Δεν είναι μόνο το βρώμικο επικοινωνιακό παιχνίδι περί ντόπας...
Μετά τις «ομορφιές» του Τράκη στους περσινούς τελικούς ποιος σοβαρός επαγγελματίας θα αποφάσιζε να συνεργαστεί μαζί του;
Τότε ήταν η γυναίκα και τα παιδιά (γεννημένα και αγέννητα) του Σπανούλη, κάποια άλλη μέρα μέσα στην παραζάλη μπορεί να είναι του Μάντζαρη ή του Πρίντεζη, γιατί όχι και ενός δικού του;
Για έναν σοβαρό παίχτη αυτά δεν είναι λεπτομέρειες που ξεχνιούνται μετά από μια συγνώμη στον τηλεφωνητή, πόσο μάλλον όταν ο παίχτης αυτός έχει γνωρίσει και την «άλλη» πλευρά, αυτή των Αγγελοπουλέων.
Βέβαια δεν είναι μόνο ηθικό το πλεονέκτημα του Ολυμπιακού, είναι και αγωνιστικό. Υπάρχει οργανωμένο πλάνο και πάνω από όλα προοπτική και σταθερότητα για το μέλλον. Ο κάθε παίχτης (Έλληνας ή ξένος) πλέον γνωρίζει καλά πως η καριέρα του μόνο να βοηθηθεί μπορεί μέσω του Ολυμπιακού, απόδειξη οι πολλές περιπτώσεις που το οικονομικό έχει περάσει σε δεύτερη μοίρα
Ο Παναθηναϊκός του Τράκη με τις αμέτρητες τιμωρίες και τις περίεργες μεταβιβάσεις μετοχών μόνο υγεία και σταθερότητα δεν εκπέμπει. Καθαρό αγωνιστικό πλάνο και στόχος δεν υπάρχει από την διοίκηση (όποια και αν είναι αυτή) και αναλώνεται κάθε χρόνο σε προσθαφαιρέσεις χωρίς λογική και ισορροπία...

Το επικοινωνιακό τους παιχνίδι με την ντόπα το έχουν πληρώσει ξανά στο παρελθόν αυτή την φορά στο ποδόσφαιρο.
Την εποχή Πατέρα ο παναθηναϊκός διέρρεε συνεχώς αιχμές για τον Ολυμπιακό Βόλου, περί ντοπαρίσματος. Μετά από λίγους μήνες θέλανε να αποκτήσουν τον Ζαραδούκα από τον Ολυμπιακό Βόλου ο οποίος σημειωτέων είχε ξεκινήσει από τις ακαδημίες της Παιανίας...
Ο Ζαραδούκας τους έφτυσε και πήγε στον Ολυμπιακό γιατί όπως δήλωσε δεν μπορούσε να πάει κάπου που αμφισβητούσαν το ήθος του και τον έμπλεκαν με υποθέσεις ντόπινγκ...