ΤΟ ''ΑΣΠΡΟΝΗΣΙ'' ΤΟΥ ΑΛΑΦΟΥΖΟΥ PART 2



Μετά το ματς της περασμένης Τετάρτης ΠΑΟ-Αστέρας Τρίπολης στο δημοτικό γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας για τα play off της Superleague, όπου ακούστηκε από τα μεγάφωνα το τραγούδι ‘’το βαπόρι απ’την Περσία’’ για το Noor 1 και το ΜΑΡΙΝΑΚΗ, πολλοί φίλοι αναζήτησαν πληροφορίες για το ‘’Ασπρονήσι’’ του Αλαφούζου. Το google τους παρέπεμψε στο σχετικό μας άρθρο,
 
 
από το οποίο όμως τους δημιουργήθηκαν απορίες. Τις συγκεντρώσαμε και για να τις απαντήσουμε συνολικά, ετοιμάσαμε και νέα ανάρτηση.
 
Στη 1 Δεκεμβρίου 1988, οι εφημερίδες κυκλοφορούν με την παρακάτω είδηση.
 
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΑΥΡΙΑΝΗ 1-12-1988
 


 


 
 

 

 

 

 
 
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ 1-12-1988
 

 

 

 

 

 
 
Όπως βλέπουμε λοιπόν, το παραμύθι των Αλαφούζων ‘’η ιστορία είναι στημένη από το Μητσοτάκη, επειδή τα σπάσαμε μαζί του’’ πάει περίπατο. Η υπόθεση ήρθε στην επιφάνεια το 1988, όταν στην κυβέρνηση ήταν το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου. Εκείνη την περίοδο το πολιτικό κλίμα ήταν τεταμένο, με το σκάνδαλο Κοσκωτά να βρίσκεται στην κορύφωσή του και τον Αλαφούζο να αγοράζει από τον απατεώνα την ‘’Καθημερινή’’ και το ραδιοφωνικό σταθμό ΣΚΑΙ σε προκλητικά χαμηλή τιμή. Τις επόμενες μέρες, οι αποκαλύψεις για το ‘’Ασπρονήσι’’ συνεχίστηκαν, με τον Κουρή της ‘’Αυριανής’’ να είναι πολύ πιο οξύς από τους άλλους εκδότες.
 
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΑΥΡΙΑΝΗ 2-12-1988
 

 

 

 

 

 

 
 
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ 2-12-1988
 

 

 
 
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ 3-12-1988
 

 

 
 
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΑΥΡΙΑΝΗ 11-12-1988
 

 

 
 
Κάπου εκεί το θέμα βάλτωσε, αφού ο Ανδρέας Παπανδρέου, που όπως ήταν πασίγνωστο ‘’τα έβαζε με τα μεγαλοσυμφέροντα για το καλό του λαού, σούζα στέκονταν όλοι οι ισχυροί επιχειρηματίες του τόπου μπροστά του’’ (πρρρρτ) αποφάσισε ‘’ξαφνικά’’ να βγάλει από το υπουργείο Ναυτιλίας το Σαραντίτη, που αποκάλυψε το σκάνδαλο με το ‘’Ασπρονήσι’’. Το Φεβρουάριο του 1992, όταν οι Αλαφούζοι τα έσπασαν με τον πρωθυπουργό Μητσοτάκη, το ‘’Ασπρονήσι’’ επανήλθε στο προσκήνιο. Μόλις σταμάτησε να χρηματοδοτεί ο Αλαφούζος το Μητσοτάκη και τη ΝΔ (ας θυμηθούμε τη συνέντευξη Αριστείδη Αλαφούζου στα ‘’ΝΕΑ’’ στις 7-10-1993 εδώ), ο Μητσοτάκης θυμήθηκε ‘’τον ανηλεή πόλεμο που μας κάνουν τα διαπλεκόμενα, επειδή θίγει τα συμφέροντά τους η κυβέρνησή μας με τις μεταρρυθμίσεις της’’ (πρρρρτ). Έτσι, ο εισαγγελέας Κωτσάκης, δειλά δειλά (και δίχως να στοχοποιεί τον ίδιο τον Ιωάννη Αλαφούζο αρχικά, παρά μόνο τους καπετάνιους των καραβιών του) παρέπεμψε σε δίκη τον Ιωάννη Αλαφούζο. Η δίκη έγινε τον Ιούνιο και τον Ιούλιο του 1993, λίγο πριν πέσει η κυβέρνηση Μητσοτάκη (με λεφτά των Αλαφούζων, για να αποφύγουν να πληρώσουν το πρόστιμο για το ‘’Ασπρονήσι’’, όπως κατήγγειλε ο ίδιος ο Μητσοτάκης), στο Πλημμελειοδικείο Πειραιά. Συνήγοροι υπεράσπισης του Ιωάννη Αλαφούζου ήταν ο Νίκος Κωνσταντόπουλος του ‘’Συνασπισμού’’ (πατέρας της σημερινής προέδρου της Βουλής, Ζωής Κωνσταντοπούλου) και ο Γιάννης Ηρειώτης (μέλος της ‘’Παναθηναικής Συμμαχίας’’ και προσωπικός φίλος του Ιωάννη Αλαφούζου μέχρι λίγες μέρες πριν, όταν και ανέλαβε την υπεράσπιση του Αιμίλιου Κοτσώνη στην υπόθεση του Noor 1). Μάρτυρες υπεράσπισης του Ιωάννη Αλαφούζου ήταν ο Γιώργος Κατσιφάρας του ΠΑΣΟΚ, αλλά και ο Μιλτιάδης Έβερτ της ΝΔ, σε μια ενέργεια που ο ‘’Ελεύθερος Τύπος’’ και ο τότε διευθυντής του Δημήτρης Ρίζος μετέφρασαν ως ‘’προσπάθεια του Έβερτ να φάει την αρχηγία της ΝΔ από το Μητσοτάκη’’, με την ‘’Καθημερινή’’ του Αλαφούζου να αφιερώνει σχετικά άρθρα-ύμνους προς τον Έβερτ εκείνη την περίοδο. ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-Συνασπισμός στο πλευρό του Ιωάννη, για να μην πάει φυλακή. Ας δούμε το ρεπορτάζ της δίκης, μέσα από τον ‘’Ελεύθερο Τύπο’’.
 
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ 1-7-1993
 

 

 

 
 
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ 2-7-1993
 

 
 
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ 3-7-1993
 
 
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ 6-7-1993
 

 

 

 

 
 
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ 7-7-1993
 

 

 
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ 8-7-1993
 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 
 
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ 12-7-1993
 

 

 

 

 
 
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ 13-7-1993
 

 
 
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ 14-7-1993
 
 
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ 17-7-1993
 
 
Αθωώθηκε λοιπόν ο Ιωάννης Αλαφούζος, στις 15 Ιουλίου 1993, από το Πλημμελειοδικείο Πειραιά. Ας δούμε το πώς αθωώθηκε, αντιγράφοντας το περιεχόμενο της τελευταίας φωτογραφίας του ‘’Ελεύθερου Τύπου’’.
 
…Πανηγυρίζει ο Αλαφούζος για την αθώωσή του από το Πλημμελειοδικείο Πειραιώς, το οποίο, όπως είπε στην απόφασή του ‘’δεν πείσθηκε ότι τελέσθηκε το αδίκημα της λαθρεμπορίας, διότι δεν αποδείχθηκε ότι έγινε παράνομη εισαγωγή πετρελαίου στη χώρα’’…
Φυσικά, αν κανένας διαβάσει πίσω από τις γραμμές του σκεπτικού της απόφασης αλλά και της αγόρευσης του εισαγγελέα της έδρας, ο οποίος επανέλαβε πολλές φορές τη λέξη ‘’αμφιβολίες’’, θα διακρίνει την πραγματικότητα, η οποία είναι μία: Ότι το δικαστήριο λόγω των αμφιβολιών που υπήρχαν ελλείψει αποδείξεων δεν μπορούσε να εκδώσει καταδικαστική απόφαση.
Αν όμως προχωρήσει κανείς ακόμη πιο πίσω θα φτάσει στην περίφημη πρόταση του εισαγγελέα, κ. Κωτσάκη, που άσκησε την ποινική δίωξη για λαθρεμπορία το Φεβρουάριο του 1992 μετά από υπόδειξη του προισταμένου του εισαγγελέα. Γιατί ο κ. Κωτσάκης είχε ασκήσει ποινική δίωξη μόνο για ψευδείς βεβαιώσεις κ.λπ. εκτός από λαθρεμπορία.
Τελικά, μην μπορώντας να πράξει διαφορετικά άσκησε ποινική δίωξη κατά του Ιωάννη Αλαφούζου αλλά όχι με βάση την παράγραφο Α’ του άρθρου 100 του Τελωνειακού Κώδικα αλλά με την παράγραφο Β’. Και η οποία ‘’παλεύεται’’ στο ακροατήριο, μια και απαιτεί να αποδειχθεί η ζημία που υπέστη το Δημόσιο.
Έτσι, με τον τρόπο αυτό η δίκη που έγινε απασχολήθηκε αποκλειστικά όχι μόνο με την ουσία της υπόθεσης αλλά υποχρέωσε τους παράγοντες της δίκης να πελαγοδρομούν για να αποδείξουν τον ισχυρισμό που συνέφερε τον Αλαφούζο, ότι το Μαζούτ Νο 3 τελικά μεταγγιζόταν σε πλοία στα διεθνή ύδατα, πράγμα που βεβαίωναν μόνο οι κατηγορούμενοι, αφού κανένας πλοίαρχος από τα πλοία που πήραν από το ‘’Ασπρονήσι’’ στα διεθνή νερά πετρέλαιο δεν κατέθεσε ως μάρτυρας στη δίκη για να επιβεβαιώσει τον ισχυρισμό αυτό…
Κατόπιν αυτού είναι αυτονόητο ότι η εισαγγελική πρόταση για την άσκηση ποινικής δίωξης για λαθρεμπόριο έπασχε.
Και το ερώτημα είναι το εξής: Γιατί έπασχε η παραπομπή; Γιατί δεν προτάθηκε η άσκηση ποινικής δίωξης για λαθρεμπορία με την παράγραφο Α’ του άρθρου 100 του Τελωνειακού Κώδικα, η οποία θεωρεί ότι διαπράχθηκε το αδίκημα αφ’ης στιγμής το προς εξαγωγή αφορολόγητο πετρέλαιο που προορίζεται για εξαγωγή σε συγκεκριμένη χώρα δεν εξάγεται τελικά στη χώρα αυτή; Αλήθεια στην απορία αυτή μπορεί κάποιος να δώσει απάντηση;
 
Το Φεβρουάριο του 1994 ο Άρειος Πάγος αναιρεί την αθωωτική απόφαση του Πλημμελειοδικείου Πειραιά και αποφασίζει να ‘’ξανακαθίσει στο σκαμνί του κατηγορουμένου’’ τον Ιωάννη Αλαφούζο. Ταυτόχρονα, μαθαίνουμε και κάποιες ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες σχετικά με το πώς αθωώθηκε πρωτοδίκως το μπουμπούκι της διαπλοκής.
 
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΑΥΡΙΑΝΗ 21-2-1994
 
 
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΑΥΡΙΑΝΗ 22-2-1994
 
 
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΑΥΡΙΑΝΗ 8-3-1994
 

 
 
Περίεργες ‘’λεπτομέρειες’’ φαίνεται πως έπαιξαν κάποιο ρόλο -αν όχι καθοριστικό- στην πρωτόδικη εξασφάλιση της αθωότητας του Γιάννη Αλαφούζου όσον αφορά στην υπόθεση ‘’Ασπρονήσι’’.
Κατ’αρχήν κρίνεται περίεργο το γεγονός ότι δεν υπήρξε συνεργασία μεταξύ των τριών συνηγόρων που υπεράσπιζαν τα συμφέροντα του Δημοσίου, με τους τελωνειακούς που συνέταξαν την πορισματική έκθεση με εισαγγελική εντολή. Έτσι, όπως μας βεβαίωσαν αρμόδιοι της Τελωνειακής Διεύθυνσης Ελέγχου Οικονομικού Εγκλήματος, τα όποια δικαιολογητικά έγγραφα παρουσιάστηκαν από την πλευρά των εναγομένων, έγιναν δεκτά από το Δημόσιο χωρίς περαιτέρω έρευνα.
Από την υπηρεσία, μας καταγγέλθηκε ότι όταν σε συγκεκριμένη περίπτωση που αφορούσε 8.000 τόνους μαζούτ, ζητήθηκε από στελέχη της ΤΔΕΟΕ να παρουσιαστούν οι απαιτούμενες διασαφηνίσεις, υπήρξε αντίδραση από πλευράς των δικηγόρων του Δημοσίου και από ανώτερα στελέχη του Τελωνείου. Αυτό είναι ίσως ένα θέμα που θα έπρεπε να ερευνήσει τόσο ο νέος διευθυντής υπηρεσίας Μίνως Τζίμας όσο και οι αρμόδιοι υπουργοί. Αναφορικά με την παραπάνω ποσότητα, τέθηκε το ερώτημα πώς εξοφλήθηκαν τα παραστατικά, δεδομένου ότι οι διασαφήσεις δεν συνοδεύονταν από φορτωτικές.
Σύμφωνα με την αρμόδια υπηρεσία του υπουργείου Οικονομικών, η ποσότητα των 8.000 τόνων μαζούτ παραδόθηκε στις αποθήκες Μαμιδάκη, ενώ προορισμός του φορτίου ήταν η Ιταλία.
 
Η νέα δίκη του Ιωάννη Αλαφούζου για το ‘’Ασπρονήσι’’ έγινε τον Ιανουάριο και το Φεβρουάριο του 1995, στο Τριμελές Εφετείο Πειραιά. Και πάλι συνήγοροι του Ιωάννη ήταν οι Ηρειώτης-Κωνσταντόπουλος, ενώ μάρτυρες υπεράσπισής του ήταν οι Κατσιφάρας-Έβερτ (ο τότε αρχηγός της ΝΔ Έβερτ δεν προσήλθε στο δικαστήριο, αλλά έστειλε υπόμνημα με το οποίο ξεκαθάριζε πως εμμένει στην κατάθεση που είχε δώσει τον Ιούλιο του 1993 στο Πλημμελειοδικείο Πειραιά και με την οποία υπερασπιζόταν τον Αλαφούζο). ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-Συνασπισμός και πάλι έπεσαν πάνω στον Ιωάννη, φροντίζοντας να αθωωθεί και να γλυτώσει τη φυλακή.
 
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΑΥΡΙΑΝΗ 23-1-1995
 

 

 
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΑΥΡΙΑΝΗ 25-1-1995
 

 

 

 
 

 

 

 

 

 
 
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΑΥΡΙΑΝΗ 28-1-1995
 

 
 
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΑΥΡΙΑΝΗ 31-1-1995
 

 

 

 

 
 
Αυτός ήταν ο καπετάνιος Γληνός, που το 1988 πιάστηκε στα πράσα να κάνει λαθρεμπόριο.
 
 
Εδώ τον βλέπουμε στην αίθουσα του δικαστηρίου το 1995, δίπλα στον Ιωάννη Αλαφούζο. Είχε γίνει παπάς στην Άνδρο στο ενδιάμεσο…
 
 
Επίσης, ο εισαγγελέας Κωτσάκης, που παρέπεμψε σε δίκη τον Ιωάννη Αλαφούζο, έγινε καλόγερος. Άντε και καλά κρασιά…
 
Υ.Γ. Και οι 2 σχετικές με το ''Ασπρονήσι'' αναρτήσεις μας, συγκεντρωμένες εδώ.