ΤΟ ΚΥΠΕΛΛΟ ΤΟΥ 1973
Γράφτηκε απο Anonymous στις 11:34 | 17-06-2013
Κυριακή 17 Ιουνίου 1973. Στάδιο Καραισκάκη. Τελικός Κυπέλλου Ελλάδος της σεζόν 1972-73. Ολυμπιακός εναντίον ΠΑΟΚ. Μετά το ΘΡΥΛΙΚΟ πρωτάθλημα του 1973, ήρθε η ώρα για ένα ακόμη ΘΡΥΛΙΚΟ Κύπελλο. Ήρθε η ώρα για ένα ακόμη ΘΡΥΛΙΚΟ νταμπλ, καλύτερα, το πρώτο μετά το 1959 και την χρυσή εξαετία της ΟΜΑΔΑΡΑΣ του '50. ''Βαλιτσοφόροι'' και ''Επαναστάτες'' δεν άφηναν σε αυτά τα 14 χρόνια τον Θρύλο να κατακτήσει αυτό που δικαιούταν. Έπρεπε να εμφανιστεί ο ΤΙΤΑΝΑΣ, ο ΚΟΛΟΣΣΟΣ ΓΟΥΛΑΝΔΡΗΣ, για να αποκατασταθεί η τάξη. Και αυτό έγινε με εμφατικό τρόπο, με νίκες εντός γηπέδων και πολλά πανηγύρια εκτός αυτών, από το λαό του Ολυμπιακού που έβλεπε τα όνειρά του να γίνονται πραγματικότητα. Το νικητήριο γκολ του Θρύλου, το έβαλε ο Αγγελής και με σκορ 1-0 πήραμε την κούπα. Την ορμή όμως και το πάθος τα έβαλαν οι χιλιάδες γαύροι, που παίρνανε εισιτήρια μέσα από τα χέρια των Παοκτζήδων και έκαναν το Καραισκάκη κολαστήριο. Ας δούμε τις εφημερίδες της εποχής.
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ 18-6-1973
EΦΗΜΕΡΙΔΑ ΦΩΣ ΤΩΝ ΣΠΟΡ 18-6-1973
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΦΩΣ ΤΩΝ ΣΠΟΡ 19-6-1973
Η ΘΡΥΛΙΚΗ 11ΑΔΑ ΤΩΝ ΚΥΠΕΛΛΟΥΧΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ 1973
ΚΕΛΕΣΙΔΗΣ
ΓΚΑΙΤΑΤΖΗΣ
ΑΓΓΕΛΗΣ
ΣΙΩΚΟΣ
ΓΚΛΕΖΟΣ
ΒΙΕΡΑ
ΠΕΡΣΙΔΗΣ
ΓΙΟΥΤΣΟΣ
ΥΒ
ΡΟΜΑΙΝ
ΔΕΛΗΚΑΡΗΣ
Προπονητής φυσικά ο Λάκης Πετρόπουλος, που ''χαλούσε'' πολλούς βαζελοχουντικούς καθοδηγώντας τον Θρύλο. Ήταν παλαίμαχος του ΠΑΟ και πρώην προπονητής του, αλλά προτίμησε τον Ολυμπιακό και τον διέγραψαν μέχρι κι από μέλος του ΠΑΟ.
- Εισέλθετε στο σύστημα ή εγγραφείτε για να υποβάλετε σχόλια
Σχόλια
NIKOΣ ΓΟΥΛΑΝΔΡΗΣ = ΟΣΟ ΠΕΡΝΑΕΙ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΘΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΘΡΥΛΟΣ! ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΩ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΒΙΒΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΙΓΑΝΤΑ ΑΥΤΟΝ!
Όσο αξιοπρεπής και επιπεδάτος άνθρωπος να ήταν ο Πετρόπουλος (παίζεται καμμιά φορά εκείνο το ωραίο ταινιάκι "οι άσσοι των γηπέδων" με Μουράτη, Λινοξυλάκη, Πετρόπουλο κτλ), προπονητικά πρέπει -διότι δεν τα πρόλαβα- να ήταν κατώτερο επίπεδο απ'το σύνολο που προπονούσε. Δηλαδή αυτούς τους παίχτας αν τους προπονούσε ένας Φάντροκ, ένας Τσαϊκόφκσι, ένας Μπόμπεκ, ένας Μπούκοβι, ένας Λόραντ κτλ θα πετύχαινε η ομάδα και μια ευρωπαϊκή πορεία πιο εντυπωσιακή. Δέον σημειωθεί ότι αυτό το νταμπλ επετεύχθη πέραν των όποιων εξωαγωνιστικών και εναντίον μιας απ'τις καλύτερες ομάδες στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Ο Γουλανδρής είναι η ενσάρκωση του ονείρου όλων των φανατικώνε οπαδώνε στον κόσμο. Να χα λεφτά να πάρω την ομάδα ΜΟΥ
Εννοείς τον ΠΑΟΚ προφανώς, ως ''μία από τις καλύτερες ομάδες στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου''. Στο συγκεκριμένο πρωτάθλημα, πήρε πολλά ματς στα χαρτιά και με ανοιχτά πόδια αντιπάλων. Άσε που ο τρόπος που συγκέντρωσε τους παίκτες εκείνης της περιόδου, είναι να μασάς και να φτύνεις χάμω, με τις χουντικές αβάντες, τη διάλυση των υπολοίπων μικρών Συλλόγων της Μακεδονίας και τα υπόγεια δάνεια.
Για Πετρόπουλο-Γουλανδρή συμφωνούμε. Αν δεν είχε προβλήματα υγείας ο Γουλανδρής, ίσως είχαμε ήδη κάνα Ευρωπαικό τώρα...
Πέρα απ'τα εξωαγωνιστικά, το πλέον χτυπητό είναι πώς πραξικοπηματικά ξαναπήρε ντομπαιχταρά Κούδα και τονε στέρησε από μας, ως ομάδα ήταν ο καλύτερος μπάοκ της ιστορίας και μια απ'τις καλύτερες ελληνικές όλων των εποχών. Αν δεν ήταν δηλαδή ο Ολυμπιακός, θα'χε κάνει μια μίνι δυναστεία. Αν και η αλήθεια είναι ότι γενικώς εκείνη την περίοδο κάπως έκατσε στην Ελλάδα μια έκρηξη ταλέντου με γύρω στους 15 παίχτες που στεκόταν άνετα σε πρωτοκλασάτες ομάδες της αλλοδαπής κι άλλους 30 ένα σκαλί πιο κάτω.
Η αλήθεια είναι πως νόμιζαν οι Έλληνες ότι οι Δομάζοι-Δεληκάρηδες-Κούδες, όπως και αυτοί που έρχονταν από το εξωτερικό για να παίξουν στις ελληνικές ομάδες, θα στέκονταν άνετα έξω. Υπάρχουν αρκετά άρθρα δημοσιογράφων της εποχής που χαρακτηρίζουν το ποδόσφαιρο που παιζόταν στην Ελλάδα ''θλιβερή καρικατούρα του εξωτερικού''.
3 προπονήσεις τη βδομάδα κι ένα χαλαρωματάκι πριν το ματς. Ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο. Που να συγκριθεί με τα τόταλ φούτμπολ του εξωτερικού. Αν βάλεις όμως το Δομάζο, το Δεληκάρη, τον Κούδα, τον Παπαϊωάννου, τον Μποτίνο κτλ σε φουλ προπόνηση δε νομίζω να'χανε θέμα και στο ψηλότερο επίπεδο.
Πιστεύεις ότι σήμερα γίνεται κάτι διαφορετικό στην Ελλάδα? Ανάθεμα κι αν υπάρχει ομάδα με πάνω από μία δυνατή προπόνηση την εβδομάδα μέσα στην χρονιά. Αρχίζουν τα ''πονάκια'', οι ''ενοχλήσεις'', οι διαρροές για ''κακή προπόνηση'', οι γκρίνιες, τα περίεργα δημοσιεύματα στο ''φιλικό'' Τύπο, παίρνει το μήνυμα ο χ,ψ προπονητής και τέρμα. Δες την ιστορία με Βαλβέρδε, Ζαρντίμ, Τεν Κάτε.
15 στα 29 τότε!
Τί ομαδάρα ήταν εκείνη! Τι γκολάρα είχε πετύχει ο γίγαντας Θανάσης Αγγελής!
Είχε δίκιο το ΦΩΣ: "Εκατομμύρια Ολυμπιακοί κλαίνε για το νταμπλ". Δια πυρός και σιδήρου περνούσαμε και παίρναμε τους τίτλους, με όλο το άγριο χουντοπολιτοαθλητικό κατεστημένο να μας κυνηγάει σαν αγέλη λυσσασμένων λύκων. Ν' αγιάσουνε τα κόκκαλα του Νίκου Γουλανδρή. Τί ν' αγιάσουνε; ΕΧΟΥΝ ΑΓΙΑΣΕΙ!!!
Πραγματικά, αυτό πιστεύω κι εγώ ρε Γιώργο. Δεν ξέρω τι έχει κάνει στη ζωή του και η αλήθεια είναι ότι κάποιες πολιτικές φιλίες του -δημοκρατικές εννοώ- δεν ήταν και το καλύτερο δείγμα για να τον κρίνουμε. Μόνο όμως η χαρά που έδωσε σε τόσο κόσμο, ξοδεύοντας 40 εκ. δραχμές από την τσέπη του τη δεκαετία του `70 και βάζοντάς τα με αυτούς που δεν τολμούσε σχεδόν κανείς να τα βάλει, τότε, αρκεί για να τον ανταμείψει ο Θεός, όσο βαρύγδουπο κι αν ακούγεται αυτό.
Και βέβαια, φίλε μου Σάββα. Οι φιλόλογοι λένε: "Ομηρον εξ Ομήρου κρίνειν". Και οι Ολυμπιακοί λέμε! "Γουλανδρήν εκ Γουλανδρή κρίνειν"! Τί πίστευε πολιτικώς Ο Νίκος Γουλανδρής, ε ναί, μας είναι παντελώς αδιάφορο - δεδομένου μάλιστα ότι δεν υπήρξε ούτε δωσίλογος ούτε χουντόπιασμα. Αντιθέτως μάλιστα: δεν "κάθησε" στους Χουνταίους. Λέω τ' όνομά του και ανατριχιάζω.