Ο ΦΙΛΟΣ ΤΟΥ ΚΑΜΜΕΝΟΥ ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ, ΝΑ ΕΤΟΙΜΑΖΕΤΑΙ Ο ''ΠΑΝΑΡΑΣ''
Γράφτηκε απο Anonymous στις 19:22 | 27-11-2018
Αντιγράφουμε μία σημαντική είδηση από το διεθνές ρεπορτάζ.
Στις φυλακές οδηγείται ο ελληνικής καταγωγής Τζορτζ Παπαδόπουλος, πρώην σύμβουλος του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, προκειμένου να εκτίσει ποινή … 14 ημερών.
Ο Τζορτζ Παπαδόπουλος είχε καταθέσει αίτημα αναστολής της ποινής του και παρ’ ότι έτρεφε ελπίδες, τελικά δεν δικαιώθηκε, καθώς ο ελληνικής καταγωγής σύμβουλος έλαβε ειδοποίηση να παρουσιαστεί τη Δευτέρα και να εκτίσει την τιμωρία του. Εκτός των 14 ημερών φυλάκισης, ο ομογενής από τις ΗΠΑ θα πρέπει να πληρώσει πρόστιμο 9.500 δολαρίων, καθώς και να προσφέρει 200 ώρες κοινωφελούς εργασίας.
Ο πρώην σύμβουλος της προεκλογικής καμπάνιας του Ντόναλντ Τραμπ, καταδικάστηκε για ψευδορκία στην υπόθεση της εμπλοκής των ρωσικών υπηρεσιών στις αμερικανικές εκλογές. Είναι το τρίτο στέλεχος που οδηγείται στη φυλακή για την ίδια υπόθεση, μετά τον δικηγόρο Alex Van Der Zwaan και τον πωλητή με ψεύτικη ταυτότητα Ρίτσαρντ Πινέδο.
Υπενθυμίζουμε ότι στο στόχαστρο σημαντικών αμερικανικών μέσων ενημέρωσης βρέθηκε την περασμένη Άνοιξη και ο Πάνος Καμμένος με αφορμή τις επαφές του με τον περιβόητο Τζορτζ Παπαδόπουλο, αλλά και με αιτιάσεις για σχέσεις του με τον ρωσικό παράγοντα.
Ο Τζορτζ Παπαδόπουλος είχε καταθέσει αίτημα αναστολής της ποινής του και παρ’ ότι έτρεφε ελπίδες, τελικά δεν δικαιώθηκε, καθώς ο ελληνικής καταγωγής σύμβουλος έλαβε ειδοποίηση να παρουσιαστεί τη Δευτέρα και να εκτίσει την τιμωρία του. Εκτός των 14 ημερών φυλάκισης, ο ομογενής από τις ΗΠΑ θα πρέπει να πληρώσει πρόστιμο 9.500 δολαρίων, καθώς και να προσφέρει 200 ώρες κοινωφελούς εργασίας.
Ο πρώην σύμβουλος της προεκλογικής καμπάνιας του Ντόναλντ Τραμπ, καταδικάστηκε για ψευδορκία στην υπόθεση της εμπλοκής των ρωσικών υπηρεσιών στις αμερικανικές εκλογές. Είναι το τρίτο στέλεχος που οδηγείται στη φυλακή για την ίδια υπόθεση, μετά τον δικηγόρο Alex Van Der Zwaan και τον πωλητή με ψεύτικη ταυτότητα Ρίτσαρντ Πινέδο.
Υπενθυμίζουμε ότι στο στόχαστρο σημαντικών αμερικανικών μέσων ενημέρωσης βρέθηκε την περασμένη Άνοιξη και ο Πάνος Καμμένος με αφορμή τις επαφές του με τον περιβόητο Τζορτζ Παπαδόπουλο, αλλά και με αιτιάσεις για σχέσεις του με τον ρωσικό παράγοντα.
Ας θυμηθούμε και τα παρακάτω.
Όταν εξελέγη ο Ντόναλντ Τραμπ ο πιο ένθερμος οπαδός του δεν ήταν κάποιος λευκός θυμωμένος αμερικανός, αλλά ο υπουργός Εθνικής Άμυνας μιας σχετικά μακρινής χώρας.
Ο λόγος για τον Πάνο Καμμένου που το 2016 είχε πανηγυρίσει με τον πιο ενθουσιώδη τρόπο την εκλογή του αμερικανού Προέδρου.
Μάλιστα, παρότι η επίσημη γραμμή της κυβέρνησης ήταν ένα με ένα διακριτικό τρόπο να θεωρεί καλύτερο ενδεχόμενο την εκλογή της υποψηφίας των Δημοκρατικών Χίλαρι Κλίντον, πράγμα λογικό εφόσον αυτή ήταν και η γραμμή των περισσότερων ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, ο Πάνος Καμμένος θεωρούσε ότι είχε βρει στον Τραμπ ένα πολιτικό πρότυπο.
Ο λαϊκισμός του Τραμπ, η πολεμική του στην παγκοσμιοποίηση, οι ακροδεξιές θέσεις σε θέματα όπως η μετανάστευση αλλά και αμετροέπεια στη χρήση του twitter φαίνεται πως συγκίνησαν τον έλληνα υπουργό που έσπευσε να πανηγυρίσει για την εκλογή του.
Όμως, τα πράγματα δεν περιορίστηκαν απλώς στους πανηγυρισμούς.
Ο Πάνος Καμμένος επεδίωξε να αποκτήσει και πρόσβαση στον Λευκό Οίκο.
Υποθέτουμε ότι σκέφτηκε πως ως πιο ιδεολογικά συγγενής με τον Τραμπ θα μπορούσε να είναι αυτός που κρατά τα κλειδιά των επαφών με τις ΗΠΑ.
Άλλωστε, αυτό συνέβη σε μια περίοδο που ο Πάνος Καμμένος χρειαζόταν μια ένεση κύρους, καθώς πλήθαιναν τα μηνύματα από το ΝΑΤΟ ότι ο έλληνας υπουργός, παρότι ήταν οπαδός και μιας σκληρά φιλοαμερικανικής γραμμής και της συνεργασίας με το Ισραήλ και την Αίγυπτο, δεν αντιμετωπιζόταν με τη μέγιστη σοβαρότητα, εκτός των άλλων και εξαιτίας της συνήθειάς του να προσπαθεί να υποσχεθεί αγορές οπλικών συστημάτων σε περίπου κάθε συνομιλητή του.
Έτσι λοιπόν όταν έγινε γνωστό ότι ο Παπαδόπουλος, ένα νεαρός και φιλόδοξος ομογενής που είχε δουλέψει σε συντηρητικά think tanks και είχε ασχοληθεί με τα ενεργειακά, είχε ένα σημαντικό ρόλο στην καμπάνια του Τραμπ και ήταν ένας σύμβουλός του σε θέματα εξωτερικής πολιτικής, μεθοδεύτηκαν και οι ανάλογες επαφές.
Ο Καμμένος θεώρησε ότι ο Παπαδόπουλος θα μπορούσε να είναι ο άνθρωπός μας στο Λευκό Οίκο.
Όμως, ο Παπαδόπουλος είχε και μερικά άλλα καθήκοντα στο πλαίσιο της καμπάνιας του Τραμπ όπως αποδείχτηκε.
Και αυτά ήταν ότι είχε ένα μέρος των επαφών με τους Ρώσους και ειδικότερα ότι είχε επαφές με Ρώσους αξιωματούχους πριν την εκλογή Τραμπ.
Άλλωστε και δημόσια είχε τοποθετηθεί θετικά υπέρ της επαναπροσέγγισης Ρωσίας και ΗΠΑ.
Μόνο που στο σχεδόν τοξικό κλίμα της τρέχουσας πολιτικής αντιπαράθεσης στις ΗΠΑ ήταν ακριβώς η επαναπροσέγγιση με τη Ρωσία που θεωρήθηκε ότι είναι το «έγκλημα» του Τραμπ και αντίστοιχα η απόδειξη περί της «ρωσικής ανάμειξης» στις εκλογές, εφόσον υποτίθεται ότι οι Ρώσοι τον προτιμούσαν.
Μικρή σημασία έχει το κατά πόσο όλα αυτά στέκουν.
Άλλωστε, η δικαστική διερεύνηση, στην οποία οι καταθέσεις του Παπαδόπουλου θα παίξουν ρόλο, συνεχίζεται.
Αυτό που μετράει είναι ότι έχουμε έναν έλληνα υπουργό και δη από τους κορυφαίους που σπεύδει με το παραμικρό να αναζητήσει «άκρη», που μιλάει με τον οποιονδήποτε χωρίς να σταθμίσει, που οραματίζεται μεγαλεία και πρόσβαση στον Λευκό Οίκο, που δεν εξετάζει ούτε ποιος είναι ο συνομιλητής του ούτε τι ακριβώς πρεσβεύει, ούτε σε τι ιστορίες είναι μπλεγμένος.
Το αποτέλεσμα είναι να καταφέρνει την ώρα που διατείνεται ότι έχει την πιο φιλοαμερικανική στάση, σε μια κυβέρνηση που έχει επιλέξει να μην επενδύσει στις ελληνορωσικές σχέσεις, να είναι ο έλληνας υπουργός που στα δημοσιεύματα του αμερικανικού τύπου να αναφέρεται κυρίως σε συνάρτηση με τον Παπαδόπουλο και τις επαφές του Τραμπ με τους Ρώσους.
Όπως και να το δεις, δεν το λες και επιτυχία αυτό.
Ο λόγος για τον Πάνο Καμμένου που το 2016 είχε πανηγυρίσει με τον πιο ενθουσιώδη τρόπο την εκλογή του αμερικανού Προέδρου.
Μάλιστα, παρότι η επίσημη γραμμή της κυβέρνησης ήταν ένα με ένα διακριτικό τρόπο να θεωρεί καλύτερο ενδεχόμενο την εκλογή της υποψηφίας των Δημοκρατικών Χίλαρι Κλίντον, πράγμα λογικό εφόσον αυτή ήταν και η γραμμή των περισσότερων ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, ο Πάνος Καμμένος θεωρούσε ότι είχε βρει στον Τραμπ ένα πολιτικό πρότυπο.
Ο λαϊκισμός του Τραμπ, η πολεμική του στην παγκοσμιοποίηση, οι ακροδεξιές θέσεις σε θέματα όπως η μετανάστευση αλλά και αμετροέπεια στη χρήση του twitter φαίνεται πως συγκίνησαν τον έλληνα υπουργό που έσπευσε να πανηγυρίσει για την εκλογή του.
Όμως, τα πράγματα δεν περιορίστηκαν απλώς στους πανηγυρισμούς.
Ο Πάνος Καμμένος επεδίωξε να αποκτήσει και πρόσβαση στον Λευκό Οίκο.
Υποθέτουμε ότι σκέφτηκε πως ως πιο ιδεολογικά συγγενής με τον Τραμπ θα μπορούσε να είναι αυτός που κρατά τα κλειδιά των επαφών με τις ΗΠΑ.
Άλλωστε, αυτό συνέβη σε μια περίοδο που ο Πάνος Καμμένος χρειαζόταν μια ένεση κύρους, καθώς πλήθαιναν τα μηνύματα από το ΝΑΤΟ ότι ο έλληνας υπουργός, παρότι ήταν οπαδός και μιας σκληρά φιλοαμερικανικής γραμμής και της συνεργασίας με το Ισραήλ και την Αίγυπτο, δεν αντιμετωπιζόταν με τη μέγιστη σοβαρότητα, εκτός των άλλων και εξαιτίας της συνήθειάς του να προσπαθεί να υποσχεθεί αγορές οπλικών συστημάτων σε περίπου κάθε συνομιλητή του.
Έτσι λοιπόν όταν έγινε γνωστό ότι ο Παπαδόπουλος, ένα νεαρός και φιλόδοξος ομογενής που είχε δουλέψει σε συντηρητικά think tanks και είχε ασχοληθεί με τα ενεργειακά, είχε ένα σημαντικό ρόλο στην καμπάνια του Τραμπ και ήταν ένας σύμβουλός του σε θέματα εξωτερικής πολιτικής, μεθοδεύτηκαν και οι ανάλογες επαφές.
Ο Καμμένος θεώρησε ότι ο Παπαδόπουλος θα μπορούσε να είναι ο άνθρωπός μας στο Λευκό Οίκο.
Όμως, ο Παπαδόπουλος είχε και μερικά άλλα καθήκοντα στο πλαίσιο της καμπάνιας του Τραμπ όπως αποδείχτηκε.
Και αυτά ήταν ότι είχε ένα μέρος των επαφών με τους Ρώσους και ειδικότερα ότι είχε επαφές με Ρώσους αξιωματούχους πριν την εκλογή Τραμπ.
Άλλωστε και δημόσια είχε τοποθετηθεί θετικά υπέρ της επαναπροσέγγισης Ρωσίας και ΗΠΑ.
Μόνο που στο σχεδόν τοξικό κλίμα της τρέχουσας πολιτικής αντιπαράθεσης στις ΗΠΑ ήταν ακριβώς η επαναπροσέγγιση με τη Ρωσία που θεωρήθηκε ότι είναι το «έγκλημα» του Τραμπ και αντίστοιχα η απόδειξη περί της «ρωσικής ανάμειξης» στις εκλογές, εφόσον υποτίθεται ότι οι Ρώσοι τον προτιμούσαν.
Μικρή σημασία έχει το κατά πόσο όλα αυτά στέκουν.
Άλλωστε, η δικαστική διερεύνηση, στην οποία οι καταθέσεις του Παπαδόπουλου θα παίξουν ρόλο, συνεχίζεται.
Αυτό που μετράει είναι ότι έχουμε έναν έλληνα υπουργό και δη από τους κορυφαίους που σπεύδει με το παραμικρό να αναζητήσει «άκρη», που μιλάει με τον οποιονδήποτε χωρίς να σταθμίσει, που οραματίζεται μεγαλεία και πρόσβαση στον Λευκό Οίκο, που δεν εξετάζει ούτε ποιος είναι ο συνομιλητής του ούτε τι ακριβώς πρεσβεύει, ούτε σε τι ιστορίες είναι μπλεγμένος.
Το αποτέλεσμα είναι να καταφέρνει την ώρα που διατείνεται ότι έχει την πιο φιλοαμερικανική στάση, σε μια κυβέρνηση που έχει επιλέξει να μην επενδύσει στις ελληνορωσικές σχέσεις, να είναι ο έλληνας υπουργός που στα δημοσιεύματα του αμερικανικού τύπου να αναφέρεται κυρίως σε συνάρτηση με τον Παπαδόπουλο και τις επαφές του Τραμπ με τους Ρώσους.
Όπως και να το δεις, δεν το λες και επιτυχία αυτό.
Να πούμε επίσης ότι πριν από λίγες μέρες ο Καμμένος κατηγορούσε τον τότε υπουργό Εξωτερικών, Νίκο Κοτζιά, ότι ''τα πήρε από το Σόρος, για να περάσει τη συμφωνία των Πρεσπών από τη Βουλή'', με τις φήμες για δωροδοκίες Σκοπιανών βουλευτών, ώστε να επικυρωθεί η Συμφωνία των Πρεσπών από τη Βουλή της γειτονικής χώρας, να πηγάζουν κυρίως από...φιλορωσικά ΜΜΕ σε όλο τον κόσμο. Χάνονται τα ερείσματα του Καμμένου στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, πήγε κι ο φίλος του ο...Τζορτζ φυλακή, μήπως να ετοιμάζεται κι ο ''Πανάρας'' σιγά-σιγά για την ''μπουζού''; Μέσα στο 2019 θα χάσει, όπως και να'χει, την καρέκλα του υπουργού. Δεν αρχίζει να προβάρει τη ριγέ φόρμα; Θα του χρειαστεί. Την ιστορία με τα βλήματα της Σαουδικής Αραβίας εμείς ΔΕΝ την ξεχνάμε, ούτε τις χειρονομίες για χειροπέδες. Το γοργόν και χάριν έχει, θα πούμε. Mακάρι να επισπευστούν οι διαδικασίες και να πάει ''μέσα'' το συντομότερο δυνατόν αυτό το αντιολυμπιακό ΣΚΟΥΠΙΔΙ...
- Εισέλθετε στο σύστημα ή εγγραφείτε για να υποβάλετε σχόλια
Σχόλια
ΟΤΙ ΣΚΑΤΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΤΣΙΠΡΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Ο ΨΕΚΑΣΜΜΕΝΟΣ.