Και του Παρασκευά οι απόψεις πολλές φορές ήταν χοντροκομμένες, εξόφθαλμα λάθος, ατελείς, έλεγε μαλακίες ρε παιδί μου πολύ συχνά, αλλά ναι, έχεις δίκιο, το μασκάρευε αυτό με το χιούμορ του.

Ο πατέρας μου, όπως και αρκετοί Ολυμπιακοί, χολωμένοι από τη συμπεριφορά του Θόδωρου Νικολαϊδη στα τέλη της δεκαετίας του '70 που υπήρχαν τα μεγάλα διοικητικά προβλήματα στον Ολυμπιακό, έπειτα από τη φυγή Γουλανδρή, όταν και το ΦΩΣ στήριζε μόνο τους παράγοντες-φίλου του εκδότη του, αποφάσισαν να το κόψουν. Όταν βγήκε ο ΦΙΛΑΘΛΟΣ λοιπόν το Νοέμβριο του 1982, άρχισαν να αγοράζουν τη νέα εφημερίδα. Μάλιστα στα πρώτα της φύλλα οι ρεπόρτερ των 3 μεγάλων ομάδων δεν είναι αυτοί που τώρα διαφημίζονται ότι ξεκίνησαν. Ρεπόρτερ Ολυμπιακού ήταν ο Γιάννης Ζαδές, του ΠΑΟ ο Δόγας (πρώην της 'Ηχούς'' και των ''Παναθηναϊκών Νέων'' του Χαλκιόπουλου) και της ΑΕΚ Ο Γιάννης Ξενάκης. 5 μήνες μετά ήρθαν πακέτο στο ΦΙΛΑΘΛΟ από το Ριζοσπάστη του ΚΚΕ, που δούλευαν ως τότε, ο Γιώργος Γεωργίου με τον Κώστα Καίσαρη και άλλαξαν οι ρεπόρτερ Ολυμπιακού-ΠΑΟ, με το Γεωργίου να αναλαμβάνει το ρεπορτάζ Ολυμπιακού Ιούνιο του 1983 μέχρι τα τέλη του 1984 που έφυγε από αυτό (μετά από ξύλο που έφαγε αρκετές φορές από Ολυμπιακούς στου Ρέντη) και τον Χρήστο Κοντό, τον γνωστό της σημερινής ΕΡΑ ΣΠΟΡ, που ήταν πιτσιρίκος φοιτητής τότε, να αλαμβάνει το ρεπορτάζ του ΠΑΟ. Ο Κοντός μάλιστα έτρεχε τον προπονητή του ΠΑΟ τη σεζόν 1983-84 Γιάτσεκ Γκμοχ στα δικαστήρια και ο Γκμοχ έβαζε βάζελους να κυνηγούν αυτόν και το Μένιο Σακελλαρόπουλο του ΕΘΝΟΥΣ, με αποτέλεσμα να τιμωρείται ο Γκμοχ από τον αθλητικό δικαστή και να ''γράφει'' στα παπάρια του ο ''καπετάνιος'' όλες τις Αρχές του τόπου, επαναφέροντας τον Γκμοχ στον πάγκο του ΠΑΟ νταηλίκι. Είναι υλικό από προσεχείς προγραμματισμένες αναρτήσεις εδώ στο site όλα αυτά. Το 1983 στο ΦΙΛΑΘΛΟ έκανε ρεπορτάζ Πανιωνίου ο πιτσιρικάς φοιτητής Νομικής Κώστας ΝΙκολακόπουλος, για λίγο το 1984 πέρασε στο ρεπορτάζ ΑΕΚ και από τα τέλη του 1984 ανέλαβε το ρεπορτάζ του Ολυμπιακού, με τον (φανατικό οπαδό του Ολυμπιακού τότε) Αλέξη Σπυρόπουλο να αντικαθιστά στο ρεπορτάζ του ΠΑΟ στο ΦΙΛΆΘΛΟ τον Κοντό και να μένει στην εφημερίδα μέχρι το 1986, όταν και τον αντικατέστησε ο οπαδός του ΠΑΟ Μάνος Μανουσέλης, δημοσιογράφος τότε και σήμερα προπονητής μπάσκετ (μας είχε κουβαληθεί και στον μπασκετικό Ολυμπιακό ως συνεργάτης του Γιαννάκη και έκανε και υποδείξεις στον κόσμο μας, μην ανοίξουμε τώρα αυτό το θέμα...), για να αναλάβει για πολλά χρόνια από το καλοκαίρι του 1986 το ρεπορτάζ ΠΑΟ ο Τάσος Νικολογιάννης. Ο Νικολακόπουλος λοιπόν έγραφε ρεπορτάζ Ολυμπιακού και μια στήλη κάθε Κυριακή στο οπισθόφυλλο του ΦΙΛΑΘΛΟΥ την περίοδο 1984-1992, με παρασκήνιο από όλες τις ομάδες. Ο πατέρας μου ήταν φανατικός Νικολακοπουλικός. Τόσο πολύ, που όταν πήρε μεταγραφή για το ΦΩΣ το 1992, τον ακολούθησε, παρότι έβριζε το ΦΩΣ συνέχεια. Πιτσιρικάς το ΦΩΣ έμπαινε στο σπίτι μόνο από τον παππού μου, όποτε βρισκόμασταν ή ερχόταν σε εμάς, τον πατέρα του πατέρα μου, ο οποίος ''την έλεγε'' στον πατέρα μου που διάβαζε ''αντιολυμπιακή φυλλάδα'' (αγόραζε πάντοτε ΦΙΛΑΘΛΟ μαζί με τον ''Ελεύθερο Τύπο'', για πολιτικούς λόγους όπως καταλαβαίνεις). Όταν μάλιστα άρχισε να ξανα-αγοράζει το ΦΩΣ, έγινε το περιβόητο ματς με τη Μονακό όπου προκριθήκαμε στους 8 ευρωπαϊκής διοργάνωσης για πρώτη φορά στην ιστορία μας και το μοναδικό Ολυμπιακό μέσο εκείνη την εποχή, την επόμενη μέρα, αντί να αποθεώνει την ομάδα, έβριζε τον τότε προπονητή μας Μπλαχίν, με αποτέλεσμα να αφηνιάσουν αρκετοί Ολυμπιακοί. Εκεί το ξαναέκοψε για λίγο, επέστρεψε στο ΦΙΛΑΘΛΟ, αλλά λόγω Νικολακόπουλου δεν άντεξε. Οι πρώτες μνήμες που έχω από αθλητική εφημερίδα στο σπίτι λοιπόν, είναι από τον ''αντικειμενικό'' ΦΙΛΑΘΛΟ και όχι τόσο από το ΦΩΣ. Κρίνοντας τώρα που ξαναδιαβάζω παλαιότερα φύλλα εφημερίδων τις αθλητικές της δεκαετίας του '80, για τα τότε δεδομένα ο ΦΙΛΑΘΛΟΣ έφερε κάτι πρωτοποριακό, έβαλε τα καφενεία και το παρασκήνιο στη συνείδηση του μέσου οπαδού. Το γούσταρε αυτό το ''παραπολιτικό'' του αθλητισμού ο οπαδός, γιατί δεν το έβρισκε πουθενά ως τότε, ΦΩΣ και ΗΧΩ ήταν πολύ μετριοπαθείς εφημερίδες σε τέτοια θέματα. Από τις αρχές του '90 και μετά ο ΦΙΛΑΘΛΟΣ ξεπεράστηκε τελείως, ο Τύπος πήγε αλλού και έμειναν στον Ταύρο, στα γραφεία του ΦΙΛΑΘΛΟΥ, με τα παλιά δεδομένα, μπουκώνοντας τον κόσμο με λαϊκίστικες πίπες και φτάνοντας σήμερα στο σημείο, αυτοί που άλλαξαν τα μυαλά των ποδοσφαιρόφιλων στην Ελλάδα και τους έμαθαν να μιλούν για ΕΠΟ και ''συμμαχίες κάτω από το τραπέζι'', να βρίζουν όσους οπαδούς πιστεύουν ότι όλα κρίνονται ''εκτός των γραμμών'' του γηπέδου. Η μαλακία που δέρνει τον Καραγιαννίδη δεν έχει τέλος, αυτή τον κατέστρεψε, όπως και την εφημερίδα.