ΕΡΓΟΤΕΛΗΣ-ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 2-3
Γράφτηκε απο Anonymous στις 14:21 | 19-10-2014
Ο Ολυμπιακός μας αντιμετώπισε χθες τον Εργοτέλη στο Παγκρήτιο, στα πλαίσια της 7ης αγωνιστικής της Superleague και κερδίσαμε με σκορ 3-2. Ο Μίτσελ επέλεξε να ξεκινήσει με τερματοφύλακα το Ρομπέρτο, δεξιά στην άμυνα το Σαλίνο, αριστερά το Μαζουάκου, στόπερ τους Μποτία-Αυλωνίτη, Μιλιβόγεβιτς-Μανιάτη και μπροστά τους τον Τσόρι στον άξονα των χαφ, Φουστέρ και Ντουρμάζ στα άκρα της επίθεσης και σέντερ φορ το Μήτρογλου. Ο Εργοτέλης από την άλλη παρατάχθηκε με τερματοφύλακα τον Τσέρνι, δεξί μπακ τον Τζανακάκη, αριστερό μπακ τον Πίτσο, στόπερ τους Μέγι και Γιοβάνοβιτς, κεντρικά χαφ τους Κοζορώνη-Γκέντσογλου, Χαλκιαδάκη και Χαντί στα άκρα της επίθεσης, το Γιουσούφ σε ελεύθερο ρόλο και σέντερ φορ τον Παμλίδη.
Από τα πρώτα λεπτά φάνηκε πως ο Θρύλος πατάει καλά και οι παίκτες του μπήκαν για να παίξουν ποδόσφαιρο. Καμία σχέση δηλαδή με το πώς μπήκε η ομάδα στα δύο προηγούμενα εκτός έδρας ματς για το φετινό πρωτάθλημα, στο Αγρίνιο και στο Περιστέρι. Aπό την άλλη, υπήρχε θέμα στην άμυνα του Ολυμπιακού, το οποίο ξεκινούσε από τις κακές τοποθετήσεις και απομακρύνσεις της μπάλας των στόπερ μας (ιδίως του Αυλωνίτη), αλλά και από την αδυναμία του Μιλιβόγεβιτς να συνδέσει τις γραμμές, παρακολουθώντας το Γιουσούφ, ο οποίος συνεχώς του ξέφευγε. Με αυτόν τον τρόπο, ο Εργοτέλης έφτιαξε δύο τελικές προσπάθειες με καλούτσικα σουτ των Χαλκιαδάκη και Χαντί, δίχως όμως να δημιουργήσει τη μεγάλη ευκαιρία. Τη μεγάλη ευκαιρία τη δημιούργησε ο Θρύλος στο 10', όταν έπειτα από επέλαση του Τσόρι στον άξονα βρέθηκε σε θέση βολής ο Μανιάτης έξω από την περιοχή του Εργοτέλη, αλλά το σουτ που έκανε σταμάτησε στο οριζόντιο δοκάρι. Αν εκεί η μπάλα κατέληγε στα δίχτυα, σίγουρα θα βλέπαμε άλλο παιχνίδι, αφού ο Εργοτέλης θα έβγαινε από το καβούκι του και ο Ολυμπιακός θα έμπαινε σε ρόλο οδηγού στο ματς, κάτι το οποίο συνέβη μόνο στο 90'. Ο Ντουρμάζ από αριστερά όπου βρέθηκε ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ (και όχι από δεξιά, όπου ταλαιπωρούσε στα προηγούμενα ματς την ομάδα και τον εαυτό του), δημιουργούσε αρκετά προβλήματα στον Τζανακάκη και περνούσε κάποιες καλές σέντρες. Σε μία από αυτές, ο Φουστέρ βρέθηκε σε θέση για γκολ, αλλά έπιασε αδύναμη κεφαλιά. Από αυτό το λεπτό του αγώνα και μετά (το 15' συγκεκριμένα), ο Ολυμπιακός πήρε τον έλεγχο του ματς και περιόρισε τον Εργοτέλη σε παθητικό ρόλο. Δημιουργήσαμε αρκετές καλές ευκαιρίες, με δύο σουτ του Τσόρι και του Μαζουάκου, αλλά πάνω από όλα με το τετ α τετ του Μήτρογλου, στο οποίο η μπάλα έφυγε λίγο άουτ. Από την άλλη, η αδυναμία του Μιλιβόγεβιτς και των στόπερ μας να παρακολουθήσουν το Γιουσούφ, έβγαζε θέματα πίσω στην άμυνά μας. Στο 27', από ωραία συνεργασία με το Χαλκιαδάκη, ο Γιουσούφ βρέθηκε σε θέση βολής, αλλά απέκρουσε ο Ρομπέρτο. Λίγο αργότερα, έπειτα από μία ανόητη προσπάθεια του Μποτία να κρατήσει με κεφαλιές την μπάλα μέσα στην περιοχή, αντί να την απομακρύνει, ο Γιουσούφ απείλησε και πάλι. Η τρίτη ήταν και η φαρμακερή, αφού από το 30' και μετά ο Θρύλος σταμάτησε να πιέζει όπως πριν. Στην κάθετη μπαλιά που πέρασε στο 43' από θέση αριστερού χαφ στο χώρο του κέντρου ο Χαλκιαδάκης στην πλάτη της άμυνας του Ολυμπιακού, ο Γιουσούφ βγήκε στο ''ένας με έναν'' με το Μαζουάκου. Τον πέρασε εύκολα, βρέθηκε απέναντι στο Ρομπέρτο και με ωραίο αριστερό πλασέ έκανε το 1-0. Αυτό ήταν ένα κρίσιμο σημείο στο παιχνίδι, αφού ο Ολυμπιακός αντέδρασε άμεσα και ισοφάρισε. Αν εκεί έμενε το 1-0 και πηγαίναμε με αυτό το σκορ στα αποδυτήρια, ίσως βλέπαμε άλλο ματς στο δεύτερο ημίχρονο. Στο 45' λοιπόν κι έπειτα από μία ωραία μπαλιά του Ντουρμάζ προς το Φουστέρ στην πλάτη της άμυνας του Εργοτέλη, ο Τσόρι μάζεψε την μπάλα από το παράλληλο γύρισμα του Ισπανού σε θέση έξω αριστερά, μοίρασε στο Μαζουάκου, που έκανε επέλαση στην περιοχή του Τσέρνι και στο γύρισμά του στη μικρή περιοχή, ο Μήτρογλου ισοφάρισε με ένα εύκολο πλασέ.
Το δεύτερο ημίχρονο ξεκίνησε με μία αλλαγή για τον Εργοτέλη. Βγήκε ο στόπερ Μέγι και πέρασε στη θέση του ο Σαϊνάτι. Για τον Ολυμπιακό δεν υπήρξε αλλαγή. Δεν μπήκαμε δυνατά στο παιχνίδι, πιέζοντας τον αντίπαλο ψηλά και το πληρώσαμε. Στο 55', σε μία προώθηση του Σαλίνο στην επίθεση, δημιουργήθηκε κενό από τα δεξιά, το οποίο όφειλαν να καλύψουν τα κεντρικά μας χαφ. Δεν το έκαναν, ο Χαντί βρέθηκε σε θέση έξω αριστερά απέναντι στον Αυλωνίτη και εκμεταλλευόμενος την πολύ κακή τοποθέτηση του σώματος του στόπερ μας, έπιασε ένα πολύ ωραίο σουτ, γράφοντας το 2-1. Εκεί άρχισαν να μας ζώνουν όλους τα φίδια, όχι μόνον εμάς που βλέπαμε το ματς από την τηλεόραση, αλλά και τους ίδιους τους παίκτες μας, που προσπαθούσαν να απειλήσουν με κάποια σουτ των Μήτρογλου-Τσόρι. Ο Μίτσελ έκανε την πρώτη του αλλαγή στο 58', αποσύροντας το Φουστέρ και περνώντας στη θέση του τον Γκαζαριάν από δεξιά, ψάχνοντας σωστά το πλάτος στην ανάπτυξή μας και τις πλαγιοκοπήσεις που μας έλειπαν από εκείνη την πτέρυγα. Ο Εργοτέλης δεν έκανε αυτό που συνήθως κάνουν οι περισσότερες μικρομεσαίες ομάδες του ελληνικού πρωταθλήματος, να κάτσει πίσω δηλαδή, να ''τρώει την μπάλα'', να κάνει καθυστερήσεις και να προσπαθεί να κρατήσει με νύχια και με δόντια το υπέρ του σκορ. Έψαξε και το τρίτο γκολ, στο οποίο βρέθηκε πολύ κοντά στο 65'. Ο Χαλκιαδάκης και πάλι συνέκλινε, τράβηξε πάνω του τα στόπερ μας και έβγαλε μία πολύ ωραία κάθετη πάσα στο σέντερ φορ Παμλίδη, που βρέθηκε φάτσα με το Ρομπέρτο, αλλά προσπάθησε να τον κρεμάσει ανεπιτυχώς. Αν εκεί γινόταν το 3-1, κατά πάσα πιθανότητα δεν θα κερδίζαμε το παιχνίδι. Κι αφού η ομάδα του Ηρακλείου δεν έκανε το 3-1, το πλήρωσε ένα λεπτό μετά. Ο Γκαζαριάν από δεξιά εξέθεσε τον Πίτσο στο ''ένας με έναν'', ο αμυντικός του Εργοτέλη τον ανέτρεψε, με το αριστερό του πόδι να βρίσκει καθαρά το δεξί πόδι του Αρμένη εξτρέμ μας και ο διαιτητής Κουτσιαύτης καταλόγισε το καθαρό πέναλτυ. Σε αυτήν τη φάση έπρεπε να αποβληθεί με δεύτερη κίτρινη ο Πίτσος, αλλά με τα παρακάλια του προς το διαιτητή την γλύτωσε. Ο Τσόρι με μία ωραία εκτέλεση έγραψε το 2-2. Για κάνα δεκάλεπτο μετά το δεύτερο γκολ μας ο ρυθμός του αγώνα έπεσε. Ο προπονητής του Εργοτέλη Παύλος Δερμιτζάκης προτίμησε να αποσύρει τους δύο ακραίους του χαφ, Χαλκιαδάκη και Χαντί, βάζοντας στη θέση τους τον Μπογκντάνοφ και το Λεονάρντο, ενώ ο Μίτσελ πέρασε στο 64' στη θέση του Αυλωνίτη το Φορτούνη, με εσωτερική αλλαγή το Μιλιβόγεβιτς στη θέση του στόπερ και στο 72', λίγα λεπτά μετά την ισοφάρισή μας, έβαλε και το Διαμαντάκο στη θέση του Σαλίνο, περνώντας το Μανιάτη δεξί μπακ. Παίζαμε δηλαδή για κάνα εικοσάλεπτο με τις καθυστερήσεις με άξονα στα χαφ Φορτούνη-Τσόρι και κάπως μπροστά τους, δίπλα στο Μήτρογλου, το Διαμαντάκο, έχοντας Γκαζαριάν-Ντουρμάζ στις πτέρυγες. Ποιότητα και ικανότητα σωστής προώθησης του παιχνιδιού υπήρχαν, αλλά δεν υπήρχαν τρεξίματα και κίνηση δίχως την μπάλα, με αποτέλεσμα να τρέμουμε τις κόντρες του Εργοτέλη. Εκεί σταθήκαμε τυχεροί, αφού η ομάδα του Ηρακλείου φάνηκε να μένει από δυνάμεις και δεν τιμώρησε το Μίτσελ για το ρίσκο που πήρε. Αυτό θα μπορούσε εύκολα να γίνει στο 83', όταν ο Γιουσούφ πέρασε σαν σταματημένο όποιον βρήκε μπροστά του, ακόμη και τον Μποτία, έστρωσε σε θέση έξω δεξιά στον προωθημένο Τζανακάκη, του οποίου τη σέντρα εκμεταλλεύτηκε ο Παμλίδης και βρέθηκε σε θέση για γκολ, ανενόχλητος στην γραμμή της περιοχής μας. Έπιασε ένα αριστερό πλασέ, το οποίο εξουδετέρωσε με τη μεγάλη του κλάση ο Ρομπέρτο. Στο 90' πετύχαμε το τρίτο γκολ και λυτρωθήκαμε όλοι. Με πλαγιοκόπηση του Ντουρμάζ από αριστερά και ωραία σέντρα του, η μπάλα στρώθηκε στον Γκαζαριάν, ο οποίος έπιασε το σουτ, αλλά εξουδετέρωσε στην γραμμή της εστίας αρχικά ο Γκέντσογλου. Η μπάλα ξαναστρώθηκε στο Μιλιβόγεβιτς που έκανε νέο σουτ, στην πορεία της μπάλας βρέθηκε ο Μήτρογλου και έκανε το 3-2, δίνοντάς μας τους υπερπολύτιμους 3 βαθμούς της νίκης.
ΚΡΙΤΙΚΗ ΠΑΙΚΤΩΝ
ΡΟΜΠΕΡΤΟ Ίσως το πιο ευχάριστο μήνυμα που πήραμε όλοι από το χθεσινό παιχνίδι, πιο σημαντικό κι από την επιστροφή του Μήτρογλου στο σκοράρισμα καθοριστικών γκολ για το πρωτάθλημα. Ο περυσινός κέρβερος Ρομπέρτο είναι και πάλι εδώ. Στις αποκρούσεις του οφείλουμε πρώτα και κύρια το τρίποντο. Πολύ μεγάλη κλάση τερματοφύλακα. Ναι, σύμφωνοι, έχει κάποιες αδυναμίες όταν η μπάλα του έρχεται στα πόδια και σε ορισμένες εξόδους του, αλλά τα αντανακλαστικά του και ο τρόπος που γεμίζει την εστία, δεν έχουν εμφανιστεί ποτέ ξανά στα ελληνικά γήπεδα από τερματοφύλακα ελληνικής ομάδος.
ΣΑΛΙΝΟ Έλειπε αρκετό καιρό από τις προπονήσεις και είναι άδικο να κριθεί αυστηρά. Αμυντικά δεν αντιμετώπισε κάποιο πρόβλημα, αλλά επιθετικά είναι περιορισμένων δυνατοτήτων και δεν πρέπει να περιμένουμε πλαγιοκοπήσεις από αυτόν. Στη φάση του δεύτερου γκολ του Εργοτέλη, αδίκως τα ακούει από κάποιους Ολυμπιακούς, αφού είχε προωθηθεί και έπρεπε να τον καλύψουν οι συμπαίκτες του. Εκεί που σίγουρα φταίει είναι στη μεγάλη ευκαιρία του Παμλίδη στο 65' να κάνει το 3-1, όταν ξέχασε να τραβηχτεί εγκαίρως μαζί με την υπόλοιπη άμυνα και τον κράτησε onside.
ΜΑΖΟΥΑΚΟΥ Επιθετικά με τις επελάσεις του μοιάζει μία ταχύτητα πάνω από όλους τους αντιπάλους του στην Ελλάδα. Όποτε αποφασίζει να μπουκάρει στην αντίπαλη περιοχή, δεν κόβεται με τίποτε. Δεν είναι μόνο το ότι είναι πολύ γρήγορος και αθλητικός. Πρώτα και κύρια είναι το ότι ξέρει να προστατεύει την μπάλα, διαβάζοντας τις κινήσεις του αντιπάλου αμυντικού και το πότε θα επιλέξει να απλώσει το πόδι για να του πάρει την μπάλα. Αμυντικά όμως, υπάρχει πολύ μεγάλο πρόβλημα. Πρώτα και κύρια, αγνοεί το τι θα πει ''διαγώνια κάλυψη''. Στη φάση του πρώτου γκολ του Εργοτέλη, αυτός όφειλε να πάει πάνω στο Γιουσούφ, αφού η μπαλιά ήταν στην πλάτη των στόπερ. Δεν είναι μόνο το ότι χάνει το σπριντ από το μεσοεπιθετικό του Εργοτέλη, αλλά πάνω από όλα ο τρόπος που βάζει το σώμα του, ο οποίος προδίδει ότι ''δεν το έχει το θέμα''. Πρέπει να δουλέψει πάρα πολύ το συγκεκριμένο κομμάτι, γιατί η βασική δουλειά του μπακ είναι να κόβει και όχι να δημιουργεί. Βεβαίως τη σήμερον ημέρα τα ακραία μπακ πρέπει να έχουν και παραγωγικές ικανότητες, αλλά τα ονομάζουμε ''μπακ'' επειδή περιμένουμε κατά πρώτο λόγο από αυτά να αμυνθούν. Αν κόβεις πίσω και μετά παράγεις και μπροστά, είσαι ο ιδανικός. Αν όμως δεν κόβεις πίσω και απλώς παράγεις μπροστά, υπάρχει πρόβλημα. Ο Μαζουάκου, ακόμη και στο ''ένας με έναν'' με το Χαλκιαδάκη ή το Γιουσούφ που έβγαινε κάποιες φορές από εκεί, είχε προβλήματα. Όχι επειδή τον περνούσαν, αλλά επειδή του περνούσαν αρκετές σέντρες ή επειδή δεν τους ακολουθούσε στις κινήσεις τους στην πλάτη της άμυνάς μας, στο χώρο ευθύνης του. Τα θέματα αυτά λύνονται και δεν είναι δείγματα ανικανότητας. Για να λυθούν όμως, απαιτείται δουλειά στην προπόνηση.
ΜΠΟΤΙΑ Για ένα ακόμη ματς, έμοιαζε ασταθής πίσω. Δεν έδιωχνε σωστά την μπάλα, έτρωγε ντρίμπλες όποτε ανέβαινε ψηλά και δεν γέμιζε το χώρο ευθύνης του, περνώντας το μήνυμα στον αντίπαλο που θα σκεφτόταν να μπουκάρει στην περιοχή μας ή γενικότερα να βγει κατά πάνω του ''μάγκα, εδώ δεν περνάς, ξέχνα το''. Δεν είναι δηλαδή Μέλμπεργκ σε καμία περίπτωση, ούτε Μανωλάς και παλιός Αβραάμ, να καλύπτει με την ταχύτητά του τρύπες, αφού είναι αρκετά αργός. Σίγουρα πάντως χθες δεν έκανε το μεγάλο λάθος και οι τοποθετήσεις του ήταν πολύ καλύτερες από αυτές που είχε ο παρτενέρ του στην άμυνα. Επίσης, κάλυψε αρκετές φορές σωστά το Μαζουάκου, αφού έπαιζε αριστερό στόπερ. Σε καμία περίπτωση δεν είναι παίκτης για πέταμα, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μοιάζει έτοιμος να θεωρηθεί ηγέτης στην άμυνα. Αν είχε το Σιόβα δίπλα του, έναν παίκτη δηλαδή που ξέρει να δίνει βάθος και να καλύπτει αυτός τρύπες επειδή ''λιμπερίζει'', ίσως να απελευθερωνόταν. Το θέμα είναι αν ο Σιόβας θα επανέλθει στα στάνταρ απόδοσης που έπιανε πέρυσι πριν τον τραυματισμό του και πόσο γρήγορα θα γίνει αυτό.
ΑΥΛΩΝΙΤΗΣ Φοράει τη φανέλα του Ολυμπιακού και δεν θέλω να γίνω εμπαθής. Οι τοποθετήσεις του και πάνω από όλα αυτό που κάνει στο δεύτερο γκολ του Εργοτέλη, είναι λόγοι για να αργήσει πολύ να ξαναδεί το όνομά του στην αρχική ενδεκάδα του Θρύλου, τουλάχιστον σε ματς δύσκολο και κρίσιμο. Είναι νέος ακόμη και μπορεί να βελτιωθεί, πάντως τώρα δεν γίνεται να παίζει βασικός. Προσωπικά όταν είδα το replay της φάσης του γκολ του Χαντί, με τον Αυλωνίτη όχι μόνο να μένει 3 μέτρα μακριά του, αλλά να στρίβει και το κορμί του, σαν να του λέει ''σούταρε και βρες τέρμα, σου ανοίγω τον δρόμο εγώ'', είπα μέσα μου ''αλλαγή, τέλος''. Και έβγαινε και δεξιά, με αποστολή να ελέγχει τις μπαλιές στην πλάτη του πολύ καλού αμυντικά Σαλίνο. Πού να έπαιζε και αριστερό στόπερ, καλύπτοντας το Μαζουάκου...Δουλειά στην προπόνηση και παρουσία μόνο σε κάποια ματς Κυπέλλου ή σε κάποια εύκολα εντός στο πρωτάθλημα.
ΜΙΛΙΒΟΓΕΒΙΤΣ Πολύ κακή εμφάνιση ανασταλτικά, αφού ο Γιουσούφ και ο Χαλκιαδάκης που έβγαιναν πάνω του, τον εξέθεσαν πολλές φορές. Τρίτο στόπερ δεν γινόταν σχεδόν ποτέ όποτε αμυνόμασταν, ενώ έκανε και αρκετές λάθος πάσες, τομέας του παιχνιδιού για τον οποίο φημίζεται. Η παρουσία του είναι ο κύριος λόγος για την αδυναμία σύνδεσης των γραμμών μας σε μεγάλα διαστήματα του χθεσινού ματς. Σε παιχνίδια που πιεζόμαστε και πρέπει να κρατήσουμε μπάλα ή να την βγάλουμε σωστά μπροστά, μοιάζει υπερπολύτιμος. Σε ματς που πρέπει να πιέσουμε εμείς όμως, ανοίγοντας την αντίπαλη άμυνα, πρέπει το ''6άρι'' μας πρώτα και κύρια να μαζεύει μπάλες στο κέντρο από τις απομακρύνσεις των αντιπάλων και να στηρίζει τα στόπερ μας στις κόντρες της άλλης ομάδος, ώστε να ανακτούμε γρήγορα την κατοχή και να κρατάμε την μπάλα ψηλά, κοντά στην περιοχή του αντιπάλου. Ο Μιλιβόγεβιτς χθες δεν έκανε τίποτε από αυτά. Σε τέτοια ματς, ο Εντινγκά είναι πιο χρήσιμος, αλλά βεβαίως είχε το θέμα με την Εθνική του Κονγκό (έπαιξε βασικός την Τετάρτη κόντρα στη Νότιο Αφρική για τα προκριματικά του Κόπα Άφρικα) και δεν γινόταν να χρησιμοποιηθεί χθες. Σίγουρα πάντως, για να είμαστε δίκαιοι, πιστώνεται την προώθησή του στο νικητήριο γκολ μας και το πολύ καλό σουτ που έκανε, δείγμα της καλής τεχνικής του κατάρτισης. Αν εκεί βρισκόταν κάνα ''τσουρούκι'', η μπάλα θα πήγαινε στα πουλιά, έτσι όπως του στρώθηκε στον αέρα.
ΜΑΝΙΑΤΗΣ Πολύ τρέξιμο δίχως την μπάλα, πάλευε χθες σε όλο το ματς να καλύψει όποια τρύπα έβλεπε στο χώρο του κέντρου. Ακόμη κι όταν πέρασε δεξί μπακ, στάθηκε αρκετά καλά και έκανε μία ωραία διαγώνια κάλυψη στη φάση του 83', όταν βρέθηκε μόνος του ο Παμλίδης και απέκρουσε το σουτ του ο Ρομπέρτο. Ευθύνη έχει στο δεύτερο γκολ του Εργοτέλη, γιατί όφειλε να μην ανέβει τόσο ψηλά και να ακολουθήσει από δεξιά την προώθηση του Σαλίνο. Παραγωγικά, αν και όλοι ξέρουμε πως δεν έχει μεγάλες δυνατότητες, χθες ήταν καλός και πέρασε αρκετές μπάλες μπροστά, δίχως να κάνει λάθος πάσες. Αν έβαζε και το γκολ στο 10', στο πολύ καλό σουτ του που σταμάτησε στο οριζόντιο δοκάρι, θα ήταν καθοριστικός για την εξέλιξη του ματς. Για'μένα πάντως ξεκάθαρα είναι διακριθείς και ο πολυτιμότερος παίκτης μας χθες πίσω από Ρομπέρτο και Μήτρογλου. Αν για κάποιους τώρα είναι μόδα να βρίζουν το Μανιάτη, ας ψάξουν αλλού δικαίωση στα ''επιχειρήματά'' τους...
ΤΣΟΡΙ Καλή εμφάνιση από τον Αργεντίνο παικταρά μας. Κράτησε μπάλες, μοίρασε σωστά το παιχνίδι, ήταν ψύχραιμος κατά την εκτέλεση του πέναλτυ και έδειξε δείγματα της κλάσης του. Σε ορισμένες πριπτώσεις όμως, θα μπορούσε να είναι πιο απλός και να μοιράζει πιο γρήγορα την μπάλα, γιατί σε αυτά τα ματς που πρέπει εμείς να κάνουμε παιχνίδι, ο παίκτης που παίζει πίσω από το σέντερ φορ, πρέπει και να απειλεί το αντίπαλο τέρμα. Αν δεν το κάνει, επειδή ο Τσόρι δεν ''πολυέχει'' αυτό το κομμάτι, πρέπει να αποδεικνύεται καταλύτης στο μοίρασμα του παιχνιδιού. Εκεί μετράει πολύ το πόσο γρήγορα και σωστά πετάς την μπάλα δεξιά, αριστερά και μπροστά, αφού χώροι ελεύθεροι δεν υπάρχουν.
ΦΟΥΣΤΕΡ Πρώτη εμφάνιση μετά τον τραυματισμό του για το χαλύβδινο γίγαντα του Θρύλου μας, τον αγαπημένο μου παίκτη (μαζί με τον Τσόρι, για να αποκαλύψω κι εγώ τις συμπάθειές μου...). Δεν είναι ακόμη απολύτως έτοιμος μετά τον τραυματισμό του κι αυτό φάνηκε σε αρκετές περιπτώσεις που βρέθηκε σε θέση βολής, είτε με την μπάλα χαμηλά, είτε στον αέρα. Πάτησε περιοχή πολλές φορές, στηρίζοντας το Μήτρογλου, αλλά γκολ δεν έκανε. Σε αυτά τα ματς ίσως να ήταν πιο χρήσιμος πίσω από το φορ, πιέζοντας την πρώτη πάσα στην ανάπτυξη του αντιπάλου και ως δεύτερος φορ όταν κάνουμε εμείς επίθεση. Στο πλάι δεν έχει το ''ένας με έναν'', ούτε δίναμε χθες ευρωπαϊκό ματς, όπου πρέπει να ακολουθεί το αντίπαλο μπακ στις προωθήσεις του (για την Ευρώπη ως ακραίος ο Νταβίνταρος είναι σημαντική λύση). Σωστά αντικαταστάθηκε όταν ψάχναμε δύο γκολ για τη νίκη, άρα παιχνίδι από τα άκρα.
ΝΤΟΥΡΜΑΖ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ τον είδαμε στη θέση που μπορεί να αποδώσει και αυτή είναι ΜΟΝΟΝ από αριστερά. Δεν βολεύεται το παιδί από δεξιά, γιατί μέχρι να φέρει την μπάλα από το δεξί στο αριστερό, χάνεται πολύτιμος χρόνος και τον κλείνει ο αντίπαλός του. Κάποιοι ακραίοι χαφ βολεύονται και δεξιά και αριστερά. Κάποιοι άλλοι δεν βολεύονται. Αντί να πει ο Μίτσελ ''εγώ θα το αλλάξω αυτό με τον Ντουρμάζ, θα επιμένω να τον βάζω δεξιά μέχρι να στρώσει'', χάνοντας χρόνο με κίνδυνο να κάψει ένα εργαλείο της ομάδος, προς τιμήν του αναγνώρισε το λάθος του και είδαμε τον ''Τζίμη'' αριστερό χαφ χθες. Δημιούργησε πάρα πολλά προβλήματα στον Τζανακάκη, πέρασε πολλές σέντρες και από δική του προσπάθεια ξεκίνησε το νικητήριο γκολ μας. Φαίνεται όμως κάπως ''παρταλάκος''. Μόνο με την μπάλα στα πόδια απειλεί τον αντίπαλο. Δίχως αυτήν, ούτε καλύπτει το μπακ που παίζει πίσω του, ούτε κινείται στην πλάτη των αντιπάλων μπακ, δίνοντας επιλογή στα κεντρικά μας χαφ για κάθετες πάσες, ούτε κινείται διαγώνια ως δεύτερος φορ, όποτε η μπάλα έρχεται από δεξιά, για να στηρίξει τον επιθετικό που βρίσκεται μέσα στην περιοχή του αντιπάλου (ο οποίος σέντερ φορ μας μοιάζει έτσι αποκομμένος). Αν θέλει να μονιμοποιηθεί στην ενδεκάδα του Ολυμπιακού, πρέπει να δουλέψει πάρα πολύ στην προπόνηση, πάνω σε αυτές τις αδυναμίες του. Σε ματς που πρέπει εμείς να κάνουμε παιχνίδι και να ανοίξουμε την άμυνα του αντιπάλου, με την ικανότητα που έχει στο ''ένας με έναν'' να καβαλάει τον μπακ που βγαίνει επάνω του, είναι απαραίτητος. Σε ματς όμως που θα πιεστούμε, για παράδειγμα στην Ευρώπη, αυτήν την ώρα τουλάχιστον δεν μοιάζει έτοιμος. Η σκέψη να παίξει για παράδειγμα βασικός την Τετάρτη κόντρα στο Λιχτστάινερ της Γιουβέντους, ενώ χθες δεν κατάφερε να παρακολουθήσει τις προωθήσεις του Τζανακάκη, εμένα μου προκαλεί πονοκέφαλο...
ΜΗΤΡΟΓΛΟΥ Η μεγάλη επιστροφή του Κωστάκη μας. Ήταν το πρώτο ματς που θύμισε τον παλιό καλό Μήτρογλου και με τα δύο γκολ που έβαλε, μας έδωσε τη νίκη. MVP του χθεσινού ματς και αν υστερεί σε σχέση με κάποιον, αυτός είναι μόνον ο Ρομπέρτο. Άρχισε να συμμετέχει και στο ματς, αφού πολλές φορές έβγαινε από την περιοχή να πάρει μπάλα, να την κατεβάσει σωστά και να βοηθήσει στο να διατηρήσουμε την κατοχή, αλλά πάνω από όλα θυμηθήκαμε όλοι το βασικό προσόν του. Κίνδυνος-θάνατος στην αντίπαλη περιοχή. Ο τρόπος που ξεμαρκάρεται για να του έρθει σωστά η μπάλα και να σκοράρει, οι ''απαλλαγές'' του που λένε πολλοί προπονητές, είναι μοναδικός και είναι κάτι που δεν διδάσκεται. Βελτιώνεται με τη δουλειά και τα σερί ματς, αλλά κατά βάση ή το έχεις, ή δεν το έχεις. Είναι ''το ένστικτο του σκόρερ'' που λέμε. Και ο Μήτρογλου αυτό το έχει και με το παραπάνω. Καλώς ήλθες λοιπόν πίσω Κώστα Μήτρογλου. Για εμένα σημαντικότερο ίσως και από τα δύο γκολ είναι αυτό που έκανε μετά το πρώτο του γκολ. Αμέσως στράφηκε σε ένα συγκεκριμένο συμπαίκτη του για να πανηγυρίσει μαζί του. Πάνω από όλα είναι η ομάδα και προχωράμε όλοι μαζί ενωμένοι.
ΦΟΡΤΟΥΝΗΣ Δοκιμάστηκε στη μοναδική θέση κατά την άποψή μου που μπορεί να προσφέρει, αυτήν του κεντρικού χαφ-''8άρι'', αλλά για μεγάλο χρονικό διάστημα κλήθηκε να γίνει ''6άρι'', ειδικά μετά την έξοδο του Σαλίνο και την οπισθοχώρηση του Μανιάτη σε ρόλο δεξιού μπακ. ''6άρι'' γενικά δεν φαίνεται να μπορεί να γίνει και σίγουρα αν γίνει, θα γίνει σε ματς που εμείς πιεζόμαστε και πρέπει να βγάλουμε σωστά την μπάλα από πίσω προς τα εμπρός. Όχι σε ματς που πρέπει να κινείται χωρίς την μπάλα, κόβοντας τις κόντρες του αντιπάλου και μαζεύοντας τις απομακρύνσεις των αντιπάλων στόπερ. Ψάχνω ας πούμε να τον βρω στο πλάνο της μεγάλης ευκαιρίας του Παμλίδη στο 83', που αποκρούει ο Ρομπέρτο, και δεν τον βρίσκω. Είναι άδικο να κριθεί αυστηρά, την ώρα μάλιστα που πέρασε σωστά κάποιες ''10άρες'' και ''20άρες'' μπαλιές στην ανάπτυξη του παιχνιδιού μας. Σε καμία περίπτωση όμως δεν διακρίθηκε, ούτε μπορούμε να πούμε ότι η είσοδός του στο ματς ήταν επιτυχημένη κίνηση. Σίγουρα πάντως δεν ήταν και αποτυχημένη. Κάτι ενδιάμεσο, πιο πολύ προς το αδιάφορο...
ΓΚΑΖΑΡΙΑΝ Κέρδισε το πέναλτυ από τον Πίτσο, άρα περνάει στους διακριθέντες. Κι αυτός έχει το ''ένας με έναν'', αλλά χωρίς την μπάλα δεν έχει ιδιαίτερη συμμετοχή στο παιχνίδι. Χθες δεν απαιτήθηκε να καλύψει πίσω, αφού και ο Σαλίνο και ο Μανιάτης ήταν σταθεροί, αλλά δεν τον είδαμε να κινείται πολλές φορές στον ενδιάμεσο χώρο αριστερού μπακ-αριστερού στόπερ, ή να κάνει διαγώνια κίνηση στην καρδιά της αντίπαλης περιοχής, στις επελάσεις του Ντουρμάζ από αριστερά. Ευτυχώς όμως πάτησε περιοχή και σούταρε στο τρίτο μας γκολ. Είναι περίπτωση που δεν πρέπει να κάψουμε και πρέπει να πάρει χρόνο συμμετοχής, ακόμη κι όταν γυρίσει ο Ντοσεβί από τον τραυματισμό του.
ΔΙΑΜΑΝΤΑΚΟΣ Έπαιξε για 20 λεπτά περίπου και δεν φάνηκε καθόλου στο ματς. Δυστυχώς και το λέω ως Πειραιώτης που θα ήθελε να δει ένα παιδί της περιοχής του να φοράει τη φανέλα του βασικού στον Θρύλο, για μία ακόμη φορά απέδειξε πως δεν είναι έτοιμος για το επίπεδο που βρίσκεται τώρα ο Ολυμπιακός. Δεν ξέρω αν οι αδυναμίες που δείχνει (ιδιαίτερα στις κινήσεις που κάνει κοντά στην περιοχή του αντιπάλου, όπου απαιτείται να είναι πιο ουσιαστικός) φτιάχνονται μέσα από τη δουλειά στην προπόνηση. Αυτό είναι και το χειρότερο...
ΜΙΤΣΕΛ Επέλεξε χθες να κάνει rotation κι αυτό είναι πολύ σωστό. Από την άλλη όμως, πάλι η ενδεκάδα που παρέταξε είχε τις αδυναμίες της. Δεν γίνεται η μία πτέρυγα να είναι φουλ επιθετικογενής, με Μαζουάκου και Ντουρμάζ και η άλλη να είναι φουλ αμυντικογενής, με Σαλίνο και Φουστέρ. Δεν υπάρχει ισορροπία στην ανάπτυξη έτσι και γέρνουμε προς τα αριστερά, με αποτέλεσμα να μαζεύονται από εκεί οι αντίπαλοι και να μην κάνουν τη ζημιά που θα μπορούσαν να κάνουν οι πολύ προικισμένοι με την μπάλα στα πόδια Μαζουάκου-Ντουρμάζ. Με την παρουσία του Γκαζαριάν κάπως διορθώθηκε η κατάσταση, αν και δεν θα ήταν παράλογο να ξεκινήσει ο Αρμένης στο αρχικό σχήμα. Πάλι χθες υπήρχαν στιγμές που ο Μήτρογλου έμοιαζε αποκομμένος, αφού μόνον ο Φουστέρ προσπαθούσε να πατήσει περιοχή, αλλά κι αυτός έχανε χρόνο, αφού ερχόταν από το πλάι. Αν χθες ο Φουστέρ έπαιζε στον άξονα, εκτός του ότι θα είχαμε μονίμως δύο παίκτες κοντά και γύρω από την αντίπαλη περιοχή, θα είχαμε πίεση στην πρώτη πάσα της ανάπτυξης του Εργοτέλη, με αποτέλεσμα να έχει λιγότερη δουλειά ανασταλτικά ο Μιλιβόγεβιτς και να έχει δυνάμεις να βοηθήσει περισσότερο στην οργάνωση του παιχνιδιού. Με Μιλιβόγεβιτς και Τσόρι ταυτόχρονα στην ενδεκάδα, ναι μεν έχουμε καλύτερη κυκλοφορία μπάλας, αλλά υστερούμε στην κίνηση χωρίς την μπάλα, κάτι βασικό όταν θες να διατηρήσεις την πίεση ψηλά. Επίσης, συμφωνώ με το παρακάτω απόσπασμα από το σημερινό πρωτοσέλιδο του ''ΦΩΤΟΣ''.
Είναι άλλο πράγμα να πεις ''δεν ξεκινάω με Αφελάι-Κασάμι'' και άλλο πράγμα ''τους αφήνω εκτός αποστολής''. Χθες για παράδειγμα έκανε μπαμ πως έπρεπε να αλλάξει κάτι στον άξονα, για να γίνουμε πιο επικίνδυνοι μπροστά, αλλά ο μόνος διαθέσιμος ήταν ο Φορτούνης. Δηλαδή αν χρησιμοποιούνταν για 20-30 λεπτά ο Κασάμι με τον Αφελάι χθες, θα χάνανε δυνάμεις για τη Γιουβέντους; Η κριτική στον προπονητή πάντοτε γίνεται καλοπροαίρετα, αφού αυτός ξέρει την ομάδα κι αυτός βλέπει τους παίκτες στις προπονήσεις μέσα στην εβδομάδα. Επίσης, εγώ προσωπικά όποτε επισημαίνω κάποια λάθη στο κομμάτι της τακτικής, το κάνω με μεγάλο σεβασμό προς τον ΠΡΟΠΟΝΗΤΑΡΑ Μίτσελ, του οποίου τη δουλειά στον Θρύλο σέβομαι απεριόριστα. Και χθες για παράδειγμα η ομάδα είχε φρεσκάδα, έβγαλε πολλές φάσεις και αυτό στο οποίο στέκεται σήμερα το ''ΦΩΣ'',
ισχύει και αντίστροφα. Διότι ναι μεν ο Εργοτέλης θα μπορούσε χθες να μας κερδίσει, αν όμως έμενε πίσω στο σκορ στο πρώτο ημίχρονο, ειδικά στις δύο μεγάλες ευκαιρίες του Μανιάτη και του Μήτρογλου, πιθανόν να έτρωγε και 4 γκολ εύκολα. Δεν κάνουμε ποτέ κριτική στον προπονητή σε φάση ''άκου να μαθαίνεις''. Πάντοτε δεχόμαστε ότι κρίνουμε εκ του αποτελέσματος, άρα είμαστε μετά Χριστόν προφήτες. Σίγουρα πάντως κρίνουμε τους πάντες και τα πάντα. Υπεράνω κριτικής και αλάνθαστος δεν είναι κανείς, πλην του Μπάγεβιτς βεβαίως, για τους αγαπητικούς του ΑΡΔ-οπαδούς...
ΕΡΓΟΤΕΛΗΣ Από πέρυσι έχουμε σιχαθεί να ακούμε ότι είναι ''γαυρο-παράρτημα''. Μία με τα δημοσιεύματα για τις σχέσεις της οικογένειας Βρέντζου με την ομάδα του Ηρακλείου, μία με τους δανεικούς που έλεγε ακόμη και ο Τζώρτζογλου και βέβαια με τα πρόσφατα παραμύθια ''μισός ο Εργοτέλης κόντρα στο αφεντικό'', δημιουργήθηκε μία εικόνα στους περισσότερους ''παρέλαση θα κάνει ο Ολυμπιακός''. Γιατί ήταν ''μισός'' ο Εργοτέλης; Επειδή προφανώς έλειπε ο...Καζναφέρης. Τι είδαμε στο γήπεδο; Μία ομάδα που διεκδίκησε τη νίκη μέχρι το 90', προηγήθηκε δύο φορές και έβγαλε το λάδι στους παίκτες μας. Επίσης, είδαμε κι ένα καλοδουλεμένο σύνολο στο κομμάτι της ανάπτυξης και στο πώς βγάζει τις κόντρες. Η συνεργασία Χαλκιαδάκη-Γιουσούφ δεν έγινε 1-2 φορές μόνο, ώστε να πει κανείς ''προέκυψε τυχαία, αφού υπήρχαν κενοί χώροι''. Ο ένας έψαχνε τον άλλον, δείγμα του ότι έχει πέσει δουλειά στην προπόνηση για να ''βρίσκονται'' στο γήπεδο. Ο Χαλκιαδάκης ειδικά, όποτε συνέκλινε, μοίραζε συνέχεια κάθετες, κάτι που δείχνει πως ξέρει να ''διαβάζει'' την αντίπαλη άμυνα. Υστερήσανε αρκετά τα κεντρικά χαφ της ομάδος και πάνω από όλα ο Κοζορώνης, στις βοήθειες που δεν έδινε στο μαρκάρισμα στο πλάι, ειδικά εφόσον ο Τσόρι δεν πατούσε αρκετά περιοχή για να στηρίξει το Μήτρογλου. Θετικό για την ομάδα του Ηρακλείου το ότι μπήκε να παίξει μπάλα και όχι για να κάνει καθυστερήσεις, αντιαθλητικά μαρκαρίσματα και γενικότερα για να καταστρέψει το παιχνίδι του αντιπάλου, με αποτέλεσμα να δούμε ένα πολύ ωραίο ματς. Θετικό και το ότι δεν φοβήθηκε τον Ολυμπιακό και όσο είχαν δυνάμεις οι παίκτες του, έψαξαν και το τρίτο γκολ της νίκης, όχι μόνο μετά το 2-2, αλλά και στο 2-1, για να καθαρίσουν το ματς. Αν συνεχίσει να δουλεύει έτσι ο Δερμιτζάκης, όχι απλώς δεν θα έχει κανένα πρόβλημα ο Εργοτέλης να σώσει την κατηγορία, αλλά θα προσφέρει και ωραίο θέαμα στα παιχνίδια με ομάδες που είναι στα δικά του κυβικά. Σε κάθε περίπτωση πάντως, για να επιστρέψουμε και στην ουσία του θέματος, το σημερινό πρωτοσέλιδο του ''ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗ'' αντικατοπτρίζει απόλυτα την αλήθεια, όπως τουλάχιστον την προσεγγίζω εγώ.
Περιμένουμε τα πρασινοκίτρινα παπαγαλάκια να παραλάβουν τα non papers τους και να μας εξηγήσουν το αν χθες άνοιξε τα πόδια ο Εργοτέλης, το ''γαυρο-παράρτημα''.
ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ Άλλο ξεβράκωμα εδώ. Ο Κουτσιαύτης που σύμφωνα με τη ''ΔΙΚΗ'' του Θωμαϊδη και τα λοιπά πράσινα παπαγαλάκια των ΜΜΕ ''κυνήγησε τον ΠΑΟ πέρυσι στο Ηράκλειο και προστάτευσε τον ΟΦΗ, με εντολή του Μαρινάκη'', όχι μόνο δεν ευνόησε τον Ολυμπιακό, αλλά τον αδίκησε κιόλας στη φάση του πέναλτυ που κερδίζει ο Γκαζαριάν. Η φάση είναι ξεκάθαρη, στο 04:36 του βίντεο με τις φάσεις από τη NOVA. Ο Πίτσος, όπως λέει και ο δημοσιογράφος του συνδρομητικού καναλιού, είχε κίτρινη κάρτα κι εδώ έπρεπε να αποβληθεί με δεύτερη κίτρινη κάρτα. Όσον αφορά το τρίτο γκολ του Ολυμπιακού, όπως βλέπουμε στο replay από το 05:48 του βίντεο και μετά, η φάση είναι πεντακάθαρη και κανένα οφσάιντ δεν υπάρχει. Στο πρώτο σουτ του Γκαζαριάν, ο Μήτρογλου φαίνεται εκτεθειμένος (ο αμυντικός του Εργοτέλη αριστερά στο πλάνο είναι εκτός γηπέδου και δεν μετράει), αλλά δεν συμμετέχει στη φάση, αφού διώχνει την μπάλα ο Γκέντσογλου.
Στο σουτ του Μιλιβόγεβιτς, ο Μήτρογλου καλύπτεται και δεν υπάρχει λόγος να το συζητήσουμε περαιτέρω, αφού το replay είναι διαφωτιστικό.
Συνεχίζουμε τώρα για το καθοριστικό ματς με τη Γιουβέντους την Τετάρτη. Από πλευράς φρεσκάδας, η ομάδα μοιάζει μια χαρά αυτήν την εποχή (απόδειξη για την πολύ καλή δουλειά που κάνει ο Μίτσελ στις προπονήσεις). Σίγουρα θα επιστρέψουν αρκετοί απόντες ενώ γενικότερα όλοι οι παίκτες θα είναι πιο συγκεντρωμένοι, αφού είναι ματς για το Champions League. Περιμένουμε να πιάσουν το maximum της απόδοσής τους, ατομικά και ομαδικά. Αν αυτό δεν είναι αρκετό για να κερδίσουμε την πρωταθλήτρια Ιταλίας, κανείς δεν θα τους πει τίποτε, ειδικά από την στιγμή που 4 μέρες μετά περιμένουμε το βάζελο στο Καραϊσκάκη...
- Εισέλθετε στο σύστημα ή εγγραφείτε για να υποβάλετε σχόλια
Σχόλια
Θα αποφύγω να μιλήσω για συγκεκριμενους παίχτες που αενάως μου γυρίζουν τ'αρχιδια, για να μη βαρυνω την ατμόσφαιρα.
Τωρα αν σου πω όμως πως μ'αυτά που βλεπω φοβάμαι πιο πολύ το ματςε τη ζελα, τι θα πεις φίλε Σάββα?
Και κατι ακόμα
Αν πρεπει να διαλέξω προφανώς και προτιμώ νικη επι της γιουβεντους παρά επι του βαζελου.Την Τετάρτη παίζεται το μισό ευρωπαϊκό μας μέλλον ενώ την Κυριακή πέρα απο τις ιδιαιτερότητες του ντέρμπι παιζουμε απλά έναν αγώνα στο μαραθώνιο του πρωταθλήματος που επι της ουσίας δεν κρίνει τιποτα.
Και κατι βασικό.Οι μισοί παίκτες μας ούτε ξέρουν τον Αλαφούζο ,ούτε γνωρίζουν την προπαγάνδα των απέναντι τι να λεμε τωρα οι μισοί δεν έπαιζαν πέρυσι στο 0-3 .Μην απαιτείτε πάθος τσαμπουκά και νεύρο .Οι εποχές Ανατολάκη Τζόλε Αλεξανδρή ,(δυστυχώς?) τελειώσανε
Ο Αλαφούζος ξαναχτύπησε...Ειναι προφανές πως ούτε ο ίδιος πιστεύει αυτα που λέει περί κλεμμένων πρωταθλημάτων απλά πουλάει αντί-ολυμπιακοφροσυνη στους οργανωμένους υπαλλήλους του .Σωστα;
Πολύ λάδι τον βγάζεις τον Μποτία (δεν ήταν χειρότερος ο Αυλωνίτης), ενώ το πέναλτι στον Ντουρμάζ είναι καθαρό τράβηγμα!
Εγω θα πω οτι τετοια αναλυση δεν εχω διαβασει εδω και 6 χρονια που χρησιμοποιω το Ιντερνετ. Ε Κ Π Λ Η Κ Τ Ι Κ Η αναλυση και απολυτα τεκμηριωμενη. Βασικα επιχειρηματα και γνωση ολων των καταστασεων. Διφωνω σε μερικα κομματακια αλλα αυτο ειναι λογικο (ειναι απιθανο να συμφωνουμε σε ολα). Σαββα μια ερωτηση, δεν υπαρχει πεναλτι στον Ντουρμαζ?
Εγώ δεν θέλω τέτοια πέναλτυ. Κάτι φαίνεται να κάνει ο Τζανακάκης, αλλά είναι στο όριο του κανονισμού.
SAVVA.ΤΟΣΟ ΚΑΛΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΔΕΝ ΕΧΩ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΟΥΤΕ ΑΠΟ ΕΠΩΝΥΜΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΜΑΣ ΣΥΝΤΑΚΤΕΣ.
ΣΥΜΦΩΝΩ ΟΤΙ Ο ΑΥΛΩΝΙΤΗΣ ΠΗΓΕ ΑΠΡΑΔΕΚΤΑ ΧΑΛΑΡΑ,ΓΙΑ ΕΝΑ ΝΕΟ ΣΤΟΠΕΡ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑ
ΠΑΙΞΕΙ ΣΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ,ΣΤΟ 2ΡΟ ΓΚΟΛ.ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟ ΤΟ ΠΕΝΑΛΤΙ ΣΤΟΝ ΜΑΣΟΥΑΚΟΥ,ΕΙΝΑΙ
ΠΟΙΟ ΠΕΝΑΛΤΙ ΑΠΟ ΤΟΥ ΓΚΑΖΑΡΙΑΝ,ΓΙΑΤΙ ΕΝΩ ΕΧΕΙ ΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟΝ ΤΖΝΑΚΑΚΗ,ΑΥΤΟΣ ΤΟΝ
ΚΡΑΤΑΕΙ ΤΟΝ ΣΠΡΩΧΝΕΙ ΚΑΙ ΤΟΥ ΒΡΙΣΚΕΙ ΤΟ ΠΟΔΙ.ΟΜΩΣ ΕΧΟΥΜΕ ΣΥΝΗΘΥΣΕΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
ΣΤΑ 2 ΝΑ ΠΕΡΝΟΥΜΕ ΤΟ ΕΝΑ.ΕΛΛΗΝΑΣ ΔΙΑΙΤΗΤΗΣ ΟΠΩΣ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΠΑΙΞΕ ΣΤΟ ΜΑΤΣ
ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΕΡΛΕΧΤ ΕΔΩ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ.ΘΕΛΩ ΜΕΓΑΛΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΚΑΙ ΝΙΚΗ ΜΕ ΓΙΟΥΒΕ ΚΑΙ
ΝΙΚΗ ΜΕ 1/2-0 ΜΕ ΠΟΑ.
Εμενα μου φανηκε καθαρο σπρωξιμο για αυτο σε ρωτησα. Εγω τα θελω, ειδικα απο την στιγμη που εχουμε αδικηθει σε ΚΑΘΕ αγωνιστικη του φετινου πρωταθληματος (με ελαχιστες εαξιρεσεις).
Γειά χαρά και απο εμένα. Σάββα το κείμενο σου με καλύπτει απόλυτά. Είναι σα να το έγραψα εγώ. Οπότε θα ήθελα απλά να προσθέσω μερικά στοιχεία.
1. Δε κατεβαίνεις ποτέ σε παιχνίδι χωρίς στόπερ στο πάγκο. Δε με ενδιαφέρει πως και γιατί απλά δε κατεβαίνεις.
2. Όλοι αυτοί που κράζουν το Μανιάτη βλέπουν τη μπάλα και τη περνάνε για τυρόπιτα. Κανείς δεν είπε ότι είναι ο Ζινταν αλλά για αυτό τον Ολυμπιακό είναι υπεραπαραίτητος.
3.Άμυντική λειτουργία. Δε δεωρώ ντροπή μια αμυνα με τρία στόπερ για την Ελλάδα και ένα 3-5-2 ή 3-4-3. Διότι θα είμαστε λιγότερο εκτεθειμένοι σε αντεπιθέσεις και τα δυο μπακ-χαφ θα έχουν μεγαλύτερη ελευθερία στην επίθεση. Επίσης ανάλογα τις ανάγκες του ματς μπορείς να γεμίσεις τη περιοχή ή τα άκρα σου. Στην Ευρώπη άμα παίζουμε πιο κλειστά(όπως με Ατλέτικο) οι δύο στόπερ έχουν πιο κοντινές αποστάσεις με το κέντρο και η (οφθαλμοφανέστατη είναι η αλήθεια) αδυναμία τους μπορεί να κρυφτεί. Πάντως θα χρειαστούμε σίγουρα στόπερ τον Ιανουάριο. Λείπει πάντως (Ίσως ο Σιόβας) ο αμυντικός φόβητρο.
4.ΝΤΟΥΡΜΑΖ. Τα έιχαμε ξαναπεί ρε Σάββα μετά τον Ατρόμητο και τη Μάλμε. Μόνο αριστερά αυτός, μόνο ΑΡΙΣΤΕΡΑ.
5. Πολύ σωστό το ΦΩΣ.
6.Τραγική κατ εμέ δήλωση του Μίτσελ ότι το επίπεδο του πρωταθλήματος έχει ανέβει. Δυστυχώς μάλλον το αντίστροφο συμβαίνει μέχρι τώρα. Εμείς είμαστε κατώτεροι των απαιτήσεων/προσδοκιών.
7.ΜΑΖΟΥΑΚΟΥ. Τον έχω παρατηρήσει σε πολλές φάσεις που τα στόπερ μας διώχνουν τη μπαλα στα πλάγια της περιοχής μας. Αντί να πάει με σπρίντ πάνω στον αντίπαλο ούτως ώστε να τον εμποδίσει να σεντράρει, πάει σχεδόν περπατώντας με αποτέλεσμα ο αντίπαλος να κοντρολάρει, να γυρνάει και να σεντράρει ανενόχλητος. Αυτό όπως και η διαγώνια κάλυψη που όπως φαίνεται αγνοεί πρέπει όπως πολύ σωστά ανέφερες να δουλευτούν πολύ.
8.ΦΟΥΣΤΕΡ. Μεγάλο εργαλείο αλλά μόνο για κέντρο. Εκεί αποδίδει αυτα που μπορεί. Στα πλάγια υστερεί και με το δίκιο του το παλικαράκι συγκλίνει διαρκώς.
Είναι πασιφανές πως το ματς της Τετάρτης θα είναι τελείως διαφορετικό. Δε νομίζω να βγούμε μπροστά ασύστολα. Περιμένω μια εικόνα όπως με την Ατλέτικο. Και θεωρώ πως και η ισοπαλία είναι ένα θετικό αποτέλεσμα.
Υ.Γ. Τα βαζέλια τη κυριακή θα αγωνιστούν ΣΙΓΟΥΡΑ όπως πέρσι. Όλοι πίσω και βαθιές μπαλιές στην άμυνα μας. Ελπίζω να είμαστε έτοιμοι.
Ευχαριστήθηκα ανάλυση .Αυτα τα ποδοσφαιρικά άρθρα γουστάρω στο Ratm επανέρχομαι για σχολιασμό το βράδυ τωρα έχουμε ματς με Κηφισιά
Τσίου... Τσίου... Είμαι o Πουλίδ... εε, το πρωτάθλημα και ετοιμάζομαι να πετάξω για άλλους προορισμούς, αν και σήμερα το ανέβαλα.
Σώπα, όπου να 'ναι θα σημάνουν οι καμπάνες.
Είδα ζωντανά μόνο 40' αγώνα. Μετά το streaming έπεσε. Κρίμα γιατί το θέαμα ήταν χορταστικό. Συνέβαλλε και ο Εργοτέλης που μπήκε για να παίξει και όχι να καταστρέψει, αλλά και ο Ολυμπιακός Σκορποχωρίου με την λεγόμενη BSA (Bate Skyloi Aleste) αμυντική λειτουργία.
Διαβάζω παντού για τον Μποτία. Απέλαση και τα σχετικά. Πολύ όμορφα, αλλά γουάτ αμπάουτ Αυλωνίτης εντ δε ακραία μπακ; Αμυντικοί ογκόλιθοι, έτσι; Παιχτάρα ο Μασουακού επιθετικά, αλλά άμυνα με τα μάτια (από κοντά κι ο Σαλίνο), όπως και η υπόλοιπη ομάδα (πλην Φουστέρ φυσικά). Οι δε αποστάσεις και το όλο τρανζίσιον όταν χάνουμε την μπάλα είναι άστα να πάνε. Eπιστροφές στο περιπατητό. Με δύο πάσες η κάθε αντίπαλη ομάδα βγάζει παίκτες κατευθείαν φάτσα με τους κεντρικούς αμυντικούς. Αν είναι να το πάμε έτσι, για να πω και την προπονητική εξυπνάδα μου, δεν μας παίρνει να παίζουμε με μόνο δύο κεντρικούς ούτε στο πρωτάθλημα. Ο Μποτία, στο μόνο παιχνίδι που ήταν πραγματικά θετικός (με Aτλέτικο), είχε όλη την ομάδα να είναι σοβαρή αμυντικά και να μην επιτρέπει αντεπιθέσεις τρεις με τρεις ή τρεις με δύο. Για τέτοιες καταστάσεις δεν είναι το παιδί (ελάχιστοι είναι), παραπατάει. Με τέτοια άμυνα ούτε ψηλά μπορούμε να ανέβουμε και να πρεσάρουμε -εκτός αν θέλουμε μεγάλες συγκινήσεις- ούτε να μένει μόνο η άμυνα λίγο πιο πίσω και να υπάρχει ένα στρέμμα κενό για ασίστ μέχρι και από τον αντίπαλο κήπερ. Με τη Γιουβέντους μια χαρά θα παίξουμε επειδή, λογικά, θα τους αφήσουμε την κατοχή και θα μαζευτούμε. Όπως με Ατλέτικο, όπως μας έπαιξε ο Εργοτέλης. Είτε πάρουμε βαθμούς είτε όχι, αποκλείεται να έχουμε τη σημερινή εικόνα, βάζω στοίχημα τα Σερτόλεια κύτταρά μου (σωστός Απόστολε;). Το μεθεπόμενο παιχνίδι με ανησυχεί περισσότερο.
Κατά τα άλλα και πέρα από τους λόγους τακτικής, είναι εμφανές πλέον πως η απόδοση της ομάδας στο παιχνίδι με την Ατλέτικο ήταν η εξαίρεση ως τώρα, κάτι πολύ φυσικό. Κανένας ποτέ δεν έδεσε καινούρια ομάδα μέσα σε ένα μήνα. Εύχομαι να έχουμε τύχη και καλά αποτελέσματα στα αμέσως επόμενα παιχνίδια, ώστε να κερδίσει η ομάδα τον χρόνο που χρειάζεται μέχρι να στρώσει. Σημαντικό επομένως που καταφέραμε να νικήσουμε σήμερα (εκτός από την ενδεχόμενη αποφυγή του -6, σε περίπτωση που κερδίσει η Παναγία Θεσσαλονίκης). Επίσης, πολύ θετικό κατ' εμέ (για την ψυχολογία της ομάδας) που έγινε με ανατροπή.
Μήτρο, μπράβο αγόρι μου, συγχαρητήρια για τα 2 γκολ, να τα χιλιάσεις. Μπράβο και στον Τσόρη. Όταν όμως πρέπει να βγάλετε πάσα γιατί έχετε ελεύθερο συμπαίκτη σε πλεονεκτική θέση, βγάλτε την γαμώ το φελέκι μου πριν αρχίσουμε τα υπογλώσσια. Όποιος βάζει τον εαυτό του πάνω από την ομάδα να πάει στα τσακίδια, η πόρτα είναι ανοιχτή. Γεμίσαμε πριμαντόνες μου φαίνεται, ίσως και παίκτες που σκέφτονται την επόμενη μεταγραφή περισσότερο από τον Ολυμπιακό.
Ποτέ δεν βγαίνουν όλες οι μεταγραφές, όσα χρήματα κι αν έχουν δαπανηθεί. Δυστυχώς, εμάς δεν μας βγαίνει μια από τις πιο σημαντικές, και είναι καταφανέστατο πλέον (και σε όσους δεν τον γνωρίζαμε) πως εκ των προτέρων ήταν λάθος η απόκτησή του. Ο παίκτης δεν έχει τα προσόντα για να παίξει άμυνα σε ομάδα που σκοπεύει να έχει τέτοια αμυντική συμπεριφορά, και ούτε τα είχε πριν έρθει. Δεν είναι δηλαδή ότι ο παίκτης "δεν μας βγήκε".
Οι διαιτητάδες τι παθαίνουν κάθε φορά; Ο σημερινός, που ήταν κυριολεκτικά άψογος στο πρώτο ημίχρονο, κατέληξε να μη βγάζει κάρτα στο πέναλτι, και στο να μη δίνει άλλο ένα που, από τα στιγμιότυπα που είδα εγώ τουλάχιστον, είναι δύο φορές περισσότερο απ' αυτό που έδωσε (που επίσης είναι φυσικά).
Του Αγίου Ρομπέρτο δεηθώμεν.
ΥΓ Το κείμενο το έγραψα χθες όντας αρκετά "στραβωμένος", λιγο πριν τα μεσάνυχτα και έχοντας δει όλα τα στιγμιότυπα, και το παραθέτω χωρίς αλλαγές.
Μήτρο, μπράβο αγόρι μου, συγχαρητήρια για τα 2 γκολ, να τα χιλιάσεις. Μπράβο και στον Τσόρη. Όταν όμως πρέπει να βγάλετε πάσα γιατί έχετε ελεύθερο συμπαίκτη σε πλεονεκτική θέση, βγάλτε την γαμώ το φελέκι μου πριν αρχίσουμε τα υπογλώσσια. Όποιος βάζει τον εαυτό του πάνω από την ομάδα να πάει στα τσακίδια, η πόρτα είναι ανοιχτή. Γεμίσαμε πριμαντόνες μου φαίνεται, ίσως και παίκτες που σκέφτονται την επόμενη μεταγραφή περισσότερο από τον Ολυμπιακό.
Μετά το 1-1, ο Μήτρογλου πάνω στον Τσόρι έτρεξε για να πανηγυρίσουν παρέα...
Δεν εννοώ πως δεν βγάζουν κάποιες πάσες επειδή είναι μαλωμένοι και υπάρχει θέμα. Δεν τις βγάζουν επειδή θέλουν να αναδειχθούν με ατομικές ενέργειες. Χρειάζονται κι αυτές, αλλά οι έξυπνοι παίκτες ξέρουν το πότε. Αυτούς αναφέρω επειδή αυτούς είδα να έχουν τέτοια συμπεριφορά στο πρώτο ημίχρονο.
Να τα λεμε αυτα για Μητρογλου και Τσορι γιατι οι αρδ καραδωκουν
Μια τσαπου που θα τρωγε ο Εργοτελης χθες αμα παιζαμε σαν Ολυμπιακος Πειραιως και οχι σαν Ολυμπιακος Σκορποχωριου