ΤΟ ΝΤΕΜΠΟΥΤΟ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑ ΘΕΟΔΩΡΙΔΗ ΣΤΟΝ ΘΡΥΛΟ ΤΟ 1955
Γράφτηκε απο Anonymous στις 14:23 | 20-02-2014
Ιστορική μέρα η σημερινή. Ένας άνθρωπος που κοσμεί την ιστορία μας για περισσότερα από 60 χρόνια, ο ΣΑΒΒΑΣ ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ, πραγματοποίησε την πρώτη του εμφάνιση ως τερματοφύλακας σε αγώνα πρωταθλήματος με τον Θρύλο. Ο ΣΑΒΒΑΣ αποκτήθηκε το 1953 από την Ένωση Αμπελοκήπων, με διετή αποκλεισμό λόγω του τότε ισχύοντος καθεστώτος στις μεταγραφές. Ο πατέρας του, ένα από τα αθάνατα μέλη του Θρύλου και συνεργάτης του ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΑΝΔΡΙΑΝΟΠΟΥΛΟΥ στη διοίκηση της ομάδος κατά καιρούς, μερίμνησε ώστε να μην υπογράψει ο γιος του στον ΠΑΟ που τον είχε πλησιάσει, αλλά στον Θρύλο. Η πρώτη του εμφάνιση σε επίσημο ματς ήταν στις 7 Φεβρουαρίου 1954, στο γήπεδο της Ριζούπολης του Απόλλωνα, για το Κύπελλο Ελλάδος. Ο Ολυμπιακός κέρδισε με 4-0 τον Αστέρα Αθηνών έχοντας κάτω από τα δοκάρια της εστίας του τον 19άχρονο, τότε, ΣΑΒΒΑ ΘΕΟΔΩΡΙΔΗ.
Τη σεζόν 1953-54 δεν χρησιμοποιήθηκε σε κανένα ματς πρωταθλήματος, αφού τερματοφύλακας στον Θρύλο έπαιζε ο Καραπατής. Στην πρεμιέρα όμως της επόμενης αγωνιστικής περιόδου 1954-55, στις 20 Φεβρουαρίου 1955 απέναντι στον Απόλλωνα στη Λεωφόρο, ο ΣΑΒΒΑΣ ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ έκανε ντεμπούτο με τα χρώματα του Θρύλου σε ματς πρωταθλήματος.
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ 20-2-1955
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ 21-2-1955
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ 22-2-1955
Το ντεμπούτο του 20άχρονου φοιτητή της Φαρμακευτικής, τότε, ΣΑΒΒΑ ΘΕΟΔΩΡΙΔΗ, ήταν εντυπωσιακό. Έπιασε πέναλτυ, έκανε πολλές σημαντικές αποκρούσεις και βοήθησε τον Θρύλο να πάρει τη νίκη, στον δρόμο για το δεύτερο από τα έξι σερί πρωταθλήματα της ΟΜΑΔΑΡΑΣ ΤΟΥ '50. Στις κερκίδες οι γαύροι αναρωτιόντουσαν ''πού ήταν κρυμμένος αυτός;'' και οι οπαδοί του Απόλλωνα τον εγκωμίαζαν. Ήταν η αρχή μιας μεγάλης καριέρας που ολοκληρώθηκε 6 χρόνια μετά, το 1961, σε ηλικία μόλις 26 ετών, για να καταφέρει να τελειώσει τις σπουδές του.
61 χρόνια στην πρώτη γραμμή του Θρύλου ο ΣΑΒΒΑΣ ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ. Ανιδιοτελώς, αφού όχι μόνο δεν αποκόμισε χρηματικά οφέλη από την παρουσία του στην ομάδα μας, αλλά βοηθούσε και συμπαίκτες του τα χρόνια του '50 που αντιμετώπιζαν οικονομικά προβλήματα, μεταξύ αυτών τον άτυχο ήρωα ΘΕΜΗ ΜΟΥΣΤΑΚΛΗ. Ένας από τους ανθρώπους που τιμούν την ιστορία μας και βοήθησαν τον Ολυμπιακό να γίνει ΘΡΥΛΟΣ...
Υ.Γ. Τι γράφει εδώ ρε παιδιά;
Γαύροι άναβαν φωτιές στις εξέδρες της Λεωφόρου το 1955; Και έκαναν και παρελάσεις με γύρους του θριάμβου εκεί το 1955 και το 1956; Κι εγώ που νόμιζα ότι τον οπαδισμό τον έφεραν οι βάζελοι στην Ελλάδα, με το γύρο του θριάμβου στο Καραϊσκάκη το 1964, για να γιορτάσουν το αήττητο πρωτάθλημα του ''βαλιτσοφόρου'' Μαντζεβελάκη και του Μπόμπεκ, που τους κόστισε 620.000 δραχμές για να το αγοράσουν...
- Εισέλθετε στο σύστημα ή εγγραφείτε για να υποβάλετε σχόλια
Σχόλια
O Γιάννης Ιωάννου ήτανε να παντρευτεί και έπαιζε μπάλλα... Ο Γιώργος Σιδέρης έθαψε τη μάνα του και κατέβηκε να παίξει μπάλλα... Ο Ανδρέας Μουράτης, ο Ηλίας Ρωσσίδης και ο Κώστας Πολυχρονίου (τρεις αρχηγοί) παίζανε έχοντας δεμένα τα τραυματισμένα κεφάλια τους με τα μανίκια των φανελλών τους. Και εκείνο το εγγλεζάκι ακόμα, ο Μάθιου Ντάρμπισιρ, με σπασμένη μύτη έπαιζε και σκόραρε. Συνελόντι ειπείν, που λέγανε και οι αρχαίοι μας πρόγονοι: ΖΗΤΩ Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΦΙΛΑΘΛΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ!
ΥΓ. Γειά σου, γίγαντα Σάββα θεοδωρίδη!
Ωραια με ταξιδεψες... Μ΄εκανες να παρω το τρενο των αναμνησεων και να πορευτω μεσα στον εγκεφαλο μου, περνωντας απο τους σταθμους του Μεταιχμιακου συστηματος, του Ιπποκαμπου και ορισμενων Φλοιικων περιοχων... Ολοι τους, κεντρα της ΠΑΛΑΙΑΣ ή ΜΑΚΡΟΠΡΟΘΕΣΜΗΣ ΜΝΗΜΗΣ στον ανθρωπο...
Για τον ΘΕΟΔΩΡΙΔΗ τα΄χουμε΄πει. Μεγαλος τερματοφυλακας, πολιτισμενο παιδι, ξεχωρισε και για τις μεγαλες ικανοτητες του και για το ηθος του, οσα χρονια επαιξε στην ομαδα. Ομως η περιγραφη του αγωνα απο τον Ηλια Σποριδη στην ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΦΩΝΗ, που΄βγαινε καθε Δευτερα ενω τις αλλες μερες της εβδομαδας εβγαινε η ΗΧΩ, μου ξυπνησε αποτυπωματα μνημης, ασβηστα στο περασμα των χρονων...Ας καταθεσω λοιπον μερικα, λιγα, ετσι για να << διανθησω >> καπως το σημερινο σου ιστορικο αφιερωμα στο ΘΡΥΛΟ μας.
- ΔΑΡΙΒΑΣ: μεγαλος τεχνιτης, γρηγορος, τριπλαδορος, επικινδυνες σεντρες.
- ΙΩΑΝΝΟΥ: εξαιρετικος τεχνιτης, μαεστρος της μπαλλας, δεν εκανε, αν θυμαμαι καλα, πολλα χρονια στην ομαδα μας. Η γυναικα του, η ΑΘΗΝΑ ΝΙΚΟΛΑΙΔΟΥ, ηταν το καμαρι μας στο 100αρι ελευθερο, σε εποχες κυριαρχιας του Παναθηναικου στην κολυμβηση, με Παλαιο Φαληρο πολυ δυνατο και πρωταθλητη στο πολο για χρονια τον Εθνικο Πειραιως...Θα τα ξαναπουμε αυτα..ΙΩΑΝΝΟΥ και ΑΘΗΝΟΥΛΑ παντρευτηκαν τοτε στην ιδια εκκλησια που παντρευτηκα αγοτερα και΄γω, τον Αγιο Βασιλη, στο << Μεταξα >> διπλα...
- ΚΟΤΡΙΔΗΣ: απολυτα κοντρολαρισμενος παιχτης, ενεπνεε σιγουρια οταν επαιρνε τη μπαλλα στα ποδια του, ακριβης στη μεταβιβαση, εξαιρετικο κεφαλι, ο κλασικος εκτελεστης των πεναλτυ της ομαδας. Τον θυμαμαι αριστα στο τελευταιο του παιχνιδι, το βραδυ που κερδισαμε τη Σαντος στη Λεωφορο... Επαιξε ( εξαιρετικα) στο πρωτο ημιχρονο και στην αναπαυλα ο << Μπαμπαρος >> εκανε ΜΟΝΟΣ του τον γυρο του θριαμβου στο καταμεστο γηπεδο, με ολους μας να τον χειροκροτουμε ολοθερμα για τη ΜΕΓΑΛΗ προσφορα του και αυτον με υψωμενα και τα δυο του χερια ν΄ανταποδιδει κουνωντας το κεφαλι του σαν ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.. ΑΞΕΧΑΣΤΕ ΜΠΑΜΠΗ, ΑΞΕΧΑΣΤΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ...
Θαχουμε ομως και συνεχεια μιαν αλλη φορα. Καλα ναμαστε...
Έλα ρε Απόστολε, Άγιο Βασίλη και Φρεαττύδα είσαι ε; Εγώ από την άλλη μεριά, Αγιασοφιά...
Οπου ναναι περναει το...21 κι ερχομαι!