ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΜΠΑΣΚΕΤ ΑΕΚ 1968: ''ΤΟΥΣ ΛΑΔΩΣΕ Η ΧΟΥΝΤΑ''
Γράφτηκε απο Anonymous στις 14:40 | 14-05-2018
Την ιστορία φανταζόμαστε ότι την γνωρίζουν όλοι οι Έλληνες λίγο-πολύ, ασχέτως του αν ασχολούνται με το άθλημα, με αφορμή και την πρόσφατη ταινία του Μπουλμέτη. Η ΑΕΚ το 1968 πήρε το Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης στο μπάσκετ. Ήταν ο πρώτος διεθνής τίτλος σε όλα τα αθλήματα για τις ελληνικές ομάδες. Βεβαίως το 1968 στην Ελλάδα είχαμε Χούντα του Παπαδόπουλου και των λοιπών ''Απριλιανών'' αξιωματικών, οπότε σήμερα θα δούμε ένα χαρακτηριστικό δημοσίευμα του μεταπολιτευτικού Τύπου, σχετικά με το πώς κατέκτησε η ΑΕΚ αυτό το τρόπαιο.
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 5-4-1988
Γιατί οι Τσέχοι δέχτηκαν να παίξουν τον τελικό στην Αθήνα; Η απάντηση σ'αυτό το μαύρο ερωτηματικό είναι πικρή:
ΤΟΥΣ ΛΑΔΩΣΕ Η ΧΟΥΝΤΑ
ΤΟΥΣ ΛΑΔΩΣΕ Η ΧΟΥΝΤΑ
O τελικός άρχισε πολύ πριν πηδήξουν για το τζάμπολ ο Τρόντζος με το Ζίντεκ. Το παρασκήνιο υπήρχε εκείνη την εποχή, όχι μόνο γιατί υπήρχε προσκήνιο, αλλά κυρίως διότι υπήρχε η Χούντα.
Θυμηθείτε την ημερομηνία διεξαγωγής του τελικού: 4 Aπριλίου. Κοντά στα πρώτα ''γενέθλια'' της ''Εθνοσωτηρίου Επαναστάσεως της 21ης Απριλίου''. Η συγκυρία δεν σήκωνε αναβολή. Η ''επέτειος'' έπρεπε να γιορταστεί με έναν τίτλο. Και η ΑΕΚ, η μεγάλη ΑΕΚ των ημερών, πρόσφερε μια καλή ευκαιρία, για εκμετάλλευση ενδεχόμενης επιτυχίας.
Η δύναμη της Ένωσης μεγάλη, μεγάλη ωστόσο -θεωρητικά μεγαλύτερη- εκείνη της άλλης φιναλίστ, της Σλάβια Πράγας. Οι Τσεχοσλοβάκοι είχαν τα προγνωστικά με το μέρος τους. Από την ώρα που ο μεγάλος αντίπαλος, η Ίνις Βαρέζε, βγήκε από τη μέση, ο δρόμος για την κατάκτηση του τροπαίου ήταν γι'αυτούς ανοιχτός.
Ο κανονισμός της FIBA προέβλεπε τότε κλήρωση για τον τόπο διεξαγωγής του τελικού. Στην κληρωτίδα θα έμπαιναν το γήπεδο της Σλάβια και το Παναθηναϊκό Στάδιο.
Η ΑΕΚ είχε 50% πιθανότητες να αντιμετωπίσει την Σλάβια στην πανίσχυρη έδρα της, με το τσιμεντένιο τερέν και το κοινό-ρεκόρ των 80.000 ανθρώπων. Είχε 50% πιθανότητες, όχι όμως παραπάνω.
Η κλήρωση δεν έγινε ποτέ. Αντ'αυτής έγιναν δύο ταξίδια του τότε προέδρου της ΑΕΚ Χρυσαφίδη. Το πρώτο στην έδρα της Διεθνούς Ομοσπονδίας, προκειμένου να αποσπαστεί το οκέι για διαπραγμάτευση του τόπου διεξαγωγής του τελικού σε μία από τις δύο πόλεις, με τη συμφωνία των φιναλίστ. Το δεύτερο στην Πράγα για τα υπόλοιπα, αφού η FIBA δεν αντέδρασε.
Η ερώτηση του Χρυσαφίδη στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης έγινε περισσότερο για τα προσχήματα, αφού η απάντηση ήταν εκ των προτέρων γνωστή.
-Πόσα μας δίνετε για να έρθουμε να παίξουμε στην Πράγα;
Στην αρνητική απάντηση των εκπροσώπων της Κυπελλούχου Τσεχοσλοβακίας, ο Έλληνας παράγοντας είχε έτοιμη την πρόταση:
- Σας δίνουμε το ποσό των εισπράξεων που θα είχατε αν ο αγώνας γινόταν στην έδρα σας και 10 μέρες δωρεάν φιλοξενία στην Αθήνα πριν ή μετά τον τελικό.
Η πρόταση έγινε δεκτή σχεδόν με ενθουσιασμό. Τα 13.000 δολάρια που θα έμπαιναν στο ταμείο της Σλάβια, ήταν μεγάλο ποσό για την εποχή, τεράστιο για τα δεδομένα της Τσεχοσλοβακίας, που την δονούσαν ήδη οι εσωτερικές αντιθέσεις, οι οποίες κατέληξαν τον Αύγουστο στην ''Άνοιξη της Πράγας''.
Παράλληλα οι παίκτες θα είχαν την ευκαιρία να απολαύσουν κάτι που για εκείνους και ειδικά εκείνη την περίοδο φάνταζε όνειρο θερινής νυχτός.
Θυμηθείτε την ημερομηνία διεξαγωγής του τελικού: 4 Aπριλίου. Κοντά στα πρώτα ''γενέθλια'' της ''Εθνοσωτηρίου Επαναστάσεως της 21ης Απριλίου''. Η συγκυρία δεν σήκωνε αναβολή. Η ''επέτειος'' έπρεπε να γιορταστεί με έναν τίτλο. Και η ΑΕΚ, η μεγάλη ΑΕΚ των ημερών, πρόσφερε μια καλή ευκαιρία, για εκμετάλλευση ενδεχόμενης επιτυχίας.
Η δύναμη της Ένωσης μεγάλη, μεγάλη ωστόσο -θεωρητικά μεγαλύτερη- εκείνη της άλλης φιναλίστ, της Σλάβια Πράγας. Οι Τσεχοσλοβάκοι είχαν τα προγνωστικά με το μέρος τους. Από την ώρα που ο μεγάλος αντίπαλος, η Ίνις Βαρέζε, βγήκε από τη μέση, ο δρόμος για την κατάκτηση του τροπαίου ήταν γι'αυτούς ανοιχτός.
Ο κανονισμός της FIBA προέβλεπε τότε κλήρωση για τον τόπο διεξαγωγής του τελικού. Στην κληρωτίδα θα έμπαιναν το γήπεδο της Σλάβια και το Παναθηναϊκό Στάδιο.
Η ΑΕΚ είχε 50% πιθανότητες να αντιμετωπίσει την Σλάβια στην πανίσχυρη έδρα της, με το τσιμεντένιο τερέν και το κοινό-ρεκόρ των 80.000 ανθρώπων. Είχε 50% πιθανότητες, όχι όμως παραπάνω.
Η κλήρωση δεν έγινε ποτέ. Αντ'αυτής έγιναν δύο ταξίδια του τότε προέδρου της ΑΕΚ Χρυσαφίδη. Το πρώτο στην έδρα της Διεθνούς Ομοσπονδίας, προκειμένου να αποσπαστεί το οκέι για διαπραγμάτευση του τόπου διεξαγωγής του τελικού σε μία από τις δύο πόλεις, με τη συμφωνία των φιναλίστ. Το δεύτερο στην Πράγα για τα υπόλοιπα, αφού η FIBA δεν αντέδρασε.
Η ερώτηση του Χρυσαφίδη στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης έγινε περισσότερο για τα προσχήματα, αφού η απάντηση ήταν εκ των προτέρων γνωστή.
-Πόσα μας δίνετε για να έρθουμε να παίξουμε στην Πράγα;
Στην αρνητική απάντηση των εκπροσώπων της Κυπελλούχου Τσεχοσλοβακίας, ο Έλληνας παράγοντας είχε έτοιμη την πρόταση:
- Σας δίνουμε το ποσό των εισπράξεων που θα είχατε αν ο αγώνας γινόταν στην έδρα σας και 10 μέρες δωρεάν φιλοξενία στην Αθήνα πριν ή μετά τον τελικό.
Η πρόταση έγινε δεκτή σχεδόν με ενθουσιασμό. Τα 13.000 δολάρια που θα έμπαιναν στο ταμείο της Σλάβια, ήταν μεγάλο ποσό για την εποχή, τεράστιο για τα δεδομένα της Τσεχοσλοβακίας, που την δονούσαν ήδη οι εσωτερικές αντιθέσεις, οι οποίες κατέληξαν τον Αύγουστο στην ''Άνοιξη της Πράγας''.
Παράλληλα οι παίκτες θα είχαν την ευκαιρία να απολαύσουν κάτι που για εκείνους και ειδικά εκείνη την περίοδο φάνταζε όνειρο θερινής νυχτός.
Ο Χρυσαφίδης εξετέλεσε λοιπόν στο ακέραιο την αποστολή που του είχε αναθέσει ο ισχυρός άνδρας του ελληνικού αθλητισμού και πρωτοπαλλήκαρο της Χούντας, Κώστας Ασλανίδης. Τα χρήματα που δόθηκαν στους Τσέχους είχαν βγει από το ταμείο της ΓΓΑ με άνωθεν εντολή.
Παράγοντες της ΑΕΚ και Ασλανίδης, ή καλύτερα Ασλανίδης και παράγοντες της ΑΕΚ, σκέφτηκαν τα πράγματα ρεαλιστικά. Η ΑΕΚ δεν είχε μεγάλη τύχη αν έβρισκε την Σλάβια των 4 παικτών της Μικτής Ευρώπης στην έδρα της. Η κλήρωση ήταν ρίσκο. Μια συμφωνία ήταν η καλύτερη λύση. Όλα από εκεί και ύστερα έγιναν όπως είχαν προγραμματιστεί. Η αποστολή της Σλάβια έφτασε αρκετές μέρες νωρίτερα στην Αθήνα και οι παίκτες της το έριξαν χωρίς χρονοτριβή στον τουρισμό, αδιαφορώντας για τον τελικό. Ίσως να μην υπολόγιζαν τη δύναμη της ΑΕΚ και τη συμμετοχή των χιλιάδων φιλάθλων στην αγωνιστική της παρουσία.
Το αποτέλεσμα ήρθε να τους προσγειώσει και να στέψει την Ένωση Κυπελλούχο Ευρώπης, με το Γιώργο Αμερικάνο να σηκώνει το τρόπαιο, χωρίς να μπορεί να αποφύγει τις μειλιχιότητες του Παττακού, που ήταν -μαζί με πολλούς ακόμα αρχιχουντικούς- στο Καλλιμάρμαρο.
Το Κύπελλο δεν έφυγε από τα χέρια του αρχηγού της ΑΕΚ για μία τουλάχιστον εβδομάδα ακόμα. Γλέντησε μαζί του, μαζί και με τους υπόλοιπους θριαμβευτές, στην ταβέρνα με το Ζαμπέτα (επί Χούντας ήταν στις δόξες του) και αμέσως μετά πήρε θέση στο σπίτι του Αμερικάνου. Μέχρι που του το πήρε με το ζόρι ο Ασλανίδης.
Νωρίτερα, λίγο μετά τη λήξη του ιστορικού αγώνα, οι 80.000 θεατές, μέσα στο παραλήρημά τους -που για τους περισσότερους δεν ήταν παρά ένα είδος εκτόνωσης- αποθέωναν τους αντιπάλους, λες και είχαν καθήσει να χάσουν...
Αμερικάνος, Τρόντζος και Ζούπας ήταν σαφείς. Αυτοί ήταν άλλωστε που με τις πληροφορίες τους στήριξαν το παραπάνω στόρι.
Παράγοντες της ΑΕΚ και Ασλανίδης, ή καλύτερα Ασλανίδης και παράγοντες της ΑΕΚ, σκέφτηκαν τα πράγματα ρεαλιστικά. Η ΑΕΚ δεν είχε μεγάλη τύχη αν έβρισκε την Σλάβια των 4 παικτών της Μικτής Ευρώπης στην έδρα της. Η κλήρωση ήταν ρίσκο. Μια συμφωνία ήταν η καλύτερη λύση. Όλα από εκεί και ύστερα έγιναν όπως είχαν προγραμματιστεί. Η αποστολή της Σλάβια έφτασε αρκετές μέρες νωρίτερα στην Αθήνα και οι παίκτες της το έριξαν χωρίς χρονοτριβή στον τουρισμό, αδιαφορώντας για τον τελικό. Ίσως να μην υπολόγιζαν τη δύναμη της ΑΕΚ και τη συμμετοχή των χιλιάδων φιλάθλων στην αγωνιστική της παρουσία.
Το αποτέλεσμα ήρθε να τους προσγειώσει και να στέψει την Ένωση Κυπελλούχο Ευρώπης, με το Γιώργο Αμερικάνο να σηκώνει το τρόπαιο, χωρίς να μπορεί να αποφύγει τις μειλιχιότητες του Παττακού, που ήταν -μαζί με πολλούς ακόμα αρχιχουντικούς- στο Καλλιμάρμαρο.
Το Κύπελλο δεν έφυγε από τα χέρια του αρχηγού της ΑΕΚ για μία τουλάχιστον εβδομάδα ακόμα. Γλέντησε μαζί του, μαζί και με τους υπόλοιπους θριαμβευτές, στην ταβέρνα με το Ζαμπέτα (επί Χούντας ήταν στις δόξες του) και αμέσως μετά πήρε θέση στο σπίτι του Αμερικάνου. Μέχρι που του το πήρε με το ζόρι ο Ασλανίδης.
Νωρίτερα, λίγο μετά τη λήξη του ιστορικού αγώνα, οι 80.000 θεατές, μέσα στο παραλήρημά τους -που για τους περισσότερους δεν ήταν παρά ένα είδος εκτόνωσης- αποθέωναν τους αντιπάλους, λες και είχαν καθήσει να χάσουν...
Αμερικάνος, Τρόντζος και Ζούπας ήταν σαφείς. Αυτοί ήταν άλλωστε που με τις πληροφορίες τους στήριξαν το παραπάνω στόρι.
13.000 αμερικανικά δολάρια (ΗΠΑ) στα ταμεία της Σλάβια, προσφορά όχι της ΑΕΚ, αλλά της χουντικής ΓΓΑ του Ασλανίδη και 10 μέρες διακοπές οι παίκτες, οι προπονητές και οι παράγοντες των Τσεχοσλοβάκων στην Αθήνα, πριν τον τελικό μάλιστα, για να εμφανιστούν ως ''τουρίστες'' τη μέρα του ματς στο Καλλιμάρμαρο. Στο τέλος του παιχνιδιού ο κόσμος αποθέωνε την Σλάβια, αφού καταλάβαιναν όλοι στις κερκίδες πως αγωνίζονταν ''σαν να μην πολυ-ήθελαν'' να κερδίσουν το συγκεκριμένο ματς οι Τσεχοσλοβάκοι. Μάλιστα αυτά δεν τα έγραφε απλώς η ''αντικειμενική κι αμερόληπτη'' πολιτική εφημερίδα ''ΕΛευθεροτυπία'', που δεν είχε κάποιον οπαδικό λόγο να σπιλώσει μία επιτυχία της ΑΕΚ, αλλά τα εκμυστηρεύτηκαν σε συντάκτες της εφημερίδας 3 παίκτες της ΑΕΚ που ήταν παρόντες το 1968 στον τελικό στο Καλλιμάρμαρο κόντρα στην Σλάβια, οι Τρόντζος-Αμερικάνος-Ζούπας. Για την ιστορία, αν πάμε εδώ
κι εδώ
μπορούμε να αποπληθωρίσουμε το ποσό των 13.000 δολαρίων ΗΠΑ του 1968 και να δούμε σε πόσα σημερινά ευρώ αντιστοιχεί. Η απάντηση είναι περίπου 1 εκ. ευρώ. Τόσα λεφτά πλήρωσε η Χούντα για να ''λαδώσει'', όπως έγραφε η ''Ελευθεροτυπία'' το 1988, την Σλάβια Πράγας και να στεφθεί Κυπελλούχος Ευρώπης η ΑΕΚ. Όλως τυχαίως, στο Ευρωπαϊκό του Champions League της FIBA που κατέκτησε πριν από λίγες μέρες τώρα, εν έτει 2018, η ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ, ο μεγαλομέτοχος της ΚΑΕ ΑΕΚ, Μάκης Αγγελόπουλος, πλήρωσε 1 εκ. ευρώ για να έρθει το final-4 της διοργάνωσης στην Αθήνα.
50 χρόνια μετά, η ίδια ιστορία (της βρομιάς...) επαναλαμβάνεται, σε μία ακόμη ΚΑΛΠΙΚΗ επιτυχία της ΑΕΚ...
- Εισέλθετε στο σύστημα ή εγγραφείτε για να υποβάλετε σχόλια
Σχόλια
Α, μα δε μας το είπε αυτό σε εκείνο το ρεπορτάζ που έκανε τότε ο σάχλας ο τέρενες ο σουίφτ.
Πώς του διέφυγε αυτό του ραν ταν πλαν;
Μπράβο Σάββα, θυμάμαι το δημοσίευμα
Σάββα,
η πρώτη διεθνής κούπα πού ήρθε στήν Ελλάδα είναι τό Βαλκανικό κύπελο στό ποδόσφαιρο ,πού κατέκτησε ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ στίς 18 Σεπ 1963 κερδίζοντας τή Λεύσκη Σόφιας μέ 1-0 στή Κωνσταντινούπολη μέ γκόλ τού αξεπέραστου σέντερμπάκ Μίμη Στεφανάκου.
Ατέλειωτη η δόξα τού ΘΡΥΛΟΥ.
Δεν ήταν σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ήταν βαλκανική επιτυχία, πολύ σημαντική φυσικά για τα τότε δεδομένα του ελληνικού ποδοσφαίρου.