ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΥΡΤΣΟΣ: ''ΗΔΟΝΙΖΟΜΑΙ ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΟ ΝΟΥ, ΦΟΡΩΝΤΑΣ ΤΗ ΦΑΝΕΛΑ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ''
Γράφτηκε απο Anonymous στις 14:59 | 02-10-2018
Τον παλαίμαχο τερματοφύλακα Γιώργο Μύρτσο τον θυμάστε;
Μπορείτε να ανακαλέσετε στην μνήμη σας οι παλαιότεροι και να μάθετε οι νεότεροι κάποια πράγματα γι'αυτόν εδώ. Είναι ορισμένα χρόνια τώρα που ο Μύρτσος έχει επιστρέψει στην πόλη που γεννήθηκε, τη Θεσσαλονίκη και μοιράζει σανό καθημερινά μέσα από ραδιοφωνικές εκπομπές. Το παίζει κάτι σαν...ΠΑΟΚάρχης, για να λαδώνει το αντεράκι του απευθυνόμενος σε καθυστερημένους οπαδούς της γύφτικης ΔΕΚΟ του Βορρά. Αυτό το σκουπίδι λοιπον έχει αρχίσει και ξεφεύγει επικίνδυνα. Δείτε εδώ το τι γράφει στη σελίδα της εκπομπής του στο facebook, μετά την προχθεσινή νίκη του ΠΑΟΚ στο Καραϊσκάκη κόντρα στον Ολυμπιακό
και κυρίως δείτε το πώς βρίζει μάνες Ολυμπιακών που μπήκαν ''να του την πουν'', πατώντας στο γεγονός ότι τη σεζόν 1992-93 ο Μύρτσος ήταν τερματοφύλακας του Ολυμπιακού.
Σήμερα λοιπόν θα δούμε το τι έλεγε ο Γιώργος Μύρτσος για τον Ολυμπιακό, όταν ήταν ακόμη εν ενεργεία τερματοφύλακας. Ανατρέχουμε στο φύλλο της εφημερίδας ''ΦΩΣ των ΣΠΟΡ'' της 19ης Ιουνίου 1992. Ο Μύρτσος τότε ανήκε στην Παναχαϊκή, υπήρχαν φήμες ότι ενδιαφέρεται γι'αυτόν ο Ολυμπιακός κι ο τότε ανταποκριτής του ''ΦΩΤΟΣ'' στην Πάτρα, Γιώργος Αναστασόπουλος, πήρε συνέντευξη από το Μύρτσο. Βλέπουμε πρώτα το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας με την ημερομηνία
κι εστιάζουμε πάνω αριστερά. Ας δούμε το τι είπε λοιπόν τότε ο Μύρτσος στο ''ΦΩΣ''.
Άλλοι ποδοσφαιριστές, τέτοιες μέρες υπογραφών νέων συμβολαίων, ''ιδρώνουν'' από αγωνία, περισσότερο από όταν αγωνίζονται στα γήπεδα. Του Γιώργου Μύρτσου, του 28άχρονου αίλουρου γκολκίπερ, ούτε καν ''ίδρωσε'' το αυτί του όταν πληροφορήθηκε ότι το όνομά του βρίσκεται στους επίσημους σχεδιασμούς του Ολυμπιακού. Όχι δα γιατί ''σνομπάρει'' το ενδιαφέρον. Το αντίθετο μάλιστα.
«Και μόνο πρόχειρα ο κ. Νταϊφάς και ο κ. Κόκκαλης να έγραψαν με μολύβι το όνομά μου στη μεταγραφική λίστα των ''ερυθρολεύκων'' είναι γεγονός που με τιμάει ιδιαίτερα, Και μόνο με το νου ''φορώντας'' τη φανέλα του Ολυμπιακού ηδονίζομαι. Αλλά να, οι αγωνίες και τα καρδιοχτύπια είναι για τους ''μικρούς''. Αν είναι λοιπόν να μεταπηδήσω στν Ολυμπιακό, καλώς, διαφορετικά θα αρκεστώ στην ικανοποίηση της εκδήλωσης ενδιαφέροντος και πάλι ''υπόχρεος'' θα'μαι».
Με άλλα λόγια, ο τερματοφύλακας της Παναχαϊκής ήθελε να μας πει ότι δεν θα χαθεί, έστω κι αν δεν παίξει στον Ολυμπιακό. Ίσως γιατί διαισθάνεται ότι κάτω από κάποιες ευτυχείς συγκυρίες η οποιαδήποτε ομάδα Α' Εθνικής θα ήθελε να τον είχε γκολκίπερ -με εξαίρεση πιθανόν τον Παναθηναϊκό. Γιατί όχι στους ''πράσινους'', το λέει ευθαρσώς:
«Δεν έχω προσωπικά με κανέναν και ούτε βέβαια με τη διοίκησή του ή τους παίκτες του ''τριφυλλιού''. Ποτέ όμως δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου ''ενέχυρο'' σε μία εταιρεία ή οι ''μετοχές'' που αντιπροσωπεύω στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο να βρίσκονται στα χέρια άλλων...».
Κακά τα ψέματα, ο Γιώργος Μύρτσος θα είχε κάνει μεγάλη καριέρα στο ποδόσφαιρό μας εδώ και 10 χρόνια, από τότε που έκανε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα στον Απόλλωνα Καλαμαριάς. Δηλαδή έχει ''χάσει'' τουλάχιστον 6-7 χρόνια. Στο αυτονόητο ''γιατί'', δίνει πειστική, πραγματική εξήγηση:
«Πόσοι ''λογοτιμήτες'' υπάρχουν σήμερα στην κοινωνία μας; Λίγοι. Και στο χώρο του ποδοσφαίρου; Λιγότεροι. Αν συνέπιπτε λοιπόν να βρω στον δρόμο μου τέτοιους, καλώς, αν όχι, έπαιρνα το ''μοναχικό'' μου δρόμο. Γεγονός είναι ότι στα μεγάλα σαλόνια του ποδοσφαίρου αντιμετώπισα αυτά που παρατηρούνται στα μεγάλα ''τζάκια'' με τα επίσης μεγάλα σαλόνια: υποκρισία, άγρια, απροκάλυπτη σύγκρουση συμφερόντων, έλλειψη συναισθημάτων. Πριν από 4 χρόνια λοιπόν είπα ότι κόβω το ποδόσφαιρο, γύρισα στη Θεσσαλονίκη κι αν με ρωτήσετε, ξέρω όλες τις...οικοδομές που κτίσθηκαν εκείνη την χρονιά στην Καλαμαριά1 ''Πιάνουν'' τα χέρια μου. Η πρόταση του ΑΠΣ Πάτρα το καλοκαίρι του 1989 με κέντρισε μόνο και μόνο γιατί είχα να κάνω με έναν άνθρωπο -όνομα δεν θέλει να πούμε- με τον οποίο ''υπέγραψα'' προφορικό συμβόλαιο. Κάθε όρος του ξεκινούσε με την φράση ''λόγω τιμής''. Και τηρήθηκαν όλοι! Αυτό ήταν, επέστρεψα πάλι στα γήπεδα, την επόμενη χρονιά πήγα στην Παναχαϊκή και τώρα να'μαι αντίκρυ στη μεγάλη δικαίωση...
- Διαφοροποιημένος, συνεσταλμένος, προσγειωμένος και λιγότερο νυχτόβιος;
«(Γελάει). Κάτι τέτοιες ερωτήσεις με ντοπάρουν και μοιράζω...διαψεύσεις κάτω από τα δοκάρια. Λοιπόν, δεν αλλάζω. Θα συνεχίσω να μιλάω σταράτα κι ας ενοχλούνται κάποιοι. Και θα συνεχίσω να κάνω τη ζωή που μαζί με την σκληρή δουλειά μέσα στο γήπεδο θα με ''φορμάρει'' για το παιχνίδι της κάθε Κυριακής. Είμαι γερή κράση και μια δική μου νυχτερινή έξοδος ισούται με δύο κάποιου άλλου. Κι ύστερα, ξέρετε. Αν κάποιος έπαιρνε παρουσίες τη νύχτα, θα είχατε εκπλαγεί, γιατί στις πρώτες θέσεις θα ήταν κάποιες ''σιγανοπαπαδιές'' κι όχι εγώ! Γνωρίζω βέβαια, ότι έχω το όνομα, αλλά δεν με ενοχλεί, γιατί δεν παραβιάζω το ωράριο. Για να συμβεί αυτό, θα πρέπει να με εξωθήσει η όποια διοίκηση με τη συμπεριφορά της...»
(Μεταξύ μας, αλήθεια λέει ο Γιώργος Μύρτσος. Αυτό πράγματι συνέβαινε τα δύο τελευταία χρόνια στην Πάτρα. Όπως και το άλλο. Η τρίχα γινόταν τριχιά...).
(Μεταξύ μας, αλήθεια λέει ο Γιώργος Μύρτσος. Αυτό πράγματι συνέβαινε τα δύο τελευταία χρόνια στην Πάτρα. Όπως και το άλλο. Η τρίχα γινόταν τριχιά...).
- Αλλά, Γιώργο Μύρτσο, γιατί η Παναχαϊκή σου έκανε μικρή προσφορά (10,2 εκ. δραχμές για πέντε χρόνια);
«Μα η συμφωνία μου ήταν να παίξω δύο χρονιές με τα χρώματά της. Zήτησα από τον κ. Λουκόπουλο στην τελευταία μας συνάντηση να τηρηθεί και βεβαίως μου φέρθηκε άψογα...»
Άψογος ήταν και ο ίδιος κάτω από τα δοκάρια της Παναχαϊκής. Συνέβαλε δύο χρονιές αποφασιστικές στην παραμονή της στην Α' Εθνική. Έπαιξε σε 61 από τους 68 αγώνες της στα δύο πρωταθλήματα, πήρε ''προσωπικούς'' βαθμούς, απέκρουσε 7 στα 13 πέναλτι. (''Ο φόβος του...σπεσιαλίστα απέναντι στον τερματοφύλακα'').
Ως απόσταγμα: Ο Γιώργος Μύρτσος έχει την ''πατέντα'' του χρήσιμου ''αλήτη'' των γηπέδων και της κοινωνίας. Και στους δύο αυτούς αγωνιστικούς χώρους φέρεται αληθινά. Το τολμάμε: Προπορεύεται της αλήθειας. Και σε αξία -επιτρέψτε μας- όλων των τερματοφυλάκων, που ''διαβιούν'' σήμερα στα ελληνικά γήπεδα!
Συνοπτικά,
«Και μόνο πρόχειρα ο κ. Νταϊφάς και ο κ. Κόκκαλης να έγραψαν με μολύβι το όνομά μου στη μεταγραφική λίστα των ''ερυθρολεύκων'' είναι γεγονός που με τιμάει ιδιαίτερα, Και μόνο με το νου ''φορώντας'' τη φανέλα του Ολυμπιακού ηδονίζομαι...Δεν έχω προσωπικά με κανέναν και ούτε βέβαια με τη διοίκησή του ή τους παίκτες του ''τριφυλλιού''. Ποτέ όμως δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου ''ενέχυρο'' σε μία εταιρεία ή οι ''μετοχές'' που αντιπροσωπεύω στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο να βρίσκονται στα χέρια άλλων...»
Λες και ήταν γαύρος γέννημα-θρέμμα του Πειραιά μιλούσε ο Μύρτσος λοιπόν το καλοκαίρι του 1992. Όχι μόνο ''ηδονιζόταν'' στην σκέψη να έρθει στον Ολυμπιακό, αλλά δήλωνε κι ότι δεν θα πήγαινε ποτέ στον Παναθηναϊκό των Βαρδινογιάννηδων, που ''ενεχυρίαζαν'' τους παίκτες και τους έκαναν ό,τι ήθελαν, στέλνοντάς τους ''από εδώ κι από εκεί'' ως δανεικούς, στα διάφορα τότε παραρτήματα του ΠΑΟ και με άσχημη συμπεριφορά ενίοτε εις βάρος τους. Λίγες μέρες αργότερα από αυτήν τη συνέντευξη, ο τότε πρόεδρος της ΠΑΕ Ολυμπιακός, Σταύρος Νταΐφάς, έφερε το Μύρτσο στου Ρέντη και του προσέφερε συμβόλαιο, το οποίο υπέγραψε μετά χαράς ο Θεσσαλονικιός τερματοφύλακας. Αυτά λογικά τα έχει ξεχάσει τώρα ο Μύρτσος. Καλό θα ήταν όμως να τα ανακαλέσει γρήγορα στην μνήμη του, μήπως κι αρχίσει από εδώ και πέρα να προσέχει το πώς μιλάει, όποτε απευθύνεται σε Ολυμπιακούς. Για το δικό του καλό. Το ότι είναι εθισμένος στο αλκοόλ ή σε τίποτε σχετικό με την ΚΟΚΑ-κόλα και τα γλυκά ΚΟΚ, δεν είναι δικαιολογία. Δεν την δέχονται δηλαδή κάποιοι, οι οποίοι χάνουν εύκολα την υπομονή τους, διαβάζοντας τον τρόπο με τον οποίο απαντά σε γαύρους. Τα ρούβλια που ''τσιμπάει'', μαύρα λεφτά της Ρωσικής μαφίας, δεν θα τον βοηθήσουν, όσο κι αν ο ίδιος νομίζει ότι αυτό και μόνο μετράει, ''γλείφε με την σπάτουλα τον ΠΑΟΚ εδώ πάνω, για να βγάζεις μεροκάματο''...
Υ.Γ. Βλέπουμε εδώ στιγμιότυπα από τη μεγάλη νίκη του Ολυμπιακού επί της Μονακό εκτός έδρας το 1992, για τη φάση των ''16'' του τότε Κυπέλλου Κυπελλούχων Ευρώπης. Έπαιζε βασικός αυτός ο ρεζίλης ο Μύρτσος σε μία από τις ιστορικότερες ευρωπαϊκές βραδιές για τον Ολυμπιακό...
- Εισέλθετε στο σύστημα ή εγγραφείτε για να υποβάλετε σχόλια
Σχόλια
Καλησπέρα. Πολύ καλό άρθρο.
Προσωπικά πιστεύω ότι τον Μύρτσο δε τον συμπαθούν πραγματικά ούτε στη Θεσσαλονίκη, απλά σπάνε πλάκα μαζί του και με τη γραφικότητά του. Ο άνθρωπος έχει ίσως άλλα θέματα που δεν είναι εντός αθλητισμού και το ποδόσφαιρο τον έζησε και τον ζει κατά κάποιο τρόπο ακόμα. Δεν έχει να προσφέρει κάτι σήμερα και απλά το παίζει και καλά «αντισυστημικός» (εδώ γελάνε και οι πέτρες, αυτά του λένε να πει και αυτά λέει). Προφανώς κάποιος τον πληρώνει, αλλά ακόμα και αυτός που τον πληρώνει δε θα τον εκτιμά. Φερέφωνο είναι.
Πρέπει να έχει τεράστια θέματα μέσα του για να καταφέρεσαι τόσο άσχημα εναντίον της ομάδας που τον έκανε γνωστό. Το ότι έχει πάρει ο Μύρτσος εκπομπές όλα τα χρόνια στον Ολυμπιακό το οφείλει.
Για να έχει κι εκπομπή στον arenafm τι περιμένατε δλδ? Μετά τον τάσο και τον γύφτο αυτόν θα βγουν κι άλλοι. Μη νομίζετε.
Ουδείς αχαριστότερος του ευεγερτηθέντος μαθαινουμε και η αποψη μου ειναι πως χειροτερος και απο δολοφονο ειναι ο αχαριστος.
Ο δολοφονος μπορει να εχει λογο που σκοτωσε ο αχαριστος ομως εχει γεννηθει σκουπιδι και αυτο δεν αλλαζει
Κριμα ρε τα παντελονια που ελεγε πως φοραγε του 20ρικου ειναι ο κουραδομαγκας
''Αξεστος, ψευτόμαγκας, ρεμάλι και γιουσουφάκι τώρα. Και
τη μάνα του θα πουλούσε για καμιά μπουκάλα.
Ξέρεις τι με χαλάει ρε γαμωτο με τον παλιόπουστη...ότι χάλασε μια παιδική ιδέα γιατί σε εκείνη την φωτογραφία για μένα ήταν γίγαντας !!! Ήμουν 11 χρόνων και θυμάμαι τα πάντα από τα δυο παιχνίδια με την Μονακό...ειδικά εκείνο το σουτ στο Καραϊσκάκη που του πάει κάτω από τα πόδια και γυρνάει και την πιάνει πριν περάσει (είχε περάσει ) την γραμμή
Αυτό δεν θα του το συγχωρήσω του πουτανας γιου
ΥΓ ΜΟΝΟ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΜΟΥΝΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
Οι εθισμοί καταστρέφουν ζωές, αν και ο συγκεκριμένος πρέπει να γεννήθηκε κατεστραμμένος.
Δεν το ήξερα ότι ξεφτιλίστηκε τόσο άσχημα αυτός.
Εντάξει, πάντα ήταν ταυτόσημος της γυφτιάς, αλλά όχι κι έτσι...
Για ένα τζόνι που λέει κι ο Σταύραξ... για ένα τζόνι κόκκινο, μπομπάτο κατρουλιό από μπαρ στην Χερσόνησο, ούτε καν μαύρο...
Το θυμάμαι σαν τώρα αυτό το καβλοράπανο να φιλάει τη μπάλα στο τέρμα της 14 στο παλιό Καραισκάκη μετά από σουτ του Κλίνσμαν στα τελευταία λεπτά στη ρεβάνς που έληξε 0-0
Το απόβρασμα αυτό είναι μόνο για ξύδια σε παρακμιακό σκυλάδικο της εθνικής
Μπράβο ρε φίλε ακριβώς αυτό το σουτ...πω πω
ΘΡΥΛΑΡΑ
ΜΥΡΤΣΟ ΑΙ ΓΑΜΗΣΟΥ
Αφαίρεσις περισκελίδος τινός, ξεβράκωμα στην καθομιλουμένη...