Αφού οι ευχές στο προηγούμενο κομμάτι που σήκωσα φάνηκαν να πιάνουν σε αρκετά μεγάλο βαθμό, θέλω και τώρα να ευχηθώ η καινούργια χρονιά να τελειώσει για την ομάδα όπως ακριβώς μας μπήκε μάγκες. Πρέπει όμως να ξεκαθαρίσω ότι - τουλάχιστον στην παρούσα φάση - η παραπάνω ευχή αφορά περισσότερο αυτό που έδειξε ο πίνακας με την λήξη των 40', παρά τα επί μέρους στοιχεία. Όσο η ομάδα κερδίζει πρέπει να παίρνει τα "μπράβο" που της αξίζουν. Ωστόσο υπάρχουν ορισμένα πράγματα που πρέπει να ειπωθούν τώρα για να τα έχουμε στον νου μας ενόψει της δύσκολης συνέχειας. 

Ξεκινήσαμε την πρώτη περίοδο με τον Μιλουτίνοφ να προβληματίζει σε κάθε πικ-εν-ρολλ συνεργασία που πάλευε να χτίσει στην επίθεση και να ...τρομάζει στην αντιμετώπιση των αντίπαλων πικ-εν-ρολλ στο άλλο μισό του γηπέδου. Αναποτελεσματικός στα hedge-out του, δεν έκλεινε σωστά τον διάδρομο δεν διάβαζε την πορεία του παίκτη, ξεχνιόταν ψηλά με αποτέλεσμα πίσω από την πλάτη του να περνούν τραίνα. Σαφώς και έχει κάνει καλύτερα παιχνίδια ο Σέρβος, σαφώς και μπορεί αυτό το ματς να μην είναι αντιπροσωπευτικό δείγμα της εικόνας του. Μας θυμίζει όμως ότι παρά το ξόδεμα των τριών θέσεων ξένων στο πέντε ο Ολυμπιακός αισθάνεται ακόμα ανασφαλής σε αυτήν την θέση. Πως σε αυτόν τον Ολυμπιακό δεν μπορείς να πεις με βεβαιότητα πόσος χρόνος αναλογεί σε καθέναν από τους τρεις ψηλούς σου. Είδαμε επίσης την Κούτσα να μην ασχολείται με την πορεία του ψηλού μας που έδινε το σκριν, να μην την απασχολεί το μαρκάρισμα του ...αντιθέτως κούμπωνε δυο παίκτες στον κοντό μας και παρότι υπήρχε παίκτης μας αμαρκάριστος εμείς δεν μπορούσαμε να το εκμεταλλευτούμε.  Αυτά συμβαίνουν αν ο ψηλός σου θεωρείται αναποτελεσματικός επιθετικά και αν σταμπάρεται ως παίκτης που ούτε σωστά μπορεί να τελειώσει ούτε να εξυπηρετήσει με μια σωστή πάσα το γύρισμα της μπάλας. Εκεί λοιπόν αν δεν έχεις λύση από μέση απόσταση, θες ένα σκριν  μακριά από την μπάλα στο καπάκι. Ώστε να προκύψει εκ νέου ελεύθερο σουτ ή να επωφεληθείς από πλεονέκτημα στις αλλαγές.  Δεν έκανες τίποτε από τα δυο. 

Γενικά στο πρώτο διάστημα της πρώτης περιόδου ο Ολυμπιακός φάνηκε να κοιμάται στις αμυντικές του περιστροφές και παρουσίαζε όλο και περισσότερες τρύπες στον χώρο κοντά στο καλάθι. Πολλές από τις παραπάνω παθογένειες θεραπεύτηκαν από την στιγμή που ο Χάντερ πέρασε στον αγώνα, αφού πρώτα με τα δυναμικά hedge out έκανε απλησίαστη την ρακέτα μας για τους Βάσκους και ύστερα μαζευόταν σωστά από την δυναμική του έξοδο. Με αποτέλεσμα να περνάει δύσκολα η μπάλα στην ρακέτα μας μετά από σκριν της Κούτσα. Επιπλέον άρχισε να δίνει ανάσες στην επίθεση εκεί που το πράγμα ζόρισε, σε μεγάλο βαθμό με προσωπικές ενέργειες, τσεκάροντας πολύ καλά τον παίκτη που έκλεινε πάνω του. Ένα ακόμα αρνητικό που έκανε από νωρίς την εμφάνισή του, είναι το πρόβλημα του Παπαπέτρου στο "τέσσερα" κόντρα σε σχετικά βαρείς παίκτες. Ο εορτάζων έδειξε να έχει θεματάκια και να δυσκολεύεται αρκετά στο χαμηλό ποστ όταν αμύνεται. Το είδαμε αυτό ως και με τον Σενγκέλια. Ήταν αυτό ίσως το στοιχείο που τον έκανε να δώσει άσκοπα φάουλ τον εμπόδισε να βρει ρυθμό στην πορεία του αγώνα και τελικά τον έκανε να μην μας βοηθήσει όσο κανονικά θα μπορούσε στην επίθεση, περιοριζόμενος στον έναν (1) πόντο(θα αναφερθούμε εκτενέστερα στο τέλος). Θύμαστε που λέγαμε ότι αυτή η ομάδα βρίσκει ρυθμό από την άμυνα ...ε η εικόνα του Παπαπέτρου στην άμυνα είναι μάλλον η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος.

Ο Ολυμπιακός παρ'όλα αυτά έκλεισε το πρώτο δεκάλεπτο καβαλώντας τους Βάσκους. Πού οφείλεται αυτό;; Αφενός στην είσοδο του Χάντερ και στην συνεισφορά του στο να ξεμπουκώσουμε επιθετικά βάζοντας την μπάλα μέσα. Αφετέρου στην περιφερειακή μας άμυνα που όσο έσφιγγε τόσο περιοριζόταν παραγωγικά η Λαμποράλ αφού εκεί που δυσκολευόταν να περάσει την μπάλα στην ρακέτα, δυσκολευόταν να πάρει και σουτ με καλές προυποθέσεις. Το σημαντικότερο όμως ήταν το passing game μας ...το οποίο ευτυχήσαμε να φτιάξουμε νωρίς, κάτι που φαίνεται κι από τον συσχετισμό ασσίστ-λαθών στο δεκάλεπτο. Στεκόμενος σε αυτό το στοιχείο θα μπορούσε να ερμηνεύσει κανείς ότι δεν κρατήσαμε μόνο σε χαμηλό σκορ τους Βάσκους αλλά καταφέραμε κι εμείς να σκοράρουμε πολύ περισσότερο από ότι συνήθως. 

Από την δεύτερη περίοδο αυτό που με έκανε αρχικά να αισθανθώ καλά ήταν η βελτίωση που βλέπω αγώνα με τον αγώνα στον Τζέιμς. Ο παίκτης φάνηκε καλός στην πικ-εν-ρολλ άμυνά του, διάβαζε σωστά τις φάσεις στις δυναμικές του εξόδους και μαζευόταν μέσα σωστότερα από τον Μιλουτίνοφ. Κάτι άλλο που μου έκανε εντύπωση ήταν ότι, στο μάζεμά του μετά το σκριν ο παίκτης, αξιοποιούσε το γεγονός ότι είχαμε ύψος στην ρακέτα - με την είσοδο κυρίως του Αγραβάνη. Με αποτέλεσμα να ματσάρει στον ψηλό που βρισκόταν πιο κοντά του και όχι απαραίτητα σε αυτόν που ρόλλαρε στο καλάθι, σπρώχνοντας στην ουσία εκεί τον Αγραβάνη, περιορίζοντας τα μειονεκτήματά μας από τις αλλαγές. Στο χρονικό σημείο που διανύουμε εγώ θα περίμενα λιγότερη ενέργεια από τον Τζέιμς, θα περίμενα να τον χτυπάνε πολύ περισσότερο στα πόδια, θα περίμενα -τουλάχιστον αυτή την περίοδο - κάθε φορά που του έβγαινε κοντός από το πλάι ο παίκτης να έδινε μονίμως φάουλ. Κι αν πράγματι τον είδαμε να δίνει και τέτοια χαζά φάουλ τον είδαμε αρκετές φορές να βάζει σωστά το σώμα του και να κόβει την όρεξη όποιου επιχειρούσε διείσδυση. 

Σε αυτήν την περίοδο ο τροχός γύρισε και φάνηκε πως ήμασταν εμείς αυτοί που σημαδέψαμε τα αργά πόδια αλλά και την έλλειψη αντίληψης των Βάσκων στο χαμηλό ποστ και καταφέρουμε να παράξουμε από εκεί, κερδίζοντας και πόντους και φάουλ ...εντείνοντας την φθορά των παικτών της Λαμποράλ. Όσο περνούσαν τα δευτερόλεπτα αρχίσαμε να δυναμώνουμε και να βρίσκουμε τα πατήματά μας στο επιθετικό τρανζίσιον, πιάνοντας ένα τέμπο που δεν μπορούσαν να παρακολουθήσουν οι Βάσκοι. Κάτι ακόμα που κρατάω από την δεύτερη περίοδο είναι η εμφάνιση του Όντομ τον οποίο μπορεί να πήραμε για την άμυνά του αλλά προς το παρόν είδαμε τον Τζέιμς να τον ξεμουνιάζει. Στο πρώτο του μόλις ευρωπαϊκό παιχνίδι με την ερυθρόλευκη όμως, είναι λογικό να μην περιμένεις ...παπάδες και τα λάθη αυτά να τα συγχωρείς.  

Συνολικά σε αυτό το δεκάλεπτο ο Ολυμπιακός παρουσίασε μια πολύ έξυπνη αμυντική διαχείριση, με την γνωστή του σκληρή άμυνα πάνω στην μπάλα και με προσπάθεια(επιτυχημένη) να περιορίσει το περιφερειακό σουτ της Κούτσα στο ελάχιστο. Παρατηρήσαμε ότι (και) στο διάστημα αυτό η Λαμποράλ έπαιρνε σκορ από τους ψηλούς της την ίδια στιγμή όμως που ήταν - ή μάλλον την κάναμε - πολύ δυσκοίλια στην κυκλοφορία και στο πέρασμα της μπάλας μέσα. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα ο Μπουρούσης που έκανε την ανάγκη υποχρέωση ξεκινώντας προσπάθειας απ'έξω, ταλαιπωρώντας την μπάλα. Προσπάθειες τις όποιες τρώγαμε μεν, ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙ ΝΑ ΒΑΛΕΙ ΠΟΛΛΕΣ ΤΕΤΟΙΕΣ ΔΕ. Βάζοντας στην εξίσωση την κακή αμυντική εικόνα του Μπουρούση λοιπόν, είχαμε μια καθ'ολα ελεγχόμενη απώλεια που πιστοποιούσε το έξυπνο της διαχείρισής μας. 

Στο τρίτο δεκάλεπτο ο Ολυμπιακός εμφάνισε δυο πρόσωπα ...ένα καλό και ένα "άστα να πάνε". Από την μια φάνηκε να μπαίνει σε μια πιο "επαγγελματική" λογική κόντρα σε μια ομάδα που της είχε πάρει τον αέρα μες στο σπίτι της παίζοντας με τον χρόνο σωστά στις κατοχές του, εντείνοντας την άμυνά του πάνω στην μπάλα ...ώστε να πάρει τις κατοχές για τις οποίες μιλάμε. Τουλάχιστον στο πρώτο διάστημα της τρίτης περιόδου ο Ολυμπιακός φάνηκε ακόμα γρηγορότερος από πριν στο αμυντικό του τρανζίσιον, θυμίζοντας μας την καλή όψη του "βρίσκω ρυθμό μέσα από την άμυνα". Επιπλέον ήταν μεγάλη μαγκιά του Σφαιρόπουλου η επιλογή του να χτυπήσει στα άτεχνα και ...καθυστερημένα τεσσάρια της Κούτσα με τον Πρίντεζη. Ο Πρίντεζης παρά την αμυντική του αστάθεια σε αρκετά σημεία εμφανίστηκε πολύ καλός στις κινήσεις του στο μισό γήπεδο επιθετικά με αποτέλεσμα να βελτιωθούν οι επιθετικές μας περιστροφές, να δημιουργούνται μις-ματς και να γινόμαστε γρηγορότεροι στο πέντε εναντίον πέντε. Και όσο εμείς παίρναμε ανάσα στο σκορ με αυτόν τον τρόπο  τόσο έβλεπες την Κούτσα να προσαρμόζει την άμυνά της κοντά στο καλάθι, δίνοντας σου χώρο για σουτ. ΣΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΠΟΥ ΣΟΥ ΔΙΝΕΤΑΙ ΤΕΤΟΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΟΜΩΣ ΘΕΛΕΙΣ ΕΝΑΝ ΠΑΙΚΤΗ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙ ΝΑ ΤΙΜΩΡΗΣΕΙ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΑΜΥΝΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΛΕΙΣΕΙ ΜΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΤΟ ΣΠΙΤΙ. ΘΕΛΕΙΣ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟ, ΣΚΟΡΕΡ ...ΝΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΞΕΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΚΡΥΟΣ. Είναι ο Όντομ αυτός ο παίκτης;; Θα δείξει αν και δεν νομίζω... 

Θα μου πείτε "θα μπορούσε να'ταν ο Λοτζέσκι αυτός ο παίκτης αλλά τι να κάνουμε που τον έχασες". Η απάντηση είναι πως ΟΧΙ ούτε ο Λοτζέσκι είναι απαραίτητα αυτός ο παίκτης που θες γιατί τους πόντους που θα σου δώσει από το σουτ θα στους πάρει πίσω με τις αμυντικές του αδυναμίες. Αφενός δεν τον βοηθάει το σώμα του αφετέρου έχει σοβαρές τακτικές αδυναμίες. Είναι μονίμως αδύναμος κρίκος στις αμυντικές περιστροφές με την ομάδα όλη να μπορδουκλώνεται με αποτέλεσμα να βγαίνει αμαρκάριστος αντίπαλος έτοιμος να παράξει σκορ. Είναι ο παίκτης που αποτελεί το εύκολο μις-ματς για κάθε αντίπαλο ύστερα απ΄τις αλλαγές των σκριν. 

Απόντος του περιφερειακού που είναι ικανός να παράξει σκορ, κόντρα σε μια άμυνα που μας άφησε αρκετές φορές το σουτ ελεύθερο το κοντέρ έγραψε "Στρόμπερι - ΜΗΔΕΝ" "Αθηναίου - ΜΗΔΕΝ" "Όντομ - ΜΗΔΕΝ", "Χάκετ - ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΠΟΝΤΟΥΣ", "Παπαπέτρου(που είναι και σουτερ) ΜΟΛΙΣ ΕΝΑΝ ΠΟΝΤΟ". Παρά το αποτέλεσμα, παρά τα συγχαρητήρια που πρέπει να δοθούν για το αποτέλεσμα, αυτή η εικόνα στην περιφέρεια ενόψει δύσκολης συνέχειας θα πρέπει να προβληματίσει.  Και δεν είναι μόνο τα σουτ που δεν μπαίνουν ...δεν γίνεται ένας παίκτης με τα αθλητικά προσόντα και το κορμί του Στρόμπερι να μην μπορεί να βάλει ούτε λέι-απ όσο άτεχνος κι αν είναι ...ούτε έχει εξήγηση το να βλέπουμε τον Χάκετ να μην παίρνει σκορ έστω από το ποστ όταν πέφτουν πάνω του πορδές σαν τον Τζέιμς. Θα είναι μεγάλο κρίμα στα δύσκολα να διαπιστώσουμε - πως δεδομένου του παραγωγικού κενού της στην περιφέρεια- η ομάδα τελικά επέλεξε τα Χριστούγεννα να γεμίσει το ρόστερ της αποκτώντας έναν ακόμα σκαφτιά. 

Παρουσιάζοντας τα της πρώτης περιόδου ανέφερα πως ο Ολυμπιακός προσέθεσε σιγά-σιγά στα ατού του και το passing game και πως αυτό ήρθε όχι ως αποτέλεσμα ικανότητος του "πασέρ" να βρίσκει τον αποδέκτη της μπάλας αλλά ως συνέπεια της διαρκούς μας κίνησης στο "πέντε εναντίον πέντε". Ε μόλις αρχίσαμε να χάνουμε αυτό το στοιχείο, ως συνέπεια της πιο πιεστικής άμυνας των Βάσκων, τόσο περισσότερο έμεναν τα γκαρντ μας να μπουρδουκλώνονται με την μπάλα στα χέρια τους. Επιπλέον φανήκαμε να ...ευνουχιζόμαστε απ'την στιγμή που ο Πρίντεζης αποχώρησε φορτωμένος με φάουλ, με την ομάδα να αδυνατεί να βρει αντίδοτο στο "τέσσερα". Δεν μας έβγαιναν οι συνεργασίες ψηλών-κοντών, δεν δείχναμε καθαρό μυαλό στις επιθετικές μας περιστροφές, δεν αξιοποιούσαμε τυχόν μις-ματς. Εκεί λοιπόν που λέγαμε ότι η ομάδα βρίσκει ρυθμό από την άμυνα και μάλλιαζε η γλώσσα μας, είδαμε το ανάποδο. Πως από την κακή επιθετική λειτουργία η ομάδα μπορεί να αποδιοργανωθεί και αμυντικά. Στις κακές μας επιλογές στην επίθεση και στην νευρικότητά μας ήρθε να προστεθεί και η έλλειψη συγκέντρωσης στην άμυνα δίνοντας ανοικτό γήπεδο στους Βάσκους αφήνοντας τους να επιταχύνουν το τρανζίσιον. Παρά τα δυο πρόσωπα που πρόλαβε να εμφανίσει ο Ολυμπιακός στην τρίτη περίοδο, παρά την μείωση της διαφοράς ο Ολυμπιακός είχε από νωρίς καταφέρει να καλλιεργήσει την εντύπωση στον αντίπαλο ΟΤΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΑΤΣ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΧΑΣΕΙ. 

Αυτό που αξίζει να κρατήσει κανείς από την τέταρτη περίοδο είναι ότι η ομάδα φάνηκε να καθαρίζει το παιχνίδι με έναν Σπανούλη που ήταν και πάλι αποτελεσματικός στις "δύσκολες ώρες" ...αν υπήρξαν τέτοιες εχθές. Είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι και στο ντεφορμάρισμά του, ότι και στην κούρασή του πάνω ο Σπανούλης ξέρει και μπορεί να βρει τον τρόπο να κάνει την διαφορά σε αυτήν την ομάδα. ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΠΟΥ ΤΑ ΚΕΡΔΙΣΕ ΟΛΑ ΧΑΡΗ ΣΕ ΑΥΤΟΝ. ΣΕ ΜΙΑ ΟΜΑΔΑ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΖΕΙ ΕΠΙ ΜΕΡΟΥΣ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΤΗΣ, ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΖΕΙ ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣ ΚΑΙ ΡΟΣΤΕΡ ΑΛΛΑ ΕΦΟΣΟΝ Ο ΑΡΧΗΓΟΣ ΕΜΕΙΝΕ,  ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΦΕΤΟΣ ΝΑ ΕΛΠΙΖΕΙ ΣΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ. "Παρά ένα εικοσάρα" έγραψε το κοντέρ του Σπανούλη εχθές. Δίνοντάς μας όσους πόντους χρειαζόμασταν την στιγμή που η περιφέρειά μας σίγησε. Μόνο καλύτερος θα εμφανίζεται ο Σπανούλης όσο περνάει ο καιρός ...και σίγουρα θα βρίσκεται εκεί που πρέπει όπως πρέπει τις στιγμές που η μπάλα θα καίει.

Και πάμε κλείνοντας να κάνουμε μια σούμα τόσο από τα δυσάρεστα όσο κι από τα ευχάριστα που είδαμε.

1. Ο Χάντερ στην άμυνα απέναντι σε παίκτη που έχει μάθει να χρησιμοποιεί υποφερτά την πλάτη και το κορμί του έχει θέμα. Όσο αργός και λαπάς κι αν είναι ο παίκτης αυτός o Xάντερ δυσκολεύεται να τον περιορίσει ...το είδαμε εχθές αυτό κόντρα στον Μπουρούση που ήταν και ταλαιπωρημένος. Πολλές φορές ως και ο "σακατεμένος" Τζέιμς εμφανιζόταν αξιοπρεπέστερος στο "ένας με έναν" κοντά στο καλάθι. Ο Χάντερ μπορεί να είναι πολύ αποτελεσματικός στις δυναμικές του εξόδους, μπορεί να εξυπηρετεί τόσο το σετ όσο και το τρανζισιον παιχνίδι στην επίθεση με τον τρόπο που κινείται χωρίς την μπάλα, μπορεί να'ναι καλός στο πικ-εν-ρολλ και να τελειώνει με την μια ...ΑΛΛΑ ΣΤΗΝ ΑΜΥΝΑ ΖΟΡΙΖΕΤΑΙ. Και δεν είναι μόνο αυτός. Όλοι οι ψηλοί του Ολυμπιακού είναι στο ίδιο στυλ από την αρχή της χρονιάς. Θα σου κάνουν το δυναμικό  hedge-out(πλην Σέρβου), δεν θα μασήσουν απέναντι σε κοντύτερο παίκτη ταχύ που μπορεί να φέρουν οι αλλαγές(πλην ίσως Σέρβου), αλλά σε σετ καταστάσεις στην άμυνα, σε περιπτώσεις ψηλών που οι αντίπαλες ομάδες ακουμπούν την μπάλα πάνω τους ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΑΝΙΣΟΡΡΟΠΟΙ. Βλέποντας την γραμμή των ψηλών μας κόντρα σε μια ομάδα σαν την Χίμκι του Ογκουστιν και του Nτεϊβις και του Σοκόλοφ θα μπορέσουμε να βγάλουμε περισσότερα συμπεράσματα στο συγκεκριμένο σκέλος. 

2. Η μεγάλη μαγκιά του Σφαιρόπουλου είναι ότι με την ομάδα να παίζει αποτελεσματική και πιεστική άμυνα πάνω στην μπάλα και τους παίκτες να κατεβάζουν ριμπάουντ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ, χωρίς έναν παίκτη που λες "τον περνάω μέσα για τα σκουπίδια" καταφέρνει να φεύγει με νίκες πιο άνετες από τι περιμένουμε. Ο Ολυμπιακός εχθές μπορεί να υστέρησε οριακά στα ριμπάουντ, ωστόσο κατέβασε για ακόμα μια βραδιά μπόλικα ...αρκετά για να πάρει τους πόντους που ήθελε στις κατοχές που πήρε και στις επιθέσεις που ανανέωσε. Το ισχνό του μειονέκτημα στα ριμπάουντ κατάφερε να το μπαλαντσάρει και πάλι η επιθετική του άμυνα περιορίζοντας παραγωγικά την Κούτσα παρότι αριθμητικά φάνηκε να μας κοντράρει στις κατοχές. Με άλλα λόγια τους εξαναγκάσαμε σε κακές επιλογές και λάθη.  ΟΣΟ ΛΟΙΠΟΝ Η ΟΜΑΔΑ ΚΑΤΕΒΑΖΕΙ ΡΙΜΠΑΟΥΝΤ ΚΑΙ ΠΑΙΖΕΙ ΑΜΥΝΑ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ. Στην περίπτωση μάλιστα που καταφέρει να κάνει την δουλειά της σε τομείς που ενώ για άλλους είναι αυτονόητοι για εμάς είναι το ...κερασάκι ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΣΕ ΕΥΡΕΙΕΣ ΝΙΚΕΣ. Με απλά λόγια, αν την νίκη εχθές μας την έδωσαν η άμυνα και τα ριμπάουντ ...ΤΗΝ ΚΑΘΑΡΗ ΝΙΚΗ, ΤΟ ΣΙΓΟΥΡΟ ΚΑΙ ΣΕ ΠΟΛΛΑ ΣΗΜΕΙΑ ΕΥΡΥ ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ ΜΑΣ ΤΟ ΕΔΩΣΑΝ ΟΙ ΒΟΛΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑ ΤΩΝ ΑΣΣΙΣΤ ΕΝΑΝΤΙ ΤΩΝ ΛΑΘΩΝ, ΕΣΤΩ ΟΡΙΑΚΑ. Εκεί που άλλοι λένε "αν δεν βάλεις τις βολές και αμά κάνεις πολλά λάθη δεν κερδίσεις" εμείς λέμε "ΒΑΛΕ ΤΙΣ ΒΟΛΕΣ, ΠΕΡΙΟΡΙΣΕ ΤΑ ΛΑΘΗ ΚΑΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙΣ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΑ". ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΕΡΓΟ ΣΦΑΙΡΟΠΟΥΛΟΥ ΜΑΓΚΕΣ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΥ ΒΓΑΛΟΥΜΕ ΤΟ ΚΑΠΕΛΟ. 

Το είπαμε και νωρίτερα, η ομάδα εχθές πήρε μια καθαρή νίκη έχοντας τους επτά παίκτες(Χάκετ, Στρόμπερι, Αθηναίου, Όντομ, Παπαπέτρου, Αγραβάνη, Μιλουτίνοφ) από τους δώδεκα να βάζουν ΕΝΝΕΑ ΠΟΝΤΟΥΣ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ...οι τέσσερις δε από αυτούς να μας δίνουν "ΚΟΥΛΟΥΡΙΑ" στο σκορ. Για όσους ανώμαλους γουστάρουν την στατιστική ενδιαφέρον δεν έχει μόνο ο συσχετισμός ασσίστ-λαθών ...ΑΛΛΑ Η ΑΝΤΙΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΔΙΚΩΝ ΜΑΣ ΚΛΕΨΙΜΑΤΩΝ ΜΕ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΤΟΥΣ ΑΣΣΙΣΤ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΚΑΒΑΛΑΜΕ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΧΟΥΜΕ ΣΤΟ -2. Αν αυτό δεν είναι ενδεικτικό των προβλημάτων που δημιουργήσαμε στην κυκλοφορία τους -κάτι που επισημαίνεται από την αρχή της ανάρτησης αυτής - τότε τι είναι;; Κι αυτό είναι ένα στοιχείο στο οποίο έχει επιμείνει ο Σφαιρόπουλος από την αρχή της σεζόν.

Παρόλα αυτά λόγος να πετάμε και  να μην έχουμε τα πόδια μας στην γη δεν υπάρχει. Πρώτον γιατί τα δύκολα παιχνίδια σε επίπεδο δυναμικότητος αντιπάλου είναι ακόμη μπροστά μας. Δεύτερον γιατί ο καιρός που η ομάδα θα πρέπει να ρολλάρει και να αποδόσει το μάξιμουμ είναι επίσης μπροστά μας και αργεί.

DRAZA
ΥΓ: Βαγγέλη Μάντζαρη συνέχισε να ανοίγεις βάρδουλα. 

YΓ2: Για να σας κάνω το χατήρι θα αναφερθώ στην πρόσφατη εξέλιξη που είχαμε με τον Παπανικολάου. Το κάνω επειδή ξέρω ότι θα ρωτούσατε και θα το πηγαίνατε εκεί ...αρκεί να μην μου τα σπάσετε και εσείς, ασχολούμενοι αποκλειστικά με τον Κωστάκη. Όπως φαίνεται τελικά, ο Ολυμπιακός θα στερηθεί των υπηρεσιών του Λοτζέσκι στο τρία για περισσότερο διάστημα από ότι νομίζαμε. Κενό στο "τέσσερα" πίσω από τον Πρίντεζη δεδομένης της -έστω μικρής- αστάθειας του Παπαπέτρου και της απουσίας άλλης αξιόπιστης λύσης θα μπορούσε να πει κανείς ότι υπάρχει. Δεν είναι άλλωστε και λίγες οι φορές που έχω γράψει ότι ο Ολυμπιακός τεσσάρι που θα μπορέσει να παίξει σκληρά κοντά στο καλάθι δεν έχει. ΕΙΝΑΙ Ο ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ ΠΟΥ ΜΟΛΙΣ ΕΜΕΙΝΕ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ Ο ΠΑΙΚΤΗΣ ΠΟΥ ΘΑ ΜΑΣ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΣΤΙΣ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΔΟΥΛΕΙΕΣ;; Εγώ την άποψή μου την έχω γράψει αναλυτικά ΕΔΩ , πριν τρεις μήνες. Τρεις μήνες μετά δεν σκοπεύω να αλλάξω ούτε "και". Μένει να δούμε τι γνώμη θα'χουν οι Αγγελόπουλοι και ο Σφαιρόπουλος. Πάντως, εαν απομακρυνθεί οριστικά το σενάριο του ΝΒΑ ως το τέλος της εβδομάδος ...το τέλος του σήριαλ θα έρθει συντομότερα από όσο φαντάζεσθε. Θα'ναι πολύ κοντή η γιορτή. Ειδικά εαν ο παίκτης θέλει νορμάλ πρωτάθλημα και Ευρωλίγκα, τότε είναι κουκιά μετρημένα οι επιλογές του: Κούτσα, Μάλαγα, Κουμπάν, Χίμκι, Γαύρος, Βάζελος.  

ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ!