Διπλά μέσα σε έδρες δυνατές ...κόντρα στις λυσσασμένες πόρνες του συστήματος. Από τέτοια διπλά χαλυβδώνεσαι και γίνεσαι ομάδα. Από τέτοια διπλά χτίζεις χαρακτήρα και κερδίζεις σε ομοιογένεια.

Και μες στον συρφετό με τις πόρνες μπαίνουν χορηγοί που διαπλέκονται ΑΠΡΟΚΑΛΥΠΤΑ με την διοίκηση της Λίγκας και την διαιτησία. Μπαίνουν φιλοχρήματοι υπερήλικες, που ενώ πανηγύριζαν Ευρωλίγκες αρχιδάτες, τώρα τσαμπουκαλεύονται διαιτητές γράφοντας τους κανονισμούς στα παπάρια τους.  Κάνοντας χρήση της ασυλίας που απολαμβάνουν, εφόσον βρίσκονται στον πάγκο Τουρκικής ομάδας.  Μπαίνουν διοικήσεις ομάδων και μανατζαραίοι που παίζουν το χαρτί της Τουρκικής αβάντας προκειμένου να αρπάξουν παίκτες από άλλες ομάδες και να τους φορέσουν φέσι.

Στα καθαρά αγωνιστικά τώρα, ο χθεσινός Ολυμπιακός κατάφερε να εμφανίσει θετικό πρόσημο τόσο στον συσχετισμό "λαθών-ασσίστ"  όσο και σε αυτόν μεταξύ λαθών και κλεψιμάτων. Κάτι που σημαίνει ότι αναγκάσαμε τον αντίπαλο σε περισσότερα λάθη από όσα εμείς κάναμε. Το χθεσινό παιχνίδι όμως μάγκες το κερδίσαμε κυρίως χάρη στα ριμπάουντ.  Όσο ο Ολυμπιακός ήταν πλήρης στην γραμμή των ψηλών κατάφερνε να'χει τον πρώτο λόγο έναντι της Εφές κάτω και από τα δυο καλάθια. Ακόμα κι όταν χάσαμε τον Γιανγκ όμως, για μεγάλο διάστημα δεν παρουσιάσαμε κάποια ιδιαίτερη υστέρηση σε αυτόν τον τομέα. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι στο ημίχρονο, με τον Πατ εκτός ματς, η Ανάντολου είχε κατεβάσει μόλις τέσσερα ριμπάουντ παραπάνω από εμάς(22-18). Μόνο τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι η ομάδα περνούσε από κάτω στο επί μέρους σκορ όσο η διαφορά στα ριμπάουντ άνοιγε υπέρ των Τούρκων. Όπως επίσης δεν είναι τυχαίο που τόσο στο τελευταίο διάστημα της κανονικής περιόδου που μαζέψαμε την διαφορά παρά τα λάθη μας ...όσο και στον έξτρα χρόνο που κερδίσαμε Η ΟΜΑΔΑ ΜΑΖΕΨΕ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ. Βλέπετε ασφαλέστερος τρόπος για να κερδίσεις κατοχές, κόβοντάς τις παράλληλα από τον αντίπαλο, δεν υπάρχει.

Επιπλέον δεν γίνεται να μην σταθούμε στο ότι καταφέραμε να κερδίσουμε από την ρακέτα ένα ματς στο οποίο χάσαμε νωρίς τον έναν ψηλό μας. Και δεν αναφέρομαι μόνο στα ριμπάουντ αυτή την φορά. Ο Χάντερ, που συμπεριελήφθη τελευταία στιγμή στην αποστολή για την Κωνσταντινούπολη, κατάφερε αρκετές φορές να ξεμπλοκάρει επιθετικά την ομάδα και να βοηθήσει τους συμπαίκτες του με τις κινήσεις του στο σετ παιχνίδι ...κάτι που ως τώρα ο Γιανγκ δεν συνηθίζει. Ήταν ξύπνιος στις αμυντικές περιστροφές με αποτέλεσμα να μην μπουρδουκλώνονται και οι υπόλοιποι συμπαίκτες του κάτι που επίσης δεν είναι το φόρτε του Γιανγκ. Τέλος έβαζε σωστά το κορμί του στα πικ-εν-ρολλ που επεχείρησε να στήσει ο Ίβκοβιτς και κινούνταν σωστά μετά από κάθε εξόδο Τούρκου από σκριν. Και που'στε, μιλάμε για τον τραυματία Χάντερ, τον απροπόνητο, τον ανέτοιμο. Περιμένουμε κι απ'τον υγιή Γιανγκ να δούμε το ίδιο ΚΑΙ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΘΕ ΛΟΓΟ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΠΩΣ ΘΑ ΣΥΜΒΕΙ. 

Εκτός όλων των άλλων, εχθές είχαμε το πιο μεστό φετινό βράδυ του Πρίντεζη στην επίθεση. Και δεν αναφέρομαι τόσο στους πόντους που πέτυχε ούτε στα ποσοστά του. Αναφέρομαι στην κρισιμότητα των πόντων που μας έδωσε, στο γεγονός ότι κατάφερε να συνδέσει την ρακέτα με την περιφέρεια είτε ανοίγοντας είτε αξιοποιώντας χώρους, βγάζοντας μις-ματς.  Στ'ότι ανταποκρίθηκε σε κάθε μαρκάρισμα που έριξε ο Ίβκοβιτς, που τον γνωρίζει καλά, επάνω του. Όταν χρειάστηκε να χτυπήσει στα αργά πόδια αντιπάλου το έκανε, όταν χρειάστηκε να παίξει με πλάτη κοντά στο καλάθι κόντρα se undersized αντίπαλο το έκανε κι αυτό.  Ύστερα από τέτοιες εμφανίσεις έχουμε κάθε λόγο να πιστεύουμε πως ο Γιώργαρος  ...θα μας "ξανασυστήσει" και τον καλό αμυντικό Πρίντεζη σύντομα. Θα θύμιζα στο σημείο αυτό πόσες φορές έχω πει απ'την αρχή της σεζόν ότι πρέπει να δούμε τον Παπαπέτρου στο "τέσσερα". Θα το έκανα, αν δεν ήμουν σίγουρος πως το θυμάστε αρκετά καλά. Ψηλοί σαν τον Σάριτς δεν μπορούν να παρακολουθήσουν το ανέβασμα του Παπαπέτρου στο τρίποντο με αποτέλεσμα να μπορούμε να επωφελούμαστε με καλό σουτέρ στην αδύνατη πλευρά. Επίσης λίγα θα είναι τα "τεσσάρια" στην Ευρώπη που θα μπορέσουν να ανασχέσουν τον Παπαπέτρου σε προσπάθειες που θα ξεκινάει απ'έξω με την μπάλα στα χέρια του. Ο χθεσινός Παπαπέτρου χτύπησε πολύ καλά στα μις-ματς στην επίθεση , σπάνια μας εξέθεσε στην άμυνα ό,τι κι αν έφεραν επάνω του οι αλλαγές απ'τα σκριν ...και φάνηκε αρκούντως επικίνδυνος τόσο κοντά όσο και πάνω απ'την στεφάνη. Το μόνο που του λείπει, δεδομένης της διάθεσης του παίκτη, είναι η εμπειρία...

'Εχει κάθε λόγο να τρίβει τα χέρια του λοιπόν ο Σφαιρόπουλος βλέποντας την "κουτσή" του ρακέτα να τον ξελασπώνει σε ένα ματς που όχι μόνο χάσαμε τον έναν ψηλό μας ...αλλά και που η περιφέρειά μας δεν απέδωσε τα αναμενόμενα. Σχεδόν σίγησε. Σίγουρα το γεγονός ότι πριν "μισιάσει" το πρώτο δεκάλεπτο ο Σπανούλης είχε φορτωθεί με δυο φάουλ ενώ θα'πρεπε ήδη να βρισκόμαστε στις βολές ΜΟΝΟ από τα φάουλ που'χαν γίνει στον Σπανούλη έπαιξε το ρόλο του. Το γεγονός όμως ότι ο αρχηγός μας είναι πολύ μακριά απ'τον καλό του εαυτό, ο Στρόμπερι ακόμα ψάχνεται και μόνο ο Χάκετ ανεβαίνει είναι κάτι που πρέπει να μας προβληματίσει. Επιπλέον εχθές η ομάδα ξώμεινε κι από σουτέρ μιας και ο Λοτζέσκι δεν πήρε τις προσπάθειες που μας έχει συνηθίσει, αλλά κι όταν έγινε αυτό ουσιαστική λύση δεν έδωσε παρά μόνο στην παράταση.  Άξιο προσοχής είναι επίσης το γεγονός ότι η περιφέρειά μας φάνηκε να υστερεί σημαντικά και στην άμυνα. Οι περισσότεροι από τους 26 πόντους που πέτυχε ο Γκρέιντζερ ήταν απόρροια κακών μαρκαρισμάτων του Μάντζαρη, με τον Σφαιρόπουλο να μην επιλέγει να αλλάξει το ματς-απ ακόμα και όταν (αναμενόμενα) οι κρίσιμες επιθέσεις των Τούρκων περνούσαν απ'τα χέρια του Αμερικανού. Τέλος κάτι που δεν είναι απλώς άξιο προσοχής αλλά έβγαλε μάτι, είναι το γεγονός πως απόντος του Γιανγκ ο Σφαιρόπουλος επέλεξε να μοιράσει τον χρόνο μεταξύ του (ως χθες τραυματία)Χάντερ και του ...Αγραβάνη. Ο υγιέστατος και (θεωρητικά)ετοιμοπόλεμος Μιλουτίνοφ δεν πήρε ούτε λεπτό συμμετοχής, κάτι που δεν μπορεί παρά να αποτελεί καμπανάκι ενόψει Χριστουγέννων ...δεδομένης της θέσης ξένου που πιάνει ο Σέρβος.

Ως τότε κάθε αγώνας που θα δίνουμε θα'ναι κέρδος. Κέρδος για μια ομάδα που αναζητά τους ρόλους και την ομοιογένειά της. Μπορεί ο αγώνας κόντρα στην Λιμόζ (δικαίως)να μην προσφερόταν για συμπεράσματα. Δεν μπορούμε ωστόσο να μην παρατηρήσουμε ότι "η αρχή της ανόδου" συνετελέσθη δυο εβδομάδες πριν ...στην Ιταλία. Και τότε όπως και τώρα ο Ολυμπιακός διάλεξε να βάλει την μπάλα μέσα περισσότερο από ότι σε άλλα παιχνίδια, χτυπώντας στο ζωγραφιστό εξορθολογίζοντας τις επιθέσεις του. Και τότε όπως και τώρα ο Ολυμπιακός άρχισε να εγκαταλείπει την λογική Μπαρτζώκα σουτάροντας τόσα τρίποντα όσα και δίποντα, πετώντας κατοχές, αδυνατώντας να γυρίσει στοιχειωδώς σωστά την μπάλα. Και αν στο "Φόρουμ" προ δυο εβδομάδων είδαμε την αρχή μιας προσπάθειας, τώρα φάνηκε πως αρχίσαμε να απολαμβάνουμε τα θετικά αυτής της στροφής ...στην λογική. Με πρώτο και κυριότερο την αναλογία λαθών-ασσίστ που επισημάνθηκε στην αρχή. Είδαμε -και τότε και τώρα- τον Χάκετ να επιχειρεί να απειλήσει και επιθετικά, να διαβάζει τις αμυντικές αδυναμίες του αντιπάλου, να παίρνει πρωτοβουλίες και να επιχειρεί να τραβήξει την ομάδα στο τρανζίσιον. Λάθη ...έκανε και θα κάνει. Όσο όμως ο Σπανούλης θα βρίσκει τον καλό του εαυτό αποτελώντας εκ νέου πηγή κινδύνων, τόσο θα προκύπτουν καλύτερες επιλογές για τον Χάκετ στην επίθεση με αποτέλεσμα να μειώνονται και  τα λάθη. Κι ασφαλώς δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι - ως νέος μεταξύ παλιών και νέων - ο Ντάνι θα'χει τον χρόνο να λειτουργεί υπέρ του, στην προσπάθειά του να μάθει τα χούγια των συμπαικτών του. 

Αυτό που σε μεγάλο βαθμό έχει μείνει ίδιο ΚΑΙ ΘΕΛΕΙ ΡΕΚΤΙΦΙΕ είναι το έλλειμμα δημιουργίας αλλά και η απουσία ουσιαστικής παραγωγικής λύσης στην περιφέρεια, για τις βραδιές εκείνες που ο Σπανούλης θα'ναι μπλοκαρισμένος. Δεν έχω καμιά αμφιβολία ότι η ομάδα θα σφίξει κι άλλο την άμυνά της με την πάροδο του χρόνου μιας και αυτό είναι σε μεγάλο βαθμό θέμα διάθεσης και ομαδικής δουλειάς. Το να φορτώνεις όμως τα αντίπαλα καλάθια και να δημιουργείς ρήγματα είναι κάτι που πρέπει να το'χεις και στο αίμα σου. Με δεδομένη την απελευθέρωση τουλάχιστον μιας θέσης ξένου, χρειαζόμαστε παίκτη να μπορεί να μας το δώσει αυτό είτε παίζει πέντε, είτε δεκαπέντε είτε εικοσιπέντε λεπτά. Γιατί όσο ενθαρρυντικό μπορεί να φαίνεται το να παίρνεις πόντους από τους ψηλούς σου σε βραδιές σαν την χθεσινή ...τόσο προβλέψιμο μπορεί να σε καταστήσει αυτό στην συνέχεια! Ή μήπως νομίζουμε πώς θα μπορούμε συνεχώς να ξεκλειδώνουμε αντίπαλες άμυνες με πικ, την ώρα που ο ψηλός που θα τελειώνει με την μια αγνοείται. Την ώρα που -Σπανούλη απόντος -  κοντός που θα σουτάρει και θα μπορεί να περάσει την μπάλα στον ψηλό όπως πρέπει δεν υπάρχει. 

DRAZA

ΥΓ: Είδαμε διαιτησία που παρέπεμπε στις παλιές καλές ημέρες του ΟΑΚΑ. Σε τελικούς με Τανατζήδες, Ψαριανούς και γύψους. Διαιτησία που ως και βιντεάκι σηκώνει. Μόνο που αυτή την φορά, στην άκρη του αντίπαλου πάγκου - μονίμως καθιστός  σε καρέκλα ύστερα απ'το μπαλονάκι - ήταν ένας άνθρωπος που κάποτε έκραζε τέτοιες διαιτησίες. Αφού εκτός των άλλων δεν προάγουν και το άθλημα. Θα σου μιλήσουμε λοιπόν στην ίδια γλώσσα που μιλούσες κι εσύ τότε Ντούντα: Το να χάσει μια κανούργια ομάδα μακριά από το σπίτι της από ένα φαβορί για την κατάκτηση της Κούπας, από έναν ΚΟΡΥΦΑΙΟ προπονητή, μόνο ντροπή δεν είναι. Ίσα ίσα που θα σου λέγαμε και συγχαρητήρια. Το να μας πριονίζουν όμως οι διαιτητές με ανύπαρκτα φάουλ, ενώ γυρνούν την πλάτη σε εξόφθαλμες δικιές σας παραβάσεις  και εσύ από πάνω να τους γαμάς και στα τάιμ άουτ  ...ε αυτό είναι ντροπή. Ακόμα και στα τελευταία δεύτερα του "κανονικού αγώνα" ο διαιτητής χρειάστηκε να κλείσει τα μάτια σε ΚΑΘΑΡΟ φάουλ πάνω στον Χάκετ και να ...επιλέξει βάσει τακτικής να σφυρίξει το επόμενο, που έγινε στον άστοχο Στρόμπερι. ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ ΝΑ ΠΑΕΙ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΤΑΣΗ Η ΟΜΑΔΑ ΣΟΥ.

ΥΓ2: Πέρα απ΄τους όψιμους πελάτες,  θα'θελα - κατ'εξαίρεσιν - να αναφερθώ και σε μια  περιφερόμενη γλάστρα που πήρε το μάτι μου να προκαλεί. Πανηγυρίζοντας τα καλάθια των Τούρκων κόντρα στον Ολυμπιακό ...σαν να κέρδιζε Ευρωλίγκα η ομάδα της. ΤΣΑΜΠΑ ΘΑ ΣΕ ΦΑΕΙ ΤΟ ΠΛΥΣΙΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΜΑΓΕΙΡΕΜΑ ΣΤΗΝ ΞΕΝΙΤΙΑ ΚΟΠΕΛΙΑ. ΛΑΘΟΣ "ΑΡΑΠΙΚΗ" ΔΙΑΛΕΞΕΣ. ΤΟΥ ΧΑΝΤΕΡ ΩΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΘΑ ΣΕ ΙΚΑΝΟΠΟΙΟΥΣΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ. ΔΕΝ ΘΑ ΧΡΕΙΑΖΟΤΑΝ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ. Μην άγχεσαι όμως, θα'χεις την ευκαιρία να μας συναντήσεις πάλι στο ΣΕΦ. Εκεί θα σ'τα καλύψουμε όλα τα κενά. Όρεξη να'χεις...