ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ ΚΑΙ ΣΕΓΑΣ ΕΠΙ ΚΑΤΟΧΗΣ
Γράφτηκε απο Anonymous στις 19:16 | 28-11-2014
Είδαμε λίγο νωρίτερα το τι εστί Κώστας Καλφόπουλος, ο συνεργάτης της ''Καθημερινής'' του Αλαφούζου που πετάει λάσπη στον Θρύλο σε γερμανικά ΜΜΕ. Σε ένα σημείο του άρθρου μας, αναφερθήκαμε στο αφιέρωμα του Καλφόπουλου στο βιβλίο ''Λεωφόρος Ηρώων''. Διαβάζουμε λοιπόν σε αυτό.
Οι παράγοντές του (Γ. Καλαφάτης, Λ. Πανουργιάς, Σπ. Μερκούρης κ.ά.), όπως και όλα τα μέλη του, ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων και παρά τις αντιξοότητες και τις δυσκολίες, διατήρησαν στο ακέραιο τις αξίες, το ήθος και, κυρίως, τις αναγκαίες οργανωτικές δομές του, ώστε να μη διαλυθεί ο ιστορικός σύλλογος, ενώ πρόβαλαν σθεναρή αντίσταση στην ιταλογερμανική λαίλαπα με υψηλό τίμημα αίματος, δεν υπέκυψαν σε προπαγανδιστικές «Σειρήνες» (μεταξύ άλλων, καταρρίπτεται και ο βδελυρός μύθος, περί της «ομάδας που έπαιξε με τους κατακτητές»), συμβάλλοντας τα μέγιστα στην εθνική προσπάθεια.
Με τη βοήθεια ενός φίλου του site (μας ενημέρωσε για το θέμα), διαβάζουμε ένα post στο προφίλ που έχει στο fb το βιβλίο ''Λεωφόρος Ηρώων'', το οποίο post έχει σχέση με όσα γράφει ο Καλφόπουλος στην ''Καθημερινή''.
Ο άνθρωπος που χάρισε στον Παναθηναϊκό τον χαρακτήρα του πολυαθλητικού και πρωτοπόρου σωματείου, ο «μακροβιότερος» παράγοντας στην ιστορία του Ομίλου, ο Απόστολος Νικολαΐδης έφυγε από τη ζωή σαν σήμερα στις 15 Οκτωβρίου 1980.
Ως αθλητής στα νιάτα του, ο Νικολαΐδης δόξασε το Τριφύλλι σε όλα τα αθλήματα από τα μέσα της δεκαετίας του ’10 μέχρι και το 1926. Υπήρξε σπουδαίος (ο καλύτερος της εποχής του) αμυντικός στο ποδόσφαιρο, αθλητής στίβου, μπασκετμπολίστας και βολλεϋμπολίστας (αυτός ήταν μάλιστα που, μαζί με τον Γιώργο Καλαφάτη, έφερε το μπάσκετ και το βόλλεϋ στην Ελλάδα). Μετά την αθλητική του καριέρα, καταπιάστηκε με τον μηχανοκίνητο αθλητισμό και έλαβε μέρος –κερδίζοντας σπουδαίες νίκες– σε αγώνες ράλυ.
Υπήρξε παράγοντας του Παναθηναϊκού –αδιάκοπα– από τα μέσα του ’20 μέχρι και το τέλος της ζωής του. Χάρη στον Νικολαΐδη, ο Όμιλος καλλιέργησε περισσότερα από τριάντα αθλήματα και παραμένει μέχρι και σήμερα ο πρώτος αθλητικός σύλλογος σε κατακτήσεις επίσημων ομαδικών τίτλων. (Μοναδική παύση της διοικητικής του πορείας ήταν κατά την περίοδο της δικτατορίας των συνταγματαρχών, όταν και η Χούντα τον είχε «αποβάλλει» από τον αθλητισμό, για να εισέλθουν στον Σύλλογο άνθρωποι του τότε καθεστώτος).
Εκτός από στέλεχος του Παναθηναϊκού, ο Νικολαΐδης υπήρξε πρόεδρος του Σ.Ε.Γ.Α.Σ. για περισσότερα από 20 χρόνια, πρόεδρος της Ε.Λ.Π.Α. και πετυχημένος βιομήχανος (ιδιοκτήτης της χαρτοβιομηχανίας Σόφτεξ).
Την περίοδο του πολέμου και της Κατοχής, ο Νικολαΐδης ήταν γενικός αρχηγός του Παναθηναϊκού Α.Ο. Η προσφορά του στον Όμιλο εκείνα τα χρόνια ήταν τεράστια. Συνεισέφερε στην ολοκλήρωση έργων στη Λεωφόρο, ενώ υπέβαλε και υπόμνημα για την επέκταση του γηπέδου. Ακόμα, με πρωτοβουλία του Νικολαΐδη, ο Παναθηναϊκός απέκτησε γήπεδο αθλοπαιδιών στη συμβολή της οδού Τσόχα με τη Βασιλίσσης Σοφίας.
Σε μία επεισοδιακή Γενική Συνέλευση, μάλιστα, ο Νικολαΐδης ήταν αυτός που υπενθύμισε τον ηθικό χαρακτήρα του Τριφυλλιού, αποτρέποντας στελέχη του Ομίλου να αποπληρώσουν προκατοχικά δάνεια με υποτιμημένες δραχμές.
Στα πολύ δύσκολα χρόνια που ακολούθησαν, μετά την αποχώρηση των Γερμανών, αρκετές οικογένειες αθλητών μπόρεσαν να ανασάνουν και να επιζήσουν, καθώς ο Νικολαΐδης προσέλαβε μέλη τους στη χαρτοβιομηχανία του.
Ακολουθούν αποσπάσματα δύο επιστολών του Απόστολου Νικολαΐδη. Η πρώτη υπογράφηκε όταν ξέσπασε ο ελληνοϊταλικός πόλεμος και απεστάλη σε επιφανείς φιλάθλους, ομοσπονδίες και συλλόγους σε κάθε γωνιά της Γης:
«…Στις 27 Οκτωβρίου τα παιδιά μας έπαιζαν και ηγωνίζοντο στα αθλητικά γήπεδα όλης της Ελλάδος για το κλωνάρι της εληάς, για την αγάπη της ασκήσεως, την τιμήν της ειρηνικής νίκης. Στις 28 Οκτωβρίου αυτά τα ίδια παιδιά επέταξαν τις αθλητικές στολές και φόρεσαν το χακί, άφησαν κατά μέρος τους δίσκους, τ’ ακόντια, τις σφαίρες και τις μπάλλες, άρπαξαν γερά το ντουφέκι και την χειροβομβίδα, ξεκίνησαν από την Ολυμπία και έτρεξαν στις Θερμοπύλες, τας Πλαταιάς, τον Μαραθώνα, την Σαλαμίνα, για να συναντήσουν τον “πολιτισμένο εισβολέα”, φωνάζοντες:
»- Όχι δεν θα περάσουν!
»Και δεν επέρασαν.
»Και δεν θα περάσουν ποτέ!...»
Η δεύτερη επιστολή δημοσιεύθηκε την 25 Μαρτίου του 1945 και είχε ως θέμα την επιχείρηση ανασυγκρότησης του –πληγωμένου από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο– ελληνικού αθλητισμού. Συνυπογράφεται από τον τότε πρόεδρο του Σ.Ε.Γ.Α.Σ. Μιχάλη Ρινόπουλο και ένα μικρό απόσπασμά της είναι το ακόλουθο.
«Είμεθα ευτυχείς σήμερον την 25η Μαρτίου 1945, ημέραν εθνικής χαράς να απευθύνωμεν προς υμάς και τους αξιοτίμους συνεργάτας σας και τα μέλη και αθλητάς και αθλητρίας του υμετέρου Σωματείου, τους αδελφικούς χαιρετισμούς μας.
»Έλληνες αθληταί και φίλαθλοι, Χαίρετε!
»Πίσω μας αφήνουμε τη σκλαβιά και τα μαρτύρια, την πίεση και τα βάσανα, τους πόνους και τα δάκρια, την γκρίνια και την παρεξήγηση!
»Μπροστά μας βρίσκεται η ζωή, η αναγέννηση, η δημιουργία. Είχαμε πολλά θύματα, πολλάς δυστυχίας, πολλάς καταστροφάς αλλά δεν απελπίσθημεν. Απ’ εναντίας, απ’ αυτά αντλήσαμε θάρρος, δύναμι και απόφασι για δουλειά, για έργα, για μεγάλα έργα. Δεν εσκύψαμε μπροστά στους σκληρούς κατακτητάς, δεν εσκύψαμε μπροστά στους εχθρούς της πατρίδος, γιατί ο ελληνικός αθλητισμός δεν σκύβει. Αλλά ορκιστήκαμε να ξαναφτιάξουμε το αθλητικό μας οικοδόμημα ωραιότερο και δυνατότερο απ’ ό,τι ήταν προηγουμένως.
»Και σήμερα σεις καλείτε όλους: Εμπρός επί το έργον.
»Δεν θα είναι εύκολη η προσπάθεια. Αλλά ο αθλητισμός δεν ξεύρει εμπόδια. Προχωρεί και ξέρει να νικά(…)
»Προ πάντος όμως ας το πάρουμε απόφαση πως πρέπει να αφοσιωθούμε με όλη μας την καρδιά και με ενθουσιασμό στη δουλειά μας. Πρόκειται για μία εθνική υποχρέωσι πρωτίστης σημασίας.
»Την αναγέννηση, εξύψωση και καθοδήγηση στα εθνικά ιδανικά της Ελληνικής νεότητος. Πρόκειται για αυτήν την ύπαρξη της ελληνικής φυλής...»
Ως αθλητής στα νιάτα του, ο Νικολαΐδης δόξασε το Τριφύλλι σε όλα τα αθλήματα από τα μέσα της δεκαετίας του ’10 μέχρι και το 1926. Υπήρξε σπουδαίος (ο καλύτερος της εποχής του) αμυντικός στο ποδόσφαιρο, αθλητής στίβου, μπασκετμπολίστας και βολλεϋμπολίστας (αυτός ήταν μάλιστα που, μαζί με τον Γιώργο Καλαφάτη, έφερε το μπάσκετ και το βόλλεϋ στην Ελλάδα). Μετά την αθλητική του καριέρα, καταπιάστηκε με τον μηχανοκίνητο αθλητισμό και έλαβε μέρος –κερδίζοντας σπουδαίες νίκες– σε αγώνες ράλυ.
Υπήρξε παράγοντας του Παναθηναϊκού –αδιάκοπα– από τα μέσα του ’20 μέχρι και το τέλος της ζωής του. Χάρη στον Νικολαΐδη, ο Όμιλος καλλιέργησε περισσότερα από τριάντα αθλήματα και παραμένει μέχρι και σήμερα ο πρώτος αθλητικός σύλλογος σε κατακτήσεις επίσημων ομαδικών τίτλων. (Μοναδική παύση της διοικητικής του πορείας ήταν κατά την περίοδο της δικτατορίας των συνταγματαρχών, όταν και η Χούντα τον είχε «αποβάλλει» από τον αθλητισμό, για να εισέλθουν στον Σύλλογο άνθρωποι του τότε καθεστώτος).
Εκτός από στέλεχος του Παναθηναϊκού, ο Νικολαΐδης υπήρξε πρόεδρος του Σ.Ε.Γ.Α.Σ. για περισσότερα από 20 χρόνια, πρόεδρος της Ε.Λ.Π.Α. και πετυχημένος βιομήχανος (ιδιοκτήτης της χαρτοβιομηχανίας Σόφτεξ).
Την περίοδο του πολέμου και της Κατοχής, ο Νικολαΐδης ήταν γενικός αρχηγός του Παναθηναϊκού Α.Ο. Η προσφορά του στον Όμιλο εκείνα τα χρόνια ήταν τεράστια. Συνεισέφερε στην ολοκλήρωση έργων στη Λεωφόρο, ενώ υπέβαλε και υπόμνημα για την επέκταση του γηπέδου. Ακόμα, με πρωτοβουλία του Νικολαΐδη, ο Παναθηναϊκός απέκτησε γήπεδο αθλοπαιδιών στη συμβολή της οδού Τσόχα με τη Βασιλίσσης Σοφίας.
Σε μία επεισοδιακή Γενική Συνέλευση, μάλιστα, ο Νικολαΐδης ήταν αυτός που υπενθύμισε τον ηθικό χαρακτήρα του Τριφυλλιού, αποτρέποντας στελέχη του Ομίλου να αποπληρώσουν προκατοχικά δάνεια με υποτιμημένες δραχμές.
Στα πολύ δύσκολα χρόνια που ακολούθησαν, μετά την αποχώρηση των Γερμανών, αρκετές οικογένειες αθλητών μπόρεσαν να ανασάνουν και να επιζήσουν, καθώς ο Νικολαΐδης προσέλαβε μέλη τους στη χαρτοβιομηχανία του.
Ακολουθούν αποσπάσματα δύο επιστολών του Απόστολου Νικολαΐδη. Η πρώτη υπογράφηκε όταν ξέσπασε ο ελληνοϊταλικός πόλεμος και απεστάλη σε επιφανείς φιλάθλους, ομοσπονδίες και συλλόγους σε κάθε γωνιά της Γης:
«…Στις 27 Οκτωβρίου τα παιδιά μας έπαιζαν και ηγωνίζοντο στα αθλητικά γήπεδα όλης της Ελλάδος για το κλωνάρι της εληάς, για την αγάπη της ασκήσεως, την τιμήν της ειρηνικής νίκης. Στις 28 Οκτωβρίου αυτά τα ίδια παιδιά επέταξαν τις αθλητικές στολές και φόρεσαν το χακί, άφησαν κατά μέρος τους δίσκους, τ’ ακόντια, τις σφαίρες και τις μπάλλες, άρπαξαν γερά το ντουφέκι και την χειροβομβίδα, ξεκίνησαν από την Ολυμπία και έτρεξαν στις Θερμοπύλες, τας Πλαταιάς, τον Μαραθώνα, την Σαλαμίνα, για να συναντήσουν τον “πολιτισμένο εισβολέα”, φωνάζοντες:
»- Όχι δεν θα περάσουν!
»Και δεν επέρασαν.
»Και δεν θα περάσουν ποτέ!...»
Η δεύτερη επιστολή δημοσιεύθηκε την 25 Μαρτίου του 1945 και είχε ως θέμα την επιχείρηση ανασυγκρότησης του –πληγωμένου από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο– ελληνικού αθλητισμού. Συνυπογράφεται από τον τότε πρόεδρο του Σ.Ε.Γ.Α.Σ. Μιχάλη Ρινόπουλο και ένα μικρό απόσπασμά της είναι το ακόλουθο.
«Είμεθα ευτυχείς σήμερον την 25η Μαρτίου 1945, ημέραν εθνικής χαράς να απευθύνωμεν προς υμάς και τους αξιοτίμους συνεργάτας σας και τα μέλη και αθλητάς και αθλητρίας του υμετέρου Σωματείου, τους αδελφικούς χαιρετισμούς μας.
»Έλληνες αθληταί και φίλαθλοι, Χαίρετε!
»Πίσω μας αφήνουμε τη σκλαβιά και τα μαρτύρια, την πίεση και τα βάσανα, τους πόνους και τα δάκρια, την γκρίνια και την παρεξήγηση!
»Μπροστά μας βρίσκεται η ζωή, η αναγέννηση, η δημιουργία. Είχαμε πολλά θύματα, πολλάς δυστυχίας, πολλάς καταστροφάς αλλά δεν απελπίσθημεν. Απ’ εναντίας, απ’ αυτά αντλήσαμε θάρρος, δύναμι και απόφασι για δουλειά, για έργα, για μεγάλα έργα. Δεν εσκύψαμε μπροστά στους σκληρούς κατακτητάς, δεν εσκύψαμε μπροστά στους εχθρούς της πατρίδος, γιατί ο ελληνικός αθλητισμός δεν σκύβει. Αλλά ορκιστήκαμε να ξαναφτιάξουμε το αθλητικό μας οικοδόμημα ωραιότερο και δυνατότερο απ’ ό,τι ήταν προηγουμένως.
»Και σήμερα σεις καλείτε όλους: Εμπρός επί το έργον.
»Δεν θα είναι εύκολη η προσπάθεια. Αλλά ο αθλητισμός δεν ξεύρει εμπόδια. Προχωρεί και ξέρει να νικά(…)
»Προ πάντος όμως ας το πάρουμε απόφαση πως πρέπει να αφοσιωθούμε με όλη μας την καρδιά και με ενθουσιασμό στη δουλειά μας. Πρόκειται για μία εθνική υποχρέωσι πρωτίστης σημασίας.
»Την αναγέννηση, εξύψωση και καθοδήγηση στα εθνικά ιδανικά της Ελληνικής νεότητος. Πρόκειται για αυτήν την ύπαρξη της ελληνικής φυλής...»
Ας δούμε τώρα την πραγματική ιστορία του ''Δαλάι Λάμα'' Απόστολου Νικολαϊδη την περίοδο της Κατοχής. Εκείνα τα χρόνια, οι αθλητές όλων των σπορ είχαν φτιάξει μία Ένωση, η οποία διοργάνωνε φιλικά ματς, έπαιρνε τα έσοδα των αγώνων και τα διέθετε σε απόρους, τραυματίες ή/και αρρώστους συναδέλφους-μέλη της. Η επωνυμία της ήταν ''Ένωση Ελλήνων Αθλητών''=Ε.Ε.Α.. Η Ένωση αυτή δεν διαλύθηκε αμέσως μετά την Απελευθέρωση. Λίγους μήνες μετά την αποχώρηση των Γερμανών από το Λεκανοπέδιο, στις 12 Οκτωβρίου 1944, ένα μέλος της Ε.Ε.Α. έστειλε την παρακάτω επιστολή στον Τύπο.
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ 5-3-1945
Παραθέτουμε άλλη μία φορά το επίμαχο απόσπασμα της επιστολής.
Ποιος διοικούσε όμως το ΣΕΓΑΣ επί Κατοχής; Παίρνουμε την απάντηση από το επίσημο site του Συνδέσμου.
Οι Πρόεδροι του ΣΕΓΑΣ
1932-1945 Μ.ΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ
1932-1945 Μ.ΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ
Οι Γενικοί Γραμματείς του ΣΕΓΑΣ
1932-1945 ΑΠ. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ
Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, ΩΣ ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΤΟΥ ΣΕΓΑΣ ΕΠΙ ΚΑΤΟΧΗΣ, ΚΑΤΗΓΓΕΙΛΕ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΟΥ ΣΕΓΑΣ ΚΥΡΙΟ ΡΙΝΟΠΟΥΛΟ ΤΟΥΣ ΑΘΛΗΤΕΣ ΤΗΣ Ε.Ε.Α. ΣΤΗΝ ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΙΚΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΛΟΓΟΘΕΤΟΠΟΥΛΟΥ ΓΙΑ ''ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΔΡΑΣΗ'', ΔΙΑΔΙΔΟΝΤΑΣ ΠΩΣ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ''ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥΣ''.
Πήγαιναν να αυτονομηθούν οι αθλητές, μάζευαν λεφτά από φιλικά, ο ΣΕΓΑΣ δεν γινόταν να βάλει χέρι σε αυτά τα χρήματα κι αυτήν την κατάσταση βεβαίως δεν γινόταν να την ανεχτεί ο ''δημοκράτης'' και ''αγωνιστής'' Απόστολος Νικολαϊδης, παρέα με τους υπόλοιπους φίλους του στον τότε ΣΕΓΑΣ. Είναι που όπως μας ενημερώνει ο Καλφόπουλος της ''Καθημερινής'', οι παράγοντες του ΠΑΟ επί Κατοχής ''πρόβαλαν σθεναρή αντίσταση στην ιταλογερμανική λαίλαπα με υψηλό τίμημα αίματος''. Πω πω αντίσταση...
''Punk βία χάος κι αναρχία'' ξηγιότανε ο ''Δαλάι Λάμα'' επί Κατοχής.
Υ.Γ. Σε επόμενες αναρτήσεις θα δούμε την δράση και των υπολοίπων παραγόντων του ΠΑΟ επί Κατοχής. Το μόνο που θα προσθέσουμε σε αυτό το σημείο, είναι το ότι μέλος και αργότερα αντιπρόεδρος της Ε.Ε.Α. ήταν ο γιατρός Γρηγόρης Λαμπράκης.
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ 2-4-1945
- Εισέλθετε στο σύστημα ή εγγραφείτε για να υποβάλετε σχόλια
Σχόλια
Aυτος που έφυγε απο την ζωη,αν δεν χρωστά μα του χρωστούν θα βρει καλο μεγάλο Δλδ Το κακό που κάνεις μένει σε σένα. Το καλό που κάνεις επιστρέφεις σε σένα....Χμμ, ας αναλύσουμε τωρα (με την δική τους προπαγανδιστική λογική) το ΚΑΛΦΟΠΟΥΛΟΣ .Σύνθεση κάλφας ο πουλος. Κάλφας 1)ο βοηθός του μάστορα, ο οποίος είναι ιεραρχικά πιο πάνω από τον μαθητευόμενο (που λέγεται τ σ ι ρ ά κ ι από το επίσης Τουρκικό çιrak, ή και παραγιός). Ο κάλφας αποτελεί τον διάδοχο του μάστορα, του ολοκληρωμένου τεχνίτη δηλαδή, στα πλαίσια της σ υ ν τ ε χ ν ί α ς.2 ο παραγιός, ο μαθητευόμενος.....Συνήθως ομως τα τσιράκια και οι κακοπροαίρετα προπαγανδιστικές συντεχνίες παίρνουν τον πούλο. Κάνω σούμα.(κατι σαν ινδιάνικο όνομα βγαινει).Το μαθητευόμενο τσιράκι που παιρνει τον πουλο ...δλδ καλφοπουλος .Ονομα και πράμα.Μεγάλε σε ρουφιανέυη το ονομά σου
Έχει κουλτούρα όμως ο Καλφόπουλος. Αυτό μετράει. Αν έχεις κουλτούρα και επίπεδο, μπορείς να κάνεις προπαγάνδα και να πετάς λάσπη.