Ο ΜΠΟΥΚΟΒΙ ΚΑΙ Ο ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ ΤΟ 1965
Γράφτηκε απο Anonymous στις 16:43 | 04-05-2015
Ως γνωστόν, στην χθεσινή φιέστα για το 42ο πρωτάθλημα, τιμήθηκε ο Μίκης Θεοδωράκης. Λόγω μιας ίωσης, ο μεγάλος συνθέτης δεν παρευρέθηκε στην εκδήλωση και το βραβείο παρέλαβαν οι εγγονοί του.
Ας θυμηθούμε μία παλαιότερή μας ανάρτηση κι ένα απόσπασμα από μια συνέντευξη του Μίκη στο ΦΩΣ.
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΦΩΣ ΤΩΝ ΣΠΟΡ 30-9-1965
Ο ΜΠΟΥΚΟΒΙ ΔΕΝ ΘΑ ΕΡΧΟΤΑΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ, ΑΝ ΔΕΝ ΜΕΣΟΛΑΒΟΥΣΕ Ο ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ.
Σε εκείνα τα ''δημοκρατικά'' χρόνια στα μέσα της δεκαετίας του '60, που ένας ''παλιοκομμουνιστής από την Ουγγαρία'' δεν ήταν και τόσο εύκολο να έλθει στα μέρη μας, δίχως να βοηθήσουν κάποιοι...
- Εισέλθετε στο σύστημα ή εγγραφείτε για να υποβάλετε σχόλια
Σχόλια
ΑΡΧΕΣ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ Ο ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ ΕΙΧΕ ΜΕΣΟΛΑΒΗΣΕΙ ΝΑ ΕΛΘΕΙ,ΑΦΙΛΟΚΕΡΔΩΣ, ΝΑ ΠΑΙΞΕΙ ΦΙΛΙΚΟ ΜΕ ΤΟΝ ΘΡΥΛΟ Η ΤΣΣΚΑ,ΤΑ ΕΣΟΔΑ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΠΗΓΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΤΗΣ ΕΚΤΑΣΗΣ ΣΤΟ ΡΕΝΤΗ
ΣΤΕΝΟΧΩΡΙΕΜΑΙ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΟΠΑΔΩΝ ΜΑΣ ΞΕΡΕΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ ΓΙ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΟΣΟΙ ΜΟΥΡΟΧΑΒΛΟΙ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ!
https://www.youtube.com/watch?v=Gbitl_sLRqA
Πεντακάθαρη φωνή ο μέγας γαύρος Μπιθικώτσης. Αυτός αν ήταν ξένος, θα τον ήξερε όλος ο κόσμος...
Γνωρίστηκαν με τον Μίκη στη Μακρόνησο την περίοδο του εμφυλίου. Όταν αργότερα ο Μίκης έψαχνε τραγουδιστή για τη μελοποιημένη ποίηση του Ελύτη, είπε: "Αυτόν με την ξύλινη φωνή θέλω". Οι χωμένοι στα της σουηδικής ακαδημίας παραδέχονται ότι το μισό νόμπελ λογοτεχνίας του 1979 (Ελύτης) οφείλεται στις συνθέσεις του Μίκη και τη φωνή του Μπιθικώτση. Οι δυο τους δεν πήραν λέξεις του λαού, για να τις βάλουν στα στόματα των λογίων, όπως έκαναν τόσοι και τόσοι ποιητές, αλλά το ακριβώς αντίστροφο. Πήραν ποίηση υψηλής ποιοτικής στάθμης και την έβαλαν στο στόμα του λαού. Και οι δύο το έκαναν. Μαζί.
Ο Μπιθικώτσης εκτός από τεράστια φωνή ήταν και ο ίδιος αξιολογότατος συνθέτης. Για του λόγου το αληθές, ένα τραγούδι που κι αυτό σχετίζεται με τον Πειραιά:
https://www.youtube.com/watch?v=WQX4jXFSF30
Γαυρογίγαντας ο Γρηγόρης!
Πολύ σωστοί κι οι δύο. Υπάρχει και μία ωραία ιστορία γύρω από τη συνεργασία τους. Όταν ο Μίκης πρότεινε στον Μπιθικώτση να ερμηνεύσει Ελύτη, ο Μπιθικώτσης, αφού άκουσε τις μελωδίες και διάβασε τους στίχους, απάντησε ότι θα χρειαστεί λίγος χρόνος μέχρι να το αποστηθίσει καλά ώστε να το τραγουδήσει τέλεια, λέγοντάς του "όταν είμαι έτοιμος, θα σε ειδοποιήσω". Έτσι, ο Μίκης του είπε "πάρε το χρόνο σου". Οι μήνες περνούσαν και ο Μπιθικώτσης δεν ειδοποιούσε τον Μίκη. Κάποια στιγμή, ο Μίκης δεν άντεξε και τον πήρε τηλέφωνο. "Τι γίνται, ρε Γρηγόρη; Πότε σκοπεύεις να με ενημερώσεις;". Και του απαντάει ο Μπιθικώτσης "δεν σου είπα, όταν θα είμαι έτοιμος;". Δούλεψε πολύ ο Μπιθικώτσης γι' αυτή τη συνεργασία και το αποτέλεσμα ήταν φανταστικό.
Υ.Γ. Υπάρχει κι ένα μελανό σημείο στον Γρηγόρη, αφού τραγούδησε τον ύμνο της Χούντας. Αλλά κανείς σχεδόν δεν τον κατηγόρησε. Δεν είχε το σθένος να αρνηθεί ή να φύγει στο εξωτερικό. Η φωνή του ήταν κρυστάλλινη, όσο και του Ξυλούρη. Σπάνια φωνή.
Καλα Θωμα, αν ανοιξουμε το θεμα του ποιοι αβανταραν-εγκωμιαζαν-συνεργαστηκαν με τη Χουντα, ειτε αναφερθουμε σε καλλιτεχνες, ειτε σε πολιτικους, ειτε σε ανθρωπους οποιουδηποτε επαγγελματικου κλαδου, θα γελασει και το παρδαλο κατσικι. Καλως η κακως, ο Μπιθικωτσης δεν ηταν ο μονος.
Ναι, εννοείται. Και μπορεί εμείς να το παίζουμε ήρωες εκ του ασφαλούς, αλλά δεν ήταν τόσο απλά τα πράγματα γι' αυτούς που τα βίωναν. Δεν ήταν κι εύκολο να πας κόντρα στη Χούντα, όταν έχεις οικογένεια μάλιστα. Και δεν είχαν όλοι το σθένος του Παναγούλη. Ή του Καστανίδη (εντάξει, πλάκα κάνω...).
Ωρέ Θωμά, εσύ κάνεις μεν πλάκα, αλλά εμάς θα μας στείλεις, έτσι απροειδοποίητα που τα πετάς!
Γειά σου, Θωμά!
Τη Δαμανάκη είχα, αλλά σκέφτηκα τα εγκεφαλικά και εν τέλει έβαλα τον Καστανίδη.