ΚΥΡΑ-ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΙ ΠΑΙΚΤΕΣ ΤΟΥ ΠΑΟ ΕΠΙ ΧΟΥΝΤΑΣ



Μέρες εορτών αυτές που διανύουμε. Συνηθίζεται αυτές τις μέρες να βγαίνει ο κόσμος έξω, να διασκεδάζει και να ξοδεύει λεφτά. Βεβαίως, ζούμε σε χρόνια δύσκολα και τριγύρω συναντά κανείς ελάχιστα χαρούμενα κι ευτυχισμένα πρόσωπα. Μπορεί τώρα στις γιορτές Χριστουγέννων-Πρωτοχρονιάς να είναι περισσότερα αυτά τα πρόσωπα από προηγούμενες μέρες, αλλά σε σχέση με προηγούμενα χρόνια έχει μειωθεί ο αριθμός αυτών που περνάνε καλά. Δεν ζούμε για παράδειγμα στα χρόνια της ''Επανάστασης'', που έβαλε τάξη στη χώρα και τσάκισε όλα τα ''σκατοκουμούνια''. Εκείνα τα χρόνια, κανείς δεν έκλεβε το κράτος και ανεργία δεν υπήρχε. Σήμερα μόνο σκάνδαλα ακούμε δεξιά κι αριστερά. Βέβαια, κάποιες παλιαδερφές θολοκουλτουριαραίοι τότες έλεγαν ας πούμε ότι ο διαπρεπής κριτής καλλιστείων χουντο-δήμαρχος Πειραιά, κύριος Σκυλίτσης, ''έβαλε μέσα'' το Δήμο καμιά 200αριά εκ. δραχμές.
 
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΑ ΝΕΑ 19-10-1978
 

 
Φυσικά εμείς δεν μασάμε από τέτοια προβοκατόρικα δημοσιεύματα. Πασίγνωστο πως η κρατική μηχανή μετά την πτώση της ''Επανάστασης'' αλώθηκε από πράκτορες της Μοσάντ, της CIA και του διεθνούς σιωνισμού, που καταδυναστεύει τον πλανήτη. Κάνα τσιράκι των Εβραίων πάσαρε την έκθεση στον κύριο Γεωργίου και αυτός μόνο την υπέγραψε, χωρίς να ξέρει τι γράφει μέσα. Σκάνδαλα και ανεργία δεν υπήρχαν επί ''Επαναστάσεως''. Απόδειξη γι'αυτό, οι ποδοσφαιριστές της αγαπημένης ομάδας του καθεστώτος. Ας δούμε μία χαρακτηριστική ιστορία μετά το Χουντέμπλεϋ.
 
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΑ ΝΕΑ 31-7-1971
 

 

 
Έτσι καταπολεμούσε την ανεργία η ''Επανάσταση''. Διόριζε τους ημετέρους. Ο -συμπαθής και το εννοούμε αυτό- Τότης γιατί να μείνει στην απ'έξω; Πόσο μάλλον όταν η κυρα-Δέσποινα, φανατική οπαδός της ΑΕΚ, είχε πολλά πάρε-δώσε με παίκτες του ΠΑΟ στην πορεία του Χουντέμπλεϋ, όπως μαρτυρούν οι παρακάτω φωτογραφίες.
 
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΟΜΑΔΑ 6-8-1974
 

 
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΟΜΑΔΑ 27-8-1974
 

 

 
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΑ ΝΕΑ 29-5-1971
 

 
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΑ ΝΕΑ 25-3-1971
 

 
Με εργάτη, αγρότη, φοιτητή και πρώτο τον (Παναθηναϊκό) στρατιώτη...

Σχόλια

Εικόνα tsalouxidis

Αθλητές έλληνες, κοπρόσκυλα μη σας γαζώσω το είναι. Είτε που θα μπαίνουν ιατρική και νομική γιατί πηδάνε μακριά στο σκάμμα, είτε που θα κάνουν θητεία 15 ημέρων γιατί κλωτσάνε το τόπι καλά, είτε που θα λύνουν δια βίου τα προβλήματα τα δικά τους και όλου του σογιού γιατί είναι φίρμες και κονομάνε άδειες Προπο και θέσεις μισθωτές στο δημόσιο ή τον ιδιωτικό τομέα. Και να πεις ότι είναι και παγκοσμίου κλάσεως, πάει στο διάολο. Κοπρόσκυλα, αγύμναστοι, λίγοι, μέτριοι. Ούξου ρε

Εικόνα Νίκος Γόδας

Μην είσαι τόσο απόλυτος σε αυτό που λες. Τα κριτήρια δεν είναι εύκολα για τους αθλητές, ειδικά στα ατομικά αθλήματα. Πρέπει να βγεις στους 6 πρώτους σε ευρωπαϊκό πρωτάθλημα και στους 8 σε παγκόσμιο και Ολυμπιάδα. Για να το καταφέρουν αυτό οι αθλητές ενός ατομικού αγωνίσματος πρέπει να φτύσουν αίμα. Όχι μόνο στην προπόνηση, αλλά και στην τσέπη. Οι χορηγοί εμφανίζονται μόνο στη φάση του πρωταθλητισμού και το κράτος είναι παντού απών. Ο συμμετέχων σε παγκόσμιο πρωτάθλημα της πάλης Αμερικάνος αθλητής σε κάθε κατηγορία έχει να διαχειριστεί 100.000 δολλάρια το χρόνο για να ταξιδέψει σε όποιο τουρνουά επιθυμεί, για να κάνει όπου θέλει σωστή προετοιμασία, για να τρώει τα καλύτερα και γενικώς για να έχει τις καλύτερες συνθήκες προετοιμασίας. Ο αντίστοιχος Έλληνας αθλητής της πάλης δεν έχει χώρους και αντιπάλους για να αθληθεί, χορηγία ούτε για δείγμα και συν τοις άλλοις δεν έχει λυμένο το βιοποριστικό πρόβλημα. Ε, όταν φτάσει και γίνει Ολυμπιονίκης, που συνεπάγεται τεράστια γύμναση, ταλέντο και δουλειά, δικαιούται ένα προνόμιο από το κράτος που δε βοήθησε πουθενά αλλού. Και μην ξεχνάμε ότι ο αθλητής έχει ημερομηνία λήξης. Κάπως πρέπει να ευνοηθεί ο αθλητής σαν πρότυπο για τη νεολαία.

Στα ομαδικά αθλήματα μπορεί να υπάρχουν κάποιοι που δεν αξίζουν της συνολικής επιτυχίας μιας ομάδας και παρασύρονται από το επίπεδο του συνόλου, αλλά δε σημαίνει ότι αξίζουν τα προνόμια.

Εικόνα tsalouxidis

Ακόμα θυμάμαι τη βυζάρα του Παύλου Σαλτσίδη να πηγαίνει πάνω κάτω στους πανηγυρισμούς για την 8η θέση στους Ολυμπιακούς του 1996. Πλέον θα μπορούσε να ζει χαλαρός με το Προπό ή το αξιωματιλίκι φάντασμα. Μα είναι νοοτροπία γενναιόψυχου ανθρώπου αυτή; Είναι πρότυπο αυτό για τα νέα παιδιά; Είναι αυτός άνθρωπος που η ενασχόλησή του με τον πρωταθλητισμό τον προίκισε με βαρβάτα ψυχικά χαρίσματα; Αυτός ένα πρότυπο πέρναγε στη νεολαία. Μπείτε 8άδα στους Ολυμπιακούς για να μπορείτε να πάρετε σύνταξη απ'τα 30 σας; Άσε που σε μεγάλο βαθμό αυτή η συναλλαγή έστειλε πολύ κόσμο στην ντόπα.
Τα αθλητικά πρότυπα, με την έννοια ενός αθλητή δωσμένου στην κάβλα του, είναι παντού γύρω μας αλλά δεν υπάρχει οργανωμένος και μαζικός τρόπος προβολής. Κάποτε βαδίζοντας στη Φιλελλήνων πέτυχα το Γιάννη Κούρο να κάνει ποδήλατο. Τον αναγνώρισα γιατί έτυχε δυο μέρες πριν να δω μια μεταμεσονύχτια εκπομπή της ΕΤ3 αφιερωμένη σε αυτόν τεράστιο αθλητή για τον οποίο δε γνώριζα απολύτως τίποτα. Καθώς πέρναγε δίπλα μου φώναξα "ΚΟΥΡΟΣ!!!" και τον χαιρέτησα, γύρισε το κεφάλι του πίσω εμφανώς ξαφνιασμένος που τον γνώριζε κάποιος στο δρόμο, μου χαμογέλασε με την πιο έκδηλη ευχαρίστηση και με χαιρέτησε με τη γροθιά σφιγμένη καθώς χανόταν στη στροφή.Ειλικρινά θυμάμαι ακόμα αυτή τη στιγμή με συγκίνηση γιατί το αισθάνθηκα μέσα μου ότι ήταν σαν να τον ντόπαρα με ενδοφλέβια για μια βδομάδα.Και προπό να του δώσεις αυτουνού, και αρχιστράτηγο να τον διορίσεις άμα δεν οργώσει τα χιλιόμετρα κάθε μέτρα δεν μπορεί να σταθεί.Κι άλλοι πολλοί σαν κι αυτόνε.

Εικόνα Νίκος Γόδας

Καλά, αυτοί στην άρση βαρών είχαν ξεπεράσει κάθε όριο τότε. Ο υπηρέτης του Παναθηναϊκού, Ιακώβου, τάισε πολλή ντόπα στα παιδιά της Ελλάδας... Γενικά, πάντως, στο θέμα ντόπινγκ, οικονομικών ανταλλαγμάτων και προνομίων είναι πολύ περίπλοκο να εντρυφήσουμε. Στο diamond league στο στίβο, αν κάποιος αθλητής έχει κερδίσει τις έξι πρώτες διοργανώσεις και στην τελευταία ξέρει ότι με νίκη θα πάρει καμιά δεκαριά εκ. ευρώ, θα κάνει τα ΠΑΝΤΑ για να κερδίσει. Οικονομικοί λόγοι... Κάποτε είχε γίνει μία έρευνα σε αθλητές που επρόκειτο να συμμετάσχουν σε Ολυμπιάδα για το κατά πόσο είναι πρόθυμοι να λάβουν απαγορευμένες ουσίες εφόσον αυτές θα τους διασφάλιζαν σίγουρο χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο και το 95%, αν δεν κάνω λάθος, απάντησε πως θα έκανε χρήση αναβολικών ουσιών. Αυτό πιστεύω ότι δεν εμπεριείχε οικονομικά κριτήρια, αλλά μόνο μία θέση στο πάνθεον. Τώρα, αν κάποιος αθλητής παίζει την πρόκριση του στους "8" των Ολυμπιακών αγώνων και αυτός σκέφτεται τα προνόμια που θα καρπωθεί, τότε κάτι δεν πάει καλά.

Μεγάλο ζήτημα πάντως.

Εικόνα Νίκος Γόδας

*αλλά δε σημαίνει ότι δεν αξίζουν τα προνόμια.

Εικόνα savvas gridlock

Για το ποδόσφαιρο μια χαρά τα λέει ο Γιώτης ο Τσαλουχίδης. Και γενικά μια χαρά τα λέει δηλαδής στα περισσότερα εδώ μέσα. Αν άλλαζε και το nick του γλοιώδους τσανακογλείφτη που διάλεξε, θα'τανε πρώτος.

Εικόνα tsalouxidis

Το υποσυνείδητο δεν αντιμετωπίζεται. Για τα πρώτα χρόνια που καταλάβαινα ποδόσφαιρο, γεννημένος το 1983, το σέντρα Τσαντάκης κεφαλιά Τσαλουχίδης υπήρξε η μόνη σταθερά στην επίθεση.

Εικόνα Νίκος Γόδας

Γι' αυτό έκανα διαχωρισμό στα ατομικά και στα ομαδικά. Στο ποδόσφαιρο περισσότερο και στα υπόλοιπα ομαδικά λιγότερο δεν υπάρχουν αξιοκρατικά κριτήρια στις στελεχώσεις των εθνικών και ως εκ τούτου πολλοί καρπώνονται αξιώσεις άδικα. Το ποδόσφαιρο έχει κι' άλλα "χαζά" αφού ο κάθε Καραμήτρος εκμεταλλεύεται τα γυφτοπιάσματα του κομματικού χώρου που δίνουν αβέρτα προνόμια σε παλαιμάχους στο βωμό της πολιτικής τους καριέρας. Δε λέω ότι είναι λάθος. Λάθος είναι να τσουβαλιάζουμε όλους τους αθλητές για κάποιες πατσαβούρες του ποδοσφαίρου...

Ρε τον Δαλούκα...

Εικόνα Count Cagliostro

Το τελευταίο καταφύγιο που τους απέμεινε είναι ο Παττακός που διαξεύδει τα περί Χουντέμπλεϋ...Ουστ!!!

Εικόνα red apple

α ρε λεβέντη Παπαδόπουλε και τσελιγγοπούλα Δέσποινα... Οι άνθρωποι έβλεπαν μακριά, Σάββαααα