Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ ΕΠΙ ΤΗΣ ΑΤΛΕΤΙΚΟ ΜΑΔΡΙΤΗΣ ΤΟ 2014
Γράφτηκε απο Anonymous στις 14:02 | 16-09-2018
.
Σαν σήμερα το 2014, στην πρεμιέρα των ομίλων του Champions League, ο Ολυμπιακός κέρδισε με σκορ 3-2 στο Καραϊσκάκη την Ατλέτικο Μαδρίτης του Αργεντινού προπονητή ''Τσόλο'' Σιμεόνε.
- Ήταν η πρώτη νίκη στην ιστορία του Ολυμπιακού επί ΕΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ πρωταθλήτρια ομάδα της Ισπανίας, αφού η Ατλέτικο είχε κατακτήσει τη La Liga της σεζόν 2013-14.
- Ήταν η 4η ΕΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ πρωταθλήτρια προηγμένης ποδοσφαιρικά χώρας της Ευρώπης που λύγιζε από τον Ολυμπιακό μέσα σε μία τριετία. Είχαν προηγηθεί η πρωταθλήτρια Γερμανίας της σεζόν 2010-11 Ντόρτμουντ του Γιούργκεν Κλοπ, η οποία έφαγε 3 μπαλάκια στο Καραϊσκάκη από τον Ολυμπιακό του Βαλβέρδε τον Οκτώβριο του 2011 (1,5 χρόνο μετά, το Μάιο του 2011, με 8 ίδιους παίκτες στην 11άδα της σε σχέση με τον αγώνα της στο Καραϊσκάκη, έπαιξε στον τελικό του Champions League κόντρα στην Μπάγερν Μονάχου στο Λονδίνο),
η πρωταθλήτρια Γαλλίας της σεζόν 2011-12 Μονπελιέ, η οποία έχασε 2 φορές μέσα-έξω σε 13 μέρες (24 Oκτωβρίου-6 Nοεμβρίου 2012), τρώγοντας συνολικά 5 γκολ από τον Ολυμπιακό του Ζαρντίμ
και η πρωταθλήτρια Αγγλίας της σεζόν 2012-13 Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, η οποία έχασε με 2-0 στο Καραϊσκάκη το Φεβρουάριο του 2014 για τους ''16'' του Champions League.
Ένα μήνα μετά την τριάρα στην Ατλέτικο, στις 22 Οκτωβρίου 2014, ακολούθησε η νίκη επί της ΕΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ πρωταθλήτριας της Ιταλίας Γιουβέντους στο Καραϊσκάκη με σκορ 1-0,
για να ολοκληρωθεί η 5άδα των προηγμένων ευρωπαϊκών ποδοσφαιρικών πρωταθλημάτων (Αγγλία-Ισπανία-Ιταλία-Γερμανία-Γαλλία) των οποίων οι ΕΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ πρωταθλήτριες λύγισαν από τον Ολυμπιακό. Ξαναλέμε, ΜΕΣΑ ΣΕ 3 ΧΡΟΝΙΑ όλα αυτά, φθινόπωρο του 2011 μέχρι το φθινόπωρο του 2014, ενώ η Γιουβέντους λίγους μήνες μετά την ήττα της από εμάς, έπαιξε στον τελικό του Champions League, καταφέρνοντας να μείνει αήττητη ακόμη και μέσα στο ''Μπερναμπέου'', κόντρα στη Ρεάλ του Κριστιάνο Ρονάλντο, σε ημιτελικό του Champions League, με αυτόν να είναι ο μοναδικός αποκλεισμός της Ρεάλ τα 5 τελευταία χρόνια στη διοργάνωση, χρονικό διάστημα στο οποίο έχει κατακτήσει 4 κούπες!
ΠΟΤΕ ΚΑΜΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΜΑΔΑ, ΟΥΤΕ Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ, ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΔΕΙΞΟΥΝ ΑΝΑΛΟΓΟ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΟ ΣΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥΣ ΣΤΑ ΕΥΡΩΠΑΪΚΑ ΚΥΠΕΛΛΑ, ΑΠΟ ΤΟ 1959 ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ.
- Η Ατλέτικο Μαδρίτης ήρθε στην Ελλάδα ως φιναλίστ του Champions League της σεζόν 2013-14, όταν και ηττήθηκε στον τελικό της διοργάνωσης από τη συμπολίτισσά της Ρεάλ. Ήταν η δεύτερη φορά στην ιστορία του Ολυμπιακού που κέρδιζε τη φιναλίστ της προηγούμενης διοργάνωσης του Champions League, με την πρώτη να είναι η γερμανική Λεβερκούζεν το Σεπτέμβριο του 2002, η οποία έφαγε 6 γκολ στη Ριζούπολη. Το αξιοσημείωτο όμως με την Ατλέτικο είναι το ότι σε όλη τη διοργάνωση του Champions League της σεζόν 2013-14 είχε παραμείνει αήττητη στην κανονική διάρκεια των αγώνων. Στον τελικό μάλιστα βρισκόταν μπροστά στο σκορ μέχρι τις καθυστερήσεις της αναμέτρησης με σκορ 1-0 και δέχτηκε ένα φθηνό γκολ με κεφαλιά του Σέρχιο Ράμος από κόρνερ, για να καταρρεύσει ψυχολογικά και να δεχθεί 4 γκολ στην παράταση από τη Ρεάλ Μαδρίτης. Σε κανονική διάρκεια αγώνα, η Ατλέτικο είχε να ηττηθεί σε ευρωπαϊκό της παιχνίδι 1,5 χρόνο, από το Φεβρουάριο του 2013 και την ήττα της με σκορ 0-2 από τη Ρούμπιν Καζάν μέσα στη Μαδρίτη, αλλά για το Εuropa League.
- O Nτιέγκο Σιμεόνε προσελήφθη στον πάγκο της Ατλέτικο Μαδρίτης το Δεκέμβριο του 2011. Είναι ξεκάθαρα ο αναμορφωτής της συγκεκριμένης ομάδας, αφού την οδήγησε στην κατάκτηση 2 Εuropa League, το 2012 και το 2018, στη συμμετοχή σε 2 τελικούς του Champions League, το 2014 και το 2016, αλλά και στην κατάκτηση του ισπανικού πρωταθλήματος κόντρα στα οικονομικά και αγωνιστικά μεγαθήρια των Ρεάλ Μαδρίτης-Μπαρτσελόνα το 2014, ένα πρωτάθλημα που ήρθε για την Ατλέτικο έπειτα από 18 χρόνια και την θρυλική εκείνη ομάδα του Σέρβου προπονητή Ράντομιρ Άντιτς και του πρώην παίκτη του Πανιωνίου, Μίλινκο Πάντιτς. Το αξιοσημείωτο όμως είναι ότι, με εξαίρεση τον τελικό του Champions League της σεζόν 2013-14, όπου και έφαγε 4 γκολ, αλλά με το παιχνίδι στην κανονική του διάρκεια να λήγει ισόπαλο με σκορ 1-1,
ΕΠΙ ΣΙΜΕΟΝΕ Η ΑΤΛΕΤΙΚΟ ΜΑΔΡΙΤΗΣ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΔΕΧΤΕΙ ΠΟΤΕ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠH 3 ΓΚΟΛ, ΕΙΤΕ ΣΤΟ ΕUROPA LEAGUE, ΕΙΤΕ ΣΤΟ CHAMPIONS LEAGUE. ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΕΦΑΓΕ 3 ΓΚΟΛ ΣΕ ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΑΓΩΝΑ ΣΕ ΕΠΙΣΗΜΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΗΣ ΜΕ ΤΟΝ ''ΤΣΟΛΟ'' ΣΤΟΝ ΠΑΓΚΟ ΤΗΣ ΣΤΟ ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗ, ΕΝΩ ΞΑΝΑΕΦΑΓΕ ΕΚΤΟΤΕ 3 ΓΚΟΛ ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΦΟΡΑ, ΤΟ ΜΑΙΟ ΤΟΥ 2017, ΣΤΟΝ ΗΜΙΤΕΛΙΚΟ ΤΟΥ CHAMPIONS LEAGUE ΑΠΟ ΤΗ ΡΕΑΛ ΣΤΟ ''ΜΠΕΡΝΑΜΠΕΟΥ''.
Προ Σιμεόνε, η Ατλέτικο είχε φάει 3 γκολ από τον...Άρη, το Δεκέμβριο του 2010, αλλά για το Europa League. Για να βρούμε ματς Champions League στο οποίο η Ατλέτικο Μαδρίτης να δέχτηκε 3 γκολ και πάνω, πρέπει να επιστρέψουμε στον Οκτώβριο του 2009 και στα 4 γκολ που έφαγε στο ''Στάμφορντ Μπριτζ'' από την Τσέλσι.
- Για να γίνει κατανοητό το πόσο δύσκολο ήταν το να ηττηθεί η Ατλέτικο Μαδρίτης γενικά, πρέπει να παραθέσουμε το στατιστικό που λέει ότι σε 35 παιχνίδια της στη μέχρι τότε ιστορία της στο Champions League, είχε 16 νίκες, 13 ισοπαλίες και μόλις 6 ήττες. Αν εξετάσουμε την προϊστορία των αναμετρήσεων του Ολυμπιακού με ισπανικές ομάδες, θα δούμε ότι η αμέσως προηγούμενη νίκη του Ολυμπιακού ήταν το 2-1 το Δεκέμβριο του 2005 κόντρα στη Ρεάλ Μαδρίτης στο Καραϊσκάκη, με τα γκολ του Μπουλούτ και του Ριβάλντο, σε ένα αδιάφορο βαθμολογικά παιχνίδι όμως, αφού και πριν ξεκινήσει ο αγώνας γνωρίζαμε πως είχαμε τερματίσει και μαθηματικά 4οι στον όμιλο και δεν θα συνεχίζαμε ούτε στο Κύπελλο UEFA την ευρωπαϊκή μας πορεία εκείνη τη αεζόν. Η τελευταία πραγματικά σημαντική νίκη του Ολυμπιακού επί ισπανικής ομάδας ήταν το 1-0 επί της Ντεπορτίβο Λα Κορούνια το Νοέμβριο του 2004 στο Καραϊσκάκη, με το γκολ του Τζόρτζεβιτς από την ασίστ του Ριβάλντο. Οι νίκες του 1993 κόντρα στην Τενερίφη και του 1995 κόντρα στη Σεβίλλη συνοδεύτηκαν από οδυνηρούς αποκλεισμούς εντός έδρας στο παλιό Καραϊσκάκη, οπότε η αμέσως προηγούμενη σημαντική επιτυχία του Ολυμπιακού ήταν το 1-0 του Οκτωβρίου του 2000 απέναντι στη Βαλένθια του Κούπερ στο ΟΑΚΑ, με το πέναλτι που κέρδισε ο Γιαννακόπουλος κι εκτέλεσε ο Τζόρτζεβιτς. Μάλιστα ο Ολυμπιακός κατάφερε μόνο μία φορά στην ιστορία του ''να βάλει από κάτω'' ισπανική ομάδα, την Ντεπορτίβο Λα Κορούνια στον όμιλο του Champions League της σεζόν 2004-05, όπου και πάλι όμως δεν κατάφερε να προκριθεί στους ''16'' της διοργάνωσης κι απλώς συνέχισε στο τότε Κύπελλο UEFA ως τρίτος στον όμιλο. Οι πραγματικές επιτυχίες του Ολυμπιακού επί των Ισπανών είναι σπάνιες...
- Με τη νίκη του αυτή ο Ολυμπιακός βρέθηκε για πρώτη φορά στην ιστορία του στην 25η θέση της επίσημης βαθμολογίας των ομάδων της UEFA, όπως σημείωναν τότε ακόμη και ''αντικειμενικές κι αμερόληπτες'' αθλητικές εφημερίδες, σαν τη LIVE SPORT.
Ήταν μία τεράστια επιτυχία για τον Ολυμπιακό, αφού το 2014 βρέθηκε στο κλείσιμο της σεζόν στην 27η θέση της επίσημης βαθμολογίας των ομάδων της UEFA, το 2015 έπεσε στην 28η θέση και το 2016 έφτασε στο απόγειό του, στην υψηλότερη θέση που έπιασε ποτέ σε αυτόν τον πίνακα, από το 1959 μέχρι σήμερα. 24ος.
- Η Ατλέτικο Μαδρίτης δεν ήρθε στο Καραϊσκάκη απλώς ως ''πρωταθλήτρια Ισπανίας και φιναλίστ του προηγούμενου Champions League'', ώστε να αναρωτηθεί κάποιος ''αποδυναμώθηκε το καλοκαίρι; Μήπως ήταν άλλη ομάδα, πιο εύκολη για τον Ολυμπιακό, αυτή που αντιμετώπισε;''. Το καλοκαίρι του 2014 πραγματοποίησε πανάκριβες μεταγραφές, συνολικής αξίας περίπου 120 εκ. ευρώ, αγοράζοντας μεταξύ άλλων το Βάσκο σούπερ σταρ της Εθνικής Γαλλίας στο πρόσφατο Μουντιάλ Αντουάν Γκριεζμάν και τον Κροάτη σέντερ φορ Μάριο Μάντζουκιτς. Το ακόμη χαρακτηριστικότερο στοιχείο της ισχύος της, όμως, ήταν το ότι 3 μέρες πριν αγωνιστεί στο Καραϊσκάκη η Ατλέτικο κέρδιζε με 2-1 τη Ρεάλ Μαδρίτης μέσα στο ''Μπερναμπέου'' για το ισπανικό πρωτάθλημα. Ήταν η δεύτερη σερί σεζόν που κέρδιζε στο συγκεκριμένο γήπεδο για την ισπανική La Liga, ενώ ξανακέρδισε την επόμενη σεζόν, 2015-16 και τις δύο τελευταίες σεζόν έχει έρθει ισόπαλη.
Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΔΕΝ ΚΕΡΔΙΣΕ ΑΠΛΩΣ ΤΗΝ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΡΙΑ ΙΣΠΑΝΙΑΣ ΚΑΙ ΦΙΝΑΛΙΣΤ ΤΟΥ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ CHAMPIONS LEAGUE ΑΤΛΕΤΙΚΟ ΜΑΔΡΙΤΗΣ. ΔΕΝ ΚΕΡΔΙΣΕ ΑΠΛΩΣ ΜΙΑ ΟΜΑΔΑ ΠΟΥ 3 ΜΕΡΕΣ ΠΡΙΝ ΕΙΧΕ ΝΙΚΗΣΕΙ ΤΗ ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ ΣΤΟ ''ΜΠΕΡΝΑΜΠΕΟΥ''. ΕΡΙΞΕ 3 ΓΚΟΛ ΣΕ ΜΙΑ ΟΜΑΔΑ Η ΟΠΟΙΑ 5 ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΧΑΝΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΜΠΕΡΝΑΜΠΕΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΙΣΠΑΝΙΚΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΑΠΟ ΤΗ ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ ΤΩΝ 4 CHAMPIONS LEAGUE ΣΕ ΑΥΤΑ ΤΑ 5 ΧΡΟΝΙΑ, ΤΗ ΡΕΑΛ ΤΟΥ ΚΡΙΣΤΙΑΝΟ ΡΟΝΑΛΝΤΟ. ΤΕΤΟΙΑ ΕΠΙΔΟΣΗ ΣΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΓΗΠΕΔΟ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΟΜΑΔΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ, ΟΥΤΕ Η ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ.
- Αυτή η νίκη της Ατλέτικο με 2-1 μέσα στο ''Μπερναμπέου'' 3 μέρες πριν έρθει στο Καραϊσκάκη, είχε ανοίξει την όρεξη των αντιολυμπιακών. Η εφημερίδα όλων των (καθυστερημένων) Παναθηναϊκών, η ''ΠΡΑΣΙΝΗ'' του επωνύμου φιλάθλου της ΚΑΕ ΠΑΟ και προέδρου του Ερασιτέχνη Παναθηναϊκού, Δημήτρη Γιαννακόπουλου, έκανε και προβλέψεις.
Η ''φοβερή ομάδα του Τσόλο'' Σιμεόνε, η οποία ''ερχόταν στον Πειραιά για μεγάλα γλέντια'', 3 μέρες μετά έγινε για την ίδια εφημερίδα...Ατλέτικο Κερατσινίου, η οποία έχασε το ντέρμπι της...ΕΠΣ Πειραιά από τον Ολυμπιακό.
ΕΕΕΕΙ ΩΩΩΩΠ. Τριπλό άξελ και τετραπλό τόλουπ, που θα έλεγε και ο ''λεβέντης'' Αλέξης Κωστάλας.
.
- Ο Ολυμπιακός εκείνη τη σεζόν συγκέντρωσε 9 βαθμούς σε όμιλο του Champions League με Γιουβέντους, Ατλέτικο Μαδρίτης και Μάλμε, τις πρωταθλήτριες ομάδες Ιταλίας, Ισπανίας και Σουηδίας αντίστοιχα. Όπως είδαμε παραπάνω, η Γιουβέντους τότε, λίγους μήνες μετά τις αναμετρήσεις της με τον Ολυμπιακό, έπαιξε στον τελικό εκείνης της διοργάνωσης, αποκλείοντας τη Ρεάλ στο ''Μπερναμπέου'', στο μοναδικό αποκλεισμό της Ρεάλ στο Champions League τα 5 τελευταία χρόνια. Η Γιουβέντους που δεν έχασε στο ''Μπερναμπέου'', έχασε στο Καραϊσκάκη. Η Ατλέτικο εκείνη τη σεζόν στο Champions League αποκλείστηκε δύσκολα από τη Ρεάλ του Κριστιάνο Ρονάλντο στους ''8'' της διοργάνωσης, φέρνοντας 0-0 στο πρώτο ματς στο ''Βιθέντε Καλντερόν'' και χάνοντας με ένα γκολ στο τέλος του παιχνιδιού από τον Τσιτσαρίτο με 1-0 στο ''Μπερναμπέου''. Για να αποκλειστεί ο Ολυμπιακός από αυτόν τον όμιλο, έπρεπε να σφαχτεί κυριολεκτικά διαιτητικά στη Σουηδία, στο ματς με τη Μάλμε, να σφαχτεί η Μάλμε διαιτητικά στο παιχνίδι της με τη Γιουβέντους στη Σουηδία στην 5η αγωνιστική του ομίλου, όπου όλο το γήπεδο φώναζε ''UEFA MAFIA'' και να γίνει ένα ελεεινό φιλικό στην τελευταία αγωνιστική στο Τορίνο μεταξύ Γιουβέντους και Ατλέτικο, με τους 11 παίκτες τους που ξεκίνησαν το παιχνίδι να το ολοκληρώνουν κιόλας (ναι, ΟΥΕ ΜΙΑ αλλαγή στο 90λεπτο...), να αλλάζουν πασούλες στα 20 τελευταία λεπτά του αγώνα για να μην επιτεθούν και να αποχωρούν αγκαλιασμένοι και μονοιασμένοι από το γήπεδο, εξασφαλίζοντας δίχως να ιδρώσουν ιδιαίτερα τη ''λευκή ισοπαλία'' που συνέφερε και τις δύο ομάδες για να προκριθούν παρέα στους ''16'' της διοργάνωσης.
- Παρά τα φοβερά, πρωτοφανή κι ανεπανάληπτα (ως τώρα, ελπίζουμε...) επιτεύγματα του Ολυμπιακού στην Ευρώπη, εκείνη τη σεζόν υπήρχε ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ πραγματικά γκρίνια από τους ''μεγάλους, γνήσιους και ρομαντικούς Ολυμπιακούς''. Οι ''ρομαντικοί Ολυμπιακοί'', που ''ζουν ΓΙΑ και όχι ΑΠΟ τον Ολυμπιακό'', όπως προφανώς ζουν κατ'αυτούς ''οι υπάλληλοι που όλα τα βλέπουν καλώς καμωμένα στην ομάδα, μια ζωή'', όχι απλώς έφερναν την καταστροφή από το ξεκίνημα της προετοιμασίας το καλοκαίρι, αλλά επιμένουν και σήμερα να λένε ότι ΚΑΙ τότε η ομάδα μας έκανε βήματα προς τα πίσω και...μίκραινε. Σαν τώρα θυμάμαι το πώς ήμουν αμέσως μετά το ματς με την Ατλέτικο, γυρίζοντας αργά το βράδυ στο σπίτι μετά τις μπύρες που πίναμε έξω από το γήπεδο, μόλις τελείωσε ο αγώνας κι έγραφα αυτό εδώ το κείμενο. Η ομάδα μας όχι μόνο βρέθηκε στην υψηλότερη θέση της βαθμολογίας της στην Ευρώπη, τα 60 τελευταία χρόνια, όχι μόνο πέτυχε νίκες που ποτέ καμία άλλη ελληνική ομάδα δεν είχε πετύχει στο παρελθόν, αλλά στο τέλος εκείνης της σεζόν έκανε το νταμπλ εδώ στην Ελλάδα, παίρνοντας το 5ο της σερί πρωτάθλημα και 17ο σε 19 χρόνια. Αυτή η ομάδα, σύμφωνα με τους ''ρομαντικούς Ολυμπιακούς'', που ''ζουν ΓΙΑ και όχι ΑΠΟ τον Ολυμπιακό''...μίκραινε.
- Τα παραπάνω επιτεύγματα προφανώς και δεν προέκυψαν...τυχαία. Ήρθαν ως αποτέλεσμα μιας σοβαρής διοίκησης, η οποία ενεργούσε τεχνοκρατικά, εμπιστευόταν καλούς, ξένους προπονητές, οι οποίοι γύμναζαν και προετοίμαζαν σωστά την ομάδα σε όλα τα επίπεδα, έκανε καλές μεταγραφές σε συνεργασία με τους μεγαλύτερους ποδοσφαιρικούς μάνατζερ του πλανήτη και φυσικά ΔΕΝ άκουγε τους ''ρομαντικούς Ολυμπιακούς'', που ''ζουν ΓΙΑ και όχι ΑΠΟ τον Ολυμπιακό''. Όταν αποφάσισε να αρχίσει να τους ακούει, ανησυχώντας για το γιατί υπήρχε τόση γκρίνια τα προηγούμενα χρόνια, την ώρα που η ομάδα διέπρεπε κι έσπαγε το ένα ρεκόρ μετά το άλλο σε Ελλάδα κι Ευρώπη, περάσαμε στη διετή εσωστρέφεια, με τις παλινωδίες στο θέμα προπονητή, τους αγύμναστους κι απείθαρχους παίκτες και τα τραγικά περιστατικά, ιδίως στο προπονητικό κέντρο στου Ρέντη, που θύμιζαν ομάδα-καφενείο και τα ''πέτρινα χρόνια'' του Ολυμπιακού, στις αρχές προς τα μέσα της δεκαετίας του '90. Φέτος το καλοκαίρι η διοίκηση Μαρινάκη απέδειξε πως δεν πήρε οριστικά διαζύγιο από την ποδοσφαιρική λογική. Επανασυνδέθηκε με αυτήν και σε λίγους μήνες μέσα, το περυσινό χάλι του ποδοσφαιρικού Ολυμπιακού έχει μεταμορφωθεί σε μία ομάδα την οποία σιγά-σιγά αγκαλιάζει ο κόσμος. Ο μάχιμος κόσμος, που πηγαίνει στο γήπεδο, γιατί οι περισσότεροι από τους ''ρομαντικούς Ολυμπιακούς'' δεν πατάνε στο Καραϊσκάκη. Σε αυτό το πλαίσιο και μόνον κρίνεται από εμάς εδώ η διοίκηση, η οποία οφείλει να βάλει ως στόχο της την κατάκτηση ευρωπαϊκού τροπαίου. Προφανώς και δεν είμαι τρελός να αναφέρομαι στο Champions League. Έτσι όπως διεξάγεται αυτή η διοργάνωση, είναι πλέον αδύνατο να ονειρευτεί την κατάκτησή της κάποιο ''μικρό ευρωπαϊκό ψάρι'' σαν κι εμάς, όλες τις ελληνικές ομάδες. Μιλώ αποκλειστικά για το Europa League. Για πολλοστή φορά επαναλαμβάνω ότι
Η ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ Ο ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ ΘΑ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟ ΝΙΚΟ ΓΟΥΛΑΝΔΡΗ ΚΑΙ ΤΟ ΣΩΚΡΑΤΗ ΚΟΚΚΑΛΗ ΜΟΝΟ ΑΝ ΚΑΤΑΚΤΗΣΟΥΜΕ ΕΠΙ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΥΠΕΛΛΟ ΚΑΙ ΑΝ ΑΓΟΡΑΣΤΕΙ ΤΟ ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗ, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΟΜΩΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΠΛΕΟΝ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΤΗΣ ΠΑΕ ΚΑΙ ΟΧΙ ΚΑΠΟΙΑΣ ΑΝΩΝΥΜΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ, ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΕΛΕΓΧΟΥΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΕΣ.
Ευρωπαϊκό τρόπαιο στο ποδόσφαιρο δεν έχουμε κατακτήσει ποτέ, ούτε είχαμε ποτέ δικό μας, ιδιόκτητο γήπεδο, σε οποιοδήποτε σπορ. Αν πετύχουμε ένα από τα δύο παραπάνω ζητούμενα επί των ημερών του Μαρινάκη, ο τωρινός μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ Ολυμπιακός θα προσπεράσει το Γουλανδρή, όχι όμως και τον Κόκκαλη. Είναι εφικτοί και οι 2 αυτοί στόχοι για το επιχειρηματικό μέγεθος του Βαγγέλη Μαρινάκη, την ηλικία του και κυρίως την πώρωση που έχει για τον Θρύλο. Σε ένα πράγμα μόνο ''υπερτερεί'' έναντι κάθε προέδρου που είχαμε στο παρελθόν ο Βαγγέλης Μαρινάκης.
ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΠΟΥ ΔΕΧΕΤΑΙ Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ, ΔΕΝ ΤΟΝ ΕΧΕΙ ΞΑΝΑΔΕΧΤΕΙ ΠΟΤΕ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ.
Μιλάμε για πόλεμο που δεν γίνεται μόνο από τη σημερινή κυβέρνηση των γύφτων και κατσαπλιάδων ΜΟΥΛΩΝ ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Γινόταν κι από την προηγούμενη κυβέρνηση των Σαμαροβενιζέλων και κυρίως γίνεται κι από τους νεόγαυρους-βαζελόγαυρους-''Ολυμπιακάρες'', αυτούς τους ''ρομαντικούς Ολυμπιακούς'', που ''ζουν ΓΙΑ και όχι ΑΠΟ τον Ολυμπιακό''. Γάγγραινα στο σώμα του λαού μας, που δεν λέει να κοπεί και επεκτείνεται, με τα μέλη των συγκεκριμένων ''γνησίων'' και ''ρομαντικών Ολυμπιακών'' να αυξάνονται έως και εκθετικά πολλές φορές. 4 χρόνια μετά τον θρίαμβο κόντρα στην Ατλέτικο, η βλακεία που τους δέρνει όχι απλώς δεν έχει υποχωρήσει, αλλά έχει φτάσει σε σημείο να μας πνίγει όλους. Εγώ να πω την αλήθεια σωτηρία για δαύτους δεν βλέπω στον ορίζοντα. Απλώς συνυπάρχουμε, αγνοώντας ο ένας την ύπαρξη του άλλου. Ελπίζω απλώς να τους αγνοεί και η διοίκηση συνεχώς κι όχι να ακούει τα ''θέλω'' τους, αφού πρέπει να πήρε το μάθημά της το περυσινό καλοκαίρι, που όσοι πανηγύριζαν τέλη Αυγούστου ''επιτέλους μας άκουσες Μαρινάκη'', τέλη Σεπτεμβρίου έγραφαν ''συνεχίζουμε να μικραίνουμε, μας κοροϊδεύεις χοντρέ''...
Y.Γ. 1 Το ματς με τη Γιουβέντους που κερδίσαμε 1-0 με το γκολ του Κασάμι έγινε στις 22 Οκτωβρίου 2014. 4 μέρες αργότερα παίζαμε με τον Παναθηναϊκό του Αλαφούζου και του Αναστασίου στο Καραϊσκάκη. Έχεις κερδίσει την πρωταθλήτρια Ιταλίας για πρώτη φορά στην ιστορία σου (ξαναλέω, την ΕΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΡΙΑ Ιταλίας, όχι γενικά τη Γιουβέντους, την οποία είχαμε ξανακερδίσει στο παρελθόν, το Δεκέμβριο του 1999, αλλά δεν ήταν τότε πρωταθλήτρια Ιταλίας), έχεις ολοκληρώσει σε μία τριετία νίκες επί των ΕΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ πρωταθλητριών των 5 προηγμένων ποδοσφαιρικά χωρών της Ευρώπης (Αγγλία-Ισπανία-Ιταλία-Γερμανία-Γαλλία), καλπάζεις στην υψηλότερη θέση της ιστορίας σου στην επίσημη βαθμολογία της UEFA στην Ευρώπη, έχεις δει ως κοινό μια ματσάρα, στην οποία ο Θρύλος άντεξε να τον σφυροκοπούν παίκτες αξίας εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ (όσο πωλήθηκε ο Πογκμπά ας πούμε στη Γιουνάιτεντ λίγα χρόνια αργότερα...) και τι φωνάζεις ως πρώτο σύνθημα, με το που λήγει ο αγώνας; ''Γαμήστε τον Παναθηναϊκό''. Δηλαδή άσε τον Πογκμπά, το Βιντάλ, τον Τέβες, το Μοράτα, τον Πίρλο και κοίτα να κερδίσεις τον Κουτρουμπή, τον Μπούι και τον Ατζαγκούν. Να λοιπόν ποιος ''μικραίνει'' τον Ολυμπιακό. Αυτός που του χαμηλώνει τις απαιτήσεις και δεν τον θέλει να κοιτάζει να γίνεται ανταγωνιστικός στην Ευρώπη, ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΟΠΟΤΕ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ, ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΠΕΡΙΠΑΤΟ ΕΔΩ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. Από εκείνη τη μέρα, μπορώ να το πω, κάτι έσπασε μέσα μου. Πλέον δεν νιώθω να έχω και πολλά κοινά στοιχεία με αυτό που λέμε ''λαό του Ολυμπιακού''. ΟΧΙ ΜΕ ΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ, αλλά με το γελοίο, αποβλακωμένο, παρανοϊκό και πανάσχετο κόσμο του, στη μεγάλη του πλειοψηφία. Για να το πω απλοϊκά, όταν γνωρίζω κάποιον και μου λέει ''Ολυμπιακός είμαι'', μέσα μου λέω πλέον ''καλώς το μαλάκα, κάνα αργόστροφο νούμερο θα'ναι κι αυτό''. Πρέπει να με πείσει πλέον για το ανάποδο ο ίδιος, αφού είμαι αρνητικά προκατειλημμένος με τον ''υπερήφανο κι αγέρωχο'' λαό μας...
Υ.Γ. 2 Την ίδια μέρα που η Ατλέτικο κέρδιζε τη Ρεάλ στο Μπερναμπέου και περίμενε η ''ΠΡΑΣΙΝΗ'' να μας ''γλεντήσει'' μέσα στον Πειραιά, ανακοίνωνε ο γελοίος Αλέξης Τσίπρας, ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης από το βήμα της ΔΕΘ, το περιβόητο ''πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης'', τάζοντας λαγούς με πετραχήλια στους καθυστερημένους που τον πίστευαν. Οι μεγαλύτεροι σανοφάγοι φυσικά ανάμεσα στους ψηφοφόρους του παρανοϊκού αυτού ψεύτη, ήταν οι κατσαπλιάδες νεόγαυροι-βαζελόγαυροι-''Ολυμπιακάρες''-''ρομαντικοί Ολυμπιακοί'', που ''ζουν ΓΙΑ και όχι ΑΠΟ τον Ολυμπιακό''. Οι περισσότεροι εξ αυτών χόρευαν στο Σύνταγμα τον Ιούλιο του 2015, όταν βγήκε το ''ΟΧΙ'' στο δημοψήφισμα. Κατηγορούν αυτοί λοιπόν κάποιος άλλους ως ''υπαλλήλους'', ενώ χειροκροτούσαν τον Τσίπρα και τον Καμμένο. Μπρρρ, κωθώνια...
Υ.Γ. 3 Κωθώνια δεν υπάρχουν μόνο στην Ελλάδα. Χθες οι οπαδοί της Ατλέτικο αποδοκίμασαν το Σιμεόνε, επειδή η ομάδα τους ήρθε ισόπαλη με την Εϊμπάρ εντός έδρας. Η μαλακία τελικά δεν αφορά μόνο τους γελοίους ''ρομαντικούς Ολυμπιακούς'', αλλά ''ρομαντικούς'' μαλάκες σε όλο τον πλανήτη. Δεν ενώνετε το ''ρομαντισμό'' σας, να βγείτε όλοι μαζί στο ξέφωτο, μπας και βρείτε εκεί τον...κυνικό, ρεαλιστικό, ''μη ρομαντικό'' δρόμο για το μαύρο πάσσαλο του έρωτα, που τόσο αναζητείτε κατά βάθος;
- Εισέλθετε στο σύστημα ή εγγραφείτε για να υποβάλετε σχόλια
Σχόλια
Σάββα μια μικρή διόρθωση μόνο. Η ατλετικο δεν είμαι η δεύτερη εν ενέργεια φιναλίστ που νικάει ο Ολυμπιακός αλλά η 4η. Δεν είναι σε πρεμιέρες τα άλλα δύο επιτεύγματα βέβαια, αλλά εννοείτε είναι άξια αναφοράς. Η πρώτη ήταν η Βαλένθια το 2000 με το 1-0 του Τζολε, η δεύτερη είναι η Λεβερκουζεν στο αξέχαστο 6-2, τριτη η Μονακό,και τέταρτη η Ατλετικο.
Γελοίος, αποβλακωμένος, παρανοϊκός και πανάσχετος είναι ο κόσμος, στη μεγάλη του πλειοψηφία - γενικά.
Γενικότερο είναι το φαινόμενο.
Οριζόντιο.
Μη χαλιέσαι.
Οι πιο μαλάκες είναι όσοι έφυγαν πριν το 90' απόψε. Χάσανε το money shot.
Αρθρο-ποταμός, φίλε Σάββα, με σημαντικές προεκτάσεις, ως προς το ιστορικό μας στίγμα και την αυτοσυνειδησία μας. Κείμενο αναφοράς, για παρελθόν, παρόν, και μέλλον.
Τι χρονιά κι αυτή με Μίτσελ? Κρίμα που δεν βάλαμε κι ένα 3ο γκολ στην μανγιού να τελειώνει τα πράγμα. Αυτό ήταν και είναι που μας λείπει δλδ να πάρουμε ένα μεγάλο σκαλπ. Να αποκλείσουμε δλδ ένα τέτοιο όνομα. Έτσι όπως πάμε όμως με τις κληρώσεις δεν ξέρεις ......
Κι επείδή η μπάλα είναι ... μπάλα μας περνάει κορδέλα μετά ο Ολλανδός κόρακας στην Αγγλία.
Μετά ο Κωνστανινέας(ο βουλευτάρας των συριζανέλ) μη και πάρουμε το τρόπαιο στην τούμπα και ξανά ο Κάκος εκεί για να πάει ο Ιβάν τελικό να φάει την 4άρα από τον τουίτυ. Στο μεταξύ έγινε και το απίθανο από την ομάδα του Τουίτυ σε ένα ματς που μύρισε πως είχε στραβώσει με τον τραυματισμό του μικρού που χάθηκε από τότε. Από Πειραιά Νέο Ψυχικό με τα πόδια για να ηρεμήσω με μια σοκολατάρα αγκαλίτσα και καμιά βδομάδα ξάγρυπνος.
Εγώ για το ΥΓ1 έκοψα φέτος το γήπεδο και την παρέα με όσους Ολυμπιακούς ήξερα. Ειδικά τον συνδυασμό Ολυμιακός+συριζανέλ.
Ο καλός ο φίλος φαίνεται στις καλές στιγμές, όχι στις κακές. Όταν χαίρεται με το καλό που σου τυχαίνει, σημαίνει ότι είναι πραγματικός σου φίλος. Την ώρα που ο Ολυμπιακός έγραφε ιστορία, κάποιοι μεμψιμοιρούσαν και έβλεπαν φαντάσματα. Γιατί άραγε;;;
Kαλό άρθρο. Ειλικρινές. "Αφαιρεί" δυσάρεστο ψυχικό φορτίο, κάτι απαραίτητο για την ψυχική ομοιοστασία, όχι μόνο τη δική σου, αλλά και τη δική μου. Αυτά τα βρωμόχορτα όμως, βλέπω ότι φύονται παντού. Και στα καλύτερα "σπίτια". Ζιζανιοκτόνο έχεις. Κάν΄του τη ΔΕΟΥΣΑ χρήση. Οι αριθμοί δεν μετράνε. Η στόφα μετράει.
Σάββα, ότι λες είναι σα να το λεώ εγώ, έτσι ακριβώς νοιώθω, αλλά εγώ φίλε το νοιώθω σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής του χειρότερου λαού της Ευρώπης - κατά την ταπεινή μου άποψη - του Ελληνικού. Ποιό κομπλεξικός, πολύξερος, παντογνώστης, "εγώ δε χάνω πουθενά, είμαι παντού ο καλύτερος, άσχετα το πως", ηλίθιος, λαμόγιο και τόσα άλλα "αρνητικά" επίθετα λαός σαν τον δικό μας, δεν υπάρχει. Το έχω ξαναπεί. Δυστυχώς στον κόσμο μας κυριαρχεί με διαφορά η βλακεία. Στην Ελλάδα, που ως γνωστόν είμαστε της υπερβολής, δεν θα κάναμε εξαίρεση στη βλακεία, άρα σε μας ένα παραπάνω. Η λύση όπως την βλέπω εγώ είναι όλους αυτούς να τους αγνοείς. Στις λίγες φορές που μπήκα στον κόπο να αντιπαρατεθώ με "Ολυμπιακάρες" ή τους έδωσα τέτοια επιχειρήματα που τους μπλόκαραν μη μπορώντας να απαντήσουν ή στους υπέρτατους βλάκες συμφώνησα τόσο φανατικά μαζί τους που πάλι αιφνιδιάστηκαν τόσο πολύ μέσα στη βλακεία τους που και αυτοί μπλόκαραν. Αγνοήστε τους αδέρφια! Τρελένονται!
ΖΗΤΩ Ο ΘΡΥΛΟΣ!