ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΔΕΝ ΗΤΑΝΕ ΓΙΟΡΤΗ
Γράφτηκε απο Anonymous στις 00:22 | 17-11-2013
Τι ήτανε το Πολυτεχνείο? (δεξί κλικ-άνοιγμα σε νέα καρτέλα πάνω στις φωτογραφίες, για να μεγεθυνθούν και να διαβαστούν πιο άνετα)
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΒΡΑΔΥΝΗ 15-11-1973
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΒΡΑΔΥΝΗ 16-11-1973
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΒΡΑΔΥΝΗ 17-11-1973
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΒΡΑΔΥΝΗ 19-11-1973
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΒΡΑΔΥΝΗ 22-11-1973
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΒΡΑΔΥΝΗ 31-8-1974
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΒΡΑΔΥΝΗ 10-8-1974
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΒΡΑΔΥΝΗ 30-8-1974
40 χρόνια από τη μαζική εξέγερση για τη Δημοκρατία. Σύμβολό της, πέρα από το τανκ στην πύλη του ΕΜΠ, η ματωμένη ελληνική σημαία.
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΒΡΑΔΥΝΗ 19-8-1974
Φυσικά, όπως και όλα τα σκοτεινά, παρακρατικά μορφώματα, είχε στενές σχέσεις με το βάζελο η χούντα των ''Επαναστατών''. Έτσι, στις 25 Νοεμβρίου 1973, ούτε 10 μέρες μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου, ο οπαδός και μέλος του ΠΑΟ Ιωαννίδης ανέτρεψε τον Παπαδόπουλο. Μία από τις πρώτες ενέργειες του αόρατου δικτάτορα των ΕΑΤ-ΕΣΑ ήταν η απαγόρευση κυκλοφορίας της ''Βραδυνής'', στη 1 Δεκεμβρίου 1973. Κυκλοφόρησε ξανά εκτάκτως στις 23 Ιουλίου 1974, μεταδίδοντας πρώτη σε όλη την Ελλάδα την είδηση της επιστροφής του Καραμανλή από το Παρίσι και την πτώση της χούντας.
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΒΡΑΔΥΝΗ 23-7-1974
Η αρχή του τέλους των ''Επαναστατών'' γράφτηκε με το αίμα αθώων Ελλήνων. Kι όπως είχαμε πει στην περυσινή σχετική μας ανάρτηση, σήμερα γιορτάζουν όλοι οι Έλληνες. Όποιος διαφωνεί, περαστικά και βιξ για τα λαιμά του. Α, και καλή ανάγνωση στους διαφωνούντες.
- Εισέλθετε στο σύστημα ή εγγραφείτε για να υποβάλετε σχόλια
Σχόλια
Χίλια εύγε, Συρρατμίτες! Η ημέρα αυτή είναι μεγάλη.
Πέρα από οποιεσδήποτε πεποιθήσεις, το Πολυτεχνείο είναι το σύμβολο του αγώνα για την ελευθερία και τη δημοκρατία και πρέπει όλες οι γενιές να το θυμούνται για να μην επαναληφθούν τέτοιες καταστάσεις. Τιμή και δόξα σε αυτούς που θυσίασαν τη ζωή τους για τέτοια ιδανικά.
ΙΟΥΛΙΟΣ ΤΟΥ ΄74... Σαράντα και βάλε, χρόνια πίσω... Στον περίβολο του ΚΑΤ, απόγεμα, μαζεμένοι καμιά 350ριά έφεδροι γιατροί, επιστρατευμένοι, συζητάνε όρθιοι, καθιστοί κάπου, οκλαδόν στην άσφαλτο, για το τί μέλλει γενέσθαι.... Όλοι στο χακί... Όλοι από δεύτερη νεότητα και πάνω... Άκουγες ένα μακρόσυρτο βουητό σοβαρών συνομιλιών... Μέσα σ΄αυτούς κι ένας νεαρός - απολυμένος μέχρι πριν μια βδομάδα - έφεδρος ανθυπίατρος, που τούχαν χρεώσει την υποδιεύθυνση του ΚΑΤ. Κάπου 300 εκατομμύρια δραχμές τότε, λες και δεν υπήρχαν άλλοι ανώτεροί του σε βαθμό γιαυτή τη δουλειά. Τέλος πάντων...
Όταν περιμένεις ότι ο ΠΟΛΕΜΟΣ είναι κάτι που΄ρχεται ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ, παθαίνεις... Όταν συνειδητοποιείς ότι ΜΠΟΡΕΙ σε λίγες μέρες ΝΑ ΣΚΟΤΩΣΕΙΣ ή ΝΑ ΣΚΩΤΩΘΕΙΣ, σου΄ρχεται ένα μούδιασμα, ένα θόλωμα ελαφρό, τσακ! η καρδιά σου αρχίζει ΞΑΦΝΙΚΑ να χτυπάει γρήγορα και δυνατά χωρίς να΄σαι ικανός να το ελέγξεις όσο και να προσπαθείς, μέχρι πάλι ν΄απομακρυνθεί κάπως αυτό το...σύνδρομο της βασανιστικής αναμονής και να ξεχαστείς, για λίγο όμως, αφού το πούστικο ξανάρχεται στο νου σου, θέλοντας και μη... Η παρέα πάντως των...ομοιοπαθών, βοηθάει να τη βγάζεις...
Κάποιες ΦΗΜΕΣ ( τ΄ακούτε βαζελάκια;) απ΄το πρωϊ εκείνης της μέρας, μιλούσαν για κάτι σημαντικό που θα συνέβαινε από στιγμή σε στιγμή στη χώρα, κάτι που θ΄άλλαζε ριζικά τα πράματα και πιθανώς και την έξέλιξη αυτής της ψυχοκτόνας προ-πολεμικής αναμονής... Παρενθετικά να πω, ότι αν άρχιζαν οι εχθροπραξίες με τους Τούρκους, αυτός ο νεαρός ανθυπίατρος γνώριζε - όπως κι όλοι οι συνάδελφοί του - πως του΄χανε στρώσει...χαλί για τον Έβρο. Πρώτη γραμμή που λένε, να χέσω μέσα, λόγω νεαρής ηλικίας και προϊστορίας του στις Ειδικές Δυνάμεις...
Σε μια στιγμή, σαν να πήρε τ΄αυτί του κάτι απ΄το τρανζίστορ στη βεράντα κάποιου ηλικιωμένου ζευγαριού, έξω και κολλητά απ΄τη μάντρα του ΚΑΤ... Κάτι για...αναμένεται και τα τοιαύτα, οπότε πετάχτηκε σαν ελατήριο όρθιος απ΄το ασφάλτινο έδαφος της αυλής του ΚΑΤ, πήρε βαθιά αναπνοή και μ΄όλη του τη δύναμή φώναξε στο ζευγάρι της βεράντας: ΄΄Πιοοοο δυνατάααα...΄΄. Και το τρανζίστορ, άνοιξε τέρμα και όλοι ακούσανε μέσα σε...κατανυκτική τώρα σιωπή να λέει για την αναμενόμενη άφιξη του έκπτωτου πρωθυπουργού στη χώρα απ΄τη Γαλία, με το αεροπλάνο του Ζισκάρ ντ΄Εστέν κ.τ.τ....
Το τί πανηγύρι έγινε, μετά το άκουσμα τούτης της είδησης τότε, ήταν άλλο πράμα... Την...νεκρική σιγή, ακολούθησαν ιαχές, πανηγυρισμοί, γέλια και μια... ζεματιστή πια αδημονία για τα ευχάριστα που θα΄ρχόντουσαν και πιότερο βέβαια απ΄όλα για την απομάκρυνση του ενδεχόμενου μιας ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ... Μιας καταστροφής περίπου σίγουρης, αφού είμασταν εντελώς ανέτοιμοι και απαράσκευοι για πολεμική αναμέτρηση με τους απέναντι... Ας λέγαν ό,τι θέλανε τα χουντικά ραδιόφωνα. Βαδίζαμε για νέα Μικρασιατική τραγωδία... Το πέλαγος του γράσσου στα κιβώτια με τα ντουφέκια, το θυμάται ακόμα ο νεαρός ανθυπίατρος...ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΝΕΤΟΙΜΗ Η ΧΩΡΑ ΓΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ...
Σε δυο μέρες, το γιατρουδάκι πήρε φύλλο πορείας για το...σπίτι του. Έξω απ΄τΟ ΚΑΤ, τον περίμενε όλο αγωνία για να τον παραλάβει, η μέλλουσα γυναίκα του...
Υ.Γ. Αυτή η τελευταία φωτογραφία της Βραδυνής στην ανάρτηση, υπήρξε η αφορμή για τούτο το σχολιάκι...
Τεράστιος σεβασμός και μπράβο για την ανάρτηση και την καθαρή σας θέση παιδιά.
Όσο δεν συνέβησαν τα γεγονότα του Πολυτεχνείου τόσο δεν συνέβησε και το ολοκαύτωμα. Καταδικασμένοι όσοι λαοί λησμονούν την ιστορία τους. Τιμή και δόξα στις ψυχές που χάθηκαν.
Μολις άκουσα στο #skai_xeftiles τον Πορτοσάλτε σχολιάζοντας την πορεία που βρίσκεται σε εξέλιξη αυτή τη στιγμή...να αναρωτιέται αν αυτό το "τελετουργικό" του Πολυτεχνείου εξυπηρετεί κάτι... και αν θα πρέπει να συνεχίσει να υπάρχει...!!!
Ειναι γνωστό οτι η οικογένεια Αλαφούζου με σαφήνεια έχει κεντροδεξιό προσανατολισμό. Επίσης είναι γνωστό σε όλους ότι αποτελεί δεκανίκι της Κυβέρνησης και προκειμένου να παρέχει της υπηρεσίες της σ’ αυτό το επίπεδο… εχει προσλάβει το γνωστό φαντεζί, φωτογενή, ιδιοτελή, εκπορνευόμενο θίασο από Μπάμπηδες, Πορτοσάλτες, Ευαγγελάτους, Μπογδάνους, Θωμαϊδηδες, και άλλα ζώα της πλούσιας πανίδας και του ζωικού βασιλείου της Χώρας μας…
Φυσικά όλο αυτό το Τσίρκο υποτάσσεται, υπακούει τυφλά και εντάσσεται στο κλίμα μιας αμφίδρομης ληψοδοσίας, «δοσοληψίας» και κατ' επέκταση «δούναι και λαβείν» μεταξύ του ίδιου και της εκάστοτε Κυβέρνησης και μεταφράζεται μέσω γενναίων διαφημιστικών κονδυλίων από κρατικούς οργανισμούς προς το τηλεοπτικό κανάλι, τους ραδιοφωνικούς σταθμούς ή τις εφημερίδες του…
Ασχετα όμως με τα παραπάνω...πρέπει να υπάρχει και ένα όριο...στις δημόσιες τοποθετήσεις...του κάθε συνειδητοποιημένου, πασιφανή, αέναου, σωβινιστή, εμετικού, βαλσαμωμένου ηλιθιου...!!!
Οσον αφορά το ερώτημα που έθεσε ο συγκεκριμένος δημοσιογράφος...το μόνο που έχω να πω είναι αυτό:
"Πορτοσάλτα και γαμήσου...θλιβερό «πτωχό τω πνεύματι» ανθρωποειδές...
Βράδιασε... τρέξε σπίτι...για την αγαπημένη σου συνουσία με απουσία στύσης...σε μονίμως bottom ρόλο… καθώς και το λατρεμένο σου παθητικό spanking...!!!
Έχω μια κρεμάλα ρεζερβέ για τον Μπάμπη μόλις ο λαός κάνει το μπραφ. Ο Πορτοσάλτε θα έχει και αυτός "ειδική μεταχείριση".
Θλιβερό δεν είναι μόνο ότι πολλοί αμφισβητούν την ύπαρξη των νεκρών.
Θλιβερό είναι επίσης πως απέναντι στις δολοφονίες, στους βασανισμούς, στις εξορίες, και στην φίμωση μιας ολόκληρης κοινωνίας πολλοί έχουν βρει το δικό τους αντίβαρο. Σε μια προσπάθεια απενοχοποίησης του καθεστώτος και κυρίως της ίδιας τους της συνείδησης κάποιοι προτάσσουν τα έργα οδοποιίας που έγιναν μπροστά στο σπίτι τους, την ηλεκτροδότηση των ορεινών χωριών τους ή τα αρδευτικά των μποστανιών...
ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ
Σωστος σε ολα Τσιφ.
Εδω στα μερη μου να ακουσεις τι μαργαριταρια λεγονται..
Μιλας για χουντα και γυρνανε καποιοι και σου λενε:
''Μα τοτε μας εφτιαξαν...γκαμπινεδες.Αν δεν ηταν η χουντα ακομα στις...καλαμιες θα χεζαμε!''
Το κορυφαιο ειναι οτι σε μερικα χωρια αν τους ρωτησεις ποιος ανακαλυψε τον ηλεκτρισμο θα σου απαντησουν "Ο Παπαδοπουλος!!"
Ντροπη σε οποιον δεν αποδεχεται τα ιστορικα γεγονοτα αυτου του τοπου..
Ο ΣΑΚΑΦΛΙΑΣ ΗΤΑΝ ΓΑΥΡΟΣ ΚΑΙ ΓΑΜΙΑΣ
Α ρε Τσιφ. Την περίμενα την τοποθέτησή σου σήμερα. Ήθελα να την ακούσω αυτήν τη φωνή, την ήπια, τη στρωτή και την καίρια. Ακριβώς όπως τα είπες είναι. Συμπληρώνω απλώς ότι πολλοί αγρότες ευεργετήθηκαν απ' τα δήθεν φιλολαϊκά μέτρα των απριλιανών και πράγματι αισθάνθηκαν ευγνώμονες. Δεν είχαν ιδέα για το τι συνέβαινε στην πόλη. Δεν είχαν διαβάσει το "1984" του Orwell. Δεν ήξεραν. Δεν μπορούμε να τους κατηγορήσουμε. Ήταν άνθρωποι απλοϊκοί, με περιορισμένες προσλαμβάνουσες και άδολη ματιά στα πράγματα. Μπορούμε όμως να κατηγορούμε τους σημερινούς νοσταλγούς της επταετίας με την επιλεκτική μνήμη και την επιλεκτική λήθη. Και φοβάμαι, φίλε και συρρατμίτη, ότι ελόγου τους πληθαίνουν...
Συρρατμίτης: θεϊκό συναπτικό σπινθήρισμα εγκεφαλικών κυττάρων...Συγχαίρω.
μπραβο μαγκες...μπραβο γιατι όπως παντα γραφετε όπως πρεπει
ντροπη σε οποιον θελει να αλλαξει τα γεγονοτα μιας χωρας που τα εχει δει ΟΛΑ μα ΟΛΑ...μιας χωρας που εχει βγαλει παλικαρια που για να μπορω εγω να γραφω σημερα ότι μου κατεβει εδωσαν την ζωη τους.
ΜΟΝΟ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΜΟΥΝΙΑΑΑΑΑΑ
την τιμη της ξεπουλημενης νεοελληνικής κοινωνίας την έσωσε μια χούφτα μακρυμάλληδες. Αφού δε μπορούμε να τους μοιάσουμε καλύτερα να το βουλώσουμε. Και κυρίως να μη τους συκοφαντούμε.
Τους τα λένε τα μπάσταρδα ξαδερφάκια τους από την οννεδουλα ρε παιδιά..
τι να κάνουν και αυτά τα καημένα-καθυστερημένα
τιμη για παντα στους νεκρους αυτης της εξεγερσης...τιμη για παντα και σε ανθρωπους όπως ο Ιάκωβος Κουμής,η Σταματίνα Κανελλοπούλου και Μιχάλης Καλτεζάς που καποια ενστολα καθαρματα τους πηραν τη ζωη,επειδη βρεθηκαν σε πορειες για το πολυτεχνειο κάποια χρόνια αργότερα...Δεν Ξεχναμε
Μαθητής Γυμνασίου ήμουν και τα θυμάμαι όλα....Ο εορτασμός της πρώτης επετείου,συνέπεσε με παιχνιδι με τους ακατανόμαστους,στο Καραϊσκάκη.Νικήσαμε 2-1 με γκολ του Κρητικόπουλου και του Γαλάκου.Προτίμησα να πάω στην πορεία,προς την Αμερικάνικη πρεσβεία(ίσως και γιατί ο Αλέκος Σπαρτίδης ήταν φίλος μου), παρά στο Καραϊσκάκη ,στην διάρκεια της οποίας έμαθα και πανηγύρισα το αποτέλεσμα. Από τότε δεν έχασα πορέία ακόμα και σαν στρατιώτης (ένστολος).Και σήμερα θα είμαι στην πορεία στο Ηράκλειο, για να τιμήσω τον φίλο μου και τους άλλους που έχασαν την ζωή τους,αλλά και γιά να χαλάσω τον ύπνο,τουλάχιστον,αυτών που καταστρέφουν την ζωή και την αξιοπρέπειά μας.Μπράβο στο RATM για το αφιέρωμα,που δείχνει ότι παρά την τρέλλα μας με τον Θρύλο, ξέρουμε πολύ καλά τι γίνεται γύρω μας
Στο δημοτικό απέναντι,στα μεγάφωνα βραχνή η φωνή του Βασίλη Παπακωνσταντίνου τραγουδάει "Ο Πέτρος ο Γιόχαν κι ο Φράντς" το εκπληκτικό 3ος Παγκόσμιος του Μάνου Λοϊζου και αισθάνομαι ανατριχίλα...συνειρμικά νιώθω στα ρουθούνια μου τη μυρωδιά του καμένου και τα μάτια μου να τσούζουν από τα δακρυγόνα...
Γυρίζω στη τηλεόραση και βλέπω διάφορες χαζογκόμενες να ασχολούνται με την βίσση,μεσήλικες λαϊκιστές παρουσιαστές να μιλάνε με επαγγελματίες πολιτικούς δήθεν "επαναστάτες"...
ξεχάστηκαν αδέλφια τα βασανιστήρια και οι εξορίες,η θυσία ακόμα και της ζωής σας για τη δημοκρατία και την ελευθερία...
Φίλε Red Apple, μὲ συγκίνησες. Εἶχα παρόμοιες ἐμπειρίες μἐ σένα, ἁπλῶς ἤμουν λίγο μικρότερος, ἀκόμα στὸ δημοτικό. Τότε ἔμενα στὴν Πατησίων, πιὀ κοντὰ στὴν Πλατεία Κολιάτσου. θυμᾶμαι τὰ τὰνκς νὰ περνᾶνε, καὶ νὰ προσπαθῶ νὰ τὰ διακρίνω μέσα ἀπ᾽τὰ μισόκλειστα παντζούρια τὰ ξημερώματα... καὶ τὸν ραδιοφωνικὸ σταθμό.
Ἀς μὴν ξεχνᾶμε μόνο ὅτι σ᾽ αὐτὴ τὴν ἱστοσελίδα εἴμαστε ὅλοι Ὀλυμπιακοί, κι αὐτὸ συνιστᾶ ἱερὸ δεσμὸ ποὺ ὑπερβαίνει ὅλες τὶς διακρίσεις.
Είδα το άρθρο χθες το πρωί, μου άρεσε και πήγα να σχολιάσω. Δυσκολεύτηκα και το άφησα. Δεν ήξερα τι να πρωτογράψω. Ξαναμπήκα το βράδυ για να σχολιάσω, αλλά πάλι δεν μπόρεσα. Είναι τόσο ωραίο το άρθρο και τόσα εύστοχα τα σχόλια, που δεν έχω να προσθέσω κάτι. Θα επαναλάβω και θα γράψω μόνο κάποιες φράσεις που πρέπει να μείνουν στη συνείδηση του κόσμου σαν πανάκεια, μετά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου:
Από τους συμμετέχοντες στο Πολυτεχνείο το 95% δεν βολεύτηκαν. Το 5% καπηλεύθηκε τη συμμετοχή του για να κάνει πολιτική και όχι μόνο καριέρα.
Στο Πολυτεχνείο πεθάναν άνθρωποι "κύριοι" που το αμφισβητείται. Τα ονοματεπώνυμα τους έχουν δοθεί στη δημοσιότητα.
Στο Πολυτεχνείο και στον αγώνα κατά της χούντας καθ' όλη τη διάρκεια της επταετίας δεν συμμετείχε το σύνολο των δύο μετέπειτα κομμάτων εξουσίας. Κάνανε διακοπές σε Παρίσια και Νέες Υόρκες.
Το Πολυτεχνείο δεν ήτανε γιορτή.
Το Πολυτεχνείο πρέπει να διδάσκεται στα σχολεία σαν ιστορικό γεγονός και στις διαστάσεις που του αρμόζει, όχι όπως γίνεται μέχρι σήμερα, σαν γιορτή δηλαδή...
Το Πολυτεχνείο είναι καθημερινό φαινόμενο για χιλιάδες Έλληνες αγωνιστές τη σήμερον ημέρα.
Πολυτεχνείο πρέπει να μετατρέπεται κάθε χώρος αδικίας, κάθε χώρος εκμετάλλευσης, κάθε σχολείο χωρίς βιβλία, κάθε πανεπιστήμιο χωρίς καθηγητές και διοικητικούς υπαλλήλους (μιας και είναι εφήμερο το τελευταίο), κάθε επιχείρηση που απολύει κόσμο, κάθε νοσοκομείο που γίνεται επίσκεψη ο Άδωνις, κάθε, κάθε κάθε και από όλους.
Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς!
*Στο Πολυτεχνείο πεθάναν άνθρωποι, "κύριοι" που το αμφισβητείτε. Τα ονοματεπώνυμα τους έχουν δοθεί στη δημοσιότητα.
Ε όχι και πεθάνανε άνθρωποι στο Πολυτεχνείο ρε Θωμά. Αφού όπως μας λένε τα στοκάδια της Χρυσής Αυγής, μαζί με τον μπουμπούκο, ''πού είναι τόσο καιρό μία μάνα θύματος να βγει να μιλήσει? Γιατί κανείς δεν έχει εμφανιστεί τόσα χρόνια να πει ότι έχασε το παιδί του, τον αδερφό του, το δικό του άνθρωπο εκεί μέσα''? Αυτή η μάνα εδώ στο βίντεο φαίνεται είναι οπτασία. Προπαγάνδα ''αναρχοάπλυτων''. Μην τσιμπάς. Διάβασε εφημερίδα ΧΡΙΣΙΣ ΑΒΓΙΣ και Στόχο/ΣτόΚο, να μάθεις αλήθειες...
http://www.youtube.com/watch?v=lsJCWXl0X9g
Είναι σαν να προσπαθούν οι άνθρωποι να αποδείξουν ότι δεν είναι ελέφαντες. Ειλικρινά, απορώ πώς κρατιούνται οι συγγενείς των θυμάτων και δεν πλακώνουν στο ξύλο διάφορους αμφισβητίες.
Εγω παλι δεν το προλαβα το πολυτεχνειο. Ομως αφου διαβασα κι εμαθα αλλα και μου διηγηθηκαν,καθε χρονο τετοια μερα θεωρω πως ειναι μερα θλιψης αφου ετσι νιωθω κι εγω!
Το Πολυτεχνείο έδειξε τον δρόμο. Έδειξε ότι ένας λαός με κοινό στόχο, με κοινό όραμα μπορεί να καταφέρει οτιδήποτε απέναντι στον οποιονδήποτε.
Φυσικά δεν ήταν γιορτή, φυσικά δεν μπορεί να κομματικοποιηθεί. Ο πατέρας μου ήταν φοιτητής στο ΕΜΠ τότε και θα μπορούσα να γράφω κατεβατά ολόκληρα από αυτά που μου έχει διηγηθεί μέσα και έξω από το Πολυτεχνείο. Τότε που όλη η λεγόμενη γενιά του Πολυτεχνείου δεν ήταν βολεμένη. Τότε που η Δαμανάκη ήταν η Μαριώ, τότε που όλα ήταν πιο απλά. Αλλά κι αυτό σάμπως δεν είναι και μύθος? Δεν βολεύτηκαν όλοι μεταπολιτευτικά από την λεγόμενη γενιά του Πολυτεχνείου. Δεν ήταν όλοι λαμόγια, δεν πήραν όλοι πολιτικές, κρατικές ή κυβερνητικές θέσεις. Αλλά είπαμε στον λαό μας, αρέσει η υπερβολή στα όρια του μύθου, ακριβώς τόσο όσο και η αποκαθήλωση προσώπων σε ρυθμούς dt.
ΦΟΒΕΡΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΔΙΟΤΙ ΛΕΓΑΝ ΟΙ ΨΕΥΤΕΣ ΤΗΣ Χ.Α. ΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΝΕΚΡΟΙ ΣΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ
ΕΠΙΣΗΣ ΣΤΗ ΦΩΤΟ ΠΟΥ ΛΕΕΙ ΟΜΑΣ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΚΙΝΕΤΑΙ,ΣΤΗ ΛΕΖΑΝΤΑ,Ο ΤΕΡΜΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΟΠΩΣ ΚΟΙΤΑΜΕ ΤΗ ΦΩΤΟ ΜΟΙΑΖΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ ΠΟΥ ΦΟΡΟΥΣΕ ΤΕΤΟΙΟ ΜΠΟΥΦΑΝ! ΘΑ ΜΟΥ ΠΕΙΣ ΚΙ ΑΛΛΟΙ ΦΟΡΟΥΣΑΝ ΤΕΤΟΙΟ ΜΠΟΥΦΑΝ ΕΝΑ ΣΩΡΟ ΝΕΟΛΑΙΟΙ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΕΝΟΙ..ΚΙ ΟΤΙ ΟΛΟΙ ΕΙΧΑΝ ΜΑΚΡΥΑ ΜΑΛΛΙΑ...ΝΤΑΞΕΙ ΔΕΝ ΑΝΤΙΛΕΓΩ...ΑΛΛΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΗΤΑΝ ΚΙΟΛΑΣ!!!
ΕΠΙΣΗΣ ΗΘΕΛΑ ΑΝΑΦΕΡΩ...ΠΩΣ ΣΤΟ ΕΡΓΟ ''ΕΝΑ ΤΑΝΚΣ ΣΤΟ ΚΡΕΒΒΑΤΙ ΜΟΥ''....ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΕ ΩΣ ΚΟΜΠΑΡΣΟΣ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ!!!!! ΚΑΙ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ(ΔΙΟΤΙ ΤΗΝ ΕΧΩ ΔΕΙ!!!)..ΤΗΝ ΕΔΕΙΧΝΕ ΠΑΛΙΑ Η ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ..ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ!!! ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΛΑΟΣ ΚΑΙ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΕΤΑΙ Ή ΚΑΠΟΥ ΑΛΛΟΥ..ΔΕ ΘΥΜΑΜΑΙ ΕΠΑΚΡΙΒΩΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΑΣ ΤΟ ΜΕΤΑΦΕΡΩ...ΠΑΝΤΩΣ ΠΑΙΖΕΙ ΣΙΓΟΥΡΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΕΡΓΟ ΚΑΙ ΦΑΙΝΕΤΑΙ!!!
ΤΟΥΣ ΞΕΦΤΙΛΙΣΕΣ ΤΟΥΣ ΒΑΖΕΛΟΥΣ....ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΟΥΣΤΗ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΟ ΣΤΑΘΜΟ ΣΚΑΙ...ΠΟΥ ΕΜΕΙΝΕ ΣΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΠΕΡΙ ΜΑΡΙΝΑΚΗ
ΓΙΑ ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΤΙ ΕΧΟΥΝΕ ΝΑ ΠΟΥΝΕ ΤΑ ΒΑΖΕΛΙΑ?
ΓΙΑ ΤΟΝ ΒΑΖΕΛΟΒΟΥΛΓΑΡΟ ΑΣΛΑΝΙΔΗ ΤΙ ΕΧΟΥΝ ΝΑ ΠΟΥΝΕ ΕΠΙΣΗΣ?
Δεν είναι μόνο η Χρυσή Αυγή. Εδώ άλλοι γίνανε υπουργοί και αμφισβητούν τους νεκρούς του Πολυτεχνείου.
http://www.youtube.com/watch?v=wMQ6UkIL5y8
Δηλαδή έχει σημασία αν ένας παρακρατικός Απριλιανός πυροβολήσει έναν φοιτητή ας πούμε μέσα στο ΕΜΠ ή κάνα χιλιόμετρο μακριά, στην Πανεπιστημίου φερ'ειπείν. Αν όμως το μυαλό σου έχει γίνει χυλός από τα βιβλία του Φουράκη και του Κεραμυδά που διαφημίζεις, τέτοιες μαλακίες θα μας λες...
Δυστυχως υπάρχουν έλληνες που πιστεύουν ότι ΕΚΕΙ δεν έγινε τίποτα. Δεν ασχολούμαι καν με αυτούς που πιστεύουν ότι "καλά έκαναν στα παλιόπαιδα". δεν θέλω να είμαι το ίδιο "έλληνας" μ' αυτούς.
Κάποιοι έβγαλαν την ετυμηγορία ότι "η γενιά του Πολυτεχνείου κατέστρεψε την Ελλάδα". Επειδή κάποιοι από τους πρωτεργάτες έγιναν έως και υπουργοί. Μα οι αφανείς μαχητές του Πολυτεχνείου ΠΡΩΤΟΙ σιχάθηκαν τη Μεταπολίτευση. Συνέχιζαν να μας μιλάνε και να μας γράφουν. Αλλά δε μας άφηνε να ακούσουμε ο θόρυβος της γυαλιστερής τζιπάρας μας... και διαβάζαμε μόνο τις οικονομικές σελίδες των κολοφυλλάδων.
Ο Σημίτης, ο σύζυγος της Νατάσας, ο Γιωργάκης, ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΕΝΙΑ του Πολυτεχνείου. Είναι ανδρείκελα μιας προδοτικής αστικής τάξης που δε νοιάζεται για τη χώρα, παρά μόνο να εξασφαλίσει τα κλεμένα που εξήγαγε στους φορολογικούς παραδείσους...
ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΔΕΝ ΗΤΑΝΕ ΓΙΟΡΤΗ!
Όταν κάτι είναι μαζικό, ανγκαστικά θα εκφυλιστεί σε μικρό ή μεγάλο βαθμό. Εκεί που υπάρχουν οι πολλοί, χώνονται και τα λαμόγια. Αυτός που αγνοεί τους πολλούς και επικεντρώνεται στους λίγους, το έχει, αυτό, μέσα του. Και για να τελειώνουμε, το Πολυτεχνείο δεν αφορά μόνο την αριστερά. Αφορά και τη δεξιά και όλους τους δημοκράτες. Οι Καραμανλικοί ήταν στην απ'έξω κατά την επταετία. Ο ΓΟΥΛΑΝΔΡΗΣ ήταν στην μπούκα των Απριλιανών, ως φίλος και συνεργάτης του Καραμανλή. Τώρα αν είσαι νοικοκύρης και χαλιέσαι με όλα αυτά, ψάχνοντας ''δάκτυλο της CIA πίσω από την εξέγερση'', ε τι να κάνουμε τώρα, ΣΤΟΝ ΠΑΤΟ ΣΟΥ...
Ξύπνησε, έξαφνα το σπίτι, κατά τις 3 τα ξημερώματα, με τα πολυβόλα να κροταλίζουν στο σκοτάδι. Μέναμε στα Πατήσια, πάνω από τον Άγ. Λουκά. Δεν κλείσαμε μάτι έως ότου χάραξε. Το στομάχι είχε φθάσει στο σαγόνι. Ετοιμαστήκαμε, με τον αδελφό μου για να πάμε στο Γυμνάσιο - πήγαινα 3η Γυμνασίου τότε. Ο πατέρας μου, σαν ξένος ανταποκριτής είχε ήδη φύγει για να κάνει ρεπορτάζ στο κέντρο, ενώ η μάνα μας τάχε παίξει. Κατεβήκαμε προσεκτικά μέχρι την Πατησίων. Η ατμόσφαιρα πνιγότανε στο δακρυγόνο. Διέσχιζαν το δρόμο αυτοκίνητα που δεν τάβανε ο νους σου και έριχαν στην ψύχρα, δακρυγόνα στους πολίτες που περίμεναν να περάσουν από το φανάρι. Καθώς περιμέναμε, με τη σειρά μας, να περάσουμε στο απέναντι πεζοδρόμιο εμφανίστηκε ένα άρμα μεταφοράς προσωπικού. Πήγαινε με τα χίλια και ο αξιωματικός στον πύργο έριχνε με το 50άρι στον αέρα...
Έφθασε το σκατό στην κάλτσα... Τρέξαμε φίρδην-μίγδην ο ένας απο δω ο άλλος απο κει για να μην μας βρει καμία και φθάσαμε, κακήν κακώς στο 8ο, εκεί, στην Νικοπόλεως. Οι καθηγητές μας βάλανε στις τάξεις... Ένα μπορούσες να διακρίνεις στα πρόσωπά τους. Πως ήσαν, όλοι τους, κατακίτρινοι, σαν τη φανέλλα της ΑΕΚ. Μας κράτησαν κανά δίωρο στα θρανία, ενόσο εκείνοι συζητούσαν για το τί θα έπρεπε να κάνουν με εμάς, τους άμαχους. Τελικά, μας άφησαν να επιστρέψουμε στα σπίτια μας, με την προτροπή να πηγαίνουμε από το...πεζοδρόμιο! Ήταν η πρώτη φορά που μια τέτοια συμβουλή έμοιαζε εντελώς εκτός τόπου και χρόνου.
Γυρίσαμε, όπως-όπως, με την ατμόσφαιρα να κλαίει και τις σφαίρες να πέφτουν βροχηδόν. Η μάνα μας είχε... αλλοφρονήσει μιας και ο πατέρας μου δεν είχε ακόμη, επιστρέψει και πληροφορία δεν γινόταν να μάθουμε απο κανέναν. Εκτός και αν σας αρέσουν τα εμβατήρια, στο ράδιο...
Τελικά, έφθασε κάτωχρος... Είχε πάει και είχε επιστρέψει με τα πόδια μέχρι το Πολυτεχνείο -σιγά τη διαδρομή θα μου πείτε... Αλλά για άντε να περπατάς και να κινδυνεύεις να φας καμιά αδέσποτη...Τόσα ανθρωπάκια σκοτώθηκαν κείνες τις ώρες - Επέδειξε την δημοσιογραφική ταυτότητα και πήρε κάποιες φωτογραφίες...Κανείς δεν μιλούσε...
Φάγαμε, αν και μάλλον το φαγητό μας έφαγε, έτσι ταραγμένοι που ήμασταν όλοι...
Ύστερα, μάθαμε για τον Κώστα τον Τζιαντζή, τον γείτονά μας από τον Πύργο...Τον βουτήξανε somehow και τον μαύρισαν στο βασανιστήριο...Όταν τον ξανείδαμε, ύστερα απο μήνες, στο Κατάκωλο μας φάνηκε σαν εκτόπλασμα.
Αυτή ήταν η δική μου συνεισφορά στην επέτειο που ΔΕΝ είναι γιορτή.
Μπράβο ρε Αδάμη...