ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ Η ΟΚΤΑΡΑ ΣΤΗΝ ΞΑΝΘΗ ΚΑΙ ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΟΛΕΓΚ



27 Ιανουαρίου 1991 και στα πλαίσια της 16ης αγωνιστικής του πρωταθλήματος της σεζόν 1990-91, όπου έλαβε χώρα ίσως το πιο άγριο κυνηγητό του παρακράτους του βαρδινογιαννισμού εις βάρος του Θρύλου, υποδεχτήκαμε την Ξάνθη στο Καραισκάκη. Πασίγνωστες, τότε, οι φιλικές σχέσεις ΚΑΙ αυτής της επαρχιακής ομάδας με τον ''καπετάνιο'' aka Θαλή aka ΚΑΡΚΙΝΟ-γιάννη. Τα παραρτήματα του λαγού, όπως όλοι ξέρουμε, μια ζωή τα ''περιποιούμασταν'' ιδιαιτέρως. Στο συγκεκριμένο ματς, ανέλαβε τη δουλειά για πάρτη μας ο Όλεγκ Προτάσοφ. Κόσμος αρκετός, αλλά όχι πάρα πολύς, όπως συνέβαινε εκείνα τα χρόνια που πρωτομπήκε η ιδιωτική τηλεόραση στις ζωές μας και ουσιαστικά έδιωξε το γκοζμάκη από τα γήπεδα. Παλμός πάντως υπήρχε και σίγουρα υπήρχε απύθμενο μίσος για τα καμώματα του ΚΑΡΚΙΝΟ-γιάννη, όπως και των αχυρανθρώπων του, που ''τιμήθηκαν'' δεόντως για μία ακόμη φορά σε εκείνη τη σεζόν με τα συνθήματα της θύρας 7.
 
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΑ ΝΕΑ 28-1-1991
 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 
Τώρα το γιατί αυτή η πολύ καλή, για τα ελληνικά δεδομένα, ομάδα του Μπλαχίν δεν πήρε πρωτάθλημα, θα το εξηγήσουμε όταν ανοίξουμε το φάκελο ''πέτρινα χρόνια'', πηγαίνοντας βήμα-βήμα, παιχνίδι με παιχνίδι και βγάζοντας και βιντεάκια με χαρακτηριστικές αποφάσεις της διαιτησίας και όχι μόνο. Μέχρι τότε, απαντήσεις στο παραπάνω ερώτημα μπορεί να βρει κανείς στον κύριο Κιάππε και στην οικογένεια Carrington, της ''Δυναστείας'' του ελληνικού ποδοσφαίρου...

Σχόλια

Εικόνα canio

Το σημαντικότερο είναι να βλέπουν οι νεόγαυροι ότι παρά τα πέτρινα,πάντα είχαμε τον περισσότερο κόσμο και σχεδόν γεμάτο το ΝΑΟ(εξαίρεση είναι το ματσάκι το ματς με την ξάνθη)και ότι τα ζελεδοειδή,παρά το ότι έπαιρναν τα πρωταθλήματα(πώς τα έπαιρναν,είναι άλλο θέμα)και γενικά ήταν σε καλύτερη κατάσταση από τώρα,ούτε 10.000 δε μάζευαν και μάλιστα στο λαγΟΑΚΑ!
Να τα βλέπουν και να μην είναι αχάριστοι!
Υ.Γ1:Ακόμη μια απάντηση βέβαια και προς τα λαγουδάκια και γενικά όποιον έλεγε ότι οι γαύροι ήταν λιγότεροι πριν πάρουν τα πρωταθλήματα!

Εικόνα μαουνιέρης

Φίλε, πάντα ήμασταν (και εξακολουθούμε να είμαστε) περισσότεροι. Απλώς τα τελευταία χρόνια, σχεδόν όλα τα παιδάκια γίνονται γαυράκια. Παντού!