88 ΧΡΟΝΙΑ ΘΡΥΛΟΣ
Γράφτηκε απο Anonymous στις 00:31 | 10-03-2013
Σαν σήμερα, 88 χρόνια πριν, ιδρύθηκε το σωματείο-αρρώστια που μας έχει πάρει τα μυαλά. Φυσικά, όπως έχουμε ήδη δει, το σωματείο προυπήρχε με αυτό το όνομα για κάποιους μήνες νωρίτερα, αλλά έπρεπε να εγκριθεί και τυπικά από τις αρμόδιες αρχές. Με 33 ιδρυτικά μέλη, ο Θρύλος κίνησε προς τη δόξα. Μετά από εκλογές, προέκυψε και η πρώτη διοίκηση
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ 16-11-1966
Το όνομα του σωματείου, με νονό τον ΝΟΤΗ ΚΑΜΠΕΡΟ, ήταν το ''ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ'', ώστε να δωθεί μια οικουμενική διάσταση στην προσπάθεια των Πειραιωτών, με ευθεία αναφορά στο Ολυμπιακό ιδεώδες. Έμβλημα ο έφηβος νικητής των Ολυμπιακών Αγώνων, που ακριβώς επειδή ήταν έφηβος, φορούσε δάφνινο στεφάνι και όχι το στεφάνι από κότινο των ανδρών νικητών. Η ορμή του εφήβου, που με τη ζωντάνια και το σφρίγος του παρασύρει τους πάντες και τα πάντα στο διάβα του, θα γίνει η ευχή και η κατάρα, αναπόφευκτα, αυτού του Συλλόγου, επηρεάζοντας και την ψυχοσύνθεση των περισσοτέρων οπαδών του, που ανεξαρτήτως ηλικίας και μορφωτικού επιπέδου, για τα θέματα του Ολυμπιακού γινόμασταν, γινόμαστε και θα γινόμαστε μια ζωή έφηβοι. Χρώματα το κόκκινο και το λευκό, που τα έφερε από την Αγγλία ο Γιάννης Ανδριανόπουλος, από το Πανεπιστήμιο που σπούδασε και υιοθετήθηκαν από τους συνιδρυτές του Θρύλου, λόγω του συμβολισμού του πάθους -κόκκινο- και της αγνότητας -λευκό-, που θα συντροφεύουν για μια ζωή το καμάρι του Πειραιά μας. Πρώτος πρόεδρος ο Μιχάλης Μανούσκος, ενώ το πρώτο επίσημο παιχνίδι της ομάδας ποδοσφαίρου δώθηκε στις 12 Απριλίου 1925 απέναντι στη Φαληρική Ένωση. Σιγά σίγά πήραν γραμμή και άλλα αθλήματα, όπως η κολύμβηση -ναυτάκια Πειραιωτάκια οι Ολυμπιακοί, αναμενόμενο αυτό-, ο στίβος, το βόλλευ, το μπάσκετ και όλα τα υπόλοιπα τμήματα που κοσμούν με την παρουσία τους τον Ολυμπιακό Σύνδεσμο Φιλάθλων Πειραιώς.
Πρώτα και πάνω από όλα, όμως, την όλη προσπάθεια αγκάλιασε ο κόσμος του Θρύλου. Στην αρχή οι πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία που ήθελαν να πάνε κόντρα στους ''ντόπιους'', στην πορεία όλα τα Πειραιωτάκια που έβγαζαν αφρούς με την τότε αστική τάξη του Πειραιά, που την εκπροσωπούσε η ντροπή της πόλης μας, ο Εθνικός και στην πορεία οι εργάτες και ο απλός λαός σε όλο το Λεκανοπέδιο και αργότερα όπου υπήρχε ελληνισμός. Η ταύτιση του κόσμου μας με την ομάδα, τουλάχιστον για τα ελληνικά δεδομένα, υπήρξε και παραμένει πρωτοφανής, σε σημείο που το ''ΘΡΥΛΟΣ=Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ'' να ισχύει απόλυτα και να το βιώνουν πλήρως μόνο οι πιστοί του. Όταν οπαδοί άλλων σωματείων μνημονεύουν ακόμη ''μεγάλους παράγοντες'' και κλαίνε που τους έχασαν, ο Θρύλος προχωράει πάντοτε μπροστά, ακόμη και σε περιόδους που κολοσσοί επιπέδου ενός ΓΟΥΛΑΝΔΡΗ ή ενός ΚΟΚΚΑΛΗ έχουν περάσει στο περιθώριο, αθόρυβα και πάντοτε ΟΛΥΜΠΙΑΚΑ. Προσωποκεντρικό σωματείο η ΟΛΥΜΠΙΑΚΑΡΑ μας δεν υπήρξε ποτέ. Ήταν, είναι και θα παραμείνει Η ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ. Και τι θέλει ο ΛΑΟΣ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ από την ομάδα? Αυτό που σηκώνανε οι παππούδες μας σε πανί από τη δεκαετία του '50, όπως βλέπουμε στην αρχική φωτογραφία της ανάρτησης.
''ΟΛΥΜΠΙΑΚΑΡΑ ΜΗΝ ΠΡΟΣΒΑΛΛΕΙΣ ΤΟΝ ΘΡΥΛΟ ΣΟΥ. ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΝΙΚΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΓΚΟΛ''
Θρύλο τον Ολυμπιακό δεν τον έκαναν οι παίκτες του. Θρύλο τον έκανε ο κόσμος του, αυτό το ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ φαινόμενο στήριξης και αφοσίωσης σε μία ομάδα. Οι παίκτες σε όλα τα αθλήματα, είχαν, έχουν και θα έχουν την ''ιερή'' υποχρέωση να διατηρούν και να μην προσβάλλουν τον ΘΡΥΛΟ που παρέλαβαν, παραδίδοντάς τον στον επόμενο πιο ζωντανό, περισσότερο ακμαίο και ρωμαλέο.
Υπάρχουν πολλά παιχνίδια στην ιστορία μας που έγιναν ''σαν σήμερα''. Ένα υπήρξε το πιο χαρακτηριστικό, το ενδεικτικό του τι θα πει ''Ολυμπιακός=ο λαός του'', στην πιο δύσκολη ίσως περίοδο της ποδοσφαιρικής ιστορίας μας.
Ήταν τότε που ο Θρύλος, ριγμένος στα σκοινιά από απατεώνες παράγοντες που οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ-ΝΔ του φόρτωσαν, με ηγέτη εντός γηπέδου ίσως το μοναδικό παίκτη στα χρόνια του επαγγελματισμού που δικαιούται να μπει πλάι στα ιερά τέρατα του παρελθόντος, τον ΝΙΚΟΛΑ ΑΝΑΣΤΟΠΟΥΛΟ, αλλά με πραγματικό ηγέτη ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ, έδωσε σε όλους να καταλάβουν πως ''ό,τι κι αν κάνετε, όσους κι αν πεθάνετε, ο Θρύλος θα είναι πάντα μεγάλος'', που έλεγε και το ιστορικό πανί. Γιατί το μεγαλείο του το αντλεί από τον κόσμο του, αυτήν την αστείρευτη πηγή.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΟΛΥΜΠΙΑΚΑΡΑ ΚΑΙ ΜΗΝ ΠΡΟΣΒΑΛΛΕΙΣ ΤΟΝ ΘΡΥΛΟ ΣΟΥ. ΡΙΞΕ ΟΣΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΑΕΚ ΚΑΙ ΦΟΡΑ ΜΕ ΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ ΤΟ ΤΕΤΑΡΤΟ ΑΣΤΕΡΙ ΣΤΗΝ ΕΝΔΟΞΗ ΦΑΝΕΛΑ ΣΟΥ.
- Εισέλθετε στο σύστημα ή εγγραφείτε για να υποβάλετε σχόλια
Σχόλια
Ευχαριστώ όλους του σύγγαυρους για τα συγκινητικά τους λόγια. Στέλνω σε όλους την ερυθρόλευκη και ολυμπιακή αγάπη μου από την Κέρκυρα.
Έλα ρε Κερκυράρα
http://www.redsagainsthemachine.gr/sites/default/files/galleries/istoria...
Το άρθρο του ΜΑΟΥΝΙΕΡΗΣ πρέπει να κοσμεί την επίσημη ιστοσελίδα του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ
εβαλα το γιο μου να διαβασει το κειμενο του μαουνιερη. λεω να το τυπωσω και να του το δωσω να το μοιρασει στο σχολειο
ΤΟ ΤΙΜΙΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΘΡΥΛΟΥ
Είχαν –για μιαν ακόμη φορά– δίκιο οι αρχαίοι πρόγονοί μας που πρέσβευαν διαχρονικά το δόγμα «Αρχή σοφίας η των ονομάτων επίσκεψις», που, με λίγα και εντελώς σχηματικά λόγια, σημαίνει: «Αρχίζει κανείς να μαθαίνει και να παιδεύεται, αμέσως μόλις αρχίζει να σκέπτεται τί ακριβώς σημαίνουν οι λέξεις». Ας ακολουθήσουμε και εμείς, με τις μέτριες δυνάμεις μας, την αιώνια συμβουλή τους και ας δούμε, ας «επισκεφθούμε», ας προσπαθήσουμε να σκεφτούμε πάνω στο όνομα της αγαπημένης μας ομάδας: ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΦΙΛΑΘΛΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ.
Ας ξεκινήσουμε από τη μέση: στην ομάδα μας υπάρχουν ΦΙΛΑΘΛΟΙ. Είμαστε φίλαθλοι, παναπεί «αγαπάμε την άθληση και τους αθλούμενους». Η Ομάδα μας καλλιεργεί μεγάλο πλήθος αθλημάτων και πρωταγωνιστεί τόσο στην πατρίδα μας όσο και διεθνώς. Είναι τόσες πολλές οι διακρίσεις της, που άφοβα μπορούμε να συνεχίσουμε να ισχυριζόμαστε ότι είναι –όντως– αμέτρητες.
Αλλά στην ομάδα μας δεν είναι απλώς μεμονωμένοι φίλαθλοι. Η ομάδα μας είναι ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΦΙΛΑΘΛΩΝ. Οι φίλαθλοί της συνδέονται μεταξύ τους. Δεν είναι ξένοι ανάμεσά τους, δεν είναι μεμονωμένες προσωπικότητες, αλλά σύνολο προσωπικοτήτων, που καταρτίζουν μονάδα, ακριβώς επειδή τους συνέχει δεσμός. Η ομάδα μας δεν είναι «Αθλητικός Όμιλος», δηλαδή «παρέα» ή «κλειστή λέσχη συζητήσεων» (στα αγγλικά «club» – αυτό, άλλωστε, σημαίνει «όμιλος») που τυχαίνει και να αθλείται. Είναι άνθρωποι φίλαθλοι που συνδέονται στενά μεταξύ τους με τον δεσμό της αγάπης για τα σπορ, έτσι ώστε να απαρτίζουν ενιαίο σώμα με ενιαία διάνοια.
Η ομάδα μας είναι ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΦΙΛΑΘΛΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ. Η ιδέα της ίδρυσης συνελήφθη στον Πειραιά, όπου και υπογράφηκε η σχετική ιδρυτική πράξη. Δεν έμεινε όμως μόνο στον Πειραιά ¬– απλώθηκε παντού, στην Ελλάδα και στον κόσμο! Αλλά πώς να έμενε μόνο στον Πειραιά, αφού και μόνο το όνομα του μεγάλου λιμανιού μάς δείχνει ότι εκεί δεν υπάρχει στάση, αλλά διαρκής κίνηση. Ο «Πειραιάς» είναι «πορθμέας»: είναι αυτός που «σε περνάει απέναντι», αυτός που «σε βγάζει στον κόσμο».
Και, βέβαια, ο Πειραιάς, αφού έφερε στον κόσμο τον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΣΥΝΔΕΣΜΟ ΦΙΛΑΘΛΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ, δεν τον άφησε εκεί, αλλά τον έβγαλε στον κόσμο. Το τίμιο, δηλαδή το «πολύτιμο» και «ανεκτίμητο» όνομα ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ήρθε να εξειδικεύσει το ποιόν του ιδρυθέντος ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΦΙΛΑΘΛΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ. Το απαράμιλλης ωραιότητας επίθετο «ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ» είναι ό,τι πιο ελληνικό και συνάμα ό,τι πιο παγκόσμιο απαντάται στον ελληνικό πολιτισμό. Η λέξη αυτή παραπέμπει μεν στην Ολυμπία και στους Ολυμπιακούς Αγώνες –να, λοιπόν, ο αληθινός δεσμός μας ως φιλάθλων!–, πλην όμως μας βγάζει και έξω από τα όρια του στενού τόπου και μας κάνει διεθνείς και παγκόσμιους – να ο πορθμέας που μας κουβαλάει! Είμαστε περήφανοι που είμαστε του Πειραιά, όπως επίσης είμαστε περήφανοι που είμαστε του κόσμου όλου! Περήφανοι, δηλαδή «γαύροι»!
Και είμαστε και «θρύλος» – δηλαδή «μιλάνε για μας», δεν περνάμε ποτέ απαρατήρητοι. Και όχι μόνο μιλάνε για τον Ολυμπιακό, για τον Θρύλο, αλλά και τον θαυμάζουνε. Για ποια ομάδα έχουν γραφτεί «λαϊκά» τραγούδια; Μα μόνο για την ομάδα του μεγάλου λιμανιού, που τιμά το λιμάνι και τον απλό εργατικό του κόσμο διαχρονικά, από το 1925 έως και σήμερα, αλλά και όλες τις κοινωνικές τάξεις. Κάτω από τη σκέπη του Ολυμπιακού στεγάζονται οι πάντες, επειδή ο Ολυμπιακός με τη μεγαλοσύνη του, με την «αβερτοσύνη» του, όπως θα έλεγε και ο βάρδος μας ο Στράτος Παγιουμτζής, μπορεί να εμπνεύσει όποιον έχει συνείδηση της τοπικότητας, αλλά ταυτόχρονα και της παγκοσμιότητας. Αυτόν τον κοσμοπολιτισμό και αυτή την ανοιχτοσύνη την εγγυάται το ιερό όνομα Ολυμπιακός, που με την οξύνοια και τη διορατικότητά του το έβαλε στο ελληνικό καθημερινό λεξιλόγιο ο Νότης Καμπέρος, ο γενάρχης, του Θρύλου, στις 10 Μαρτίου 1925 στην Ταβέρνα του Μοίρα, στον Πειραιά.
Και από εκείνη τη σημαδιακή ημέρα το όνομα ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ έγινε καμάρι του Πειραιά και καύχημα της Ελλάδας ολόκληρης παντού στην οικουμένη. Ο «σύνδεσμος των πειραιωτών φιλάθλων» εντάθηκε και κραταιώθηκε τόσο πολύ, ώστε να είναι στα χείλη όλων των φιλάθλων, φίλων και αντιπάλων. Το μεγαλείο του Ολυμπιακού και του τίμιου ονόματός του αποδεικνύεται και από το ότι υπάρχει επίθετο «αντιολυμπιακός». Ποια άλλη ομάδα μπορεί να καυχηθεί για τέτοιο παράσημο; Και μόνο το ότι κάποιοι αυτοκαθορίζονται ως αντίπαλοί σου δίνει το μέτρο της δικής σου μεγαλοσύνης.
Ανδριανόπουλοι, Βάζοι, Μουράτηδες, Σιδέρηδες, Κρητικόπουλοι, Αναστόπουλοι, Καραπιάληδες, Τζόρτζεβιτς... επώνυμα αθλητών «βαριά» και «περιληπτικά». Περιέχουν όλη την ιστορία του ελληνικού αθλητισμού τυλιγμένη στην ερυθρόλευκη φανέλα και έχοντας σήμα τον αθάνατο έφηβο ολυμπιονίκη «με της δάφνης τα κλαριά» στο κεφάλι. Και βέβαια ένας τέτοιος Θρύλος μόνο με έναν μέγιστο Θρύλο της ελληνικής ιστορίας θα μπορούσε να συνδεθεί – το είπαμε: δεν είμαστε «όμιλος», είμαστε «σύνδεσμος»: με τον αρχιστράτηγο Γεώργιο Καραϊσκάκη, το όνομα του οποίου είναι το όνομα του γηπέδου μας, ένα όνομα ιερό και πολυσήμαντο που μας περιποιεί την ύψιστη δυνατή τιμή και κοσμεί ανεξίτηλα την ιστορία μας.
Ο Ολυμπιακός γίνεται σήμερα 88 ετών. Μεγαλώνει στην ηλικία και μαζί μεγαλώνει και στην αξία. Και μην ξεχνάμε τούτο το σημαδιακό: όσους τίτλους έχει μόνος του ο Θρύλος δεν τους έχουν όλοι οι άλλοι –οι «αντιολυμπιακοί»– μαζί.
Να ζήσει ο Ολυμπιακός, όχι εκατό, μα χίλια και άλλα χίλια χρόνια, και εκτός από διεθνής να γίνει και διαπλανητικός και διαγαλαξιακός, ακριβώς επειδή είναι η ομάδα του Πειραιά, αυτού που σε πάει πάντα απέναντι και σε βγάζει πάντα έξω στον κόσμο.
ΖΗΤΩ Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΦΙΛΑΘΛΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ!
Κανονικά το δικό σας κείμενο έπρεπε να'ναι απάνω και το δικό μου ως σχόλιο από κάτω και ούτε καν μην σου πω. Μπράβο και πάλι μπράβο.
ΖΗΤΩ Η ΟΛΥΜΠΙΑΚΑΡΑ ΜΑΣ.
ΖΗΤΩ Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΦΙΛΑΘΛΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ!
Αυτό τα περιέχει όλα, τα λέει όλα.
Φευγάτ' από μπρος φευγάτ' από μπρος, στο γήπεδο μπαίνει ο Ολυμπιακός
Φτερά στα πόδια καρδιά μες στα στήθια
που δώσαν θριάμβους σαν παραμύθια
παίζουν με τέχνη ατρόμητοι λύκοι
και τα φτερά της ανοίγει η νίκη
Πασάρει ο ένας ο άλλος σουτάρει
ο εχθρός τα χάνει σωστός πανικός
άλλος προσέχει κι εκείνος μαρκάρει
Θρίαμβος, Νίκη, Ολυμπιακός...
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ
Παλληκάρια διαλεχτά της νίκης παιδιά
δύναμη τέχνη ατσάλι καρδιά
ένα... δυο... τρία... γκολ παντού πανικός
Θρίαμβος, Νίκη, Ολυμπιακός.
υγ. ΘΡΥΛΕ ΘΕΕ ΜΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΕ ΜΟΥ
Αρθρογράφε μου ξέρεις τί τους αξίζει;
Ένα κανάλι που θα δείχνει από το πρωί ως το βράδυ τις βούτες -αφίσα WHY του πολέμπυ του Βιετνάμ- του Σαραβούτα...
Αυτά τα έχουν ξεχάσει και οι δικοί μας, καθότι χωρίς κρίση και μνήμη, έχουν φθάσει σε σημείο να απαξιώνουν τον Θρύλο μας
Και τί είναι 88 χρόνια, για έναν ΘΡΥΛΟ;
Μια τιποτένια στιγμή στο Σύμπαν
ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΣ ΠΟΛΛΑ