ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΑΥΡΟ ΝΤΑΪΦΑ
Γράφτηκε απο Anonymous στις 17:28 | 24-03-2014
Ένας από τους πιο γνωστούς προέδρους του Ολυμπιακού και ο πρώτος πρόεδρος της ΠΑΕ Ολυμπιακός, ο Σταύρος Νταϊφάς, πέθανε σήμερα σε ηλικία 87 ετών. Το να κάνουμε τον απολογισμό της διοικητικής παρουσίας ενός εκ των πλέον πολυσυζητημένων προσώπων της ιστορίας μας σε ένα κείμενο, δεν είναι εφικτό. Λίγα πράγματα θα πούμε, συνοπτικά, ετοιμάζοντας αρκετές αναρτήσεις τις επόμενες ημέρες για τα πεπραγμένα του στην ΠΑΕ.
Εμφανίστηκε στα του Θρύλου το 1979, έμεινε με κάποια διαλείμματα μέχρι το 1987 που πούλησε την ΠΑΕ στον Κοσκωτά και ξαναβγήκε μπροστά το 1992, όταν με τη διοίκηση των ''9'' άνοιξε τον δρόμο για να φύγουν οι Μπανασάκηδες και λοιποί τσάτσοι, ώστε να εμφανιστεί ο ασύγκριτος ΣΩΚΡΑΤΗΣ. Σε γενικές γραμμές, μπορούμε να πούμε ότι πρόκειται για τον πιο μαχητικό πρόεδρο που είχαμε ποτέ. Ο τρόπος που υπερασπιζόταν και προστάτευε την ομάδα μέσα στην πιο σκοτεινή περίοδο του βαρδινογιαννισμού, υπήρξε μνημειώδης. Όποιος δεν έχει ζήσει ή δεν γνωρίζει το κυνήγι της υπόθεσης Κλη, τις προσφυγές στο ΣτΕ για να ανατραπεί η απόφαση του τσάτσου του Βαρδινογιάννη ΓΓΑ Παπαναστασίου (ο οποίος ήθελε να τιμωρήσει την έδρα μας στο ντέρμπυ πρωταθλήματος με το βάζελο, ώστε να μην πάμε στο μπαράζ του Βόλου το 1980), τις μυθικές διαμάχες με το διαβόητο αθλητικό δικαστή Ρουμπή (ο οποίος μεταξύ πολλών άλλων που έκανε, πανηγύριζε και τα γκολ του βάζελου μέσα στη Λεωφόρο, σε χρονικές στιγμές που έπρεπε να πάρει αποφάσεις που θα έκριναν το πρωτάθλημα), μα πάνω από όλα όποιος δεν έχει υπ'όψιν του το πώς κυνήγησε μέχρις εσχάτων την υπόθεση Ρότσα-Μπουμπλή, με απεσταλμένους στην Αργεντινή, με επικοινωνία με τις εκεί Αρχές, με προσφυγές στο ΑΣΕΑΔ και στους Ρουμπήδες και βέβαια με συνεχές ξεμπρόστιασμα όλων των μεθοδεύσεων του κουμπάρου του Βαρδινογιάννη, που έπαιζε στα δάχτυλα δύο κυβερνήσεις, να είναι σίγουρος πως τις επόμενες ημέρες θα μάθει για όλα αυτά μέσα από το site μας. Οι παλαιότεροι που θα τα θυμηθούν, μάλλον θα ανατριχιάσουν με τη σαπίλα του βαρδινογιαννικού παρακράτους...
Τα αρνητικά του από την άλλη ήταν πολλά. Πρώτα και κύρια το ότι ήταν ''σφιχτός'' οικονομικά (άλλη είναι η κατάλληλη λέξη, αλλά σεβόμαστε το νεκρό). Από εκεί και πέρα, σε πολλές περιπτώσεις διοίκησε απολυταρχικά, με αποτέλεσμα να έρθει σε ευθεία σύγκρουση με το λαό του Θρύλου, για τον οποίο δυστυχώς χάλασε και το στόμα του δημοσίως πολλές φορές. Το σημαντικότερο λάθος του όμως, το ασυγχώρητο έγκλημα που έκανε, ήταν το ότι πούλησε την ΠΑΕ στον αρχι-απατεώνα Κοσκωτά, το φυτευτό από την τότε κυβέρνηση στον Θρύλο οπαδό και μέλος του Ερασιτέχνη Παναθηναϊκού ''μεγαλοτραπεζίτη''. Είναι ένας από τους ελάχιστους, ίσως ο μοναδικός παράγοντας που δεν ζημιώθηκε οικονομικά από την ενασχόλησή του με το ποδόσφαιρο (αφού αποκόμισε κέρδος από την πώληση των μετοχών της ΠΑΕ στον Κοσκωτά, με τον ίδιο να το τοποθετεί στα 120 εκ. δραχμές, αλλά άλλους να κάνουν λόγο για αρκετά περισσότερα από 200 εκ. δραχμές), αλλά εξιλεώθηκε σε μεγάλο βαθμό με την στάση του το 1992, όταν μπήκε μπροστά σε μία πολύ δύσκολη περίοδο για τον ποδοσφαιρικό Ολυμπιακό. Επί των ημερών του ήρθαν σημαντικοί παίκτες στην ομάδα μας, κυρίως λόγω του υψηλού για τα δεδομένα της εποχής μετοχικού κεφαλαίου της ΠΑΕ, το οποίο καλύφθηκε από την ομάδα των εφοπλιστών που ήταν μαζί του και το 1979 διαμορφώθηκε στα 110 εκ. δραχμές, για να αυξηθεί στα 187,7 εκ. δραχμές το 1981. Αυτά τα χρήματα δεν βγήκαν μόνο από τη δική του τσέπη, αλλά κατά κύριο λόγο τα έδωσε αυτός. Στην μνήμη του θα αφιερώσουμε την πρώτη συνέντευξη που παραχώρησε στο ''ΦΩΣ'' και στο δημοσιογράφο Νίκο Φύριο, όταν αγόρασε μαζί με 5 φίλους του εφοπλιστές το 51% των μετοχών της νεοσύστατης, τότε, ΠΑΕ Ολυμπιακός, στις 13 Ιουλίου 1979.
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΦΩΣ ΤΩΝ ΣΠΟΡ 14-7-1979
Αντιγράφουμε τα λόγια του χαλύβδινου πατέρα του ΒΑΓΓΕΛΑΡΟΥ και προσωπικού φίλου του Νταϊφά, Μιλτιάδη Μαρινάκη, την ημέρα που έδωσε περίπου 2 εκ. δραχμές για να γίνει μέτοχος στην ΠΑΕ Ολυμπιακός.
Μόλις έμαθα ότι παίρνει την Α.Ε. του Ολυμπιακού ο όμιλος που εκπροσωπεί ο κ. Νταϊφάς, πήγα και αγόρασα μετοχές του ύψους των 1.850.000 δραχμών. Τρέφω απεριόριστη εκτίμηση και εμπιστοσύνη στο πρόσωπό του, καθώς και των άλλων μελών του ομίλου και γι'αυτό έσπευσα προς συμπαράσταση. Αυτό πιστεύω πως θα κάνουν πολλοί ακόμη στενοί φίλοι μας, αλλά και γνωστοί, με αποτέλεσμα να υπερκαλυφθεί το μετοχικό κεφάλαιο της Α.Ε.. Είμαι πολύ χαρούμενος σήμερα γιατί ο Ολυμπιακός περιήλθε στους φυσικούς φορείς του. Στον Πειραιά, τους εφοπλιστές και το λαό του.
Εδώ τον βλέπουμε με το πρώτο μεγάλο μεταγραφικό απόκτημα της ΠΑΕ Ολυμπιακός το 1979, τον τεράστιο για τα τότε ελληνικά δεδομένα λίμπερο Νοβοσέλατς,
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΦΩΣ ΤΩΝ ΣΠΟΡ 1-8-1979
αλλά και στο ιστορικό πρωτοσέλιδο του ''ΦΩΤΟΣ'' το 1992, όταν και επισημοποιήθηκε το ότι βγαίνει μπροστά για να σώσει τον Θρύλο από τα ''πέτρινα χρόνια''.
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΦΩΣ ΤΩΝ ΣΠΟΡ 26-2-1992
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΑ ΝΕΑ 26-2-1992
Κρατώντας μόνο τα θετικά από έναν άνθρωπο που αποδεδειγμένα προσέφερε στην ομάδα μας και με την ευχή το πάθος, τη μαχητικότητα και το πείσμα του στην υπεράσπιση του Ολυμπιακού να τα μιμηθούν όλοι οι πρόεδροι του Θρύλου, τωρινοί και μελλοντικοί, σε όλα τα αθλήματα, του λέμε και από εδώ
ΑΙΩΝΙΑ ΣΟΥ Η ΜΝΗΜΗ ΣΤΑΥΡΟ ΝΤΑΪΦΑ.
Υ.Γ. 1 Το κείμενο γράφεται από κάποιον που κάθε άλλο παρά λάτρης του Νταϊφά υπήρξε (και παραμένει...). Ελπίζω αυτό να εκτιμηθεί, αφού είναι πολύ σημαντικότερο να σου αφιερώνουν εγκώμια οι ''όχι και τόσο φίλοι σου'', από το να σου γράφουν ύμνους οι κολλητοί σου.
Υ.Γ. 2 Ο τρόπος που κυνήγησε το θέμα Μπουμπλή ο Νταϊφάς δεν είναι απλώς παράδειγμα προς μίμηση για τους προέδρους μας. Αποτελεί το καλύτερο μάθημα προς όλους τους ''ντροπιασμένους'' Ολυμπιακούς νέας κοπής. Δύο κυβερνήσεις προετοίμασαν το σκάνδαλο, το οποίο κορυφώθηκε όλως τυχαίως την εποχή της ψήφισης του πρώτου πασοκικού προϋπολογισμού στην ελληνική Βουλή, την άνοιξη του 1982, όταν και έπρεπε να γίνουν πράξη οι πομπώδεις προεκλογικές εξαγγελίες του ''σωτήρα'' Ανδρέα Θαθανδρέου. Τελείως συμπτωματικά, έτσι; Ανεξάρτητα από τα δικά του φρονήματα και τις πολιτικές του φιλίες, έφτασε να απειλεί σε συναντήσεις του με τον τότε πρωθυπουργό με αποχώρηση από τον Θρύλο, αν δεν επενέβαιναν οι αρμόδιες Αρχές να εξετάσουν την υπόθεση. Δεν κώλωσε ούτε όταν ο Βαρδινογιάννης ο πουσταράς έβγαινε με την γνωστή του προκλητική αλαζονεία και ανακοίνωνε στις κάμερες και στα μικρόφωνα ''δεν δεχόμαστε τη νομιμότητα της σύνθεσης του ΑΣΕΑΔ, που μας τιμώρησε για την παράνομη χρησιμοποίηση του Μπουμπλή, κύριοι. Απαιτούμε να αλλάξει το ΑΣΕΑΔ'', με αποτέλεσμα φυσικά να αλλάξει σύνθεση το ΑΣΕΑΔ των Αρεοπαγιτών δικαστικών και να μείνει ατιμώρητος ο ΠΑΟ. Προφανώς πολλοί βαζελόγαυροι θα έβαζαν τα κλάματα για το ''πού κατήντησε ο Ολυμπιακός των Ανδριανοπουλαίων, να κάνει ενστάσεις'' (άσχετα βέβαια που ο Ολυμπιακός των Ανδριανοπουλαίων έκανε ενστάσεις από τη δεκαετία του '20, όπως και ο ΠΑΟ των Πανουργιο-Νικολαϊδηδων, η ΑΕΚ των Μαρόπουλων και ΟΛΕΣ ΟΙ ΟΜΑΔΕΣ, ΣΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ). Σε κάθε περίπτωση λοιπόν, οφείλουμε όλοι μας (και πρώτος ανάμεσά μας ο ίδιος ο Ρότσα, που κινδύνευσε με φυλάκιση για όσα άλλοι τον έβαλαν να κάνει) ένα μεγάλω ευχαριστώ στον Νταϊφά για το ότι κανείς σήμερα δεν μνημονεύει το Ρότσα ως Μπουμπλή ή Μπούμπλις-Πούμπλις, όπως τον έγραφαν οι εφημερίδες το Μάιο του 1975, όταν και πρωτοεμφανίστηκε στα μέρη μας.
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ 3-5-1975
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ 14-5-1975
- Εισέλθετε στο σύστημα ή εγγραφείτε για να υποβάλετε σχόλια
Σχόλια
"O ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΕΙΝΑΙ ΙΔΕΑ! Ολοι εσεις ειστε νανοι μπροστα στον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ και τον κοσμο του!"
Μεγαλα λογια απο εναν μαχητη ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ, με τα οποια λαθη του και τις παραξενιες του.
Αιωνια η μνημη του!
Απίστευτο άρθρο Σάββα!! Χίλια μπράβο! Ένας παντελονάτος πρόεδρος με όλη την σημασία της λέξεως και Ολυμπιακός!
Καλό τάξιδι Σταύρο!! Εκεί ψηλά θα βρεις τους 21 αδερφούς μας στην ερυθρόλευκη κερκίδα του ουρανού!
Παληκάρι σε καιρούς που οι Βαρδινογιάννηδες κυριαρχούσαν! Τα έβαλε με το σύστημα με όσες δυνάμεις είχε! όταν οι άλλοι εφοπλιστές ουσιαστικά αποσύρθηκαν αποδυναμώθηκε πολύ! Αιωνία του η μνήμη!
Σύγγαυρε Σάββα, εύγε για το κείμενό σου. Στάζει αγάπη για τον Ολυμπιακό μας από παντού. Τον Σταύρο Νταϊφά είχα την τύχη να τον γνωρίσω προσωπικά και να μιλήσω αρκετές φορές μαζί του επί ώρες. Η αγάπη του για τον Θρύλο μας ήταν απεριόριστη - άνευ ορίων και άνευ όρων, όπως θα έλεγε ο Ανδρέας Εμπειρίκος. Αντιπαθούσε (τί ευγενής λέξη!) τον Μητσοτάκη, που έδωσε την ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ στον Σάλλα. Ήταν δημοκρατικός και δήλωνε σοσιαλδημοκράτης, ενώ στην Κατοχή είχε οργανωθεί στην ΕΠΟΝ. Μιλούσε πάντοτε με κολακευτικά λόγια για τον Βαγγέλη Μαρινάκη, τον οποίο έλεγε "παιδί" του (γενικώς, αλλά και στα της "εφοπλιστικής δράσης"). Διατηρούσε ανέκαθεν ακράδαντη φιλία με τον Μιλτιάδη Μαρινάκη. Αυτά τα ολίγα και ανάκατα για σήμερα. Αιωνία του η μνήμη.
Για τους νεοτερους αυτα: Ο Μαρτιν Νοβοσελατς, μπορει να μην επαιξε πολυ καιρο στον Ολυμπιακο, ειναι ομως -πιθανοτατα- ο ΚΟΡΥΦΑΙΟΣ σεντερ μπακ που περασε ποτε απο την ομαδα. Αυτοκρατορικος, ηγετης, αριστος τοσο στο ψηλο οσο και στο χαμηλο παιχνιδι, δυνατος, με υψηλη ομως τεχνικη καταρτιση, θυμιζε πολυ Μπεκενμπαουερ και γιαυτο εμεις πολλες φορες τον αντιμετωπιζαμε απ΄την κερκιδα αναυδοι, εντυπωσιασμενοι, με θαυμασμο, διερωτωμενοι συχνα αν ΟΝΤΩΣ παιζει ενας ΤΕΤΟΙΟΣ ΠΑΙΧΤΑΡΑΣ με τα χρωματα μας...Μαζι με τον Στεφανακο ( ειχε τα περισσοτερα προσοντα ) και τον Μελμπεργκ, νομιζω οτι αποτελουν την καλυτερη ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ τριαδα κεντρικων οπισθοφυλακων. Απο κοντα ο Σουλης, ο Ζαντερογλου και ο παλιος, καλος, Αβρααμ...
Αληθεια, Σαββα, εχεις καθολου Νοβοσελατς, να θυμηθουμε οι παλιοτεροι και να δουν κατι απ΄αυτον τα νεα παιδια;...
Έχω, πώς δεν έχω. Σκέφτομαι μάλιστα να βγάλουμε και βίντεο κάποια στιγμή, αφού ο τρόπος που διάβαζε τις φάσεις και έκοβε πρέπει να διδάσκεται και σήμερα στις προπονήσεις. Η αλήθεια είναι πως κατηγορήθηκε από αρκετούς οπαδούς μας πως σε πολλά ντέρμπυ με το βάζελο ήταν κάπως ''τρύπιος'', ειδικά στο περιβόητο 3-2 του Κυπέλλου του 1982 με Δέδε-Ζλατάνο-Βουράκη, όταν η άμυνα έμπαζε από το κέντρο και από αριστερά με την άλλη την ''Ολυμπιακάρα'', αλλά τέτοια ακούγανε όλοι εκείνα τα χρόνια, μέχρι και ο Αναστό. Ο Βαλιτσογιάννης αγόραζε ό,τι κινούνταν και η μπάλα έπαιρνε δικαίους και αδίκους. Η κλάση του ως αμυντικού και πάντοτε για τους παίκτες που εμφανίστηκαν στα μέρη μας, συγκρίνεται μόνο με αυτήν του Μέλμπεργκ και γενικότερα στο ελληνικό ποδόσφαιρο και με το μεγάλο Χένρικσεν του βάζελου.
"Ολυμπιακαρα"? Τον τιραμολα εννοας Σαββα?
Nαι.
Αιωνία του η μνήμη.