτος, τον δικαίωσαν).

Εδώ να σημειώσω, ότι αυτή η περίοδος δεν ενέχει μόνο διακοπή λόγω γιορτών, αλλά και… μεταγραφές. Και ο κόσμος της ομάδας δείχνει πριν την έναρξη της μεταγραφικής περιόδου και τις διαθέσεις και τις προθέσεις του, ο οποίος βέβαια περιμένει την διόρθωση των, ομολογημένων απ την ίδια τη διοίκηση, καλοκαιρινών λαθών (εγώ δε συμφωνώ, αλλά δε θα φιμώσω κιόλας τον κόσμο). Και πριν ακόμα την έναρξη καλά καλά της μεταγραφικής περιόδου, έχουμε την κοινοποίηση της διοίκησης πως μεταγραφές γιοκ, εκτός ίσως του Πίνο. Ο κόσμος φυσικά ανεβαίνει, και παραμένει, στα κάγκελα. Όσον αφορά αυτό το γεγονός, εγώ δε λέω αν συμφωνώ η διαφωνώ (δεν εχει σημασία κιόλας) απλά ένα αναμφισβήτητο γεγονός καταγράφω.

Όπως είπα όμως πιο πάνω, τα δημοσιεύματα εναντίον του προπονητή έχουν αρχίσει και πριν απ τον αγώνα της Πάτρας.
Και φυσικά, όπως είπα ξανά, μαθημένοι είμαστε. Όμως, εκτός από αυτό, είμαστε και όλοι παροικούντες την Ιερουσαλήμ, και σε κάποια δημοσιεύματα δίνουμε περισσότερη σημασία από όσο σε άλλα.

Υπέπεσε στην αντίληψή μου, και σημείωσα, ένα δημοσίευμα στο οπισθόφυλλο του Φωτός την Τρίτη 18-12-2012, από τη στήλη που διατηρεί επί χρόνια εκεί ο επιφανής αρθρογράφος Μανώλης Γαβαθιώτης. Αυτό: