μία-δύο συμπληρωματικές κουβέντες για μπατμαν, σε συνέχεια του άρθρου αλλά και της ΠΟΛΥ εύστοχης φωτογραφίας

η πώληση του ξενοδοχείου ακροπολ συζητούταν αρκετά χρόνια, επρόκειτο για κτίριο-διαμάντι, στόχος ήταν να αγοραστεί από το δημόσιο και να μεταφερθεί εκεί το υπουργείο πολιτισμού

το κτίριο ήταν σε κακή κατάσταση, αν το αγόραζε το δημόσιο θα έπρεπε μετά να το ανακατασκευάσει, κάτι που, βάσει νόμου, θα γινόταν με διαγωνισμό (όπως όλα τα έργα, προμήθειες, κ.λπ., του δημόσιου τομέα) ώστε το έργο της ανακατασκευής να το αναλάβει ο φθηνότερος εργολάβος

επί θητείας βενιζέλου ως υπουργού πολιτισμού, αίφνης το κτίριο αγοράζεται από μπατμαν, με τίμημα αν θυμάμαι καλά περί τα οκτακόσια κάτι εκατομμύρια δραχμές

στην συνέχεια, το δημόσιο, εκπροσωπούμενο από τον υπουργό πολιτισμού, αγοράζει το κτίριο από τον μπάτμαν που θα έπρεπε να το παραδώσει ανακατασκευασμένο, με το πολλαπλάσιο τίμημα που λέει ο σάββας

με τον τρόπο αυτό, ο μπάτμαν κέρδισε όχι μόνο υπεραξία από την αγορά και πώληση του κτιρίου, αλλά ΚΑΙ το μπάτζετ της ανακατασκευής, που υπό φυσιολογικές συνθήκες θα διατίθετο με διαγωνισμό (και άρα ήταν αβέβαιο αν θα αναλάμβανε το έργο ο μπάτμαν με την εργας, όσο κι αν βοηθούσε ο βενιζέλος, δεν θα μπορούσε να κάνει το άσπρο μαύρο εάν κάποια άλλη τεχνική εταιρεία έδινε καλύτερη τιμή, υπήρχε και το συμβούλιο επικρατείας που θα προσέφευγαν οι θιγόμενες τεχνικές εταιρείες)

έτσι βοηθούσε ο βενιζέλος την μπαοκάρα

κατά τα λοιπά, ναι, το τέλος του μπατμαν ήρθε από τρεις πηγές: πρώτον την επιτροπή κεφαλαιαγοράς, δεύτερον το ακροπολ και την αντιδικία με το δημόσιο όταν έφυγε ο βενιζέλος από υπουργός πολιτισμού και τρίτον κάτι διαγωνισμούς που πήρε στην γερμανία δίνοντας εξευτελιστικά χαμηλή τιμή ώστε να κερδίσει και μετά να κάνει συνεχείς αναπροσαρμογές του τιμήματος προς τα πάνω λόγω δήθεν μεταβολής των συνθηκών (π.χ. άνοδο πετρελαίου, κ.λπ.) για να αρπάξει πολλά παραπάνω λεφτά, you know, just like in Greece, απλά έπεσε σε γερμανάκια που δεν δέχτηκαν να του δώσουν ούτε ένα ευρώ παραπάνω, κάθε χρόνο ανεβοκατεβαίνει το πετρέλαιο του έλεγαν, έπρεπε να τα έχεις υπολογίσει αυτά στην τιμή που έδωσες για τα έργα (τα οποία λοιπόν δεν παρέδωσε ο μπάτμαν κι έφαγε ποινές, κ.λπ., στον κώλο)

κατόπιν αυτών, όλα αυτά τα χρόνια, ο μπάτμαν βολόδερνε μεταξύ λιβύης, ρουμανίας, κ.λπ., όσο εκκρεμούσαν τα δικαστήρια

(τώρα μάλιστα που καθάρισε δικαστικά, προσπαθεί να επιστρέψει σε δουλειές, διεκδικώντας και λεφτά, ΠΟΛΛΑ, που είχε λαμβάνειν η εργας)

για να τα λέμε και όλα: ο γάτος μπάτμαν που, σύμφωνα με τις κατηγορίες, έφαγε τόσα λεφτά από τόσο κόσμο, πιάστηκε κορόιδο από τον μεγάλο ντούσαν μπαγιεβιτς στην μπαοκάρα και αγόραζε 200-300-400 εκατομμύρια σέρβους που είχαν είκοσι μέρες πριν προταθεί στον πανηλειακό με εξήντα